ErotischeVerhalen.com: Zweden - een vervolg door Lucky Eye

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal keihard en het zweet stond op zijn voorhoofd. Snel weer kijken want hij wilde niets missen. De aanblik die hij te zien kreeg was overheerlijk. De blonde had de pik van de ander naar binnen gezogen en de zwartharige, die dus Tim bleek te heten, genoot overduidelijk. Hij had zijn hoofd in zijn nek liggen en kreunde keihard. Zijn handen lagen op de blonde haren van de ander en af en toe grepen zijn vingers er stevig in. De blonde kreeg hiervan een enorme erectie en zo ook hun toeschouwer. Hij stak een hand in zijn sportbroekje en begon zich af te trekken. Wow, wat een heerlijk schouwspel was dat zeg. Maar niet te lang trekken want er zou nog veel meer volgen. Tenminste dat hadden ze gezegd toch? "Verdomme, ik ga komen," schreeuwde de gepijpte en met dat spoot hij zijn lading af in de mond van degene die hem zo overheerlijk bediend had. Het was heerlijk geweest en na zoveel dagen geen seks te hebben gehad, leek het des te beter. "Oh, heerlijk man. Je bent geweldig, weet je dat." De ander stond op, zei niets maar drukte zijn mond op die van de ander. Hij opende diens lippen met zijn lippen en tong en liet het zaad dat hij opgevangen had in de nu geopende mond lopen. De jongen die buiten toekeer, zag het witte spul uit Tims mondhoeken komen, trok snel zijn hoofd terug en kon niet meer voorkomen dat hij zijn eigen lading in de binnenbroek van zijn sportbroekje spoot. Ohhh, shit wat een heerlijk geil gezicht was dat geweest. Wow, zo spontaan was hij nog nooit klaargekomen! Hij had zichzelf niet eens hoeven trekken! Die blonde was een vreselijk geil joch. Hij had het zaad van die ander in zijn mond opgevangen en het daarna met een tongzoen weer gedeeld met hem! Wow, ik doe alles voor zo'n vriend, dacht Bengt. Even bleef hij wachten maar toen schoof hij zonder enig geluid te maken in de richting van het slaapkamerraam. Opnieuw uiterst voorzichtig keek hij naar binnen. Ze waren op het bed nu. De donkere zat op handen en knieën terwijl de ander met de tong zijn spleet likte. Bengt was meteen weer keihard. Oh gut, wat een vreselijk geil en heet gezicht. De blonde ging helemaal op in zijn werk en maakte dat de ander steeds harder begin te schreeuwen. "Neuk me, toe neuk me alsjeblieft," smeekte hij. Er werd nog wat gepraat maar Bengt kon dit keer niet precies horen wat er gezegd werd. Het volgende dat hij zag, was dat die lekkere blonde zijn pik naar binnen bracht. Gekreun alom en ook Bengt moest hevig kreunen. Geschrokken sloeg hij zijn hand voor de mond en dook naar beneden. Shit, had hij zich bijna verraden. Hij bleef wachten maar toen alles in de kamer rustig bleef, richtte hij zich weer op. Hij zag hoe beide jongens zweetten. Hun lijven glommen van het zweet en dat maakte het allemaal nog erotischer en opwindender, vond Bengt. Hij bracht zijn hand in zijn broek en begon te trekken aan zijn stijve. Met zijn gekerm wond Tim zijn vriend nog meer op zo leek want steeds harder beukte hij op de stevige billen in. Bengt keek met ogen zo groot als schoteltjes toe en stond op knappen. Hij trok zijn sportbroekje naar beneden en spoot vier, vijf ladingen de lucht in. Op dat moment kwam ook de ander, wiens naam Bengt nog steeds niet wist, klaar. Hij hield Tim bij zijn heupen beet en trok hem heel dicht tegen zich aan. Hij slaakte een soort van oerkreet en Bengt moest er vreselijk om lachen maar wel zo dat niemand hem zou kunnen horen. Toen maakte hij zich snel uit de voeten. Verscholen in de struiken stapte hij in zijn gympen en baande zich een pad naar het hek toe. Handig klom hij erover heen en rende over de weg terug naar huis. Het begon nu toch al aardig donker te worden. Als Eva nou maar niet ... dacht hij terwijl hij harder begon te lopen. Bij zijn huis aangekomen, zag hij dat er beneden nog licht brandde. Via de regenpijp klom hij naar boven en over het dak bereikte hij het raam van zijn slaapkamer. Hij kleedde zich uit en stopte zijn sportbroekje onder in de kast. Die moest eerst even drogen voor hij hem bij de was zou kunnen gooien. Snel waste hij zijn gezicht en poetste zich de tanden. Nadat hij een wijde short en T-shirt had aangetrokken, kroop hij onder het laken. Hij lag nog maar amper toen erop zijn deur geklopt werd. Snel pakte hij een boek en deed alsof hij aan het lezen was. Nogmaals werd er geklopt. "Binnen," riep hij. Een jonge vrouw met blond haar kwam binnen. "Hé, had je me de eerste keer niet horen kloppen?" "Nee, denk dat ik te druk bezig was met m'n boek." "Interessant?" "Ja, je weet toch dat ik van geschiedenis houd!" "Oh, sorry. Wist niet dat je kwaad werd." "Nee, ben ik ook niet. Echt niet," voegde hij eraan toe toen hij haar sippe gezicht zag. Ze ging op de rand van het bed van haar broertje zitten. "Bengt, mag ik je iets vragen?" "Ja natuurlijk. Jij altijd," hij legde het boek weg en glimlachte naar haar. "Al er iets bijzonders is, dan zeg je het me toch wel hè?" "Ja zeker wel. Hoe zou ik nou een geheim voor jou kunnen hebben. Je weet toch dat zoiets onmogelijk is." "Ja, ik weet het ook wel maar ..." "Maak je je zorgen om mij?" "Ja. Stomme gewoonte waarschijnlijk maar zo zit ik nou eenmaal in elkaar." "Ja. Doe het nou maar niet. Je kleine broertje begint groot te worden en dan hoef je je geen zorgen meer om hem te maken hoor. Ik kan me al heus aardig redden hoor!" "Ik weet het Bengt. Het is een stomme gewoonte van me. Blijf me daaraan herinneren, wil je?" "Zeker, Eva. Dat zal ik doen." Ze kusten elkaar op de wang en Eva verliet zijn kamer nadat ze elkaar een goedenacht gewenst hadden. Bengt haalde opgelucht adem. Wow, dat was op het nippertje geweest dus. Als hij een paar minuten later thuis geweest was dan ... Wow, hij moest er niet aan denken. Hij knipte het lampje boven zijn bed uit en strekte zich uit. Hij was moe maar toch nog behoorlijk wakker en ineens voelde hij het schuldgevoel omhoog kruipen. Verdorie! Hij had gelogen tegen Eva! Iets dat hij nooit had willen doen. Niet na alles wat ze voor hem gedaan had. En dat ... dat hield hem wakker. Maakte dat hij zich onplezierig voelde. Maar had hij anders gekund? Nee! Hoe zou hij haar ooit kunnen vertellen dat hij van jongens hield en dan ook nog eens ... Nee, geen sprake van. Dit zou hij haar nooit kunnen vertellen. Maar, het was wel een rotgevoel om juist voor haar een geheim te moeten hebben. Eva was niet meteen naar beneden gegaan. Ze had de deur van Bengts slaapkamer achter zich dichtgetrokken maar was toen op de overloop blijven staan. Met haar rug tegen de muur geleund had ze Bengts ontkenning dat er iets aan de hand was overdacht. En ... ze wist nu helemaal zeker dat hij iets voor haar verborgen hield. Want een half uur eerder was ze ook naar zijn kamer gegaan en had daar toen niemand aangetroffen. De jongen was ergens buitenshuis geweest en loog daarover nu alsof het gedrukt stond. En dus ... maakte ze zich ongerust. Toen Eva 14 was en Bengt 6 waren hun ouders onverwachts vrij kort na elkaar overleden. De kinderen waren naar een oom en tante in Stockholm gegaan die hen verder zouden opvoeden. Beiden hadden ze echter in die grote stad niet kunnen wennen. Het was een hel voor hen geweest! En bovendien waren de oom en tante meer geïnteresseerd geweest in het nagelaten geld dan in de kinderen zelf. Toen Eva 18 geworden was, had ze alles in het werk gesteld om samen met haar broertje terug te mogen gaan naar het dorp waar ze altijd gewoond hadden. Vier jaar van juridische strijd had het gekost maar toen had ze het voor elkaar gekregen dat zij als voogd over Bengt was aangewezen en hem bij haar oom en tante had kunnen ophalen. Samen met hem was ze teruggekeerd naar het dorp waar ze altijd gewoond hadden. De bevolking had hen op een bijzondere manier welkom geheten en Eva had een baantje gekregen bij de net nieuw benoemde dominee. Bengt en Eva waren heel blij geweest weer thuis te zijn. En altijd had ze een heel open band gehad met haar broertje maar nu ... de laatste tijd ... had hij een geheim voor haar en zojuist had ze geprobeerd er met hem over te praten maar ... hij bleef het voor zich houden en ze wist niet wat ze ermee aan moest. Misschien zou het er ooit wel uitkomen. Misschien moest ze hem wat tijd gunnen. Oké, dat zou ze doen. Ze zou zich maar geen al te grote zorgen maken alhoewel dat niet meeviel voor haar. "Was het goed, Tim?" "Ja, het was geweldig. In een woord geweldig." "Heb ik je net zo goed kunnen bevredigen als Ed..." "Niet doen!" "Ik wil gewoon graag weten of ik je net zo goed bevredigd heb als hij." "Ik zei toch dat het goed was maar wil je niet met hem vergelijken." "Is die van mij net zo groot als die van hem?" "Hou op, wil je. Bovendien is het helemaal niet belangrijk hoe groot je hem hebt maar veel meer wat je ermee kunt." "Nou ... kan ik er net zoveel mee als hij dan?" "Als je niet ophoudt dan geef ik je een mep hoor Johan!" Johan lachte. Hij had het idee dat het wel goed zat maar toch was er die twijfel en ... daar hield hij niet zo van. Het was een gek idee om met de vriend van een ander seks gehad te hebben maar ... Tim had het zelf zo gewild. Inderdaad, Johan was de blonde jongeman die Bengt daar samen met Tim bezig had gezien. Johan was de zoon van Eric en hebben we eerder ontmoet in het verhaal ‘Zweden'. Dat verhaal eindigde op het strand van een eiland voor de Zweedse Oostkust waar de jongen zijn vader was komen wekken voor een ontmoeting met Kai Torhald de excentrieke miljardair. Johans vader had de nacht daar doorgebracht met zijn vriend Olaf de man waarmee Johan per ongeluk een korte relatie had gehad. Het verhaal eindigde toen zo: --- "Ik heb het ook heel plezierig met jou gevonden jongen maar je vader is nou eenmaal de liefde van mijn leven. Ik heb de laatste uren vreselijk in de rats gezeten dat ik hem kwijt zou raken en wil dat nooit, nooit weer meemaken. Hij is te waardevol voor me!" "Ja, dat begrijp ik. Ergens wacht er wellicht zo'n iemand ook op mij." Johan stond op, kuste Olaf op zijn witte krullen en liep verder het strand op, weg van het huis. Toen hij zich een heel eind verder omdraaide zag hij dat Olaf de andere kant op liep de voetsporen van Eric volgend. Met de blik ferm vooruit ging Johan verder en heel in de verte zag hij iemand op het strand zitten. Ongevraagd zette hij zich naast hem in het zand. "Problemen?" vroeg hij hem. "Ja, jij ook?" Johan wees hem op de zich verwijderende gestalte van Olaf die heel in de verte nog te zien was. "Een prachtige minnaar gehad die de vriend van mijn vader bleek te zijn!" "Zoiets moet hard aankomen!" "Zeker, heel hard!" --- En die jongen was dus Tim geweest. Laten we even een kijkje in het verleden nemen hoe die ontmoeting precies verder ging. <<< "En jij, wat zijn jouw problemen," vroeg Johan. De prachtige, groene ogen van de donkerharige jongen keken hem vanonder mooi gewelfde wenkbrauwen aan. "Wil je het echt aanhoren die ellende van mij. Of liever gezegd de onzin waar ik me druk over maak?" "Bij ons in Nederland hebben we een spreekwoord dat zegt ‘Gedeelde smart is halve smart' maar ik weet zo snel niet de Engelse vertaling. Maar het komt erop neer dat als je iets met een ander deelt het misschien wat makkelijker voor je wordt." "Klinkt erg verstandig." "Dus ... laat maar horen. Ik luister." "Oh gut ... oké. Ik heb een soort van luxe probleem zou je kunnen zeggen. Overal waar ik om me heen kijk heb ik zekerheden en dat beangstigt me." Tim viel stil en alhoewel Johan een goed luisteraar was, wilde hij toch niet al te lang wachten en dus opende hij zijn mond. "Maar wat voor zekerheden bedoel je eigenlijk." "Ik heb een relatie met een veel oudere man die mij als het ware onderhoudt. Zekerheid nummer 1." "En dat is een probleem?" "Niet echt ... ik zei toch al dat ik onzin zou gaan uitkramen. Ik hou heel veel van Edward maar toch beangstigt mijn relatie me soms wel eens. Maar dan probleem nummer 2. Ik zou gerust bij hem weg kunnen gaan als ik dat wilde want met het geld dat ik verdien met een baantje verdien ik voldoende om er jaren achtereen rustig van te kunnen leven." "En dat noem je probleem nummer 2?" "Ja! Ik zie het al, je snapt niets van me." "Nee ... eerlijk gezegd niet maar je kunt het me vast wel uitleggen," zei Johan met een brede glimlach om zijn lippen. "Wil je het echt horen?" "Ja!" "Oké. Ik wil al die zekerheden gewoon eventjes niet. Ik wil op een ochtend wakker worden en dan denken, gut, wat zal ik vandaag eens gaan doen? Hoe moet ik vandaag aan mijn eten zien te komen? Ik wil dat gespreide bedje dat ik aan alle kanten heb gewoon eventjes helemaal niet. Echt ... het benauwt me zo verschrikkelijk dat ik gewoon alles zou willen opgeven voor een stukje ... vrijheid. Laat ik het zo maar noemen. Ik wil de vrijheid om te kunnen doen en laten wat ik wil. Gewoon een rugzak op mijn rug en weg. Weg van alles wat ik tot nu toe heb gedaan." "Maar je vriend dan en je baan?" "Ja, dat zijn dus de problemen. Ik weet niet hoe Edward erop zou reageren. Die baan die blijft wel wachten denk ik maar Edward is het grootste probleem. Hoe vertel je iemand die van je houdt en waar ik ook heel veel van hou dat je eventjes helemaal weg wilt!" "Die baan blijft echt?" "Ja, ik werk hier aan een aantal pornofilms mee en de eersten zijn klaar. Zou zo weg kunnen er staat nu niets meer op stapel." "Wow, interessant zeg!" "Vind je?" Johan begon te blozen. Tim lachte hardop. "Geil jochie ben je geloof ik wel. Er groeit iets in je kruis man!" zei hij terwijl hij Johan er met een vinger op wees. "Sorry," verontschuldigde Johan zich, "mijn fantasie gaat even op de loop met me geloof ik." "Geeft niets hoor maar geloof me heel veel in zo'n film is nep." "Ja?" "Zeker! En ik kan het weten. Je ziet altijd hele lange scènes waarin jongens elkaar pijpen, elkaar aftrekken, elkaar neuken en pas op het allerlaatste moeten ze zich nog aftrekken om te kunnen spuiten. Maar dat is dus nep! Er wordt tussendoor heel veel gespoten hoor. Het zijn echt niet allemaal van die goede minnaars die een zaadlozing zo lang kunnen uitstellen. Gewoon knip en plakwerk." Johan lachte naar Tim. "Maar je doet al die dingen toch wel echt?" "Ja, dat wel natuurlijk." "Weet wel wat ik het liefste zou willen doen," verzuchtte Johan. Tim lachte opnieuw luid. "Je bent me er eentje maar ... hoe heet je eigenlijk." "Ik heet Johan. Jij?" "Timothy maar noem me maar Tim. En hoe ben jij hier eigenlijk terechtgekomen?" Johan vertelde een heel groot gedeelte van zijn levensverhaal en was openhartig genoeg om maar heel weinig dingen weg te laten. Toen hij dan ook eindelijk uitgepraat was, slaakte Tim een diepe zucht. "Wow, man wat een verhaal zeg. Zo ... zo ... echt romantisch. Je vader en je moeder en dan toch geen huwelijk omdat ze het weet van hem ... Daar kun je zo een film van maken, weet je?" "Ja en dan mag ik zeker de hoofdrol vertolken. Ben je er zeker van dat niemand komt kijken!" "En waarom niet dan?" "Nou ... zo knap ben ik heus niet hoor." "Tjonge, tjonge wat een zelfonderschatting zeg." "Ja, ja!" "Je ziet er echt heel goed uit hoor. Hoe oud ben je?" "Ik ben 18 doet dat er iets toe?" "Nou ja? Tuurlijk doet dat er iets toe. Ik vind dat je er voor 18 jaar heel mannelijk uitziet al. Mooie brede schouders, goed gespierde armen. Je traint zeker veel?" Johan knikte. "Ik ben niet zo'n sportfanaat. Ben liever lui dan moe." "Maar jij bent ook knap van jezelf gewoon en dat kun je van mij niet zeggen." "Het wordt eens tijd dat je in de spiegel leert kijken, Johan." Lange tijd bleven ze nog doorpraten over uiterlijkheden totdat Johan het gesprek terugbracht op het onderwerp waarmee ze begonnen waren. "Maar hoe ga je het nu oplossen? Ga je met je vriend erover praten?" "Ik weet het niet. Heb het idee dat als ik het ter sprake breng het heel ondankbaar overkomt en dat wil ik absoluut niet. Edward heeft zoveel goeds voor mij gedaan en betekent zo ontzettend veel voor mij dat ik dat zeker niet wil!" "Maar ermee door blijven lopen, lijkt me nou ook niet echt een goed idee! Je voelt je er rot bij en dat gaat zich op een gegeven moment wreken." "Hoor, de deskundige spreekt!" "Steek me niet de gek aan, Tim. Ik bedoel het serieus. Als je met een probleem blijft zitten, wordt het alleen maar groter en groter en er zeker niet prettiger op. Dingen uitpraten is het belangrijkste dat ik van mijn moeder geleerd heb." "Sorry, ik wilde je niet beledigen of zo." "Nee, ik begrijp het wel en ik zou me ook nergens mee moeten bemoeien. Het is jouw leven waar je over praat." "Nee, zo bedoel ik het ook niet. Ik wil alleen geen gedonder. Ik wil niet dat Edward zich rot gaat voelen vanwege het feit dat ik me rot voel. Begrijp je me?" "Ja, ik snap het wel maar met zwijgen los je niets op, denk ik tenminste." En terwijl de zon hoger en hoger aan de hemel klom, viel er een lange stilte in. Beiden waren bezig met hun eigen gedachten en met hetgeen ze zojuist van elkaar hadden leren kennen. Johan vond Tim een leuke jongen en wilde gewoon niet dat hij problemen had. Zo was Johan altijd al geweest. Hij vond het vreselijk rot als vrienden op school een probleem thuis of waar dan maar ook hadden. Altijd had hij dan geprobeerd een oplossing te vinden en soms ... heel soms had hij dan wel eens een soort van bemiddelende rol gespeeld. En dat ... was niet altijd even goed afgelopen, dat had hij ook wel geleerd. Maar toch nam hij vaak het leed van de hele wereld op zich. Zo was hij nou eenmaal. En bovendien ... hij vond Tim gewoon een lekker ding. Dat speelde ook mee. Zeer zeker! Tim kwam ervoor zichzelf nog niet uit. Johan bedoelde het goed maar wist niet hoe Edward zou kunnen reageren en zelf wist hij dat ook helemaal niet. Hij kende zijn vriend nu al zo'n vier jaar maar toch was het gevoelsleven van Edward vaak nog een groot geheim voor hem. Hij wist dat de man heel veel van hem hield en dat werd ook vaak genoeg uitgesproken maar soms was hij nog een verschrikkelijk groot mysterie. "Kom," zei Tim terwijl hij opstond, "ik moet eens gaan. Ik heb honger gekregen." Johan stond ook op en klopte het zand van zijn joggingbroek. "En ... tot een besluit gekomen?" "Ja ... ik denk dat ik maar eens moet gaan leren praten. Bedankt voor je advies, joh!" "Graag gedaan, Tim. Zie ik je nog eens weer?" "Vast wel. Het eiland is niet zo heel erg groot en 's middags ben ik hier altijd om wat te zwemmen." "Oké, dan kom ik vanmiddag ook." Ze groetten elkaar en gingen toen ieder hun eigen richting. Timothy ging naar de bungalow die hij en zijn vriend bewoonden en toen hij binnenkwam, zag hij dat het ontbijt reeds op tafel