ErotischeVerhalen.com: Het droomhuisje van Jip door Luuk

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal De lucht in de verte betrok. De eerste regendruppels vielen omlaag. Jip had geen jas aangetrokken, want vanmorgen scheen de zon zo lekker. Ook de temperatuur was boven de twintig graden. Met flinke stampen ploeterde Jip zich vooruit. Hij wilde zo snel mogelijk naar huis. Thuis wachtte hem een heerlijk koel drankje. Daar had hij zin in. De regendruppels vielen sneller omlaag. Langzaam werd hij natter en natter. Deze straat nog door, en dan nog een paar bochten, links en rechts, een bruggetje over, en dan was hij thuis! De regen werd heviger. Door de lange droogte van de afgelopen weken was het glad geworden op de weg. Jip was zo met zijn gedachte bij Tom, dat hij niet oplette. Hij slingerde met zijn fiets alle kanten op. En toen was het te laat! Door zijn onoplettendheid gleed het achterwiel plotseling weg. Met een enorme grote smak viel hij op de weg. Midden in een plas water! 'Verdikke toch!' zei Jip. De tassen met boodschappen lagen naast hem in de berm. 'Verdikke toch!' zei Jip weer. Moeizaam probeerde hij op te staan. Hij keek rond. In de verte zag hij het vervallen huisje. Het begon nu toch wel steeds harder te regenen. En zijn mobiel was hij vergeten. Zijn kleren waren nat; helemaal doorweekt. Gelukkig had hij geen schaafwonden. Jip besloot om naar het vervallen huisje te lopen, om te vragen of hij er mocht schuilen. De regen viel nu wel heel hard omlaag. Jip pakte de boodschappentassen, en liep naar het huisje. Het paadje ernaar toe was ook al zo glibberig. Bijna viel Jip alweer. Gelukkig kon hij zich nog overeind houden. Hij was echt helemaal doorweekt. Voor het huisje stond hij stil. Het zag er echt verlaten uit. De blinden waren gesloten. Even wist Jip niet of hij het moest doen. Maar omdat hij zo doorweekt was van de regen, besloot hij toch maar op de deur te kloppen. Wie weet woonde er toch iemand. 'Klop, klop' deden zijn natte, zere vingers. Geen reactie. 'Klop, klop, klop, klop' nog eens. Even wachtte Jip. 'Dan maar naar huis lopen' zei Jip, en wilde zich omdraaien. De deur ging open... deel 2 Twee paar donkere ogen keken naar buiten. 'Ja?' was de vraag. 'Mag ik even schuilen?' vroeg Jip, en bekeek de man in de deuropening. De man, die er stond, was van ongeveer middelbare leeftijd. Zijn haren begonnen al wat grijs te worden. Hij was niet erg groot. Zijn ogen keken vriendelijk naar Jip. Op zijn mond verscheen zowaar een glimlach. 'Ben je gevallen jongen?' 'Jip' zei Jip, want Jip zei altijd 'Jip' als hij 'Ja' bedoelde. De man wenkte met zijn hand. 'Kom er maar gauw in'. Zonder te aarzelen stapte Jip naar binnen. Het zag er echt armoedig uit in het huisje. De vloer was van beton. Er lag alleen maar een oude mat. Ook voelde het er koud aan. Het rook er erg muf. Jip rilde zich af. 'Loop maar naar het kacheltje' wees de man. Jip zag achter in het huisje een zwart kacheltje staan. Hoge vlammen waren te zien door het ruitje. Dichterbij gekomen voelde hij de warmte. Een oude stoel stond erbij. Jip keek rond. 'Lust je iets warms te drinken?' vroeg de man vriendelijk. 'Jip' zei Jip alweer. De man pakte twee kopjes, en schonk uit een kannetje koffie in. Met beiden handen omklemde Jip het kopje, en hij voelde de warmte in zijn handen. Voorzichtig dronk hij. 'Mmmmm, dat smaakt lekker' zei hij zachtjes. Samen dronken ze koffie. Nog altijd rilde Jip van de kou. 'Drup, drup, drup' hoorde hij. Achter hem stond een klein emmertje, welke bijna vol was gedrupt van de regen. Jip keek omhoog. Het dak lekte. Jip merkte dat de man hem aandachtig bekeek. 'Woon je vlakbij' vroeg hij, bij het inschenken van tweede kopje koffie. 'Paar kilometer verderop' zei Jip. De koffie smaakte prima. De man had een oud bankje gepakt. Met een oude lap wreef hij de stof eraf. 'Ga toch zitten jongen' zei hij weer, en zette het bankje dichter bij het kacheltje. Jip nam plaats. Zijn blote armen benen waren koud van de regen. Beetje verkleumd zat hij naar de vlammen te staren. Zijn gedachten waren weer bij Tom. Buiten viel de regen nog steeds met bakken omlaag. 'Met dit weer kan je echt niet naar huis hoor' zei de man. Hij had de fiets met de boodschappentassen binnen in het huisje gehaald. Jip keek niet eens op. Hij was ver weg met zijn gedachten. De man had een grote deken gepakt, en om hem heen geslagen. De deken voelde lekker warm aan. Langzaam begon Jip het warm te krijgen. Een donderklap was te horen buiten. Jip schrok ervan. Hij was door de vlammen van het kacheltje zo in trans geraakt. Weer keek hij rond. 'Woont u hier alleen?' vroeg hij zacht. De man knikte. 'Mijn vrouw is tien jaar geleden overleden. Kinderen heb ik ook niet' zei hij rustig. Hij stak zijn pijpje op, en zat rustig in zijn oude stoel. 'Waar leeft u van, als ik u vragen mag?' vroeg Jip beleefd. 'Ik heb een moestuin, en ga één keer per week met mijn fiets naar de markt om mijn verbouwde groenten te verkopen' zei hij Jip rustig aankijkend. Nu begreep Jip waarom het huisje er zo armoedig uitzag. Dit was het enigste inkomen van de man. Hij zag op een ander tafeltje een paar kaarsen staan. 'Heeft u wel elektriciteit?' vroeg hij nieuwsgierig. De man schudde zijn hoofd. Verbaasd keek Jip hem aan. 'Nee?' De oude man bevestigde het nogmaals. 'Ik leef met de dag. Soms zijn er dagen bij dat ik niet eens een boterham heb te eten' zei hij weer. 'Onvoorstelbaar' mompelde Jip. De man zag er inderdaad magertjes uit. Nogmaals keek hij rond. 'Waar slaapt u?' wilde hij deze keer weten. De man wees omhoog. 'Op zolder heb ik een oud bed staan. Het matras is gevuld met zachte donsveren van een gans. Met daarop een oude dikke deken' zei hij alweer rustig. 'Ongelooflijk' zei Jip nog een keer zacht. 'Dat zoiets nog voorkomt' dacht hij. 'Dit is bittere armoe'. Een paar tranen voelde hij branden in zijn ogen. 'Niet huilen jongen' zei de man zacht. Hij legde zijn hand op de arm van Jip. Ze keken elkaar aan. 'Ik ben gelukkig in mijn huisje!'. Hij schonk Jip weer een glimlach. Jip schudde zijn hoofd. Buiten was het opgehouden met regenen. Jip was door het kacheltje wat opgedroogd. Thuis zou hij wel droge kleren aantrekken. De man had trouwens ook weinig kleren aan, zag hij nu. Hij droeg enkel een dun overhemd, met daaronder een oude, versleten werkbroek. Geen sokken droeg hij in zijn klompen met een gat erin. De man had de fiets al gepakt en rijklaar gezet. Jip stond snel op, en liep naar de boodschappentassen. Bij het optillen zag hij een brood liggen. Hij twijfelde geen moment. De man was naar buiten gelopen. Jip haalde het brood uit de tas, en legde deze op de tafel. Ook zag hij nog een stuk kaas liggen in een andere tas. En weer zonder te twijfelen pakte hij deze uit de tas, en legde de kaas ernaast. Vervolgens liep hij naar zijn fiets, en reed ermee naar buiten. Jip bedankte de man voor de gastvrijheid en voor de lekkere koffie. De man zei dat hij altijd welkom was. Jip reed weg. Thuis aangekomen vertelde Jip eerlijk tegen zijn moeder waar hij geweest was. Ook zei hij haar dat hij de man een brood en een stuk kaas had gegeven. Zijn moeder zei dat hij te goed was voor deze rotte wereld. Ze zal de volgende dag wel een nieuw brood en kaas halen in de supermarkt. Jip liep daarna naar zijn slaapkamer. Telkens zag hij het oude vervallen huisje in zijn gedachten; telkens weer die lieve man. Hij nam een hete douche en trok droge, andere kleren aan. Daarna pakte hij zijn mobiel om Tom te bellen. 'Hoi Jip' hoorde hij even later. 'Hoi man' zei Jip nog enigszins bedrukt. 'Ben je thuis?' vroeg Tom. 'Jip' zei Jip. 'Ik moest boodschappen doen voor mama, en ben in de stromende regen gevallen met mijn fietst' zei Jip. 'Was toevallig bij dat oude huisje, je weet wel?' 'Jouw droomhuisje' zei Tom wat lachend. 'Als het mijn droomhuisje gaat worden, dan is er veel werk te doen' zei Jip weer wat bedrukt. Even was het aan de andere kant stil. 'Ben je erin geweest dan?' vroeg Tom. Jip vertelde dat hij in het huisje had geschuild voor de regen. En dat er een oudere man woonde, die zelfs geen geld had om eten te kopen. Het was één en al armoe!' Dit maakte duidelijk ook indruk op Tom. 'Dat kan toch niet in deze tijd?' zei hij zacht. 'Ik heb hem zelfs brood en kaas gegeven' zei Jip weer. 'Jij bent echt veel te goed voor deze wereld' zei Tom. 'Je lijkt mama wel, die zei dat ook' gaf Jip hem als antwoord terug. Even bleef het stil. 'Zullen wij samen morgen er naar toe gaan?' vroeg Tom. 'Ik ben benieuwd hoe het er van binnen uit ziet. Plus dat wij samen misschien iets voor die man nog kunnen doen' zei Tom plots. De bezorgde, zachte lieve stem van zijn vriend gaf Jip een warm gevoel. 'Graag' zei Jip zacht. 'Ik ben morgenochtend rond tien uur bij jou' zei Tom. Daarna sloten ze het gesprek af. De volgende morgen kwam Tom inderdaad rond de klok van tien naar Jip. Samen op hun fiets reden ze naar het oude vervallen huisje. Grote plassen water stonden op het glibberige paadje. Alles zag er nog armoediger uit dan het al was. Zwijgend keek Tom naar zijn vriend. Samen liepen ze met de fiets in de hand naar het huisje. Alles was stil en verlaten. De deur was op slot. 'Hij zal wel naar de markt zijn om groenten te verkopen' zei Jip. Tom bekeek het huisje. 'Hoe kan je toch in zo'n krot wonen?' zei Tom met een geschrokken stem. Het huisje zag voor hem er nog vervallener uit, dan hij gedacht had. Jip knikte eenstemmig. 'Binnen is het al net zo erg als buiten' zei hij. 'Ongelooflijk!' zei Tom daarna. Samen liepen ze naar de achterkant van het huis. Daar zagen ze tegen de muur een oud, versleten bankje staan. Tom pakte ernaar; het viel bijna uit elkaar van ellende. 'En waar is nou die moestuin?' wilde hij weten. Beiden keken de polder in. 'Daar zeker?' wees Jip. 'Daar?' vroeg een ontstelde Tom. Ze zagen een klein stukje grond voor hun liggen. Tom liep er naar toe. Hij zag niet meer dan een paar doorgeschoten kropjes sla staan. Er naast een dun rijtje zomerwortelen. Wat je zomerwortelen nog kon noemen. Er lagen dorren en verrotte worteltjes op de aarde. Zwijgend keken ze ernaar. 'Hoe kan je hiervan leven?' vroeg Jip zich af. Hij zag de ogen van Tom een beetje rood worden. Rood van schrik, en rood van de opkomende tranen. 'Wij moeten hem helpen Jip' zei Tom zacht. 'Jip' zei Jip, en staarde naar de groenten. 'Maar hoe wilt je dat doen?' vroeg Jip hem weer. 'Ik ga morgen op vakantie met mijn ouders naar Spanje. Wij komen pas over drie weken terug. Dan is mijn vakantie al voor de helft voorbij' zei hij zacht. 'Ik ga niet op vakantie, dus ik kan alvast beginnen met spitten' zei Tom zacht. Vragend keken ze elkaar aan. Geen van beiden wisten eigenlijk hoe ze het aan moesten pakken, en of de oudere man dit wel wilde? Op een afstandje leek het oude huisje nog meer op een stal dan op een woning. Nu pas zagen ze ook dat de schoorsteen scheef stond. En aan de linkerkant liep er zelfs een grote scheur over de muur; beginnende bij het dak, tot helemaal op de grond. Dit huisje stond op instorten. Ongelooflijk dat het nog niet onbewoonbaar was verklaard door de gemeente! Nog even stonden ze te staren naar wat leek op een moestuin, en wilden daarna vertrekken. 'Wat leuk dat je weer langs bent gekomen' riep een vriendelijke stem. De twee vrienden draaiden zich om, en zagen de oudere man staan, met zijn fiets in de hand. Aan weerszijde hingen grote tassen, waar waarschijnlijk de groenten in hadden gezeten. Groetend liepen ze naar het huisje. 'Is dat je vriend?' vroeg hij aan Jip. 'Jip' zei Jip. 'Welkom' zei hij tegen Tom. 'Heeft u vanmorgen groenten verkocht op de markt?' vroeg Jip hem. Aan het gezicht van de man zagen ze dat het een groot fiasco was geweest. Hij keek ze aan. 'Ik heb zeggen en schrijven één kropje sla verkocht. En nog minder gekregen dan ik erom vroeg' zei hij zacht. De twee vrienden keken weer naar elkaar. 'Ongelooflijk' zei Jip toen zacht. De man zette zijn fiets tegen de gevel van het huis. 'Ach, volgende week beter' zei hij weer. 'Trouwens, nog hartelijk bedankt voor het brood en de kaas wat je gisteren hebt achter gelaten. Ik heb eindelijk weer eens mijn buik kunnen vol eten' zei hij rustig. Een schok ging door de twee vrienden. Tom kreeg er zelfs een brok van in zijn keel. 'Zo kan ik er weer een paar dagen tegen' zei hij weer. 'Is al het brood en de kaas op?' vroeg Jip nieuwsgierig. De man knikte. 'Als je drie dagen niks te eten heb, dan is dit een waarlijk feestmaal' zei hij alweer rustig. 'Jezus!' zuchtte Tom. Met grote ongeloof keken de twee vrienden elkaar aan. 'Dat kan toch niet?' zei Tom weer 'Ik heb het thuis niet breed, maar ik heb wel elke dag brood om te eten' vervolgde hij zacht. 'Jongen. Ik ben gelukkig in mijn huisje' zei de man tegen Tom. De lucht betrok weer. In de verte hoorden ze gerommel van aankomend onweer. 'Jullie kunnen zo niet naar huis. Zo dadelijk gaat het onweren. Blijf maar schuilen' zei hij vriendelijk tegen de twee. De man deed de deur open, en reed met zijn fiets naar binnen. De twee vrienden mochten ook hun fiets binnen zetten. Tom wist werkelijk niet wat hij zag! Langs de deur waar ze naar binnen waren gegaan, kwamen ze in een kleine stal. Een ondraaglijke stank kwam hen al tegemoet. Stank van mest en rotte groenten. Beiden sloegen hun handen voor hun neus, anders waren ze zeker flauw gevallen. Achter in een kleine hok hoorden ze geluiden. De man liep er naar toe. Nieuwsgierig volgden Jip en Tom hem. Twee kleine oogjes keken hen aan. Oogjes van een klein paardje. Een klein bruin paardje. De man aaide het beestje over zijn hoofd, en gaf hem een handje hooi. 'Moet hij niet buiten lopen?' wilde Tom weer weten. 'Bruno kan niet meer buiten lopen. Hij heeft afgelopen winter zijn linker achterbeen gebroken. Bij het naar buiten gaan is hij uitgegleden doordat er ijzel lag. Ik heb zijn been zelf moeten spalken, want ik had geen geld om een dierenarts te laten komen' zei de man met een trillende snik in zijn stem. 'Ook dat nog!' zei Tom. Het kleine paardje keek naar de man. Er lag iets van dankbaarheid in zijn kleine oogjes. De twee vrienden werden er nog meer stiller van. Het emmertje met regenwater stond nog in de kamer. Het had zoveel geregend dat het was overgelopen. Een plasje water lag er naast. Het kacheltje was uit. Een bedompte en muffe geur hing er. Tom keek omhoog. 'Jip zei dat u slaapt op de zolder. Maar ik zie de hemel. Hoe kan dat?' vroeg hij ineens. 'Ik heb maar een halve zolder, jongen. Mijn slaapkamer is boven de stal. Zo heb ik nog een beetje warmte van Bruno' zei de man ernstig. Jip zag op tafel de laatste restjes brood en homp kaas liggen. Alweer schudde hij zijn hoofd. 'Onvoorstelbaar' mompelde hij zacht. Tom zag hem zijn hoofd schudde, en hij kreeg weer een brok in zijn keel. Hij had tenminste een droog dak boven zijn hoofd. Geen kapotte kleren, en een lekker warm bed. Maar deze arme man had niks. Echt werkelijk niks! Tom realiseerde zich nu pas dat hij het nog niet slecht had. Jip wees Tom de scheuren. Achter het kacheltje waren ze duidelijk te zien. Nu pas zag Jip ook een ander raam. Wat je een raam kon noemen. Het hing helemaal scheef, en zo te zien, kon het niet open. De klink hing eraan te bengelen. Onbewust legde Jip zijn arm over de schouder van Tom. En onbewust ging de arm van Tom over de middel van Jip. De man zag het gebeuren, maar zei niks. Hij glimlachte alleen maar. Jip en Tom liepen door het huisje. 'Wij moeten hem echt helpen' zei Tom haast fluisterend. Jip knikte weer. 'Jip. Al is het maar dat hij elke dag fatsoenlijk eten heeft'. Zulke armoede hadden ze werkelijk nog nooit van dichtbij gezien. Ze keken elkaar een moment aan. Bij beiden stonden een paar tranen in hun ogen. 'Vindt je het nog steeds een droomhuisje?' vroeg Tom hem weer. Jip knikte alweer 'Jip' zei hij zacht. De man was bij beiden jongens komen staan. 'Ik kan jullie geen drankje aanbieden. Ik heb alleen maar koffie' zei hij met een lach. 'Ik lus wel een lekker kopje koffie' zei Tom 'Ik doe mee' zei Jip. De man haalde uit de stal een petroleumstelletje tevoorschijn. Daar zette hij een pannetje water op. Uit een kast pakte hij het koffiekannetje met een bus gemalen koffie. Het bankje, waar Jip de vorige dag opgezeten had, stond er nog. Samen namen ze plaats. Al gauw was het water gekookt. Snel en handig schonk de man het water in de filter met gemalen koffie. Nadat alles doorgelopen was, werden de kopjes koffie ingeschonken. De koffie smaakte voortreffelijk. De man zat in zijn oude stoel, en rookte zijn pijpje. In stilte bekeek hij de twee vrienden. 'Die twee zijn voor elkaar gemaakt' dacht hij. Alweer onbewust had Tom zijn hand op de hand van Jip gelegd; zwijgend dronken ze hun koffie. Een tweede kopje koffie werd ingeschonken. De man moest weer even glimlachen toen hij zag dat Jip nu zijn hand, onbewust, op de hand van Tom legde. Buiten was het opgehouden met regenen. Een waterig zonnetje wilde zowaar erdoor komen. De jongens besloten om te vertrekken. Ze hadden beiden zoveel indrukken opgedaan, dat ze er over moesten nadenken. deel 3 Bij thuiskomst was Jip weer een beetje verdrietig. Zijn moeder was bezig met het inpakken van de koffers. Jorrie liep ook al te sjouwen met allerlei kleren. Bezorgd keek zijn moeder hem aan. 'Jip? Wat is er met je aan de hand jongen?' vroeg ze, en ze kwam naast hem zitten op de bank. 'Je moet nog uit je kast de kleren halen voor de vakantie' zei ze. Jip bleef stil zitten. 'Mam. Ik wil niet mee op vakantie' zei hij uiteindelijk. Vragend keek zijn moeder hem aan 'Waarom dan niet jongen?' vroeg ze hem. Een kleine traan verscheen weer in de ogen van Jip. 'Ik kan niet op vakantie, bij het idee dat er in dat lief huisje een arme man woont die helemaal niks hebt' zei hij verdrietig. 'Ben je er weer geweest?' vroeg zijn moeder. 'Jip' zei Jip zacht. 'Die man heeft werkelijk helemaal niks! Zelfs geen eten' gaf hij haar als antwoord terug. 'Hoe kan ik op vakantie, en veel plezier maken, terwijl verderop een man woont die niet eens een fatsoenlijk dak boven zijn hoofd heeft?' riep hij half huilend. Zijn moeder keek hem heel geschrokken aan. 'Je kan toch niet alle ellende van de hele wereld op je schouders dragen?' zei ze daarna. Jip zei niks 'Tom is mee geweest' zei hij even later 'Tom zei dat hij het nog beter had dan die arme man!' Zijn moeder kreeg er een brok van in haar keel. Nog stiller werd ze toen ze hoorde hoe de man rond moest komen van zijn moestuin, met daarin een paar doorgeschoten kropjes sla en een armoedig rijtje zomerwortelen. 'Dat dit nog in ons land voor kan komen?' zei ze stil. Daarna stond ze op, en liep weg. Jip staarde naar buiten. Het was alweer gaan regenen. Hij dacht aan het emmertje, en hoopte dat de man hem tijdig leeg had gegooid, anders zou de woonkamer heel snel onder water komen te staan. Jorrie had zijn grote broer verdrietig zien zitten op de bank, en nam plaats naast hem. Zonder iets te zeggen legde hij zijn arm over de schouder van Jip. Op een afstandje had hij gehoord wat Jip zijn moeder vertelde. Jip glimlachte naar zijn broertje. 'Ik vind het jammer dat je niet meegaat' zei Jorrie even later. 'Ik weet nog niet of ik wel alleen mag thuis blijven, Jorrie' zei Jip zacht 'Mama moet er met papa over praten' 'Papa en mama zijn verstandig. Zij laten je heus wel thuis blijven' zei Jorrie weer. Daar verscheen papa in de kamer. Hij gaf Jorrie een teken dat hij alleen met Jip wilde praten. Jorrie gaf zijn grote broer een kus, en verliet de woonkamer. Zwijgend ging de vader van Jip naast Jip zitten. 'Ik hoorde van mama dat je niet mee wilt naar Spanje' zei hij 'Jip' zei Jip zacht. Hij keek zijn vader verdrietig aan. 'In dat lief huisje verderop woont een man die niet eens eten heeft, en een droog dak boven zijn hoofd' zei hij zacht 'Ik heb het gehoord van mama' zei zijn vader rustig. 'En wat ben je van plan dan?' vroeg hij hem daarna. 'Tom gaat ook niet met vakantie, dus wij willen die arme man gaan helpen. Om te beginnen met zijn moestuin' zei Jip heel beslist. 'Wij kunnen best de grond flink omspitten, en alles groter maken. Er is plek genoeg. Dan ga ik van mijn spaargeld in de stad groenten zaad kopen. Niet alleen sla, maar ook andere groenten' Stil keek de vader zijn zoon aan. Hij had bewondering voor zijn zoon 'Hebben jullie hem wel gevraagd, of hij dat ook wilt?' vroeg hij. Jip draaide naar zijn vader toe. 'Kunt u hem niet helpen, papa?' kwam ineens uit zijn mond. Zijn vragende ogen zeiden genoeg. 'Dan zal ik toch zelf eerst dat huisje moeten zien jongen. Als ik zo de verhalen van jullie hoor, ben ik bang dat het een grote klus gaat worden' gaf zijn vader Jip als antwoord terug. Zijn ogen stonden vriendelijk. Dat behulpzame had Jip echt van zijn ouders geërfd. 'Wat is op dit ogenblik het primaire wat gebeuren moet?' vroeg ineens de moeder. Zij had gehoord dat haar man helemaal niet afwijzend had gereageerd op de vraag van haar zoon of hij wilde helpen. De ogen van Jip kregen zowaar een kleine lach. 'Eten en geld' zei Jip. De ouders van Jip moesten erom lachen. Jorrie kwam nieuwsgierig op het gelach van zijn ouders af. 'Ik wil ook helpen, Jip' zei hij. In zijn hand had hij een grote gebreide das vast. 'Geef hem deze maar. Dan heeft hij het niet koud', en hij duwde zonder te wachten op een antwoord de das in de handen van zijn grote broer. Dankbaar keek Jip hem aan. 'Ik heb vanmiddag wel een klein uurtje vrij, om samen met jullie naar het huisje te gaan kijken' zei de vader ernstig. 'Ik zal een grote tas met levensmiddelen vullen. Dan heeft die arme man, in ieder geval de komende week wat te eten' zei de moeder van Jip. Jip vloog zijn ouders om de nek. Tranen van dankbaarheid stroomden over zijn wang. Hij rende daarna vlug naar zijn slaapkamer, om te gaan kijken wat hij nog in zijn spaarpot had zitten. Zelfs Jorrie kwam aandragen met het roze spaarvarkentje, welke hij van oma had gekregen. 'Ik doe ook mee Jip' zei hij weer. Hij draaide de stop eronder uit. Er zat toch zeker wel bijna 30 euro erin! 'Voor die arme meneer' zei hij, en legde het Jip voor zijn neus. Jip keek ernaar. 'Maar Jorrie toch. Dat is al je spaargeld!' riep hij verrast. 'En toch is het voor hem' zei een zelfverzekerde Jorrie. In de grote spaarbus, welke stond op een boekenplank boven het bed van Jip zat zelfs bijna 100 euro in'. Jorrie was alweer de kamer uitgelopen, hij wilde nog een spelletje doen op zijn computer. Nog niet helemaal bijgekomen van de verrassende ochtend belde Jip naar zijn vriend, Tom. Uitgelaten vertelde hij hoe zijn ouders hadden gereageerd toen hij thuis was gekomen met het verhaal over het oude huisje. Met verbazing luisterde Tom ernaar. 'Jullie zijn een bijzonder gezin' zei hij daarna. Op de vraag of Tom die middag ook terug wilde gaan naar het huisje, samen met hem en zijn vader, hoefde Tom geen seconde over na te denken. 'Natuurlijk ga ik mee! Stel je voor zeg!' riep hij gelijk 'Dit avontuur gaan wij samen aan, schat' zei hij direct. Jip wist even niet of hij dat laatste woord wel goed gehoord had. 'Zei hij nou 'schat' tegen mij?' bedacht hij later, toen het telefoongesprek allang afgelopen was. Veel tijd kreeg hij niet om er verder over na te denken. Hij moest gaan lunchen. Omdat de regen weer met bakken uit de hemel viel, besloot de vader van Jip om met de auto te rijden. Tom was direct na het eten gekomen. Ongeduldig zaten hij en Jip te wachten. Tom had van thuis een schoffel en een grote schop meegenomen. Hij wilde voortvarend te werk gaan. Jip zat met de grote, gevulde boodschappentas op zijn schoot. 'Papa! Kom nou!' had hij al een keer geroepen. Papa had juist op het moment bij vertrek een belangrijk telefoontje van de zaak gekregen. 'Papa!! Schiet nou op!' riep Jip vol ongeduld. 'Straks is het de moeite niet meer' mompelde Tom. De beiden vrienden zaten samen naast elkaar op de achterbank. De auto was niet groot, dus ze zaten strak tegen elkaar. Hun benen en knieën raakten elkaar. Jip had het er warm van gekregen. 'Komt ie nou of niet?' riep Tom. Hij ging wat verzitten, en raakte de hand van Jip. Beiden keken elkaar aan, maar zeiden niks. 'Straks zit ik hier opgevouwen' zei een ongeduldig geworden Tom. Nog altijd was het aan het regenen. 'Jij zit morgen lekker in Spanje, te bakken in de zon' mopperde Tom 'Ik moet het doen met die klote regen' Jip keek naar buiten, en zei niks. Nog altijd wist hij niet of hij alleen thuis mocht blijven. Hij hoopte dat papa straks de juiste beslissing gaat nemen, als hij het huisje zou zien. Eindelijk na een half uur kwam de vader van Jip aangelopen. 'Sorry dat het allemaal langer duurde dan de bedoeling was' zei hij met een verontschuldigde stem. 'Hebben jullie alles ingeladen?' vroeg hij 'Jip' zei Jip. Even later reed de auto met volle vaart weg. De twee vrienden waren benieuwd hoe de oudere man zou gaan reageren. Even later stopte de auto voor het oude huisje. Nieuwsgierig keek de vader naar Jip ernaar. Zijn zoon had duidelijk niet overdreven. Het zag er nog erger uit, dan hij had verwacht. Jip en Tom waren nog eerder uit de auto dan hijzelf. 'Kom nou!!!' riep Jip. Tom haalde de grote schop en schoffel uit de achterbak. Jip sjouwde de zware boodschappentas richting het huisje. De vader van Jip was nu ook uitgestapt, en bekeek van een afstandje naar het oude huisje. Even krabbelde hij achter zijn oren, en liep zwijgend zijn zoon en vriend achterop. De blinden waren opengezet om het beetje zonneschijn naar binnen te kunnen laten schijnen. Verrast deed de oudere man de deur open. Nog verbaasder was hij toen hij de grote boodschappentas zag. 'Ik heb mijn papa meegebracht' zei Jip rustig. De oudere man en de papa van Jip gaven elkaar een hand. 'Welkom in mijn nederig stulpje' zei hij lachend. 'Mijn zoon Jip, en zijn vriend Tom hebben mij eigenlijk hier naar toe gesleurd, omdat ze mij wilden laten zien in wat voor erbarmelijke omstandigheden u leeft' zei de vader van Jip, enigszins geschroomd. De man keek naar de beiden vrienden. 'Dus u bent de vader van hem?' wees hij naar Jip. De vader van Jip knikte. 'Jip' zei Jip vlug 'Papa is de beste papa die je maar kan wensen' zei hij met een brede lach. Zijn vader werd er haast verlegen van. Tom was al haastig naar buiten gelopen met de schoffel en grote schop. Hij hield niet van treuzelen. In de stromende regen was hij al begonnen met spitten. De vader van Jip keek om zich heen. 'Ongelooflijk!' zei hij mompelend toen hij het emmertje zag staan. Hij werd er zelf ook stil van. Een oude mat op de betonnen vloer. Een grote scheur in de muur. Een oud zwart kacheltje om de ruimte te verwarmen. Een kapotte raam. En dan maar niet te spreken over de muffe geur, en de stank van de stal. 'Jip is een zoon om trots op te zijn' zei de oude man weer. 'Er zijn maar weinige van zijn leeftijd die wat over hebben voor een ander' ging hij verder. 'Jip! Kom nou eens helpen, lieverd!' riep Tom. Hij had al een grond omgespit. In een zwarte regenjas met cape kwam hij eens kijken waar zijn vriend bleef. Haastig trok Jip zijn grote regenjas aan, en rende naar buiten. Verbaasd keek de vader Jip hem na. 'Lieverd?' riep Tom dat nou naar zijn zoon? Lieverd?' deel 4 Zwijgend keek hij rond. Hoe is mogelijk dat iemand in dit huisje kon wonen! De oude man haalde weer zijn petroleumstelletje tevoorschijn. Hij vulde daarna het pannetje met water. Uit de kast haalde hij het koffiekannetje met de bus gemalen koffie. 'Lust u ook een kopje koffie?' vroeg hij, en schonk even later het gekookte water in de koffiefilter. Echt sprakeloos stond de vader van Jip nog rond te kijken. Weer krabbelde hij achter zijn oren. Daarna schudde hij met zijn hoofd. Jip en Tom kwamen op het juiste ogenblik naar binnen voor de koffie. 'Hebben jullie het nou al die aardige meneer gevraagd of hij het goed vind dat jullie in zijn tuin gaat spitten?' vroeg de vader aan de twee. De twee vrienden zaten met een rode neus, en verkleumd van de regen samen op het bankje te genieten van de koffie. Jip keek een ogenblik naar zijn vriend. 'Dat vindt hij vast wel goed' zei Tom. 'O ja? Hoe weet jij dat zeker?' vroeg de vader Jip 'Hoe meer wij omspitten, hoe meer groenten hij kan zaaien, en hoe meer hij kan verkopen op de markt' reageerde een ad remme Tom. Jip verslikte zich bijna van het lachen. Tom keek naar de oudere man. 'Eigenlijk weten wij nog steeds uw naam niet' zei hij ineens. Een por van Jip kreeg hij in zijn zij. De oude man glimlachte 'Jullie zijn een mooi stel samen' zei hij weer. 'Mijn naam is Caspar' zei hij 'Caspar?' vroeg Tom nieuwsgierig 'Ik ben geboren op Driekoningendag, zes januari' zei Caspar weer. 'Mijn moeder kon kiezen uit drie namen; Melchior, Balthasar of Caspar' vervolgde hij rustig. Ze besloot mij Caspar te noemen, omdat dat het beste bij mij paste' 'Ik heet gewoon Tom' zei Tom. 'Volgens mij heette mijn overgrootvader ook zo'. 'Tom is een mooie naam' zei de oude man weer. Daarna keek hij naar Jip. 'Volgens mij hebben jouw ouders vroeger graag verhaaltjes gelezen van Annie MG Schmidt zei hij de vader van Jip lachend aankijkend. 'Jip' zei Jip alleen maar. Zijn vader schonk hem een glimlach. 'Klopt helemaal Caspar' zei hij weer 'Jip heeft nog een twee jaar jongere broertje, Jorrie'. 'Dan is het maar goed dat Jip een broertje heeft, en geen zusje' zei Tom met een plagende lach om zijn mond 'Want dan waren ze Jip en Janneke geweest, hé schat?' zei hij met een ondeugende blik in zijn ogen. Opnieuw wist Jip niet of hij het goed gehoord had 'hé schat?' En zijn vader en de oudere man zaten hem ook al zo raar aan te kijken. Na de koffie liepen Jip en Tom samen weer terug naar buiten. Gelukkig was het opgehouden met hard regenen. Het miezerde alleen nog maar. De vader van Jip keek vanuit de deuropening naar de beiden vrienden. Zijn gedachten waren even ergens anders. Zijn zoon kreeg signalen van zijn beste vriend. Signalen, waaruit bleek dat Tom meer wilde dan alleen maar 'vriendschap'. Maar begreep Jip wel die signalen? Al een paar keer had Tom 'lieverd' en 'schat' tegen hem geroepen. Onduidelijk was of die woorden wel bij Jip waren doorgedrongen. Jip had er in ieder geval niet op gereageerd. Durfde hij dat niet, of was Tom zijn type? Met een zucht keek hij in het rond. Deze oude man kon onmogelijk hier blijven wonen. Hij had gezien hoe de man met zijn been trok. Onopvallend misschien, maar als je goed keek, dan mankeerde hij er zeker wat aan! En dan soms dat hij zachte kuchte. Echt gezond klonk het ook weer niet. Maar ja, wat wil je? Als je in zo'n krot woont als dit huisje, dan wordt je wel ziek! Stil keek hij naar Jip en Tom. IJverig waren ze bezig. Je kon wel zien wie de leiding had, Tom! Je kon niet horen wat hij zei tegen Jip, maar blijkbaar waren zijn aanwijzingen wel duidelijk voor zijn zoon. Jip luisterde gewillig naar zijn vriend. En daardoor waren ze al een flink eind opgeschoten met hun werk. Caspar was bezig in de stal. Een zacht gehinnik was te horen van Bruno. De vader sloot zijn ogen. Dat arme dier was te kreupel om buiten te kunnen lopen. De zon probeerde door te komen. De vader zag weer hoe Tom telkens naar Jip keek. Soms bleef hij even staren naar zijn vriend. Jip zag het blijkbaar niet, want hij werkte onvermoeid door. De vader probeerde alles op een rijtje te zetten. Zal hij Jip thuis laten, zodat hij samen met Tom hier orde op zaken te stellen. Of hem toch maar meenemen, en dan over drie weken verder zien? Zwijgend kwam Caspar achter hem staan. 'Ik weet ook uw naam nog steeds niet' zei hij op een rustige toon. De vader van Jip draaide zich om. 'Och sorry, dat ik mij nog helemaal niet heb voorgesteld' zei hij verontschuldigend. 'Ik heet Flip' zei hij vriendelijk. Caspar schonk hem een glimlach. 'Dan zal ik maar niet vragen hoe de moeder van Jip heet' grinnikte hij zacht. Flip moest er hartelijk om lachen, omdat hij zich nu pas realiseerde dan zijn gezin, echt onbedoeld, een onbewuste connectie had met beroemdste kinderboeken en kinderversjes schrijfster van Nederland. Lachend vertelde hij dat zijn vrouw, het is te hilarisch voor woorden, Minoes heette. 'Jullie zijn een heel bijzonder gezin' zei Caspar. Samen keken ze nog even naar de hard werkende vrienden. De regen was opgehouden. Druk waren ze beiden bezig met het proberen af te wateren van het vele regenwater, wat gevallen was op hun omgespitte stuk grond. Ineens tikte Caspar Flip op zijn schouder. Flip draaide zich om en zag Caspar wijzen naar de vrienden. Ze stonden beiden met hun rug naar hen gekeerd. Flip en Caspar zag hoe twee handen elkaar zochten. 'Volgens mij hebben ze zelf niet in de gaten' zei Caspar met een glimlach. Nu was het voor Flip nog moeilijker om te besluiten of hij Jip wel of niet mee op vakantie ging nemen, de volgende dag. Druk pratend en lachend kwamen Jip en Tom naar binnen gelopen. 'Papa, gaan wij samen naar de winkel om groenten zaad te kopen?' vroeg Jip luid. 'Heb jij je geld uit je spaarpot meegenomen dan?' vroeg Flip met een lach. Grijnzend haalde Jip uit zijn broekzak een buideltje geld, en zwaaide er mee. 'Is 100 euro genoeg?' vroeg hij. Tom trok grote ogen naar Jip. Het gezicht van Caspar keek bedenkelijk. 'Wat zijn jullie allemaal van plan?' vroeg hij nieuwsgierig, en wilde in zijn stoel gaan zitten. Maar doordat hij niet goed oplette struikelde hij over een rand van de mat. Met een grote klap viel hij achterover. 'Auwwwww!' gilde hij. 'Auwwwwwww! Mijn been! Auwwwwwww!' Kermend van de pijn lag Caspar op de grond. Flip en de vrienden haasten zich om hem overeind te helpen. 'Aaaauwwwwwww!' riep Caspar alsmaar. 'Mijn been, ik heb mijn been gebroken!' Het zag er niet goed uit. 'Rustig blijven liggen' zei Flip. Jip en Tom bekeken het been, wat er heel raar bij lag. Flip pakte zijn mobiel uit zijn broekzak en belde 112. Binnen tien minuten stond de ambulance voor het huisje. De ambulancebroeders keken wel een beetje raar toen ze binnen kwamen, en zagen wat voor een armoe in het huisje was. Voorzichtig werd Caspar tussen twee scheppen opgetild, en uit zijn huisje werd weggedragen. Verdrietig keken de twee vrienden hem na. In ieder geval was zijn dijbeen flink gebroken, en het was nog maar de vraag of hij ooit nog zou kunnen lopen. 'Hoe moet het nu verder?' vroeg een verdrietige Jip. Dikke tranen liepen over zijn wang. Ook Tom keek beteuterd. Wat hadden ze veel plannen willen maken om de oudere man te helpen. 'Wie verzorgd nou Bruno?' vroeg Tom weer. Flip was zelf ook een beetje in de war geraakt. De val van Caspar had alles weer in een ander perspectief gebracht. Een beetje moedeloos ging hij zitten, en voelde iets hards in zijn broekzak zitten. Het was de sleutel van het huisje. Vlak voordat Caspar in de ambulance werd gedragen had hij nog vlug de sleutel aan Flip gegeven. 'Geef de sleutel maar aan de jongens, dan kunnen zij een oogje in het zeil houden. Ik vertrouw ze' had hij gezegd. Nog voordat Flip iets had kunnen zeggen waren de deuren van de ambulance dicht. Met loeiende sirenes en zwaailicht werd Caspar naar het ziekenhuis gebracht. De jongens keken verbaasd naar de sleutel. Tom was de eerste die wat zei. 'Waarom heeft Caspar ons de sleutel van het huisje gegeven?' vroeg hij zacht. Geen van beiden begrepen het. De vader van Jip keek naar zijn zoon 'Ik denk dat wij morgen maar met ons drieën naar Spanje gaan' zei hij hem aankijkend. Jip staarde nog altijd naar de sleutel. 'Jullie hebben samen de taak gekregen om voor het huisje van Caspar te zorgen' zei Flip weer. Jip keek zijn vader niet begrijpend aan. 'Wij samen?' vroeg hij zacht. 'Ja schat. Je pa vertrouwd ons de volledige verantwoordelijkheid van het huisje van Caspar toe' zei Tom lachend, en hij pakte de hand van Jip vast. Flip zag het ook, en glimlachte naar de beiden vrienden. 'Caspar heeft Bruno eten gegeven, toen jullie bezig waren. Dus die redt het wel voor morgen' zei hij rustig. 'Wij sluiten alles goed af. Tom, jij doet de blinden dicht. Jip jij veegt de vloer wat schoon' zei de vader van Jip. 'Ik loop nog een rondje rond het huis, om te zien of we niks vergeten. Ik wil niet dat er straks inbrekers komen, die het laatste wegroven van wat Caspar nog heeft' Tom liep naar buiten en sloot alle blinden voor de ramen. Wat niet goed sloot, werd vastgeknoopt met een gevonden touw. Jip had al vlug een bezem gevonden; het was meer een ouwe steel met een bos takken, dan een bezem. Zorgvuldig veegde hij alles schoon. Het emmertje was alweer helemaal tot aan de rand gevuld met water. Jip leegde het emmertje. Eigenlijk was het emmertje veel te klein, en zou zo weer gevuld met water zijn, omdat buiten het opnieuw harder was begonnen te regenen. Samen met Tom bracht hij een grote regenton naar binnen. Daarna sloten ze het huisje goed af. In de stromende regen reden ze terug naar huis. deel 5 Thuis aangekomen vertelden Jip en Tom alles in geuren en kleuren aan de moeder van Jip. Met vol bewondering en aandacht luisterde ze naar hun verhaal. Vol medelijdend schudde ze zo af en toe haar hoofd. 'Arme man toch' zei ze zacht. En weer had Tom naar de hand van Jip gepakt. Hand in hand hadden ze samen staan vertellen. Jip was zo met zijn hoofd bij het oude huisje, dat hij het totaal niet in de gaten had. Zijn vader en moeder des temeer. Soms keken ze elkaar aan; maar zeiden niks. Later vertelde Flip zijn vrouw dat Tom verschillende malen 'schat' en 'lieverd' had gezegd tegen hun zoon, maar dat het blijkbaar niet bij Jip was doorgedrongen. 'Tom is duidelijk verliefd op onze zoon' zei zijn moeder. 'Tom is een harde werker, en een aardige jongen' zei Flip. 'Maar ze zijn nog zo jong, Flip' zei Minoes weer later. 'Over twee maanden wordt hij negentien jaar' zei Flip. 'Misschien dat de liefde bij Jip opbloeit als ze samen zijn, zonder dat andere zich ermee bemoeien' sprak Flip met een zachte stem. Minoes knikte. 'Dan heeft hij de komende drie weken voldoende de gelegenheid om te ontdekken of hij iets voelt voor Tom' sprak ze ook zacht. Het besluit was genomen. Jip mocht thuis blijven, en samen met Tom op het huisje van Caspar passen. Plus had Jip de missie erbij gekregen of hij daadwerkelijk verliefd was op zijn vriend Tom. De komende weken zouden meer duidelijkheid geven. Caspar was direct in het ziekenhuis geopereerd aan zijn gebroken been. Voorlopig zou hij niet naar huis mogen. De artsen hadden diezelfde avond nog contact gehad met Flip. Het bleek namelijk dat Caspar niet verzekerd was voor ziekenhuisopname; laat staan voor een zware botbreuk operatie. Flip had gezegd dat hij alle ziekenhuiskosten zou betalen. Het voornaamste was dat Caspar nu rust moest krijgen, om weer helemaal op de been te komen. Tot diep in de nacht was hij bezig geweest met allerlei financiële zaken. Hij had diverse calculaties gemaakt, en verwerkt in zijn computer. Daarna was moe naar bed gegaan. Nog even had hij samen met Minoes gepraat over Jip. Samen vielen ze in slaap. Jip, echter, kon niet slapen van de opwinding. Hij mocht drie weken lang optrekken met Tom. Hij had natuurlijk wel gehoord dat Tom hem telkens 'Schat' en 'Lieverd' noemde. Maar hij durfde er niet op in te gaan, hoewel er telkens warme gevoelens door zijn lichaam gloeiden. Stil lag hij in zijn bed. Zijn handen gleden in zijn pyjamabroek. Hij voelde zijn piemel harder worden, als hij dacht aan Tom. Zacht streelde hij zijn ballen. De piemel bewoog bij elke aanraking. Wat was het heerlijk dat Tom zijn hand telkens in de zijne legde! Een paar druppels voorvocht vloeide uit zijn eikel. Voorzichtig trok hij de pyjamashirt omhoog. Zijn piemel was harder geworden. Zacht kreunde Jip. Nog nooit had hij Tom naakt gezien. Maar hij had genoeg fantasie om erover te fantaseren. Tom was een hunk, en ongelooflijk mooi. Rustig bleef Jip rukken. Zijn piemel werd harder en harder. Met de andere hand hield hij rustig zijn ballen vast. Dat vond Jip altijd heerlijk. Meer druppels voorvocht vielen op zijn buik. Steeds sneller werden de rukbewegingen. Het gezicht van Tom zag hij telkens in zijn gedachten. Het mooie, lieve gezicht. Langzaam naderde hij het hoogtepunt. Op een handdoek, welke hij had klaargelegd, spoot hij niet lang daarna zijn sperma. Wat gaf dat een verlossing! Hij perste het laatste restje sperma eruit. Hijgend bleef hij liggen. Daarna bracht hij de handdoek naar de badkamer, en gooide deze in de wasmand. 'Morgenochtend draait mama toch nog een keer de was' dacht hij, toen hij weer terug in zijn warme bedje lag. Buiten regende het alweer. Jip rolde zich lekker in zijn dekbed, en weldra sliep hij. Tom had bij thuiskomst een minder leuk onthaal. Zijn moeder was werken, en zijn oudere broers wilden weten waar hij geweest was die dag. Tom was slim genoeg om niks over het huisje te zeggen. Hij had gezegd dat hij de gehele dag bij Jip was geweest. Heel argwanend had Sander hem aangekeken. Sander wilde altijd alles van hem weten. Bijna was er tussen hem en Sander een ruzie ontstaan, omdat Tom de schoffel en grote schop had meegenomen. Sander had de grote schop nodig gehad, om gaten te graven, voor het weglaten lopen van al het regenwater in de tuin. Gelukkig had Ruud de boel kunnen sussen door Tom het voordeel van de twijfel te gunnen, omdat hij zei dat hij de schoffel en schop had meegenomen voor een klus in de tuin bij Jip. Mokkend was Sander weer weggegaan. Tom kon ook niet terecht bij zijn andere broer Teun, want die was met zijn vriendin op vakantie vertrokken. En zijn zus, Lotte had al helemaal geen interesse in het doen en laten van haar jongste broertje. Zij had het zelf veel te druk met haar eigen vriendinnen. Tom voelde zich helemaal alleen. Na het avondeten had hij zich stil terug getrokken op zijn slaapkamertje. De regen tikte tegen het zolderraam. In gedachte was hij weer samen met Jip bij het oud, vervallen huisje. Tom fantaseerde dat dat huisje van hem en Jip was. Dat ze er samen woonden en heel gelukkig met elkaar waren. Hij was vroeg in bed gekropen, omdat hij het koud had. Hij zag het gezicht van Jip. Zijn piemel bewoog meteen. God! Wat was hij zo verliefd op hem. Hij had vandaag expres een paar keer 'Schat' en 'Lieverd' tegen Jip gezegd. Maar Jip had er totaal niet op gereageerd. Wel had hij een paar rare blikken gezien in de ogen van de vader van Jip. Die hadden het dus wel gehoord! Zacht speelde Tom met zijn piemel onder de dekens. In huis was het een kabaal van jewelste. Sander en Ruud hadden weer voor de zoveelste keer ruzie met elkaar. Hij hoorde hoe zijn moeder keihard riep dat ze hun kop moesten houden. Zacht rukte Tom aan zijn pik, welke harder en harder werd. Een zaadlozing kon hij niet meer tegenhouden. Hij voelde de warme stralen sperma op zijn buik spuiten. Een traan verscheen in zijn ogen. Intens verdrietig draaide Tom zich om in zijn bed. De sperma kleefde tussen zijn lichaam en de lakens. Huilend viel hij toen in slaap. Het was nog vroeg in de ochtend dat Jip wakker werd. Het regende zowaar niet meer. Jip zag dat het net voorbij vier uur was. Hij dacht aan Caspar. Hoe zou het ermee zijn? Was hij al geopereerd? Hij zag dat het langzaam licht begon te worden. In zijn pyjamabroek voelde hij een harde piemel. Het gezicht van Tom verscheen weer voor hem. 'Wat is hij toch ongelooflijk mooi' zuchtte Jip. Zacht streelde hij zijn ballen. Een geil gevoel ging door zijn jonge lichaam. Steeds harder werd zijn piemel. Wat zou hij graag willen vrijen met Tom. Langzaam trok hij zijn pyjamashirt uit. De tepels voelden hard aan. Met zijn vingertoppen streelden hij ze zacht. Steeds geiler en geiler werd Jip. Jip sloot zijn ogen, en fantaseerde dat Tom bij hem in bed lag. In zijn fantasie voelde hij hem naast hem liggen. Zijn pyjamabroek trok hij iets over zijn heupen. Zijn piemel reageerde meteen. Het eikelkopje kroop omhoog uit zijn slip. Zacht kreunde Jip, bij het idee dat Tom eraan ging likken. Verder ging de pyjamabroek omlaag. Zijn piemel wilde ook al uit zijn slip. Geiler en geiler werd Jip. Niet lang daarna lag hij helemaal naakt in zijn bed. Jip spreidde zijn benen en fantaseerde dat Tom naakt op hem kwam liggen. In zijn gedachte omsloot hij Tom met zijn beiden armen, en kuste hem. Als reactie hierop vloog de adrenaline door zijn lichaam. Zelfs zijn piemel steigerde op zijn buik. Jip voelde druppels zaad uit zijn eikel lopen. Nog altijd bleef hij Tom, in gedachte, intens kussen. Het leek wel alsof hij Tom echt voelde! Met gesloten ogen voelde Jip, als het ware, het naakte lichaam van zijn vriend op hem liggen. Jip wilde dat het nooit op zou houden! Langzaam draaide hij zich op zijn zij. Zijn beiden armen had hij om zijn eigen lichaam geslagen. Zo leek het alsof Tom hem stevig vasthield. Nog altijd was hij hem aan het kussen. Hij gleed met zijn armen omlaag, en fantaseerde dat Tom hem aan het strelen was. Vooral de strelingen over zijn eigen billen, veroorzaakte dat Jip dacht dat hij werkelijk in bed lag met Tom. Op zijn buik gedraaid, en met gesloten ogen leek de fantasie even werkelijkheid te worden. Zijn piemel lag geklemd tussen de buik en het hoeslaken. Jip maakte zachte neukbewegingen. Zijn heupen gingen soepel op en neer. De piemel gleed over het hoeslaken, doordat er nu veel voorvocht uit de eikel stroomde. Jip spreidde zijn benen verder uit elkaar. In gedachte voelde hij het naakte lichaam van Tom onder hem liggen. Hij fantaseerde dat hij eindelijk Tom mocht gaan neuken. Het leek wel alsof zijn piemel ook mee opging in zijn geile fantasie. Jip richtte langzaam zijn heupen omhoog. De eikel kwam los van het hoeslaken. Zacht zei hij dat hij Tom wilde neuken. In zijn hoofd hoorde hij dat Tom niks liever dan dat wilde. Nu werd Jip nog geiler. Zijn keiharde piemel stond fier omhoog. De gedachte bij Jip dat zijn piemel bij Tom erin mocht, gaf hem zoveel adrenaline dat hij iets harder begon te kreunen. Hij moest wel oppassen dat zijn hoofd niet op hol zou slaan, door deze geile gedachten. En toch maakte het hem ook rustig. Rustig dat hij nu heel zeker wist dat hij verliefd was op zijn beste vriend. Zijn piemel zocht zijn weg over het hoeslaken. De eikel boorde in het kontje van Tom. Jip voelde het werkelijk zo gebeuren. Het leek wel alsof zijn piemel het nu had overgenomen. Dat zijn piemel nu ging bewijzen dat Jip zijn leven wilde gaan delen met Tom. Jip sloot zich helemaal af van de buitenwereld. 'Even nu genieten van deze fantasie' dacht hij. Nog altijd boorde zijn piemel verder in het kontje van Tom. Jip voelde hem glijden over het laken. Zijn heupen begonnen krachtiger te stoten. Tom was nu van hem. Jip voelde Tom werkelijk onder hem liggen. Zijn piemel bleef zijn weg zoeken. Jip neukte Tom met veel geile gevoelens. Langzaam werkte hij naar het hoogtepunt toe. Het hoogtepunt om Tom, in zijn fantasie, zijn liefdeszaad te geven. Maar Jip wilde het nog even uitstellen. Dit was zo ongelooflijk geil! Zo ongelooflijk lekker. De controle over zijn gedachten om een super vrijpartij te hebben met Tom gaf Jip zoveel adrenaline, dat hij de controle weer dreigde te verliezen. Na een paar keer krachtig gestoot te hebben in het hoeslaken kwamen warme gevoelens los. Jip probeerde het tegen te houden, maar dat lukte niet meer. Nog eenmaal streelde hij zijn eigen gezicht, en toen kwam de sperma omhoog. Flinke golven zaad stroomde uit zijn piemel. Heel veel sperma kleefde tussen zijn lichaam en het hoeslaken. Hijgend en kreunend liet Jip alles uit zijn piemel stromen. In zijn fantasie gaf hij Tom zijn liefdeszaad! Het zaad bleef omhoog komen. Jip ging op zijn knieën zitten. Hij verbaasde zich over de hoeveelheid. Zoveel sperma had hij nog nooit gespoten! Zelfs niet toen hij een jaar geleden fantaseerde dat hij seks had met een andere jongen van zijn klas. Jip omsloot zijn piemel, die nog niet helemaal slap was, en rukte er aan. Opnieuw voelde hij het omhoog komen. Een tweede golf spoot hij daarna. Op het hoeslaken onder hem lag een grote plas sperma. Jip hijgde. Hij had werkelijk alles gegeven wat hij had. Beetje versuft ging hij op de rand van het bed zitten. De fantasie dat hij met Tom had gevreeën bleef nog even in zijn hoofd ronddwalen. Naast hem lag het bewijs dat hij meer voor Tom voelde dan hij eigenlijk moest toegeven. Met een zucht ging hij staan. Uit zijn eikel droop nog enkele druppels zaad op het hoeslaken. Stil keek hij naar buiten. De zon was verder aan het opkomen. Jip wist dat vanaf vandaag zijn leven flink zou gaan veranderen. Diep in gedachte staarde hij naar buiten. Daardoor had hij niet in de gaten dat de slaapkamerdeur was open gegaan, en iemand met twee ernstige ogen naar zijn naakte lichaam stond te kijken... deel 6 Instinctief draaide Jip zich om. Daar stond zijn vader. Vlug kroop hij in bed. 'Goedemorgen jongen' zei zijn vader met een zachte stem. 'Goe..goedemorgen papa' zei Jip zich een beetje schamend. Met zijn billen was hij in het plasje sperma gaan zitten. Hij voelde het koude voorvocht er tegen plakken. 'Heb je een beetje kunnen slapen?' vroeg zijn vader hem. Jip knikte. 'Beetje wel. Ik was vroeg wakker' zei hij met nog steeds een schamende blik in zijn ogen. De ogen van zijn vader bleven vriendelijk staan. 'Ik lag ook laat in bed' zei hij, en hij ging zitten op de bureaustoel naast het bed. 'Zit je te worstelen met gevoelens voor Tom?' vroeg Flip hem aankijkend. Verbaasd keek Jip hem aan. 'Hoe weet u dat ik gevoelens heb voor Tom?' vroeg hij zacht. Zijn vader glimlachte 'Een vader voelt dat jongen' zei hij weer. Jip zat overeind, en staarde naar zijn dekbed. 'Ik weet niet of Tom ook gevoelens voor mij hebt' zei hij met een zucht. Nu keek zijn vader hem nog verbaasder aan. 'Dan heb jij de afgelopen dagen toch werkelijk zijn signalen niet opgevangen' zei hij zacht. Vragend keek Jip hem aan. 'Niet opgevangen?' zei hij ongelovig. 'Heb jij niet gehoord wat Tom telkens zei, als hij tegen je sprak?' vroeg zijn papa hem weer. Jip dacht na. 'Ik heb hem gisteren wel horen zeggen dat wij samen het avontuur zouden aangaan' zei Jip zacht. 'En ik meen dat hij ook nog 'schat' erbij zei, maar dat weet ik niet zeker meer' zei hij, en hij keek zijn papa aan. Weer glimlachte de vader van Jip. 'En heb je gisterenmiddag bij Caspar dan niet gehoord wat Tom telkens tegen je zei?' vroeg hij weer. 'Nee' zei Jip hem steeds vragend aankijkend. Flip legde zijn hand op de arm van zijn zoon 'Jongen, jongen toch' zei hij zacht. 'Tom is tot over zijn oren verliefd op je'. 'Hé?' schrok Jip. 'Verliefd op mij?' Zijn vader knikte. 'Zelfs Caspar had het door' zei hij zacht. 'Tom heeft diverse malen je hand vastgehouden, en je 'schat' en 'lieverd' genoemd' sprak Flip tot zijn zoon. 'Hé??' riep een nog verbaasder Jip. 'Ik weet daar echt helemaal niks meer vanaf!' zei hij met een trillende stem. 'Waar zat je dan met je gedachten, jongen?' vroeg zijn vader hem weer. Jip keek zijn papa zwijgend aan. 'Ik denk bij Caspar, en hoe hij zo kan leven' zei Jip zacht. Flip keek zijn zoon ernstig aan. 'Zeg nou eens eerlijk Jip. Heb je echt niet gehoord dat Tom jouw 'schat' en 'lieverd' noemde?' sprak hij plots. 'En je moet absoluut gemerkt hebben dat hij je hand pakte' zei hij weer tot zijn zoon. Jip durfde zijn papa niet aan te kijken. Langzaam knikte hij. Tranen sprongen in zijn ogen. Flip kwam langzaam overeind, en nam plaats op de rand van het bed. 'Je moet je gevoelens voor Tom niet verbergen. Vroeg of laat krijgt je er spijt van' zei hij zacht, en omhelsde zijn zoon, welke zacht begon te huilen. 'Daarom moet je het Tom vertellen' zei Flip troostend. 'Casper zei gisteren ook al dat jullie voor elkaar geschapen zijn' zei hij weer zacht troostend. Zacht snikte Jip in de armen van zijn vader. Liefdevol troostte Flip zijn oudste zoon. Jip was nog maar achttien jaar, en hij werd nu al zo jong geconfronteerd met een vroege verliefdheid. Zelf was hij al ver in de twintig, toen hij verliefd werd op de moeder van Jip. Na een korte verkeringstijd waren ze heel snel getrouwd. Nog geen jaar later was Jip geboren. Twee jaar later kregen ze Jorrie. Ze waren een gelukkig gezin geworden. En bijzonder trots op hun kinderen. Na een tijdje was Jip uitgehuild, en staarde stil voor zich uit. Flip keek hem aan. Zijn gezicht stond weer ernstig. 'Jip' zei hij. Jip keek op 'Jip, weet jij zeker dat het jou en Tom zal lukken om op het huisje van Caspar te passen?' Jip knikte heel beslist. 'Jip' zei Jip zacht. 'Ik beloof je papa, dat Tom en ik op het huisje van Caspar zullen passen, alsof het ons eigen huisje is' zei hij met een glimlach door zijn tranen heen. 'Dat is precies wat ik van je wilde horen, jongen' zei Flip met een lach naar zijn zoon. Ondertussen waren de moeder en broertje van Jip ook wakker geworden, en druk bezig met de laatste voorbereidingen voor de vakantie. 'Ga je wassen en aankleden. Dan wil ik dat je daarna Tom gaat bellen, want ik heb jullie wat te vragen en te vertellen' zei Flip. Met twee vragende ogen keek Jip naar zijn papa. Maar Flip wilde niks loslaten. Vol met goede moed sprong Jip uit bed, en spurtte even later naakt naar de badkamer. Dit zou een vakantie worden, vol met verrassingen! De volgende morgen was Tom ook al vroeg wakker. Niet, zoals Jip, om stil en rustig in bed te kunnen blijven liggen, en mijmeren over hem en Jip. Nee. Tom moest eruit om de dieren te gaan voeren. Sinds een paar weken had hij van oom Bert een paar bokjes en twee konijnen gekregen. Oom Bert woonde in een andere stad, en had zelf een klein boerderijtje. Tom was er graag. Oom Bert was vrijgezel, en nooit getrouwd geweest. Niet dat hij er lelijk uitzag, integendeel. Oom Bert was een knappe man van midden dertig. Hij had een goede baan bij Het Rijk. Oom Bert hield van dieren. En daarom had hij een paar jaar geleden een klein boerderijtje gekocht. Hij had allemaal leuke dieren; Sierkippen, konijnen, geitjes en bokjes, poezen, ganzen en eenden. Hij had zelfs een paard! Tom kwam graag bij zijn oom Bert. Voor hem was het altijd een mooie reden om thuis weg te zijn. De broers en zus van Tom deden er altijd smalend over. 'Oom Bert is een rare vent' zei Lotte altijd. 'Het zou mij niks verbazen dat hij ook nog eens een vieze, vuile flikker is' riep Sander altijd. Tom kwam dikwijls op voor zijn oom, maar werd dan zelf ook uitgelachen. 'Pas maar op dat hij geen vieze spelletjes met je gaat doen' zei Teun een keer. 'Ik zou mijn broekspijpen maar dichtbinden met strak touw' had Ruud erbij geroepen. 'Je kan ook twee broeken aantrekken. Als hij de bovenste broek van je kont trekt, dan heb je in ieder geval nog een broek eronder om weg te kunnen vluchten' had Sander zelfs een keer geroepen. Woedend was Tom naar zijn slaapkamer gerend. Hij zat in die tijd juist in de periode dat hij ontdekte dat hij meer viel op jongens dan op meisjes. Zijn broers en zus konden altijd zo gemeen zijn tegen hem. Stil was Tom uit bed gekropen. Het was nog maar amper half zes. De zon scheen al. Hij kleedde zich aan en ging naar beneden. Overal lagen lege flesje bier op de grond. De aanrecht stond ook vol met de vaat van de vorige avond. Zijn moeder had duidelijk geen zin gehad om af te wassen. Tom liep door de keuken naar de achterkant van het huis. Voorzichtig opende hij de achterdeur. Hij hoorde een bokje mekkeren. In een andere kooi was het geluid te horen van zijn twee konijntjes. Zacht pratend liep Tom ernaar toe. De bokjes kwamen hem begroetend tegemoet. Hij aaide ze beiden over hun snuitje. Hun tongetjes likte zijn hand. Tom voelde zich gelukkig bij zijn dieren. Ook de konijntjes werden niet vergeten. Vandaag wilde hij de kooien schoon maken. Vol goede moed begon Tom eraan. De zon scheen zo heerlijk, en hij wist dat hij straks Jip weer zou zien. Samen zouden ze dan naar het huisje van Caspar gaan. Verder zou hij wel zien. Als hij maar bij Jip was, dan kon zijn dag niet meer stuk. Vol ijver vulde Tom de kruiwagen met mest. De bokjes kwamen telkens storen. Lachend duwde hij ze dan weer weg. Maar dat lieten ze niet op zich zitten, en botsten met hun kleine, lieve kopjes tegen zijn billen. Fluitend en zingend werkte Tom stevig door. De kooi van de bokjes werd weer opnieuw gevuld met stro. De voederbak gevuld met brokjes, en de drinkbak voorzien van vers water. Daarna waren de konijntjes aan de beurt. Eerst knuffelde Tom zijn beestjes. Hij kon er geen genoeg van krijgen. Ze waren ook zo lief! Ook hier werd de mest eruit gehaald, en ververst met verse stro In een grote bak achter de konijnenkooi lag groente afval. Tom pakte een paar worteltje en blaadjes sla. Bij het geven van de blaadjes sla dacht hij weer aan de verschoten kropjes van Caspar. 'Hoe kan je toch zo leven?' dacht hij weer hoofdschuddend. Na nog een knuffel en aai over de kopjes liep Tom terug naar binnen. Jip kon haast niet wachten wat zijn vader hem en Tom te vertellen en te vragen had. De adrenaline in zijn lichaam zat er nog steeds. Nadat hij zich gewassen en aangekleed had, belde hij Tom vlug op. Tom had hem met allerlei vragen bestookt, maar hij werd niks wijzer van hetgeen wat Jip hem vertelde. Nog geen uur later zaten de twee vrienden ongeduldig aan de keukentafel. Flip kwam aangelopen met een grote map. Vragend keken de twee hem aan. Met een glimlach ging Flip tegenover hen zitten. Rustig keek hij zijn zoon en diens vriend aan. 'Wat ik jullie nu ga vertellen en vragen is bloedserieus' zei hij op een ernstige toon. Jip keek naar Tom; Tom keek naar Jip. 'Ik heb jullie gisteren samen bezig gezien in de moestuin van Caspar' vervolgde hij rustig. 'Jullie zijn een goed team samen' Stiekem gaf Tom Jip onder tafel een tikkie tegen zijn been, en grinnikte. 'Ik ben geweldig geschrokken van de staat waarin het huisje verkeerd. Ik kan niet begrijpen dat er in deze tijd nog mensen zijn die in zulke erbarmelijke omstandigheden moeten leven. Dat druist in tegen al mijn gevoelens en principes' zei Flip weer. Daarom heb ik zitten denken' sprak hij weer ernstig. 'Je moeder en ik hebben vannacht lang met elkaar gepraat. Daarom was ik ook zo vroeg wakker' zei Flip tegen Jip. Tom keek niet begrijpend naar de vader van Jip. Onder tafel zocht Tom de hand van Jip. 'Iedereen kan van mijlen af zien dat jullie bij elkaar horen' Opnieuw keek Tom naar Jip; Jip keek naar Tom. Flip keek zijn zoon aan. Toen pakte hij de sleutel en legde deze op tafel. 'Menigeen zal mij voor gek verklaren, maar dat kan mij geen biet schelen'. Vragend keken de twee vrienden hem aan. Even hield Flip de spanning erin. 'Je moeder en ik willen het huisje van Caspar voor jullie samen kopen' zei hij uiteindelijk. Twee monden vielen open van verbazing. 'Ko kopen? Voor ons??' stamelde Jip. 'Auwwwww! Gek!' riep hij daarna, en trok zijn hand terug. Tom was zo geschrokken dat hij bijna de hand van Jip samen kneep. 'Wij gaan zo dadelijk naar het ziekenhuis om alles met Caspar te bespreken' zei Flip 'Maar dat zal allemaal wel goed komen' zei hij met een glimlach. Nog altijd zaten de twee vrienden met stomheid geslagen. 'Meent u dit echt werkelijk meneer?' vroeg Tom, nog wat twijfelend, maar ook meer als bevestiging dat hij dit echt niet gedroomd had. 'Elk woord, best Tom' lachte de vader van Jip. Jip wist ook werkelijk niet wat hij er nou op moest zeggen. 'Jip' zei hij toen maar. 'Ik ga jullie ook gelijk een opdracht geven' zei de vader van Jip even later. Hij schoof de grote map richting zijn zoon. 'Ik wil dat jullie gaan beginnen met het inventariseren van alle gebreken, wat jullie tegenkomen. En daarna schrijven jullie dat allemaal op in deze map. Tot op het kleinste gebrek, wat je kan vinden' zei Flip op ernstige toon. 'Oef! Dat zal een grote klus worden' zei Tom. 'Jip' zei Jip alweer, en hij keek zijn vader dankbaar aan. Tom wilde gelijk opstaan. 'Ho Ho Tommeke!' riep Flip 'Ik ben nog niet klaar' Vragend keek Tom hem aan. 'Jullie hebben toch zeker geen drie weken nodig voor het inventariseren van deze klus?' vroeg hij hem stellig aankijkend. 'Als jullie alles hebben opgeschreven dan maken jullie er een lijst van op mijn computer boven' Ik zal een document aanmaken. Jip weet hoe hij in moet loggen' zei Flip weer. 'Jip' zei Jip hem verrast aankijkend. Papa was altijd heel zuinig op zijn spullen; hij wilde dat niemand op zijn werkkamer kwam. En nu mocht hij zomaar op de werkkamer van papa komen!! De inlogcode kende hij nog. 'En dan komt nu het belangrijkste' zei Flip ernstig. Uit zijn binnenzak haalde hij een enveloppe tevoorschijn. Nieuwsgierig keken de twee vrienden ernaar. Het was een grote bruine enveloppe. Flip legde de enveloppe neer op de keukentafel. Heel ernstig stonden zijn ogen nu. 'Jullie mogen gaan bewijzen dat het huisje jullie waard is' sprak hij. Vier vragende ogen keken hem aan. 'In deze enveloppe zit geld' zei Flip tegen de twee vrienden. 'Veel geld'. Tom keek weer naar Jip; Jip keek ook weer naar Tom. En weer hield Flip de spanning erin. 'In deze enveloppe zit duizend euro' zei hij weer ernstig. 'Duizend euro?' vroegen de twee vrienden tegelijk. 'Dit geld mogen jullie alleen maar gebruiken voor het huisje' zei Flip plechtig. Hij opende de enveloppe. Jip en Tom zagen vijf briefjes van honderd euro, en tien briefjes van vijftig euro. Zoveel geld hadden ze nog nooit gezien! Tom zeker niet! In de enveloppe zat ook een sleutel. 'Dit is de sleutel van de kluis. Jip weet waar die is' zei hij weer. Tom keek opnieuw naar Jip. 'Jip' zei Jip weer. 'De klus is leeg. Ik leg de enveloppe met het geld daarin' vervolgde Flip. De sleutel van de kluis leg ik op onze slaapkamer. Jip weet waar' zei hij alweer op ernstige toon. 'Jullie kunnen na het inventariseren beginnen met het schoonmaken van het huisje'. 'En waar moeten wij al de rotzooi dan laten?' vroeg Tom. Gelijk kreeg hij een tik tegen zijn been van Jip. De vader van Jip glimlachte. 'Ik ga er voor zorgen dat er een grote containerbak bij het huis komt te staan. 'En uw vakantie dan papa?' riep Jip ineens. 