ErotischeVerhalen.com: Ik draaide me ook om en verstijfde... deel 3 door IJsbrand [deel 3]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal in mijn droom. Dat wist ik zeker. ‘Gaat het weer een beetje? Of moet ik een dokter bellen?' zei een mooie donkere vriendelijke stem. ‘Wat is er gebeurd?' stamelde ik onthutst. ‘U stond wijn uit te zoeken en ik draaide me om, om u te helpen. U keek me aan met een blik vol verbijstering, liet een fles wijn uit uw handen glijden. U wilde die nog snel pakken en stootte met uw hoofd tegen de stelling. Toen was u even van de wereld. We hebben u met een paar medewerkers hierheen gebracht. Uw karretje staat in het magazijn. Maar laat ik me eerst even voorstellen. Mijn naam is Kasper, de bedrijfsleider.' ‘Ik ben Ronald. Fijn dat u me vanuit de winkel hierheen heb gebracht. Ik zit niet te wachten op nieuwsgierige blikken van de klanten.' Ik grinnikte en begon de kolderie van de situatie te zien. ‘Mooi gedaan Ronald,' dacht ik bij mezelf. ‘Helemaal de kluts kwijt van een bedrijfsleider die je in een droom gezien had en dan ook nog tegen de vlakte gaan. Hoe kan ik dit verklaren.' ‘Nee, ik heb geen dokter nodig, hoe kan ik u bedanken.' ‘Zullen we elkaar tutoyeren? Dat praat was makkelijker.' Ik knikte. De man was de innemendheid zelf. Wat een prachtige kerel. Ik bestudeerde zijn gezicht. Zijn ogen leken wel vijvers waar je in kon zwemmen. Hetzelfde gevoel vanuit mijn droom overviel me. Een gevoel wat ik niet kende. Diep vanuit mijn buik kroop het omhoog. Het verwarde me. Moest ik zeggen waarom ik zo verrast was. Hij zou wel denken dat een steekje los aan mij was. ‘Ik dacht even dat ik een bekende zag en was daarover verbaasd. U kwam me ook zo bekend voor.' ‘Het klinkt misschien gek, maar ik had datzelfde.' ‘Echt waar?' ‘Ik zal open kaart spelen, want je hebt recht om te weten waarom ik zo verbaasd was.' ‘Vertel.' En hij keek me aan met zijn prachtige ogen. Ik moest de waarheid wel vertellen. Ik kon niet anders. Die droom was niet voor niets geweest. Deze kans moest ik niet laten lopen. Ik kreeg het gevoel dat ik deze man beter wilde leren kennen. Ik vertelde mijn droom en het bleef een tijdje stil. Hij keek me aan en ik hem. Zonder een woord te zeggen waren onze blikken een moment in elkaar gevangen. Een moment dat kort duurde, maar eindeloos leek. Die prachtige blauwe ogen keken hem zo intens aan. Zijn hart begon er sneller van te kloppen. Wat overkwam hem. Dan dat beeld in de spiegel, dat zijn beeld verving. Die blik die hij kende en ook weer niet. De eerlijkheid van deze man. Die ook zonder zich ervoor de schamen hem die droom vertelde. Hij wilde deze man beter leren kennen. Hoe dan ook. Deze man maakte iets in hem los waarvan hij niet wist dat dat nog kon. Een gevoel van warmte en verbondenheid, terwijl zij elkaar net voor het eerst gezien hadden. Vreemd, en toch ook weer niet. Kasper besloot ook om open kaart te spelen. ‘Ik heb jou vanmorgen ook gezien, voordat ik me ging scheren.' ‘Gezien? Mij? Hoezo.' ‘Opeens vervaagde mijn eigen spiegelbeeld en er kwam een blonde man doorheen, met blauwe ogen en een bos krullend haar. En dat was jij. Ik herkende je onmiddellijk. En ik was net zo verrast als jij. Alleen ik liet geen fles wijn vallen.' grinnikte hij erachter aan. ‘Wat doen we hiermee?' ‘Wat wil jij hiermee.' Ik dacht na. Dit voorval moest wel een staartje krijgen. Een plezierig staartje dan wel. ‘Ik weet niet of je met de Pasen al iets gepland hebt of dan je aan iets of iemand gebonden bent, maar ik zou je graag uitnodigen voor een lekker glas wijn en een goed gesprek. Deze dingen gebeuren volgens mij niet zo maar. Maar je bent natuurlijk geheel vrij om te doen wat je wilt. Zie het niet als een verplichting.' ‘Ik