stond. "Zoo," sprak Edward terwijl hij zijn armen van achteren om zijn vriend heensloeg, "waar komt mijn geliefde zo vroeg vandaan?" De handen van de 56-jarige man gleden onder het T-shirt van de jongen en betastten zijn buik en borst. "Gewoon, even wat wezen wandelen." "Dan moet je wel tien keer het eiland zijn rondgelopen, Timothy?" "Hoezo?" "Nou, je bent uren weg geweest man". Hij draaide de jongen in zijn armen om en drukte zijn lippen op die van hem. Een hete zoen volgde. "Ik hou van je Tim." "Ik ook van jou Edward en dat maakt het er allemaal niet gemakkelijker op." "Wat bedoel je." "Ik moet met je praten." "Dat kan toch altijd ..." "Ja, maar je weet dat ik dat niet zo gemakkelijk kan. Ik kan nooit de goede woorden vinden en ben nou eenmaal niet zo goed gebekt als jij bent." "Maar dat geeft toch ook helemaal niet. Al zou je me stamelend vertellen wat je op je hart hebt, dan is het toch goed?" "Ja maar ...ik ben bang dat ik niet de goede woorden kies en je dan bezeer Edward en dat wil ik niet." "Ohh, wow, geloof dat er echt problemen zijn dit keer, niet dan?" "Ik weet het niet Edward ... ik denk het niet maar ik heb gewoon het gevoel dat ik verstik ... dat ik niet voldoende ruimte heb om me heen." "Laten we gaan zitten, Tim." Hij pakte de hand van de jongen en nam hem mee naar de zithoek. Daar gingen ze zitten. "Wat bedoel je. Let niet op de woorden maar alleen maar op wat je wilt zeggen." "Ik vind het vervelend ... dat waar ik ook kijk ... mijn bedje gespreid is. Ik ben nog maar 23 en alles lijkt al te zijn geregeld. Ik heb jou ... ik hoef me geen financiële zorgen te maken ... ik kan doen wat ik wil ... en zelfs als ik jou en je geld niet had ... dan nog kon ik geld genoeg verdienen met die films ..." "Oh, heb je genoeg van mij dan?" "Nee, dat is het juist niet Edward." Hij kneep steviger in de hand van zijn vriend om hem te laten voelen dat hij de waarheid sprak. "Dat helemaal niet. Ik hou ontzettend van je maar ik heb nog nooit echt helemaal alleen voor mezelf hoeven zorgen." "Maar in het begin ..." "Ach, dat waren maar twee maanden Edward. Twee maanden heb ik op kamers gewoond en eigenlijk maar een maand want die tweede woonde ik al gedeeltelijk bij jou. En het lijkt allemaal zo zinloos wat ik doe. En wat doe ik nou zoal ..." "Tim je doet genoeg. Je studeert ..." "Ja, maar wat en met welk doel ..." "Oh, jongen toch. Denk niet zo min over jezelf." "Dat is moeilijk Edward. Ik heb gewoon het idee dat alles wat ik doe helemaal niet belangrijk is." "Timothy, jij bent voor mij het allerbelangrijkste dat er op de hele wereld bestaat. Voor ik jou kende had mijn leven geen enkele zin. Je bent het middelpunt van mijn bestaan Tim. Geloof me." "Ik geloof je Edward maar ... misschien wil ik wel wat meer. Ik wil er eigenlijk eventjes helemaal uit. Even helemaal op mezelf zijn. 's Ochtends wakker worden en niet weten wat ik die dag zal gaan doen. Wakker worden en niet weten wat ik zal eten die dag. Begrijp je er iets van?" "Ja, ik denk het wel." "Gelukkig, want ik snap mezelf helemaal niet dus dan ...kun je het me uitleggen?" Edward glimlachte lief naar zijn veel jongere vriend. "Je bent gewoon op het punt aangekomen waar heel veel pubers door heen moeten ..." "Maar ik ben allang geen puber meer!" "Nee, maar toen je het wel was, heb je die periode overgeslagen omdat er geen gelegenheid voor was." "Is dat het?" "Ik ben geen psycholoog maar ik denk het wel. In zo'n periode wil je even helemaal op jezelf staan om te kunnen ontdekken wie je bent en wat je wilt met je leven en jij hebt dat gemist gewoon. En nu ... nu komt die wens alsnog. Alleen ben je nu al een aantal verplichtingen aangegaan en dat maakt het er voor jou niet gemakkelijker op." "Nee, want eigenlijk wil ik helemaal niet weg bij je Edward en ..." "Ik begrijp je lieverd, maar ik denk dat je het wel moet doen." "Echt?" "Ja. Je moet het gaan doen. Maar ... ik zal het wel heel plezierig vinden als je niet helemaal alleen weg zou gaan. Dat idee staat me wat tegen. Je hoort de vreemdste verhalen tegenwoordig en ik ... ik ..." "Ja?" "Ik wil je niet terugzien in een zak bij het mortuarium." "Oh nee, Edward. Alsjeblieft niet. En wat er ook gebeurt ik kom bij je terug om samen af te maken wat we begonnen zijn. Dat beloof ik je Edward." Hij legde zijn hoofd tegen de borst van zijn vriend en liet zich door hem liefkozen. "Ja, kom weer terug bij me Timothy want zonder jou zou mijn leven geen enkele zin meer hebben." Lange tijd bleven ze bij elkaar zitten. Geen woord kwam meer over hun lippen. Beiden verdiept in hun gedachten, gedachten voornamelijk voor elkaar. Na lange tijd verbrak Edward de stilte. "Heb je al een idee wat je gaat doen?" "Ja, ik wil met een rugzak en een tentje op stap gaan. Klein beetje geld mee en dan zien hoe ik me red." "En een eventuele medereiziger?" "Vanmorgen zat ik op het strand te piekeren en toen was er ineens die jongen daar die me vooral de wijze raad meegaf om met jou te gaan praten. Hij had zelf ook wat problemen maar ik weet niet of hij er iets voor voelt om met me mee te gaan maar ik zou het hem kunnen vragen natuurlijk." "Ja, want echt het lijkt me heel verstandig om niet alleen te reizen. Met z'n tweeën lijkt me een stuk beter." "Ik moet je er wel bij vertellen dat hij homo is Edward!" "Nou en?" Edward begon te lachen maar toen hij de rimpels in het voorhoofd van Tim zag begreep hij het. "Ik snap het al ..." "Nee dat bedoel ik echt niet. Ik blijf je de hele tijd trouw Edward! Zeker weten." "Beloof dat nou maar niet Timothy. Ik weet dat je van me houdt en vind het helemaal niet erg als je met hem wat zou gaan doen. Je bent jong ... en hoe oud is hij?" "Achttien nog maar." "En dus is hij ook nog jong ... en tot de rand toe gevuld met hormonen ... en dus zou het wel heel gek zijn als jullie niet iets met elkaar zouden doen." "Maar ik wil je niet bedriegen Edward." "Dat kan toch niet meer?" "Huh???" "Ik heb je zojuist toestemming gegeven om iets met hem te gaan doen, dwaas!" "Maar ..." "Sttttt," zei Edward terwijl hij een vinger tegen Tim's lippen legde. "Laat nou maar, bekijk nou maar gewoon hoe dingen zich ontwikkelen. Je hoeft niet iets met hem te gaan doen maar als het zo uitkomt ... maak je dan over je trouw aan mij geen zorgen. Zorg dat je in de tijd die je weg bent, leeft en geniet van het leven. Want alleen zo zul je de problemen die je hebt, kunnen overwinnen. Beloof je me dat." Tim reageerde niet meteen omdat zijn hoofd te vol was van allerlei gedachten maar uiteindelijk reageerde hij dan toch. "Ja, Edward. Dat beloof ik je." "Wanneer wil je vertrekken?" "Eigenlijk zo snel mogelijk nu ik eenmaal een besluit genomen heb. Dan heb ik ook geen kans meer om me nog te bedenken." "Maar die jongen dan?" "Die ga ik meteen opzoeken!" Hij stond op liep naar de deur, daar draaide hij zich om en ging terug naar de zithoek. Hij kuste Edward en zei dat hij van hem hield. "Ik ook van jou ..." En toen was hij weg. Johan was teruggegaan naar zijn kamer en stond nog maar net onder de douche toen er op zijn deur geklopt werd. Hij draaide de kraan dicht en riep luidkeels: "Binnen!" De deur was opengegaan en snel had Johan een handdoek omgeslagen. Het was zijn vader. "En had Torhald nog groot nieuws?" vroeg hij hem. "Ja dat kun je wel zeggen. Hij en die rat hebben het weer goedgemaakt met elkaar." "Die rat???" "Ja, dat ex-vriendje van hem dat nu weer zijn vriendje is. Echt een vreselijk nichterig type dat uit was op geld, heel veel geld en dat nu dus weer in zijn bed ligt." "Liefde is iets ondoorgrondelijks, pa!" "Zeg dat wel. Ik vind het heel jammer voor je jongen dat Olaf ..." "Laten we het daar niet meer over hebben pa. Olaf is van jou en heeft ook heel duidelijk voor jou gekozen en dus is er niets meer om over te praten." "Maar ik wil gewoon dat je gelukkig bent en heb echt het idee dat je toe bent aan een vaste relatie, is het niet?" "Ja, dat idee heb ik ook pa. Ik weet wel dat ik nog maar net 18 ben maar toch ... toch heb ik het gehad met de ‘avontuurtjes' als ik het zo zeggen mag." "Je hebt toch niet ..." "Rustig maar, ouwe, ik heb me heus niet als een beest gedragen als je dat soms mocht denken. Het zijn er maar een paar geweest maar ... ik wil meer. Ik wil niet meer louter en alleen de seks. Ik wil liefde!" "Ja, dat is het beste dat er is, zoon. En daarom hoop ik dat je het zult mogen vinden. Ik heb het destijds gevonden bij Soile en nu bij Olaf en ... het is gewoon geweldig." Hun eerste echte conversatie sinds dagen werd onderbroken door geklop op de deur. Johan riep opnieuw ‘binnen' en Tim kwam hijgend en met een rood gezicht van het hardlopen binnengezet. "Oh, sorry ... ik stoor geloof ik. Euhhh .. .ik kan wel even wachten. Ik kom zo wel weer terug." En meteen draaide hij zich om. "Hé wacht," zei Eric. "Ik denk dat wij wel uitgepraat zijn, toch Johan?" "Ja, heb het idee van wel." En dus bleef Tim waar hij was. Eric groette hen beiden en verliet Johans kamer. "Zooo, jij kwam binnengestormd als een tornado, zeg!" "Het spijt me," verzuchtte Tim. "maar ik wilde het je zo graag vertellen." "Wat!" "Ik heb met Edward gepraat en ... hij heeft het vind dat ik een tijdje er alleen opuit trek. Nou ja ... niet helemaal." "Je praat in raadsels Tim. Doe je dat vaker?" "Nee ... het is alleen dat hij het wel goed vindt dat ik eventjes wegga maar hij heeft liever dat ik niet helemaal alleen reis en zo. En dus ..." "Ja???" Tim staarde naar de grond en wist ineens niet meer precies hoe hij het moest brengen. Wist niet eens meer waarom hij zo hals over kop hierheen was gerend. "Ik wil je vragen of jij met me mee zou willen gaan." "Ik???" riep Johan verbaasd uit. "Waarom ik???" "Ik ken gewoon niemand anders en heb het idee dat jij en ik goed met elkaar over weg zouden kunnen." "En dat alles op grond van dat ene gesprekje van vanochtend?" "Ja!" luidde het korte antwoord. Johan wist even geen antwoord te verzinnen en daarom leek het hem beter om maar helemaal niets te zeggen. Tim keek nog steeds naar de grond en daarom kon hij niets in zijn ogen of op zijn gezicht lezen. "Kijk me eens aan als je wilt." Tim richtte zijn hoofd op en keek hem aan. "Zeg me nu eens waarom je wilt dat ik meega." Het werd stil, heel stil want Tim kon eenvoudigweg niets anders zeggen dan dat het een impuls was. Hij kende Johan helemaal niet want hoe kun je zeggen dat je iemand kent na een gesprek van ongeveer een uur. Maar toch was er in dat uur voor hem heel veel gebeurd maar hoe zeg je dat! "Oké," verbrak Johan de stilte na lange tijd. "Ik denk dat het te moeilijk is om daar zo een antwoord op te vinden maar ... ik heb de stilte antwoord genoeg gevonden en bovendien lijkt een trektocht door Zweden me wel wat." Toen Tim het antwoord hoorde was hij uitzinnig van vreugde en sprong hij meteen naar Johan toe en voor hij goed en wel besefte wat hij deed, had hij zijn armen om hem heengeslagen en hem een kus op beide wangen gegeven. "Sorry ..." mompelde hij toen hij hem losliet. "Dat accepteer ik dus mooi niet!" lachte Johan. "Een omhelzing en twee kussen en dan sorry! Nee, jongen die vlieger gaat mooi niet op. Wanneer wil je vertrekken?" "Zo snel mogelijk want ik wil niet de gelegenheid krijgen om me te bedenken." "Dus vandaag nog?" "Ja! Tenminste als het jou ook uitkomt?" "Ik zal het een en ander moeten regelen met mijn vader maar ... denk dat ik hem wel kan overtuigen. Eric was echter helemaal niet ingenomen met het idee toen Johan dat een dik kwartier later voorlegde. Olaf ook niet. Tim was terug naar Edward gegaan om zijn spullen te pakken en alhoewel Tim had aangeboden met hem mee te gaan, had het Johan beter geleken zijn vader alleen onder ogen te komen. "Maar waarom Johan? Je leert een knul kennen en meteen ga je zonder dat je hem echt goed kent met hem op stap," reageerde Eric. "Ik zou het prima vinden als je met ons zo'n trektocht zou maken, Johan," mengde Olaf zich in het gesprek. "Wij kennen het land goed genoeg om te zorgen dat er geen gekke dingen gebeuren maar jullie beiden kennen Zweden niet echt!" "Tim woont al jaren in Noorwegen en zoveel verschilt dat toch niet van Zweden?" opperde Johan. "Het is een ondoordacht idee, jongen!" "Maar pa, ik wil het gewoon doen. Het lijkt me gewoon hartstikke leuk om met bijna geen geld een reis te ondernemen en te zien hoe we het rooien." "Ondoordacht Johan, dat is het!" herhaalde Eric. "Maar heb jij dan nooit eens iets ondoordachts gedaan toen je jong was? Of jij Olaf?" Ze vielen stil. Eric begreep dat argumenteren helemaal geen enkele zin had. Johan had een aantal karaktereigenschappen van hem geërfd en dit was er een van: doorzettingsvermogen. Toch probeerde hij het nog een keer en ook dit keer weer viel Olaf hem bij. Eric was heel blij dat Olaf zich niet afzijdig had gehouden en ook hij zijn bezorgdheid liet blijken. Een aantal minuten achtereen praatten ze beurtelings maar de schittering in Johans ogen en de flauwe glimlach rond zijn lippen maakten Eric duidelijk dat praten overbodig was. "Oké," zei Eric toen hij wist dat hij alleen nog maar kon opgeven, "dan moet je je spullen maar gaan pakken. Hebben jullie een tent?" "Pa, je bent geweldig!" zei Johan terwijl hij zijn vader om de nek sprong en daarna ook Olaf erbij betrok. "Jullie zijn allebei geweldig. Een tent? Ik denk dat Tim er wel een heeft." "Zie je wel, dat bedoel ik nou. Je weet niet eens precies wat er staat te gebeuren ..." "Kom pa, dan regelen we wel iets! Maak je niet druk." Tim had echter ook geen tent en werd daar door Edward heel duidelijk opgewezen. "Zou je er niet beter aan te doen om gewoon nog een paar dagen te wachten zodat je betere voorbereidingen kunt treffen?" "Nee. Dat lijkt me niet verstandig. Ik zou kunnen gaan twijfelen en zeker nu ik Johan gevraagd heb mee te gaan, wil ik dat niet." "Oké, als jij dan je spullen pakt dan zal ik gaan kijken of ik bij Torhald ergens een tent kan regelen. Doe ik ook nog iets nuttigs vandaag!" "Je bent een geweldenaar Edward." "Ja, dat zeg je wel vaker als we in bed liggen," plaagde de man zijn jongere vriend. "Ik zal je missen, Edward." "Ach, wie weet wat je aan lekkers nog tegenkomt jongen." "Ik heb gezegd dat ik je trouw zou blijven toch?" "Ja. En ik heb gezegd dat je geen stomme dingen moet doen. En ... als je zin krijgt in iets en het bewust dan niet doet, doe je iets stoms! Hoor je me?" "Ja, Edward." "En laten we er nu over op houden anders kom je nooit weg vandaag!" En dat gezegd hebbende verliet Edward hun huisje. Twee uur later waren de twee klaar voor hun reis. Beiden met een goed volgeladen rugtas op de rug namen ze op de aanlegsteiger afscheid van hun dierbaren nadat er vooraf nog even snel een korte kennismaking had plaatsgevonden omdat Johan en Tim de enige waren die elkaar kenden. "Johan denk eraan ..." "Alsjeblieft pa, hou je mond. Je hebt me al tig keer voorgehouden wat ik wel en niet moet doen als je het nou nog een keer gaat zeggen, vergeet ik het vast," antwoordde Johan met een brede smile op zijn gezicht. "Oké, ik zeg niets meer kom hier en laat me je knuffelen." Hij sloeg zijn sterke armen om zijn zoon heen en drukte hem zowat fijn. Daarna deed Olaf hetzelfde. "En Johan, denk eraan mocht je in de problemen komen ..." "Ja Olaf, ja pa, ik weet waar de noodvoorziening zit, al jullie telefoonnummers zijn opgeslagen in het adresboek op mijn gsm en ... gut wat was ook alweer dat andere dat ik moest onthouden ... o ja, altijd vrijen met een condoom om!" "Johan!!!" klonk het uit twee monden tegelijk. De jongen lachte luid om hun verbaasde gezichten. "Dag pa, dag Olaf," en met deze groet stapte hij aan boord van de boot die hen naar het vaste land zou brengen. Tim zat al en Johan zette zich naast hem. "Bij jou ook zo lastig?" "Ja, prijs je gelukkig dat je maar een persoon hebt die bezorgd om je is. Ik heb er twee!" "Maar, dat is toch ook wel weer een goed gevoel toch?" Johan knikte en de boot voer af. De drie mannen bleven nog lange tijd op de aanlegsteiger staan en keken de boot heel lang na. "Valt het afscheid nemen u moeilijk?" vroeg Eric aan Edward. "Ja, moeilijker dan ik dacht," antwoordde hij. "Maar zeg maar gerust jij en je tegen me. Dat voelt beter." "Oké." "Tim is een serieuze jongen en toen hij vanochtend vroeg met dat idee aankwam had ik al heel snel door dat het hem menens was. En dus ... heb ik hem maar laten gaan maar veel liever had ik gehad dat hij gewoon hier bij mij was gebleven." "Ons gaat het net zo. We denken dat Johan zich wel zal redden maar toch ..." "Bij ons hier, hadden we daar wat oog op kunnen houden," vulde Olaf aan. "Zullen we even onze telefoonnummers uitwisselen, misschien? Dan kunnen we contact met elkaar blijven houden en zodra een van hen contact heeft opgenomen elkaar daarvan op de hoogte stellen." "Dat is een uitstekend idee," stemde Edward in. Meteen bij aankomst op het vaste land waren ze hun tocht begonnen. Torhald had niet alleen gezorgd voor een tent en bijbehorende artikelen maar ook voor proviand voor de eerste dagen en een aantal goede wandelkaarten en aan boord hadden ze al bepaald welke richting ze op zouden gaan. Halverwege de middag waren ze gestopt om wat te eten en drinken en daarna hadden ze gelopen tot ze een geschikte plek hadden gevonden om te overnachten. Het opzetten van de tent was eenvoudig gebleken en Tim had voorgesteld dat hij de eerste keer zou koken. Johan had intussen de omgeving wat bekeken. Ze stonden aan de rand van een meertje en zouden dus morgenvroeg heerlijk fris kunnen badderen. Het eten smaakte hun beiden prima en Johan gaf de chef kok een compliment. Ze bleven aan de rand van het meer zitten tot de zon zou ondergaan maar helemaal daarop wachtten ze toch niet want ze waren best moe geworden. Ze kropen in hun slaapzakken en waren al snel in Morpheus' armen. De volgende ochtend doken ze het koele water van het meertje in. Beiden naakt zoals ze de avond daarvoor in hun slaapzak gekropen waren en terwijl ze zich afdroogden, nam Johan zijn nieuwe vriend goed in zich op. Tim zag er prachtig mooi uit en het was geen wonder dat de mensen van Torhald hem genomen hadden voor een film. Tim gaf zijn ogen ook goed de kost en vroeg zich af hoe hij in vredesnaam zijn belofte aan Edward zou kunnen houden. Het was wel niet zo dat hij meteen met Johan het bed in wilde duiken maar als hun trektocht lang zou duren, zou hij misschien toch wel eens wat behoefte kunnen krijgen aan seksuele handelingen, om het maar voorzichtig uit te drukken. Johan was mooi. Heel licht blond en met stevige spieren in zijn armen en benen. Een mooie, brede schouderpartij en zijn borst en wasbordje zagen er heerlijk uit. Hij was nog maar 18 en toch al zo mooi ontwikkeld. De route van die leidde hen door een prachtig natuurgebied. Ze moesten diverse kleine stroompjes oversteken en zagen langgerekte weilanden waarop boerenarbeiders flink aan het werk waren. Tijdens het wandelen hadden ze afgesproken dat ze vandaag nog maar geen baantje zouden gaan zoeken. ‘Eerst ons oude leven een flink eind achter ons laten,' zo had Tim gesproken en Johan was het met hem eens geweest. De veiligheid in de rug en de toekomst van voren! In de middag van de derde dag brak er een gigantisch onweer los en de jongens zochten een schuilplaats bij een boerderij maar ... ze waren compleet doorweekt toen ze daar aankwamen en zo ook hun spullen. De boerin raadde hen aan om al hun spullen in de schuur op het hooi uit te stallen zodat het zou kunnen drogen. En dus ... deden ze zo. Ze kregen van haar een overall zodat ze ook de kleren die ze aanhadden, konden laten opdrogen. Een beetje ongemakkelijk zaten ze daarna bij haar in de keuken. De vrouw was vriendelijk en vroeg honderduit. Ze sprak uitstekend Engels, zo bleek. De jongens waren blij met hun schuilplaats en beantwoordden elke vraag. 