'Rustig maar Jip. Onze vakantie gaat zeker door. Wij vertrekken toch pas laat in de middag' zei Flip zijn zoon geruststellend. 'O ja, dat zou ik bijna nog vergeten' zei Flip ineens. 'Rond de middag komt een dierenarts naar Bruno kijken' Tranen schoten bij Tom in zijn ogen. 'Dank u wel' zei hij. 'Hij gaat kijken of Bruno nog te helpen is' zei Flip ernstig. 'Maar wees er wel op voorbereid, dat de mogelijkheid kan bestaan, dat Bruno niet meer te helpen is' zei Flip Tom een beetje medelijdend aankijkend. Hij wist hoe een grote dierenvriend Tom was. Tom knikte zwijgend. Hij was allang blij dat er een dierenarts kwam kijken naar Bruno. 'Ik ga ook nog een aannemer regelen voor de reparatie van het dak, en de scheuren van de muren' zei Flip tot slot. 'Jullie zullen nog wel te horen krijgen, wanneer hij komt'. De twee vrienden zaten nog helemaal beduusd, en vol van deze onverwachte verrassing naar elkaar te kijken. Hun was een huisje toevertrouwd. En wat voor een huisje! En hadden ze het goed gehoord? Wilden de ouders van Jip het huisje voor hun samen kopen?' Het duizelde nog wel even na in het hoofd van Tom. Ze hadden zojuist de opdracht gekregen om te bewijzen dat ze het huisje samen waard waren. Maar in hoeverre zat het nu met de liefde tussen Jip hem? Ook Jip was nog lang sprakeloos ervan. Amper twee dagen geleden was hij voor het eerst in het oud, vervallen huisje geweest. Daar had hij Caspar ontmoet en koffie gekregen. En vandaag kreeg hij de opdracht om samen met Tom voor het huisje te gaan zorgen. En hadden zijn ouders, nota bene, besloten om voor hem en Tom het huisje te gaan kopen! Had zijn papa vanmorgen toch meer gezien en gehoord dan hij gedacht had? En hoe zei zijn vader het ook alweer? 'Je moet je gevoelens voor Tom niet verbergen. Vroeg of laat krijgt je er spijt van. Daarom moet je het Tom vertellen!' deel 7 De vader van Jip was na het gesprek meteen naar zijn werkkamer gelopen. Sprakeloos zaten de twee vrienden elkaar aan te kijken. De moeder van Jip was de keuken in komen lopen. 'Lussen jullie iets te drinken, om bij te komen van alle indrukken, jongens?' vroeg ze vriendelijk. 'Graag mevrouw' zei Tom meteen. 'Jip' zei Jip erachter. Voor het eerst had hij nu zelf de hand van Tom gezocht. Verrast keek Tom hem aan. Hij gaf Jip een zacht kneepje. Stil dronken ze samen hun glas leeg. 'Je mag hier de komende drie weken wel blijven logeren, Tom' zei de moeder van Jip, terwijl ze plaats nam op dezelfde stoel waarop haar man eerder had gezeten. 'Dan kunnen jullie samen rustig overleggen wat jullie plannen voor de toekomst zijn' Tom keek haar aan. Haar vriendelijke ogen gaven hem een gerust gevoel. Ook een blij gevoel. Een gevoel dat hij welkom was in dit warm gezin. Jip gaf Tom onverwacht een klein kneepje in zijn hand. Een warm gevoel stroomde door het lichaam van Tom. 'Wij verwachten wel van jullie, dat jullie je schoolwerk niet gaat verwaarlozen, straks na de vakantie' zei ze daarna op een ernstige toon. 'O nee, mevrouw!' zei Tom meteen. 'Als dat namelijk wel zou gaan gebeuren, dan gaat het hele feest niet door' zei Minoes er gelijk achter. Tom zag wel aan haar ogen dat ze het heel serieus meende. 'Maar jullie zijn verstandige jongens, en weten je prioriteit wel te stellen' zei ze Jip weer vriendelijk aankijkend. 'Jip' zei Jip knikkend. Daarna stond ze op, en verliet de keuken. Jorrie stond in de deuropening met zijn koffer in zijn hand. 'Mag ik bij jullie komen logeren, als het huis af is?' vroeg hij met een lichte aarzeling in zijn stem. Jip en Tom draaiden hun hoofd naar hem. 'Natuurlijk mag jij komen logeren bij ons' zei Tom lachend. 'Jip' zei Jip met een glimlach. 'En als je een vriendinnetje hebt, dan mag die ook blijven slapen' zei Tom met een knipoog naar Jorrie. 'Gekkie' zei Jorrie weer. 'Ik hoef voorlopig geen vriendinnetje meer. De vorige zei dat ik piekhaar heb, en scheve tanden' Verbaasd keken Jip en Tom hem aan. 'Dan zal ze zeker haar bril niet opgehad hebben' zei Tom lachend. 'Jij hebt helemaal geen piekhaar en scheve tanden. Jij ziet net zo leuk uit als je broer' kwam plots uit de mond van Tom. En brede grijns verscheen op de mond van Jorrie. 'Dat moet je niet tegen mij zeggen, maar tegen Jip. Ik weet heus wel dat jullie verliefd op elkaar zijn hoor! Jip heeft zelfs op zijn slaapkamer aan de muur een foto van jou hangen'. Een verbaasd gezicht van Tom keek naar Jip. Jorrie realiseerde zich plots dat hij net iets te veel gezegd had, en verdween gauw uit de keuken. Tom zag hoe het hoofd van Jip rood begon te kleuren. 'Is dat waar, schat?' vroeg Tom zacht. 'Jip' zei Jip wat schuchter. 'En wat voor foto is dat dan?' vroeg Tom Jip nieuwsgierig aankijkend. 'Mag ik die foto zien' De ogen van Jip keken hem een beetje verliefd aan. 'Jip' zei hij zacht, en zijn hand streelde plots zacht onder tafel de bovenkant van de hand van Tom. Het gezicht van Tom begon te stralen. Samen liepen ze de keuken uit, de trap op naar boven. Op de slaapkamer van Jip zocht Tom meteen nieuwsgierig naar de foto. Inderdaad! Op de boekenplank boven het bed stond zijn foto! Althans, de foto waarop hij te zien was. Tom probeerde te herinneren waar de foto gemaakt was. 'Dat is die foto die jij voor de grap gemaakt hebt in de Efteling' riep hij ineens. Een brede grijns verscheen op het gezicht van Jip 'Jip' lachte Jip. 'Ik weet nog heel goed dat ik alle moeite moest doen om je zover te krijgen dat je bleef staan' Samen lachten ze erom. Tom hield niet van foto's. Hij vond dat je dan zo gemaakt erop staat'. 'Ik zie je nog steeds staan zwaaien met je mobiel' lachte Tom. 'En ik maar denken dat jij een foto wilde trekken van andere leuke gasten, die daar maar genoeg rondliepen!' riep Tom alweer. 'Jip' lachte Jip alweer. 'Ik wilde en moest je op de foto hebben' zei Jip nu. 'O! Vandaar dat je toen zo kort achter mij liep, en mij liet schrikken, door 'boeh' te roepen?' begreep Tom ineens. Jip moest er alweer om lachen. 'Jip' grinnikte hij 'Ik heb er nog spijt van dat ik daar toen geen foto van genomen heb. Je had zo in het Spookslot kunnen gaan werken' Tom moest er nu wel heel hard om lachen. Jip had echt van die droge humor. Bij het zich omdraaien kruiste hun blikken elkaar. Even hield Tom zijn adem in. Jip stond nu wel heel dicht voor hem. Langzaam verdronk hij in de mooie blauwe ogen van zijn vriend. Ogen, die hem doordringend aankeek. Tom zag hoe Jip alles op een rijtje aan het zetten was. 'Wat wil je mij vertellen, lieverd'?' vroeg Tom hem zacht. 'Of wat wil je mij niet vertellen?' zei hij met een knipoog erbij; hopend om zo het ijs te breken. Jip schonk hem een glimlach. Tom pakte de hand van Jip vast, en trok hem naar zich toe. Een aarzeling lag in de ogen van Jip. 'Eh, ik...Tom ..ik ehh ben..' Verder kreeg Jip geen kans meer om zijn zin af te maken. Warme lippen van Tom raakten de zijnen. Nog meer adrenaline kwam omhoog. Wat Jip al zolang wilde, gebeurde opeens in zijn slaapkamer. Voor het eerst werd hij gekust door zijn vriend, waarop hij al zolang heimelijk verliefd was!. Ook bij Tom fladderden de vlinders in zijn onderbuik. Zijn piemel bewoog er ook van. Dit had hij al zolang willen doen! De lippen bleven aan elkaar kleven. Voor het eerst in zijn leven voelde Jip een gevoel in zijn buik, waar hij warm van werd. Stevig hield Tom zijn hand vast. Het kussen met Jip was dan ook zo zalig! Zwijgend keken ze elkaar daarna aan. Jip trok zich zijn hand los uit de hand van Tom. Hem blijvend aankijkend kwam zijn hand weer omhoog. Zachte strelingen gingen over het gezicht van zijn vriend. Donkere, verliefde ogen staarden hem aan. Woorden hoefden er niet gezegd te worden. De verliefde blikken naar elkaar zeiden al genoeg! Tom legde zijn handen op de borst van zijn vriend, en hij hijgde zacht. Weer zochten lippen elkaar. Opnieuw waren liefdeskussen. Samen gingen ze zitten op het bed van Jip, welke zijn moeder die ochtend verschoond had. Heviger begonnen ze elkaar nog meer te kussen. Jip voelde hoe de hand van Tom omlaag gleed naar zijn kruis. De piemel van Jip reageerde gelijk, en werd harder in zijn bermuda. Op de vraag of dit wel mocht werd niet over de twee vrienden nagedacht. Het verlangen naar elkaar was sterker dan het verstand. Zacht duwde Tom met zijn hand op het kruis van Jip. Tedere kussen bleven ze elkaar geven. Voorzichtig viel Jip achterover op zijn bed. De kussen van Tom hadden hem betoverd. Warme, zoete lippen streelden zijn hals. Lippen die verder omlaag gleden. Een hand lag nog steeds op zijn kruis. Een andere hand kroop onder zijn shirt. Vingertoppen streelden zijn platte buik. Tepels werden harder. Tom kuste de navel. De shirt werd omhoog getrokken. Een tong bewerkte de harde tepels. Jip hijgde van opwinding. Een knoop van zijn bermuda werd losgemaakt. Opnieuw een verlangen naar meer. De rits hoorde hij omlaag getrokken worden. Vingers lagen nu op zijn slip. Zacht kreunde Jip. Zijn piemel stond omhoog, en kroop nat uit zijn slip. De warme adem van Tom voelde hij over zijn eikel blazen. Een druppel voorvocht verscheen. Jip sloot zijn ogen, en probeerde zich te ontspannen. Een tong likte de druppel op. De hand van Tom haalde zijn piemel uit de slip. Zacht zogen warme lippen over de natte eikel. Een warme mond schoof verder omlaag tot aan zijn ballen. Rustig ging Tom zijn vriend pijpen. Geconcentreerd, maar ook in een geil tempo. De staaf van Jip begon te zwellen. Heerlijk zaad kwam omhoog. Tom bleef doorpijpen. Dit super warme gevoel wilde Jip voor eeuwig vasthouden. Hij dacht weer aan, hoe hij die ochtend in zijn fantasie gevreeën had met Tom. Nog voordat het middag was lag hij nu samen met hem in werkelijkheid te vrijen! Met een mond vol zaad kwam Tom omhoog. Vermengd met speeksel gaf hij het terug aan Jip. Jip slikte zijn eigen sperma door. Daarna legde Tom zijn hoofd op de borst van Jip. Hij wist nu zeker dat zijn vriend gevoelens voor hem had. Ook Jip zei niks. Dankbaar dat hij naar papa had geluisterd streelde hij door de haren van Tom. Hun liefde voor elkaar was een feit geworden. Voor Eeuwig! Na de vrijpartij waren Jip en Tom weer terug naar beneden gelopen. Minoes had de tafel gedekt voor de lunch. 'Je blijft toch wel mee eten, Tom?' vroeg ze met een glimlach, toen ze de beiden vrienden de keuken in zag komen lopen. 'Graag mevrouw' zei Tom. Zijn gezicht gloeide nog van de hevige vrijpartij. Ook Jip had rode wangen ervan gekregen. 'Waarom heb je je raam niet opgezet, toen jullie samen boven bezig waren met elkaar?' vroeg ze haar zoon opnieuw met een glimlach. Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom. Had de moeder van Jip hun bezig gehoord? Stil namen ze plaats aan de keukentafel. Tom schaamde zich een beetje. Maar het gebeurde ook allemaal zo onverwachts. Hij was helemaal niet van plan geweest om op de slaapkamer van Jip de liefde met hem te bedrijven. Het overkwam hun beiden plotseling. En Jip had niet eens tegengestribbeld. Jorrie kwam ook de keuken ingelopen, en hij schonk een beker melk in. Daarna ging hij zitten. Flip liep even later rustig de keuken in. 'Ik heb voor morgen een aannemer kunnen regelen, die eerst naar het dak komt kijken' zei hij. 'Dat is snel' zei Tom. Flip glimlachte naar hem. 'Jullie willen toch ook snel van start gaan met het opknappen van jullie droomhuisje?' zei hij met een knipoog naar zijn zoon en vriend. 'Jip' zei Jip, en hij nam een hap van zijn boterham. 'En zolang het dak niet gerepareerd is, blijft je last houden van de lekkage. Voor de komende dagen is weer veel regen voorspelt' zei Flip weer. Zwijgend keek Flip naar zijn vrouw. 'Hoe laat komt de aannemer, papa?' vroeg Jip. 'Al vroeg hoor. Kan al best om acht uur zijn' zei Flip. Jip keek naar Tom; Tom keek naar Jip. 'Jullie zullen er op tijd moeten zijn, anders staat hij voor de dichte deur' zei Minoes, en ze schonk weer koffie in. 'Of jullie moeten daar samen gaan slapen' zei Jorrie wijselijk. Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom. Onder tafel gaf Tom Jip een knikte tegen zijn knie. Flip keek bedenkelijk. 'Dat is nog geen zo'n slecht idee, Jorrie' zei hij glimlachend. Het gezicht van Jorrie lachte vrolijk. 'Dan kunnen jullie gelijk horen wie van de twee het hardst snurkt' grapte een guitige Jorrie. Hard lachend en hoofdschuddend om de malle uitspraak werd de lunch verder afgegeten. deel 8 Besloten werd de nacht door te brengen in het oude huisje. Over een paar uur zouden de ouders van Jip voor drie weken op vakantie vertrekken naar Spanje. Natuurlijk hadden zij wel degelijk de vrijpartij van Tom en Jip gehoord, maar expres niks erover gezegd. De twee vrienden moesten samen op ontdekkingsreis gaan of ze werkelijk wel voor elkaar bestemd waren. De vader van Jip had op een aanhangwagentje twee matrassen en dekbedden naar het huisje vervoerd. Met de grootste moeite werden de matrassen en dekbedden naar het zoldertje gesjouwd. Daar was het nog altijd het warmst. Ze lagen toch boven de stal van Bruno, en daar hadden ze ook weer warmte van. Beneden was het te koud, omdat het alweer regende. Het leek wel alsof het nooit zou ophouden met regenen deze zomer! De grote regenton was alweer bijna voor de helft gevuld! 'Denk eraan dat je op tijd wakker bent voor de aannemer' zei Flip. 'Ik heb met hem afgesproken dat hij de reparatiekosten factureert' De twee vrienden luisterde aandachtig naar Flip. 'Wees zuinig op het geld, wat ik jullie gegeven heb' zei hij er ook nog bij. 'Op is op!' sprak hij er ernstig erbij. Voor noodgevallen konden ze terecht bij een oom van Jip; oom Paul. 'Ik kan ook altijd terecht bij oom Bert' zei Tom gelijk. 'Oom Bert zal ons ook zeker willen helpen'. Minoes had de koelkast goed gevuld met eten. En er zat zelfs ook nog een grote bak slagroomijs in de vriezer. De moeder van Jip gaf haar zoon bij het vertrekken een witte enveloppe met huishoudgeld; driehonderd euro. 'Wees daar ook zuinig op' had ze erbij gezegd. Na nog een laatste knuffel en een paar tranen waren ze uiteindelijk vertrokken op vakantie. Tom moest thuis nog regelen dat hij de komende drie weken bleef logeren bij Jip. Wijselijk had hij er maar niet bij gezegd van het huisje. Hij zou toch maar uitgelachen worden. 'Dan hebben wij weer meer te eten' had Sander gemeen gezegd. 'Blijft er maar wonen, dan kan ik jouw slaapkamer inpikken' riep Ruud naar hem. Natuurlijk moest hij toch geregeld naar huis om zijn bokjes en konijntjes te verzorgen. Teun had hem gezegd, dat hij wel een oogje in het zeil zou houden dat zijn broers de bokjes en de twee konijntjes met rust zouden laten. De moeder van Tom had al helemaal niet gereageerd op de mededeling van haar zoon dat hij drie weken bleef logeren bij zijn beste vriend. Ze vond het allang best dat ze een mond minder te voeden had. 'Als wij eten tekort komen dan slachten we toch een konijntje van Tom' riep een wel heel gemene Sander. Dat waren vreselijke, gemene woorden van Sander. Ruud had er keihard om gelachen, en alvast een groot mes gepakt. 'Ik heb nog wel een touwtje om er een konijnenpootje aan te hangen' riep Ruud er gemeen bij. Het liefst had Tom zijn bokjes en konijntjes meegenomen naar het oud vervallen huisje, om ze daar te kunnen verzorgen. Maar omdat zijn broers van niks mochten weten ging dat niet. Een beetje verdrietig was hij terug gekeerd naar Jip. Jip had hem getroost zoveel hij kon. Met vol goede moed dat Teun alles in de gaten hield, waren ze eerst gaan eten. Nog altijd viel de regen met bakken omlaag. Na het eten fietsten ze samen naar het oude huisje. Bruno hinnikte al, toen hij de twee vrienden hoorde aankomen. Eerst was Tom hem gaan begroeten. Liefdevol had hij over zijn snuitje geaaid. Bruno had met zijn tong over zijn handen gelikt. Giechelend sloeg Tom zijn armen om de hals van Bruno, en kuste hem. Jip stond erop te kijken, en glimlachte. Buiten konden ze niks meer doen; de regen had grote plassen veroorzaakt. Troosteloos keken de twee naar buiten. 'We gaan morgen voor een goede afwatering zorgen' zei Jip, en sloeg zijn armen om de middel van Tom. Zacht gaf hij hem een kus. Wat waren ze gelukkig met elkaar! Gelukkig werd het droog in de avond. Om het ergste water van het moestuintje weg te laten lopen, hadden ze een grote schop gepakt en gleufjes gegraven. Met flinke stralen liep het water weg. 'Als het nou eens ophield met regenen, dan kunnen we groenten zaad gaan zaaien' zuchtte Jip. De grote regenton was ook al bijna weer gevuld. Met veel moeite schoven ze de ton naar buiten. 'Regenwater kunnen wij altijd wel gebruiken voor de plantjes straks' zei Tom. Jip ging de vloer aanvegen, terwijl Tom Bruna eten gaf. De deur stond open, om de muffe lucht uit het huisje te kunnen ontsnappen. Jip pakte de grote map en keek eens rond. Waar moest hij beginnen met het opschrijven van alle gebreken? Alles zag er zo armzalig uit! 'Eigenlijk kan je beter alles afbreken, en dan weer opnieuw opbouwen' mompelde hij in zichzelf. Tom kwam teruggelopen uit de stal. 'Morgen zullen wij toch de stal van Bruno schoon moeten maken' zuchtte hij en kwam naast Jip op het bankje zitten. 'Ik heb al verschillende rotte planken gezien. Als Bruno er een flinke stamp tegen geeft dan staat hij zo hier binnen' sprak hij met een bedompte stem. Hoofdschuddend schreef Jip de bevindingen van Tom op. 'Ik begrijp ook niet dat Caspar nooit neer is gevallen van de koolmonoxide' wees Jip nu. 'Kijk eens hoe scheef die pijp in het plafond staat!' wees Jip nu. 'Ongelooflijk gevaarlijk!' riep Tom. 'Jip' zei Jip, terwijl hij het opschreef. Samen keken ze rond, en schreven al wat dingen op wat in het eerste aanzicht op viel. Buiten viel langzaam de schemer. De lucht was helemaal opengetrokken. Jip zag door het raampje zelfs een glimp van de maan. Tom kroop tegen hem aan. 'Kijk uit joh! Straks liggen wij eraf' zei een lachende Jip Tom giechelde weer, en gaf zijn vriend een kusje. Zijn hand gleed over de borst van Jip. Jip kuste hem terug. De hand van Jip streelde door de haarbos van Tom. Intenser werden weer de kussen. Het was wel duidelijk dat ze verliefd op elkaar waren. Stevig omarmden de twee vrienden elkaar. "Wat hebben jullie met Caspar gedaan?' vroeg ineens een vreemde stem. Geschrokken keken de twee vrijende vrienden op. In de deuropening stond een grote vrouw. Haar haardos was wild en grijs 'Caspar ligt in het ziekenhuis, mevrouw' zei Jip, als eerste. 'Hoezo in het ziekenhuis?' wilde de vrouw weten, en ze kwam het huisje binnen. Op haar gezicht was duidelijk te lezen dat ze geschrokken was. 'Caspar is gisteren gevallen, en heeft zijn bovenbeen gebroken' zei Tom nu ook. Haar mond viel open. 'Wie zijn jullie eigenlijk? Hoe weten jullie dit allemaal? Wat doen jullie hier in zijn huisje?' bestookte ze ineens de twee vrienden met nieuwsgierige vragen. Rustig vertelde Jip wat er gebeurd was. In de ogen van de vrouw kwamen tranen. 'Arme Caspar' zei ze verdrietig. Daarna keek ze weer vriendelijk naar Jip en Tom. 'Dus jullie zorgen nu voor Bruno?' zei ze weer. 'Jip' zei Jip. Even keek ze hem verbaasd aan, maar toen begreep ze dat hij 'ja' bedoelde. 'Nobel hoor' zei ze. 'Maar ik heb mij nog helemaal niet aan jullie voorgesteld. Ik heet Marie, en woon in het huisje schuin tegenover' wees ze met haar hoofd. Even dacht Tom na. 'Is die mooie herdershond van u?' vroeg hij toen. Marie knikte. 'Bikkel is een lieve, trouwe hond' zei ze met een tedere stem. 'Houdt jij van dieren?' vroeg ze aan Tom. Tom knikte gelijk. Hij vertelde dat hij thuis twee bokjes en twee konijntjes had. Marie glimlachte. 'Dan is Bruno bij jou in goede handen' zei ze 'Jammer dat hij afgelopen winter is gevallen door de ijzel'. 'Morgen komt de dierenarts voor Bruno' zei Tom heel trots. 'O ja?' vroeg Marie. 'De papa van Jip heeft daar voor gezorgd. Caspar hoeft niks te betalen' riep Tom alweer. Marie keek verbaasd naar de twee vrienden. Even was ze sprakeloos. 'Jullie zijn een bijzonder koppel' zei ze zacht. 'Ik zag heb jullie wel zien zitten vrijen met elkaar hoor' lachte ze. Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom. Hun hoofden kregen een rode kleur. Marie moest erom lachen. 'Ik heb ook een zoon die homoseksueel is. Alleen zie ik hem maar twee keer per jaar. Met mijn eigen verjaardag, en met Kerstmis' zei ze weer. Toen zag ze ineens de grote map liggen. 'Wat zijn jullie van plan?' vroeg ze. 'Wij gaan Caspar helpen' zei Jip vlug, voordat Tom misschien zou verraden dat zijn ouders het huisje wilden kopen. Daar had ze zeker geen zaken mee! 'Hoe dan?' vroeg Marie heel nieuwsgierig. 'Daar moeten wij nog goed over nadenken' zei Tom. Marie vroeg maar niks meer. Ze had wel begrepen dat ze toch niks wijzer ervan zou worden. In haar ogen kwamen Jip en Tom heel vertrouwd over. En het idee al dat morgen de dierenarts voor Bruno zou komen, gaf haar al een geruststellende gevoel. Een druppel regenwater viel plots op haar hoofd. Ze keek bedenkelijk omhoog. 'Morgenochtend komt een aannemer naar het dak kijken' zei Jip haar. Weer keek ze verwonderd naar de jongens. 'Waarlijk?' vroeg ze. 'Eerst moet het dak gerepareerd worden, alvorens wij verder kunnen' zei Tom nu. Achter zijn rug kreeg hij een por, ten teken dat hij niet veel meer mocht vertellen. Marie had het gelukkig niet gezien. Ze staarde nog altijd naar de twee vrienden. 'Caspar heeft het wel met jullie getroffen als vrienden' zei ze daarna. De twee vrienden gaven haar een flauwe glimlach. 'Als jullie hulp nodig hebben, kom dan maar langs' zei ze weer vriendelijk. Na nog eenmaal rond gekeken te hebben nam ze afscheid van Jip en Tom en vertrok. Meteen sprong Jip op en sloot achter haar de deur. 'Zo, ik wil geen pottenkijkers meer vanavond' zei hij lachend. Tom zat te geeuwen. 'Kom schat' zei Jip 'Tijd om naar bed te gaan. Het was weer een drukke dag vandaag' Nog eenmaal liepen ze een rondje, en klommen de trap op naar zolder. Het was tijd om te gaan slapen. deel 9 Zacht streelde Tom over het gezicht van zijn vriend. Jip lag in diepe slaap. Tom voelde zich ontzettend gelukkig met zijn nieuwe liefde. Gisterenavond hadden ze voor het slapen gaan samen lekker gevreeën. Jip had hem zalig gepijpt, en daarna waren ze in elkaars armen in slaap gevallen. Beneden hoorde Tom Bruno zacht hinniken. Het was nog geen vijf uur. Zacht kroop hij tegen Jip aan. In gedachte was hij weer even thuis bij zijn bokjes en konijntjes. Morgen zou hij wel weer even gaan kijken of ze nog genoeg eten en drinken hadden. Tom hoopte dat Teun een goed oogje in het zeil zou houden op zijn dieren; Sander en Ruud waren niet te vertrouwen. Door het kleine raampje boven in het dak zag hij een streepje blauwe lucht. 'Gelukkig, het is droog' zei hij zacht, en streelde opnieuw het naakte lichaam van Jip. Wat had hij het toch getroffen met zo'n lieve vriend! En wat waren zijn ouders geweldige lieve mensen! Zacht gaf Jip een kreun in zijn slaap. Op zijn gezicht lag een glimlach. Door de warmte op zolder had Jip zijn dekbed wat weggeslagen. Tom bewonderde zijn mooie slappe piemel. Rustig stak hij zijn hand uit om de piemel te strelen. Een zacht kreun volgde hoorde hij uit de mond van Jip. Tom boog zich voorover en gaf een zachte kus op de buik van Jip. Zijn lichaam voelde heerlijk warm aan. Tom legde zijn hoofd neer en bleef de piemel en ballen van Jip strelen. Langzaam zag hij deze harder worden. Tom trok het velletje over de eikel naar achter. Hij zag een mooie roze eikel. Zelf voelde hij zijn eigen piemel ook in beweging komen. Een geilheid kwam op in zijn lichaam. Tom stak het puntje van zijn tong uit, en likte de druppel voorvocht op. Het smaakte zoet. Heerlijk zoet! Zijn lippen omsloten de eikel; hij zoog eraan. Opnieuw een zachte kreun. Steeds verder liet hij zijn mond verder omlaag zakken tot aan de ballen. De eikel raakte zijn huig. Druppels zoet voorvocht drupte in zijn slokdarm. Geconcentreerd ging hij op en neer. De pijpbewegingen waren zalig om zelf te voelen. Zijn eigen pik werd harder en harder. Tom voelde zelfs uit zijn eigen piemel voorvocht komen. Strak lag hij tegen Jip. Jip sliep nog steeds. Om Jip nog geiler te pijpen draaide Tom zich om, en gooide zijn linkerbeen over het lichaam van Jip. Voor hem zag hij nu de keiharde staaf van Jip. Tom zette de piemel overeind en ging wilder pijpen. Met een andere hand streelde hij de dijbeen. Zijn eigen piemel en ballen lagen bijna op het gezicht van Jip. Tom kroop iets omlaag en bleef Jip doorpijpen. Zachte, warme handen voelde Tom plots over zijn billen glijden. Jip was wakker geworden. Rustig richtte Tom zich omhoog en hij voelde een warme tong over zijn ballen glijden, en onder de schacht van zijn piemel. Op deze manier hadden ze nog nooit gevreeën! Jip likte en likte. Tom ging nu wat rustiger de piemel van Jip pijpen. Zijn staaf werd in de warme mond van Jip genomen. Wat was dit geil! Daarna werd Tom weer wat vooruit geschoven. Jip trok zijn billen uit elkaar en likte zijn gaatje. Het lichaam van Tom rustte rustig op de borst van Jip. Heftig rimde Jip het geschoren gaatje van zijn vriend. Tom kreunde erg zacht. Tijdens het pijpen streelde Tom de dijbenen en buik van Jip. Ook raakte hij soms zijn eigen piemel aan, De tong van Tom gleed langs de staaf van Jip. De eikelrand werd ook niet vergeten. Het werd alsmaar geiler en geiler bij de beiden vrienden. Tom draaide zich om en ging boven op Jip liggen. Hij keek in de mooie blauwe ogen van zijn vriend. Lippen zochten elkaar. Happen en kussen deden ze. Giechelen en kreunen vulde de zolder. Intens en vol hartstocht kuste ze elkaar. 'Ik hou van jou, schat' zei Tom niet lang daarna. 'Hou jij ook van mij?'. Daar hoefde Jip niet lang over na te denken 'Jip' zei hij met een glimlach op zijn gezicht. 'Ik hou heel veel van jou Tom' kwam eindelijk uit zijn mond. Opnieuw kuste ze elkaar intens. Tom richtte zich op en zat op de borst van Jip. Jip kuste de natte eikel van zijn vriend; een druppel voorvocht bleef liggen op zijn tong. De hand van Tom gleed over zijn platte buik. Geil zette Tom zijn piemel omhoog. Zonder iets te zeggen schoof Tom naar achter. Jip hijgde geil; hij wist dat er weer een mijlpaal in zijn liefde met Tom ging komen. Zijn piemel was keihard; de eikel droop opnieuw. Jip voelde het verlangen om samen met zijn vriend één te zijn. De natte eikel gleed door de bilspleet van Tom. Rustig richtte Tom zich op. Jip hield zijn piemel vast. Langzaam zakte Tom omlaag. Jip zag de eerste pijn aan zijn gezicht. Even stopte Tom, maar zakte daarna verder omlaag. De staaf van Jip zat er helemaal in. Jip keek geconcentreerd naar Tom. Langzaam kwam Tom omhoog en zakte daarna weer omlaag. Jip zag dat de pijn bij Tom veranderde in een geil gevoel. Steeds sneller gingen de bewegingen. Jip lag wijdbeens en hield Tom stevig vast. Hij zag de slierten voorvocht uit de piemel van Tom druppen. Dit was de aller eerste keer dat hij zijn lief neukte! Vaak genoeg had hij in zijn bed thuis erover gefantaseerd. Het voelde zo vertrouwd en zalig! God! Wat was de liefde heerlijk! Nog altijd rustte de handen van Tom op zijn borst. Jip wipte mee. De pik van Tom zwiepte wat op en neer. Als Tom stopte met op en neer gaan, nam Jip het over. Dan wipte hij steeds sneller in het nauwe kontje van zijn vriend. Tom molk zijn ballen. Jip had vaak genoeg op filmpjes gezien hoe lekkere gasten dit met elkaar deden. Rukkend aan zijn eigen piemel fantaseerde hij dan dat dat hij en Tom waren. Jip voelde hoe Tom langzaam naar een hoogtepunt begon te werken. Een hoogtepunt om zalig het liefdeszaad te kunnen spuiten. Sneller en intenser werden zijn ballen gemolken. Het kon niet lang meer duren. Geil keek hij zijn lieve vriend aan. 'Schat, ik voel dat ik ga spuiten' kreunde hij. Vlug ging Ton van zijn staaf af. Golven heerlijk heet zaad stroomden over de buik van Jip. Tom keek met bewondering ernaar. 'Is dat nou door mij gekomen?' vroeg hij met trots. Jip lachte naar hem. 'Jip, lieverd!' zei hij; zijn hand liet hij strelen over de rug van Tom. 'Wauw! Wat veel!' bleef Tom uitroepen. Tom zat op zijn knieën naast Jip. Eén legde hij onder zijn ballen; de ander omsloot zijn harde piemel. Zacht begon hij eraan te rukken. Om het nog geiler te maken, streelde Jip zijn strakke billen. Tom sloot zijn ogen. Het ruk tempo werd opgevoerd. Jip zag nu ook hoe stevig de dijbenen van Tom waren. Hijgend en kreunend spoot Tom niet lang daarna zijn sperma op het lichaam van Jip. Het was bijna net zoveel als van Jip. Jip gaf zijn vriend een knipoog. 'Goed gedaan, schat' zei hij lief. Hun lippen zochten elkaar weer, en opnieuw kuste ze intens elkaar. 'Je hebt mij vanmorgen heerlijk verwent, schat' zei Tom zacht. Jip kreeg er een kleur van. Tom gaf hem lachend een zachte kus op zijn mond. 'Je bent zo lief als je bloost' grinnikte hij. Exact om acht uur stopte de auto van de aannemer voor de deur van het oude huisje. Tom en Jip waren na de vrijpartij samen in een grote oude tobbe gaan zitten, en hadden elkaar gewassen. Grote plassen badwater lag er naast. 'Dit is een mooie gelegenheid om de grond schoon te schrobben' had Tom gezegd. Samen hadden ze alles vlug geschrobd en droog gemaakt. Tom had daarna voor Bruno gezorgd. 'Goedemorgen' zei de aannemer, en stapte binnen. Hij keek rond en zei niks. Aan zijn gezicht was duidelijk te zien dat hij het een rare bedoeling was, wat hij zag. 'Goedemorgen' zei Jip, en gaf hem een hand. 'Ik kom voor het dak' zei de aannemer, niet goed wetend of hij nou wel of niet voor de gek was gehouden. 'Prima! Wij verwachtte u al!' zei Tom, die terug uit de stal kwam gelopen. 'Een beetje ongelovig bekeek de aannemer de beiden vrienden' 'Ik hoop dat ik niet voor niks ben gekomen' zei hij met een kleine brom in de stem. Hij had duidelijk niet verwacht dat hij ontvangen zou worden door twee jongens van nog geen twintig jaar. 'Mijn papa heeft u toch gebeld?' vroeg Jip op zijn beurt. De aannemer knikte. 'Kijk dan hier maar eens' wees Tom naar omhoog. Nieuwsgierig keek de man omhoog. 'Dat is een groot gat' zei daarna. 'Ik vrees dat het hele dak vervangen moet worden' zei hij daarna. 'Buiten zag ik ook al dat de schoorsteen scheef stond, en zeker geen storm meer zal gaan overleven' zei hij nu wat rustiger. 'Ik zal toch het dak op moeten om te zien hoe groot de schade eraan is' sprak de aannemer rustig. Weer keek hij rond. 'Jullie hebben nog heel wat te doen, voordat dit huisje weer bewoonbaar is' zei hij daarna, en keek de twee vrienden vriendelijk aan. Jip keek naar zijn vriend; Tom keek ook zijn vriend aan. 'Wij gaan er iets moois van maken' lachte Tom daarna. 'Ik ga eens kijken wat ik kan gaan regelen voor jullie' zei de aannemer daarna. Dankbaar keken de twee hem aan. Hij wilde weglopen, maar draaide zich ineens om. Zijn gezicht stond bedenkelijk. 'Ik wil van jullie een voorschot hebben' zei hij. 'Hoeveel?' vroeg Tom, nog voordat Jip het kon vragen. 'Duizend euro' sprak de aannemer. 