ErotischeVerhalen.com: Op de boerderij door Ivan K.

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal "Ok," zegt ze, "dat vind ik een goede deal." Jeff stopt met lachen, "Ik maakte maar een grapje," zegt hij verrast, "Ik meende het niet serieus." "Nee, nee," zegt ze, "Ik kan je niet voor die BH's betalen, ik heb niet eens geld om je een kop koffie in te schenken, dus als je dat voor me wilt doen dan mag er toch wel iets tegenover staan. En als mijn lichaam het enige is dat ik kan bieden..." ze zegt verder niets. "Thè," stoot Jeff uit, "Ik... ehm..." hij zwijgt. "Is jouw lichaam het enige dat je nog kunt bieden?" vraagt hij er terwijl er tranen langzaam over haar wangen glijden, knikt ze. "Maar," vraagt hij, "Hoe betaal je de overige lasten dan? Gas? Water? Electra?" Ze wijst even naar de stal. "Op het dak van de stallen en hier op het huis liggen zonnepanelen; aangelegd toen de gemeente meer subsidie gaf dan de aanleg kostte. Toen ze erop lagen kreeg ik nog eens tweeduizend euro. Door de stroom aan het centrale net te leveren, krijg ik geld. Gemiddeld per maand zo'n vierhonderd euro. Met de opbrengsten van de melk, de biggen en de stalling van de paarden van de manege Den Gevulden Pecunia krijg ik elke maand net voldoende geld om alle vaste lasten te kunnen betalen. Net. Maar als er een apparaat of tractor of iets kapot gaat..." Ze begint weer te huilen. Jeff buigt zich naar haar toe. "Luister," zegt hij, "Een maatje van mij doet aan fotografie. Hij... eh... maakt natuurfoto's met modellen. Hij zoekt steeds geschikte locaties om foto's te maken van ehm... plezier in de hooischuur. Jij hebt een hooischuur. Zou hij daar foto's mogen maken met zijn modellen die zeker boven de achttien zijn? En alles dat ze eventueel beschadigen vergoeden ze uiteraard. En natuurlijk tegen betaling." Pleuni kijkt op. "Foto's van plezier in het hooi? Modellen die zeker boven de achttien zijn? Porno bedoel je dus." Jeff wordt een beetje rood. "Ehm, ja," zegt hij, "Porno. Maar ze betalen goed en als je wilt contant. Zonder factuur." Pleuni haalt diep adem om het aanbod af te wijzen, maar denkt dan na. "Hoeveel betalen ze dan?" "Geen idee," antwoordt Jeff naar waarheid, "Ik weet dat ik bij een geschikte locatie vijftig euro finders fee krijg, maar ik kan het navragen." Pleuni zucht, "Ja, doe maar. Als het geld goed is én als het niet te zien is dat het mijn boerderij en mijn stal is." "Ok," zegt Jeff, "Ik zal het bij Samantha, onze receptioniste, navragen over haar BH's en ik zal bij Rein, mijn maatje de fotograaf, gaan navragen over de locatie. Maar om op jouw melkmachine terug te komen. Wat wil je ermee doen?" Ze haalt haar schouders op. "Ik wil, zal hem wel moeten laten repareren, maar ik heb er het geld niet voor. Maar als jouw fotograafvriend mijn stal een geschikte locatie vind, leuk en vlot betaald..." Jeff knikt, "Ik snap het." Samantha gaat rechtop in haar stoel zitten en rekt zich uit. Met haar beide handen masseert ze haar pijnlijke nek; haar gloednieuwe... (mag je na één maand nog spreken van gloednieuw?) borsten spannen in haar shirt. Ze had er geen rekening mee gehouden dan twee cupmaten groeien ook andere bloezen betekend. De BH's had ze al wel in huis, gelukkig goed gegokt, maar de shirts. "En?" hoort ze de stem van Jeff achter zich, "Bevallen jouw nieuwe tieten?" Ze glimlacht, "Ja. Het is even wennen en als straks alle littekens weg zijn... Als ik mezelf in de spiegel bekijk voel ik me zo enorm vrouwelijk. Het is alleen jammer dat er nu meer kerels naar staren." Jeff leunt over haar altaar. "Wat ik wilde vragen," zegt hij maar ze onderbreekt hem. "Nee," zegt ze, "je mag ze niet zien," en ze vouwt haar armen over elkaar, voor haar borsten. Dit kost haar enige moeite, want ze moet haar houding aanpassen aan haar verse D-Cup. Jeff lacht even om haar onhandige gebaar. Als ze haar armen dan eindelijk gevouwen heeft, zegt ze, "Komt goed. Ik leer dit wel." "Wat ik dus wilde vragen," begint hij opnieuw, "Wat heb je gedaan met jouw BH's van voor de operatie?" "Oh," zegt ze, "Die heb ik in een doos gemikt. Hoezo? Wil je als travestiet een act beginnen? Bedenk dan wel, het scheren van jouw benen is een crime. En je hebt niet de