ErotischeVerhalen.com: Jan en Karel. Deel 1 door IJsbrand [deel 1]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal En dat was nu juist waar Karel zo bang voor was. Hij was getrouwd met een schat van een vrouw en had een gezinnetje. Zijn bi gevoelens had hij tot nu toe geheim weten te houden en zijn uitspattingen kwamen niet verder dan zo nu en dan een ontmoetingsplek of een sauna, maar altijd anoniem. En hier op dit eiland met bekenden en een onbekend gevoel dat hij nooit voor een man had gekend openbaarde zich naar zijn beste vriend en collega. Deze kus bracht hem verder weg en langzaam gleden zijn handen over het lijf van Karel. Hij voelde hoe deze zijn strelingen beantwoordde door met zijn handen door zijn haar te woelen en zijn billen beet te pakken en stevig tegen hem aan te drukken. Ik wil je in me, fluisterde Karel. We gaan dan wat hoger op de dijk achter de fietsen liggen zodat we niet gezien worden. Samen legden ze de fietsen wat hoger op het taluut. Kom mannetje, bemin me. En terwijl Karel dat zei deden ze beiden hun shorts en shirts uit en gingen achter de fietsen liggen. Karel legde zijn benen omhoog tegen de schouders van Jan. Hij maakte zijn holletje nat en Jan gleed zonder moeite naar binnen. Wat een zalig gevoel. Jan was een volleerd neuker en wisselde harde en zachte langzame stoten af. En zonder dat Karel zijn eigen pik hoefde aan te raken kwam hij klaar en doordat zijn anus daarbij samentrok spoot het zaad van Karel met ferme gulpen bij hem naar binnen. Geen woord werd er nu gezegd. Geen geluid gemaakt. Karel strekte zijn benen en drukte Jan in een innige omhelzing tegen hem aan. Hij zou het wel uit willen schreeuwen van Jan ik houd van je, maar gezien de omstandigheden hield hij dat voor zichzelf en zei alleen in zijn oor: Ik vind je lief Jan en een heerlijke minnaar. Dat was op dit moment voor hem genoeg. Al veel meer dan dat hij ooit verwacht had. Jan zei niets maar hield hem stevig vast. Dat zei al meer dan genoeg. Armen om elkaar heengeslagen en beiden vol met hun eigen gedachten zaten ze verscholen achter de fietsen op het taluut van de dijk. Het was donker. Erg donker. Maar ze hadden geen zin om naar het kamp te gaan. Maar ze moesten wel. Hun plicht als leiding van een stel jongelingen riep hen. Alsof op een afgesproken teken stonden beide mannen tegelijk op en deden hun kleren weer aan. Ze pakten de drie fietsen en brachten die naar het fietspad. In de verte zagen ze een lichtje aankomen. Zijn dat de jongens? We wachten of ze het zijn en dan kunnen we gezamenlijk naar de tenten gaan. Kom geef me nog een kus. De lippen van Jan en Karel vonden elkaar weer in een intense knuffel en stil bleven de lijven tegen elkaar aan. Beiden met hun eigen gedachte, beide met hun eigen verhaal. Hoe moest dat nu straks wanneer ze weer thuis waren? Beiden dachten aan hetzelfde maar geen zei iets. Het waren Bennie en Robbert wel. Hé kerels, hoe is het. Lukt het een beetje samen op één fiets? Of slaat de vermoeidheid al toe. IJsbrand

Jan en Karel. Deel 1 (mm:eerste keer, 1244 words) [1/10] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Update: Feb 13 2010	Kijkers/Lezers: 11499/4920 [43%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Dit is een vervolg op de vehalenlijn van : "Schoolkamp op het eilend" Jan en Karel begeleiden het schoolkamp. Daar leren deze twee collega's en vrienden iets anders van elkaar kennen. Hoe gaan ze daar mee om?

Dit is deel 1 van totaal 10 delen.
	toon alle delen	volgend deel