'Duizend euro?' vroeg Jip ongelovig. Met grote opengesperde ogen keek Tom de aannemer aan 'Duizend euro? Zoveel?' riep hij. 'Kijk jongeman' zei de aannemer 'Ik moet ook mijn mensen en materialen betalen voor de reparatie. Maar als jullie niet zoveel geld hebben, dan heeft het geen zin dat ik terugkom' sprak hij daarna. 'U gelooft dus nog steeds dat wij u voor niks hebben laten komen?' vroeg Jip ineens scherp. De aannemer keek Jip strak aan. Het gezicht van Tom begon een uitdrukking te krijgen, alsof hij bijna zou ontploffen. 'Ik heb nog nooit gehoord dat je eerst duizend euro voorschot moet betalen, alvorens ze de klus aannemen!' riep hij ineens. 'Het is te nemen of te laten' zei de aannemer hem strak aankijkend. 'Dan is daar de gat van de timmerman!' wees Tom hem ook strak aankijkend. Jip viel zijn vriend bij. 'Papa heeft ons niet verteld dat wij eerst een voorschot moesten betalen' 'Jongeman, Weet je wel hoeveel de reparatie van het dak gaat kosten?' vroeg de aannemer hem strak aankijkend. 'Zeker wel vijf tot tienduizend euro hoor!' zei hij weer. 'Zoveel?' riep Tom met een benepen stem. 'Als wij hem onze duizend euro geven dan hebben wij niks meer over van wat we van je papa gekregen hebben.' vervolgde Tom. De aannemer keek Tom op een vreemde manier aan. 'Dan zit je goed bij kas, jongen' zei hij daarna 'Ik zou die duizend euro maar goed in de gaten houden' Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom 'Wij moeten er eerst over nadenken. Geef uw nummer maar' zei Jip daarna. Zwijgend gaf de aannemer zijn kaartje. Zonder te groeten verliet hij het huisje. Zwijgend zaten de twee vrienden voor zich uit te staren. 'Wat een oplichter' mopperde Tom. 'Hoe kan hij ons zomaar duizend euro voorschot vragen voor de reparatie? Dan is ons geld meteen op!' Jip knikte 'Jip' zei hij zacht. 'Ik dacht dat jouw pa wel een betrouwbare aannemer had gebeld' zei Tom hem aankijkend. 'Dat dacht ik ook' zei Jip, hem gelijk gevend. 'Ik ga papa bellen' zei Jip en pakte uit zijn broek zijn mobiel. Rustig vertelde hij hem dat aannemer eerst duizend euro voorschot wilde, anders wilde hij er niet aan beginnen. Zijn vader was er ontsteld over. 'Dat was helemaal niet de afspraak' zei hij 'Ik ben trots op jullie dat jullie goed je verstand hebben gebruikt en geen toezeggingen hebt gedaan' zei hij daarna. 'Het bewijst al dat jullie je opdracht serieus nemen' Omdat Jip de microfoon had aan had staan, kon Tom meeluisteren. Beiden moesten er van blozen. 'Tom' zei Flip ineens 'Ja meneer' gaf Tom hem als antwoord terug 'Tom. Wees goed op je hoede als de dierenarts komt. Laat hem niet zomaar aan Bruno gaan prutsten, alvorens je weet wat hij gaat doen'. Tom voelde zich vereerd dat de vader van Jip hem dit opdroeg 'Zeker meneer. Ik wil eerst weten wat hij gaat doen. Dan pas beslis ik' sprak Tom heel beslist 'Heel goed jongen' zei Flip weer 'Ik draag je dit op, omdat jij een grote dierenvriend bent, en er meer ervaring mee hebt dan Jip'. Opnieuw kreeg Tom er een kleur van. Jip glimlachte naar hem. 'Ik ga kijken of ik een andere aannemer kan vinden. Maar dat zal niet meevallen' zuchtte Flip. Op het gezicht van Tom verscheen ineens een andere uitdrukking. Jip keek hem vragend aan. 'Ik denk dat ik al iemand weet die ons, in ieder geval wat betreft Bruno, kan helpen' lachte hij geheimzinnig. deel 10 Tom belde zijn oom Bert op, en vroeg hem naar het oude huisje te komen. Nieuwsgierig kwam oom Bert een half uurtje later. 'Hoe ben je in vredesnaam hier terecht gekomen?' vroeg hij zijn neef. Tom gaf hem een knipoog, en zei niks. Eerst moest oom Bert gaan kijken naar Bruno, daarna de rest. Samen liepen ze naar Bruno. 'Jongen jongen toch' zei hij weer. Zijn hand streelde zacht de snoet van Bruno. 'Dat ziet er niet goed uit' sprak hij zacht. Op een afstandje keken de twee vrienden toe hoe oom Bert zich ontfermde over Bruno. Aandachtig bekeek hij de achterpoot van Bruno. Bruno hinnikte zacht. 'Wat moet hij een pijn hebben' sprak oom Bert daarna. Vragend keek Tom hem aan. 'Jullie kunnen gerust die dierenarts afbellen. Ik vrees dat hij hem anders laat inslapen' zei oom Bert ernstig. In de ogen van Tom kwamen tranen. Dit had hij totaal niet verwacht. Hij hoopte dat het wel meeviel. Zacht streelde hij Bruno tussen zijn oren. Alweer kregen ze een klap bij het horen van dit nieuws. Als jullie het goed vinden dan neem ik hem mee naar mijn boerderijtje. Thuis kan ik rustig op gemak kijken of ik hem op kan lappen' sprak oom Bert opnieuw. Bemoedigend sloeg oom Bert zijn arm over de schouder van Tom. 'Ik ga mijn best voor je doen jongen' zei hij zacht. 'En de kosten?' vroeg Jip even later. 'Kosten? Welke kosten?' vroeg hij Jip 'De kosten van verzorging en behandeling, bedoelt Jip' zei Tom zacht. 'Ik ben allang blij dat je mij gebeld hebt, alvorens je er een dierenarts naar Bruno laat kijken. Ik ben trots op je Tom' zei oom Bert 'Jij bent een waarlijk dierenvriend'. Daarna vertelde Tom, hoe hij en Jip die ochtend ook al een aannemer aan deur hadden gehad, en dat ze eerst duizend euro moesten betalen als voorschot. 'De oplichter!' gromde oom Bert. 'Die dacht er zeker een slaatje uit te slaan' gromde hij weer. 'Maar ik weet nou nog altijd niet wat hier allemaal de bedoeling van is? Van wie is dit huisje? Waar is de eigenaar? Hoe zijn jullie hier terecht gekomen? En wat zijn jullie van plan met dit huisje? Want zo te zien zat het een enorme zware klus worden om dit huisje opnieuw bewoonbaar te maken!' zuchtte oom Bert. 'Ga er dan maar eens voor zitten, want wat Jip en ik u ga vertellen is een heel verhaal' grinnikte Tom. In geuren en kleuren vertelden de beiden vrienden hoe Jip hier terecht was gekomen, en hoe hij Caspar wilde helpen. Hoe hij hulp aan zijn papa had gevraagd, en hoe Caspar was gevallen, en in het ziekenhuis terecht was gekomen. Hoe de ouders van Jip besloten hadden het huisje te kopen, en dat ze samen opdracht hadden gekregen de komende drie weken goed voor het huisje te zorgen, en alle gebreken op moesten sporen, en opschrijven. Oom Bert zat met grote verbazing er naar te luisteren. 'En hoe zit het nou tussen jullie tweeën?' wees oom Bert van Tom naar Jip, en van Jip naar Tom. 'Jip en ik zijn verliefd op elkaar, oom Bert' bekende Tom hem rustig. Op het gezicht van oom Bert verscheen een glimlach. 'Ik heb altijd al geweten dat jij meer om jongens gaf, dan om meisjes' zei hij lachend. 'En zo te zien heb je nog goede smaak ook'. Vol bewondering keek hij naar Jip. Jip kreeg er een kleur van, en werd een beetje verlegen. Glunderend keek Tom naar zijn oom. Wat had hij toch een fantastische oom. 'Hoe gaat het nu met die Caspar?' vroeg oom Bert daarna. 'Caspar ligt voorlopig nog wel een tijdje in het ziekenhuis. Daarna heeft hij een lange weg te gaan om te revalideren' sprak Jip. 'Mijn papa betaald alle kosten voor hem' zei hij daarna. 'Er zijn toch nog mensen die hun hart op de goede plek hebben zitten' zei een bewonderenswaardige oom Bert. Plots werd er op de deur geklopt. Daar stond de dierenarts. Verschrikt keek Tom naar zijn oom. Oom Bert nam de dierenarts mee naar Bruno. Vol spanning bleven de twee vrienden achter. Niet lang daarna kwamen ze terug. 'Je mag trots zijn op zo'n verstandige oom' zei de dierenarts vriendelijk tegen Tom. Oom Bert en hij spraken over het behandelplan van Bruno. De dierenarts was de kwaadste nog niet. Oom Bert kon hem altijd bellen. En voor de kosten zou wel een oplossing gevonden worden. Jip belde zijn papa op om het goede nieuws van Bruno te vertellen. Ook vertelde hij over de oom van Tom. Dat deed Flip goed. En alweer sprak hij zijn bewondering uit over hoe goed de beiden vrienden omgingen met de situatie. Oom Bert beloofde dat hij goed voor Bruno zou zorgen. Laat in de middag kwam hij voorgereden met zijn auto en paardentrailer. Heel voorzichtig werd Bruno in de trailer gezet. Daarna vertrok oom Bert. Een beetje verdrietig zwaaide Tom hem uit. Hij wist dat Bruno nu geholpen zou worden, en niet naar het slachthuis zou gaan. Jip troostte zijn vriend. Met volle moed begonnen ze de paardenstal leeg te halen. De mest werd opgeladen, en een eind verderop op een hoop gegooid. Daarna werd met man en macht gewerkt om de stal schoon te maken. Beiden wisten ook wel dat Bruno niet meer terug zou keren naar het huisje. Maar om nu gelijk zijn stal af te breken ging even te ver. Dat kon later nog. Het was alweer bijna schemer geworden toen ineens een hond om de hoek kwam gerend. 'Bikkel! Verdorie kom terug!' hoorden ze Marie roepen. Jip en Tom zaten buiten op hun bankje uit te rusten van hun schoonmaakwerk. 'Bikkel!!' riep Marie hard. Bikkel liep rechtstreeks naar Tom, en ging voor hem zitten. Tom keek hem aan. Hijgend bleef Bikkel zitten. Ineens kroop hij naar Tom en likte aan zijn hand. Verbaasd stond Marie op een afstand te kijken. Tom knuffelde Bikkel lief. Jip keek ook al verbaasd ernaar 'Dat is nou de eerste keer dat hij dit doet bij een vreemde' zei Marie nog altijd verbaasd. 'Het lijkt wel alsof hij jou al jaren ken! Zelfs mijn zoon kan dat niet doen met hem' wees ze Jip aankijkend. Het was ongelooflijk te zien hoe Tom en Bikkel met elkaar bezig waren. Tom en hij rende op en neer. Bikkel blafte wel, maar likte daarna weer de hand van Tom. Hij gaf hem zelfs likken op zijn gezicht! Helemaal overdonderd zaten Jip en Marie te kijken naar Tom en Bikkel. Tom speelde en rende met Bikkel. Sprak er zacht tegen. En gaf hem zowaar ook een kus. Die twee hadden vriendschap voor het leven gesloten! Ook Jip mocht Bikkel aaien. De lieve herdershond vond de twee vrienden heel leuk. Hij wilde zelfs niet met Marie terug naar huis. Hoe Marie ook riep. Bikkel luisterde niet naar haar. 'Waarom laat u Bikkel vannacht niet bij ons?' vroeg Tom ineens. Jip keek zijn vriend aan. 'Ik zou het wel leuk vinden' riep Tom, en speelde nog altijd met Bikkel. En waar moet Bikkel dan slapen?' vroeg ze rondkijkend door de deur naar binnen. Zonder een woord te zeggen stond Tom op en liep naar het stalletje van Bruno. Van een laatste restje hooi, wat in een hoekje lag, maakte Tom een zacht bedje. Bikkel zat erbij en keek ernaar. Hij pakte een oud schaaltje en vulde deze met water. Het was ongelooflijk hoe hij in de weer was voor zijn nieuwe vriend. Zacht likkend aan zijn hand ging Bikkel liggen. 'Ik ben echt sprakeloos' zei Marie. Jip gaf zijn vriend een kusje op zijn hoofd. 'Hoe Marie ook riep; Bikkel wilde niet meer haar mee naar huis. 'Ik kom je morgen wel ophalen' zei ze zacht tegen hem, bij het afscheid nemen. 's Morgens staat hier Bruno nog, en vannacht hebben wij ineens logé' zei Jip lachend. Buiten begon het alweer te regenen. Moe van de dag kropen ze even later in hun bed. Hoe lang hij geslapen had wist Jip niet, maar plotseling werd hij wakker van een raar geluid. Het leek wel alsof iemand aan de achterdeur zat te morrelen. Muisstil luisterde hij. Zacht gaf hij Tom een duwtje. Tom werd niet wakker. 'Waarom blaft Bikkel niet?' dacht hij. Opnieuw hoorde hij het vreemde geluid weer. Jip zat meteen overeind. 'Tom! Tom wordt wakker' fluisterde Jip. Maar Tom reageerde weer totaal niet op Jip. 'Tom! Tom' Wakker worden! Hé! Inbrekers!' Met een ruk kwam Tom overeind. 'Sssst' zei Jip weer. Nog half slapend keek Tom in het maanlicht naar Jip. Nu hoorde hij het ook. 'Bikkel?' vroeg hij zacht. 'Sssst' zei Jip weer. Tom zat nu ook overeind in bed. Hij keek op zijn horloge. Deze wees bijna half drie aan. Hij liet een zucht. 'Sssst' zei Jip weer. Opnieuw was het rare geluid beneden te horen. Voorzichtig kroop Tom uit bed. Jip aarzelde nog even. 'Pas op!' fluisterde Jip naar Tom. Tom zocht zijn broek en trok deze vlug aan. Daarna ging hij plat op zijn buik liggen luisteren. Jip trok ook zijn kleren aan. Buiten was het opnieuw gaan regenen. 'Ik ga kijken' fluisterde Tom naar zijn vriend. Nog voordat Jip antwoord terug kon geven was Tom al halverwege de trap. Jip wilde zijn vriend niet in de steek laten en volgde hem nieuwsgierig. Heel stil liepen de twee de trap af. Beneden was het aarde donker. Alle kaarsjes, die ze aangestoken hadden de vorige avond, waren uit. Onder aan de trap bleef Tom wachten op zijn vriend. 'Waarom blaft Bikkel nou niet?' fluisterde Tom in het oor van Jip. 'Het geluid komt vanuit de stal' fluisterde Jip. Jip had boven nog gauw een zaklantaarn meegenomen. Tom liep zacht naar het kacheltje en vond de kachelpook. Zacht op hun tenen slopen ze richting de stal. Beiden hielden hun adem in. Achter de deur van de stal was nog steeds het vreemde geluid te horen. Jip keek naar Tom; Tom keek naar Jip. 'Ik tel tot drie, en dan gooien we de deur open' fluisterde een nerveuze Tom, die de kachelpook in de aanslag hield. 'Jip' zei Jip zacht fluisterend. 'Eén..Twee..Drie!' riep Tom keihard. Bij 'drie' gaven beiden vrienden de staldeur een flinke trap. Van schrik rolden ze beiden onderste boven op de grond. Een piepend geluid was te horen aan de andere kant; de kant waar Tom het zacht hooibedje voor Bikkel had gemaakt. 'Auw! Mijn hoofd' kreunde Jip, die over Tom tegen een plank was geduikeld. 'Auw! Mijn voet!' kreunde Tom, die klem zat tussen hem en Jip. Versuft zaten beiden op de grond. Jip zocht in het donker naar zijn zaklantaarn, en deed deze aan. Heel de grond was bezaaid met voer; hondenvoer! Stom verbaasd stonden de twee vrienden ernaar te kijken. Bikkel kwam zacht jankend aangelopen, met de staart tussen zijn benen. Zacht en nederig begon hij aan de hand van Tom te likken. Jip proestte als eerste het uit van het lachen. 'Waar heeft hij Bikkel dat hondenvoer nou gevonden?' vroeg Tom rondkijkend. De zak waar het hondenvoer in had gezeten lag kapot gescheurd op de grond. 'Ik zou het niet weten' zei een nog lachende Jip. Bikkel zat stil bij de staldeur te kijken. Jip scheen met zijn zaklantaarn alle kanten op. Tom knuffelde Bikkel. Bikkel likte met zijn tong in zijn gezicht. Zacht praatte Tom tegen Bikkel. Jip zag ineens een plank aan de zijkant van de muur. En toen was het een kwestie slim nadenken. Daar had natuurlijk die zak opgestaan! Bikkel was omhoog gesprongen, en had met zijn poot de zak eraf getrokken. Beiden moesten er hartelijk om lachen. 'Laat maar liggen. Dat ruimen wij morgen wel op' zei Tom. Hij pakte het bedje hooi op en droeg het de stal uit. In het huisje legde hij het vlakbij de kachel. 'En nou stil gaan slapen. Eten heb je genoeg op' zei hij zacht tegen Bikkel. Bikkel jankte nog even, maar luisterde wel naar Tom. Stil kroop hij terug in zijn hooibedje, en keek Tom nog even aan. Jip en Tom gingen weer terug naar hun eigen bed op zolder. Zacht kropen ze tegen elkaar aan. Beneden was Bikkel in slaap gevallen. Zijn buikje was vol. deel 11 Marie moest de volgende dag hard lachen, toen ze hoorde dat Bikkel de twee vrienden zo had laten schrikken, de afgelopen nacht. 'Sorry, ik had jullie moeten waarschuwen dat Bikken 's nachts wel eens op strooptocht gaat' zei ze daarna verontschuldigend. Nog altijd verbaasd zag ze hoe Bikkel niet weg te slagen was bij Tom. Overal waar Tom naar toe liep volgde hij hem. Verbijsterd was ze toen ze hoorde hoe de aannemer had geprobeerd om de twee vrienden een poot uit te willen draaien, door duizend euro voorschot te vragen. 'Die had dus echt geen vertrouwen erin dat jullie de reparatie zouden betalen' zei ze grommend. 'Terwijl papa met hem had afgesproken dat hij alles mocht factureren!' riep Jip erbij. Hoofdschuddend hoorde Marie het verhaal aan. Verheugd was ze toen ze hoorde dat de oom van Tom Bruno op had gehaald om voor hem te zorgen op zijn boerderijtje. 'De dierenliefde zit duidelijk in jullie familie' zei ze blij. Het leek weer een druilerige dag te worden. Opnieuw viel de regen met bakken omlaag. Nog net op tijd hadden ze de grote regenton binnen kunnen halen. Tegen de middag was deze al half vol. Marie was weer terug gegaan naar huis. Bikkel wilde niet met haar mee, en was gebleven bij de jongens. 'Shit' zei Jip plots. 'Wij hebben helemaal nog niks gegeten' 'Ik heb geen zin om nou met die klote regen naar huis te rijden, om daar eten te gaan halen' zei Tom met een zucht. Binnen in het huisje was het ook alweer kil geworden van de regen. 'Brrrr! Wat een rotzooi' klaagde Tom. 'Ik heb honger man. Gisterenavond hebben wij ook al niet veel op' klaagde Tom wederom. 'Jip' zei Jip. Ineens werd weer op de deur geklopt. Bikkel rende er naar toe en blafte. Vlug deed Jip de deur open. Daar stond Marie. 'Ik heb voor jullie een lekkere lunch gemaakt bij mij thuis. Dan kunnen jullie lekker je buik vol eten, en je opwarmen' zei ze vriendelijk uitnodigend. Dat lieten de twee vrienden zich geen twee maal zeggen. In de stromende regen liepen ze mee met Marie. Bikkel liep al vooruit! Het huisje van Marie leek een beetje op het huisje van Caspar. Alleen veel gezelliger ingericht, en knusser. Het knisperende hout in de open haard maakte het nog geheel nog mooier. Op een eettafel had ze een heerlijke lunch klaargemaakt. Er was warme koffie of thee. Bikkel bleef bij Tom in de buurt zitten. Er moest eens wat op de grond vallen! Mistroostig keek Jip naar buiten. Vanuit de plaats waar hij zat, kon hij goed het oude huisje van Caspar zien. Wat zag het er armoedig uit! En door die regen nog meer! Op de achtergrond klonk gezellige muziek uit een radiootje. Druk babbelend aten ze hun lekkere lunch. Ineens zei Marie dat ze zich even stil moesten houden. Op de radio was het nieuws met daarachter het weerbericht te horen. De weersvoorspelling was niet best. In de loop van de middag en avond zou een storm opsteken. Daar schrokken de twee vrienden wel van. Storm! Dat was nou wel het laatste wat ze konden gebruiken. 'We moeten alles goed sluiten, en hopen dat het allemaal wel mee gaat vallen' zei Tom. 'Jip' zei Jip in gedachten verzonken. 'Als het huisje de storm maar gaat overleven' dacht hij bij zichzelf. 'Ik denk dat wij aankomende nacht beter niet op zolder kunnen gaan slapen, Jip' zei Tom. 'Stel voor dat het dak eraf waait' Verschrikt keek Jip zijn vriend aan. 'Dat gaat het huisje nooit overleven' riep hij met schrik in de stem. 'En jij zeker niet, schat' zei Tom, die Jip met een bleek gezicht zag zitten. 'Ik denk dat het beter is dat jullie hier vannacht blijven slapen' zei Marie geruststellend. Jip keek haar verrast. 'Meent u dat nou?' vroeg hij. 'Maar u kent ons amper één dag!' zei Tom nu ook. Marie was heel resoluut in haar besluit. Er was geen discussie mogelijk; de twee vrienden mochten de aankomende nacht niet blijven slapen in het oude huisje. Dat was levensgevaarlijk!. Dankbaar namen de geliefden uiteindelijk het aanbod maar aan. Ze zouden toch geen oog dicht doen, bij al dat gekraak. Na de lunch werd besloten om terug te gaan naar het huisje om binnen te halen, wat binnen gehaald kon worden. Balend dat ze alweer niks in het huisje konden doen, van wat ze van plan waren, sloten ze alles heel goed af. Op het eind van de middag begon de wind op te steken. 'Dat gaat nooit goed' zei een wat angstige Jip. In de loop van de avond stak een nog hardere wind op. In combinatie met de regen was het gewoon griezelig. Jip en Tom stonden zwijgend voor het raam te kijken naar hun huisje. Een enkele dakpan vloog al de lucht in. De schoorsteen zag je ook al steeds schever worden. Heel bezorgd stonden de twee te kijken. De lucht zag zwart van de regen en de storm. Regenwater stroomde met dikke stralen door de straat. 'De regenton zal wel overlopen' zei Tom zacht. 'Jip' zei Jip met een zucht. 'Dat wordt morgen weer flink dweilen' zuchtte Tom. Jip knikte 'Jip' zei hij daarna. Marie had wel een beetje medelijden met haar nieuwe vrienden. Ook zij was bezorgd om het huisje. 'Maar wat was het een goed idee geweest om Bruno naar oom Bert te brengen!'. Dat realiseerde ze ook. 'Een geluk bij een ongeluk' zei ze mompelend in zichzelf. In de loop van de avond werd de storm heviger. Stil luisterend naar de storm lagen Jip en Tom in bed. Ze hadden nu geen zin in seks. Hun hoofd was bij het huisje. Door de harde wind konden ze niet goed horen of er nog meer dakpannen van het dak waaiden. 'Ik ben bang, Tom' zei Jip zacht, en hij kroop tegen hem aan. Bemoedigend sloeg Tom zijn arm over hem. Zelf was hij ook bang. 'Morgen kunnen wij pas zien wat voor schade de storm aan het huisje heeft bezorgd' zei hij weer. 'Jip' zei Jip. Nog altijd viel ook de regen met bakken omlaag. 'Het lijkt wel herfst' bromde Tom. Voor de zoveelste keer stapte hij uit bed, om een glimp van het huisje op te kunnen vangen. Helaas, het was te donker. Van Marie hadden ze een pyjama gekregen om warm te blijven. Buiten ging het tekeer. Soms hoorden ze takken van een boom breken. Zelf Bikkel kwam op de slaapkamer liggen. Bezorgd kropen de twee vrienden tegen elkaar. Van slapen kwam weinig. Soms hoorden ze harde klappen, en schrokken. 'Daar gaat het huisje' zei Tom dan zacht. 'Jip' zei Jip ook geschrokken. Af en toe dommelden ze in, maar als dan weer een harde klap te horen was, dan zaten ze voor de zoveelste keer rechtop in bed. Eindelijk tegen de ochtend zwakte de wind af. Ook de regen werd minder. Uiteindelijk was de zware storm voorbij... deel 12 Vol met tranen in de ogen stonden de twee vrienden in het oude huisje. De storm had goed huis gehouden! De schoorsteen was er helemaal afgewaaid. Meer dan de helft van het dak lag er af. Op de zolder waren hun matrassen bedolven door een stuk muur, welke omlaag was gekomen. 'Ben ik blij dat wij afgelopen nacht bij Marie hebben mogen slapen' zei Tom zacht. 'Jip' zei Jip. 'Daar hadden wij mooi onder terecht kunnen komen, met alle gevolgen van dien' zei hij zacht. Beneden was de kachelpijp van het kacheltje omlaag gekomen; boven op het kacheltje. De ruitjes waren kapot. Nog meer scheuren waren te zien in het huisje. 'Nou moeten jullie nog meer gaan oppassen dat het huisje niet gaat instorten' zei een heel bezorgde Marie. Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom. 'Jip' zei Jip. De grote regenton liep over. Veel regenwater lag op de grond. De oude mat was door- en doornat. 'Die kan weg gegooid worden' bromt Tom. 'Jip' zei Jip, en keek er mistroostig naar. 'Hoe in vredesnaam gaan jullie dit allemaal schoon krijgen?' riep Marie. Geen van beiden wisten daar een antwoord op te geven. Zwijgend keken ze rond. 'Ik ga papa bellen' zei Jip, even later. Flip schrok geweldig bij het horen van het nieuws. 'Ik zou daar voorlopig maar niet blijven slapen' zei hij bezorgd. Nu moest er wel snel actie worden ondernomen, om het huisje te redden! Flip vond het bijzonder vervelend dat hij zo ver weg van huis was, om direct te kunnen handelen. Om ervoor te zorgen dat het huisje niet zou instorten moest de boel gestut worden. Het was vreselijk! Nog geen uur later belde hij terug, dat er een aannemer op weg was om te komen kijken. 'Als dat maar niet diezelfde van gisteren is' bromde Tom 'Want dan kan hij mooi rechtsomkeer weer vertrekken. Straks vraagt hij twee duizend euro voorschot' gromde Tom weer. 'Jip' zei Jip. Bikkel liep rond en snuffelde overal. 'Kom Tom' zei Jip 'Wij gaan schoonmaken'. Eerst werd de kachelpijp naar buiten gedragen, daarna het kapotte kacheltje. Die was loodzwaar. Vervolgens sleepten ze de vieze, natte oude mat ook naar buiten. Het bankje volgde. Daarna tilden ze de oude stoel van Caspar op en droegen deze ook naar de achterkant van het huisje. Gelukkig scheen de zon, dus kon alles een beetje drogen. Ook de tafel met twee stoelen vergaten ze niet. Ten slotte was de oude regenton aan de beurt. Zuchtend en puffend schoven ze deze naar de achterdeur. Plenzen water liep op de grond. Toen was het oude huisje beneden helemaal leeg. Boven werden de stenen van het omgevallen muurtje van de matrassen gehaald. De matrassen en dekbedden droegen ze naar beneden. 'Die mogen jullie wel zolang in mijn schuurtje wegzetten' zei Marie behulpzaam. Met dweilen werd het regenwater opgedweild. Zelfs Marie hielp. Ze was echt heel lovend hoe de twee vrienden met elkaar samenwerkten. 'Jullie zijn een goed team samen' lachte ze telkens. Jip en Tom waren druk aan de slag gegaan om alles schoon te maken. Af en toe gaven ze elkaar een kusje, of stonden even te vrijen. Ook op het moment toen ze ineens de schrik van hun leven kregen. Plotseling stond Sander in het huisje binnen. 'Kijk eens aan!' riep hij ineens. 'Ik heb altijd al gedacht dat hij een flikker ben' lachte hij heel gemeen. Verschrikt keken de twee vrienden hem aan. 'Hoe kom jij hier terecht?' riep Tom naar hem. 'Kwestie van slim wezen' zei hij met genepen ogen. Onderzoekend keek hij naar Jip. 'En wat voor een raar geval heb je nou weer opgeduikeld?' vroeg hij Tom, en bleef Jip alsmaar aankijken. 'Wat een yuppie!' zei hij weer. 'Hou je bek man!' riep Tom, en kwam tussen Jip en Sander in staan. 'Jip!' riep Jip. 'Och, och. Ons yuppie kan ook nog praten' zei Sander gemeen. Dreigend keek Tom hem aan. 'Rot op!' gilde hij. Sander keek hem aan. 'Wat is dit voor een krot?' riep hij daarna 'Je bent wel heel diep gezonken' lachte hij daarna. 'Sodemieter op!' gilde Tom weer. Een grommende Bikkel kwam kijken. 'O nee toch? Ze hebben ook al een hond!' ging Sander onverstoord verder. Bikkel kwam bij Tom staan en liet zijn tanden zien. 'Moet ik nou bang worden?' vervolgde Sander opnieuw. 'Wat een stomme hond! Hij kan nog geen bot kapot bijten, hahaha' lachte hij Bikkel uit. De twee vrienden stonden voor Sander, en keken hem heel kwaad aan. 'Wegwezen uit ons huis!' riep Jip. 'Ons huis? Is dit jullie huis?' riep Sander, die totaal niet onder de indruk was. 'Jullie krot zal je bedoelen?' grijnsde hij naar Jip. 'Krakers!' riep hij weer. 'Ik zal de politie eens bellen, om jullie aan te geven, dat jullie dit krot kraken' 'Sodemieter op! Idioot! Rotzak!' bleef Tom gillen naar zijn broer. Sander pakte zijn mobiel. Hoe Tom ook probeerde het hem te beletten; hij belde inderdaad de politie! Ook Jip lukte het niet. Sander was te sterk voor hem. 'Gemene rotzak' krijste Tom huilend. Sander lachte hem vierkant uit. En om het nog erger te maken vertelde, hij heel gemeen dat ze de vorige avond heerlijk hadden gesmuld van een lekker mals konijntje. Tom trok helemaal wit weg van schrik. 'Neeee!!!' gilde Tom weer. 'Dierenbeul!' riep Jip ook. 'Het konijntje smaakte voortreffelijk! Je hebt hem lekker vet gemest' bleef Sander zijn broertje sarren. Huilend van verdriet viel Tom tegen Jip aan. Jip troostte hem zacht. 'Ooooh Wat een dikke liefde met die twee' bleef Sander nog steeds doorgaan. 'Vieze flikkers!' riep hij daarna. Bikkel gromde en blafte constant. 'Hou je vlooienhond bij je!' riep Sander, toen Bikkel hem iets te dichtbij kwam. De ogen van Bikkel beviel hem totaal niet. En hij was ook erg bang van hem. Nog altijd bleef Sander rond staan kijken. 'Valt mee dat het nog overeind staat. Kijk die muren nou eens! Eén duwtje, en alles stort in hahahaha' bleef hij gemeen doorgaan. 'Wat een krot!' Het was vreselijk! Intussen was er een politieauto gestopt voor het huisje. Een agent kwam naar binnen. 'Klopt het dat er een melding is doorgegeven van het kraken van deze woning?' vroeg hij met barse stem. 'Zij!' wees Sander lachend. Doordringend keek de agent naar Jip en Tom. De agent keek rond.in het lege huisje. Daarna naar de twee vrienden. 'Van wie is dit huisje?' vroeg hij daarna. 'Van Caspar' zei ineens een vrouwenstem achter hem. Marie was op het lawaai en geblaf van Bikkel afgekomen. 'Wat voor een kenau komt daar nou binnen?' riep Sander. 'Hou je bek!' gilde Tom. Verbaasd keek ze naar de agent en naar Sander. 'Mijn broertje is een kraker' zei Sander haar met een brede grijns. 'Kraker?' vroeg Marie niet begrijpend. 'Mijn broertje heeft samen met zijn flikkervriendje dit krot zich toegeëigend' sprak Sander heel gemeen. 'Helemaal niet!' gilden Jip en Tom tegelijk. De agent begreep er niks van. 'Wie heeft hem gebeld?' vroeg Marie aan Tom en Jip. 'Hij!!' wees Tom. Marie keek naar Sander. 'Wie bent jij?' vroeg ze Sander. 'Het lieve, zorgzame broertje van Tom' zei Sander met een grijns haar. 'Rot op!' gilde Tom weer. Marie had al meteen door dat het niet klikte tussen de twee. 'Ik ben gebeld, omdat die twee jongens daar dit huisje zouden kraken' sprak de agent weer bars. 'Jouw broertje heeft meer lef in zijn donder dan jij in je kont' zei Marie tegen Sander. 'Mijn broertje MOET naar huis komen!' siste Sander haar. 'Zijn moeder is doodongerust' Zwijgend keek Marie naar Tom. Zijn gezicht stond op onweer. 'Ik MOET niks!' zei hij 'Moeder heeft nooit naar mij omgekeken. En nou moet ik ineens naar huis komen? Dacht het niet!' zei Tom weer. 'En nou allemaal je mond dicht!' riep de agent nog barser. Verschrikt keek iedereen naar hem. 'Is dit huisje nou wel of niet gekraakt?' vroeg hij aan Jip en Tom. Marie wilde iets zeggen, maar kreeg een teken van zwijgen. 'Nee! Caspar ligt in het ziekenhuis, en wij passen op dit huisje' zei Tom heel kalm. 'Ja ja! Maak dat de kat wijs' riep Sander. De agent keek niet begrijpend naar de twee vrienden. 'En in welk ziekenhuis ligt hij?' vroeg hij, en pakte zijn boekje. Rustig vertelde de twee vrienden wat er allemaal gebeurd was. 'Wat een sukkel' zei Sander telkens tussendoor. Boos keek de agent hem aan. Marie vulde het verhaal aan, en zei wist ook waar Caspar naar toe gebracht was. De agent schreef alles op. Ook de namen en adressen van iedereen noteerde hij erbij. 'Ik ga het uitzoeken' zei hij daarna bars. Hij groette iedereen en liep het huisje uit. 'En nu mee naar huis komen, jij!' zei Sander tegen Tom. Tom gilde dat hij niet mee wilde. Sander trok Tom aan zijn arm. Jip kwam direct zijn vriend te hulp. 'Opzouten yuppie!' riep Sander en gaf Jip een klap in zijn gezicht. Ook Marie wilde helpen, maar met een elleboog in haar buik, moest ze afhaken. Tom gilde hard dat hij niet meeging. Sander pakte zijn broertje beet en wilde hem het huisje uitsleuren. Alleen had hij niet op Bikkel gelet. Bikkel zag zijn nieuwe vriend op de grond liggen roepen en gillen. Juist op het moment dat Sander Tom voor de laatste maal wilde pakken, sprong Bikkel naar hem. Met een flinke bijtwond in zijn been, en gillend van de pijn vluchtte Sander het huisje uit. Hij riep dat hij wraak zou nemen op zijn broertje en diens vriend. Geschrokken bleven de twee vrienden achter in het huisje. deel 13 Kwaad was Sander naar huis gereden. Bikkel had hem flink gebeten, en hij moest er voor behandeld worden bij de huisarts. 'Ik doe ze een proces aan!' riep hij, met een verbeten gezicht. 