juiste heupen voor een jurk. Of een rok." Jeff glimlacht. "Nee," zegt hij, "niets van dat alles. Een klant van ons redt het elke maand net met alle lasten en onze rekeningen en ze heeft geen extra geld. Dus ook niet voor nieuwe of zelfs tweedehands BH's. Dus hoop ik dat jij zo lief wilt zijn om er een paar of misschien meer te doneren zodat ze weer even verder kan." "Heeft ze echt helemaal niets meer?" vraagt Samantha. "Helemaal niets," zegt Jeff, "haar laatste BH is vorige week kapot gegaan." "Voor zeven, acht euro heb je bij de Hema al een nieuwe," zegt ze. "Eh, ik geloof je," zegt hij, "maar zelfs dat kan ze al niet betalen." "Oh... eh... ach, dan ben ik er wel vanaf. Voor twintig euro wil ik ze wel weg doen," zegt Samantha. "Ok," zegt Jeff, "Dan schiet ik het wel voor." "Je hebt er een koopje aan," zegt ze, "het zijn er zo'n veertig en top spul. De goedkoopste die er bij zit is dertig euro, nieuw." Jeff rekent even snel en fluit. "Zo," zegt hij, "Da's best veel geld." "Tuurlijk," zegt ze, "Een meid mag zichzelf verwennen, toch?" Ze ziet zijn pretoogjes. "Nee, smeerlap," roept ze en ze geeft hem een stomp op zijn arm, "Niet op die manier verwennen!" "Ja, ja," zegt Jeff en loopt lachend weg. "Niet op die manier!" roept ze hem na, "En haal ze vanavond op!" "Voor mij? Allemaal?" vraag Pleuni verbaasd aan Jeff die de doos met BH's net voor haar op de keukentafel heeft gezet. "Ja," zegt hij, "Samantha heeft er nu toch niets meer aan, dus ze zijn nu voor jou." "Wil ze er nog iets voor hebben?" vraagt ze maar Jeff schudt zijn hoofd. "Nee," liegt hij, "Een donatie van één genereuze vrouw aan een ander." "Wauw," zegt ze terwijl ze door de stapel wroet. "Daar zit een hoop duur spul bij." Ze kijkt hem aan. "Wil je haar heel erg bedanken voor dit fantastische gebaar? Hier kan ik heel lang mee verder. En dan ziet iedereen maar een BH door de stof heen; beter dan dat ze mijn tieten kunnen zien." "Nou," zegt Jeff, "Dat hangt er vanaf van welke kant je het bekijkt. Van mijn kant is het beter als je geen BH draagt. Dit shirt dat je nu draagt, bijvoorbeeld, zo mooi wit en doorzichtig. Ik ziet meer dan alleen jouw tepels." Pleuni lacht even, "Je ziet zo direct wel meer. Ga maar zitten." Jeff gaat zitten. "Meer?" zegt hij verbaasd. "Ja," zegt ze, "Dat wilde je toch? Zien hoe ik de BH's probeer?" Jeff lacht even, "Ik maakte maar een grapje. Je hoeft dat echt niet te doen." "Nee, nee," zegt ze, "Ik ga ze proberen, allemaal. En jij blijft zitten en kijken tot ik ze allemaal gehad heb." Bij Jeff vechten de emoties ‘opwinding' dat hij Pleuni topless zal gaan zien met de gedachte dat Samantha gezegd heeft dat er ongeveer veertig BH's in de doos zitten en hij dus zal gaan toekijken hoe Pleuni veertig keer een BH aan en uit zal doen. Ze opent een kast en onthuld aan de binnenzijde van de deur een grote spiegel. "Heb je nog met jouw fotograafvriend gesproken?" vraagt ze terwijl ze het shirt over haar hoofd trekt. Haar borsten zijn nu open en bloot. De b-cup is nu voor Jeff prima te bekijken. "Ja," zegt hij terwijl hij naar haar borsten staart. "Die heeft wel interesse en wil graag komen kijken of de locatie geschikt is voor hem." Pleuni grabbelt in de doos en vist er de eerste BH uit. Soepel trekt ze hem aan. Ze recht alle bandjes en randen en bekijkt zichzelf in de spiegel. Ze draait wat met haar bovenlichaam. "Ja," zegt ze, "voelt goed en ziet er goed uit. Wat denk jij?" en ze draait zich naar Jeff. Die bromt even. "Ik vind je zonder mooier." Ze lacht, "Doe even serieus. Wat vind je ervan?" Jeff knikt, "Mooi," zegt hij. "Fijn," zegt ze, knoopt de BH los en grabbelt naar de volgende. Ze vist een pak DE koffie omhoog. "Is dit een BH die ik ook moet proberen?" vraagt ze. "Nee," zegt Jeff, "Maar Rein is een koffieleut en je zei dat je zelfs geen koffie meer had. Dus ik dacht, laat ik die ook maar meenemen." Pleuni bewonderd zich inmiddels in BH nummer twee. "Ja, mooi," zegt ze en kijkt ook Jeff weer aan. "Mooi," glimlacht hij. "Wat is ze mager," denkt hij nu hij haar ribben duidelijk kan zien. Haar maag ziet er zelf ingevallen uit. "Wanneer komt... eh... Rein?" vraagt ze. "Hij zal zaterdag komen," zegt Jeff, "overdag, als het jou uitkomt." BH #3. "Eh... ja. Dat kan wel," zegt ze. "Hij wil graag rond een uur of tien hier zijn en dan tot een uur of drie blijven," zegt hij. BH #4. "Zo lang?" vraagt Pleuni verbaasd. "Ja," zegt Jeff, "Hij wil graag zien of het licht veel veranderd. Hij probeert een film te gaan maken en ook daarvoor zoek hij nog locaties." BH #5. "Blijft hij lunchen?" vraagt Pleuni. Jeff schudt zijn hoofd. "Nee," zegt hij, "Hij zal wel ergens in de stad gaan lunchen." BH #6. "Hmm, deze zit me minder goed, die rand onder mijn tieten klemt," en Pleuni legt deze op een andere plek. Keer na keer ziet Jeff haar een striptease uitvoeren. "Dit is de laatste," zegt ze en ze houdt een feloranje BH omhoog. "Mooie kleur," zegt Jeff. "Ja," zegt ze, "Dat vind ik ook. Ze probeert hem aan en bewonderd zichzelf in de spiegel. "Wow," zegt Jeff, "die staat je echt heel erg goed." Ze duwt haar borsten even omhoog. "Ja, echt wel. Het is de kleur die het ‘em doet," zegt ze. "Mag ik dan nu naar huis?" vraagt hij. Ze lacht, "Net alsof je het erg vond om toe te kijken." Hij grinnikt even, "Nee, dat was niet vervelend." "Kom hier," zegt ze en ze wenkt hem met haar armen. Als hij voor haar staat omhelst ze hem hartelijk. "Dank je wel." Hij omhelst haar terug en voelt nu echt hoe mager ze is. "Ik dacht dat je een nieuwe auto had gekocht?" Jeff zit naast Rein in diens Alfa Romeo 166 3.2 24v Distinctive. "Ja," zegt Rein, "Een Giulia 2.9 V6 Quadrifoglio, maar die is nog niet geleverd. Machtige mooie wagen. 510 pk, 600 Nm koppel. Porno op wielen." "Meer pk's dan deze?" vraagt Jeff. Rein lacht. "En of," zegt hij, "deze heeft maar 240 pk en 289 Nm. De nieuwe heeft meer dan twee keer zoveel. Maar goed, die kost ook meer dan twee keer zoveel." "Hier rechtsaf," zegt en wijst Jeff. "Goh," zegt Rein, "we zitten hier echt in de binnenlanden. Heerlijk rustig. Geen mensen, geen gezeur. Alleen het loeien van een koe." "Of het blaten van een schaap, mekkeren van een geit of het tokken van een kip," vult Jeff aan. Ze zwijgen, uit de speakers van de Alfa klinkt Wagner. "Pleuni," zegt Jeff even later, "Dit is mijn vriend Rein. Rein, dit is Pleuni." "Hallo," zeggen Rein en Pleuni tegen elkaar. "Excuseert u mij dat ik u geen hand ga geven," zegt Pleuni, "Ik heb net bij een koe gevoeld hoe het met haar kalf gaat." "Voelen? Oh, ach zo," zegt Rein als het muntje valt. "Goh," zegt hij, "Dat is dan pas echt fisting." Hij lacht, Pleuni en Jeff kijken ongemakkelijk. Rein kalmeert. "Ik begrijp van Jeff dat u interesse hebt om in een stal, een hooistal, te fotograferen?" vraagt ze. "Ja, jongedame, dat klopt," zegt Rein, "Ik zoek al weken naar een geschikte locatie maar dat valt om den drommel niet mee. Of de locatie is te nieuw, te oud, te krakkemikkig of juist veel te netjes. En vínd je dan eindelijk een prima locatie , dan wil de eigenaar niet meewerken. Alsof er wat mis is met het op foto vastleggen van twee of meer mensen die sex met elkaar hebben. Omdat ze dan door een ander met de nek aangekeken worden... Maar een drugslab vinden ze dan wel weer ok." Rein loopt rood aan. "Drugs maakt veel meer kapot. Sorry..." zegt hij en hij kalmeert zich, "Ik laat me gaan. Neemt u mij niet kwalijk." Pleuni glimlacht ongemakkelijk en wijst hem de weg. "De stal in kwestie," zegt ze. "Ik heb van Jeff zo'n beetje begrepen wat u wilt doen en ik verzeker u dat ik er geen probleem mee heb, mits u ervoor zorgt dat mijn boerderij niet herkenbaar in beeld is en er niets kapot gemaakt wordt..." Rein kijkt haar even aan. "Jongedame, ik verzeker u dat wij met de grootst mogelijke zorg met uw spullen zullen omgaan. Wat wij vooral niet willen is een perfecte locatie vinden en vervolgens de verdere toegang ontzegd worden." Pleuni knikt. "Eh, hier naar binnen," zegt ze en ze trekt de grote schuifdeur open. Luid piepend opent de stal zich en de drie mensen stappen naar binnen. Met open mond kijkt Rein om zich heen. "Sapristi," mompelt hij. Hij draait om zijn as om alles te zien en goed in zich op te nemen. "Per... fect!" roept hij uit, "Helemaal perfect. Een prima stal en ik zie zo geen opvallende of onopvallende kenmerken." "U fotografeert alleen binnen?" vraagt Pleuni en Rein knikt. "Ja. Daar zal alle actie plaats vinden. Helemaal perfect. Het licht is goed en blijft ook zo! Mevrouw. Wat vraagt u voor het gebruik van deze locatie?" "Ehm," zegt ze, "Moet ik voor broodjes en drinken enzo zorgen of..." Rein heft zijn hand op. "Jongedame. Wij verzorgen de catering voor onze mensen en voor u." "Dat is mooi," zegt Pleuni, "Maar ik zal ook eerlijk tegen u zijn; ik heb werkelijk geen enkel idee hoeveel ik moet vragen en wat normaal is voor een fotolocatie. Ik kan het geld goed gebruiken maar wil niet teveel vragen maar ook zeker niet te weinig." "Ach," zegt Rein, "Ik wil ook geen misbruik van u en uw locatie maken. Met de catering voor mijn eigen rekening, wat dacht u... wilt u overigens werken met een officiële factuur?" Pleuni bloost even. "Dat hoeft niet persé, maar kan wel, indien u dit wenst." Rein glimlacht even, "Af en toe kan ik een shoot wel zwart doen, maar ik kan niet alle ‘overige' uitgaven in mijn administratie kwijt. Maar bij u moet het wel kunnen lukken. Wat dacht u van tweeduizend euro? Cash?" Haar ogen lichten op. "Tweeduizend euro?" Rein krabt op zijn kin, "Ik kan er éénentwintighonderd euro van maken, maar meer ook echt niet." Pleuni wil meteen accoord gaan, maar wacht even. "Vooruit, éénentwintighonderd euro, cash. Wilt u koffie?" zegt ze terwijl ze zijn hand schudt. "Heerlijk," zegt hij, "Daar zeg ik geen nee tegen." De drie lopen terug naar het woongedeelte van de boerderij. "Jeff zegt dat u de hele dag wilt blijven," zegt Pleuni. "Hè, oh..." zegt Rein, "Dat was wel het plan maar dat is al weer anders geworden. Ik zie bij de shoot wel hoe het licht zich gaat houden, maar ik heb er een goed gevoel bij." "Wanneer wilt u de shoot gaan doen?" vraagt ze. "Schikt komende donderdag?" vraagt Rein en na enig nadenken knikt ze. "Dat kan wel," zegt ze. "Prachtig," zegt Rein, "Hebt u de ruimte om een forse caravan en een cateringwagen te kunnen stallen? Parkeren?" "Ja," zegt ze en ze wijst naar de loods, "Daar binnen of ervoor, buiten." "Ah, mooi, mooi," zegt Rein, "Erg mooi." Op de woensdagnamiddag komt er een grote Mercedes G350 CDI BlueTEC, met een grote caravan erachter, aangereden. De chauffeur zet de caravan kundig voor de loods neer. Met de aanwijzingen van Pleuni wordt er stroom en water aangesloten en neemt de man afscheid. Hij is nog niet weg of er komt een tweede Mercedes aangereden; ditmaal een X220d 4Matic met een minstens even grote aanhanger erachter gekoppeld. De chauffeuse zet de wagen kundig naast de caravan en ook hier wordt water en electra aangesloten. Ze blijkt een boerendochter te zijn en heeft met Pleuni een gesprek over koetjes en kalfjes... letterlijk. De dagen voor een boer/boerin beginnen altijd al vroeg. Maar als Pleuni om iets over zes uur naar buiten stapt merkt ze dat ze niet de enige is. "Goedemorgen," hoort ze vrolijk, "Ik ben Linda," zegt een hoogblonde vrouw, "En ik doe de catering. U bent Pleuni, neem ik aan?" "Eh, ja," zegt ze en ze schudt de uitgestoken hand. "Hebt u al ontbeten?" vraagt Linda. "Nee," zegt Pleuni, "nog niet, ik wil eerst de kippen te eten geven." Pleuni vermeldt maar even niet dat ze het ontbijt overslaat omdat ze er geen geld voor heeft. "Ok," zegt Linda, "maar daarna komt u naar mij toe voor ontbijt. Ik heb de opdracht gekregen om voor de inwendige mens te zorgen, van iedereen, dus ook die van u. Ik ga vast koffie zetten want die gaat er altijd op hoog tempo doorheen. Tot zo!" Linda loopt naar haar cateringwagen. Na het voeren en controleren van de kippen, spoedt Pleuni zich naar de cateringwagen en voor het eerst sinds weken neemt ze een fatsoenlijke ontbijt tot zich. "Gaat het, meis?" vraagt Linda bezorgt als Pleuni achterover leunt en zucht. "Ja hoor," zegt ze, "Prima, perfect. Ik zit helemaal vol. Het was heerlijk." "Je was er ook aan toe, zo te zien," zegt Linda, "Je hebt zeven boterhammen met spek en ei op." "Oh," zegt Pleuni geschrokken, "Zoveel? Sorry!" Linda lacht, "Geeft niet, meid. Zo heb ik eer van mijn werk. Ik heb gezien hoe je zat te genieten." Pleuni bloost even. Drie uur later staat de parkeerplaats aardig vol met auto's en is het in de hooistal een drukte van jewelste. Verlichting en reflecterende schermen zijn opgebouwd en er lopen dikke kabels de schuur