's Avonds waren de boer en zijn knechten thuisgekomen en hadden ze met z'n achten rond de tafel gezeten. Het was een vrolijke boel geweest en alhoewel niet iedereen even goed Engels sprak, hadden ze elkaar toch met het gebruik van gebaren en andere hulpmiddelen goed kunnen begrijpen. Voordat iedereen naar zijn slaapplaats ging, vroeg Tim de boer of er misschien voor hen ook wat werk te doen was. "Natuurlijk," had hij gereageerd, "op een boerderij als de onze is altijd voldoende werk. Tenminste als jullie je handen uit de mouwen weten te steken." Tim verzekerde hem dat dat geen probleem zou zijn. "En wat willen jullie verdienen?" "Och, onderdak en wat eten voor een paar dagen is voldoende voor ons." Met een ferme handdruk hadden ze de overeenkomst bezegeld. Drie dagen lang hadden Tim en Johan daar gewerkt. Het was prachtig mooi en zonnig weer geweest en daar waar het werk het toeliet hadden ze rondgelopen in korte broek en ontbloot bovenlijf. Het werk was zwaar geweest maar ze hadden ervan genoten en op de avond van de laatste dag had Tim met trots zijn gegroeide armspieren aan Johan getoond. "Kijk eens, ik krijg warempel een biceps?" had hij uitgeroepen. Johan had gelachen om zijn vriend maar moest toegeven dat hij gelijk had. "Kijk maar uit, straks ben je zo gespierd dat ze je geen rol meer willen geven in die films van je. Dan is meteen je filmcarrière naar de knoppen!" "Nou ja, geen probleem hoor. Denk sowieso dat ik er mee ga stoppen. Het is altijd hetzelfde en getuigt van weinig realiteitszin die films." "Ja, ik denk dat je gelijk hebt." "Dankjewel." "Graag gedaan. Als je nog eens advies wilt," plaagde Johan en kreeg daarop meteen een lading hooi over zich heen gestort. De volgende ochtend waren ze vroeg opgestaan zodat ze van de boer en zijn knechten afscheid konden nemen. Aan de keukentafel gezeten had de boer gezegd dat hij hen node zag gaan omdat ze goede krachten waren gebleken. Beiden hadden ze als schooljongens gebloosd bij de gekregen complimenten. Daarna had de boer hun een stapeltje bankbiljetten in de handen geduwd. En ondanks al hun protesten, het was tenslotte niet zo afgesproken, had hij het niet terug willen hebben. De vrouw van de boer had hun tassen intussen gevuld met voldoende eten voor een paar dagen en al hun kleren waren gewassen en gestreken, voor zover nodig. Het waren prachtige dagen geweest maar beiden wilden ze verder. Lang liepen ze die dag en ook de twee dagen daarna. Johan belde voor de eerste keer naar zijn vader en kreeg meteen een stortvloed van kritiek over zich heen. Daarop bedacht Tim dat hij ook maar beter even op kon bellen en hem verging het al niet veel beter. "Nou is ook fraai," zei hij toen hij zijn telefoon weer opborg. "Laat je wat van je horen, is het weer niet goed." "Tuurlijk wel joh! Ze hebben zich gewoon ongerust gemaakt." "Nou, dat laat Edward dan wel leuk weten." "Ze zeggen het misschien niet rechtstreeks maar ik kon het bij mijn vader gewoon horen." "Huh," en Tim keek Johan zijdelings aan. De jongen begon in zijn ogen steeds mooier te worden en ... wat nog meer was de afgelopen nacht had hij van hem gedroomd. Niet zomaar een droom maar een erotische was het geweest. Hij had ... nee niet verder denken nu dan zou hij alleen maar weer opgewonden in slaap vallen en misschien opnieuw dromen van hem. Johan verging het al niet beter. De dagen die hij met Tim had doorgebracht waren prachtig geweest en zeker de dagen op de boerderij. Zo dicht bij hem in de buurt en dan soms zo schaars gekleed was hij steeds meer voor de jongen gaan voelen. Het was niet alleen maar een lichamelijke aantrekkingskracht, alhoewel die er ook heel duidelijk was, maar Johan was gewoon opnieuw verliefd aan het worden. Maar, verdomme, waarom viel hij nou altijd toevallig op mannen en jongens die niet beschikbaar waren. Eerst was hij verliefd geworden op Olaf en nu ... nu op iemand die ook al een vaste vriend had. Misschien werd hij wel veel te snel verliefd. Hij zou eens moeten leren om zijn gevoelens wat meer onder controle te krijgen. Maar ... hoe doe je dat? De volgende ochtend stonden ze zich beiden te wassen bij het beekje toen Tim de halfwassen erectie bij Johan zag. Eerst had hij niets willen zeggen maar hij kon het toch niet laten. "Altijd een dikke zo 's ochtends, Johan?" Johan had naar beneden gekeken en had hem toen recht in de ogen gekeken. "Ja, elke ochtend. Ik ben nog jong en dus ..." "Weet niet of je daar jong voor moet zijn ... sorry. Ik had er niet over moeten beginnen." "Waarom niet? Toch niets om je voor te schamen en bovendien, is die van jou ook niet helemaal slapjes geloof ik." Johan wees naar Tims kruis en lachte. "Komt door die van jou ..." verontschuldigde Tim zich. "Ja ... ammehoela. Daar geloof ik dus geen moer van Timmetje." "Echt hoor, normaal ..." "Ja ja. Word jij anders nooit wakker met een stijve?" "Dat heb ik niet gezegd." "Nou wat zeur je dan." "Ik zeg alleen maar ..." "Je wordt stijver, Tim." En inderdaad de pik van Tim werd harder en begon zich duidelijker op te richten. "Ach, barst toch ook." Hij smeet zijn handdoek op de grond en liep met grote stappen terug naar de tent. Johan lachte luid terwijl hij hem nakeek. Toen hij zich afgedroogd had, raapte hij Tims handdoek op en liep terug. "Het spijt me, Tim. Ik had je niet zo moeten stangen." Meteen daarop moest hij lachen. "Sorry, ik bedoelde het niet zo." Tim smeet hem een kussen naar zijn hoofd en even later rolden ze getweeën door de tent. Johan genoot van de stoeipartij en zo deed Tim. Uiteindelijk wist de jongste de oudste onder te krijgen. Op dat moment werd hij zich bewust van zijn hernieuwde en dit keer hevige erectie. "Het spijt me!" zei hij en meteen liet hij Tim los. "Niet doen, Johan. Het geeft echt niets. Ik heb zelf ook een stijve en ... het geeft echt niets. We zijn beiden jong en ..." "Ik moet niet steeds zo denken," antwoordde Johan. "Mijn hormonen gaan gigantisch op de loop met me soms. Ik ... ben soms gewoon seksueel overspannen, denk ik wel eens." "Het enige dat je bent, is niet goed bij je hoofd!" plaagde Tim hem en smeet hem opnieuw een kussen naar zijn hoofd. Die ochtend liepen ze weer kilometers achtereen. Heel af en toe onderbroken voor een korte pauze. Tegen het middaguur liepen ze het erf van een boerderij op en vonden daar voor een paar dagen weer wat werk. Dit patroon van een paar dagen wandelen en daarna een aantal dagen werken herhaalde zich nog drie keer. Er kwam geen verdere toenadering maar ze schaamden zich ook niet meer voor hun overduidelijke, ochtendlijke harde pik. Op een vroege vrijdagochtend verlieten ze de boerderij waar ze vier dagen meegewerkt hadden en begaven ze zich opnieuw op pad. Vooraf hadden ze de kaart bekeken en hun reisdoel bepaald. Maar het werd toch heel anders dan ze verwacht hadden. Tegen een uur of vier waren ze even langs de kant van de weg gaan zitten om wat te rusten. Ze aten beiden een appel en namen wat te drinken. Er kwam een auto langs die even verder bleef staan. De achteruitrijdlichten gingen aan en toen de wagen op hun hoogte was, werd het raampje aan de bestuurderskant naar beneden gedraaid. Een mooi vrouwengezicht omzoomd door helblond haar kwam uit het raampje gestoken. "Kan ik jullie misschien een lift geven?" Een vraag die ze de afgelopen tijd wel vaker gehoord hadden maar meestal resoluut hadden geweigerd. Dit keer keken ze elkaar echter aan. "Dat hangt er van af waar u heen gaat," reageerde Tim in zijn beste Zweeds. "Ah, geen echte Zweden dus," luidde de repliek. "Nee, dat niet mevrouw maar is dat een probleem?" "Als je doorgaat met me ‘mevrouw' en ‘u' te noemen dan wordt het dat wel," zei ze terwijl ze het portier opende en uitstapte. Ze was niet al te groot, eerder klein. Maar de handdruk die ze hen gaf was ferm. Duidelijk iemand die niet een luxeleventje leidde. "Ik heet Eva en ben onderweg naar Völdershafn." Ze zag Johan denken en haakte er meteen op in. "Denk maar niet dat je het ergens op een kaart bent tegengekomen want het stelt echt niet zoveel voor hoor! En die lift ... willen jullie daar gebruik van maken?" "We houden een trektocht," verduidelijkte Tim, "en zijn eigenlijk op zoek naar wat werk om de kost mee te verdienen voor een paar dagen." "Nou, dat komt dan prachtig uit. In ons dorp is pas een nieuw dorpshuis gebouwd dat nodig afgeschilderd moet worden. De mannen zelf komen er niet aan toe op dit moment omdat er te veel werk op het land is maar volgende week al moet het klaar zijn voor een huwelijksplechtigheid dus ... als het jullie wat lijkt?" Johan en Tim keken elkaar even aan en zonder dat ze een woord uitwisselden, bereikten ze overeenstemming en dus werden de rugzakken in de laadbaak gezet en namen de jongens naast Eva plaats. De rit duurde zo'n anderhalf uur voordat Eva de wagen naast een groot huis parkeerde. "Dit is het huis van onze dominee," verklaarde ze. "Hij heeft een gastenwoning op zijn erf staan die jullie de komende tijd, denk ik, wel kunnen gebruiken." "Wow, meer luxe dan we gewend zijn de laatste tijd," verzuchtte Johan. Eva lachte. "Kom ik zal jullie voorstellen." Ze was hen voorgegaan het huis in en nadat ze een paar keer geroepen had was de huiseigenaar tevoorschijn gekomen. "Sorry hoor ik was in de bibliotheek en als ik aan het lezen ben," verontschuldigde de rijzige man met het zwarte haar zich. Hij was nog jong, jonger dan de jongens gedacht hadden toen ze hadden gehoord dat ze bij een dominee zouden logeren. Maar ja, dan moet je ook maar niet te snel conclusies trekken. "Ik heb deze twee onderweg opgepikt en ze zijn bereid om voor wat eten en een slaapplaats het dorpshuis af te werken," lichtte Eva hem in. "Dat zou prachtig zijn. Het moet nodig gedaan worden want ..." "Dat weten ze al. Ze zijn volledig geïnformeerd," kapte de jonge vrouw hem af. "Oké! Zal ik jullie dan je slaapplaats laten zien?" De jongens vonden het prima. Bij de auto namen ze hun rugzakken mee en volgden hem door de tuin. Het gastenhuis was een prima verblijfplaats voorzien van alle gemakken. "Als jullie je even wat opfrissen dan is met zo'n half uurtje het eten klaar. Kunnen jullie met me mee eten. Heb ik ook wat gezelschap vanavond." "Maar is er dat geen probleem dan. Ik bedoel is er wel voldoende voor drie personen?" vroeg Johan zich hardop denkend af. "Eva is al aan het koken en houdt er vast wel rekening mee dat jullie mee-eten. En bovendien kookt ze altijd vrij grote porties omdat ze bang is dat ik tekort kom. Oh ik heet trouwens Per, Per Andersson," zei hij terwijl hij hen een hand toestak. Ze hadden hun rugzakken gedeeltelijk uitgepakt, snel even het hoofd afgespoeld onder de kraan en waren toen naar het huis teruggelopen. Per, zo heette de dominee, had hen aan zijn tafel uitgenodigd en de maaltijd was bijzonder goed geweest. In Johans denkwereld was een dominee altijd een saaie man geweest maar vanaf die avond moest hij zijn vooringenomenheid duidelijk bijstellen. Per was een grote uitzondering. De hele tijd hield hij het gesprek gaande en ook na het eten tijdens en afwas en later toen hij hen meenam naar zijn zitkamer en hen wat alcoholisch te drinken aanbood, bleef hij praten. Maar ... hij kon ook goed luisteren en liet de jongens hun hele verhaal vertellen en ... het praten tegenover hem ging heel gemakkelijk, vond Tim. Pas tegen elf uur waren ze terug in hun huisje. "Wow, wat een man zeg," merkte Tim op. "Ja! Nooit geweten dat een dominee zo kon zijn," reageerde Johan en legde Tim uit dat hij altijd een heel ander beeld had gehad van een dominee. "En ook nog zo verrekte knap! Net als jij zulk mooi donker haar!" "Misschien is hij de uitzondering die de regel bevestigd maar gelukkig is hij niet saai!" "Zeker niet! Echt een prachtfiguur!" "Douchen?" stelde Tim voor. "Ja, lekker!" En zo stonden ze even later onder de douche en zagen we hoe Bengt hen daar gadesloeg. >>> "Maar ... was het goed voor jou?" wilde Johan weten. "Ik heb echt genoten, Johan en geloof me vanaf nu wil ik het niet meer missen," verzekerde Tim hem. "Echt ... dus ..." "Geen onthouding meer Johan. Ik wil plezier met je beleven en daar hoort seks ook bij. Edward zei me dat ik stom zou zijn als ik niet iets met je zou doen en ... hij heeft gelijk gehad." Johan ging dicht tegen Tim aanliggen en vroeg: "Ben ik net zo goed als hij is?" "Ahhh, hou op! Ik wil je niet met hem vergelijken. Is het niet goed genoeg voor jou dat het goed was?" "Jawel maar ..." "Nou hou op dan!" Tim draaide zich op zijn rechterzij en Johan legde zich tegen zijn rug aan. "Ik geloof dat ik ontzettend veel van je h..." "Nee, zeg het niet," viel Tim hem in de rede. "Waarom niet?" "Omdat ik niet van jou kan houden, Johan. Ik hou van Edward en wat ik ook doe met jou houden van je kan ik niet. Hij is mijn grote liefde, begrijp je dat?" Johan knikte. "Maar ..." begon hij. "Stttt," legde Tim hem het zwijgen op. "Laten we gaan slapen. Ik ben moe. Jij niet?" Johan was ook best moe. Hij kuste Tim op zijn schouderblad en ging op zijn rug liggen. Bengt kwam maar niet in slaap. Allerlei gedachten hielden hem wakker. Maar als hij dan echt van jongens hield, was dat zonde? Ja, hij wist wel dat het in de Bijbel stond dat het niet goed was maar moest je dan maar gedwongen leven op een manier die niet de jouwe was? Zou God dat bedoeld hebben? Nee, hij had God, zo er al een God was, altijd gezien als iemand die het beste voor had met mensen. En in zijn geval zou dat gewoon een relatie zijn met een jongen, met een man en dan het liefste met ... Maar ja, dat zat er waarschijnlijk niet in. Hij zou zijn liefde voor ... moeten laten varen en een ander zoeken waarop hij net zo verliefd zou kunnen worden. Hij zuchtte eens diep en draaide zich op zijn zij. Gut, maar zou dat kunnen. Zou hij ooit hetzelfde voor een ander iemand kunnen voelen als dat hij nu deed voor ... Hij wist het niet en hoe hij ook draaide en woelde in zijn bed, hij kwam er niet uit. Met allerlei malende gedachten viel hij uiteindelijk in een onrustige slaap. Het viel Johan ook moeilijk om in slaap te komen. Waarom werd hij ook altijd verliefd op de vriend van iemand anders! Eerst was daar Olaf geweest en wat begonnen was als gewoon een avontuurtje was voor hem al snel uitgelopen op echte liefde en nu ... nu lag hij hier in bed met Tim de vriend van Edward. Ook al weer net zo onbereikbaar als Olaf was geweest. En echt ... hij wist dat Olaf bij zijn vader hoorde en dat Tim van Edward was maar ... wanneer kwam zijn grote liefde dan een keer. Misschien moest hij gewoon wat minder gevoelig worden en niet meteen steeds zoveel liefde voor die anderen voelen. Nahhhh, ook geen echte optie. Johan wilde alleen maar het bed delen met een ander als hij er echt iets bij voelde! Anders zou het zo vreselijk leeg zijn voor hem en dat wilde hij absoluut niet. Met wijd open ogen lag hij naar het plafond te staren en uur na uur verstreek maar de slaap kwam niet. Klaas Vaak had waarschijnlijk vergeten zijn ogen vol te strooien met slaapzand of hij had niet op tijd in zijn bed gelegen! Uiteindelijk stapte hij uit zijn bed, trok wat kleren aan, stak zijn voeten in een paar gympen, die van Tim of zijn eigen hij wist het niet, en liep naar buiten. Hij rekte zich uit en keek naar de donkere hemel waar de sterren helder flonkerden. Verderop in de tuin zag hij een lichtje bewegen: de askegel van een sigaret. Wie zou er daar zitten te roken midden in de nacht? Johan liep op het lichtje toe en dichterbij gekomen, ontwaarde hij de contouren van Per. "Kun je ook niet slapen?" vroeg hij hem. "Nee, jij dus ook al niet. Problemen?" "Nou dat niet echt maar ... gewoon wat onrustig denk ik." "Toch geen ruzie met je vriend?" Johan ging naast hem op het bankje zitten en kuchte wat. "Heb je liever dat ik de sigaret uitdoe?" "Als het kan wel. Ik vind het een smerige gewoonte!" "Ik ook en normaal doe ik het ook nooit maar op een geheim plekje in mijn studeerkamer heb ik een pakje verstopt en als ik heel erg diep moet nadenken, vergrijp ik me er altijd aan. Het lijkt dan of het denken beter wil lukken." "En dit is zo'n moment om na te denken?" Per knikte. "Maar dan moet je hem misschien niet uitmaken!" "Het lijkt me verstandiger van wel," hij liet de sigaret op de tegels vallen en maakte hem met de hak van zijn schoen uit, "en bovendien is iemand om tegenaan te praten vaak nog een veel betere remedie tenminste als je naar mijn geëmmer zou willen luisteren." "Natuurlijk." "Maar vertel nou eerst eens, heb je zelf problemen met je vriend?" "Hmmm, ik denk dat je het begrip vriend anders opvat dan ik doe." "Je hoeft er niet om te liegen hoor. Ik vind het helemaal niet erg dat jongens samen een relatie hebben. Voor mij is het geen probleem!" Johan glimlachte naar hem. "Maar dat is juist wel het probleem. We hebben ... helaas, zou ik er aan toe willen voegen, geen relatie. Tim en ik kennen elkaar nog helemaal niet zo lang en hij heeft een relatie met Edward een veel oudere man." "En hoe komen jullie dan bij elkaar?" Johan begon rustig te vertellen. Haasten was niet nodig de nacht zou nog lang genoeg duren. Toen hij uitgepraat was zag hij Per glimlachen. "Waarom lach je nou?" wilde Johan weten. "En al die tijd twee van die leuke jongens met dezelfde geaardheid zonder seks?" "Nee, niet meer dus. Vanavond hebben we het voor het eerst samen gedaan. En echt het was heel goed maar ..." "Nu komt het probleem dus," concludeerde Per. "Ja, nu komt het probleem. Geloof je in liefde op het eerste