'Wie denken ze wel dat ze zijn? Stelletje vieze, vuile flikkers!' Strompelend van de pijn was hij s avonds naar bed gegaan. Zijn broertje was dus een flikker? En hij had al een vriendje, zo'n half gare yuppie! Thuis had hij het gelijk verteld. De moeder van Tom had alweer niet eens gereageerd erop! Schouder ophalend was weer naar haar werk gegaan. Ruud had keihard gelachen, en gelijk geroepen dat eindelijk van hem vanaf waren. Ze hadden weer meer eten! Maar Sander wilde wraak. Hij was in totale verlegenheid gebracht bij die agent. En die agent had ze zelfs geen bekeuring gegeven! En die rare vrouw had ze ook al verdedigd! Met een van pijn verwrongen gezicht lag Sander te denken; iets te verzinnen om voor eens en voor altijd van zijn broertje af te zijn. Terwijl buiten zacht begon te regenen viel Sander in slaap. Tom had de schrik nog goed te pakken, na het onverwachtse bezoek van zijn broer. Veel werk kwam er niet meer uit zijn handen. Hij ging buiten op het bankje zitten. Hij voelde zich vernederd. Jip kwam naast hem zitten, en legde zijn hand op de knie van zijn vriend. Zelfs Bikkel likte zijn hand. 'Ik weet werkelijk niet wat ik fout doe' zuchtte Tom. 'Jij doet niks fout, lieverd' sprak Jip, en hij gaf zijn vriend een kus op zijn wang. Daarna trok hij Tom naar zich toe. 'Ik hou van je, schat' zei Jip ineens. Tom draaide zijn hoofd naar hem. In de ogen van Jip las hij zoveel liefde. Zonder iets te zeggen zochten de lippen elkaar weer. Zachte kussen gaven ze elkaar. Tom draaide zich nog beter naar Jip toe, om hem hartstochtelijker te kunnen zoenen. Wat hield hij van die gast! Een hand van Jip gleed tussen zijn been naar zijn kruis. Hij voelde zijn piemel groeien. Heftig waren ze nu met elkaar aan het vrijen. Hun tongen zogen ze naar binnen. Tom kuste Jip in zijn hals, en zakte omlaag. De zon scheen heerlijk op hun beiden. Eindelijk was het weer eens warmer. Warmer werden ze wel van elkaar. Al snel waren de shirts uitgetrokken. Jip gooide zijn ene been over het bankje en zat nu recht voor Tom. Tom likte zijn tepels, die alsmaar harder en harder werden. Zacht kreunde Jip. Kussend over zijn borst en buik zakte Tom verder omlaag. Jip hijgde en streelde zacht over het hoofd van Tom. Tom gooide nu ook een been over het bankje. Daarna schoof hij naar achter, om zo de knoop van de broek van Jip los te kunnen maken. Jip strekte zijn armen achter zich. Zijn piemel zat in de mond van Tom. Zacht en kalm was hij Jip aan het pijpen. Het bankje wiebelde ervan. Geconcentreerd bleef Tom zijn vriend pijpen. Het was alweer een paar dagen geleden, per slot van rekening. Jip kreunde toen Tom een testikel binnenzoog. Tom giechelde even. Hij ging verder met pijpen. De gehele piemel van Jip zoog Tom naar binnen. Wat was dat heerlijk. Tom trok de broek van Jip verder omlaag. Jip strekte zijn benen, zodat zijn broek helemaal uitgetrokken kon worden. Naakt zat hij nu tegenover Tom. Zijn piemel was hard en nat. Tom werd er nog geiler van. Vlug volgde hij het voorbeeld van zijn lief, en lag even later naakt voorover Jip te zuigen. De warme zon scheen op zijn strak kontje. Jip boog voorover en streelde de rug van Tom. Zacht kreunde Tom ervan. Er gleed zelfs een vinger in zijn spleet. De pik van Tom stond ook hard, en lag plat tussen hem en de bank. Druppels voorvocht lekte uit de eikel. In een rustig tempo pijpte Tom zijn vriend. Jip kreunde en hijgde van geilheid. Bij het omhoog komen likte Jip zijn schatje. De beiden pikken raakten elkaar, en gaven elkaar ook een kusje. Strak zaten ze naakt tegenover elkaar in de late middagzon. Heftig waren de liefdeskussen die ze elkaar gaven. Zalig vreeën ze met elkaar. Even vergaten ze alle miserie. Twee prachtige, naakte lichamen, die warm en mooi waren. Jip zakte omlaag, en nam nu de piemel van Tom in zijn mond. In een heerlijk geil tempo pijpte hij hem. Zacht hijgde Tom in de warme wind. Lichte stoten gaf hij in de mond van Jip. De handen van Jip lagen op zijn heupen. Tom streelde Jip door de haren. Opnieuw waren de kussen intens, die ze elkaar daarna gaven. Beiden pikken dropen veel voorvocht. Super verliefd waren ze op elkaar! Ze konden geen genoeg van elkaar krijgen. Telkens trokken ze elkaar naar zich toe, en kuste elkaar hartstochtelijk. Het geile lustgevoel kwam weer naar boven. De warme zon verwarmde hun naakte lichamen. De liefde voor elkaar verwarmde hun harten. En de liefde voor elkaar was er zeker! Om en om pijpte ze elkaar. Om en om zogen ze elkaars ballen in hun warme mond. Ongelooflijk veel hielden ze van elkaar! Zelfs Sander zou het niet lukken om hen uit elkaar te drijven. De stralen sperma spoten uit hun ballen. Heerlijke, warme sperma kleefde aan elkaars lichaam. Daarna was het tijd om te gaan eten bij Marie. Marie had het avondeten al klaar. Omdat het zo heerlijk weer was zaten ze achter haar huis ervan te genieten. Bikkel lag bij Tom. Marie was werkelijk verbaasd hoe die twee met elkaar omgingen. 'Ga je straks nog mee naar mijn huis om de bokjes en konijnen eten te geven, schat?' vroeg Tom na het eten. Jip vond het wel een leuk idee om de bokjes en konijntjes van Tom te zien. Hij wilde ook wel eens zien hoe Tom woonden. 'Stel je er maar niet teveel van voor. Ons huis is bij bijlange niet zo mooi als die van jullie' zei Tom. 'Och' zei Jip 'Maar de het jongste telg wat er woont is wel heel mooi', en hij trok er een hele brede grijns erbij. Tom moest ervan kleuren. Zelfs Marie lachte erom. 'Jullie zijn me wel een stel bij elkaar' grinnikte ze. Lachend fietste de twee vrienden die avond naar het huis van Tom. Ruud was de eerste die ze zag aankomen fietsen. Verbaasd bleef hij staan kijken. �Waar kom jij vandaan?' vroeg hij, en keek Jip onderzoekend aan. 'Ga je geen bliksem aan' zei Tom. Zonder verder nog een woord te zeggen liep hij samen met Jip naar de achterkant van het huisje. 'En wie ben jij?' vroeg een nieuwsgierige Ruud aan Jip. Jip keek hem aan, en zei 'Jip'. 'Jip? Wat voor een stomme kleuternaam is dat nou? Jip!' lachte Ruud hem uit. 'Nee Ruud is een geweldige naam!' riep Tom hem smalend toe. 'En wat heb je met je broer gedaan? Hij moest naar de dokter omdat hij gebeten was door een rothond!' zei Ruud alweer gemeen tegen Tom. 'Zijn eigen schuld!' riep Tom hem toe. 'Had hij maar met zijn poten van mij af moeten blijven! Bikkel kwam voor mij op' grijnsde Tom weer. 'Bikkel! Wat een stomme hondennaam!' zei Ruud opnieuw gemeen. 'Jullie moeten eens wat meer respect hebben voor Tom' zei Jip ineens. 'Respect? Voor hem?' wees Ruud kwaad naar Tom. 'Hij is nog te stom om voor de duvel te dansen' riep Ruud naar Jip. 'Waarom doen jullie zo gemeen tegen hem?' wilde Jip weten. Het gezicht van Ruud betrok. Ondertussen was Tom naar zijn dieren gelopen om ze te verzorgen. Vragend bleef Jip Ruud aankijken. 'Nou? Waarom?' bleef hij hem bestoken. Aan het gezicht van Ruud was duidelijk te zien, dat hij niet gauw een antwoord wist te weten. 'Nou? Vertel!' riep Jip naar hem. De ogen van Ruud keken hem strak aan. 'Omdat hij een vieze, vuile flikker is' zei hij toen heel gemeen. Nu waren het de ogen van Jip die hem kwaad aankeken. 'Man, je staat dit gewoon ter plekke te verzinnen' siste hij naar Ruud. 'Sodemieter op! Halve gare kontenneuker!' riep Ruud hem toe. 'Jullie zijn vieze, vuile homo's!' gilde hij weer. Tom hoorde van een afstand hoe zijn vriend Ruud flink bestookte met allerlei vragen. Dat deed hem goed! Jip kwam op voor hem. 'Jullie weten helemaal niet wat er in Tom omgaat' zei Jip weer. 'Jullie denken alleen maar aan jezelf, egoïsten!' bleef Jip doorgaan. Als er iets was waar Jip niet tegen kon, was onrecht. 'Hou je bek! Flikker!' kaatste Ruud terug. Jip was hem werkelijk in woorden de baas. 'Wel gemakkelijk om je achter Sander te verschuilen, hé?' ging Jip nu ook gemeen door. 'Je laat je broer het vuile werk doen, want je was zelf te laf om vanmiddag met hem mee te komen' siste Jip naar hem. Het gezicht van Ruud werd vuurrood. 'Jij bent nog achterbakser dan je broer!' zei Jip nu weer. 'Lekker gemakkelijk om Tom te treiteren en te pesten, want hij kan zich toch niet verdedigen! Zijn oudere broer is er nooit, en zijn zus denkt ook alleen maar aan haarzelf' bleef Jip de broer van Tom ongezouten de waarheid zeggen. De ogen van Ruud schoten vuur. 'Ik zal je poten eens breken! Homo!' gilde Ruud terug. 'Als jij één vinger naar Jip uitsteekt, dan zal ik mama eens vertellen van je handeltje' riep Tom plots achter hem. Geschrokken draaide Ruud om. 'Handeltje? Wat voor handeltje?' zei hij met een benepen stem. Tom grijnsde 'Jij denkt toch zeker niet dat ik zo achterlijk ben dat ik niet door heb dat jij handelt in xtc-pillen?' Het gezicht van Ruud trok helemaal wit weg. Jip keek ook al verbaasd naar Tom. 'Xtc-pillen?' vroeg hij nieuwsgierig. Tom kwam erbij staan, en knikte zelfverzekerd. �meneer hier, heeft boven op zolder in zijn slaapkamer een handeltje xtc-pillen verborgen liggen' grijnsde Tom naar Jip. 'Niet waar! Helemaal niet!' krijste Ruud, en keek geschrokken om hem heen; bang dat iemand anders het gehoord had. 'Dus broer, je bent gewaarschuwd' zei Tom hem heel ernstig aankijkend. Jip keek naar Tom; Tom keek naar Jip. 'Vuile, vieze flikkers' siste Ruud nog een keer. 'Als je dat doet ,dan draai ik eigenhandig jouw bokjes de nek om, en slacht ik je beiden konijnen' kwam wel heel dreigend uit zijn mond. Jip zag aan zijn ogen dat hij het serieus meende. 'Arme Tom' dacht hij. 'Ruud is er nog voor in staat om dat te doen'. Tom keek strak naar zijn broer. 'Dus jij bent ook gewaarschuwd, broertje!' siste Ruud gemeen terug naar Tom. Zonder nog een woord te zeggen draaide Ruud zich om en liep terug naar binnen. Jip keek alweer naar Tom; Tom alweer naar zijn Jip. Jip zag grote schrik in de ogen van Tom. 'Ik denk dat het beter is dat je je oom Bert gaat bellen, om hem te vragen of je dieren niet zolang bij hem kunnen logeren' zei een verstandige Jip. Tom knikte, hij wist dat zijn beiden broers niet te vertrouwen waren. Stil fietsten ze samen terug naar Marie... deel 14 Ruud liep kwaad naar binnen. 'Wat denken die twee wel? Hem de regels voorschrijven?' dacht hij alsmaar. 'Hij zal die flikkers eens een lesje leren!' gromde hij in zichzelf. Ondertussen was Sander thuis gekomen, en had binnen door een open raam de ruzie tussen Ruud en zijn broer, met dat gekke yuppie, gezien en vooral ook gehoord. Gemene ogen trok hij erbij. 'Eigenlijk niet zo gek bedacht door Ruud, om die snertdieren van Tom de nek om te draaien' dacht hij weer. Samen trokken ze zich terug op de slaapkamer van Sander. Ze hadden gemene, snode plannen! Bij thuiskomst zagen Jip en Tom een politieauto staan voor het huis van Marie. Geschrokken keken ze elkaar aan. Haastig spurtte ze naar binnen. Aan de keukentafel zat dezelfde barse agent, welke eerder die middag langs was geweest. Hij vertelde dat hij navraag had gedaan bij Caspar. Alles klopte wat de twee vrienden hem verteld hadden. Ze mochten blijven wonen in het oude huisje. Zijn stem klonk veel vriendelijker dan eerder die middag. Met een zucht van opluchting bedankten ze de agent. Na zijn vertrek liepen ze naar het huisje. Door de warme zon was de mat al een flink stuk opgedroogd. Ook rest van de meubels waren opgedroogd door het vocht. Alles werd weer terug naar binnen gebracht. Het was te riskant om het buiten te laten staan. Je weet maar nooit tegenwoordig! Daarna sloten ze het huisje weer zorgvuldig af, en liepen terug naar Marie. Tom belde zijn oom Bert op, om hem hulp te vragen voor de opvang van zijn bokjes en konijntjes. Dat was geen probleem. Met Bruno ging het ook het al wat beter. De dierenarts had zijn been moeten opereren. Het was nu gewoon maar afwachten hoe het verder zou evalueren. Afgesproken werd dat de volgende dag hij met zijn auto Tom en Jip zou komen ophalen voor de verhuis van de dieren. Gerustgesteld nam Tom afscheid van zijn oom Bert. Al vroeg de volgende dag kwam oom Bert. Hij had nog meer klussen te doen. Achter zijn auto had hij een grote aanhangwagen voor de konijnenkooien. Voor de bokjes had hij wel ruimte in zijn schuur. Het ontvangst was weer niet erg hartelijk. Sander en Ruud kwamen gelijk naar buiten gelopen, toen ze de auto van hun oom zagen. 'Wat komt jij hier doen?' riep Sander al gelijk. 'Ook goedemorgen' zei oom Bert rustig. Tom en Jip stapte vlug uit de auto, en liepen naar de dieren. Plotseling hoorde oom Bert een keiharde gil, en gejammer. Sander keek hem grijnzend aan. In volle vaart rende oom Bert de kant op waar het geschreeuw vandaan kwam. 'Moordenaars! Moordenaars!' riep Tom schreeuwend. Met een geschrokken gezicht zag oom Bert wat er gebeurd was. Aan een touw in het oude schuurtje hing een dood konijntje! 'Moordenaars!' gromde oom Bert ook. Tom stond aan de grond genageld. Haastig rende Jip naar de andere kant van het schuurtje. 'Neeeeeeeeeee!!!' riep hij. Met een hand voor zijn mond stond hij te kijken. Achter in de kooi lag een dood bokje. 'Moordenaars!' riep hij nu ook. Tom stond ineens bij hem. 'Neeeeeee!' gilde hij van verdriet. Ruud en Sander stonden op een afstandje samen te kijken. Ze zeiden niks, maar hun gezicht sprak boekdelen. Snikkend viel Tom in de armen van Jip. 'Dat is jullie verdiende loon!' grijnsde Sander. Oom Bert liep naar Sander, en gaf hem een flinke klap in zijn gezicht. Geschrokken deinde Ruud achteruit. 'Vlegels! Dierenbeulen!!' riep oom Bert. Ruud lachte gemeen. 'De flikkers waren gewaarschuwd' siste hij. Vreselijk was het om te zien hoe Tom huilde om het verlies van zijn bokje en konijntje. Zelfs Jip kreeg hem niet getroost. Samen haalden ze het dode konijntje van het touw, en legde hem voorzichtig in de aanhangwagen. Het dode bokje legden ze er naast. Oom Bert legde er daarna een zeil erover. Het andere konijntje en bokje haalden ze uit hun kooi. Het konijnenkooi werd ook opgeladen. Jip en Tom kropen achter in de auto met de dieren op hun schoot. Snikkend knuffelde Tom zijn enigste konijntje. Jip knuffelde het bokje. Sander en Ruud waren allang weer weggelopen; laf als ze waren. Daarna reden ze weg, naar het boerderijtje van Bert. Met heel veel verdriet begroeven ze het konijntje en het bokje bij elkaar in één graf. Tom huilde vreselijk. Ook oom Bert en Jip hielden het niet droog. Hoe konden zijn broers hem dit aandoen? 'Ik wil nooit meer terug naar huis' snikte Tom alsmaar. 'Moordenaars!' riep hij weer. Samen met Jip huilde Tom. Oom Bert kwam erbij staan. 'Die twee krijgen ook nog wel eens hun verdiende loon' zei hij met een bemoedigende stem. 'Wees beiden sterk, en laat je niet van je stuk brengen door hen. Anders hebben ze jullie precies waar ze jullie willen hebben' zei hij weer. Jip keek naar Tom; Tom keek naar Jip. 'Hij heeft gelijk' zei Tom. 'Jip' zei Jip ook. Nog eenmaal keken ze naar het graf. Daarna namen ze afscheid. Bij Marie belde Tom meteen de politie op, om aangifte te doen van het doden van zijn twee dieren. Marie luisterde alweer met een geschrokken gezicht naar het verhaal. 'Wat voor monsters zijn dat?' vroeg ze zich telkens af. Het was niet verstandig dat Tom terug naar huis zou gaan. Overnachten deed hij toch al bij Marie, en dat vond Marie heel gezellig. Ze was een beetje van de twee vrienden gaan houden. Jip en Tom waren heel graag bij haar. Marie zorgde goed voor hun. Ze waren gelukkig samen. Sander en Ruud waren door de politie opgezocht, en hadden een fikse boeten gekregen voor het doden van de dieren van Tom. Wat waren ze kwaad geweest daarover! Niks hielp; ze moesten boeten. Vol haatgevoelens hadden ze Tom vervloekt. Tom en zijn flikkervriendje waren nog niet van hen vanaf! Jip en Tom hadden al veel werk verricht in het oude huisje. Jip had zorgvuldig alle gebreken in de grote map van zijn vader opgeschreven. Ze schrokken zelf hoeveel er aan het huisje gedaan moest worden. 'Straks bedenkt je vader zich nog' zei Tom. Gelukkig had de laatste dagen niet meer geregend, waardoor alles goed kon opdrogen. Nog altijd was er geen nieuwe aannemer langs geweest. En veel aan het huisje konden ze niet doen. Het enigste was dat ze samen een privé plekje hadden om samen zo nu en dan eens van elkaar te kunnen genieten. De groenten in de moestuin groeide ook geweldig. Nu nog twee weken, en dan kwam de vader van Jip terug. Dan zou het wel gaan veranderen. Helaas ging het allemaal anders lopen dan ze hadden gedacht en gehoopt. deel 15 De eerste week van de vakantie was voorbij. Het was zaterdagmorgen. Tom werd wakker in de armen van Jip. Het ochtendzonnetje scheen door het venster. Zacht kuste hij zijn vriend. Ondanks alles waren ze toch samen! Tom dacht aan de voorbije week. Hij was gelukkig, mar ook bang. Bang op nog meer wraak van zijn broers. Hij nestelde zich tegen Jip. Sloeg zijn arm over hem heen, en gaf hem zachte tedere kussen. Vrijen met Jip was altijd super. Langzaam voelde hij zijn piemel bewegen. De pyjama die ze van Marie hadden gekregen, droegen ze al dagen niet meer. 'Veel te lastig met vrijen' had Tom tegen Jip gezegd. Hij streelde het lekkere, warme lichaam van Jip. Jip kreunde een beetje in zijn slaap. De hand van Tom gleed over de borst omlaag. Hij voelde de platte buik van zijn lief. Teder gaf hij Jip kleine kusjes in zijn hals. Voorzichtig pakte hij de slappe piemel, en gaf er korte rukjes aan. Jip kreunde alweer. Een paar druppels voorvocht kwamen uit de eikel. Zijn vingers gleden over de piemel omlaag naar de ballen; die waren hard; hard van de lekkere warme sperma, waar Tom zo naar verlangde. Jip sliep nog altijd door. De hand van Tom gleed over de heup naar de billen. Die voelden ook zo strak aan. Vingers zochten de spleet; daarna het gaatje. Zacht masseerde Tom het hete gaatje van zijn Jip. Jip kreunde alweer in zijn slaap. Tom drong met zijn vingerkootje in het nauwe gaatje. Dat vond Tom altijd zo lekker; Jip vingeren. De vinger van Tom ging dieper; een tweede vinger volgde. Jip kreunde nu nog meer. De piemel van Tom stond nu ook omhoog. Zijn eikel lekte voorvocht op het laken onder hem. Tom kroop strakker tegen Jip aan. Hij had zin om zijn vriendje te neuken, terwijl hij nog sliep! Behoedzaam duwde hij het been van Jip wat vooruit. Daarna pakte hij zijn eigen piemel. De natte eikel drong naar binnen; centimeter voor centimeter. Het was al veel te lang geleden dat hij Jip had geneukt. Jip werd wakker. Hij gooide zijn arm naar achter; op de billen van Tom. 'Dieper duwen, schatje' hijgde een geile Jip. Tom kuste zijn vriend een goedemorgen, en drong verder in zijn nauw kontje. Jip hijgde sneller. Dit was ongelooflijk geil! De piemel van Tom zat er helemaal in. Zachte stoten gaf hij in het kontje van zijn vriend. Zijn hand streelde de harde tepels. Tedere kussen gaven ze elkaar. De stoten in het kontje van Jip werden sneller. Liefdevol streelde Toms hand het naakte lichaam van Jip. Hun warme tongen raakten elkaar telkens. Jip kreunde weer zacht. Zo vrijen met Tom vond hij altijd het geilste! Tom was dan zo lief voor hem. Jip voelde de heupen van Jip tegen de zijne. Wat had die Tom toch sterke benen! Zijn eigen piemel stond omhoog; druppels voorvocht dropen omlaag. Ze waren echt voor elkaar bestemd. Tom omsloot met zijn hand de piemel van Jip. Hij rukte hem harder. Ook de neukbewegingen werden heviger. Zo heerlijk was het om Jip te kunnen neuken. Jip draaide zich op zijn buik. Tom kwam helemaal boven op hem liggen. Zijn piemel kon nu nog dieper erin. Dat maakte Jip nog geiler en geiler. Jip voelde het warme, geile lichaam van Tom op de zijne. Krachtig werden de neukstoten. De hand van Tom gleed onder zijn buik. Jip wist dat Tom naar zijn piemel zocht. Hij duwde zichzelf iets omhoog. Zijn piemel lag in de hand van Tom. De eikel van de piemel van Jip was helemaal nat van het voorvocht; het zat zelfs tussen de vingers van Tom. Intens bleven ze elkaar kussen. Wat waren ze verliefd op elkaar! Jip voelde hoe Tom sneller aan zijn piemel bleef rukken. De sperma in zijn ballen werd gemolken. Tom neukte dieper en dieper. 'Ik hou van je, schat' hijgde Tom telkens. Jip kon soms amper iets zeggen. Tussen het kreunen en hijgen door zei hij dat hij ook verliefd was op Tom. Een warme, zalig gevoel stroomde door zijn lichaam. Steeds sneller werkte Tom naar een geweldig hoogtepunt. Steeds sneller rukte hij aan de piemel van Jip. Flinke stralen zaad spoten beiden uit hun harde, hete piemels. Het onderlaken was nat van de sperma. Hijgend draaide Jip zich terug op zijn rug. Hij keek naar een geile Tom, die op hem kwam zitten. Jip moest de eikel, met klodders zaad, schoonlikken. Daarna ging de alweer harde piemel van Tom in zijn mond. Jip moest zijn Tom pijpen. Tom kraaide van plezier bij het voelen van de hete tong over zijn eikelrand. Jip gaf hem telkens een knipoog. Tom neukte heerlijk in het mondje van zijn vriendje. Een tweede golf sperma spoot even later in de keel van Jip. Jip slikt alles door. 'Jij hebt altijd lekker zoet sperma, schat' zei Jip en hij likte een paar slierten sperma van zijn mondhoeken. Tom zakte met zijn hoofd en kuste Jip op zijn mond. Hij proefde zijn eigen sperma nu ook. 'Mmmmm, lekker!' giechelde hij. Kussend en likkend zakte Tom dan verder omlaag. De piemel van Jip was alweer hard. De piemel van Jip ging in de mond van Tom. Jip kreunde ervan. Steeds sneller pijpte Tom zijn lief. Jip ging harder kreunen. Golven liefdeszaad spoot niet lang daarna omhoog uit de ballen van Jip, in de keel van Tom. Ook Tom slikte alles door. �Lekker!' zei hij weer. Jip giechelde even. Daarna kropen ze in elkaars armen. Nog even wilden ze slapen.. Ineens werden ze wakker door het geblaf van Bikkel. 'Bikkel! Koest! Je maakt ze wakker' probeerde Marie hem tot rust te brengen. Maar het lukte niet. Bikkel wilde de slaapkamer in de jongens. 'Bikkel!' riep Marie harder. Versuft keken de beiden vrienden elkaar aan. 'Waarom gaat Bikkel nou zo tekeer?' vroeg Jip. Vlug trokken ze hun pyjamabroek aan. Nog altijd blafte hard. Bij het opendoen sprong Bikkel tegen Tom omhoog. Tom viel bijna achterover in de armen van Jip. 'Rustig Bikkel!' riep hij. 'Wat is er aan de hand met jou?' vroeg Tom Bikkel. 'Bikkel kwam ineens hard het huis in gerend' zei Marie, toen ze terug kwam gelopen. 'Ik zag hem van jullie huisje vandaan komen' zei ze weer rustig. 'Hij rende als een haas. Hij kwam van achter het huisje' zei Marie weer. Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom. Aan hun gezicht was duidelijk te zien dat ze het niet vertrouwden. Vlug trokken ze hun kleren aan, en liepen in een gehaast tempo naar het huisje. Bikkel volgde blaffend. 'O neeee!' riep Jip, die als eerste er was. 'Er is ingebroken!' Tom was er snel bij. 'Wat? Ingebroken?' vroeg hij geschrokken. 'Kijk maar!' wees Jip. Inderdaad; de achterdeur stond open. Even aarzelden ze. Dan gaf Jip de deur een duwtje. Bikkel schoot als eerste naar binnen. Nerveus volgden de beiden vrienden hem. 'O My God!' riepen ze beiden geschrokken. Overal op de muren zien ze met witte verf tekst staan. 'Flikkers Rot Op!' en 'Wij houden niet van Homo's!'. Ook het woord 'Kontenneukers!' en 'Pikkenlikkers'. Tranen sprongen in hun ogen. Verschrikkelijk! 'Wie doet zo iets?' vroeg Tom zacht snikkend. Ook Jip kreeg geen woord over zijn lippen. Bikkel liep alsmaar blaffend op en neer. 'Bikkel! Rustig!' zei Jip. Maar Bikkel luisterde niet. Tom liep Bikkel achterna. Bij de andere deur stond hij stil. Zijn adem stokte. 'Schat? Wat is er?' vroeg Jip, hem achterop komend gelopen. 'Sander!' wees Tom. 'Sander? Wat Sander?' vroeg een niet begrijpende Jip. 'Zijn vest! Daar!' Tom pakte het vest van de grond. 'Dit is de vest van Sander' zei hij grimmig. 'Sander is hier geweest!' Vol van verbazing keken ze elkaar aan. 'Hoe? Hoe? Sander hier?' zei Jip verbluft. Tom knikte zelfverzekerd. 'Sander heeft hier ingebroken, en die tekst op de muur geschilderd. Ik herken zijn handschrift' zei hij daarna. 'En nu?' vroeg Jip. 'Hij houdt niet op met pesten en treiteren' zei Tom zacht. 'Politie bellen maar weer?' vroeg Jip. Tom knikte. 'Volgens mij heeft Bikkel gezien dat er was ingebroken, en is ons komen waarschuwen' zei Tom weer. 'Jip' zei Jip knikkend. Tom pakte zijn mobiel, en belde de politie. Niet lang daarna stonden ze in het huisje. Tom gaf hun het vest als bewijs. De politie vertrok even later. 'Ik vind het verschrikkelijk voor je Jip, dat mijn broer heeft ingebroken' zei een verdrietige Tom. Jip pakte zijn vriend vast en kuste hem. 'Daar kan jij echt helemaal niks aan doen, schat' zei hij zacht. Juist op het moment dat ze terug wilden lopen om Marie te gaan vertellen over de inbraak, rinkelde het mobiel van Tom. Het was zijn oom Bert. Hij vertelde dat het al veel beter ging met Bruno, en dat hij zowaar al een beetje buiten had rondgelopen. Daar waren Tom en Jip verheugd over. Gelaten vertelden ze daarna over de inbraak. 'Je moet echt goed oppassen voor je broers. Ze zijn levensgevaarlijk!' zei een tierende oom Bert. 'Ga nooit alleen naar het huisje! Je weet maar nooit wat ze nog meer van plan zijn! Zeker nu je ze weer de politie op hun dak hebt gestuurd' zei een waarschuwende oom Bert. En het was maar goed dat hij dat gezegd had... Sander werd door de politie flink aan de tand gevoeld over de inbraak. Natuurlijk ontkende hij alles. En dat vest was niet van hem! Hij riep telkens dat jij daar niet was geweest. Zijn been deed te pijn om auto te kunnen rijden, laat staan fietsen! Woest was hij weer op zijn broer. Hij was helemaal niet in dat krot geweest! En hij snapte ook niet hoe zijn vest er terecht was gekomen. Dat laatste kon hij natuurlijk niet aan de politie vertellen. Iemand was bezig hem erin te luizen. Maar wie? Toen Ruud thuis was gekomen had hij hem alles verteld. Ruud zei dat Tom het zelf gedaan zou hebben. De dag ervoor had hij hem nog even naar binnen zien gaan. Even later was hij teruggekomen met een tas met kleren. Daar zou die vest wel bij in gezeten hebben!. Sander geloofde hem direct. Tom probeerde hem en Sander in het kwaad daglicht te zetten. Ze wilden ervoor zorgen dat ze die twee echt de schrik op hun lijf joegen, zodat ze zouden ophouden. Ruud nam Sander mee naar boven. Ze moesten iets gemeens gaan verzinnen. Alweer werden snode plannen gesmeden. Deze keer nog gemener dan daarvoor..! deel 16 Jip en Tom hadden de gehele dag een onrustig gevoel in hun lichaam. De inbraak in het oude huisje was niet zomaar een inbraak. Nee, het leek wel of iemand hun aan het waarschuwen was dat ze nu echt moesten oppassen. 'Oppassen? Waar moeten wij voor oppassen?' zei Tom tegen Jip, toen Jip dit vertelde aan Tom. 'Wij hebben echt niks verkeerds gedaan! Wij doen niemand iets kwaads!' bleef Tom volhouden. Maar toch had hij ook een angstig voorgevoel in zijn lichaam. Zelfs Bikkel liep constant onrustig op en neer in het huisje rond, terwijl de vrienden bezig waren met het schoonmaken. Marie, echter, zei dat het wel los zou lopen. Ze hadden de dader toch te pakken? 'Niet te pakken!' riep Tom tegen haar. 'Ze hebben Sander alleen aan de tand gevoeld, maar hij ontkende in alle toonaarde!'. Jip knikte eenstemmig en zei 'Jip'. Het was al laat in de namiddag toen onverwacht het mobiel van Jip afging. Het was zijn vader. Hij had een andere aannemer gevonden. Geschrokken hoorde hij hoe er was ingebroken. 'Jullie hebben ook geen geluk met dat huisje' zei hij zacht. 'Wees alsjeblieft op je hoede voor die twee!' zei hij met een waarschuwende stem. 'Ze kunnen nog wel eens voor een nare verrassing gaan zorgen. Ga nooit alleen naar het huisje. Neem Bikkel altijd mee! Je weet maar nooit!'. Jip beloofde zijn vader dat zeker te doen. In de verte zagen ze donderwolken opkomen. Het was heel broeierig geweest vandaag. Half naakt hadden ze de gehele dag rondgelopen. De temperatuur was gestegen tot bijna dertig graden. Ook in hun eigen lichaam steeg telkens de temperatuur als ze naar elkaar keken. Tussen het klussen door gaven ze elkaar tedere kussen. En zelfs één keer lukte het Tom om de broek van Jip los te trekken, om hem een zalige pijpbeurt te geven. Kreunend tegen de achterdeur had Jip onwijs veel zaad gespoten in de keel van zijn lief. Natuurlijk liet Jip dit niet op zich zitten en rende Tom net zolang achterna totdat hij hem plat op zijn buik in het gras had liggen, om hem een harde neukbeurt te geven. Keihard van plezier had Tom liggen kronkelen van genot. Bikkel wilde ook meespelen, en had het gezicht van Tom ondertussen schoongelikt. Sneller dan verwacht verdween de zon achter het dikke wolkendek. In de verte waren de eerste dondergeluiden van het onweer te horen. In hun grote haast ruimde ze alles snel op, en vergaten de achterdeur op slot te draaien... Donder en bliksem joeg de benauwde lucht weg. Stromende regen viel omlaag. Zuchtend zaten de twee vrienden aan de tafel bij Marie. 'Wat een rot zomer!' zei Tom telkens. 'Dat wordt morgen alweer dweilen!' 'Jip' zei Jip met een bezorgd gezicht. Al snel was het donker geworden. De twee vrienden hadden geen zin meer om terug te gaan naar het huisje. Ze hadden daar toch geen elektriciteit. Dus ze besloten vroeg naar bed te gaan. Maar het onrustig gevoel bleef. Ook bij Bikkel, die telkens rond bleef lopen. De onweersbui trok weg, en het klaarde wat op. In de verte kwam een auto aangereden.. Tom lag in de armen van Jip een boek te lezen. Jip streelde door zijn haren, en gaf hem zo nu en dan een kusje op zijn hoofd. Wat was hij gelukkig met Tom. Samen lagen ze naakt boven op het dekbed, omdat het te warm was eronder te gaan liggen. Jip had het raampje van de slaapkamer opengezet. Een zachte wind waaide naar binnen. Zijn handen liet hij glijden over de borst van Tom. Tom giechelde telkens, wanneer zijn tepels gelikt werden door Jip. Beiden pikken lagen tegen elkaar. Druppels vocht vermengde elkaar. Kussend over de borst en buik zakte Jip langzaam omlaag. De piemel van Tom reageerde gelijk bij een tedere aanraking, en schoot omhoog. Jip legde zijn handen, links en rechts, over de heupen van zijn lief en hij hapte telkens naar de eikel. 'Bijt er niet in hé?' grinnikte Tom, en hij keek onder zijn boek omlaag. Lachend lukte het Jip de eikel te vinden, en zoog eraan. Zalig gevoel ging door het lichaam van Tom. Zijn piemel verdween helemaal in de mond van Jip. Steeds sneller pijpte Jip de keiharde piemel van Tom. Tom kreunde harder, en gooide zijn boek op de grond. Zijn handen grepen naar het hoofd van Jip, om deze dieper te laten pijpen. De hete tong gleed over de eikelrand; Tom moest moeite doen niet te gaan spuiten. Wat kon Jip hem altijd zo zalig pijpen! Tom trok Jip even later op zijn lichaam; ze lagen in standje negenenzestig op elkaar. Terwijl Jip de piemel en ballen van Tom nog harder ging pijpen, trok Tom zijn bilspleet uit elkaar. Hij likte over het natte gaatje. Jip kreunde van geilheid. Van boven naar beneden ging telkens de tong van Tom. Soms duwde hij het puntje erin, om Jip wat te platen. Giechelend lagen ze elkaar te plagen. Tom trok de piemel van Jip onder hem vandaan, en hapte ernaar. Een luide kreun was te horen. Jip richtte zich wat op, om nog dieper in de keel van Tom te gaan. Beiden pikken waren loeihard. De eikel van Jip raakte telkens de huig; druppels voorvocht stroomde uit de eikel in de slokdarm. Tom hield de strakke billen van zijn vriend vast. Jip hijgde tussen het pijpen door. Zijn hete tong ging langs de schacht omlaag tot aan de ballen; hij zoog een testikel naar binnen. Tom kraaide ervan. Zo verliefd waren ze op elkaar! Plotseling werd hun vrijpartij abrupt ruw onderbroken door geroep van Marie. 