in en uit. Vanuit de visagiecaravan komen een jongeman en een jonge vrouw gewandeld. De jongen is gekleed in een tuinbroek, maar zonder T-shirt eronder. Het meisje heeft een poging gedaan, of dat is met haar gedaan, om de Daisy Duke look te imiteren, al is de kans groot dat ze te jong is om te weten wie dat is. En, mocht ze het al weten dan denkt ze eerder aan Jessica Simpson en niet aan de iconische Catherine Bach. Rein is inmiddels ook gearriveerd en hij babbelt met de mensen op de set. Dan ziet hij hoe Pleuni op een afstandje staat te kijken, verontschuldigd zich bij de mensen en loopt hij naar haar toe. "Jongedame," zegt hij en hij maakt een korte buiging. "Ik hoop dat mijn medewerkers u goed behandelen, goed voor u zorgen en geen overlast veroorzaken." Pleuni glimlacht bij zoveel hoffelijkheid. "Ja hoor," zegt ze, "Ze zorgen uitstekend voor me." "Kom mee," zegt Rein en hij wenkt haar, "Dan stel ik je voor aan onze hoofdrolspelers van vandaag." Samen lopen ze naar de jongen en het meisje bij de caravan. "Deze charmante jongedame," zegt Rein bij de twee schaars geklede personen, "heet Pleuni. Pleuni, deze jongedame heet Talitha." Pleuni schudt haar de hand en het meisje zegt, "Noem me maar Liet, dat hoor ik liever dan Talitha." Pleuni lacht vriendelijk. "Deze jongeman," zegt Rein, "Heet Ron." Ron glimlacht terwijl hij de hand van Pleuni schudt, "Vernoemd naar Ron Jeremy," zegt hij, "blijkbaar hadden mijn ouders al een vermoeden in welk vak ik zou rollen." "Hallo Ron, hallo Liet," zegt Pleuni, "Welkom op mijn boerderij." "Dank u, mevrouw," zeggen de twee netjes. Vanuit de hooischuur klinkt de kreet Rein! We zijn klaar en we kunnen beginnen!" Rein kijkt op. "Ah," zegt hij, "Dat is mooi." Hij richt zich tot Ron en Liet, "Jullie mogen," zegt hij en tot Pleuni, "Zou je bij de fotoshoot aanwezig willen zijn?" "Goh... eh... als jullie er geen bezwaar tegen hebben..." Ron en Liet lachen even, "Nee hoor, maakt ons niet uit. Er staan toch al wat mensen te kijken," zegt Ron, "Eén extra doet het ook niet." Even later staat Ron net achter Rein en staat Liet bij een hooibaal. Twee lampen verlichten de werkplek. Pleuni gaat op een andere hooibaal zitten, vlak bij de muur. De visagiste poedert het gezicht van Liet nog een keer en Rein neemt zijn plek in. Hij kijkt door de camera. "Mooi," zegt hij, "Het is ook in één keer goed. Wat een perfecte locatie. Helemaal perfect." Hij neemt de eerste foto en bekijkt het resultaat op het scherm. Hij veranderd wat aan de instellingen van de camera en neemt een nieuwe foto. "Beter," zegt hij. "Klaar?" vraagt Liet en Rien antwoordt: "Ja." Meteen neemt ze een pose in en glimlacht naar de camera. Foto na foto volgt met steeds een andere pose. "Ok," zegt Rein, "Kun je op jouw buik op het hooi kunnen gaan liggen? Met jouw voeten op de grond?" De kont van Liet bolt op en al snel zijn er vijf foto's van opgeslagen op de SD kaart. Liet tilt haar onderbeen op en houdt het in de lucht. Foto. "Ok," zegt Rein, "Super. Ron, kom er maar bij." Ron stapt de set op. "Wacht," roept Rein en loopt een paar stappen achteruit. "Ok, Ron, iets naar mij draaien," zegt hij, "Liet zo blijven liggen." Foto, foto, foto. "Liet, omkijken en een blik van schok of schrik; Ron, één stap dichterbij en kijk verlekkerd." Beide voldoen aan het verzoek. Intussen klimt Linda bij Pleuni op de hooibaal. Zacht fluistert Pleuni naar haar, "Hou. Is Liet echt al achttien? Ze ziet er zo jong uit." Linda haalt haar schouders op en geeft Pleuni een bekertje koffie dat ze dankbaar accepteert. "Iedereen die met haar gewerkt heeft zweert dat ze jonger is en dat ze pas vijftien is; maar Liet blijft bij hoog en laag volhouden dat ze achttien jaar en twee maanden is," zegt Linda, "En haar ID-kaart lijkt vervalst, maar dan wel heel goed," voegt ze toe. De shoot loopt door. "Ron," zegt Rein, "Nog een stap. Liet, draai je om en ga op jouw rug liggen, naar Ron toe." Foto, foto, foto. "Liet, iets naar mij draaien," roept Rein. Foto, foto, foto. "Ron, een stap naar Liet toe. Liet, iets meer omhoog." Foto, foto, foto. "Ron, nog een stap. Liet, nog iets omhoog," geeft Rein de aanwijzingen. De twee staan nu bijna tegenover elkaar. Foto, foto, foto. "Ron, de laatste stap. Liet, pak de rand van zijn overall." Ron stapt en Liet grijpt de rand beet. "Nee! Andere hand!" roept Rein boos. Liet wisselt van hand. Foto, foto, foto. "Dichter bij elkaar. Liet, kijk in de overall, met verbazing." Foto, foto, foto. "En nu met wellust." Foto, foto, foto. "Prachtig. Ron, leg jouw linkerhand op haar tiet," verordonneerd Rein. "Haar rechtertiet?" vraagt Ron. "Ja, doe maar," zegt Rein en hij kijkt. "Nee," veranderd hij, "doe toch maar jouw rechterhand op haar linkertiet." Ron doet het. "Mmm," bromt Rein, "het moet maar. Liet, kijk even verbaasd." Foto, foto, foto. "Liet, nu blij verrast." Liet tovert een glimlach op haar gezicht. Foto, foto, foto. "Super. Liet, trek nu de rechterknoop van de overall van Ron los." Ze trekt, maar de verkeerde. "Nee!" roept Rein, "Dat is jouw rechter, zijn rechter!" Ron knoopt de band over zijn linkerschouder weer vast en Liet trekt nu zijn rechter los. Foto, foto, foto. "Nu zijn linker," zegt Rein. Het bovenlichaam van Ron is nu ontbloot en zijn strakke body met sixpack is zichtbaar. "Ron, iets meer aan mij draaien." Ron draait. "Iets meer nog." Ron voldoet. Foto, foto, foto. "Super." Rein kijkt over de camera heen. "Ron, trek met jouw rechterhand haar blouse uit haar broek. Nee, wacht! Pak het eerst beet." Foto, foto, foto. "Ok, trek maar aan de blouse." Ron trekt de blouse van Liet stukje bij beetje uit haar broek...je. Foto, foto, foto, foto, foto, foto, foto. "Liet, leg jouw hand op zijn buik." Ze voldoet. "Nee! Jouw rechter, anders zit jouw arm in de weg!" Ze voldoet. "Kijk naar hem op." Ze voldoet. Pleuni leunt naar Linda. "Met Ron is niet veel mis," fluistert ze met een blosje op haar wangen. "Nee," giechelt Linda, "Zeker niet." "Liet, leg jouw handen op jouw benen. Ron, knoop haar blouse los." "Wil je van boven naar beneden of andersom?" vraagt Ron in reactie op de opdracht van Rein. Die denkt even na. "Van boven naar beneden," zegt hij tenslotte. "Hoe wil je de foto's nemen?" vraagt Ron, "Knoopje per knoopje want dan wacht ik elke keer even." "Goed meedenken," complimenteert Rein hem. "Ehm... Als jij een knoop vastpakt neem ik een foto, bij het losmaken een foto en dat dan bij elke knoop." Rein loopt naar hen toe. Ron pakt de bovenste knoop vast. Rein veranderd de instellingen van de camera. "Wacht even," zegt hij, neemt een foto en bekijkt deze op het schermpje. Nog wat aanpassingen, een nieuwe foto en opnieuw bekijken. "Ok," zegt hij. Foto, foto. De lens bevindt zich zo'n dertig centimeter van het bontgekleurde kledingstuk. Na elk knoopje volgen er twee foto's. Na het derde knoopje trekt Rein zelf het blouseje wat opener. Liet kijkt even om zich heen; ziet Linda en Pleuni zitten en lacht even naar hen. Ron ontknoopt verder en Rein fotografeert, tot de blouse open hangt, een kanten BH onthult die haar stevige B-cups verpakken. Rein doet een stap naar achteren. Foto, foto; stap, foto, foto; stap. Foto, foto; stap en hij is weer op zijn oude plek aanbeland. Hij veranderd de instellingen van de camera weer terug naar waar ze stonden. "Ehmmm. Ok," zegt hij en denkt even na. "Ron, trek jij haar BH maar kapot," zegt hij tenslotte. "Wat!" roept Liet uit, "Echt niet! Dit setje kost meer dan vierhonderd euro!" "Dat vergoed ik wel," zegt Rein. "Dat doet er niet toe!" roept Liet, "Dat is gewoon zonde van het geld!" "Wat maakt dat nou uit?" roept Rein, "Dat kost jou toch geen geld!" "Dat doet er niet toe!" roept Liet terug, "Het is gewoon kapitaalvernietiging!" De twee bekvechten tot Pleuni roept, "Ik heb een BH die er wel op lijkt." Ron vult aan, "Als je dan de scheurfoto van een afstandje neemt, dan zie je misschien het verschil niet eens." Rein kijkt van Liet naar Ron naar Pleuni. "Het is het proberen waar," zegt Liet. "Ok," zegt Rein tegen Pleuni, "Pak maar, dan zien we het wel." Pleuni springt van de hooibaal en rent naar haar slaapkamer. Daar graaft ze in de doos met BH's die ze via Jeff van Samantha had gekregen. Al snel vist ze de BH in kwestie naar boven. "Ja," zegt ze en rent terug naar de hooischuur. "Ja hoor," zegt Liet, als Pleuni de BH ernaast houdt, "Die lijkt goed genoeg." "Mmm," bromt Rein, "vooruit dan maar. Pleuni, is twintig euro voor die BH goed?" Voor ze kan antwoorden mengt Liet zich erin. "Twintig euro? Echt niet! Die kost minstens veertig euro!" Rein kijkt Pleuni aan. "Dertig?" Pleuni knikt. "Mooi," zegt Rein, "Geregeld." Pleuni neemt weer plaats op de hooibaal naast Linda, Liet trekt haar blouse uit en geeft deze aan Ron die het ding even vasthoudt. Kundig klikt ze haar eigen BH los en die van Pleuni vast. Snel de blouse weer aan, haar eigen BH veilig bij Pleuni en ze kunnen verder. Ron pakt de BH vast bij de beugel tussen haar borsten. "Klaar?" vraagt hij aan Liet en Rein. "Ja," zegt Rein. "Ja," zegt Liet. "Ok," zegt Ron, "Op drie. Eén... twee... drie!" Ron geeft een ruk aan de BH en Rein maakt een stapel foto's. Alleen is de BH sterker dan verwacht en in plaats van knappen of scheuren blijft het heel en trekt de sterke Ron de lichtgewicht Liet ondersteboven. Met een plof belandt ze op de, met hooi bedekte, grond alwaar ze in lachen uitbarst. Als de geschrokken Ron doorheeft dat ze ongedeerd is begint hij ook te lachen. Na een paar minuten zakt hun lach weg en krabbelt Liet, geholpen door Ron, overeind. "Kan iemand een scheermesje ofzo pakken en die BH dermate modificeren dat hij makkelijker knapt?" vraagt Rein met enige ergernis in zijn stem. "Zara is er vandaag niet," zegt Liet, "En ik ben er niet handig in." "Ik wel," roept Pleuni en klimt van haar tribune-hooibaal af. Uit één van de zakken van haar eigen overall vist ze een klein mesje. "Graag," zegt Rein. "Ron, trek jij even aan haar BH," instrueert Pleuni hem. Ron pakt de BH weer vast bij de beugel tussen de borsten van Liet en zet er spanning op. Liet doet de blouse uit om meer werkruimte te creëren voor Pleuni. Liet kijkt toe. "Hier," zegt Pleuni, "Hier staat spanning." Heel voorzichtig snijdt ze in de band. Liet blijft doodstil liggen. "Oh," zegt ze, "Ik voel hoe de spanning minder wordt. Maar daar onder voel ik een band in mijn huid duwen." Pleuni prikt met haar vinger. "Hier?" "Nee," zegt Liet, "verder naar achteren." Pleuni prikt daar. "Hier?" vraagt ze. "Ja," zegt Liet, "Precies daar." Ron laat de spanning van de BH iets vieren en Pleuni snijdt opnieuw, uiterst voorzichtig om niet de huid van Liet te raken. "Klaar," zegt ze even later en loopt om Ron heen om dezelfde plekken aan Liets rechterzijde ook in te snijden. "Ok," zegt Pleuni tegen Ron, "Laat maar los." Snel loopt ze terug naar haar plekje bij Linda. Liet doet haar blouse weer aan, neemt exact dezelfde positie in als daarvoor en ze beginnen overnieuw. Ron pakt de BH van Liet vast bij de beugel tussen haar borsten. "Klaar?" vraagt hij aan Liet en Rein. "Ja," zegt Rein. "Ja," zegt Liet. "Ok," zegt Ron. "Tweede poging. Op drie. Eén... twee... drie!" Ron geeft een ruk aan de BH en Rein maakt een stapel foto's. Ditmaal breekt de BH precies op de plekken waar Pleuni ingekerfd heeft en maakt Rein een schitterende reeks plaatsje. "Waow!" roept Ron uit. "Yes!" roept Rein en Liet kijkt een beetje verbaasd. "Mooi," zegt Rein, terwijl hij de foto's terugkijkt. "Perfect," zegt hij, "daar zitten mooie tussen. Ok, mensen, we gaan verder. Liet, open jouw blouse." De b-cups van Liet zijn nu mooi zichtbaar en het jonge meisje is even met haar tepels aan het spelen om ze goed stijf te krijgen. Zodra dat gelukt is maakt Rein een paar foto's van haar borsten, mét de stijve tepels, in close up. "Ok," zegt hij, "Liet, trek de overall van Ron naar beneden. Denk eraan, als je zijn lul ziet, eerste verrast en verbaasd kijken en daarna verlekkerd." Liet volgt de instructies op; trekt de overall naar beneden en kijkt verbaasd. Naarmate zijn grote, doch slappe, lul verder onthuld wordt kijkt ze meer en meer verlekkerd. Bij Pleuni op de ‘tribune' worden haar ogen groter en groter. "Mijn hemel," steunt ze zacht, "Ik denk dat hij groter geschapen is dan mijn hengst Spirit." Linda lacht zacht, "En hij is nog niet eens hard." "Poeh," steunt Pleuni, "Wat is dat? Twintig centimeter?" "Mmmwoa, zo ongeveer," zegt Linda. Pleuni kijkt haar aan. "Zo ongeveer?" Linda grinnikt even zacht. "Ik heb ooit geprobeerd om zijn lul op te meten, maar elke keer als ik eraan zat werd hij hard en op een gegeven moment hebben we het meten maar opgegeven." "Ok, Liet. Neem