gezicht?" vroeg Johan. "Sorry," riep hij meteen daarna, "geloven is misschien niet zo'n goed woord om te gebruiken in het bijzijn van een dominee maar ik ben verliefd op Tim geworden op het eerste moment dat ik hem zag en hij is dus niet verliefd op mij. Hij is verliefd op Edward en alhoewel we dus wat met elkaar gedaan hebben, verandert dat niets. En ik had het ook niet zo mogen verwachten natuurlijk. Maar godverdomme ... sorry dat had ik niet moeten zeggen," verontschuldigde hij zich opnieuw. "Ook ik vloek wel eens hoor als ik erg teleurgesteld of boos ben. We zijn geen superwezens moet je weten." "Die moet ik onthouden." "Ahhh, maar het is geen vrijbrief om maar wat aan te rommelen hoor!" "Nee, dominee," zei Johan plagerig door bewust Pers titel te gebruiken, "dat zal ik niet doen. Maar wat ik wilde zeggen is dat ik zo graag een heel lieve jongen de mijne zou willen noemen. Een jongen die echt van mij is, die ik mijn vriend kan noemen en dan in de betekenis die jij er aanhechtte en dat wil maar niet lukken." "Ja, dat kan ik me voorstellen en ik begrijp dat je na twee van dit soort vervelende ervaringen wat uit het veld geslagen bent maar geloof me," even hield hij zich stil en Johan keek hem recht in de ogen, "op een dag zul je hem vinden. Ik ben geen profeet alleen maar dominee en heb ook niet de gave om de toekomst te voorspellen maar weet gewoon dat het goed zal komen met jou." "Dank je, Per. Dit had ik even nodig." "Graag gedaan en zullen we nu maar gaan proberen te slapen?" "Nou ik dacht het niet! Voor wat hoort wat zeggen we bij ons in Nederland, hetgeen hij zo goed mogelijk vertaalde in het Engels, dus nu is het jouw beurt om te praten tenminste als je nog wilt?" "Ja, is misschien beter van wel anders vergrijp ik me weer aan een sigaret." Beiden lachten ze hard tot ze zich beseften dat het geluid wel erg hard door de stille nacht klonk en ze elkaar grinnikend aankeken. "Ik zal er niet om heen draaien. De huwelijksplechtigheid waarvoor het dorpshuis volgende week klaar moet zijn is de mijne en Eva is mijn bruid." "Last van koude voeten?" Per keek hem niet begrijpend aan. "Ik bedoel dat je ineens bang bent voor de verantwoordelijkheden die een huwelijk met zich meebrengen?" verduidelijkte Johan. "Nee, dat is het niet. Ik ... ik ...," begon hij te stamelen en zijn gezicht begon iets te kleuren. Oh shit, hoe vertel ik dit nou. Ik heb het namelijk nog nooit aan iemand verteld en dat maakt het zo moeilijk." "Doe rustig aan en neem alle tijd. Mijn moeder, jammer genoeg leeft ze niet meer, zou op dit moment aan zijn komen draven met een potje thee en wat koekjes." Per begon te lachen. "Misschien niet zo'n gek idee. Zullen we naar binnen gaan?" stelde hij voor. Johan vond het best en met z'n tweeën liepen ze de tuin door naar het huis toe. Per leidde hem naar de keuken en daar zette de dominee een ketel met water op het fornuis. Terwijl Johan plaatsnam aan de tafel, zette Per de theepot en twee mokken klaar. Het duurde niet lang voor het water kookte en Per vroeg Johan of hij voorkeur had voor een van de vele soorten kruidenthee die zijn keukenkastje rijk was. Hij koos voor kamille. Tijdens het trekken van de thee praatten ze over allerlei gewone dingen en niet echt over het probleem dat Per wilde behandelen. Waarschijnlijk deed hij dat bewust, dacht Johan om het nog even wat uit te stellen. Johan vond het prima maar zou niet eerder weggaan dan dat het hete hangijzer besproken was. Hij was altijd al iemand geweest die graag naar anderen luisterde zonder trouwens het idee te hebben dat hetgeen hij te zeggen had ook iets zou kunnen helpen. Maar luisteren alleen al kon heel therapeutisch werken, wist hij. "Oké laat ik dan maar beginnen," sprak Per nadat hij voor hen beiden een mok met heerlijk ruikende en dampende thee had volgeschonken. "Al zo lang ik mij kan heugen, heb ik iets met jongens." Nu was het Johans beurt om verbaasd te kijken. "Ik zie dat het je verbaast maar ik kan het nou eenmaal niet veranderen. Het is waar en altijd al zo geweest. De eerste jaren op de lagere school al en later op de middelbare werd dat gevoel alleen maar groter. Ik elke groep waar ik in zat, had ik wel een jongen die mijn favoriet was maar verder dan dat ging het niet. Natuurlijk wel op de momenten dat ik helemaal alleen was. Dan, in de stilte van mijn slaapkamer, trok ik me af terwijl ik speelde dat het de hand was van Eric of van Kalle of van Björn of van wie dan maar ook die mijn pik betastte. Toen ik naar het internaat ging, moest ik me wat dat betreft wat inhouden omdat ik een slaapkamer deelde met drie andere jongens maar dat was alleen maar in het begin. Al snel hoorde ik de anderen ook bezig 's nachts en deed ik het ook gewoon. Samen onder de douche vond ik heerlijk. Twintig jongens op een rij en dan maar zorgen dat ik geen stijve zou krijgen." Johan glimlachte naar hem. "Op de universiteit had ik gelukkig een kamer alleen en leefde ik me weer uit in mijn fantasieën en daar ... daar is het eigenlijk altijd bij gebleven." "Nooit eens iets gehad dus met een andere jongen?" vroeg Johan belangstellend. "Nee, het is er nooit van gekomen omdat ik het niet aandurfde. Ik was gewoon te bang om voor flikker versleten te worden. Was te bang om uitgestoten te worden want dat gebeurde! Als de jongens het vermoeden hadden dat een ander ... nou dan had je het zwaar te verduren en dus ... hield ik mijn masker al die tijd op." "Dat moet een heel moeilijke tijd voor je geweest zijn." "Ja, dat was het ook maar het werd nog moeilijker. Ik had dus besloten om dominee te worden en las heel veel in de Bijbel. En misschien ken je het boek," Johan knikte, "het is nou niet bepaald homovriendelijk." Johan knikte opnieuw. "Maar gelukkig realiseerde ik me heel snel dat het boek niet een gids is hoe we vandaag de dag moeten leven." "Zooo, en dat voor een dominee," zei Johan met oprechte verbazing. Per lachte luid. "Dat is het dus zeker niet. Het boek is heel, heel lang geleden geschreven met een bepaald doel en lang niet alles is zomaar in onze tijd toepasbaar. Maar ... een dominee die homofiel is, is toch nog wel heel bijzonder en dus ... zat het er voor mij weer niet in. Ik werd in dit dorp hier beroepen en op de allereerste dag dat ik kennismaakte met mijn gemeente zag ik Eva. Het was liefde op het eerste gezicht, net zoals jij me dat eerder uitlegde. Ik geloof er dus wel degelijk in! Maar ook zag ik op die dag die jongen, die jongen die mijn hart zowat stil deed staan. Hij was zo ontzettend mooi dat ik haast geen adem kon krijgen en toen hij mij zijn hand reikte om zich aan me voor te stellen, hoorde ik helemaal niets en hield ik veel en veel te lang zijn hand beet. Hoe ik me eruit gered heb, weet ik niet meer maar ik was totaal van slag. Echt, als je hem zou zien dan ... dan zou je misschien net als ik onder de indruk zijn van zijn uiterlijk." Per bloosde diep en Johan waagde het voorzichtig om een hand op zijn hand te leggen. "Ik geloof je Per en voel gewoon dat je niet alleen maar lichamelijk in hem geïnteresseerd bent." "Gelukkig dat je dat begrijpt want dat zouden heel veel mensen kunnen denken omdat hij zoveel jonger is dan ik ben. Ik ben inmiddels 28 en hij is nog zo jong." "Leeftijd is niet belangrijk, Per. Dat kun je zien aan Tim en Edward. Ik weet niet hou oud Edward is maar er is een enorm leeftijdsverschil tussen hen, veel groter nog dan tussen jou en je vriend." "Maar zelfs als ik ervoor uit zou komen dat ik homo ben en men het zou accepteren dan zou ik nog gek aangekeken worden omdat hij nog zo jong is. Ze zouden me een pedofiel noemen." "Maar dat slaat toch helemaal nergens op! Je bent toch niet iemand die steeds een andere jonge jongen wilt. Toch niet iemand die van plan is je geheime vriend in te ruilen zodra hij ouder wordt." Per schudde zijn hoofd. "En dat is dus mijn probleem; mijn geheime vriend. Niemand zou het mogen weten maar ik weet niet of ik het geheim wil houden voor Eva. Ik weet niet of ik wel met zo'n geheim het huwelijk in moet gaan. Ik weet niet of mijn liefde voor die jongen platonisch kan blijven. En anderzijds wil ik ook gewoon met hem vrijen. Wil ik eindelijk een jongen om seks mee te hebben. Wil ik een jongen heel dicht tegen mijn lijf aan kunnen drukken zonder me te hoeven schamen voor mijn lichamelijke, wellustige reacties." Een traan begon te blinken in Pers linker ooghoek en snel veegde hij hem weg. "Je niet groot houden Per, dat heeft geen zin. Laat je emoties gaan want anders creëer je een hel voor jezelf." "Ik weet het maar alles is gewoon zo'n onmogelijkheid. De dingen die ik wil, kunnen gewoon niet. Ik kan toch niet houden van mijn vrouw en tegelijkertijd rommelen met een jongen? Dat kan ik gewoon niet! Ik wil Eva niet bedriegen met mijn liefde voor een ander hoe mooi die ook is. En ... en ... bovendien weet ik helemaal niet of die jongen wel zo is als ik denk dat hij is. Misschien moet hij wel helemaal niets van mannen hebben, helemaal niets van mij hebben!" "Ja, dat weet ik zo ook niet maar je hebt het ook nog nooit voorzichtig gepolst, zoals ik begrepen heb of niet?" "Ik zou niet weten hoe je zoiets moet aanpakken! Ik ben gewoon een kluns op dat gebied en ... als ik hem al bij me zou hebben, zou ik niet weten wat ik met hem zou moeten doen. Ik ben gewoon een stumper." "Ervaring met Eva heb je al wel?" vroeg Johan voorzichtig. "Ja. Een jaar nadat ik hier woonde hebben we voor het eerst met elkaar gevreeën en zijn ook meteen onze plannen gemaakt om te gaan trouwen. En ... ik heb het idee dat ik dat wel goed doe. Ze klaagt tenminste nooit," zei hij met een glimlach. "Nou, ik denk dat je je dan geen zorgen moet maken dat je niet zou weten hoe het met een jongen te moeten doen. Tenminste ik heb me daar nooit zorgen over gemaakt. Voor mij was het iets heel natuurlijks en voor jou denk ik ook." "Kun je je nu voorstellen dat die sigaret nodig was?" "Die sigaret is alleen maar dodelijk Per en wat je in elk geval niet moet doen is weglopen voor je problemen. Je weet wat je wilt en ... moet dan ook dingen gaan doen. En ik weet niet precies hoe maar je zult er uitkomen daarvan ben ik overtuigd en ik ben geen profeet en niet eens een dominee!" Per begon te lachen en Johan lachte met hem mee. Beiden lieten ze zich dit keer door niets weerhouden. De tranen biggelden over hun wangen en ze kregen pijn in hun buik van het lachen. "Dit gesprek heeft me ontzettend goed gedaan Johan. Bedankt dat je naar me hebt willen luisteren." "Jij hebt tenslotte ook naar mij geluisterd!" "Dat wel maar ... ach het was gewoon heel goed. Je bent een bijzondere vent!" Zachtjes streelde hij met zijn hand over de hand van Johan nu. "Op het moment dat ik het nodig had, was jouw hand ineens op de mijne en dat heeft me heel goed gedaan. Bedankt daarvoor." "Niets te danken, Per. Ik heb het graag gedaan en ... jouw geheim is veilig bij mij maar zou ik het misschien wel met Tim mogen bepraten?" "Ja, dat is goed. Lijkt me geen probleem." Ze dronken samen nog een mok thee en toen namen ze hartelijk afscheid van elkaar. Johan opende zijn armen en Per koesterde zich in zijn omhelzing. "Dit voelt heel goed Johan. Heel erg goed." "Vind ik ook Per." Uren laten werd Johan wakker van het geluid van de douche. Aiiiiiiii, was het al tijd om op te staan. Hij draaide zich om en realiseerde zich toen pas echt dat de plek naast hem leeg was. Ja, wie zou er anders onder de douche moeten staan? Hij draaide zich op zijn buik en trok het kussen over zijn hoofd. Slapen wilde hij! Hij was nog doodop! "Hé, wat vind je hiervan?" Er werd hevig aan zijn schouder gerukt en toen hij een oog opende zag hij alleen maar het wit van de kussen. "Hé, slome. Tijd om op te staan hoor!" Nogmaals deed Johan een poging en toen Tim het kussen van hem afpakte, verblindde het ochtendlicht hem bijna. In dat felle licht zag hij de contouren van zijn vriend. "En? Wat vind je ervan?" Johan ging rechtop zitten en wreef zich de slaap uit de ogen. "Waarvan?" "Van mij natuurlijk?" "Gut, heb ik je toch al vaker gezegd dat je een lekker ding bent!" "Nee, dat bedoel ik niet eikel. Ik heb me geschoren en hoe staat het me." Johan snapte er geen bal van en keek naar de glad geschoren kaken van Tim. "Staat je prima hoor maar scheer je je niet elke dag?" "Uilskuiken niet daar maar ..." en veelzeggend wees hij naar beneden. Johan volgde de vingerwijzing en opende toen zijn ogen zo wijd mogelijk. "Wow," was zijn enige uitroep. "En???" drong Tim aan. "En kijk eens hier?" zei hij terwijl hij zijn armen ophief en zijn glad geschoren oksels liet zien. "Prachtig man! Het staat je ontzettend goed en oh wow, zo vreselijk geil." "Ja, vind je niet?" "Yep. Man ik heb hier een geweldig harde die ..." "Nee, geen denken aan. We zijn al laat en ..." "Maar ..." "Als je je lading kwijt moet, trek je jezelf maar af maar ik wil eten. Ik heb honger als een paard. Schiet op je bed uit." "Niet eerlijk Timothy Balden. Me eerst met dat heerlijk glad geschoren lijf van je opwinden en dan ..." "Moet ik nog op je wachten anders ga ik wel vast alleen hoor." Johan sprong uit bed en rende naar de badkamer toe. Tim lachte. Hij trok een onderbroek, korte broek en T-shirt aan. Even later kwam Johan fris gewassen weer terug. "Ik heb het scheren niet zo drastisch gedaan als jij hoor! Vind je niet erg toch hè?" "Nee joh, ben je mal. Bij jou vind ik het hartstikke leuk staan zoals het is maar bij mijzelf mag ik het graag scheren. Vind je dat gek?" "Nee," zei Johan terwijl hij zich aankleedde, "het staat je prima! Doe je het vaker?" "Ja, regelmatig. Edward is er gek op als ik zo glad ben." "Hij niet alleen!" Tim gooide Johan een kussen naar zijn hoofd dat hij handig ontweek. "Mis jochie. Ik krijg je nog wel later vandaag!" "Daar hoop ik op!" reageerde Tim gevat. "Hé hoe komen mijn gympen zo nat?" vroeg hij zich hardop af toen hij ze aan wilde trekken. "Sorry, kon vannacht niet slapen en ben even de tuin in geweest en heb het eerste het beste paar aangetrokken dat ik tegenkwam omdat ik het licht niet aan wilde doen." "Nog wat interessants meegemaakt in die donkere uurtjes?" Even overwoog Johan om te vertellen van het gesprek met Per maar hij deed het niet en antwoordde dat er niets bijzonders was geweest. Nadat ook Johan wat kleren had aangetrokken liepen ze met z'n tweeën naar het woonhuis toe. Per zat al aan het ontbijt en Eva was druk bezig met van alles en nog wat. De jongens groetten de twee en namen plaats aan tafel. Nog geen vijf tellen later zaten ze achter de gebakken eieren met spek. Ze lieten het zich goed smaken. "En, klaar voor het werk van vandaag?" vroeg Eva nadat ze hun borden op het aanrecht gezet hadden. "Yep, helemaal," antwoordde Tim. "Het dorpshuis moet van binnen nog geschilderd en zo worden omdat er volgende week onze huwelijksceremonie voltrokken zal worden," zei ze terwijl ze op Per en haar zelf wees. "Ahh, dus jullie gaan trouwen, gefeliciteerd," zei Tim oprecht verbaasd. Johan veinsde verbaasdheid omdat hij het 's nachts al van Per gehoord had maar speelde zijn rol met glans. "Ik loop met jullie mee en zal jullie precies uitleggen wat de bedoeling is." Gedrieën liepen ze naar het dorpshuis toe dat in het midden van het dorp stond. Van buiten zag het er keurig afgewerkt uit maar toen ze binnen kwamen, zagen Tim en Johan dat er nog geen likje verf op het hout zat. "Wow, dat wordt een flinke klus, Tim," zei Johan terwijl hij zijn vriend aankeek. "Ja, dat kun je wel zeggen." "Ooit eerder geverfd?" vroeg Eva. "Ik niet," reageerde Johan en ook Tim schudde het hoofd. "Maar we kunnen alles proberen hoor en zijn niet lui dus ... zal het ons wel lukken. Eva liet een tekeningetje zien waarop precies stond aangeven welk gedeelte van het interieur welke kleur moest krijgen en daarna wees ze hen de materialen. "Zal het zo lukken?" "Zeker wel," verzekerde Tim haar. "Goed dan laat ik jullie alleen trouwens bij de materialen liggen ook wel overalls krijgen jullie de eigen kleren niet zo smerig." En met deze laatste tactische tip en de belofte dat ze in de loop van de ochtend met koffie en boterhammen langs zou komen, liet ze hen alleen. "Nou eerst die overalls maar aantrekken dan?" stelde Johan voor en zo deden ze. Ze gingen aan het werk en al spoedig stond het zweet hen overal. Het was redelijk warm binnen maar het werk kostte hen de nodige zweetdruppels. "Dit houd ik niet lang vol zo hoor," beklaagde Johan zich. "Ik ook niet, ik moet wat kleren uit anders smelt ik en kun je me straks opdweilen." Tim stapte uit zijn gympen en trok daarna de overall uit. Toen stripte hij zijn korte broek en T-shirt om vervolgens de overall weer aan te trekken waarbij hij een groot aantal knoopjes van het bovenstuk losliet. "Zo dat zit een stuk luchtiger. Johan volgde zijn voorbeeld en vond het zo ook stukken beter. Eva meldde zich tegen halfelf met de koffie en ook Per kwam mee. Ze gingen buiten het gebouwtje in de schaduw van een grote spar zitten. Tim maakte het bovenstuk van zijn overal los en trok zijn armen eruit en Johan volgde zijn voorbeeld. "Heerlijke mannen," zei Eva glimlachend tegen haar geliefde die rood werd en ook Tim en Johan kleurden behoorlijk. "God, jullie zijn toch niet zo preuts wel?" "Nou ja ..." "Kom zeg, je kunt er toch wel tegen als een vrouw zegt dat je er goed uitziet." Er werd flink gelachen. Toen de koffie en koek op waren, vertelde Eva dat ze die middag naar de stad moest om boodschappen te doen en dat ze eigenlijk iemand mee moest hebben om de zware spullen te tillen. "Nou," zei Tim je kunt kiezen. "Oh lekker," de jongens en Per bloosden opnieuw en zeker toen Eva Tim en Johan uitvoerig begon te bestuderen. "Dan ga ik voor jou," zei ze terwijl ze naar Johan wees. "Sorry hoor Tim maar ik val nu eenmaal op lekker gespierde, blonde jongens." "En ik dan ..." riep Per verontrust uit. "Jij bent gewoon lief," luidde haar reactie en daarmee liep ze schaterend met haar spullen in een mandje weg. "Nou ... en met zoiets ga ik dus trouwen," verzuchtte Per. Hij schudde zijn hoofd en liep haar achterna. Na de lunch gingen Eva en Johan met de auto naar de stad. Per moest wat bezoekjes in het dorp afleggen en Tim ging verder met zijn klus. Het bovenstuk van zijn overall liet hij naar beneden hangen. Dan maar wat verfspetters op zijn lijf maar met dat ding helemaal aan was het gewoon veel te warm. Hij schoot al flink op. Af en toe stopte hij even om wat drinken te halen uit de koelkast. Eva had hem vlak voordat ze met Johan was weggegaan op de voorraad frisdrank daarin gewezen. Johan kon het nog wel eens zwaar te verduren krijgen met zo'n brutale tante, dacht Tim en glimlachte voor zich uit. Net toen hij opnieuw een slok uit zijn glas wilde nemen, zag hij ineens een beweging bij een van de ramen. Eerst dacht hij dat het verbeelding was geweest maar toen hij een kwartiertje later opnieuw wat wilde drinken, wist hij zeker dat het geen verbeelding was. Er was iemand buiten die regelmatig naar binnen gluurde. "Hé, je mag gerust naar binnen komen hoor." Geen reactie. Er gebeurde helemaal niets. "Het is hier nu vast niet zo warm als daar buiten," probeerde Tim nog eens maar er gebeurde nog niets. "En bovendien heb ik hier allerlei soorten frisdrank staan. Kom een glaasje halen als je wilt." Het bleef nog steeds rustig en net toen Tim dacht dat er niet gereageerd zou worden en hij dus weer een het werk wilde gaan, zag hij hoe de klink van de deur naar beneden ging. Toch reactie dus. Langzaam ging de deur open en schoorvoetend zag hij een jonge jongen binnen komen. De jongen kon nog niet zo heel erg oud zijn. Tenminste zo zag hij er niet uit. Hij droog geen shirt maar alleen een sportbroekje en een paar sandalen. Zijn lijf was nat van het zweet en het glinsterde prachtig mooi. Echt, Tim durfde zijn leeftijd niet te schatten maar ... 14, 15 gaf hij hem hooguit. "Hoi," zei Tim terwijl hij zijn hand uitstak naar de jongen die meteen achter de deur was blijven staan, "ik heet Tim en wie ben jij?" Hij moest iets gezegd hebben want Tim zag zijn lippen bewegen maar te verstaan was het absoluut niet. "Waarom kom je niet wat dichterbij, ik bijt heus niet hoor?" En Tim haalde zijn mooiste glimlach tevoorschijn. "Wat wil je drinken?" "Een cola alsjeblieft," zei de jongen heel zachtjes maar dit keer wel verstaanbaar. "Goed, zal ik voor je halen." Tim liep naar de koelkast toe en schonk daar een glas voor de jongen in. Toen hij terugkwam, was de jongen dichterbij gekomen. En nu kom Tim hem dus echt de hand drukken. "Hier alsjeblieft," en daarmee reikte hij hem het glas aan. Hij sloeg het glas in een keer achterover. "Zooo, jij hebt dorst!" "Ja, het is hartstikke warm buiten." "Je bent al mooi bruin man," maakte Tim hem een complimentje. "Dank je," zei de jongen terwijl hij zijn ogen naar de grond sloeg. "Ben je erg verlegen of zo?" De jongen knikte. "Maar waarom dan? Vind je het niet prettig als ik je een complimentje geef?" De jongen bewoog niet meer maar keek alleen nog maar naar zijn voeten. "Ik heb iets gedaan wat eigenlijk niet mocht," mompelde hij geheel onverstaanbaar. "Wat?" want Tim had er echt helemaal niets van verstaan. De jongen herhaalde het. "Ohhh, en dat is?" "Ik durf het haast niet te zeggen." "Nou, dan doe je het toch gewoon niet. Maakt mij niet uit hoor." "Maar het heeft met jou en je vriend te maken en ik schaam me er eigenlijk voor." "Zooo, nou word ik wel wat nieuwsgieriger. Ga zitten joh," en hij wees hem op een stoel. Tim gaf het voorbeeld en zette zich op een stoel. De jongen ging zitten en hief zijn ogen op. Tim voelde gewoon dat hij bekeken werd en besloot voor zichzelf dat het wellicht eenvoudiger was om maar even helemaal niets te zeggen. Als hij er iets van zou zeggen, zou de jongen misschien opnieuw terugkruipen in zijn schulp. Bengt liet zijn ogen lang over het lichaam van Tim glijden. Hij voelde zich daarbij heel plezierig en raakte enorm opgewonden. Het was ook gewoon te mooi om waar te zijn. Die jongen zag er gewoon ontzettend goed uit en was zo dichtbij dat hij zijn zweet kon ruiken. En dat ... dat maakte alles nog opwindender. Nog nooit was hij zo dichtbij iemand geweest die zo weinig kleren aanhad. Nee, dat was flauwekul corrigeerde hij zijn eigen gedachten. Natuurlijk had hij wel eens met vrienden gezwommen en zo en dan droeg iedereen ook alleen maar een short of een zwembroek maar dat was niet zo opwindend geweest. En ... misschien ook weer wel maar het lag gewoon aan hem zelf. Hij zat vol met allerlei wilde gedachten die maar niet te stoppen waren. Hij was gewoon ontzettend geil op jongens en het leek steeds erger te worden. Gisteravond had hij die twee gezien toen ze lekker met elkaar bezig waren en vannacht had hij amper geslapen. Steeds weer had hij hen voor zich gezien en regelmatig had hij zijn eigen stijve pik beetgepakt en zich afgetrokken. Hij had zelfs een tijd lang met een vinger in zijn gaatje gespeeld en dat was heel, heel erg lekker geweest. En nu ... nu zat hij zo heerlijk dichtbij deze knaap die zo ontzettend mooi was. "Gisteravond heb ik stiekem door het raam van jullie badkamer en slaapkamer gegluurd," biechtte Bengt op en meteen daarna sloeg hij zijn ogen weer neer. "Ohhh," Tim wist even niets anders te zeggen. "En ... hoe vond je dat?" "Heel erg goed. Ik had nog nooit gezien hoe jongens het met elkaar deden maar nu schaam ik me erg eigenlijk heel erg voor. Het was niet de bedoeling dat ik het gezien had ... het is iets heel erg privé eigenlijk en ... ik heb er spijt van." "Zou je het niet weer willen zien?" Bengt dacht heel lang na en kon niet tot een echt antwoord komen. Zijn geweten zei hem dat hij moest zeggen dat hij het niet weer zou doen maar zijn gevoel gilde zowat dat hij het nog veel vaker zou willen zien. "Heel moeilijk om daar een antwoord op te geven," zei hij bijna fluisterend. "Kijk mij eens aan, als je wilt," vroeg Tim. Het duurde even maar uiteindelijk richtte hij zijn blik op Tim. "Je gevoelens kun je niet verraden, joh! Gewoon onmogelijk. Je geweten kan je soms danig parten spelen als je gevoel zegt dat je het anders moet doen en dan is het heel erg moeilijk om de juiste keuze te maken." Bengt knikte. Wow, hij begreep precies wat hij bedoelde.. "Zelf heb ik dat ook gehad toen ik zo oud was als jij." "Echt?" "Ja! Hoe oud ben je en hoe heet je ik heb het net niet goed kunnen verstaan." "Ik heet Bengt en ben 16 jaar." "Ik had gedacht dat je jonger was," zei hij en voegde daar heel snel aan toe, "maar ik had beter moeten kijken, je ziet er inderdaad ouder uit." Bengt begon te kleuren. "Hè, niet zo verlegen joh. Je ziet er toch goed uit." "Vind je?" "Ja! Je ziet er echt prima uit." "Dank je." "Maar vertel eens. Je valt dus op jongens?" Bengt werd zo mogelijk nog roder in het gezicht. "Je hoeft je er niet voor te schamen hoor. Ik doe het ook en mijn vriend ook dus je bent in uitstekend gezelschap. En hier in het dorp zullen toch ook wel mensen zijn die het met iemand van hetzelfde geslacht doen?" "Ja, er is een vriendenstel maar die zijn al aardig op leeftijd." "Nou, dat geeft toch zeker niet. En vindt men het hier vreemd van hen?" "Dat niet maar er wordt ook nooit over gepraat. Het wordt geaccepteerd maar verder niet, denk ik." "Als je zo bent als jij, Johan en ik kan dat heel moeilijk voor je zijn. Zeker als je zo jong bent als jij. Je leert ineens gevoelens kennen die diep in je verborgen hebben gezeten en ... met allerlei andere veranderingen in je kan dat best hard aankomen. Je bent ineens heel anders dan alle andere jongens om je heen. Die praten over meisjes en hoe ze met hen willen vrijen en zo en jij ... jij voelt het allemaal heel anders. Jij wilt een jongen om mee te vrijen en dat is dan lastig. Of zie ik het verkeerd." "Nee, je zegt het precies zoals ik me voel. Maar dat maakt het niet makkelijker voor me." "Nee, kan ik me voorstellen." "Heb je zin om met me mee te gaan naar mijn plekje?" "Je plekje?" "Ja, daar denk ik altijd na over dingen en praat ik met mezelf." "Oké, lijkt me goed. Het is in elk geval buiten en waar kun je beter zjin dan buiten met dit mooie weer." Bengt lachte en keek toe hoe Tim zijn gympen uitschopte en zich van zijn overall ontdeed. Ineens was de jongen op zijn onderbroek na helemaal bloot en dus ...nog mooier. Jammer genoeg trok hij meteen een korte broek aan. Tim merkte hoe de jongen hem gadesloeg en dacht, laat hem maar genieten, dat zal hem goed doen. "Ik ben klaar," zei hij nadat hij zijn schoenen weer aan had gedaan. "Laat me maar zien waar je heen wilt." Bengt ging hem voor naar buiten en leidde hem naar de zoom van het bos toe. Eerst gingen ze een eindje door een dicht naaldbomenwoud maar daarna werd het dak boven hen ineens een stuk lichter. In de verte hoorde Tim het kabbelen van een stroompje. Het zou vast een idyllisch plekje worden, zo dacht hij. En inderdaad dat was het. Het plekje van Bengt was een kleine open plek in het grote bos waar niet alleen naaldbomen groeiden maar ook loofbomen. Het stroompje liep er doorheen en er was zowaar een echte waterval. "Wow, prachtig zeg," zei Tim oprecht verbaasd over hetgeen hij zag. "Ja, goed hè?" "Ja, echt geweldig." Bengt ging met z'n rug tegen een boom aan zitten en Tim volgde zijn voorbeeld. Ze zaten heel dichtbij elkaar. "En ... ga je nu ook met jezelf praten of met mij?" "Met jou natuurlijk als je tenminste naar die onzin van mij wilt luisteren." Tim lachte. "Beloof me een ding als je wilt." "En dat is?" "Dat je je eigen gedachten en woorden nooit meer onzin zult noemen." "Oké, dat zal ik doen. Maar zullen we niet eerst wat zwemmen?" Tim begreep dat hij het gesprek nog wat wilde uitstellen en stemde ermee in. De jongen stapte het koele water in en ging kopje onder. Het stroompje was dus duidelijk groter dan het zo op het eerste oog leek. "Kom ook joh, het is heerlijk koel," riep Bengt. "Euh, ik heb een probleempje ..." stamelde Tim. "En dat is?" "Ik heb geen zwembroek bij me." "Dan zwem je maar in je onderbroek of nog beter ... in je blote kont," riep Bengt brutaal vanuit het water. "Heb je trouwens toch al helemaal bloot gezien dus dat is geen probleem." Tim lachte, trok zijn korte broek en onderbroek uit en liep het water in. "Maar ... maar ..." stamelde de jongen. "Wat is er?" "Gisteren ..." Tim lachte hard en zijn lach schaterde door het bos. "Ja ... gisteren had ik nog haar en nu niet meer," sprak hij. "Bedoel je dat?" "Ja, maar het ziet er vet cool uit joh." "Vind je?" "Ja, echt!" "Dank je, Bengt." Tim dook het water in en zwom heen en weer in het riviertje dat inderdaad ontzettend koel was. Maar met die vreselijk warme en broeierige weer vond hij dat geen enkel probleem. Het was juist heerlijk verfrissend. Regelmatig deed hij zijn hoofd onder water om lekker af te koelen. Na een tijdje gezwommen te hebben, ging Bengt de kant op. Hij trok zijn sportbroekje uit en legde dat in het gras te drogen waarna hij zichzelf aan de kant van het riviertje uitstrekte. Tim liep ook de kant op en ging naast hem liggen. "En ... ga je nu praten met me?" "Het is gewoon heel erg moeilijk om anders te zijn vind ik. Op school en thuis en bij vrienden praten ze inderdaad alleen maar over die ene vorm van een relatie: man en vrouw. Bij biologie krijg je seksuele voorlichting maar niemand die je vertelt dat jongens ook gevoelens voor jongens kunnen hebben en meisjes voor meisjes. Altijd maar man en vrouw. Je leert precies waar je je pik bij een vrouw erin moet steken maar bij een man? Ho maar! En als je 13, 14 bent, ben je in nog niet in staat om daar naar te durven vragen. Dus ... is het een onmogelijke zoektocht bijna naar je eigen ik. Steeds weer zijn er die verlangens om een jongen naakt te zien en te willen aanraken maar de mogelijkheden daartoe zijn er gewoon niet. Als je een vriendinnetje hebt is het geen enkel probleem dat je dicht tegen haar aangedrukt op het schoolplein staat. Sommige jongens en meiden gaan zelfs zover dat ze elkaar rustig in de broek durven te voelen maar met een jongen dat doen ... dat zou gewoon onmogelijk zijn. Alles is ingericht naar man en vrouw en verder lijkt er helemaal niets te bestaan en dan kun je als jonge homofiel behoorlijk gefrustreerd raken. Natuurlijk kun je dan wel een tijdschriftenzaak in de stad binnenlopen en een boekje kopen maar dan geef je natuurlijk wel een stukje van je geheim prijs. Ik heb dat wel gedaan hoor en meerdere malen wel maar ging dan toch steeds naar een andere winkel toe. Maar dan had het ook steeds weer iets van ... ik doe iets dat niet mag en dat gaf dan ook weer een rot gevoel." Even pauzeerde hij. "Mooi is het hier hè?" "Ja, dat is echt een schitterende plek, Bengt." "Ik weet dus dat ik anders ben en dat geeft best vaak een heel eenzaam gevoel. Anders zijn dan alle andere jongens is niet gemakkelijk. Je mist dat gevoel van saamhorigheid, het erbij horen. En ... dat geeft pijn." "Heb je het ooit met iemand kunnen delen? Je anders zijn bedoel ik," verduidelijkte Tim. "Nee, totaal niet. Jij bent de eerste tegenover wie ik zo durf te praten." "Dank je." "Ja, het is een compliment dat ik je geef want tot nu toe is er niemand geweest bij wie ik mijn hart heb durven uitstorten." "Zelfs niet bij je ouders?" "Ik heb geen ouders meer." "Sorry, dat wist ik niet." "Nee, en dat geeft ook niet. Ik kan me hen soms helemaal niet meer herinneren en dat doet best wel eens zeer soms." "Ja," beaamde Tim die ineens dacht aan zijn eigen situatie, "dat kan best zeer doen." "Maar tot nu toe weet niemand dus van mij dat ik op jongens val en dat moet ook nog maar zo blijven alhoewel het wel steeds moeilijker wordt om te zwijgen." "Huh? Hoezo?" "Toen ik hier in het dorp iemand ontmoette werd het allemaal nog moeilijker. Ik was meteen verliefd op hem en dan lijkt het of je hele wereld op de kop staat. Je weet wat je voelt voor jongens maar als je het dan verliefdheid durft te noemen, ben je helemaal van streek. Tenminste zo ging het wel bij mij. Het ging veel dieper dan alleen maar seks met iemand willen hebben. Want dat is waar die boekjes je alleen maar op voorbereiden. Die gaan alleen maar over neuken, pikzuigen en kontlikken. Maar echte verliefdheid is iets wat haast niet aangeroerd wordt." "Nee, dat komt heel enkel voor in verhalen. Maar die verhalen zijn er wel hoor," reageerde Tim. "Ik wil met hem veel meer dan alleen maar het seksuele. Ik wil gewoon dicht bij hem zijn en tegen hem aan kunnen kruipen zonder meteen handtastelijk te worden. Ik wil alle dagen heel dichtbij hem zijn en alles van hem zien. Ik wil geen uur meer zonder hem en ... weet dat het onmogelijk zal zijn." "Hoezo onmogelijk! Als je toch echt van hem houdt dan ..." "Hij is veel ouder dan ik ben en bovendien al verliefd!" "Leeftijd doet er niet toe maar ..." "Denk je?" klonk het schamper. "Nee dat denk ik niet! Ik weet het zeker!" "Maar iemand die al ver in de 20 is heeft toch geen oog voor zo'n onnozel kind als ik ben?" "Fout gedacht, Bengt! Als hij op jou verliefd zou zijn, maakt je leeftijd hem helemaal niets uit." "Nou, ik weet het zo net nog niet." "Ik heb een verhouding met een man die 58 is." Verbaasd keek Bengt Tim aan. "Je maakt een grapje!" "Nee, echt niet." "Maar ..." "Johan is een goede vriend maar ik ben niet verliefd op hem. Ik vind het hartstikke leuk met hem maar hij is niet mijn ware liefde. Dat is Edward en hij voelt zich absoluut niet te goed voor mij." "Echt niet?" "Echt niet! Dus dat kan niet het probleem zijn. Dat andere natuurlijk wel. Als hij verliefd is op een ander ... ja, dan kan het erg lastig worden." "Maar kun je niet tegelijk verliefd zijn op meerdere mensen?" "Ja, natuurlijk kan dat wel ... alhoewel het mij wel erg vervelend zou lijken." "Waarom?" "Nou ja ... gut ..." Tim zat met zijn mond vol tanden en wist even niet hoe hij het zou moeten uitleggen. "Laat maar," zei hij. "Ik ben geen encyclopedie zo blijkt maar weer en weet gewoon even geen antwoord." "En het komt toch ook wel voor dat een man verliefd is op een man en vrouw tegelijk?" "Ahh, degene op wie jij een oogje hebt, is dus verliefd op een vrouwspersoon!" Bengt kleurde hartstikke en Tim gaf hem een por in zijn zij. "Niet zo kleuren, Bengt. Het staat je goed maar het is echt niet nodig. Er zijn inderdaad biseksuele mannen en vrouwen. En ik hoop echt voor je dat hij ook iets voor jou voelt." "Maar het kan natuurlijk wel moeilijk worden voor hem. Misschien heeft hij wel het idee dat hij moet kiezen tussen haar en mij ... ach, wat zeur ik ook. Ik weet niet eens of hij wel iets met een jongen wil. Denk het eigelijk niet." "Waarom niet?" "Nou ja ... zal wel iets te maken hebben met zijn beroep of zo." "En dat is?" Bengt lachte naar Tim. "Nee, denk niet dat ik je meer ga vertellen. Ik heb nog nooit zomaar met iemand die ik niet goed ken gepraat en dan ook nog zoveel en zulke intieme details." "Oké ik zal niet aandringen en hoop dat je nu niet het idee hebt gekregen dat ik je uitgehoord heb!" "Nee, natuurlijk niet Tim. Ik ben zelf toch begonnen met praten en ... het voelt echt heel goed dat ik het eindelijk eens aan iemand verteld heb. Voelt heel opgelucht, kan ik je zeggen." "Kijk aan, dan heeft ons uitje ook nog iets waardevols in zich. Maar ..." zei Tim terwijl hij naar de stand van de zon keek, "ik denk dat we maar eens op moeten stappen. Volgens mij is het al aardig laat geworden." "Ja, inderdaad het is al tegen vijven," constateerde Bengt toen hij op zijn horloge keek. Ze stonden op, kleedden zich aan en liepen toen weer terug naar het dorp. Johan had een leuke middag gehad met Eva in de stad. Op de heenweg had ze diverse seksueel getinte grapjes gemaakt maar toen hij haar vertelde dat hij een voorkeur voor jongens had, had ze zich eerst hevig verontschuldigd voor haar ongemanierdheid en daarna was er een stortvloed aan vragen gekomen. Ze leek echt heel erg geïnteresseerd in het onderwerp en voor ze het wisten waren ze in de stad geweest. Daar hadden ze een idioot grote voorraad boodschappen ingeslagen voor het feest en ook nog kleren gekocht voor Eva. "Gek eigenlijk! Dit is de eerste keer dat ik met een man kleren ben wezen kopen," zei ze na afloop. "Is Per niet zo'n goede adviseur dan?" "Nee, echt niet! Die loopt het liefste alle dagen rond in spijkerbroek en T-shirt en daarom is het maar goed dat ik ervoor zorg dat hij zich een beetje netjes kleedt anders kwam er helemaal niets van hem terecht," had ze gegniffeld. De terugweg hadden ze over een heleboel verschillende dingen gepraat en ook nu weer was de reis zo om geweest. Toen ze de auto voor het dorpshuis parkeerde, was Per naar buiten gekomen en had zijn toekomstige vrouw uitbundig gekust. "Zeg, is het gelukt met je boodschappenlijstje?" vroeg hij. "Lijstje ... noem je dat een lijstje?" riep Johan uit. "Man, zoveel kocht mijn moeder vroeger nog niet voor een half jaar!" "Niet zeuren Johan, er moet gewerkt worden. Alles snel in de diepvriezers en Per, jij ook meehelpen." "Goed mevrouw!" Met z'n drieën hadden ze de auto snel leeg gehad en net toen ze klaar waren en Eva de wagen naar het huis van Per terug wilde rijden, kwamen Bengt en Tim eraan gelopen. Johan zag ineens een merkwaardige, vrolijke schittering in Pers ogen en wist ineens op wie de dominee een oogje had. Naast Bengt was Tim het dorp ingelopen en heel in de verte hadden ze de auto