'Bikkel!! Kom terug!' riep ze keihard. Jip keek op. Weer hoorden ze Marie roepen 'Bikkel! Blijf binnen! Bikkel! Kom terug!' Snel ging Jip van Tom. Tom baalde ervan; hij net zo lekker de piemel van Jip in zijn mondje. 'Bikkel!' riep Marie alweer. Jip haastte zich naar het slaapkamer raam. Ineens zag hij een auto voor hun huisje staan. Hij wenkte Tom. Wat doet die auto daar? Ineens zagen Bikkel naar hun huisje rennen. "Bikkel! Kom terug! Bikkel!!' riep Marie constant. Vlug trokken ze hun kleren terug aan en liepen naar beneden. Marie stond in de deuropening naar Bikkel te roepen. Maar Bikkel luisterde niet. Luid blaffend liep hij naar het oude huisje. Haastig volgde Tom hem. Jip bleef even aarzelen. Maar hij herinnerde ineens de woorden van oom Bert en zijn vader 'Ga nooit alleen naar het huisje!'. Vlug liep hij zijn vriend achterna. De lucht was overtrokken. Er was geen maan te zien. Bij het huisje aangekomen zag Jip Tom nergens. Ook herkende hij de vreemde auto niet. 'Tom!' riep hij, maar hij kwam geen antwoord terug. 'Tom!' riep Jip alweer. Weer bleef het stil. 'Bikkel!' probeerde Jip nu. Ergens in de verte hoorde hij Bikkel blaffen. Met een bonkend hart in zijn keel liep hij naar de achterkant van het huis. "Tom!' riep hij nog een keer. Waar was Tom nou gebleven? En waar was Bikkel? Doordat het zo donker was kon Jip niks zien. Zijn hart klopte nog harder in zijn keel. Opeens hoorde hij glasgerinkel. 'Tom!!!' riep Jip nog harder. Met een enorme klap zwaaide de achterdeur open en vlogen twee schimmige figuren langs hem heen. Jip schrok zo erg dat hij tegen de gevel viel. Nog net zag hij Bikkel ook het huisje uitkomen rennen. Maar was Tom? Een harde schreeuw was te horen aan de voorkant van het huisje. Daarna reed de auto met gierende banden heel hard weg. Bikkel bleef nog altijd heel hard blaffen. Jip wist niet waar hij als eerste naar toe moest lopen. In het huisje kijken waar Tom is, of toch naar de voorkant? Nog altijd hoorde hij Bikkel hard blaffen en grommen. Grote twijfel beheerste Jip. Gelukkig kwam Bikkel weer terug gelopen. 'Bikkel. Waar is baasje?' zei Jip angstig. In een flits vloog Bikkel het huisje in. Vol met angst volgde Jip hem. Binnen was het aardedonker. Jip rook een vreemde geur. 'Bikkel! Waar is baasje?' riep Jip alweer. Ergens in de verte hoorde hij Bikkel snuffelen. Jip baalde dat hij de zaklantaarn was vergeten. 'Tom!!' riep hij. Het bleef stil; angstvallig stil. Heel voorzichtig, maar ook behoedzaam, liep Jip naar de richting waar hij Bikkel hoorde snuffelen. 'Tom?' fluisterde Jip zacht. Daar zag hij Tom op de grond liggen. 'Tom!!!' riep Jip geschrokken. Juist op het moment dat Jip bij Tom neerknielde, klonk er een geweldige harde klap achter hem in de stal. Daarna volgde een tweede harde knal. Vuurvonken vlogen het huisje in. Zonder na te denken gaf Jip een keiharde trap tegen de voordeur, en sleurde hij Tom naar buiten. Net op tijd, want een derde knal was opnieuw te horen! In de verte hoorde hij Marie gillend aankomen rennen. 'Tom! Jip! Bikkel!' riep ze alsmaar. Geschrokken knielde ze bij Tom, die nog altijd stil op de grond lag. Uit het dak van het huisje waren de vlammen te zien. 'O Neee!! Ons huisje!!' gilde Jip. In de verte hoorden ze de sirene van de brandweerwagen. Weldra stond het oude huisje in brand. Grote vlammen sloegen uit het dak. Verslagen zat Jip op de grond er naar te kijken. Zijn droomhuisje brandde af! De brandweer had de grootste moeite om de brand te blussen. Ook was de politie en de ambulance ter plaatsen. Tom werd met grote spoed over gebracht naar het ziekenhuis. Hij was bewusteloos, en had een lelijke wond op zijn hoofd. Verdrietig bleef Jip, samen met Bikkel en Marie, kijken hoe de brandweer hun best deden om zijn droomhuisje proberen te redden. Omwonende kwamen nieuwsgierig naar de plek des onheils. Sommige dachten dachten dat Caspar er nog woonden, en wisten ook niet dat hij in het ziekenhuis lag, na die lelijke val eerder die week. Het duurde uren voordat de brand geblust was. Jip stond totaal ontredderd ernaar te kijken. Zijn tranen stroomden over de wangen. Dit was dus het onrustig gevoel wat Tom en hij heel die dag al gevoeld hadden. Onbewust hadden ze het onheil zien aankomen. deel 17 Met spoed werd Tom overgedacht naar het ziekenhuis. Gelukkig duurde het niet lang voordat hij bij bewustheid was. Jip stond bezorgd naast zijn bed. Er zat een groot verband om zijn hoofd gewikkeld. De wond was gehecht. Zacht streelde Jip de hand van zijn vriend. Tom kreunde zacht van de pijn. Hij zag in de ogen van Jip tranen staan. Zijn hoofd deed ontzettend pijn. In verwarde flarden probeerde Tom zich te herinneren wat er was gebeurd. Het enige wat hij nog wist, was dat hij bekende gezichten had gezien. Daarna was het donker om hem heen geworden. In de verte had hij Bikkel horen blaffen. Zijn lieve Bikkel, die hem zou komen redden. 'Het huisje' vroeg hij zacht. Jip schudde zijn hoofd. 'Ons droomhuisje is afgebrand' zei hij met een trillende, verdrietige stem. Met grote ogen keek Tom hem aan. Daarna liet hij een zucht. 'Dus toch!' zei hij daarna. Niet begrijpend keek Jip hem aan. 'Wat bedoel je daarmee, lieverd?' vroeg hij direct. Even zag Jip hoe Tom lag te denken. 'Waarom zeg je dat?' vroeg Jip weer. Tom draaide zijn hoofd weg. 'Schat?' zei een geschrokken Jip. 'Wie waren in ons huisje?' vroeg hij alweer. Tom bleef nog altijd de andere kant opkijken. Hij schaamde zich ontzettend. 'Tom? Wie hebben in ons huisje ingebroken?' vroeg hij zacht. Tom draaide zijn hoofd terug naar Jip. Zijn ogen stonden vol tranen. Zwijgend keek hij naar zijn vriend. 'Ik weet wie het waren' zei hij daarna. Vragende ogen keken hem aan. 'Wie?' vroeg Jip 'Sander en Ruud' zei Tom, en begon te huilen. Jip stond aan de grond genageld. Rustig probeerde hij daarna Tom te troosten. Langzaam kwam alles bij Tom weer terug in zijn geheugen. Hij was Bikkel achterop gerend, omdat hij de auto had herkend. Het was de auto van Ruud geweest! Hij zag hoe Bikkel blaffend naar de achterkant van huisje was gelopen, en door de achterdeur naar binnen was geglipt. Binnen in het huisje had hij Sander en Ruud aangetroffen. Zij hadden geroepen dat hij en zijn flikkervriend zouden gaan boeten, omdat ze de politie op hun dak hadden gestuurd voor het doden van het bokje en het konijntje. Tom had staan roepen dat ze op moesten rotten, anders belde hij weer de politie. Sander had hem staan sarren dat hij een slappeling was, die niks alleen kon. Ruud riep dat hij een vuile flikker was, en een kontenneuker! En dat zijn droom uit was om in dit huisje te gaan wonen. Ze hadden vuurwerkpijlen bij. Keihard hadden ze hem uitgelachen. In blinde woede had Tom hen willen aanvliegen, maar Ruud had een stoel kapot geslagen, en hem met de stoelpoot op zijn hoofd geslagen. Daarna was alles donker geworden. Jip zakte neer op de stoel achter hem. Een verpleegster kwam kijken naar Tom, en zei dat het beter was dat Jip vertrok. Tom moest rusten. Compleet verslagen verliet Jip de ziekenhuiskamer. Samen met Marie reed hij terug naar haar huisje. In het schaarse maanlicht zag Jip het afgebrande huisje. Opnieuw sprongen tranen in zijn ogen. Hoe zou dit ooit weer goed komen? Inmiddels was het al ver middernacht geworden. Stil zat Jip aan de tafel voor zich uit te staren. Wat hadden ze toch een vreselijke week achter de rug. Wat begon als een spannend avontuur eindigde bijna met moord op zijn vriend. Marie had warme melk gemaakt, en zei dat hij die op moest drinken. 'Papa! Ik moet papa bellen!' riep Jip ineens. Marie zei dat dat de volgende dag ook nog kon. De ramp was toch gebeurd, en het had nu geen zin om zijn ouders onnodig ongerust te maken. Eerst moest hij zelf wat tot rust zien te komen. Morgenochtend kon hij ook bellen. De volgende ochtend werd Jip alleen wakker in zijn bed. Hij had heel de nacht liggen piekeren, en was tegen de ochtend in slaap gedommeld. Hij miste Tom verschrikkelijk! Jip stond op en keek naar buiten. In het daglicht zag hij het afgebrande huisje. Een paar muren stonden nog overeind. Alles lag in puin. Verdrietig staarde hij ernaar. Achter hem ging de deur zacht open. Marie kwam kijken of hij al wakker was. Zwijgend kwam ze achter hem staan, en legde haar hand op zijn schouder. 'De politie is er' zei ze daarna. Nu pas zag Jip ook een politiewagen staan voor het huisje van Marie. Hij kleedde zich aan, en liep mee naar beneden. Bikkel kwam hem tegemoet, en likte aan zijn hand. Jip nam plaats aan de tafel, en vertelde de agenten hetgeen wat hij gehoord had van Tom. Brandweermannen hadden in het huisje inderdaad iets van potten gevonden, welke gebruikt werden voor vuurwerk. Tom had het dus goed gezien en onthouden. Het vuurwerk was ontstoken in de stal, want daar lagen oude kranten en kartonnen dozen. De agenten schreven alles op wat Jip hen vertelde, en vertrokken daarna. Jip belde daarna zijn ouders op. Wat schrokken ze! Het was ontzettend moeilijk voor Jip om het zo goed mogelijk te kunnen vertellen. Daarom viel Marie bij . Rustig vertelde ze het complete verhaal. De ouders van Jip waren sprakeloos. Besloten werd om de vakantie af te breken en terug te vliegen naar huis. Jip probeerde nog tegen te pruttelen, dat hij het wel redden, maar dat hielp niet. Zodra de terugreis geregeld was belde Flip zijn zoon. De aannemer die zou komen kijken voor het huisje, had over de brand ook al gehoord en was toch maar even gekomen. Vol verbazing hoorde hij het verhaal aan. 'Jullie hebben geluk had jongen' zei hij daarna 'Het had ook anders kunnen aflopen voor je vriend' Daarna was hij weer vertrokken. Flip had snel een terugvlucht kunnen regelen voor zijn gezin. Diezelfde middag zaten ze al in het vliegtuig op weg naar huis. Vroeg in de avond omarmde ze hun zoon. Dikke tranen biggelden over het gezicht van iedereen. Het weerzien was emotioneel. Eerst ging iedereen naar het ziekenhuis om te kijken hoe het met Tom ging. Tom huilde ook. Telkens zei Tom dat hij zich zo schaamde over zijn eigen broers. Maar telkens zei Flip dat het niet zijn schuld was. Oom Bert was ook gebeld door Jip. Hevig geschrokken kwam hij zijn lievelingsneef opzoeken. Hij had gehoopt dat zijn beiden neven, Sander en Ruud, hun broertje wel met rust zou laten, na het incident met het bokje en het konijntje. Nooit had hij verwacht dat ze zo gewelddadig zouden worden. Onverwachts kwamen ook Teun en Lotte naar het ziekenhuis, toen ze hoorden wat er met Tom gebeurd was. Lotte huilde constant. Teun zei niks. Het was voor hem een flinke klap geweest toen hij hoorde hoe zijn andere broers zijn jongste broertje bijna hadden willen vermoorden. Nu pas beseften Teun en Lotte dat ze Tom bijna hadden kunnen verliezen. Teun hield zijn zus stevig vast; ook bij hem stonden tranen in zijn ogen. Ook nu kregen ze voor de eerste keer te horen dat Tom en Jip al een tijdje een koppel waren. Hun mond viel open van verbazing. Ze hadden nooit geweten dat Tom homoseksueel was. Zelfs zijn moeder niet! 'Waar is moeder?' vroeg Tom ineens. Zwijgend keken Teun en Lotte hem aan. Er viel even een pijnlijke stilte. 'Komt moeder ook nog naar het ziekenhuis?' vroeg Tom weer. De ogen van oom Bert waren ook gericht op zijn neef en nicht. 'Waar blijft mijn zus?' vroeg hij dwingender. Teun en Lotte keken elkaar aan. 'Nou? Waar blijft mijn zus?' vroeg Bert nogmaals. Schromend vertelde Teun dat hun moeder haar gezin in de steek had gelaten, en in was getrokken bij een andere man'. Dat sloeg in als een bom bij iedereen. Nog het meest bij Tom! Opnieuw moesten Jip, zijn ouders en oom Bert alle moeite doen hem te kalmeren. Het drama voor Tom was nu compleet! Twee gewelddadige broers, een broer en een zus die nauwelijks nar hem omkeken, en als klap op de vuurpijl (sorry voor de woordspeling) een moeder die haar gezin in de steek liet. Tom kon het amper bevatten. Wat moest er nou van zijn leven worden? Wie zou zijn studie gaan betalen? Dikke, dikke tranen stroomden uit de ogen van Tom. Zelfs zijn eigen moeder had hem laten vallen! Compleet verslagen keken de ouders van Jip elkaar aan. Welke moeder laat nou haar eigen kind zomaar in de steek? Ze kregen echt medelijden met Tom. Stil verlieten Teun en Lotte de ziekenhuiskamer van hun broertje. Ze zagen wel dat Tom omringd was met mensen die heel veel van hem hielden; Jip nog het meest! Zij hadden spijt dat ze Tom nooit gesteund hadden tijdens de velen gemene ruzies tussen hem en Sander en Ruud. Nu was het te laat! Tom waren ze voorgoed kwijt! deel 18 Tom mocht nog niet naar huis; hij was nog niet voldoende hersteld. Jip vond het vreselijk om zijn lief alleen te laten. Hij nam afscheid van Tom, en ging met zijn ouders mee naar huis. Bij Marie haalde hij hun spullen op. Marie werd hartelijk bedankt voor alle goede zorgen en hulp. Ze was er echt geroerd door. Jorrie was heel blij zijn grote broer weer terug te zien. Hij begreep wel dat ze niet langer in Spanje konden blijven, omdat er iets verschrikkelijks met Tom was gebeurd. 'Ik heb hier ook genoeg andere vrienden, waar ik naar toe kan' zei hij. Stevig omhelsden Jip en hij elkaar. 'Als je hulp nodig hebt moet je het zeggen, Jip' zei Jorrie, en gaf Jip zowaar een kus op zijn wang. 'Jip' zei Jip, een beetje verlegen. Hij kreeg nooit een kus van Jorrie. Minoes glimlachte. Bezorgd dacht ze aan Tom. Hoofdschuddend begon ze met het uitpakken van de koffers. 'Arme jongen' dacht ze weer. 'Wat heeft hij een rotleven. Geen wonder dat hij zijn heil zoekt in dieren! En dan laten ze hem zelfs nog niet met rust'. Voor het eerst liet ze een snik om Tom. 'Mama?' hoorde ze achter haar. 'Waarom huil je mama?' vroeg Jip, die juist aan kwam gelopen. 'Om Tom, schat' zei ze. Jip liep op haar af, en omhelsde haar. Samen stonden ze even te huilen. 'Ik hou zoveel van Tom' zei Jip zacht snikkend. 'Dat weet ik jongen' zei Minoes door haar tranen heen. 'Je papa en ik zien dat jullie elkaar nooit meer kwijt willen. Daarom hadden wij besloten het huisje te kopen voor jullie samen' Zacht gaf ze Jip een kus op zijn voorhoofd. Stil bleven ze elkaar omhelzen. 'Het was een vreselijke week, maar ook weer tegelijk een zalige' zei Jip even later. 'De momenten met Tom alleen waren zalig, en veel te kort!'. Minoes glimlachte. 'Tom heeft het geweldig getroffen met jou als vriend' zei ze daarna. Jip moest er zowaar van blozen. Flip was samen met oom Bert gaan kijken naar het huisje; althans van wat er van over was. Er stonden nog twee muren overeind, maar die zouden bij een iets te harde wind zo omliggen. Alles was zwart geblakerd door de brand. De oude stoel van Caspar totaal vernield. Het stonk er verschrikkelijk naar vieze brandlucht. Zwijgend liepen Flip en Bert door de verbrande resten. 'Verschrikkelijk!' zei Flip zacht. Bert knikte. 'Te erg voor woorden' zei hij grommend. 'Tom heeft het zwaar te verduren gehad met zijn broers en zus' zei Bert even later. 'Zelfs mijn zus keek nauwelijks naar hem om. Daar schaam ik me nog het meest voor' zei hij strak voor zich uitstarend. Flip sloeg met zijn hand op zijn schouder. 'Dan gaat dat van nu veranderen' zei hij. Bert keek hem niet begrijpend aan. 'Tom is een geweldige lieve jongen. Ik wil geen andere vriend voor Jip. Die twee horen bij elkaar!' zei Flip beetje geëmotioneerd. Bert knikte. 'Jip is het beste wat Tom in zijn leven is overkomen' zei hij weer. 'Ik ga morgen regelen dat alles hier eerst wordt opgeladen, en afgevoerd. Daarna zullen wij eens gaan kijken hoe het dan verder moet' zei Flip. Juist voordat hij weg wilde lopen zag hij de grote map liggen. Flip liep er naar toe en trok deze uit de brandresten onderuit vandaan. Er zat een lijst in met alle gebreken. Het was een behoorlijke lange lijst. Op een ander stuk papier zagen ze een indeling van het huisje. Duidelijk was aan gegeven wat de wensen waren. Flip liet Bert alles zien. Verbaasd keek hij er naar. 'Die twee waren al verder aan het nadenken dan ik had gedacht' zei Bert zacht. Flip knikte. 'Helaas was het hun niet gegund om te kunnen laten zien wat ze werkelijk in hun mars hadden' zei hij weer. 'Storm en brand dwarsboomden hun plannen'. 'En gemene, gewelddadige broers' zei een teleurgestelde oom Bert zacht. Jip lag te staren naar het plafond. Zijn gedachten waren bij Tom. Hij zag hem voor zich. Buiten was het opnieuw gaan regenen. Voorzichtig liet hij zijn handen omlaag zakken naar zijn ballen. Die waren al hard geworden. De tijd dat hij een pyjamabroek droeg was voorbij. Sinds hij verkering had met Tom sliep hij naakt. De adrenaline vloog weer door zijn lichaam. Zijn piemel begon te bewegen. Zacht rukte hij eraan. Zijn gedachten waren helemaal bij Tom. Zijn lieve Tom! Jip gooide zijn dekbed van zich af. Daarna spreidde hij zijn gespierde benen. Hij sloot zijn ogen. Hij voelde hoe Tom naakt bij hem in bed kroop. De fantasie begon weer te werken. Tom kwam tussen zijn benen omhoog gekropen; kussend en likkend. Jip voelde zijn piemel harder worden. Hij spande elke spier. In zijn fantasie voelde hij de warme tong omhoog komen. Zacht hijgde hij. Het leek wel alsof zijn staaf smeekte om gekust te worden door de eikel van Tom. Slierten geil dropen uit de eikel van Jip. Daar zag hij in zijn gedachte de mond van Tom naar de zijne komen. Jip opende een beetje zijn mond. Warme adem van Tom stroomde in zijn mond. Nu gingen ze elkaar kussen. Jip omsloot met beiden armen zijn lichaam. In gedachten lag Tom weer op hem. Jip ging helemaal op in zijn fantasie. Zijn armen had hij over zichzelf geworpen. Hij lag met Tom te vrijen. Zijn piemel schoot omhoog! Nog meer adrenaline en lustgevoelens namen de overhand. Zachte vingertoppen streelden de schouderbladen De fantasie zorgde ervoor dat Jip er helemaal in opging. Langzaam draaiden hij zich op zijn zij. Warme lippen streelden de zijne. Van de zij draaide Jip door op zijn buik. Hij voelde nu hoeveel slierten voorvocht kleefden tussen hem het laken. Hij wilde maar één ding; zijn Tom neuken. In zijn fantasie lag hij nu op Tom, en hij kuste hem in zijn hals. Het waren hartstochtelijke kussen. De piemel stond omhoog en lekte veel voorvocht. Instinctief liet hij zijn piemel in het laken boren. Als er een gat in had gezeten, dan was dat zeker het heerlijke, nauwe kontje van Tom geweest. De heupen begonnen ritmische neukbewegingen te maken. Jip hijgde zacht in zijn hoofdkussen. Hij wilde Tom zijn liefdeszaad geven. De neukbewegingen gingen sneller. De piemel steigerde ongewild. Jip genoot altijd intens van zulke fantasieën. Daar kon hij helemaal in opgaan. Nog altijd lag Tom onder hem. Hij voelde hem! Jip gaf nog meer stoten in het laken. Door het geile voorvocht gleed zijn piemel als een slee over het laken. Hij zat er helemaal in! Nu nog doorgaan tot het hoogtepunt. Dat zou niet lang meer duren. Krachtiger en heftiger werden de neukbewegingen. De testikels voor de zaadproductie draaiden op volle toeren! Zaadproductie voor liefdeszaad. Nog meer ging Jip op in de fantasie om Tom te neuken. Hijgend en kreunend spoot even later flinke stralen zaad uit de piemel. Het bleef stromen. In de klodders sperma, welke onder hem lagen, legde hij zijn piemel. Nog even wilde hij het liefdeszaad voelen, wat hij met zoveel liefde in zijn fantasie geproduceerd had. Het voelde heerlijk aan! Jip richtte zich omhoog en zat nu op zijn knieën. Het was nog niet gedaan! Met zijn volle hand omsloot hij zijn piemel, welke nog niet helemaal slap was. De andere ging onder zijn ballen. Jip rukte eraan. Opnieuw groeide de piemel in zijn hand. Opnieuw kwam de zaadproductie opgang. En weer spoot hij daarna een flinke hoeveelheid sperma omhoog. Jip snapte niet waar al die heerlijke mannennectar vandaan kwam. Veroorzaakte dat zijn intense liefde voor Tom? De vorige keer was het ook al zoveel! Ook toen had hij in zijn fantasie liggen vrijen met Tom. Alleen hadden ze toen nog geen verkering. In die tussentijd hadden ze toch al verschillende keren met elkaar gevreeën. Hijgend en voldaan keek Jip naar de grote hoeveelheid zaad wat er lag. Buiten was het helemaal donker geworden. Hij had weer werkelijk alles gegeven wat hij in zijn ballen had zitten. Nog wat versuft klom hij uit bed. De fantasie dat hij met Tom had gevreeën gaf hem weer een voldaan gevoel in zijn hoofd. Het liefst had hij in het echt met willen liggen vrijen. Maar de grote hoeveelheid sperma in zijn bed bewees weer voor de zoveelste keer dat hij Tom nooit meer kwijt wilde. Dat moest hij nu wel voor zichzelf toegeven. Jip stond naast het bed. De laatste druppels zaad dropen op het hoeslaken. Met een traan in zijn ogen keek hij naar buiten. De regen tikte op zijn slaapkamerraam. Zijn droomhuisje was werkelijk in vlammen opgegaan. Jip was zo in gedachten dat hij niet gehoord had dat de deur zacht was opengegaan. Een hand werd op zijn schouder gelegd. Nog meer tranen stroomden uit zijn ogen, toen hij zich omdraaide en recht in de ogen van Jorrie keek. Liefdevol sloeg Jorrie zijn armen daarna om het naakte lichaam van zijn broer, om hem te troosten. En alweer gaf hij hem een kus. deel 19 De volgende dag werd begonnen met het opruimen van het puin, en alle verbrandde resten. Het stonk er verschrikkelijk naar na smeulend hout. Met man en macht werd gewerkt om alles op te laden. Zelfs Jip en Jorrie hielpen mee. Tom baalde dat hij niet kon helpen. Maar hij wist ook dat hij moest herstellen. Een paar dagen later was Tom zover hersteld dat hij uit het ziekenhuis werd ontslagen. Liefdevol werd hij opgevangen door de ouders van Jip, en dat was voor Tom een kleine verzachting voor alle leed. Flip zat met zijn hele gezin rondom de tafel. Zijn gezicht stond vriendelijk en al helemaal niet zo ernstig als de vorige keer. Vandaag was een feestdag, omdat Tom uit het ziekenhuis was ontslagen, en dat alles zo goed was afgelopen. Hand in hand zaten de twee vrienden aan tafel. In tegenstelling tot tot de vorige keer mocht iedereen het zien. Ze waren samen een koppel, en dat mocht iedereen zien! Het verband zat niet meer om het hoofd van Tom; wel een grote pleister. Juist op het moment dat Flip wilde gaan beginnen te vertellen ging de deurbel. Het was oom Bert. Hij kwam kijken hoe het met zijn lievelingsneef was. Tom was heel blij hem te zien. 'Oom Bert!!' riep hij uitbundig. Oom Bert vertelde dat het met Bruno en de andere dieren van Tom goed ging. 'Bruno loopt vandaag zelfs al beter dan gister' zei hij met een geruststellende stem, en nam plaats naast Flip. Nieuwsgierig keken Jip en Tom hen aan. Beiden gaven elkaar een knipoog. Die hadden wat te vertellen! Zelfs Minoes en Jorrie keken vol verwachting. Flip nam het woord. 'Eerst wil ik Tom van harte welkom heten in ons gezin' zei hij met een brede glimlach. Tom keek hem verrast aan. 'Ons gezin?' vroeg hij. Flip knikte 'Vanaf vandaag hoor jij bij dit gezin. Ik kan je niet adopteren, anders had ik het gedaan'. Zowel bij Jip als bij Tom kwam een grote lach tevoorschijn. 'Jij verdient het!' zei hij weer. 'Zeker te weten!' zei Minoes. 'Jip' zei Jip, en hij gaf zijn lief een flinke kus op zijn wang. 'Zolang je niet mijn vriendinnetjes afsnoept, vind ik het wel best' zei een guitige Jorrie, en nam een flinke hap van zijn koek. Iedereen schoot in de lach. 'Als jij dan ook maar van mijn vriendje afblijft, anders mag je nooit komen logeren!' riep Jip, op zijn beurt. Opnieuw was het een hilarische boel in de keuken. Flip moest moeite doen om iedereen weer tot rust te manen. Daarna pakte hij de grote map. 'Hé! Ik dacht dat die map ook verbrand was!' riep Jip verrast. 'Gelukkig niet jongen, anders had ik nooit geweten wat jullie plannen voor het huisje waren' zei zijn vader hem met een blije stem. Ook oom Bert gaf hem een knipoog. Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom. 'Ook ben ik bijzonder trots op de wijze hoe jullie ervoor gezorgd hebben dat Bruno een prima plek heeft gekregen bij Bert. Eerst nadenken, en dan pas beslissen. Chapeau!' zei Flip weer. De beiden vrienden zaten te glunderen. 'Ga nou niet van verwaandheid naast je schoenen lopen' zei weer een guitige Jorrie. En alweer schoot iedereen in de lach. Weer ging Flip verder. 'Dat storm en brand de oorzaak zijn dat het huisje er niet meer staat, is geheel buiten jullie schuld' sprak hij daarna ernstiger. Jip keek naar Tom; Tom keek naar Jip. Inderdaad. Het was een grote klap die ze gekregen hadden. 'Misschien is het maar goed geweest dat jullie die aannemer niet hebben laten komen voor de reparatie van het dak. Achteraf was het weggegooid geld geweest. Nu ligt de duizend euro nog in de kluis' zei hij met een bewonderenswaardig gezicht. 'Daar kan je wel lekker van op vakantie!' riep weer een jolige Jorrie. Iedereen zat hoofdschuddend te lachen. Die Jorrie toch! Hij wist ook op elk plechtig moment een grappige opmerking te maken. 'Ben jij altijd zo'n grapjurk?' vroeg oom Bert hem. 'Er moet toch iemand de grappigste zijn? Anders wordt het zo'n saaie boel' gaf Jorrie hem als antwoord terug. Luid lachend sloeg oom Bert hem op de schouder. 'Dat geld is uiteraard voor jullie samen' zei de vader van Jip nu. Opnieuw verschenen weer glunderende gezichten bij Jip en Tom. 'En nu het serieuze gedeelte' zei Flip opeens. 'Bert en ik zijn bij Caspar geweest. Hij zal niet meer terug kunnen keren naar zijn oude huisje' Oei, dat was wel een tegenvaller voor Caspar. De gezichten van Jip en Tom werden ernstiger. 'In overleg met hem is besloten dat jullie het huisje krijgen' Totaal verrast keken Jip en Tom naar Flip. 'Je moeder, Bert en ik kopen het van Caspar' zei hij daarna. De monden van Jip en Tom vielen open van verbazing. 'Krij krijgen wij ..het..hui huisje van Caspar?' stotterde Jip. Flip knikte. Hij pakte uit de map het kleine plattegrondje, welke Jip had getekend. 'Zijn dit jullie wensen voor het huisje?' vroeg hij. 'Jip' zei Jip. 'Jaa!' riep een opgewonden Tom. 'Ik ben al langs geweest bij een architect, en die zei dat het nog niet zo gek getekend was. Hier en daar een wijziging, en het kan zo gerealiseerd worden' sprak de vader van Jip nu. Tom keek met verbazing naar Jip; Jip gaf Tom een fijne knipoog. 'Goh Jip, jij moet architect worden!' grinnikte Jorrie, die het weer niet laten kon om iets te zeggen. Ook hij bekeek de plattegrond. 'En waar mag ik dan slapen als ik kom logeren?' vroeg hij kijkend naar de tekening. Tom trok de tekening uit zijn hand. 'Voor jou maken wij speciaal een logeerkamer' zei hij met een plagende grijns. 'Echt waar? Tof!' juichte Jorrie. 'Alleen zullen wij die wel helemaal moeten isoleren' sprak Tom weer met een lach. De rest moesten hun gelach inhouden. Tom zat Jorrie te plagen. Jorrie keek hem niet begrijpend aan. 'Isoleren? Waarom?' Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom, en hij dook dook onder tafel van het lachen. 'Anders gaan Jip en ik last hebben van jullie gekreun, als jij een vriendinnetje meebrengt' schaterde Tom uit van het lachen. Ook de rest schoot weer in een harde, onbedaarlijke lach. Tom en Jorrie waren duidelijk aan elkaar gewaagd met opmerkingen en elkaar plagen. Flip had weer de grootste moeite om iedereen rustig te krijgen. 'Maar papa..' zei Jip plotseling. Flip keek zijn zoon vragend aan. 'Ja Jip..?' 'Papa, betekend dat Tom en ik mogen gaan samenwonen, als er een nieuw huisje staat gebouwd?'. Tom keek verrast naar Jip; Jip keek naar Tom. 'Ja jongen' zei Minoes haar man bijvallend. 'Jij en Tom mogen gaan samenwonen wanneer het huisje helemaal klaar is' En jawel, daar kwam weer een guitige opmerking van Jorrie 'Ik kan haast niet wachten om straks de slaapkamer van Jip te krijgen. Die is veel groter dan de mijne!' Meteen moest hij onder tafel duiken, anders had hij een kussentje van de keukenstoel tegen zijn gezicht gegooid gekregen van zijn broer. Iedereen lachte luid. 'Er wordt een huisje voor jullie samen gebouwd, en helemaal naar jullie wens ingericht. Ik maak voor jullie een afspraak bij de architect, zodat hij snel aan de slag kan' zei Flip nu. Jip en Tom waren er stil van geworden. 'Dan ga je straks toch je droomhuisje krijgen, schat' zei Tom zacht tegen Jip. 