ben niet gebonden en had ook niets gepland. Ik had tijd nodig om weer bij te komen van deze drukke dagen. Maar ik maak graag van je uitnodiging gebruik en zal dan voor de wijn zorgen.' ‘Afgesproken, paaszondag om 14.00 uur? Hier is mijn kaartje, ik woon een kwartiertje rijden van hier.' ‘Prima, ik zal er zijn. Maar kun je wel alleen naar huis?' ‘Lukt wel, bedankt voor je goede zorgen.' ‘Wacht, dan lopen Bob en John even met je mee naar de snel kassa. Dan helpen die je ook mee om de spullen in de auto te zetten.' Bob werd gebeld en samen hielpen ze mij met de boodschappen. Kasper kwam nog met een doos wijn. ‘Deze krijg je van de zaak, dan weet ik zeker dat ik zondag een lekkere wijn drink.' ‘Dank je Kasper voor alle goede zorgen.' ‘Tot zondag Ronald.' Hij hield zijn blik en hand even langer vast dan gewoonlijk. Een gevoel dat onder uit mijn tenen scheen te komen baande zich een weg naar mijn kruis. Ik voelde dat daar beweging in kwam. Mijn hart sloeg dubbel en het rood vloog bij mijn kaken omhoog. Ook bij Kasper gebeurde er iets. De laatste woorden waren op een raar hoge toon uitgekomen. Die blik bleef hem fascineren. Die blauwe ogen bleven gewoon in de zijne haken. Hij maakte zich los uit de betovering en zag de verbaasde blikken van de jongens. Hoe had hij zich zo kunnen laten gaan. Bob kuchte. Ze kwamen weer op de wereld. En met een: 'Kom op mannen weer aan het werk.' liepen ze terug naar de winkel. Ik was nog totaal van slag, startte de auto en reed nog wat beduusd naar huis. Dit afscheid bleef niet onopgemerkt. Bob en John zagen het beide. En ze zagen ook van elkaar dat de ander het op viel. John kleurde tot in zijn nek en Bob wist ook even niet hoe die moest kijken. Wat zouden ze nu weer krijgen. Zijn baas........? Hij hield het voor zich. Het was John ook opgevallen zag hij, want die kleurde tot aan zijn haarwortels. Zou John dan toch ook........? Hij zei als grapje om de spanning te relativeren: ‘Ik dacht even dat ze elkaar zouden gaan kussen.' ‘Het zou mij ook niet verbaasd hebben. Alleen al de manier waarop ze elkaar aankeken.' ‘En elkaar de hand vasthielden.' ‘Ik ben benieuwd naar het vervolg.' ‘Hoezo?' ‘Zag je dat dan niet? De vonken sprongen eraf, dus zal dit vast een staartje krijgen.' ‘Wat voor een staartje.' ‘Een kwispelstaartje,' zei John lachend. ‘Kom we moeten weer aan de slag anders krijgen we moppers van de baas.' Het verwarde Bob allemaal en dat niet alleen. Op dit moment overdonderde hem dat ook. Gevoelens die hij niet goed kon thuisbrengen doorstroomden zijn lijf. Zo nu en dan werd zonder reden zijn pik hard. Gelukkig had hij een lange polo aan, maar hij vond het maar knap lastig. Hij had nu al een paar uur met John gewerkt en het was een enorme toffe gezellige gozer. Ook een harde werker die alles in één keer door had. Of dat nu daardoor kwam. Bob wist het niet meer. Gewoon maar stug en hard doorwerken. Dan leidde hem tenminste af. Ok de opmerkingen bleven maar door zijn hoofd spoken. Kwispelstaartje. Ja, daar had hij nu last van. Vanavond maar eens met André over hebben. Ze sliepen vannacht toch bij elkaar, dan konden ze morgenvroeg weer op tijd hier zijn. Lekker extra bijverdienen. Dat was altijd mooi meegenomen. De vier knapen werkten de hele dag door. Kasper hield ze goed in de gaten. Hij genoot van het viertal. Hij moest er voor oppassen dat hij zich niet aan hen zou vergapen. Dat zou te veel opvallen. Regelmatig kregen ze een goedkeurend knikje of complimenten van hem. Ze hadden er schik in. Bob en John vormden een prima duo en zo ook André en Maarten. Aan het eind van de dag waren ze alle vier moe en voldaan. Kasper wilde nog even met de vier evalueren, maar ze zeiden dat het prima ging en dat ze morgen nog in dezelfde koppels verder gingen werken. Hij was blij dat het zo goed verlopen was. Eén ding wist hij zeker: Die twee wilde hij blijven houden. Het bleek dat Maarten en André beiden belangstelling hadden voor ruimtevaart en Bob en Ronald voor muziek. Dus raakvlakken genoeg om tijdens het werk over te praten. 