van Per al bij het dorpshuis zien staan. Dat betekende dat Eva en Johan terug moesten zijn, concludeerde Tim snel. Toen ze dichterbij kwamen, zag Tim dat Per er ook was en vreemd genoeg keek Tim ineens opzij naar het gezicht van Bengt. Waarom hij ineens naar hem had moeten kijken, wist hij niet maar het was alsof iets hem daartoe aanzette. Het gezicht van de jongen lachte en zijn ogen glinsterden. Het geheim van Bengt was niet langer een geheim meer voor hem. "Hé zus!" begroette Bengt Eva toen ze bij het groepje aangekomen waren. "Kunnen slagen?" "Ja, hoor broertje. Ik ben uitstekend geslaagd. Mede dankzij Johan." Johan keek raar op zijn neus. Eva en Bengt: zus en broer? Hetzelfde gevoel trof Tim. Nu begreep hij waarom het allemaal zo moeilijk lag voor de jongen. Johan en Tim hadden voordat er gegeten zou gaan worden nog een uurtje de tijd om zich wat op te frissen en uit te rusten. Samen stonden ze onder de douche en lieten het koude water over zich heen stromen. "Ben je een beetje opgeschoten met verven?" "Niet echt. Ik kreeg bezoek van Bengt en nadat we een tijdje gepraat hadden, zijn we het bos in gegaan. Het weer was gewoon te mooi om binnen te zitten." "Ja, kan het me voorstellen." Ze droogden zich af en trokken schone kleren aan waarna ze languit op het bed gingen liggen. Tegelijkertijd begonnen ze te praten. "Tim ..." "Johan ..." Beiden moesten ze lachen. "Jij eerst," zei Tim. "Oké. De afgelopen nacht kon ik niet goed slapen en toen ben ik de tuin ingegaan, weet je nog?" "Ja ... vandaar mijn smerige schoenen vanochtend." "Yep! Ik heb een hele poos met Per gepraat." Johan stopte even alsof hij bij zichzelf naging of hij wel verder zou moeten gaan. "En?" vroeg Tim ongeduldig. Johan deed het verhaal dat hij die nacht van Per gehoord had en meteen daarna zijn conclusie dat Bengt de jongen moest zijn waarover de dominee het gehad had. "Ik denk dat je conclusie juist is. Vanmiddag heb ik dus een hele tijd met de jongen gepraat." En daarna vertelde hij zo beknopt mogelijk hun gesprek. "En ... inderdaad toen we terug naar het dorp liepen, keek ik hem van opzij aan en zag ik zijn ogen helemaal oplichten toen hij Per zag staan. Ook Bengt is verliefd op Per." "Maar dat is toch doodzonde dan!" "Wat!" "Dat die twee nog steeds niets met elkaar hebben." "Ja, gut. Ze hebben het sowieso nog niet met iemand gedaan." "Maar in hun geval is dat doodzonde. Ze houden allebei ontzettend veel van elkaar en komen niet verder als ze het er niet eens op wagen. Ik vraag me trouwens af of ze het wel durven." "Wat?" "Elkaar alleen al aanraken zullen ze nog niet eens durven, denk ik. Ze zijn beiden nog zo verrekte groen en schuchter dat ze dat nog niet eens voor elkaar kunnen krijgen zonder heftige hartkloppingen, lijkt me." Tim grinnikte wat voor zich uit maar liet hetgeen er zojuist gezegd was toch even bezinken. "Je grinnikt dus je hebt een ideetje," begon Johan toen het hem te lang duurde. "Ja, ik heb een idee maar weet zelf niet of het wel verantwoord is." "Kom op dan! Laat het me horen dan kunnen we erover praten." "Oké! Wat nou al als wij ze eens een handje helpen." Tim zag de vraagtekens op het gezicht van Johan verschijnen maar wilde hem niet meteen aan het woord laten en toen hij dan ook zijn mond opendeed, ging Tim verder. "We zouden kunnen proberen of we hen over die eerste angst, elkaar aan te raken, heen kunnen helpen. Ik zeg niet dat we verder zouden moeten gaan maar ..." "Je bedoelt dat wij met hen, samen, ..." "Nee, niet in een groepje. Ik bedoel in een één op één verhouding. Het lijkt mij het beste dat jij Per probeert af te helpen van zijn schroom en dat ik hetzelfde doe bij Bengt." Tim bestudeerde het gezicht van zijn vriend uitvoerig en zag nieuwe vraagtekens in zijn ogen en rimpels op zijn voorhoofd verschijnen die er normaliter niet waren. Johan sloeg zijn ogen neer, stapte in de benen en begon de kamer op en neer te lopen. Het leek Tim het beste hem niet te storen in zijn overpeinzingen en zo had hij zelf ook nog eens mooi de tijd om het plan dat zonder al te veel nadenken in zijn hoofd ontstaan was te overdenken. "Oké," zei Johan terwijl hij stopte met ijsberen, "maar stel je voor dat Per, die voor de eerste keer een jongen bij zich heeft, alles wil uitproberen? Moet ik daarin dan meegaan. Of stel je voor dat Bengt wil weten hoe het is om geneukt te worden? Doe jij dat dan met hem? Leen ik mezelf daarvoor bij Per?" "Ik heb het idee dat het zover niet zal komen maar als Bengt het zou willen dan zou ik het denk ik wel doen. Het is voor mij niet omdat ik ook maar iets voor hem voel maar omdat ik hem wil laten weten hoe goed het is. Hoe vreselijk goed het is om iets met een jongen te hebben. En dat ultieme intieme dat hoort er ook bij. Maar ik denk niet dat het zover zal komen." "En waarom niet?" "Omdat Bengt gewoon ontzettend verliefd is op Per en dat voor hem zal willen bewaren, denk ik. Ik kan het echt gigantisch verkeerd hebben maar hij bewaart dat net zolang voor Per totdat het werkelijkheid wordt of dat hij weet dat er nooit iets tussen hen zal plaatsvinden." Johan was nog niet helemaal overtuigd en begon opnieuw heen en weer te lopen. Zijn blote voeten stampten driftig op de houten vloer en net toen Tim hem wilde zeggen ermee te stoppen, staakte hij zelf zijn geloop. "Oké, ik denk dat we het er maar op moeten wagen. Maar ik hoop eigenlijk wel dat Per niet al te ver zal willen gaan omdat ik dat voor mezelf niet kan verkopen. Ik wil iemand dolgraag helpen maar ... mezelf niet verkopen. Begrijp je mij?" "Ja lieve Johan. Ik begrijp je helemaal. Kom bij me liggen." Johan strekte zich weer naast Tim uit en al snel waren hun monden op elkaar. "Je bent een schat Johan en ik weet zeker dat je er geen spijt van zult krijgen." "Wanneer doe we het?" "Zodra er een moment is dat Eva even niet naar hen beiden omkijkt. Dat lijkt me het beste." "Dan kunnen we het het beste meteen vanavond maar doen," reageerde Johan. Tim keek hem verbaasd aan." "Waarom?" "Eva heeft me onderweg naar de stad verteld dat ze vanavond met een aantal dames in het dorp bezig gaat met haar trouwjurk. En ik denk dat ze daar werk genoeg aan hebben en dus ..." "Is Eva even helemaal haar beide mannen vergeten," vulde Tim aan. "Helemaal gelijk. Dus maar meteen dan?" "Ja, lijkt me het beste! Hoeven we er ook verder niet meer aan te denken." Er werd geklopt en toen Tim ‘binnen' had geroepen, kwam het vrolijk lachende gezicht van Bengt om de hoek van de deur kijken. "Ik moet komen zeggen van Eva dat het eten klaar is." "Oké," antwoordde Johan, "we komen eraan. Wat eten we?" "Lasagne," zei Bengt met een brede, gouden glimlach op zijn gezicht. "Vind je dat lekker?" "Lasagne is het lekkerste dat er bestaat Tim," zei de jongen met de grootst mogelijke stelligheid. Tim glimlachte en dacht bij zichzelf dat er nog heel veel andere lekkere dingen waren maar die hadden niet zoveel van doen met eten! Eva had een uitstekende Italiaanse maaltijd klaargemaakt en met elkaar maakten ze er een fles heerlijke rosé bij soldaat. En naast het feit dat het eten prima smaakte was het ook heel gezellig aan tafel. Eva en Bengt hielden het gesprek bijna continue gaande en niemand ontsnapte eraan wel eens met volle mond aan de conversatie deel te nemen. Toen de ovenschalen leeg waren, verontschuldigde Eva zich en togen de mannen aan het werk. Met z'n vieren was de afwas zo gedaan en toen Tim uitdrukkelijk zei dat hij terug naar het huisje ging, gaf hij Johan een vette knipoog. Johan antwoordde dat hij zo snel mogelijk zou volgen. Bengt liep met Tim mee naar het huisje en nam daar met een vriendelijke groet afscheid van hem en ook dit keer werd er een knipoog uitgewisseld. Binnengekomen schopte Tim zijn schoenen uit en strekte hij zich uit op het bed. Het duurde niet lang voordat hij buiten geluid hoorde. Hij had er speciaal op gelet en daarom viel het hem dit keer wel op. Zou hij druk bezig zijn geweest met Johan dan zou hij het opnieuw niet gehoord hebben. "Hé, Bengt," riep Tim vanaf het bed, "je mag wel binnenkomen hoor. Johan is er nog niet en het zal nog wel even duren voor hij komt ook." De jongen stond op van zijn geknielde houding. "Ja?" "Ja, hij heeft nog wat te doen bij Per en dus kun je gerust binnenkomen." "Oké!" Bengt klauterde door het open raam naar binnen en stapte voorzichtig de kamer in. "Waarom kom je niet gezellig bij me zitten," zei Tim terwijl hij het kussen van Johan tegen het hoofdeinde van het bed zette zoals zijn eigen ook stond. Bengt voelde zich niet helemaal op zijn gemak. Het feit dat Johan er niet was, vond hij prima maar wat als hij ineens binnen zou komen. "Kom nou maar gerust. Johan komt niet terug. Ik weet het zeker." Bengt liep op het bed toe en ging ietwat nerveus naast Tim zitten. "Weet je het zeker?" "Ja, heel zeker. We hebben namelijk samen afgesproken dat we vanavond zullen proberen om jou en Per, ik weet dat hij je geheime vriend is, bij elkaar te brengen." Bengt sprong in de benen. "Nee, dat kan niet! Dat mag niet!" "Ik kan me voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt Bengt maar je hele leven jezelf kwellen met een droom, met een fantasie is niet prettig joh." "Het is Per niet!" "Lieve Bengt, uit jouw verhaal, het verhaal dat Per aan Johan gedaan heeft en de blik in jouw ogen vanmiddag toen wij het dorp binnenkwamen, kan ik niet anders concluderen dat hij het is op wie je verliefd bent en het enige wat jij moet zien te aanvaarden is dat dat helemaal niet erg is." "En als dat nou wel eens erg is ... als iedereen ..." "Shit met iedereen Bengt. Je moet gaan voor jezelf en voor Per! Wat iedereen ook zou mogen denken - hetgeen jij trouwens helemaal niet weet - je moet aan jezelf leren denken. Nu!" Bengt ging op de rand van het bed zitten. "Maar ... ze zullen heel slechte dingen denken van Per. Ze zullen hem misschien wel uit zijn ambt zetten en wat dan?" "Tot nu toe is daar nog helemaal geen reden toe. Jullie hebben nog helemaal niets gedaan wat niet zou mogen. Ten tweede is het niet strafbaar meer. Je bent 16 en bovendien weet niemand ervan. En wat wij willen doen is jou en Per alleen maar leren om te voelen dat het niet erg is om je gevoel de boventoon te laten voeren. Tot nu toe hebben jullie, denk ik, steeds alles met je verstand gedaan. Niet dan?" Bengt knikte. "‘Het kan niet want Per is zoveel ouder als ik ben. Het kan niet want hij is dominee ...'" "Ja, ja ik weet het maar ik durf gewoon niet. Ik durf hem niet aan te raken terwijl ik heel graag wil." Tim pakte de hand van Tim beet en legde deze voorzichtig tegen zijn wang aan. "Is dit zo erg Bengt? Voelt dit vreemd?" "Nee, absoluut niet. Heel goed juist." "Oké en dat is het enige dat ik met je ga doen. Je laten voelen hoe goed het voelt om iemand anders aan te raken. Meer hoeft er niet te gebeuren tenzij je meer wilt natuurlijk!" "Ik weet het niet." "Nee, en dat hoeft ook nog niet. Stapje voor stapje lieve Bengt dat is het beste." Hij trok de jongen naar zich toe en deze kwam dichtbij hem zitten nu. "Ik ga met mijn lippen de jouwe aanraken Bengt en dan zien we wel wat er gebeurt. Oké?" Bengt knikte alleen maar en toen de lippen van Tim heel dicht bij de zijne waren, zag Tim hoe hij zijn ogen sloot. Hun lippen raakten elkaar en Tim opende zijn mond om met zijn tong tegen Bengts lippen te spelen. Hij opende ze voor hem en toen hun tongen elkaar raakten, ontstond er een hevig spel dat ze uit ademnood moesten afbreken. "Wow, Tim! Dat was geweldig," hijgde Bengt. "Ja, niet dan?" "Nooit geweten dat het zo ... zo goed kon zijn." "Seks met een jongen is vreselijk goed Bengt, geloof me." Tim legde zijn hand tegen de bovenarm van de jongen en begon hem zachtjes te strelen. Bengt zuchtte diep en genoot van elke aanraking. Dit gevoel was heerlijk. Dit strelen zou voor hem voor altijd mogen doorgaan. "En waarom dan niet! Wat is erop tegen!" verzuchtte Johan terwijl hij zijn adem met een diepe zucht uit zijn longen perste. "Alles ... alles is erop tegen. De jongen is nog bijna een kind ..." "Kom Per, je doet hem ontzettend tekort! Je kunt hem geen kind meer noemen. Gezien zijn leeftijd is hij nog een puber maar wel één met heel volwassen ideeën over liefde naar mijn mening." "Oké dat dan niet maar wat over ons leeftijdsverschil? Wat denk je daarvan?" "Leeftijd doet er niet toe man! Ik heb het je al eerder gezegd en je toen het voorbeeld van Tim gegeven." "Maar ..." er volgde een heel lange stilte, "Eva dan. Wat moet ik met mijn liefde voor Eva!" Het gezicht van Per stond erg betrokken en het huilen stond hem nader dan het lachen. "Ik hou ook ontzettend van haar en wil noch haar, noch Bengt verdriet doen." "Ja ... dat is de enige moeilijkheid in het geheel, Per. Het enige dat ik niet voor je kan ontzenuwen!" "Verdomme, waarom hou ik dan ook zo ontzettend veel van hen allebei." "Is het verkeerd om van twee mensen tegelijk te houden?" "Huh," snoof Per, "misschien niet maar het is wel verrekte lastig dat kan ik je wel vertellen." "Kom hier," zei Johan maar liet het initiatief niet over aan Per maar deed zelf de stappen die de korte afstand tussen hen overbrugde. Hij sloot hem in zijn armen en liet zijn handen strelend over Pers rug glijden. Het hart van de man begon hevig te bonken en zijn adem ging gejaagder. "Ontspan je Per. Het is heel normaal dat iemand van hetzelfde geslacht zoiets bij je doet. Ik weet dat je ernaar verlangt dus ... laat je gaan alsjeblieft." "Ja, het voelt ontzettend goed Johan. Vind je het goed als ... als ... als ik ..." "Ga je gang Per. Daarvoor ben ik hier bij je gekomen. Alles wat je met me wilt doen is goed." Per duwde zich iets uit Johans stevige omhelzing los, legde zijn handen rond het gezicht van de jongen en liet zijn lippen met de zijne samenvallen. Johan voelde het hevige verlangen naar meer toen Per zijn tong bij hem naar binnen liet glijden. Het werd een gigantisch hete tongzoen. "Dank je Johan," zei hij toen hij hem losliet. "Het is heerlijk om dat eens met een jongen te kunnen doen." "Wijs me je slaapkamer Per dan gaan we nog meer onderzoekend werk verrichten." "Ja, graag!" In de vakantiewoning achter de pastorie lagen Bengt en Tim loom op het bed. Een hele tijd lang hadden hun handen elkaars lichaam verkend, de meest intieme plaatjes opgezocht en beiden hadden ze genoten van de reactie die daarop volgde. Bengt had zich eerst vreselijk opgelaten gevoeld maar des te verder ze waren gegaan des te maar had hij zich kunnen ontspannen. "Ik wist dat het goed moest zijn Tim," zei hij bijna fluisterend, "maar dat het zo goed zou voelen." "Heeft dat je verrast?" "Ja, echt. Elkaar zo verwennen is iets dat ik niet voor mogelijk had gehouden. We hebben eigenlijk helemaal niets bijzonders gedaan ..." "Nou ...?" "Ik bedoel dat we bijvoorbeeld elkaar niet eens gepijpt of gelikt en zo hebben en toch was de sensatie oorverdovend bijna. Dank je daarvoor." "Zeg je hoeft mij niet te bedanken hoor ik heb er ook van genoten." Bengt nestelde zich dicht tegen hem aan en zuchtte. "Is er nog iets dat ik voor je kan doen voor we naar Per toegaan?" "Ja, er is nog een ding waarmee je me zou kunnen helpen ..." In Pers woning was de dominee Johan voorgegaan naar de slaapkamer. Daar hadden ze elkaar opnieuw en langdurig getongd om vervolgens elkaar langzaam maar zeker te ontdoen van hun kleren. Ze hadden het niet bij strelen alleen gelaten maar waren te opgewonden geraakt en hadden zich niet goed kunnen beheersen. Johan had de stijve van Per als eerste in zijn mond genomen en daarna had Per hem, liggend op het bed, ook afgezogen. "Heb ik het goed gedaan?" vroeg hij nadien. "Alsof je het al jarenlang gedaan hebt Per. Het was uitstekend." "Echt?" "Echt man. Je verstaat de kunst uitstekend." "Johan?" "Ja?" "Gaat het neuken van een jongen net zo als bij een vrouw?" "Oh wow! Dat weet ik eigenlijk niet zo goed omdat ik het nog nooit bij een vrouw gedaan heb. Ik weet alleen dat je een jongensgaatje wel goed moet voorbereiden. Vrouwen schijnen van zichzelf natter te zijn." Per glimlachte. "Ja, dat is waar. Tenminste Eva is altijd lekker nat als ik het bij haar doe." "Bengt zul je daarmee wat moeten helpen dus. Je zult hem nat moeten maken met je speeksel, een glijmiddel, vaseline of zoiets." "Dat betekent dus dat ik hem ook kan gaan likken aan zijn kont." "Ja zeker. En geloof me dat is een heel opwindende manier van voorbereiden. Ikzelf vind het in elk geval heerlijk om eerst langdurig gelikt te worden voordat iemand me naait." "Gewoon met je tong er langs gaan dus?" "Kom op laten we het proberen." Johan ging op zijn handen en knieën zitten en bood Per zijn achterste aan. "En nu?" "Gewoon mijn bilhelften iets uit elkaar duwen en met je tong langs mijn naad glijden." Per deed wat Johan hem zei. "Wow, wat een mooi gezicht zeg. Je scheert je daar?" "Ja, lekker nietwaar?" "Hmmm heel lekker. En nu?" "Nu met je tong er langs gaan Per." Per bracht zijn tong tegen Johans bilspleet en begon hem te likken. Johan kreunde meteen bij de eerste aanraking. "Is het zo goed!" "Ja, ik vind het verrukkelijk Per ga door alsjeblieft." Per ging verder en richtte zich vooral op het rozetje. "Probeer hem eens naar binnen te duwen," hijgde Johan. "Jaa, jaaa," kreunde de jongen toen Pers tong zich naar binnendrong. "Ohhhh, wat lekker!" Per vond het erg opwindend en merkte dat hij weer hard begon te worden. "En dan?" "Dan moet je hem eerst goed vingeren. Maak je vingers glad met speeksel of iets anders en duw er eerst een naar binnen. Probeer hem zo diep mogelijk te krijgen." Johan voelde de vinger naar binnen gaan en was meteen verkocht. Het gevoel was ontzettend goed en zeker toen Per er op zijn aanwijzingen een tweede bijbracht. "Ohhhhhh, dit is geweldig Per. Man ik zou zo kunnen klaarkomen." "Echt?" "Ja, je bent een geweldig lekker ding zeg!" "En dan steek je hem er uiteindelijk in?" "Ja, dan zet je voorzichtig je stijve tegen het gaatje aan en duw je hem naar binnen." "Doet het geen pijn dan?" "Het kan pijn doen en zeker met zo'n ding als jij hebt zal de eerste keer zeker niet zonder pijn zijn." "Heb ik echt zo'n grote?" "Ja," glimlachte Johan voor zich uit. "Je hebt een reuzending Per. Hij meet zeker 23 centimeter!" "Ik heb Eva nooit horen klagen dat hij te groot was." "Nee, maar een jongen kan iets krapper zijn maar Bengt zal er vast wel aan wennen." "Maar ... ik wil hem geen pijn doen." "Ook als de eerste keer hem pijn doet, weet ik zeker dat hij ook ontzettend zal genieten. Man ... wil je het proberen nu?" "Nee," klonk het resoluut, "ik wil mijn eerste keer graag bewaren voor Bengt. Kun je dat begrijpen." "Ja," antwoordde Johan direct om hem niet de indruk te geven dat hij teleurgesteld was, "ik begrijp het Per. Het is goed om het voor de eerste keer met je vriend te doen." Johan meende het oprecht maar het geheel had hem botergeil gemaakt en hij had er niets op tegen gehad als Per hem hier en nu had genomen. "Zal ik dan maar eens gaan kijken of Tim en Bengt het eraan toe hebben?" "Ja, dat is goed." Johan kleedde zich helemaal aan terwijl Per alleen maar zijn shirt en broek aantrok. Johan kuste Per op zijn wang en zei: "Sterkte. Het komt vast allemaal goed." Bij de deur schonk hij hem nog een brede glimlach en een knipoog. Johan liep de trap af en toen hij bijna beneden was, ging de horrendeur, die naar de veranda leidde, open. Tim en Bengt kwamen binnen. Bengt was erg rood in het gezicht maar op de een of andere manier scheen hij toch uiterst rustig. "Alles goed?" vroeg Johan. "Ja," antwoordde Tim en Bengt knikte. "En met jou?" "Ook alles in orde hoor." Johan legde een hand op Bengts schouder en keek hem in de ogen. "Per wacht op je boven in zijn kamer. Ik hoop dat jullie een leuke tijd zullen hebben samen." "Ik ook," zei Bengt bijna niet te verstaan zo zacht en langzaam begon hij de trap op te lopen. Tim en Johan gingen naar buiten. "Weet je zeker dat hij eraan toe is," vroeg Johan toch een beetje ongerust. "Ja, helemaal Johan. Hij wil niets liever. En Per?" "Precies hetzelfde. In het begin hevig verweer maar uiteindelijk wil ook hij alleen maar Bengt bij zich hebben en de liefde met hem bedrijven." Ze gingen op de houten bank op de veranda zitten. Bengt had netjes op de deur geklopt en Per had de deur voor hem geopend. Hij had niet ‘binnen' willen roepen omdat hij dat zo afstandelijk vond. Dit keer wilde hij persoonlijk de deur voor de jongen openen en hem als zodanig uitnodigen. "Hoi," zei Bengt heel zachtjes. "Hoi, Bengt. Zullen we samen op de bank gaan zitten?" De jongen knikte en nadat ze waren gaan zitten, sprongen zijn lippen van het slot en barstte de waterval los. "Per, voordat we ook maar iets doen moet ik je zeggen dat ik al jaren van je hou. Op de eerste dag dat ik je zag toen je kennismaakte met de hele gemeente en ik jou zag staan, werd ik week van binnen en smolt ik helemaal. Eva duwde me steeds verder naar voren in de rij en ik kwam steeds meer in jouw ban. Toen ik eindelijk je hand kon schudden, was ik niet van plan om hem ook maar weer los te laten. Ik keek je in de ogen en wist meteen dat jij voor mij de ware moest zijn. Ik had me nog nooit zo merkwaardig, diep gelukkig gevoeld in het bijzijn van wie dan maar ook. Gelukkig was Eva toen nog niet zo onder de indruk van jou en bleef ze bij haar positieven. Ze zorgde ervoor dat ik je losliet en duwde me het dorpshuis uit." "Ik herinner het me nog alsof het gisteren gebeurd is Bengt want ik voelde hetzelfde bij jou. Ik had je allang in de rij zien staan en steeds als ik weer iemand een hand gegeven had en in de ogen gekeken had, keek ik of je al vorderingen maakte. En die hand, die vergeet ik nooit meer omdat ik hem zelf ook absoluut niet los kon krijgen." Hij glimlachte naar Bengt en pakte voorzichtig zijn hand vast. "En echt," zo ging de jongen verder, "het was echt niet dat ik op je geilde of zo hoor. Toen nog niet in elk geval," zei hij met een rood hoofd. "Er was iets in je dat me meteen aantrok dat me gewoon blij maakte als ik bij je in de buurt was." Per knikte. "Dat gevoel heb ik ook altijd gehad, Bengt. Ik wilde altijd heel erg graag bij je in de buurt zijn en daarom was ik ook blij dat Eva bij mij in huis kwam werken. Het was een legitieme manier om jou wat vaker te zien te krijgen." "Als ik met school op meerdaagse excursies ging of schoolreis miste ik je vreselijk altijd. Het was leuk om mooie dingen te zien en lol te maken maar altijd was er ook dat knagende gevoel dat ik jou kwijt was." "Waarom denk je dat ik je regelmatig af kwam halen bij school na zo'n veel te lange reis?" "Miste jij mij ook zo verschrikkelijk?" "Ja, die dagen waren gewoon ellendig en des te langer het duurde des te humeuriger ik werd. De laatste dagen was ik echt geen plezierig gezelschap en sloot ik me meestal met mijn boeken op in mijn kamer om niets anders te doen dan uit het raam te staren en te hopen dat de laatste dag van je reis snel aan zou breken. En als die dag er dan was, was ik vaak al vroeg op. En dan duurde het nog zo verrekte lang voor ik eindelijk in de auto kon stappen om je op te halen. Als ik je dan bij al die anderen zag staan, maakte mijn hart een sprongetje van geluk mijn jongen. Zo blij was ik je weer te zien." "Zo verging het mij ook altijd, Per." "En lichamelijk? Voel je je ook lichamelijk tot mij aangetrokken?" "Ja," zei Bengt met enige aarzeling. "En daarin moet ik je iets bekennen." Hij viel stil en keek Per niet langer recht in de ogen. "Zeg het maar Bengt, het kan nooit zo erg zijn dat je me niet in de ogen kunt kijken." "Maar het is niet eerlijk geweest wat ik gedaan heb." Per sloeg zijn arm om de schouder van de jongen heen en trok hem dicht tegen zich aan. "Wat het ook geweest is, het kan nooit zo erg zijn dat je het moet verzwijgen." Bengt aarzelde nog een tijdje en Per gunde hem die tijd. "Ik ben regelmatig op het platte dak onder je kamerraam gekropen om je te begluren als je onder de douche vandaan kwam en naar bed ging." "Oooo, dus je weet al een beetje hoe ik eruit zie?" "Ja," en Bengt kleurde diep rood op zijn wangen. "Het geeft niets Bengt. Vind je me mooi?" Hij knikte. "Maar ik heb ook een keer gezien hoe jij en ... en Eva het deden en dat was toch wel heel privé en daar schaam ik me heel erg voor." "Dat is niet nodig Bengt. Je had waarschijnlijk alleen de bedoeling om mij te komen bekijken toch?" "Ja, dat wel maar toen ik zag dat Eva bij je was, had ik weg moeten gaan maar ... ik kon het gewoon niet. Om de een of andere reden bleef ik maar zitten kijken." "Wat vond het je het mooiste van wat je zag, Bengt?" "Het allermooiste vond ik toen je in haar ging. Volgens mij is er gewoon niets mooiers om te laten zien hoeveel je van iemand houdt. Ik weet dat het misschien voor heel veel mensen alleen maar neuken heet maar voor mij is het het ultieme bewijs van liefde voor elkaar." "Zou je mij dat toelaten bij jou te doen?" "Jazeker Per. Ik zou niets liever willen." Nadat hij dat gezegd had, sloot Bengt zijn ogen en hield hij zijn hoofd ietsjes schuin. Per begreep de hint en bracht zijn hoofd heel dicht bij dat van de jongen. Teder legde hij zijn lippen tegen die van Bengt en kuste hem met kleine zachte kusjes. "Alsjeblieft Per," zo smeekte hij, "ga verder. Laat me voelen hoeveel je naar mij verlangt." Per bracht hun lippen opnieuw bijeen en aangezien hij nu wist dat Bengt van hem het initiatief verwachtte, speelde hij met zijn tong tegen diens lippen. Toen de jongen zijn lippen voor hem opende, gleed zijn tong naar binnen en vond hij de zijne. Meteen stond hij volledig in vlammen en de heftigheid waarmee Bengt de tongzoen beantwoordde, duidde erop dat het bij hem niet anders was. De ene tongzoen werd gevolgd door de volgende steeds even afgebroken om heftig naar adem te happen. "Ik wil je zien, Bengt. Ik wil zien hoe je eruit ziet. Wil zien waarnaar ik altijd verlangd heb," zei Per nadat hij de zoveelste tongzoen had afgebroken. Hij liet de jongen los uit zijn omarming en Bengt stond op. Hij stapte netjes uit zijn sandalen en trok het rode T-shirt over zijn hoofd uit. Per slaakte een diepe zucht toen hij het jongensachtige bovenlijf zag. "Je bent mooi, Bengt. Heel erg mooi." Bengt glunderde en glimlachte breed naar hem. Hij trok zijn sportbroek naar beneden en schaamteloos liet hij zich bekijken door de man die zijn vriend zou zijn. Per keek met een glazige blik en openhangende mond toe. "Ik wist niet dat je zo mooi was, Bengt. Je bent nog veel mooier dan in mijn stoutste dromen." "Vind je het mooi dat ik kaalgeschoren ben van onderen?" "Ja, heel erg mooi. Doe je dat altijd?" "Nee, speciaal voor jou gedaan. Tim heeft me geholpen." "Wow, je ziet er echt fantastisch uit Bengt. Kom bij me dan vreet ik je op." Hij strekte zijn armen naar Bengt uit maar de jongen stapte achteruit in de richting van het bed. "Ahhh je wilt verder zie ik?" "Ja Per. Ik wil dat je me laat zien hoeveel je van me houdt. Ik wil dat je je uitkleedt, samen met mij op het bed gaat liggen en die grote stijve pik van je bij me naar binnen brengt." "Nooit geweten dat jij zo geil kon praten Bengt Ülvasson." "Ik kan me ook heel geil gedragen als het moet om u te verleiden, dominee Andersson." Per lachte luid. "Laat me dat maar eens zien dan!" Bengt liep terug naar hem en ging schrijlings op zijn schoot zitten en drukte als eerste zijn lippen opnieuw op die van Per. Geen flauwekul dit keer maar meteen liet hij zijn tong naar binnen gaan om die van Per te zoeken. Het leek wel een strijd op leven en dood die hun tongen voerde. Beiden gingen ze er volledig in op. Per brak als eerste af vanwege hevige ademnood maar nog liet Bengt hem niet gaan. Terwijl hij met open mond zat te hijgen, bleef de jongen met zijn tong de zijne bewerken. Toen hij eindelijk ophield, begon hij de knoopjes van Pers overhemd een voor een los te maken. Hij trok het uit de broek en streelde met zijn vlakke handen over de donker behaarde borst en begon daarbij zachtjes te kreunen. Met duim en wijsvinger kneep hij in de tepeltjes net zolang tot Per begon te kreunen. Bengt voelde hoe Per stijf werd, bracht zijn mond bij een van de tepels en begon hem daar te zoenen om vervolgens zette hij er voorzichtig zijn tanden in. Een nieuwe kreun volgde. "Verdomme Bengt, je maakt me knettergek." "Dominee, vloeken mag niet hoor," plaagde Bengt hem. "Jouw schuld, jochie. Je maakt me gewoon hartstikke gek." "Dat wilde je toch ook?" De andere tepel werd op dezelfde manier bewerkt en toen kon Per het niet meer houden. Hij sloeg zijn grote, sterke armen om de jongen heen en tilde hem op. Hij voelde erg licht aan en met het allergrootste gemak droog hij hem naar het tweepersoonsbed toe. Daar legde hij hem neer en strekte hij zijn lange lijf op dat van Bengt. De jongen kreunde eventjes vanwege het gewicht van de man maar toen deze iets ging verliggen, werd het gemakkelijker. Pers handen gleden nu over het slanke jongenslichaam en bespeelden zijn borst en tepeltjes. Bengt genoot van de aanraking en het subtiele spel van opwindende pijn. Per draaide zich van hem af en meteen ontknoopte Bengt de broek en trok hij de rits naar beneden. "Voor het gemak maar geen onderbroek aangetrokken?" zei Bengt toen hij Pers naaktheid zag. "Nee, ik wist dat hij toch weer meteen uit zou gaan met jou in de buurt." Met enige hulp ontdeed Bengt Per van zijn broek en toen richtte hij zijn volle aandacht op het geweldig grote ding dat daar in volle trots voor hem lag. "Wow, hij is erg groot Per." "Heb je vergelijkingsmateriaal dan?" Bengt lachte. "Nou hij is duidelijk groter dan die van Tim en die heb ik wel gezien dus." "Johan zei ook al dat ik een grote had. Ik hoop dat het geen probleem oplevert straks." "Denk het niet Per. Het zal vast wel lukken." Bengt streelde teder met zijn vingers langs de stam van de penis en zag hoe die nog wat steviger werd. De voorhuid was helemaal teruggetrokken van de eikel die dieppaars was. Bengt liet zijn vingers onder de behaarde balzak doorglijden en voelde hoe de ballen omhoog schoten. Per lag met zijn ogen dicht te genieten en kreunde met opeen geklemde lippen zachtjes. "Dat is heel lekker, lieve Bengt. Ohhh dat voelt zo lekker!" Bengt bleef hem strelen op die plaats maar liet even daarna zijn handen over de binnenkant van de mans dijbenen gaan. Zelf vond hij dat altijd heel lekker om zich daar te strelen en hij merkte dat ook Per dat heerlijk vond. Hij kreunde hard. "Ohhh heerlijk Bengt, ga door alsjeblieft!" Bengt ging door maar niet alleen daar. Hij verkende het hele heerlijke mannenlichaam mat de palm van zijn handen. Overal voelde en betastte hij zijn Per. Hij wilde van elk plekje weten hoe Per erop zou reageren. Zo speelde hij ook een tijdje over zijn lichtbehaarde billen. Per reageerde iets gespannen en toen Bengt zijn vingers door de behaarde spleet liet glijden, werd hij echt helemaal gespannen. "Heb je dat liever niet?" vroeg Bengt verbaasd. "Eigenlijk niet, vind je dat vreemd?" "Volgens mij is het een van de meest gevoelige plekjes bij een man," zei Bengt fluisterend. "Ik weet het niet. Kan ook zijn dat het voor mij een soort van taboe is." "Dan zal ik je er eerst goed aan laten wennen en niet meteen je taboe doorbreken. Zolang je mij maar belooft dat je je niet zult schamen voor je gevoelens." "Is het dan niet gek dat je je als man laat neuken?" "Nee, natuurlijk niet! Ben ik gek als ik graag wil dat jij het bij mij doet?" "Nee, natuurlijk niet!" "Nou dan! Waarom zou het omgekeerd dan wel gek zijn?" "Ja ... stomme gedachte misschien. Beloof me dat je het zult uitproberen Bengt ik ben voor alles in." "Oké ik zal het onthouden." Bengt stopte zijn strelen en bracht zijn mond vlakbij Pers stijve lid. De eikel glom iets van het reeds gelekte vocht en heel voorzichtig liet hij zijn tong rond de eikel gaan en maakte hij hem nog natter. Per kreunde keihard en toen Bengt opkeek, zag hij dat de man zijn ogen gesloten had. "Lekker?" "Heerlijk, lieve jongen!" Bengt likte eraan als aan een ijslolly en zoog het topje van de harde toen naar binnen. Hij probeerde hoe ver hij hem naar binnen kon krijgen maar dat lukte niet al te ver dus. Hoestend moest hij afbreken. "Niet te ver in een keer, Bengt. Voorzichtig aan!" Bengt deed een nieuwe poging en nu ging het beter. Ineens brak Per af. "Stoppen, lieverd anders kom ik meteen klaar. Ben gewoon veel te heet op je!" Hij duwde Bengt van zich af, draaide hem op zijn rug en boog zich over hem heen. Met zijn mond begon hij hem overal te kussen. Kleine kusjes maar ook kusjes waarbij hij zijn tong het nodige werk liet doen. De jongen genoot met volle teugen en liet menigmaal zijn gekreun horen en schaamde zich er absoluut niet voor. Hij wilde tot het einde gaan zonder zich terug te trekken en ergens voor te hoeven schamen. Nu hij eenmaal begonnen was, zou hij alles met zijn vriend doen! Per was in bij Bengts kruis aangekomen en kuste de stijve piemel met overgave. Met zijn tong likte hij langs de schacht en speels liet hij hem rond de eikel cirkelen. "Ohhh, toe alsjeblieft, pijp me Per!" riep Bengt. Per nam de eikel in zijn mond en liet het harde ding helemaal naar binnen glijden. Hij verbaasde zich erover dat het zo goed ging. Bengt kreunde van plezier en het zweet van pure opwinding parelde op zijn lichaam. "Ohhh ik ga spuiten, ga weg, ik moet spuiten ..." Per hield zijn mond echter om de jongenspik geklemd en ving de stralen op in zijn mond. Het was een flinke lading die hij niet in een keer door kon slikken en daarom liepen de straaltjes hem uit zijn mondhoeken. Bengt bleef kreunen tot de laatste druppels uit zijn pisspeeltje geperst waren. Toen pas keek hij Per aan. "Dank je Per. Het was heerlijk om zo in je te mogen klaarkomen." "Graag gedaan Bengt. Ik vond het heerlijk om jou zoveel plezier te mogen doen." Hij ging naast hem liggen en streelde teder met zijn handen over het zwetende jongenslichaam. "Je ruikt lekker, lieve jongen!" "Nee man, ik stink naar het zweet!" "Ik vind het lekker." Per boog zich naar hem toe, tilde zijn linkerarm op en begroef zijn gezicht in de warme, zwetende oksel. Hij likte er langdurig hetgeen Bengt zowat een lachstuip bezorgde. "Kom Per," zei Bengt terwijl hij hem wegduwde, "ik wil dat je me neukt." "Zeker weten?" "Yep! Zeker weten. Ik wil weten hoe dat is maar ... je moet me wel goed voorbereiden hoor?" "Johan heeft me uitgelegd wat ik moet doen, lieve jongen. Dus maak je maar niet ongerust." Bengt had ook de nodige instructies gekregen en ging op handen en knieën op het bed zitten. Per nam achter hem plaats en streelde met beide handen over de lekker stevige, goed gekleurde billen. "Hmmm," kreunde Per, "zwem je vaak naakt hier ergens in de buurt?" "Jaaaa," luidde het gekreunde antwoord." "Moeten we samen ook eens doen dan." "Is goed." Per kuste de billen met kleine zoentjes en likte ze daarna uitbundig. Toen duwde hij de billen uiteen om de jongensspleet goed te kunnen bekijken. "Oh wow, dat ziet er lekker uit?" Zijn tong duwde hij tegen het roze rozetje aan om vervolgens de bilnaad goed uit te likken. Het genieten kwam nu van beide kanten. Bengt hijgde vreselijk van pure opwinding en ook Per genoot omdat hij zich ontzettend verheugde op wat zou gaan komen. Zweten deden ze nu allebei en de lucht raakte bezwangerd van hun geile geuren hetgeen hen nog meer opwond. Per drukte zijn tong tegen het gaatje aan en duwde hem iets naar binnen wat Bengt een geweldige kreet deed slaken. "Ohhhh, kut wat is dat heerlijk!!!" "Ik ga je nemen, Bent. Ik hou het niet meer!" "Nee, nee, eerst me nog vingeren!" "Shit, bijna vergeten. Sorry Bengt!" "Is al goed, ga door, ga door!" Per was weer bij zijn positieven en was blij dat de jongen zo alert was geweest. Hij pakte wat crème van het nachtkastje en smeerde dat uit in de jongenskut en over zijn vingers. Toen duwde hij zich zachtjes met zijn wijsvinger naar binnen. Er was enige weerstand maar toch ging het soepel. Hij liet de vinger heen en weer glijden. Bengt deed niets anders dan kreunen, hijgen en roepen dat hij vooral door moest gaan. Per bracht zijn middenvinger bij en wist niet meer of de jongen nu schreeuwde van pijn of opwinding en dat ... maakte hem wat onzeker. "Doet het pijn, Bengt?" "Een beetje maar ik wil dat je doorgaat. Probeer ...ohhhhh ...ohhhh ... probeer nog een vinger erbij te doen." Per bracht de drie vingers dicht bij elkaar en stootte ze heel voorzichtig naar binnen. Het ging. Toen hij ze zover mogelijk naar binnen gestoken had, begon hij er mee heen en weer te schuiven net zoals hij eerder had gedaan. Bengt rilde van pure opwinding. Dit gevoel was gewoon onbeschrijfelijk. Klaarkomen had hij tot nu toe altijd het allerbeste lichamelijke gevoel gevonden maar dit ... dit was nog vele malen beter. De vingers raakten iets van binnen dat allerlei elektrische schokjes in zijn onderlijf veroorzaakte en hem steeds heter en heter maakte. Dit mocht nooit meer stoppen dit gevoel moest blijven doorgaan. "Kom op, Per. Steek hem erin. Ik wil je in me voelen," schreeuwde de jongen. Per smeerde zijn staander in met het crème en zette de eikel voorzichtig tegen het gaatje. Toen duwde hij zich naar binnen. Het deed vreselijk veel pijn toen Per de sluitspier nam maar ondanks dat de tranen hem over de wangen liepen, riep hij dat Per door moest gaan. Hij wilde hem er helemaal in hebben. "Kom op Per! Neuk me! Naai dat geile gaatje van me!" moedigde hij hem aan tussen zijn snikken door. "Ik wil je geen pijn doen, lieve Bengt!" "Niet zeuren Per, neuken moet je! Ik wil weten hoe het is om geneukt te worden. Ga door! Ga door!" Het opgewonden geschreeuw van de jongen maakte Per helemaal gek. Hij pakte hem stevig bij zijn heupen beet en ramde zijn stang diep naar binnen. "Is het eigenlijk wel normaal dat wij hier zitten te wachten?" vroeg Johan aan Tim. "Ja, gut, weet ik veel." "Eigenlijk best wel stom om hier zo te zitten." "Maar ik wil wel graag weten hoe het gegaan is. Jij niet dan?" "Ja best wel maar het lijkt zo bemoeizuchtig vind je niet?" "Nou ja, dat weet ik niet. Vind het meer belangstelling. Ja, dat is een beter woord." "Maar toch is het eigenlijk wel raar!" "Wat is er raar als ik vragen mag?" De stem van Eva deed hen in de benen springen. "Nou, nou. Het lijkt wel of jullie een schuldig geweten hebben." "Nee, hoor," stamelde Tim. "Nou, wat is er raar dan?" Tim keek Johan aan maar deze deed het omgekeerde. "Geloof niet dat ik veel verder kom met jullie. Maar ... daarvoor kwam ik eigenlijk ook helemaal niet. Hebben jullie Bengt misschien gezien. Het is al na elf uur en hij was niet thuis. Ik begin me echt een beetje ongerust te maken ..." Tim en Johan keken haar glazig aan. "Alsjeblieft zeg! Wat is er aan de hand. Kunnen jullie niet eens meer ‘ja' of ‘nee' zeggen. Nou als dat het is, is schudden of knikken ook goed hoor!" "Bengt ... euh ... is bij Per ... binnen ..." kwam het er met horten en stoten uit bij Johan. "En dan laten ze jullie op de veranda buiten zitten. Tjonge dat is nog eens Zweedse gastvrijheid zeg. Daar ga ik meteen iets aan doen!" En vastberaden draaide ze zich om. "Misschien is het beter dat je niet naar binnengaat," reageerde Tim snel. "Het is namelijk nogal privé." "Privé????" "Ja ... euh ..." "Verdomme jongens," vloekte Eva, "vertel me wat er aan de hand is of laat me anders naar binnen gaan. Van dit soort spelletjes houd ik niet!" Tim en Johan gingen weer zitten en er werd nog even gewacht maar uiteindelijk nam Johan het woord. "Per en Bengt hebben seks met elkaar!" Zijn hoofd was ontzettend rood en dat van Tim nog roder. "WAT????" Het grote ding van Per ging er helemaal in en Bengt genoot ontzettend alhoewel hij dat heerlijke gevoel van die vingers niet meer gehad had en dat wilde hij heel graag terug. "Stop," zei hij, "laten we een ander standje proberen." Per trok zich helemaal terug en daarna ging Bengt op z'n rug liggen. Hij trok zijn benen op en legde ze tegen Pers schouders aan. "Nu er weer in lieve Per." Per deed niets liever dan dat. Het strakke gevoel om zijn stijve lat wilde hij maar wat graag weer terug hebben. Vrijen met Eva was altijd heel heerlijk en fijn maar zo strak als een jongenskontje was, was haar kut absoluut niet. En juist dat heerlijk strakke gevoel wond hem ontzettend op. Het penetreren deed Bengt weer even flink pijn, dat zag hij maar toen stootte hij met grote halen snel door. Bengt voelde hoe de staaf langs het overgevoelige plekje ging en de elektrische lading verspreidde zich weer. God, wat was dat heerlijk. Wild begon hij met zijn hoofd heen en weer te slaan terwijl het zweet uit zijn poriën leek te gutsen en hij zich met zijn vuisten vastgreep in het onderlaken. Hij kreunde en wilde dat er geen eind aan zou komen aan dat geram in zijn kontgaatje. Nooit mocht dit stoppen. Per vond het net zo overheerlijk. De aandrang om klaar te komen werd groter en groter en alhoewel hij best een zaadlozing uit kon stellen wilde hij dat dit keer niet. Hij wilde de jongen zijn witte spul laten voelen. Wild stootte hij heen en weer in het gaatje waarbij zijn lat enkele keren helemaal uit de jongenskut geraakte. De nieuwe penetratie liet de jongen schreeuwen. Niet van pijn maar van genot dat overduidelijk op zijn gezicht af te lezen viel. "Ik ga komen, ik ga komen," schreeuwde Per luidkeels. "Oh jaah, oh jaah," kermde Bengt. "Spuit me helemaal vol lieverd!" En met dat spoot Per zijn zak leeg in zijn vriend. Zijn lijf schokte nog lang na voordat hij stil op de jonge jongen bleef liggen. "Was het goed voor jou?" "Uitstekend Bengt. Heb nooit geweten dat het zo goed zou zijn om een jongen te nemen." "Al mijn fantasieën vallen hierbij in het niet, Per. Echt het is ongelofelijk om dit te mogen meemaken." "Ja ..." "Wat is er je kijkt zo triest ineens!" Per trok zich uit de jongen terug en ging naast hem liggen. "Wat moeten we met Eva?" "Shit!" reageerde Bengt. "Ik was haar eventjes helemaal vergeten maar ja ... wat moeten we met haar!" Heel lang bleef het stil. "WAT???" klonk het nogmaals en zo mogelijk nog verbaasder uit de mond van de jonge vrouw. "Willen jullie zeggen dat Per en Bengt binnen ... nu ... seks met elkaar hebben?" De tijd om te hakkelen, te stamelen, te zwijgen en dus het probleem uit de weg te gaan was voorbij zo beseften Tim en Johan maar al te goed. "Ja, Per en Bengt hebben seks met elkaar en ik kan begrijpen dat je dat heel erg vindt maar ..." "Hahahahahahahaha," klonk de lach waaraan bijna geen einde leek te komen. Lange tijd achtereen bleef ze lachen en er helemaal niets van begrijpend keken Tim en Johan elkaar verbaasd aan. "Shock wellicht?" vroeg Johan zich schouderophalend af. "Hysterische lachbui?" was Tims optie. "Nee," zei Eva tussen haar lachen door, "niets van dat alles." "Maar wat dan wel? Ik begrijp hier niets van. Je aankomend man ligt in bed met je broertje en jij begint te lachen?" luidde Tims antwoord. "Ja! Omdat het jullie waarschijnlijk wel gelukt is wat ik al jarenlang probeer te bereiken?" "Huh???" klonk het uit twee monden tegelijk. "Schuif allebei wat op dan kan ik tussen jullie in komen zitten." De jongens deden zo en terwijl Eva zich de tranen van het lachen uit de ogen wiste, ging ze bij hen zitten. "Jullie zitten hier niet voor niets terwijl mijn aankomend echtgenoot en mijn broertje boven liggen te rommelen ... en dus hebben jullie hier een handje of misschien wel een heel grote hand in gehad. Waar of niet waar!" "Waar," beaamde Tim. "Oké en ik vind het absoluut niet erg vandaar mijn lachbui omdat ik zelf al jarenlang probeer hetzelfde te bereiken. Maar mij wilde het maar niet lukken!" "Echt?" "Ja. Per en Bengt zijn vanaf het allereerste moment dat ze elkaar zagen verliefd op elkaar. Het was bij de kennismaking. Ze gaven elkaar een hand en bleven elkaar ongelofelijk druilerig aankijken. Ik heb Bengt een por in zijn zij moeten geven en ben bewust op Pers voet gaan staan om ervoor te zorgen dat ze elkaar loslieten en ook de rij achter ons nog aan de beurt zou komen." De spanning was bij de jongens verdwenen en ze glimlachten toen ze zich het tafereel voor ogen haalden. "Die twee hadden vanaf dat allereerste moment iets met elkaar. Ik kon het me toen nog niet goed voorstellen wat precies omdat ik mijn broertje nou eenmaal niet zag als iemand die van jongens hield maar ... langzaamaan begon dat gevoel bij mij te komen maar met Per was ik er eerst niet zo zeker van. Zeker niet toen hij met mij begon te flirten. Eerst was ik geweldig in paniek. Een flikker die met mij wat wilde! Gewoon walgelijk vond ik het maar ... hij was zo ontzettend lief en aardig dat ik gewoon door de knieën ging voor hem. Ik kon hem niet weerstaan. Ik vergat hetgeen ik gezien had en viel als een blok voor hem. Maar ... toen we het voor het eerst met elkaar deden, herinnerde ik me alles weer en vond ik het eigenlijk vreselijk vals van mij dat ik het gedaan had omdat ik wist dat Bengt eigenlijk eerder verliefd op Per was geweest. Vanaf toen heb ik geprobeerd om ervoor te zorgen dat ze dichter bij elkaar kwamen. Ik ging vaak 's avonds weg en zorgde er dan voor dat Bengt bij Per was terwijl hij net zo goed alleen thuis had kunnen blijven eigenlijk. Maar als ik hem daar weer ophaalde en hem diep in de ogen keek, wist ik dat er weer niets gebeurd was. Diep van binnen had ik het al opgegeven dat ertussen hen iets zou gebeuren en nu ... nu ineens zijn jullie gekomen en is het toch gebeurd. Jullie zijn echte engelen weten jullie dat." En nadat ze dat gezegd had, draaide ze zich naar hen toe en kuste hen beiden op de wang. "Maar ... hoe hebben jullie het nou eigenlijk voor elkaar gekregen?" "Nou door gewoon met beiden te praten, te ontdekken dat ze iets voor elkaar voelden en het vreselijk jammer te vinden dat er nooit iets zou gebeuren." "Ja ... en verder?" Johan en Tim begonnen samen hun plan uit te leggen. "Ik wil er eigenlijk nu niet over nadenken," zo verbrak Per de stilte. "Wat bedoel je?" "We hebben juist zo ontzettend van elkaar genoten. Ik in elk geval wel van jou ..." "Ik ook van jou, lieve man van me!" "Dat ik gewoon niet over de mogelijke problemen die zullen komen wil nadenken. Zullen we afspreken dat we daar morgen samen over verder praten?" "Ja, dat lijkt me een goed idee. Misschien zijn we dat wat ontwaakt uit onze gelukzalige roes," antwoordde Bengt. "Nee, geen roes lieve Bengt. Ik heb dit prachtigs heel bewust ervaren en zal dit eerste moment, want ik hoop dat er nog heel veel zullen volgen, altijd blijven koesteren." "Ik ook Per, alleen kan ik niet zulke prachtige woorden ervoor vinden als jij doet." Per lachte en drukte zijn lippen nog eenmaal op die van de jongen. "Ik hou van je Bengt!" "Ik ook van jou Per!" Ze stonden op van het bed en liepen naar de badkamer toe om een snelle douche te nemen. Daarna trokken ze zwijgend hun kleren aan. Beiden een beetje bedrukt omdat ze afscheid van elkaar zouden moeten nemen. Ze sloten de deur van Pers slaapkamer achter zich en liepen hand in hand de trap af naar beneden. De stemmen van buiten drongen door de horrendeur ineens tot hen door en maar al te duidelijk was de lach van Eva te horen. Verschrikt keken ze elkaar aan. "Shit!" riep Bengt uit. "Kom op Bengt. Laten we doen alsof er helemaal niets gebeurd is. We hebben gewoon wat geschaakt of zo. Net zoals we anders doen." "Oké maar ik hoop niet dat ze veel vragen gaat stellen want ik kan ontzettend slecht liegen." "Ik ook jongen." Met lood in de schoenen liepen ze verder naar beneden. De gang door en dan de horrendeur open. "Zo ben je daar eindelijk, Bengt Ülvasson! Konden jullie geen einde krijgen aan jullie spelletje!" Bengt en Per keken elkaar verschrikt aan. "En wie heeft er dit keer gewonnen met schaak?" De rode kleur verdween van hun wangen en beiden begonnen ze zenuwachtig wat te glimlachen. "Per natuurlijk. Je weet toch dat hij altijd de overhand heeft!" zei Bengt. "Maar hij wordt steeds beter hoor. Het kost me echt steeds meer moeite om hem te kunnen verslaan vandaar dat het ook zo lang duurde dit keer. Het spijt me dat je zo lang hebt moeten wachten lief," verontschuldigde Per zich waarna hij op haar toeliep en haar een kusje gaf. "Heren, heren, heren," verzuchtte Eva. "Ik snap heus wel dat het niet gemakkelijk is om eerlijk te vertellen dat het geen schaak was dat jullie gespeeld hebben maar ik weet het al dus vertel mij, nee vertel ons want deze twee knapen willen net zo graag als ik weten hoe het gegaan is, of het goed was." "Huh maar hoe ... " stamelde Bengt en Per speelde voor zijn echo. "Gut ... ja ... hoe ... ik heb gewoon altijd al geweten dat jullie een oogje op elkaar hadden en heb dat zelfs altijd aangemoedigd maar jullie kwamen maar niet dichter bij elkaar en nu gelukkig, dankzij deze twee engelen, wel." Johan en Tim kleurden voor de zoveelste keer rood in het gezicht. "Nee echt! Jullie zijn echt engelen. Waren jullie er niet geweest dan hadden Jut en Jul elkaar nooit gekregen. Dan waren ze steeds om elkaar heen blijven drentelen zonder die laatste stap te durven zetten. Of niet soms?" "Ja, ik denk het wel," zei Bengt. "Ik weet het wel zeker. Als jullie er niet geweest waren, had ik nooit zover durven gaan. En daarom wil ik jullie heel hartelijk bedanken." Hij liep op hen toe, spreidde zijn armen en drukte hen een voor een dicht tegen zich aan waarbij hij hen stevig op beide wangen kuste waarna Bengt het nog eens overdeed. "Kom laten we thee gaan drinken," stelde Eva voor. En met z'n vijven liepen ze het huis in. Het water kookte snel en een 10 minuten later zaten ze allemaal achter een dampende mok, gloeiend hete thee. Voorzichtig dronken ze ervan om niet hun lippen te branden. "Eva?" "Ja, Per?" "Maar hoe moet het nou verder met ons drieën?" "Wat is het probleem dan Per?" "Ik hou van jou maar ook van Bengt en wil het genot van seks met geen van jullie beiden missen eigenlijk." "Dat hoeft ook niet, lieverd," zei ze terwijl ze zijn hand beetpakte. "Ik weet dat je mans genoeg bent om je liefde voor ons beiden tot uitdrukking te brengen." Per kleurde. "Die kleur staat je lief, Per!" "Maar als men in het dorp ..." "Als ze willen praten, doen ze dat maar Per. Ik heb daar lak aan. Ik hou van jou en van Bengt. Bengt houdt van mij en van jou. En jij houdt van Bengt en mij. Wat is daar mis mee?" "Niets maar ..." "Sttt Per. Alles komt goed." Toen de mokken leeggedronken waren, gingen Johan en Tim terug naar hun huisje. Maar niet nadat de andere drie hen nog eens uitvoerig bedankt hadden voor hun rol in het geheel. Eva liet opnieuw de benaming ‘engel' vallen en dat deed hen opnieuw kleuren. Was hetgeen zij dan gedaan hadden echt zo bijzonder geweest? Ze hadden twee mensen die vreselijk veel van elkaar hielden bij elkaar gebracht was dat zo bijzonder? Johan was bekaf en wilde eigenlijk niet meer douchen maar zo zijn bed in duiken. ‘Geen stinkerds bij mij in bed,' had Tim gezegd en hem aan zijn haren mee naar de badkamer getrokken. Onder het frisse water van de douche hadden ze zich schoon gewassen. En daarna waren ze heerlijk tegen elkaar aan in bed gekropen. "Tim?" "Ja?" "Zou je mij een plezier willen doen?" "Heb je nu nog zin in seks dan?" "Ja waarom niet?" "Geilerd!" "Moet jij zeggen. Wat heb jij gedaan met Bengt?" "We hebben elkaar alleen maar gezoend en gestreeld meer niet dus hoor!" "Hmmm." "En jij en Per?" "We hebben elkaar gepijpt en hij heeft mij ontzettend goed gelikt en daarom heb ik zo'n ontzettend groot verlangen, nog steeds, om lekker geneukt te worden." "Nee hè!" "Alsjeblieft, lieve Tim. Zou je het bij mij willen doen?" "Je weet dat ik het niet zo graag doe Johan ..." "Ja, ik weet het maar voor deze ene keer." "En bovendien kan ik er helemaal niets van. Ik kom altijd veel te snel klaar en dus is er geen hol aan voor je." "Laat die beoordeling maar aan mij over! Alsjeblieft?" "Oké dan maar verwacht niet iets bijzonders hoor?" "Alles wat jij doet is goed, lieve Tim." "Slijmerd! Welk standje heb je het liefst?" Johan draaide zich op zijn buik en spreidde zijn benen. Antwoord genoeg dus. Tim streelde met zijn handen over de strakke, witte billen van Johan en hoorde hoe hij begon te kreunen. Hij duwde de billen iets uiteen en gleed langs de bilnaad. Hij spuugde in zijn hand en op zijn vingers en maakte het gaatje daarmee soepel. Johans gekreun werd heviger. Langzaam liet Tim een vinger naar binnen glijden. Johans bovenlijf veerde op om daarna weer op het bed neer te zakken. "Lekker?" "Jaaaa, heel goed lieve Tim." Tim ging verder en bracht een tweede vinger erbij. Langzaam begon hij hem te vingerneuken. Hij genoot van het genot dat Johan tentoonspreidde. Wow, nooit geweten dat je met zoiets simpels iemand al zo kon plezieren, dacht hij bij zichzelf. Zijn eigen pik was al behoorlijk hard. Eventjes begon hij met zichzelf te spelen om hem op volle kracht te krijgen. Daarna spuugde hij opnieuw in zijn hand en smeerde het uit over zijn schacht. Toen legde hij zich tussen Johans benen en zette de eikel tegen zijn natte gaatje. Zijn pik verdween gemakkelijk naar binnen. Johan slaakte een langgerekte kreet toen de pik naar binnendrong. "Ohhh, lieverd, wat heerlijk, wat lekker!" Met elke beweging gleed de lul van Tim dieper naar binnen en toen hij er helemaal in zat, begon hij neukbewegingen te maken. Johan begon steeds harder en harder te kreunen. Hij was hier slecht in, hij wist het maar deed zijn best. Na een paar keer op en neer gegaan te zijn, spoot hij zijn zak leeg. Even bleef hij nog op Johan liggen maar toen trok hij zich terug. "Zie je wel dat ik hier slecht in ben?" "Jongen, zeur niet! Ik wilde geneukt worden en jij hebt dat prima gedaan. Het is toch niet nodig om een hoogstandje neer te zetten?" "Nee?" "Nee! Absoluut niet. Ook al was je na een tel al klaargekomen, was het mij goed geweest. Je hebt het bij mij gedaan en dat was alles wat ik van je vroeg. Kom hier!" Hij trok Tim tegen zich aan en tongde hem diep. "Oh lieve Johan," kreunde Tim diep nadat ze elkaar losgelaten hadden. "Wist wel dat je van me hield!" "Hou op! Laten we gaan slapen." In de pastorie was Bengt als eerst naar bed gegaan. Eva en Per hadden beneden nog wat gekeuveld met elkaar maar toen was het ook weer hen tijd geworden om te gaan slapen. Eva had besloten om niet meer naar hun eigen huis te gaan deze nacht. De dorpsbewoners mochten ervan denken wat ze wilden. Toen ze naakt bij elkaar in bed lagen en het licht hadden uitgedaan vroeg Eva: "Ben je gelukkig Per?" "Ja, zo ontzettend gelukkig als nu heb ik me nog nooit gevoeld. En jij? Ben jij gelukkig?" "Ja, ook ik ben zielsgelukkig. Denk je dat Bengt ook gelukkig is. Ik wil heel graag dat hij het is weet je. Heb mijn hele leven lang niets anders voor ogen gehad dan hem gelukkig maken nadat onze ouders ..." "Ik weet het lieverd. Je bent echt geweldig voor hem geweest." "Ik denk dat ik hem vannacht nog iets gelukkiger kan maken." "Hoe dan?" Ze bracht haar mond bij zijn oor en fluisterde hem er iets in. "Zeker weten?" Ze knikte. Bengt lag in zijn bed en was al bijna in slaap. Het was een prachtige avond geweest. Voor het eerst in zijn leven was hij echt intiem met iemand geweest, had hij seks met iemand gehad van wie hij ontzettend veel hield. Er werd op de deur geklopt. "Binnen." Per kwam ongekleed de kamer binnen. "Hoi. Slaap je al?" "Bijna." "Eva vraagt of je misschien bij ons zou willen komen liggen." "Echt?" "Ja!" "Natuurlijk wil ik dat graag. Wow!" En zo viel de nacht in dat kleine Zweedse dorpje dat Völdershafn heet. Een nacht die donker was maar bolstond van liefde. Liefde van mensen voor mensen in welke verhouding dan ook. Wordt t.z.t. zeker vervolgd ... Reacties op dit verhaal welkom op: lucky_eye@hotmail.com ©Lucky-Eye, juli 2003 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.

Zweden - een vervolg (mm:overige, 28147 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Jul 31 2003	Kijkers/Lezers: 8381/6215 [74%]	Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
Het vervolg op een verhaal dat verleden jaar gepubliceerd werd met de titel 'Zweden'.