'Jip' zei Jip, en kreeg zowaar een traan in zijn oog. Zijn droomhuisje voor hem en Tom! En zo gingen Jip en Tom langs bij de architect. Samen met hem werd het ontwerp voor de indeling van hun huisje zo goed mogelijk uitgewerkt. De architect bracht zijn ideeën aan, en ook Jip en Tom kregen volop de gelegenheid om alles te bekijken en te beslissen. Helemaal tevreden gingen ze daarna naar huis. Tom was in die tussentijd inderdaad bij het gezin van Flip en Minoes ingetrokken. Thuis wilde Tom niet meer wonen. Het gezin waarin hij was opgegroeid viel totaal uit elkaar. Teun en zijn vriendin hadden al snel een appartement gevonden om daar ook samen te gaan wonen. Lotte deed datzelfde met haar vriend. Sander en Ruud werden opgepakt wegens mishandeling met voorbedachten rade. En zo kwam ook aan het licht dat Sander dealde in xtc-pillen. Eerst ontkende hij, maar daarna viel hij al snel door de mand. Ruud bekende dat hij betrokken was bij meerdere inbraken. Beiden werden naar huis gestuurd, in afwachting voor het proces. Wat waren ze kwaad op hun broertje en zijn yuppie! In de slaapkamer werd een tweepersoonsbed geplaatst. Het bed van Jip ging naar Jorrie. Met het bed van Jip was Jorrie heel blij; eindelijk was hij zijn oude kinderbed kwijt. De eerste nacht moest het nieuwe bed van Jip en Tom worden ingewijd. Samen lagen ze naast elkaar en praatte over het nieuwe huisje. Jip lag in de armen van Tom. Soms gaven ze elkaar tedere kussen. De hand van Tom gleed over de borst van Jip. Kussen met ogen dicht, vond Tom altijd heel opwindend. Zijn hand gleed verder omlaag. Jip kreunde. Hij dacht terug naar al die keren dat hij lag te fantaseren in zijn oude bed over een vrijpartij met Tom. En nu werd het werkelijkheid! Jip nestelde zich tegen Tom aan, en voelde hoe zijn lichaam warm werd door de strelingen van Tom. Zijn piemel ging er van groeien. Hun lippen waren warm, en zochten elkaar. Vrijend kwam Tom op Jip liggen. Jip hijgde van geilheid en keek in de ogen van zijn lief. Hartstochtelijker werden de kussen. Tongen verstrengelde met elkaar. Tom maakte kleine rijbwegingen op Jip Hun natte eikels dropen voorvocht tussen hun hete lichamen. Inderdaad! Hun lichamen waren heet. Beiden piemels werden harder en harder. Tom greep naar het hoofdboord, en richtte zich op; zijn piemel kwam los van de piemel van Jip. Jip liet zich wat omlaag glijden. Hij legde zijn beide handen op de buik van Tom. Tom zat nu op zijn knieën, en liet zijn harde ballen in een rustig tempo omhoog sturen. Zijn piemel stond omhoog. Jip giechelde, omdat er een paar haartjes op zijn buik kriebelden. Jip opende zijn mond en raakte de eikel van Tom aan. Tom kreunde zacht 'Mmm lekker, schatje' zei hij met een geile stem. Jip glimlachte 'Jij bent lekker' zei hij zacht, en omsloot met zijn lippen de piemel van Tom. Zijn beiden handen legde hij op de billen van Tom. Tom schoof verder omhoog met zijn lichaam over die van Jip. Zijn heerlijke jonge jongenspiemel perste hij dieper in de keel van Jip. Tom voelde hoe Jip met zijn vingers zijn bilspleet opentrok. Steeds sneller ging hij in de mond van Jip stoten. Een vingerkootje gleed in zijn gaatje. Tom kreunde. Jip duwde zijn vinger verder door, en ging op en neer. Tom giechelde weer. Hij hield zoveel van zijn Jip. Jip dacht weer terug naar zijn fantasieën. Soms moest hij happen naar de piemel van Tom, als deze uit zijn mond floepte. Snel ging hij dan door met pijpen. Wat was dat zalig! Tom trok vervolgens zijn piemel uit de mond van Jip, en gaf hem een heerlijke natte kus. Kussend en likkend zakte hij omlaag. De piemel van Jip stond nog altijd hard, en lekte flink veel voorvocht. Jip spreidde zijn gespierde benen uit elkaar. Tom graaide naar achter en zette de piemel van Jip omhoog. Geil bleef hij hem aankijken. Jip voelde hoe zijn natte eikel kleefde tegen de zachte warme billen van zijn lief. Zacht kreunde Jip toen zijn natte eikel de hete ster van Tom raakte. Zonder iets te zeggen zakte Tom verder over de piemel van Jip omlaag tot aan zijn ballen. Jip kreunde nog harder. Langzaam ging Tom de ballen van Jip melken. Jip ging heel hard hijgen. Jip greep naar de harde piemel van Tom en rukte er aan. Tom kreunde nog harder en harder. Jip kwam omhoog en pakte Tom ineens vast. Kussend viel Tom naast hem in bed. Nu lag Tom onder het warme, gespierde lichaam van Jip. Geil keken de twee vrienden elkaar aan. Zacht gaat de piemel van Jip op en neer in het kontje van Tom. Het bed kreunt. Eindelijk kon Jip zijn lieve Tom neuken in bed. Hun bed! Tom kreunt van genot. Zijn eigen piemel lekt nog meer zaad. Zeker nu hij eerst gepijpt is door zijn eigen lieve Jip. De adrenaline steeg met de seconde bij beiden. Uiteindelijk spoot Jip al zijn liefdeszaad in het kontje van zijn Tom. Tom voelde het warme zaad stromen in zijn darmen, en kraaide van plezier, en vooral van geilheid! Spontaan volgde hij het voorbeeld van Jip. Dikke klodders liefdeszaad kwam uit beiden ballen.. Uitgeput en voldaan van deze heerlijke vrijpartij kropen ze tegen elkaar. Wat waren ze toch gelukkig met elkaar! En wat waren ze verliefd! deel 20 Nadat alle puin en brandresten waren opgeruimd, kon eindelijk worden begonnen met het opbouwen van het huisje. De fundamenten bleven liggen, zodat precies de grootte van het huisje te zien was. Jip en Tom moesten geregeld naar de architect om de bouwtekening te bekijken. Soms werden er weer wat veranderingen aangebracht. Flip zei dat het wel een tijdje kon duren, voordat het droomhuisje gebouwd zou zijn. Er moest zoveel gedaan worden. Jip en Tom hielpen zoveel als ze konden. De laatste week van de vakantie was aangebroken. Volgende week moesten ze weer naar school. Het weer was ook de laatste weken opgeknapt. Er viel nu nauwelijks tot geen regen meer. Jip en Tom zaten samen op een afgebroken muurtje bij het huisje. 'Wat is er de afgelopen weken veel gebeurd' zuchtte Tom. 'Jip' zei Jip, en hij pakte de hand van Tom. 'Nooit gedacht dat het huisje af zou branden' zei hij zacht. Zwijgend keek Tom hem aan. Nog altijd voelde hij zich schuldig daarover. Als hij geen verkering had gekregen met Jip dan was het nooit gebeurd. Dan hadden zijn gemene broers nooit de brand veroorzaakt met hun vuurwerkpijlen. Jip zag wel dat Tom er weer moeilijk mee had. 'Hoeveel keer moet ik nog zeggen dat het niet jouw schuld is, lieverd?' sprak hij weer, en trok Tom naar zich toe. Tom keek hem stil aan. Zacht gaven ze elkaar een kus. De afgelopen weken had bewezen dat ze nog veel meer van elkaar hielden dan voorheen. Mijmerend keken ze naar de kale bouwvlakte. Plotseling stond Bikkel naast Tom. 'Bikkel!' riep Tom opgetogen. Bikkel blafte en likte zijn hand. Tom keek rond. 'Waar is het vrouwtje?' vroeg hij Bikkel. Bikkel blafte nog harder, en liep richting het huisje van Marie. 'Waar is het vrouwtje, Bikkel?' vroeg Tom nogmaals, en sprong op. Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom. 'Wat zou er aan de hand zijn?' vroeg Tom aan Jip. Jip haalde zijn schouders op. Nog altijd stond Bikkel hard te blaffen op een afstandje. 'Kom mee!' riep Tom naar Jip. Haastig liepen ze naar het huisje van Marie. Nu pas zagen ze dat de rolluiken aan de voorkant waren gesloten. Bikkel rende naar de achterkant van het huisje. Nog altijd bleef hij luid blaffen. Verschrikt keken de twee rond. Overal lagen kapotte bloempotten. De tuintafel met stoelen lagen onderste boven gegooid op het gazon. Het keukenraam was zelfs stuk geslagen. 'Wat is hier gebeurd!' riep Tom. De achterdeur stond open. Alles lag overhoop in haar huisje. Kapot servies, stukgeslagen stoelen, glasscherven en nog veel meer! En waar was Marie? Vol met angst liepen de twee het huisje van Marie in. Bikkel schoot meteen naar de woonkamer. Het leek wel dat hij zijn vrienden riep. Nog harder blafte hij. Tom liep nerveus voor Jip naar de woonkamer. Nieuwsgierig volgde Jip zijn vriend. Tot hun grote schrik zagen ze Marie liggen op haar bank. Ze zat helemaal onder het bloed. 'Marie!!!' riepen de twee vrienden. 'Wat is er gebeurd?' gilde Tom naar haar. Marie sloot haar ogen. 'Ze zijn hier geweest' zei ze zacht. 'Wie Marie?' riep Jip Marie ademde sneller. 'Ze zijn hier geweest?' herhaalde ze opnieuw. Bikkel blafte nog steeds. Tom had de grootste moeite om hem te kalmeren. 'Ze moesten het geld hebben' zei ze Marie opnieuw. 'Geld?' vroeg Jip 'Welk geld?' Jip keek naar Tom; Tom keek naar Jip 'Duizend euro' zei Marie met een nog snellere ademhaling. 'Vlug Tom! Bel de politie!' riep Jip bezorgd. Tom ondernam direct actie. Binnen een know time stond de politie voor het huisje van Marie. 'Ze zijn hier geweest voor de duizend euro' zei Marie steeds. Ze was in een shock geraakt. 'Wie? Wie zijn hier geweest?' riep Tom telkens. Marie keek hem aan. 'Ze zijn hier geweest' zei ze weer. Jip en Tom begrepen echt niet wie ze bedoelde. Vlak voordat ze in een ambulance werd gedragen keek ze opnieuw naar Tom. 'Ze zijn hier geweest' zei ze opnieuw. Vragende ogen van Tom keken haar aan. 'Wie Marie? Wie?' vroeg hij voor de laatste maal wanhopig. 'Wees voorzichtig. Ze zinnen op wraak!' waren daarna de laatste woorden van Marie. Met loeiende sirenes vertrok de ambulance. 'Wie zijn hier toch geweest, en hebben Marie zo verschrikkelijk toegetakeld?' sprak Tom zacht huilend. Tom keek naar Jip; Jip keek naar Tom. Verdrietig zaten de beiden vrienden aan de keukentafel. Het was ernstiger met Marie wat aanvankelijk leek. Ze had een zware hersenschudding, en een paar gebroken vingers. Ook had ze flinke blauwe plekken op haar benen. Op haar achterhoofd zag de dokter een kale plek; zelfs haar was uit haar hoofd getrokken. Verder had ze nog een geslagen bloedneus. Geen wonder dat ze in shock was! Niemand werd wijzer van hetgeen wat ze telkens zei. Wie waren het geweest? Voor wie moesten ze voorzichtig zijn? En wie zinde wraak op wie? Geen van beiden hadden werkelijk een idee over hetgeen wat Marie bedoelde. En waarom zochten ze geld bij Marie? Duizend euro nog wel! Iedereen tastte in het duister. En hoe kwamen ze erbij dat er bij Marie duizend euro in huis moest liggen in haar huis? Jip en Tom begrepen er werkelijk niks van. Hoe ze ook erover piekerde; ze hadden geen enkel idee. Sander en Ruud zaten vol wraakgevoelens, en waren ontzettend kwaad op hun broertje en diens vriend. Nadat ze weer thuis waren gekomen, hadden Teun en Lotte laten weten dat ze niks meer met hen te maken wilden hebben. Samen hadden hun spullen gepakt en waren vertrokken. 'Opgeruimd staat netjes!' had Sander geroepen, toen zijn oudste broer en zus vertrokken waren. 'Nu kunnen wij rustig gaan overleggen hoe wij die flikkers voorgoed het zwijgen op kunnen leggen' zei Ruud daarna gemeen. Sander knikte. 'Ik hoorde dat ze ook nog eens geld hebben gekregen van die ouwe van dat yuppie' zei Sander daarna. 'Duizend euro!' 'Hoe weet jij dat nou?' vroeg Ruud nieuwsgierig. Sander lachte gemeen. 'Ik heb overal spionnen zitten. Dus ze zullen dat geld wel ergens bewaren' Ruud dacht na. Ineens keek hij op naar Sander 'Ze hebben na die storm gelogeerd bij dat ouwe wijf, schuin tegenover dat krot. Ik hoorde het Tom tegen Teun zeggen' Sander kneep zijn ogen samen. 'Dan gaan wij daar eens een bezoekje brengen. Bij hun eigen thuis zal dat geld niet bewaard worden. Geen enkel mens heeft erg in dat het geld bij dat rare wijf zit' vervolgde Sander. 'Morgenochtend gaan wij ernaar toe' De volgende morgen reden ze samen met de auto naar het huisje van Marie. Het was nog vroeg in de ochtend, want de rolluiken waren nog gesloten. Zacht slopen ze naar de achterkant van het huis. Alles was nog stil. Met een schroevendraaier lukte het Ruud om de achterdeur open te maken. Plotseling stond Marie voor hun neus. 'Wie zijn jullie? Wat doen jullie hier?!' riep ze kwaad. Ruud vloog Marie aan, en duwde haar achteruit. Marie gilde het uit. 'Help! Bikkel!!!!' 'Waar is het geld?' riep een kwade Sander, en trok haar aan haar haren! 'Help! Ik heb geen geld!' riep Marie geschrokken. 'Waar is die duizend euro van die twee flikkers?!' krijste Sander nog harder. En om Marie nog meer onder druk te zetten sloeg hij haar op haar gezicht. Het bloed liep uit haar neus. Ruud hield haar nog altijd vast, en sleurde haar over de grond. 'Help! Niet doen!!' gilde Marie. Wild begon Sander te zoeken. Het servies wat op tafel stond sloeg hij kapot. 'Stop!! Stop!!' riep Marie. 'Ik heb geen duizend euro!' gilde ze opnieuw. 'Als je ons niet zegt waar dat geld is dan vermoorden wij die flikkers!' siste Ruud in het oor van Marie. Plotseling kwam ineens Bikkel het huisje in gerend. Hij had zijn vrouwtje horen roepen. Sander schok ervan 'Daar is die rothond weer!' gilde hij, en wees naar Bikkel die een sprong nam naar Ruud. Ruud pakte een stoel, en sloeg deze kapot op de grond. Dreigend stond hij tegenover Bikkel Sander was zo laf om naar buiten te rennen. In zijn vlucht gooide hij de tuintafel met stoelen omver over het gazon. Twee mooie dure bloempotten sneuvelden. Ruud bleef dreigend voor Bikkel staan, en probeerde hem uit te dagen. Marie kroop van angst onder tafel. Om nog meer angst aan te jagen sloeg Ruud het keukenraam kapot. Marie gilde het uit van de schrik. Uiteindelijk was Ruud te laf om Bikkel te slaan, en vluchtte ook het huisje uit. Angstig kroop Marie naar de woonkamer. Daar ging ze liggen op de bank. Ze had herkend wie de twee indringers waren geweest in haar huisje, en dat maakte haar nog meer bang. Niet voor haarzelf, maar voor haar twee nieuwe vrienden, Tom en Jip... Vlug was Sander naar de auto gerend. Even later kwam Ruud ook aan gesprint. Met gierende banden reed de auto weg. 'Wat een rot wijf!' gilde Sander. 'Zij had absoluut het geld niet, Sander. Er lag zoveel angst in die ogen' hijgde Ruud. 'Waar dan man? Toch bij die flikkers thuis?' riep Sander. Vloekend reden ze terug naar hun huis. 'Wij moeten een plan verzinnen om aan dat geld te komen' zei Sander met een hele gemene stem. En dan voor eens en voor altijd ons ontdoen van die flikkers!' gromde Ruud deel 21 Zuchtend viel Tom achterover op bed. Nog altijd wisten hij en Jip niet wie de inbrekers waren geweest bij Marie. 'Heb jij een idee, schat' vroeg Jip even later, en ging naast hem liggen. Tom schudde zijn hoofd. 'Nee' zei hij zacht 'Hoe wisten ze van die duizend euro? Wie heeft hen dat verteld? Ik niet!' zei Jip, en ging zitten. 'De enige die wist dat wij bij Marie logeerden tijdens die storm was Teun' zei Tom even later. 'Teun? Heb jij Teun verteld dat wij daar logeerde?' vroeg Jip hem verschrikt aankijkend. 'Ja' zei Tom 'Mocht dat niet soms? Hij moest toch weten waar hij mij kon bereiken in geval van nood?' wiep Tom tegen. 'Jij denkt toch niet dat Teu..?' verder kwam Tom niet met vragen. 'Wanneer heb je Teun verteld waar wij logeerden?' wilde Jip nu weten. 'Toen wij mijn dieren eten gingen geven, en ruzie kregen met Ruud. Ik ben daarna nog even binnen geweest, om kleren te pakken. Teun was ook thuis, en hij vroeg waar wij logeerden' zei Tom kalm. 'Shit!' riep Jip. Tom keek hem niet begrijpend aan. 'Dan heeft Teun dat natuurlijk ook verteld tegen Sander en Ruud!' zei Jip weer. 'Jij denkt toch niet dat Teun ons verraden heeft?' zei Tom met een niet instemmende knik. 'Onmogelijk!' hield hij vol, nadat hij aan het gezicht van Jip zag dat dat misschien wel mogelijk had kunnen zijn. 'Onmogelijk! Nee! Echt niet!' riep Tom alweer. 'Ik had dan geen al te beste band met Teun, maar hij zou zo iets nooit doen!' bleef Tom volhouden. 'Hoe kan je zoiets nou denken!' In de ogen van Tom kwam een boze blik, en hij draaide zich van Jip af. Jip wilde een hand op zijn schouder leggen, maar Tom schudde deze van hem af. 'Klootzak!' zei hij, en liep kwaad de slaapkamer uit. 'Tom!!' riep Jip hem na 'Kom terug! Tom!' Geschrokken van de reactie van Tom bleef Jip achter. Dit had hij echt zo niet bedoeld! Het verbaasde hem dat Tom zo hevig Teun verdedigde. Jip stond op en ging Tom zoeken. "Tom! Tom!' riep Jip. Tom was nergens te zien. 'Mam, waar is Tom naar toegelopen?' vroeg Jip zijn moeder, toen hij beneden kwam. Minoes draaide zich om van het fornuis. 'Ik zag hem naar buiten lopen. Hoezo? Hebben jullie ruzie gemaakt? Zijn gezicht stond heel kwaad' zei ze Jip aankijkend. 'Ik denk dat ik iets te snel heb geconcludeerd dat Teun, de broer van Tom dus, ons verraden heeft dat wij bij Marie hebben gewoond' zuchtte Jip. 'Tom nam hem direct in bescherming, en is kwaad de slaapkamer uitgelopen' Zijn moeder keek hem ernstig aan. 'Wil je daarmee suggereren dat Teun één van de daders geweest was, die Marie hebben aangevallen?' Jip zei niks. 'Jongen toch! Je weet hoe kwetsbaar Tom nu is' zei ze zacht. Haar ogen bleven ernstig staan. 'Tom heeft zojuist moeten meemaken dat zijn gezin uiteen is gevallen. Hij klamt zich volledig aan jou vast. Jij bent op dit moment zijn steun en toeverlaat'. Jip bleef haar stil aankijken. Hij realiseerde zich nu pas dat hij zijn lief had gekwetst, zonder dat hij eerst nagedacht had. Tranen schoten in zijn ogen. 'Arme Tom. Zo heb ik het nooit bekeken' zei hij zacht. 'Ga hem maar snel zoeken' zei Minoes. Jip haastte zich naar buiten. 'Tom! Tom! Tom!' riep Jip, met zijn handen voor zijn mond. Nergens zag hij Tom. 'Waar is Tom nou?' dacht hij, terwijl hij zonder erg richting het huisje van Marie liep. Marie was weer thuis, en opgeknapt. De tuintafel en tuinstoelen stonden weer op hun plek. De bloempotten waren vervangen voor nieuwe. Het keukenraampje was ook weer gemaakt. Zuchtend liep Jip naar de achterkant van het huisje. Door het keukenraampje zag hij Tom aan de keukentafel bij Marie zitten. Omdat hij met zijn rug naar het raampje zat, zag hij Jip niet. Marie wenkte Jip om binnen te komen. 'He schat. Zit jij hier? Ik was je kwijt!' zei Jip, toen hij de keuken in liep. Tom zat met zijn hoofd voorover gebogen en bromde iets. Marie gaf Jip een teken om te gaan zitten. Jip ging opzij van Tom zitten. Zijn hand wilde Tom nog steeds op zijn arm hebben, en duwde deze boos weg. Jip keek Tom aan. 'Sorry, schat' zei hij zacht 'Ik had Teun nooit mogen beschuldigen dat hij ons verraden heeft' Tom bleef zwijgen. 'Schat?' zei Jip zacht. Voorzichtig legde hij zijn hand opnieuw op de arm van zijn lief. Deze keer liet Tom het wel toe. Hij draaide zijn hoofd naar Jip. In zijn ogen waren rood van het huilen. 'Teun zou ons nooit verraden' zei hij, en wreef met zijn mouw over zijn gezicht. Marie ging naast Tom zitten. 'Weet je zeker Tom, dat jullie alleen waren?' vroeg ze ineens. Tom en Jip keken haar aan. 'Zag je niet één van je andere broers binnen?' vroeg ze weer. Het gezicht van Tom veranderde plots. 'Sander! Shit! Toen ik met mijn tas naar buiten liep, botste ik bijna tegen hem op!' riep hij met een geschrokken stem. Jip keek naar Tom; Tom keek naar Jip. Marie keek naar beiden jongens. 'Sander en Ruud!' gilde Tom ineens, en sprong omhoog. 'Sander en Ruud zijn hier geweest!' huilde hij half. Jip stond op en omhelsde zijn vriend. Ook Marie omhelsde de twee vrienden. Tom huilde luid in de armen van zijn vriend. De schok dat zijn twee gemene broers Marie hadden aangevallen, was een hele zware voor hem. Marie en Jip moesten alles doen om hem te kalmeren, terwijl ze zelf ook op hun eigen benen stonden te trillen van de schrik. Maar hoe moesten ze nou gaan bewijzen dat de twee gemene broers bij Marie hadden ingebroken? Dit zou sneller gebeuren dan ze dachten.. Nadat ze afscheid hadden genomen van Marie liepen Jip en Tom hand in hand terug naar huis. Tom had wel ingezien dat Jip het allemaal niet verkeerd bedoelde. Integendeel! Hun ruzie had er juist voor gezorgd dat ze nu vrijwel zeker wisten wie bij Marie hadden ingebroken. Natuurlijk was het een grote schok geweest, maar het bracht wel duidelijkheid. Alleen restte nog de vraag hoe Sander en Ruud wisten dat ze duizend euro hadden. Minoes glimlachte toen ze de beiden vrienden samen hand in hand weer terug zag komen lopen. 'Ze kunnen echt niet zonder elkaar' lachte ze tegen Flip, die juist binnen kwam gelopen. In geuren en kleuren vertelden Jip en Tom wat ze ontdekt hadden. 'Dan moeten jullie echt oppassen voor die twee. Ze deinzen nergens voor terug' zei Flip later bezorgd. Opnieuw vielen beiden vrienden achterover in bed. Hun gedachten waren nu bij Sander en Ruud. Jip zocht naar de hand van Tom. Zacht streelde hij de bovenkant. Tom schoof tegen hem aan. Hun beiden hoofden draaiden naar elkaar. Jip voelde de geile, warme adem van Tom in zijn mond stromen. Hun lippen raakten elkaar. Zachte kussen gaven ze elkaar. Jip hield de hand van Tom stevig vast. Kussend draaide ze naar elkaar toe. Hun armen sloegen ze over elkaar heen. Intenser en hartstochtelijker waren de zoenen. Tom duwde Jip verder door op zijn rug. Geil keken ze elkaar aan. Tom lag nu op Jip. Hun piemels raakten elkaar. Slierten voorvocht stroomde tussen hun buiken. Dieper gleed de tong in de mond van Jip, en raakten elkaar. Zacht gaf Tom een paar stoten met zijn heupen. Zijn pik schoot over die van Jip. Jip kreunde van genot. Zijn Tom was weer op liefdesjacht. Jip voelde zijn piemel harder en harder worden. Zacht gaf hij kreunen. Tom kuste hem nog heviger in zijn hals, en zakte likkend over zijn buik en borst omlaag. Wat hield hij toch veel van Jip! Natuurlijk wist hij ook wel dat Jip het allemaal goed bedoelde, maar hij was zelf geschrokken van zijn eigen reactie toen Jip met de mogelijke aanwijzing kwam dat Teun hun verblijf misschien wel verraden kon hebben aan Sander en Ruud. Maar nu was alles weer vergeten en vergeven, en lagen ze weer zalig met elkaar te vrijen. De warme mond schoof over de piemel van Jip. Jip kreunde en streelde door de haren van Tom. De tong vond elk plekje op de eikel van Jip. Jip kreunde nog harder, en duwde met zijn hand op de achterhoofd van Tom, ten teken dat hij door moest pijpen. De pijpbewegingen werden opgevoerd; sneller en sneller. Jip lag wijdbeens nu, en wipte sneller in het keeltje van Tom. Tom bespeelde met zijn vingers de harde ballen van zijn vriend. Omhoog kijkend zag hij de platte, gespierde buik van zijn Jip. Zelf rukte Tom harder aan zijn eigen piemel. Tussen zijn vingers gleed het voorvocht, welke uit zijn eikel stroomde. Nog altijd duwde Jip met zijn hand op het achterhoofd van zijn vriend. Dat vond hij altijd zo zalig. Jip voelde hoe de sperma in zijn ballen langzaam naar boven geduwd werden. De zaadproductie deed weer goed zijn werk. Tom voelde de piemel van Jip gaan zwellen in zijn mond. Om niet vroegtijdig klaar te komen duwde Jip het hoofd van Tom van zijn piemel af. Geil keek Tom hem aan. Jip gaf Tom een teken dat hij zich moest omdraaien. Tom begreep het meteen Toen hij omgedraaid was, rolde Jip een condoom over zijn piemel. Daarna moest Tom zakken op zien piemel tot aan de ballen. Tom ging daarna achterover op zijn rug op het lichaam van Jip liggen. Jip begon hem te stoten, terwijl ze samen tongden met elkaar. Tom kreunde van genot. Hun tongen gleden langs elkaar. Hun lippen kleefden aan elkaar. Intens waren de liefdeskussen die ze elkaar gaven. De hand van Jip zocht, en vond de piemel van Tom. Hij rukte eraan. Tom hield het niet lang vol, en spoot even later zijn warme liefdeszaad de lucht in. Dikke klodders vielen neer op het lichaam van Jip en hem. Beiden hijgden en kreunden nog meer, toen Jip zijn piemel uit het nauwe kontje van Tom trok, en zijn liefdeszaad ook de lucht inspoot. Teder en intens kussend waren ze daarna in elkaars armen in slaap gevallen. Ineens schoot Tom wakker. Hoorde hij beneden iets? Hij spitse zijn oren en luisterde weer. Opnieuw was dat geluid. Het leek wel alsof iemand beneden rondliep. 'Jip! Wakker worden' fluisterde hij in het oor van Jip Zacht gaf hij hem een por in zijn zij. 'Wakker worden! Jip' zei hij opnieuw. Jip liet een zachte kreun, en sliep door. 'Jip! Jip! Wakker worden. Ik hoor beneden geluiden' zei hij nu wat harder in het oor van Jip. 'He? Wat?' zei een half slapende Jip. 'Inbrekers!' zei Tom. 'Wakker worden!' zei Tom weer. Jip ging overeind zitten. 'Inbrekers? Waar?' vroeg hij verbaasd. 'Beneden!' fluisterde Tom opnieuw. Jip keek op zijn wekker; deze wees kort na half twee aan. Jip luisterde. Ja! Daar hoorde hij het nu ook! Het leek wel alsof er meerdere rondliepen beneden. Zacht kropen beiden uit bed. Vlug trokken ze hun broek aan. Nu hoorden ze ook stemmen. Gespannen opende Tom de slaapkamerdeur. Alles was stil boven. Waren zij de enigste die wakker waren geworden van de vreemde geluiden? Nee! Jorrie ook! Hij had zijn slaapkamerdeur ook op een kier openstaan. 'Jorrie!' fluisterde Tom. Jorrie deed zijn deur langzaam open. 'Sssst!' zei hij. 'Ik hoor wat beneden. Inbrekers!'. Zacht liep hij naar Tom en zijn broer Jip. 'Papa!' zei Jip ineens. Flip was ook wakker geworden, en komen kijken. 'Sssst. Stil!' zei hij met een gedempte stem. 'We hebben onverwachte bezoekers gekregen'. deel 22 Met ingehouden adem luisterden iedereen naar de geluiden van beneden. Zelfs Minoes was wakker geworden. Langzaam liepen Flip, Jip, Tom en Jorrie de trap af, naar beneden. De geluiden in de woonkamer werden duidelijker. Hoe waren die inbrekers binnen gekomen? En wat zochten ze in het huis van het gezin van Flip. Gedempte stemmen spraken met elkaar. Niemand herkende de stemmen. In het donker leek het allemaal nog angstiger. 'Geld!' hoorde Tom ineens. Hij kroop ineen van schrik. Weer hoorde hij het zeggen 'Waar is dat geld? Verdomme'. Alles in zijn lichaam trilde. 'Dat geld moet hier ergens zijn!' zei een andere stem. Opnieuw kroop Tom ineen van schrik. 'Die stemmen...' hijgde hij in het oor van Jip '..die stemmen komen mij bekend voor..' Opnieuw sloeg de schrik om zijn hart. Tom kon het gezicht van Jip niet zien, daarvoor was het te donker. 'En nu?' fluisterde Jip naar zijn vader. Flip had uit zijn slaapkamer een hockeystick meegepakt, welke hij daar had staan voor indien nodig. 'Als ik dat geld niet vind, dan zijn die flikkers nog niet jarig!' zei ineens de eerste stem. 'Sander!' hijgde Tom geschrokken in de oor van Jip. 'Jip' zei Jip zacht. 'Dat geld moet hier in huis zijn' zei de tweede stem 'Ruud!' hijgde Tom alweer. Jip knikte in het donker 'Jip' zei hij opnieuw zacht. 'Wat een brutaliteit om hier in te breken!' zei Tom weer fluisterend. 'Ik zal ze eens wegjagen!'. Nog voordat Jip zijn vriend tegen kon houden sloeg Tom met een knal de deur open. In een flits schoot hij naar de eerste beste die bij hem in de buurt stond. Jip wilde Tom bij zijn arm grijpen, maar greep mis. Flip schoot mee de kamer in. 'Auwwwwwwwwwww!' riep Tom ineens. Sander had hem te pakken. 'Waar is dat geld? Vieze flikker!' krijste hij. ''Auwwwwwwww!' gilde Tom harder 'Welk geld? Ik heb geen geld!' riep hij half huilend. 'Blijf staan! Anders snij ik hem de strot door!' riep ineens Ruud. Flip had het licht in de woonkamer aangedaan, en wilde Ruud aanvallen. Jip had Ruud willen pakken, maar was zelf door hem gegrepen. In een houtgreep had Ruud Jip vast. In zijn linkerhand had hij een groot mes vast. ' Eén stap dichterbij, en je zoon is dood!' riep Ruud. Geschrokken stond Flip aan de grond genageld. 'Rustig' zei Flip. Hij wilde niet dat zijn zoon en vriend iets zouden overkomen. 'Waar is het geld?' riep Sander weer. 'Ik heb geen geld' probeerde Flip nog. 'Duizend euro! Geef ons de duizend euro! Snel, anders snij ik hem de strot door!' riep Ruud opnieuw. 'Papa!!' huilde Jip ook. 'Geef hem het geld!' bleef Jip roepen 'Niks ervan!' riep Tom 'Moordenaars!' 'Zwijg! vies flikkerbroertje!' siste Sander in zijn oor. Voor Flip zat niks anders op dan het geld te geven. 'De sleutel van de kluis ligt boven' zei hij weer. 'Halen! En geen politie, anders is je zoon dood!' riep Ruud, en hij zette het mes kort bij de hals van Jip. 'Papa!!!!' riep Jip weer. Jorrie was op een afstandje blijven staan. Gelukkig had zijn papa de hockeystick nog achter zijn rug. In een flits trok hij de stick uit zijn hand. Flip voelde het, maar gaf er geen reactie op. Sander had Tom nog steeds stevig vast. 'En jij gaat er ook aan, als wij het geld niet krijgen' riep hij dreigend naar hem. Flip draaide zich om en wilde naar boven lopen om de sleutel van de kluis te gaan halen. In de schemer van het maandlicht zag hij Jorrie naar boven vluchten. Flip hoopte dat Jorrie deed wat hij moest doen; de politie toch bellen! 'Geen grappen, anders is je zoon dood!' riep Ruud weer. 'Moordenaars! Rot op!' gilde Tom weer. 'Kop houden flikker! Anders gaat je dit yuppie eraan' siste Ruud. Flip was naar boven gerend en op de slaapkamer de sleutel van de kluis gepakt. Minoes lag ineen gedoken in bed, en nog steeds te beven van angst. Flip probeerde haar te kalmeren. 'Schiet op eikel!' riep Sander. Jorrie liep achter zijn papa de trap af. Door een andere deur kon hij via de hal naar de keuken. Als die twee wilden vluchtten dan moesten ze toch eerst langs hem! Moedig stond hij klaar met de hockeystick. 'Geld! Geld!' riep Sander weer. 'Kluis openmaken!' riep Ruud weer. 'Papa!!!' huilde Jip, met nog steeds een mes op zijn hals. 'Neee!! Moordenaars!' riep Tom tussendoor. Flip liep naar de kluis in de woonkamer. 'Openmaken! Geen grappen! Je zoon is anders dood!' riep Ruud dreigend. Nerveus, maar toch beheerst opende Flip de kluis. 'Schiet op ouwe!' zei Sander weer. Tom kon geen kant op; Sander had hem in een wurggreep vast. Flip pakte de bruine enveloppe uit de kluis. Ineens griste Sander deze uit zijn hand. 'Wegwezen!' riep hij en duwde zijn broertje naar Flip. 'Geef terug ons geld!' riep Tom alweer. Flip kon Tom gelukkig stevig vasthouden, anders had hij zijn broer zeker weer aangevallen. Sander rende richting de keuken. Daar wachtte hem een onaangename verrassing. Jorrie had op een afstand alles zien gebeuren en stond klaar met de hockeystick. Met een ferme klap sloeg hij Sander op zijn hoofd. 'Aaaahhhh!' gilde Sander van schrik, en viel neer op de grond. In zijn val gooide hij de enveloppe omhoog, waardoor de briefjes van vijftig en honderd euro de lucht in vlogen. Alles dwarrelde door de lucht. 'Sander!!' riep Ruud, die zijn broer neer zag vallen. Van schrik liet hij Jip los. Meteen dook Flip achter hem op zijn rug. Jip herstelde zich vlug en greep naar de pols van de hand, waar Ruud het mes in vast had. Flip trok het hoofd van Ruud naar achter. 'Mes loslaten! Moordenaar!' riep hij. Jip kneep hard in de pols, en gaf er een ruk aan. 'Los laten!' riep Jip. Maar Ruud was sterker en hield het mes stevig vast. 'Los laten!' riep Flip ook. Nog altijd wilde Ruud het mes niet laten vallen. Met beide handen rukte Jip aan zijn pols. Ruud gaf flinke weerstand. Flip rukte harder aan de andere arm van Ruud, die op zijn rug lag. 'Los laten!' riep Jip alweer. 'Ik vermoord je! Flikker!' riep Ruud weer. Tom keek rond en zag een grote stenen asbak staan op de salontafel. 'Laat los, anders breekt Tom je pols!' riep Jip nog eenmaal. Dreigend met de grote asbak stond Tom voor Ruud. Gelukkig schrok Ruud van deze uitroep,en liet het mes op de grond vallen. Meteen raapte Jip het mes op, en gooide deze zover mogelijk achter in de woonkamer weg. Ruud wist zich los te rukken, en rende naar de keuken. Opnieuw stond Jorrie klaar met de stick. Door alle commotie wat ontstaan was sloeg hij mis. Jip en zijn vader kwamen Ruud achterna gerend. 'Kijk uit!' riep Jip naar Jorrie. Ruud probeerde de stick van Jorrie af te pakken, maar dankzij de uitroep van zijn broer hield Jorrie de stick stevig vast met beiden handen. 'Kom maar op! Ik lus je rauw!' riep hij. Sander lag nog altijd bewusteloos neer op de keukenvloer. Ruud zag nog maar één mogelijkheid; en dat was vluchtten. In de verte hoorde hij de sirenes van de aankomende politiewagens. 'Auwwwwwww! Godverdomme klote hond!' riep ineens een gillende Ruud. Bikkel had hem te pakken, en stevig ook! Ruud gilde het uit van de pijn. 'Auwwwwwwww! Sodemieter op! Auwwwwwwwwwww!' bleef Ruud gillen. Bikkel was op het lawaai afgekomen in het huis van Jip en Tom. Bij de keukendeur was hij gaan zitten. In afwachting op wie naar buiten zou komen. Bij het openen van de deur zag hij Ruud en sprong naar hem. Deze keer had hij hem steviger vast dan de vorige. Van schrik struikelde Ruud, en viel dus ten prooi aan Bikkel. Zijn stevige tanden belandde in zijn onderbeen. Ruud gilde het uit van de pijn. Hij kon geen kant meer op. Vrijwel meteen was de politie ter plaatse, en arresteerde Ruud. Ondertussen was Sander bij gekomen, en zat versuft rond te kijken. Dreigend met de hockeystick stond Jorrie nog altijd voor hem. Zijn handen en benen waren vastgemaakt met touw. Krijsend dat hij Tom zou vermoorden werd Sander afgevoerd. Huilend van de schrik vielen Jip en Tom in elkaars armen. Het waren angstige momenten geweest! Minoes had alles gehoord boven, en kwam huilend naar beneden. Ook zij viel huilend in de armen van haar man en kinderen. Wat waren ze trots op Jorrie! Dankzij zijn koelbloedig optreden waren de broers van Tom gepakt. Nu restte alleen nog maar de vraag 'Hoe wisten Sander en Ruud van de duizend euro?' Op het politiebureau vielen de twee broers al vlug door de mand. Sander had van de aannemer doorgekregen dat Jip en Tom in bezit waren van veel geld. De aannemer was namelijk een malafide vriend van Sander. Hij was de eerste aannemer geweest die duizend euro had gevraagd voor de reparatie van het dak. Jip en Tom slaakten een kreet van opluchting dat ze niet met hem in zee waren gegaan. Ze waren dan vast en zeker hun geld kwijt geweest, en het dak zou nooit gerepareerd zijn geworden... Uitgeput vielen Jip en Tom in bed. 'Wat een nacht!' zuchtte Jip 'Ik sta nog te trillen op mijn benen' zei Tom. 