's Avonds lag Bob met zijn armen onder zijn hoofd. Ze hadden veel samen gehad over het nieuwe tweetal. ‘Ik snap er niets van dat ze hen voor homo's uitmaken.' zei André plotseling. ‘Hoezo?' ‘Vind jij dat ze zich zo gedragen?' ‘Nee, maar je kunt wel merken dat het heel goede vrienden zijn. Ze hebben maar een half woord of een blik nodig om elkaar te begrijpen.' ‘Wat dat aangaat kunnen ze van ons hetzelfde zeggen.' ‘Je hebt gelijk, maar jij hebt een vriendin dus ik maak geen kans.' En terwijl Bob dat zegt buigt hij zich naar André toe en begint hem te kietelen. Dit was het begin van een lekkere stoeipartij. Beide jongens wisten hoe dit zou eindigen. Beiden wilden dat ook. Vanaf hun vroegste stoeipartijen waren de geslachtsdelen van beide hun ultieme doelwit. Hoe ouder ze werden hoe gevulder hun handen. Hoe groter en stijver hun pikken. Heerlijk konden ze elkaar dan op het einde aftrekken om dan moe en voldaan in slaap te vallen. Nu was Bob André te slim af. In een mum zat hij om zijn benen en hield zijn armen achter het hoofd van zijn vriend. Die probeerde los te komen maar het lukte hem niet. Bob begon geroutineerd op André te rijden. Hij voelde diens pik groeien. En André begon te verslappen. Hij pakte met twee handen nu Bob zijn staaf. Dit was hun favoriete standje. Vrijen wilde André niet, maar hij wel. Maar hij respecteerde dat en was al blij met hun klaarkomacties. Hij was de eerste geweest die zich klaar kon maken tot grote belangstelling van André. Toen ze het beiden konden deden ze dat regelmatig bij elkaar of naast elkaar. Maar ze genoten er enorm van. FF aftappen noemden ze dat en ze stelden elkaar nooit teleur. Zo ook nu niet. Hij voelde hoe André zijn paal masseerde. Heerlijk. Des te harder masseerde hij met zijn billen de dikke pulseren staaf onder hem. André begon te hijgen en hem harder te trekken. Hij voelde de kloppende eikel tegen zijn anus. Nog nooit was die binnengekomen. Ook dat wilde André niet, dat deed hij met zijn vriendin. Maar zo bereden worden wilde hij wel. Bob wist dan ook precies hoe hij hem tot een climax kon berijden. André wist ook precies hoe hij hem dan kon trekken. Hun ultieme doel was dan om tegelijk te spuiten. Bob voelde het komen. Hij reed als een bezetene. Het bloed stoomde door zijn lijf en met een paar enorme stralen gulpte zijn zaad over Andrés borst. Tegelijk voelde hij hem klaarkomen tussen zijn billen. Heerlijk gleed die dikke paal tussen zijn bilnaad en voelde hem verslappen. Bob pakte de handdoek en veegde André schoon en daarna zichzelf. Licht hijgen lagen ze even later naast elkaar. Hij kreeg een knuffel van André. ‘Het was weer lekker man.' ‘Vond ik ook.' Ze draaiden de ruggen naar elkaar toe en vielen vermoeid maar voldaan in slaap. De jongens hadden er geen erg in dat hun spel door een kier van de deur werd gade geslagen. Jesse grinnikte terwijl hij met een vol t-shirt zachtjes terug ging naar zijn kamer. Hoe moest hij dit aanpakken. Maar dat hij er wat mee moest was wel duidelijk. IJsbrand (tschrijverke@live.nl)  

Ik draaide me ook om en verstijfde... deel 3 (mm:romantisch, 2817 words) [3/25] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Toegevoegd: May 01 2013	Kijkers/Lezers: 3954/3203 [81%]	Waardering (deel): 9.50 (2 stemmen)
Wanneer blikken elkaar onmoeten is het gevolg onvoorspelbaar. Of juist niet.

Dit is deel 3 van totaal 25 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel