ErotischeVerhalen.com: Verboden vruchten door Hans Bernard

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal Koen zich aan het aftr......zijn? Hij kleurt tot achter zijn oren en schudt beslist zijn hoofd. Au, dat doet zeer. Hij kreunt van de pijn. Hij moet zich niet zo aanstellen. Koen is een grote jongen en mag doen wat hij wil. Hij lijkt wel jaloers, wil hij soms dat zijn neef hem vraagt een handje te helpen. O jé, daar beneden voelt hij zijn kruis spannen bij die gedachten. Maar dat kan en mag toch niet, spreekt hij zichzelf bestraffend toe. Hij had een smoes moeten verzinnen en nee moeten zeggen toen Koen hem vroeg of hij in de herfstvakantie mocht komen logeren. Hij moet niet zeuren, Koen is er nu eenmaal en hij moet gewoon flink zijn en laten zien dat hij een kerel met ruggengraat is. Op dat moment hoort hij Koen de woonkeuken binnenkomen. Hij draait zich voorzichtig om, denkend aan zijn bonkend hoofd en zijn mond valt open van verbazing. Daar staat Koen, vrolijk lachend en uitdagend met alleen een felgroene string aan. Een string met behoorlijk wat inhoud. 'Mag ik zo aan tafel, ik ga direct lekker buiten in de zon liggen' vraagt hij, hem smekend aankijkend. ‘Ga je gang' zegt Tom zo neutraal mogelijk. 'Al zou ik het op prijs stellen als je in het vervolg iets meer gekleed aan tafel wilt verschijnen'. Hij voelt zich een zeurderige en oubollige kerel. Wat maakt het nou uit dat die knul in een string aan tafel komt. Zo is nu eenmaal de jeugd van tegenwoordig. Het ontbijt verloopt verder in uiterst gezellige sfeer al is het opvallend hoe vaak Koen zogenaamd iets uit de kast moet pakken en hem daarbij een uitdagende blik gunt op zijn blote billen. Tom doet echter of hij bijzonder geïnteresseerd is in de krant die naast zijn bord ligt. Als ze samen afwassen staat Koen wel erg dicht bij hem zodat hij zich nogal ongemakkelijk voelt. Verbeeldt Tom zich dat nu of probeert Koen hem te verleiden en is hij hem aan het uitdagen. Hij krijgt het steeds benauwder. Ten einde raad stuurt Tom hem maar naar buiten om te gaan zonnen, maar niet eerder dan nadat hij beloofd heeft ook een uurtje in de zon te komen. Vrolijk huppelend verdwijnt Koen naar de tuin, Tom opgelucht achterlatend. Zo, het gevaar is voor dit ogenblik geweken. Hij vraagt zich af hoelang hij dit nog volhoudt en denkt met schrik aan het uurtje zonnen direct. 'Kom op flink zijn' houdt hij zich voor. Tom ruimt de laatste ontbijtspullen op en vertrekt naar boven naar zijn slaapkamer om een zwembroek aan te trekken. Het lijkt wel of hij ook op mannen valt bedenkt Tom zich opeens terwijl hij koortsachtig naar een goede zwembroek zoekt. Het model mag niet te sexy, te klein en ook niet te groot zijn. Niet te truttig en zeker niet uitdagend, maar een stoere mannelijke zwemslip. Juist, die HOM, model boxershort, knalrood is de juiste keuze. Hij trekt hem aan, kijkt in de spiegel en knikt tevreden. Tom slaakt een diepe zucht en loopt de trap af. Als hij de tuin in stapt, voelt de warmte weldadig aan. Er waait er een licht briesje. Een gevoel van trots kan hij nauwelijks onderdrukken als hij ziet hoe prachtig zijn tuin er bij ligt. Hij mag gerust zeggen dat hij groene vingers heeft. Terwijl Tom langs de vijver loopt ziet hij achter in de tuin, tussen de stuiken rondom het zonneterras, Koen languit in de zon liggen. Wanneer hij het terras betreedt merkt hij dat Koen op zijn ligbed in slaap is gevallen. Zachtjes, om hem niet wakker te maken, loopt hij op zijn tenen naar het andere ligbed en laat zich er op zakken zonder geluid te maken. Koen slaapt rustig door. Dat geeft Tom de gelegenheid ongestoord zijn neef te kunnen bewonderen. Opnieuw valt hem op dat Koen een volmaakt lijf heeft. Én hij voelt zijn opwinding weer komen opzetten. Kom nu, dit kan niet, spreekt hij zich bestraffend toe. Hij draait zijn rug naar Koen zodat die als hij wakker wordt zijn opwinding niet kan zien. Even later valt Tom ook in slaap en is hij achteraf blij dat hij zich boven nog ingesmeerd heeft. Zowat een klein uurtje later wordt Tom wakker van twee handen die zijn rug masseren. Het duurt even voordat hij zich volledig realiseert hoe en waar hij is. Hij heeft een hemels gevoel en houdt zich slapende. De sfeer is onwerkelijk en betoverend. Tom ligt op zijn buik en de handen glijden over zijn rug, knedend en zachtjes kloppend van schouders tot aan de rand van zijn broekje. Zijn schouderspieren worden losgemaakt. Weer glijden de handen naar beneden en eindigen deze keer een stukje onder de rand van zijn broekje. Wat is Tom blij dat hij op zijn buik ligt. Hij moet nu actie ondernemen en Koen laten stoppen voor het te laat is. Slappeling die hij is kan hij zich er niet toe zetten aan de situatie een einde te maken. Het mobieltje van Koen blijkt de reddende engel. Het gaat af, Tom wordt wakker en Koen neemt het gesprek aan. De betoverende sfeer is meteen verbroken. Er is geen zevende hemel maar een eenvoudig zonneterras achter in een tuin. Tom voelt zij zich wat ongemakkelijk en probeert zo gewoon mogelijk te doen. Nadat het telefoongesprek geëindigd is, vraagt Koen: ‘Wil je koffie?' Tom knikt en Koen loopt naar het huis, hem lichtelijk in verwarring achterlatend. Waar is Koen mee bezig vraagt hij zich af. En waarom heeft hij er niet meteen een einde aan gemaakt. Tom blijft zichzelf het antwoord schuldig. Het duurt even voor de koffie doorgelopen is maar dan komt Koen met een blad met twee mokken en de koekjestrommel naar buiten. Hé, wat krijgen we nu? Koen heeft een korte broek aangetrokken. Waarom dat ineens? Tom laat echter niets blijken en drinkt met smaak zijn koffie. Koen is al aardig verkleurd en Tom waarschuwt hem om zich goed in te smeren. ‘Wil jij mijn rug dan insmeren?' vraagt Koen, hem met zijn grote blauwe ogen onschuldig aankijkend. Tom knikt. Koen glimlacht: ‘Dan zal ik mijn korte broek maar weer uittrekken.' Tom ziet een lachje op zijn snuit. Hij beseft dat Koen hem te pakken heeft als hij op zijn buik op de stretcher gaat liggen, zijn blote billen (want wat stelt een dergelijke reetveter nu voor?) uitdagend omhoog. Tom vermant zich en begint meteen met de moeilijke klus en smeert Koen zijn billen in. Onmiddellijk voelt Tom de zwelling in zijn zwemslip. In een sneltreinvaart doet hij Koen zijn rug, zichzelf geen kans gevend verboden handelingen te verrichten. En in een mum van tijd ligt Tom weer op zijn eigen ligbed te denken aan wat hij allemaal had willen en kunnen doen. Na een uurtje houdt Tom het voor gezien, loopt naar binnen en meteen rechtdoor naar de badkamer om het luie zweet af te spoelen. Beneden gaat de bel. Hij roept naar Koen of hij open wil doen. Even later hoort hij beneden in de keuken druk gepraat. Dat is natuurlijk die knul van de supermarkt op het plein. Iedere week worden zijn boodschappen keurig thuisgebracht. Snel droogt Tom zich af, schiet in een linnen zomerbroek en rent naar beneden om de boodschappen te betalen. Er is niemand in de keuken als hij binnenkomt. Waar zijn ze nou? Tom hoort ineens buiten druk gepraat. En jawel hoor beiden zitten in het zonnetje in een stevig gesprek. Tom lijkt voor hen totaal niet te bestaan en zeker niet voor Koen, die alleen nog maar oog heeft voor Albert. Appie, zo wordt hij door zijn maten in de winkel genoemd, is een en al oog en oor voor Koen. En Tom? Die heeft het zich allemaal maar ingebeeld en zich dingen in het hoofd gehaald. Hij staat echter weer met beide benen op de grond. 2007 © Hans Bernard

Verboden vruchten (mm:een-op-een, 2128 words)
Auteur: Hans Bernard	Toegevoegd: Jun 12 2010	Kijkers/Lezers: 6211/4924 [79%]	Waardering (verhaal): 9.00 (1 stem)
De oom denkt dat zijn neef, die bij hem logeert, hem probeert te verleiden. Hij blijkt het bij het verkeerde eind te hebben.