'Ongelooflijk dat die twee hier binnen zijn geweest, om ons geld te willen komen roven!' sprak Tom met een zachte stem, en nestelde zich tegen zijn vriend. 'Jip' zei Jip knikkend. 'Maar wat was Jorrie geweldig om Sander een klap met de hockeystick te geven!' zei Tom alweer. 'En dat jij die asbak zag staan om er mee te willen slaan' kuste Jip zijn vriend op zijn voorhoofd. Hun lippen zochten elkaar. Tom opende een beetje zijn mond. De geile adem van Jip stroomde naar binnen. Tongen gleden weer over elkaar. Groot was de opluchting dat het eindelijk voorbij was, en dat de broers van Tom opgesloten waren. Jip streelde met zijn hand over de borst van zijn vriend, en partner. Tom was nu zijn partner geworden. De tepels werden harder onder zijn vingertoppen. Tom kwam iets omhoog, en duwde het hoofd van Jip verder omlaag. Zijn piemel stond verlangend omhoog Verlangend om gepijpt te worden! Zacht omsloot de mond van Jip zijn eikel. Een druppel voorvocht droop op de tong van Jip. Beheerst ging hij op en neer. Tom kreunde een beetje. Tom legde zijn hand weer op de achterhoofd van Jip, en duwde door. Zonder te kokhalzen pijpte Jip door. Hij verlangde alweer zo naar die zalige staaf van Tom. Tom wipte zacht op en neer in het mondje van Jip. 'Pijp mij, lieverd' hijgde hij zacht 'Mijn piemel is helemaal van jou' Hij kreunde weer, bij het voelen van het vastpakken van de balzak. Steeds sneller ging de mond van Jip over zijn piemel. Het voelde heerlijk die strelingen van de tong van Jip over zijn staaf. Tom genoot er telkens van. Soms trok hij Jip naar zich toe, om hem hartstochtelijk te kussen. Jip beantwoorden deze kussen ook hartstochtelijk dan weer terug. Langzaam zakte Jip weer omlaag. Zijn warme tong gleed over de gespierde lichaam van Tom. Tom hijgde bij iedere aanraking van de eikel en eikelrand. Heel snel pijpte Jip weer de harde vleesstam van zijn vriend. Dat was zo geil! De warme mond en adem gaf Jip nog meer adrenaline in zijn lichaam. Heftigere lustgevoelens. De piemel van Tom stond ook hard, en lekte veel voorvocht. Twee heerlijke jonge naakte lichamen liggen tegen elkaar. Jip streelde het lichaam van Tom; Tom had de piemel van Jip vast en rukte er aan. Samen kusten ze elkaar intens. Terwijl hij zijn eigen piemel rukte, rukte Tom ook de zijne. Dan pijpte Tom Jip weer, en bleef rukken aan zijn eigen piemel. Het was echt een heerlijke vrijpartij tussen de twee twinkboys. Geil draaide Jip zijn lief op zijn zij. Zacht bleef hij hem strelen over zijn lichaam. Gewillig draaide Tom verder door op zijn buik. Hij wist dat Jip hem zijn liefdeszaad wilde geven. Jip bleef hem kussen en likken in zijn hals, en zakte over de schouderbladen omlaag. Tom kreunde van genot. Elke aanraking gaf hem iedere keer een stoot van adrenaline in zijn lichaam. Jip zakte verder omlaag en kuste hem overal. Daarna trok hij de billen uitelkaar, en begon over het geschoren gaatje likken. Soms ging zijn tong in het gaatje. Tom kreunde nog harder. Rustig deed Tom zijn benen uit elkaar. Jip schoof over zijn rug, en liet zijn harde natte eikel door de spleet omhoog en omlaag glijden. Telkens kuste hij Tom. Op een geconcentreerde wijze zette hij de eikel tegen het gaatje. Hij wilde naar binnen! Binnendringen in het heerlijke nauwe kontje van zijn vriendje. Stukje voor stukje drong Jip naar binnen. Tom kreunde en hijgde zacht. Daarna gingen de soepele heupen van Jip op en neer boven Tom. Tom voelde elke stoot. De piemel van Jip ging erin tot aan zijn ballen. Die waren keihard geworden. Veel zaadproductie kwam op gang. Sneller en sneller werden de neukbewegingen. Tom voelde zijn eigen piemel harder worden onder zijn buik. Jip hijgde steeds sneller. Zijn ballen werden naar een enorme explosie toegewerkt. Juist op het moment dat Tom dacht dat Jip zijn liefdeszaad in zijn kontje ging spuiten, trok hij terug. Teleurgesteld draaide Tom zich om 'Wat doe je nou? Het was net zo lekker!' hijgde Tom. Jip kroop over hem heen en kwam voor zijn gezicht zitten. 'Mondje open! Lekker sletje' grijnsde hij, en bleef alsmaar rukken aan zijn piemel. Tom keek Jip verrast aan, en opende gewillig zijn mondje. De sperma spoot niet lang daarna in en om zijn mond. Dikke klodders sperma dropen op de borst van Tom, en liep in stralen omlaag. Met zijn tong likte alle zaad op wat langs zijn mondhoeken omlaag liep. Jip zat op zijn knieën voor het gezicht van Tom, en perste alle zaad uit zijn ballen. Jip sloot even zijn ogen. Ineens kreeg hij duw, en viel achterover. 'Wij zullen eens zien wie hier het sletje is' grinnikte Tom, en kwam op zijn borst zitten. Nu opende Jip zijn mond, en likte aan de harde eikel van Tom. Tom duwde zijn piemel dieper in de keel van Jip; zijn eikel raakte de huig. Jip hield zijn billen goed vast en trok deze uit elkaar. Tom kraaide het uit van plezier. Er gingen een paar vingers in zijn holletje. Dit werd teveel voor Tom! Vlug trok hij zijn piemel uit de mond van Jip; rukte eraan, en spoot alles in het gezicht van Jip. Over het gezicht van Jip dropen dikke klodders sperma omlaag. Jip opende zijn mond om alles op te vangen. Luid lachend vielen ze weer in elkaars armen. Na elkaar intens gekust te hebben droomden ze zalig.. deel 23 Eindelijk waren Jip en Tom verlost van Sander en Ruud. Hoewel Tom het er nog erg moeilijk mee had, was hij wel gelukkig dat alles goed was afgelopen. Het had ook anders kunnen aflopen met Jip. Tom moest er niet aandenken, dat hij Jip kwijt zou zijn. Er was nu genoeg bewijsmateriaal dat Sander en Ruud het op hun beiden hadden gemunt. Boven op hun eerdere poging zich te ontdoen van Tom en Jip, kwam dit er nog bij bovenop. De rechter zou er zeker niet mee kunnen lachen. Beiden broers werden opgesloten, in afwachting op hun proces. Caspar was gelukkig weer bijna de oude. Alleen zou hij nooit meer zelfstandig kunnen wonen. Flip regelde voor hem dat hij in een mooi verzorgingstehuis kon gaan wonen. Met alles erop en eraan. Ook hoefde hij geen geldzorgen meer te hebben. Flip stond voor zijn verzorging garant! Bruno bleef bij Bert op zijn boerderijtje, want daar had hij de ruimte, en kon hij elke dag heerlijk in de wei rondlopen, samen bij het andere paard van Bert. Voorlopig bleven het bokje en het konijntje van Tom ook bij oom Bert. Later als het huis klaar was, dan zouden ze weer terugkomen. Er was ook nog groot verdriet geweest. Marie had de aanval van Sander en Ruud helaas niet overleefd. Aanvankelijk leek het dat ze weer de oude zou worden. Maar toen ze hoorde over de inbraak in het huis van Flip, en dat Sander en Ruud geprobeerd hadden Jip en Tom te willen vermoorden viel ze helemaal terug. De aanval op haar kwam weer helemaal terug naar boven. Daardoor kreeg ze een zware hartaanval; ze had namelijk ook nog een hartkwaal. Na een week in het ziekenhuis te hebben gelegen, sliep ze vredig in. Tom en Jip waren ontroostbaar. De zoon van Marie zei dat Bikkel voor Tom was. Dat was de laatste wens van Marie. En zo kreeg Bikkel een nieuw huis. De zomervakantie was ten einde. Jip en Tom moesten weer terug naar school. Samen fietsten ze elke dag op en neer, en kwamen voorbij hun droomhuisje. Voor Tom zou het nu ook zijn droomhuisje worden. Hij woonde zolang bij het gezin van Flip, maar hoopte dat hun huisje snel gebouwd zou zijn, zodat hij samen met zijn lieve Jip hun toekomst zou kunnen opbouwen. Op school mocht ook iedereen zien dat zij een koppel waren. Degene die er opmerkingen over maakte kreeg de volle laag. En zo dwongen ze respect af bij iedereen. Afgelopen weken hadden ze samen al zoveel meegemaakt, en waren daardoor nog meer aan elkaar verknocht geraakt. Maar bovenal had de liefde voor elkaar het gewonnen! Niemand zou meer tussen hun in kunnen komen. Dat zagen zelfs Flip en Minoes! De bouw van het droomhuisje verliep spoediger dan verwacht. Na de zomervakantie werd er hard aan gewerkt. Jip en Tom waren helemaal verrukt erover dat het zo vlot ging. 'Als het zo doorgaat dan wonen wij voor de winter erin, schat' zei Tom. 'Jip' zei Jip met een grote lach op zijn gezicht. 'Samen met jou wonen, is mijn grootste wens, lieverd' zei Jip, en hij gaf Tom een verliefde kus op zijn wang. 'Ik had nooit gedacht dat deze wens uit zou komen. En ik had nooit gedacht dat ik met jou erin ga wonen' zei een beetje geëmotioneerde Jip. Tom sloeg zijn armen om zijn middel en trok hem naar hem toe. Hun beiden hoofden draaiden naar elkaar. Zachte lippen zochten elkaar, en speelse kussen volgden. De tongen gleden over elkaar in de mond; de tongzoenen werden heviger. De hand van Jip gleed over onder de shirt van Tom. Zachte kreunen volgden. Zijn tepels werden hard. Kussend zakte de twee verliefde vrienden neer in het gras, bij het nieuwe huisje. Jip duwde zijn lief achterover, en kwam boven op hem liggen. Hartstochtelijk gaf hij Tom zijn liefdeskussen. De adrenaline steeg weer in beiden lichamen. In de warme najaarszon ontwikkelde zich een hevige vrijpartij. Kussend en likkend zakte Jip omlaag. Het overhemd van Tom ging verder los. Tom gooide zijn armen boven hem, en liet Jip alles doen wat hij wilde. Met gesloten ogen genoot hij van de tongstrelingen over zijn jonge lichaam. Geil zakte Jip omlaag. Het touwtje van de joggingbroek ging los. Een half harde piemel was zichtbaar toen Jip de joggingbroek wat omlaag trok. Kreunend likte Jip aan de eikelrand. Een grote druppel voorvocht droop uit de eikel op zijn tong. Jip likte alles op. De piemel van Tom vroeg om gepijpt te worden. Teder nam Jip hem in zijn mond, en zoog eraan. Tom kronkelde ervan. De joggingbroek werd verder omlaag getrokken. Steeds sneller ging de warme mond van Jip over de harde staaf van zijn lief. Vingertoppen van zijn andere hand bespeelden de ballen. Zijn lippen gleden langs de schacht omlaag, en dan weer terug omhoog. Het liefdesspel werd opgevoerd. Tom werd geiler en geiler. Wild begon hij nu te stoten in het keeltje van Jip. De eikel raakte telkens de huig. Jip slikte voorvocht. Al vrijend met elkaar werden bij beiden de kleren uitgetrokken. Naakt lagen ze in de warme najaarszon. Jip likte en zoog aan de warme ballen van zijn lief. Tom woelde door de haren van Jip. Jip kwam omhoog, en schoof met zijn pik over de pik van Tom. Kussend en likkend kwam hij op Tom liggen. Tom sloeg zijn armen over de rug van Jip. Het vrijen ging door. Met zijn heupen gaf Jip stoten op de pik van Tom. Tom hield zijn Jip nog steviger vast. Voorvocht vermengde met elkaar. Harde pikken stoeiden ook met elkaar. Eikels werden natter en natter. Overal likte Jip op het gezicht van Tom; voorhoofd, neus, wangen, lippen, kin; oorlelletjes. De lucht was gevuld met echte liefde! Tedere kussen gaven beiden geliefden elkaar. Tom lag met gespreide benen, zodat Jip helemaal op hem kon liggen. Nog meer adrenaline steeg door de lichamen. De zaadproductie draaide op volle toeren. Hun ballen raakten elkaar ook. Zacht gekreun en gehijg was te horen. Vrijend kroop Jip omhoog. Tom voelde zijn harde staaf over zijn buik en borst omhoog komen. Nu zat Jip ineens op de borst van Tom. Plagend raakte hij de warme lippen van zijn lief. Tom hapte ernaar, maar hij kon de eikel net niet aanraken. Giechelend bleef Jip plagen. Telkens viel een druppel op de kin van Tom, die weer met zijn tong het probeerde op te likken. Eindelijk mocht Tom de harde eikel voelen op zijn lippen. Vlug zoog hij eraan. Jip kreunde en lachte hard. Leundend op zijn handen, die boven Tom lagen, perste hij zijn hete piemel tussen de warme lippen. Dat was zo geil! Tom greep naar de stevige gespierde billen en trok deze uitelkaar. Een vinger ging er ineens in. Jip kraaide van opwinding! Zo'n onverwachte actie vond hij altijd super geil. Dieper neukte hij de mond van Tom. Dieper vingerde Tom in het gaatje van Jip. Rijende bewegingen maakte Jip boven het gezicht van zijn lief. Je zag de harde eikel tegen de wangen drukken. Dit was een intens liefdesspel wat ze samen met elkaar deden. Twee vingers zaten nu in het gaatje van Jip. De ballen van Jip kletsten tegen de kin van Tom. Jip wilde nog niet spuiten. Sneller neukte hij nu de mond van Tom. Als zijn pik eruit floepte, dat hapte Tom ernaar. Beiden giechelde om de geile acties wat ze deden. De pik van Tom lag als een harde paal op zijn buik. Alles plakte op zijn lichaam. Door de hete najaarszon, maar vooral ook door de hete vrijpartij! Jip haalde zijn piemel uit de mond van Tom, en gleed over zijn gezicht. Tom likte zijn ballen. Jip kreunde hard. Nog meer slierten geil viel op de neus van Tom. Zacht likte Jip alles op. Daarna zei hij dat Tom op zijn rechterzij moest gaan liggen. De piemel van Jip lag nu strak achter hem. Stevig hield hij Tom vast. Tom rukte aan zijn eigen natte piemel. Hij voelde hoe de piemel van Jip een weg zocht tussen de spleet van zijn billen. Tom trok zijn linkerbeen omhoog, zodat hij kon zien dat Jip zijn harde eikel tegen de ster zette. 'Ontspan je, schat' zei Jip, en kuste Tom teder in zijn hals. De harde eikel gleed naar binnen. Tom sloot zijn ogen om niks van dat geile gevoel te missen. Rustig schoof Jip door. Tom sperde zijn kutje verder open. Hij voelde de warme liefdesstaaf verder en dieper naar binnen glijden. Helemaal tot aan zijn ballen duwde Jip door. Zacht kreunde Tom alweer. Jip kuste teder in de hals van Tom, en begon te pompen. Hun lippen zochten weer elkaar. Steviger en sneller pompte Jip in het hete holletje van zijn lief. Tom rukte meer en meer aan zijn eigen pik. Zijn hand werd door Jip weggeduwd. Jip nam het rukken over. Tom duwde met zijn hand op de billen van Jip. Hij wilde dat Jip hem nog dieper neukte. Met gesloten ogen genoot Tom nog intenser van Jip. Beiden bleven doorhijgen, en kreunen. Langzaam voerde Jip het pompen op. Zijn harde piemel vulde het hete gaatje van zijn lief. Tom duwde nog harder op de billen van Jip. Rustig duwde Jip even later Tom voorover op zijn buik. Nu kon hij helemaal boven op de rug van Tom gaan liggen. Zweetdruppels parelde bij beide gespierde lichaam omlaag. Tom ontspande zich helemaal. Hij voelde de piemel van Jip sneller op en neer gaan in zijn kontje. Hijgende geile geluiden van Jip kwamen in zijn oor. Leundend op zijn stevige armen neukte Jip nog harder. Tom kreunde luider. Dit was zo ongelooflijk geil! De harde eikel raakte telkens zijn prostaat. En dan voelde hij zijn piemel weer bewegen. Jip had een geweldige conditie, en kon het altijd lang volhouden. Ook in bed! Kussend in de hals van Tom, werd hij door Jip zacht en teder omhoog getrokken. Nu zat Tom op zijn knieën voor Jip, die ook op zijn knieën achter hem zat. De piemel van Jip zat nog altijd strak in het kontje van Tom. Jip zijn armen waren stevig om het lichaam van Tom geslagen. Tom rukte aan zijn eigen piemel, die lekkende fier omhoog stond. Zijn andere hand lag op de gespierde dijbeen van Jip. Elke stoot voelde Tom tegen zijn prostaat, waardoor zijn piemel op en neer ging. Hevige lustgevoelens kwam bij beiden omhoog. Zo geil hadden ze nog nooit met elkaar in het openbaar gevreeën. Jip duwde Tom helemaal tegen zich aan. Tom kreunde harder en harder. Jip nam het rukken van hem over. Tom kon daardoor zijn beiden handen achter hem op de strakke billen van Jip leggen. Hij voelde ze nat zijn van het hete zweet. Met gesloten ogen voelde hij ook elke ruk die Jip aan zijn piemel gaf. Nog harder hijgde hij. Jip kuste Tom op elk plekje in zijn hals. Nog meer adrenaline vloog bij beiden door hun lichaam. Nog meer geile lustgevoelens. Veel voorvocht droop uit de eikel van Tom tussen de vingers van Jip. Alles plakte! Beiden waren bezig om toe te werken naar een ongelooflijk geil hoogtepunt. Een hoogtepunt die ze nog nooit hadden gehad; zelfs niet in bed! Tom boog zich voorover en zat op handen en knieën. Jip kwam mee voorover gebogen en liet zich helemaal vallen op de rug van Tom. Terwijl hij door bleef neuken in het warme hete kontje van Tom, rukte hij ook nog altijd aan de piemel van Tom. Tom gooide zijn hoofd achterover en voelde telkens de tong van Jip over hem heen gaan. Zijn ballen begonnen langzamerhand zeer te doen, maar hij gaf niet toe aan die pijn. Sterker nog, hij wilde dat het nooit zou ophouden. Wilder werden de stoten van Jip in het kontje van zijn lief. Ook Jip voelde dat zijn ballen zeer gingen doen. Ook wilde niet toegeven aan de pijn. Hij wilde Tom net zolang doorneuken totdat hij het niet meer vol kon houden, en dat zijn liefdeszaad met kracht uit zijn ballen zou spuiten. Het zou helemaal geweldig zijn dat ze samen tegelijk hun liefdeszaad zouden spuiten. Nog wilder werd het neuken. Nog harder hijgden en kreunden beiden. Jip rukt flink aan de piemel van Tom, welke langzaam in zijn hand begon op te zwellen. Jip wist wat dat ging betekenen. Nog even en dan zou ook Tom gaan spuiten. Tom voelde ook zijn piemel alsmaar harder en harder worden in de rukkende hand van zijn lief. Hij wilde ook dat zijn liefdesdaad voor Jip spontaan eruit zou spuiten. Beiden geliefden werkten nu naar het einde van hun hoogtepunt. Tom kwam weer overeind, en zat terug op zijn knieën. Hij legde zijn hand op de hand van Jip, en ging op en neer mee met de rukbewegingen. Het hoogtepunt kwam steeds sneller dichterbij. Nog een paar keer gaf Jip een harde stoot in het warme hete kutje van Tom; nog even rukte ze harder aan de piemel van Tom. Met ontzettend veel kabaal, gehijg en gekreun spoot bij beide het liefdeszaad uit de piemels. Zoveel liefdeszaad hadden beiden geliefden nog nooit gespoten tijdens het vrijen. Alle stress van afgelopen tijd kwam eruit! Ongelooflijk veel liefdeszaad spoten beiden. Jip, die achter Tom zat, kreeg zelfs een paar spatten over de schouder van Tom in zijn gezicht. Met zoveel kracht explodeerde de ballen van Tom! Luid schreeuwend van geilheid bleef Tom spuiten. Jip kon zijn liefdeszaad ook niet meer in zijn ballen houden. Evenals Tom spoot hij luid schreeuwend zijn ballen leeg in de darmen van zijn lieve Tom. Alles stroomden omlaag uit het kutje van Tom langs zijn benen omlaag. Het leek wel dat het niet wilde ophouden! Zoveel zaad! Jip ging daarna op zijn rug liggen in het gras. Tom kwam nu omgekeerd op hem liggen om zijn staaf helemaal schoon te likken. Jip deed dit bij de staaf van zijn lief. Omdat beiden piemels nog niet helemaal slap waren, werden ze alweer hard bij het schoonlikken. En jawel, opnieuw ging de vrijpartij verder! Tom pijpte Jip; Jip pijpte Tom! Met diepe halen werden beiden piemels in de monden geduwd. Met diepe halen werden de piemels achter in elkaars kelen geperst. Ze konden niet genoeg van elkaar krijgen! Sneller op en neer lagen ze elkaar diep en stevig te pijpen. Langzaam draaiden ze even later beiden op hun zij. Het pijpen ging door. Alweer waren beiden geil geworden. Hun beiden hete lichamen waren ook ondertussen ook door de hete najaarszon lichtelijk aan het verbranden. Maar niks kon hun deren. Ze wilden elkaar! Ze wilden elkaar lichamen voelen. Het zuigen aan elkaars piemel bleef doorgaan. Opnieuw kwam de zaadproductie in beiden balzakken opgang. Ongelooflijk dat ze door bleven gaan. Beiden geliefden wilden hun geile gevoel voor elkaar blijven voelen. Hun piemels steigerde weer in de mond en keel. Nu moest Jip van Tom op zijn buik gaan liggen, en zijn benen spreiden. Niet lang daarna schoof zijn liefdespiemel bij Jip naar binnen. Om nog dieper te gaan lag hij strak op de rug van zijn lief. Dieper kon hij niet gaan. Eerst pompte hij rustig op en neer. Alweer werd de piemel van Jip weer harder en harder. Hij voelde ook de hete geile adem van Tom langs zijn oren gaan. Tom likte en beet soms in zijn oorlelletje. Jip kreunde en kraaide van geile genot. Nu begon die geile Tom in het strakke kontje van Jip draaiende bewegingen te maken. Dat was zo ongelooflijk geil! Jip kreunde nog harder. Hij voelde de harde eikel van Tom overal stoten. Tom kuste Jip hartstochtelijk in zijn hals. Nu moest Jip omhoog komen, en op zijn knieën gaan zitten. Tom greep, op zijn beurt, naar de piemel van Jip. Flink begon hij te rukken. Jip hijgde en duwde zijn kontje tegen het lichaam van Tom aan. Hij ging op en neer. Ineens liet Tom zich achterover vallen in het gras. Jip lag boven op zijn lichaam. Hun hoofden naast elkaar. Tom bleef stoten in het kontje van Jip. Hun lippen zochten elkaar weer. Hartstochtelijk vreeën ze met elkaar. Tom rukte aan de piemel van zijn lief. Jip kreunde en hijgde. Dieper en harder waren de stoten van Tom in het nauwe kontje van Jip. Opnieuw werd er toegewerkt naar een hoogtepunt. Opnieuw moest de zaadproductie zijn werk doen. En opnieuw met veel lawaai spoot eerst Jip zijn zaad de lucht in. Alles viel neer op zijn platte buik en gespierde borst. Spatten geil kwam ook terecht op het gezicht van Tom. Het was iets minder dan de eerste keer, maar er lag toch een behoorlijke flinke plas met dikke klodders zaad. Tom duwde Jip op zijn rechterzij, en gaf hem daarna nog een paar flinke stoten tegen zijn prostaat. Uiteindelijk spoot hij ook zijn tweede lading geil liefdeszaad in de darmen van zijn lief. Uitgeput bleven ze daarna liggen in elkaars armen. 'Ik heb nog nooit zo zalig met jou gevreeën als vanmiddag, schat' zei Jip, en bleef Tom alsmaar intense kussen geven. 'Ik heb nog nooit zoveel zaad uit mijn ballen gespoten als bij deze geile vrijpartij, lieverd' zei Tom lachend tussendoor. Nog nagenietend van hete middag bleven ze even liggen in het gras. Spelend en plagend liepen ze daarna naakt achter hun droomhuisje rond, wat nog niet helemaal afgebouwd was. De twee vrienden gingen helemaal op in hun plagend spel, dat ze niet eens merkte dat er iemand stond te kijken... deel 24 - Slot Lachend en rennend liepen Jip en Tom rond hun huisje. Eigenlijk wel een koddig gezicht om dat te zien. Twee knappe, naakte jonge mannen die achter elkaar renden met slingerende piemels. Telkens als Jip Tom bijna te pakken had, greep hij mis. Luid lachend en giechelend rende Tom weg. 'Pak me dan, als je kan!' riep hij telkens. 'Kom hier, geil kreng!' riep Jip dan weer luid lachend. Als twee dolle honden die stapelverliefd op elkaar waren renden ze naakt rond. Tom was zo hard aan het rennen, dat hij niet oplette, en plotseling tegen iemand opbotsten. 'Lopen jullie altijd in je blootje hier?' vroeg de stem. Geschrokken keek Tom op. Voor hem stond een andere jongen. Jip kon nog maar net remmen, toen hij aan kwam gerend. Hij botste tegen Tom op. 'Eh..sorry..eh' stamelde Tom. Vlug deed Tom zijn hand voor zijn genitaliën. 'Wonen jullie hier?' vroeg de jongen, en bleef Tom en Jip alsmaar onderzoekend aankijkend. 'Eh..eh...nog niet' zei Tom, en kreeg een rood hoofd. Smekend om hulp draaide hij zijn hoofd om naar Jip. De jongen keek hem aan. 'Waar dan?' vroeg hij weer nieuwsgierig. 'Wij wonen bij mijn ouders' zei Jip rustig. Vlug rende Tom weg om hun kleren te pakken. 'Ow' zei de jongen. 'Zijn jullie broers van elkaar?' wilde hij weer weten. Jip keek hem aan. 'Waarom wilt je dat allemaal weten?' vroeg hij, en deed ondertussen zijn kleren aan, waar Tom mee terug was komen lopen. 'Ach sorry' zei de jongen vriendelijk. 'Ik heb dat mooi huisje aan de overkant gekocht' zei hij wijzend naar het huisje van Marie. Verbaasd keken Jip en Tom hem aan. 'Heb jij het huisje van Marie gekocht?' vroeg Tom met grote opengesperde ogen. De jongen knikte. 'Sinds vanmorgen' zei hij weer. 'Tante Marie is onlangs overleden' zei hij triest. 'Aan een zware hartaanval. Ze was kort daarvoor overvallen in haar huisje' vervolgde hij weer. 'Ben jij een neef van Marie?' vroeg Jip. Alweer knikte de jongen, maar nu keek hij de twee vrienden vragend aan. 'Hebben jullie tante Marie gekend?' vroeg hij verbaasd. 'En of wij die gekend hebben!' riepen Jip en Tom uit. 'Hoe dan?' vroeg de jongen weer verbaasd. In geuren en kleuren vertelden de twee geliefden hun belevenissen van de afgelopen maanden. Vol verbazing luisterde de jongen ernaar. 'Echt waar?' vroeg hij telkens 'Nee! Hoe is het mogelijk!' zei hij dan weer. Het klopte allemaal wat Jip en Tom hem vertelden. 'Gehoord ja' zei hij ook 'Inderdaad, mij ook verteld' zei hij tussendoor. 'Maar dan zijn jullie Jip en Tom!' riep hij ineens uit. 'Jip' zei Jip. 'Ik ben Jip, en hij heet Tom' stelden Jip en Tom zich voor. 'Ik heet Kevin' stelde de Kevin zich voor. Kevin zag er best wel leuk uit. Knap ook! Lachend bekeken Jip en Tom hem. Kevin moest er ook om lachen. 'Sorry heren, maar ik ga binnenkort trouwen met de liefste vrouw van de hele wereld', en Kevin moest nog harder lachen om de twee zwaar teleurgestelde gezichten van Jip en Tom. 'Nooit eens een mannenlijf geprobeerd?' was een poging van Tom om Kevin om te praten. 'Tom!' Gedraag je! Zot!' riep Jip, en hij gaf zijn lief een tik tegen zijn achterhoofd. 'Auw!' riep Tom, die de tik voelde. Kevin moest er hard om lachen. 'Hebben jullie wel eens een vrouwenlijf geprobeerd dan?' vroeg hij. 'Jakkes!' zei Tom met een vies gezicht. 'Dus...?' zei Kevin weer. Alle drie moesten toen weer heel hard lachen. Kevin keek naar het huisje van de twee vrienden. 'Daar moet nog veel aangedaan worden' zei hij ernstig. 'Jip' zei Jip. Samen met de twee vrienden liep Kevin een rondje rond het huis. Opnieuw was hij verbaasd over de verhalen die de twee vrienden hem vertelden over de afgelopen tijd. 'Dan moet jullie liefde voor elkaar wel heel sterk zijn, om dat allemaal te doorstaan' zei hij daarna. 'Ik zou niet weten of ik dat allemaal wel aangekund zou hebben, als dat mij was overkomen' zei hij weer. 'Als je van elkaar houdt dan kan je alle stormen doorstaan, letterlijk en figuurlijk' zei Tom, en hij keek naar Jip 'Jip' zei Jip knikkend. 'Jullie zijn een bijzonder stel samen' zei Kevin opnieuw. Ondertussen was Bikkel ook eens komen kijken. Kevin was verrast dat zijn tante Marie Bikkel had geschonken aan Tom. Maar hij begreep wel dat ze dat niet voor niks had gedaan. Tom was een grote dierenvriend, en Bikkel was al vanaf het begin zijn maatje geworden. 'Wij kunnen toch geen huisdieren houden, omdat wij samen elke dag moet werken' zei hij daarna. Nog even bleef Kevin bij zijn nieuwe buren praten en ging daarna naar zijn eigen huis. Teleurgesteld dat hij heteroseksueel was keken de twee hem na. Wat hadden ze hem graag willen verwennen. Samen liepen ze daarna hand in hand terug naar huis. De weken daarna zagen ze Kevin regelmatig. Ook maakte ze kennis met zijn verloofde, Julia. Het klikte gelijk met elkaar. Jip en Tom kwamen regelmatig bij Kevin en Julia over de vloer. Ook voor Bikkel was het heerlijk om toch weer in zijn oude huis terug te zijn. Wel moest hij s avonds weer mee terug naar huis. Trouw liep Bikkel dan weer mee. Het droomhuisje van Jip en Tom werd nu heel snel gebouwd. Gelukkig volgde na een veel te natte zomer, een veel te droge herfst. En dat was maar goed ook, want nu konden ze veel sneller doorbouwen. Elke week zagen de twee vrienden hun droomhuisje steeds meer hun droomhuisje worden. Wat zagen ze er naar uit om er te kunnen gaan wonen! Samen met Minoes kochten ze allerlei leuke dingen om hun huisje in te richten. Van gordijnen tot vloerbedekking. Van meubels tot een complete keuken en slaapkamer. Tom voelde zich soms wel heel erg schuldig dat hij niet zoveel geld had als Jip, maar dan gaf Jip hem een kus, en zei dat alles voor hun samen was. De inrichting van de tuin nam Tom helemaal op zich. Hij kreeg van Jip de volledige vrijheid om alles te doen en laten wat hij wilde. Jip bemoeide zich totaal zich er niet mee. Hij vond het al heel leuk dat Tom het wilde doen. Hij wist wel dat Tom er iets moois van ging maken. Nou, en dat gebeurde ook! Hoe Tom het voor elkaar kreeg snapte niemand, maar het werd een schitterende tuin! Werkelijk een droomtuin! Tom wist precies wat hij wilde. Samen met Flip ging hij naar een groot tuincentrum, en daar mocht Tom de complete tuininrichting kopen. Wat was Tom gelukkig! Jip zorgde voor de inrichting binnenshuis; Tom deed dat buitenshuis! Jip en Flip stonden versteld van de energie wat Tom had! Natuurlijk hielp Jorrie ook! Alleen was Jorrie een echte slimmerik. Als hij bij Jip was, en hij moest iets doen waar hij geen zin in had, dan verzon hij gauw de smoes dat Tom hem plots nodig had. En dat deed hij precies hetzelfde bij Tom. De twee geliefden lachten dan stiekem. Die lieve, gekke Jorrie toch! Natuurlijk werden het bokje en konijntje, welke nog bij oom Bert stonden, over verhuisd naar hun nieuw onderkomen. Tom was wel even verdrietig dat hij maar één bokje en één konijntje meer had. Daarom besloot voor Jip voor hem een nieuw jong bokje en een jong konijntje bij te kopen. Wat was dat voor zijn lief een grote verrassing! Meteen begon Tom een groot hok te bouwen. De konijntjes kregen ook een nieuw konijnenhok. Ze hadden toch genoeg ruimte. En eigenlijk was het wel heel gezellig en leuk om enkele dieren te hebben. Van oom Bert kregen ze ook een paar mooie sierkippen. Het cadeau wat de twee geliefde van de ouders van Jip en Jorrie kregen was wel een heel bijzonder cadeau; een Falabella. Dat is een minipaardje van amper een meter groot; ideaal om als een klein huisdier te houden. Zelfs Bikkel vond het een leuk vriendje om mee te spelen. De twee vrienden verzonnen een een hele leuke naam voor hun nieuwe huisvriend. Ze noemden hem 'JiTo' Voor JiTo bouwden Jip en Tom een prachtige paardenstal. Plus JiTo kon naar hartenlust rondrennen in het weitje, wat voorheen voor Bruno was geweest. Het leek onderhand wel een klein boerderijtje wat ze hadden. Op een mooie lentedag was, zowel de inrichting binnenshuis als de inrichting van de tuin, compleet met een grote moestuin, helemaal klaar. Wat zag het er prachtig uit! Iedereen die voorbij kwam wist niet wat ze zagen. Het oude vervallen huisje van Caspar was wijd en zijd bekend. Maar nu was het niet meer terug te herkennen! Om Caspar te eren, voor wat hij hun gegeven had, verzonnen ze een leuke, gepaste naam voor hun droomhuisje. Op de gevel van het huisje plaatsten ze een mooi bord met de prachtige tekst. 'De Schatbewaarder' Iedereen die voorbij kwam, vroeg zich af wat die bijzondere naam betekende. Maar dat kon Jip hun dan haarfijn vertellen. Op de eerste plaats naar de naam van de vorige bewoner van het huisje, Caspar. Plus daarnaast verwees Jip de naam 'Schatbewaarder' naar een koning van de Driekoningen, genaamd Caspar. De naam 'Caspar' betekende namelijk Schatbewaarder! 'Want' zo zeiden Jip en Tom, 'Caspar heeft voor hun een grote schat bewaard; Dit huisje...Hun droomhuisje..! Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.

Het droomhuisje van Jip (mm:science-fiction/fantasie, 44633 words)
Auteur: Luuk	Toegevoegd: Feb 23 2016	Kijkers/Lezers: 4930/3524 [71%]	Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
Jip is een leuke vlotte jongen die elke dag langs een oud huisje fietst: op weg naar school. Als op een regenachtige dag hij er weer langs fietst, en een flinke regenbui losbarst, wilt hij Jip even schuilen.. Een aardige meneer doet open, en dan gaat er