hem maar in jouw mond," zegt Rein. "Wil je eerst een foto van zijn lul dicht bij mijn gezicht? Zodat je een beetje kunt zien hoe groot hij is?" vraagt Liet. "Ja, goed," zegt Rein. Ze pakt Ron's lul vast en houdt het bij haar gezicht. Ze glimlacht en Rein schiet wat foto's. "Ok' zegt hij en ze neemt de slappe lul van Ron langzaam in haar mond. Foto na foto wordt genomen. Ron's pik begint te groeien in Liets mond. "Kan hij nog groter worden?" fluistert Pleuni tegen Linda. "Nou en of," fluistert Linda terug. "Kun je hem dieper nemen?" vraagt Rein aan Liet. Ze heeft haar mond vol met mannenvlees dus ze kan niets zeggen. De paal van Ron is dermate groot dat knikken ook niet lukt, niet zonder haar tanden in zijn zachte vlees te drukken. Dus steekt ze even een duimpje op en drukt ze haar hoofd verder naar Ron toe. "Hoe dik wordt hij eigenlijk?" fluistert Pleuni naar Linda. "Ehm," fluistert Linda terug, "een omtrek van zestien of zeventien centimeter." "Jezus..." steunt Pleuni. "Die van Spirit is vijfentwintig." "Oh," fluistert Linda, "Meet jij de lul van jouw paard op dan?" grijnst ze. Pleuni bloost. "Nee," zegt ze, "maar ik heb een goed timmermansoog. Zeg Linda," vraagt ze, "Toen je zijn slappe lul wilde opmeten, wat niet lukte, heb jij hem toen wel stijf gemeten?" "Ja," zegt Linda, "Daar kwam niet eens zo heel veel bij. Totaal is hij achtentwintig centimeter lang. Is die vijfentwintig centimeter omtrek van Spirit hard of zacht?" vraagt ze. "Dat was slap," zegt Pleuni. "Je weet toevallig niet hoe lang hij is als hij hard is?" vraagt Linda. "Ongeveer vijftig centimeter," fluistert Pleuni terug. "Oh," zegt Linda, "dat scheelt alsnog flink met Ron." Liet heeft inmiddels ongeveer de helft van Ron's manlijkheid in haar mond gekregen. "Kun je nog meer in jouw mond?" vraagt Rein en ze toont hem weer een opgestoken duim. Rustig drukt ze haar hoofd verder en verder naar Ron toe tot ze zo'n driekwart in zich heeft en met haar hand gebaard dat ze echt niet meer kan hebben. Rein schiet foto na foto na foto; het apparaat wordt vol ingezet. "Ok," zegt hij, "laat maar los." Vrij vlot trekt Liet haar hoofd terug en hapt naar adem. "Godverdomme," vloekt ze en masseert haar kaken. Ron heeft haar even een kort en welgemeend applaus. "Goed man!" zegt hij, "Er zijn maar weinig vrouwen die hem in hun mond willen nemen en zij die het wel deden kregen hem maar voor een kwart erin." "Ja," zegt ook Linda, "Erg knap van haar," en ze applaudisseert. Pleuni doet mee. "Mag ik even een slok water?" vraagt Liet en al snel krijgt ze van een assistent een glas Spa aangereikt. Ze neemt rustig een paar slokken en geeft het glas dan terug. "Dank je," zegt ze en vraagt aan Rein: "En? Wat nu?" "Kun je weer op jouw buik op het hooi gaan liggen?" zegt Rein, "net zoals daarnet, maar nu met jouw open blouse." Ron doet even een stap naar achteren om Liet de ruimte te geven zich om te draaien. Ze neemt plaats en haar kont bolt weer op. "Ron," instrueert Rein, "Leg jouw hand, jouw rechterhand, maar op haar kont." Ron legt zijn rechterhand op haar rechterbil. Foto, foto, foto. "Trek haar broek maar naar beneden." Liet komt even omhoog, ontknoopt de broek en trekt het los, maar niet naar beneden. Dan gaat ze weer liggen. Als haar borsten het hooi raken slaakt ze een gilletje en springt overeind. "Wat is er?" vragen Rein en Ron. Lachend trekt ze een spriet uit het hooi. "Deze," en ze houdt het omhoog, "prikte in mijn tiet." Ze gaat weer liggen. "Klaar?" vraagt Ron aan Rein die "Ja," antwoordt. Rustig trekt Ron het broekje van Liet haar kont af, helemaal naar haar benen. Zo wordt haar slipje onthuld dat inderdaad perfect past bij de originele BH die ze droeg. "Ok Ron, trek maar even aan haar slip, aan de rand bij haar been," zegt Rein en om protesten van Liet voor te zijn voegt hij er aan toe: "maar trekt het niet kapot." Ron zet het slipje goed op spanning, Rein maakt een paar foto's. Dan houdt Ron zijn hoofd zo dicht bij haar kont als mogelijk, met een verlekkerde blik op zijn gezicht. Foto, foto, foto. "Ok," zegt Rein, "Haar slipje mag naar beneden. Liet, klem jouw benen even tegen elkaar zodat...ja, dat ja." De twee modellen snappen zijn idee. Ron trekt haar slip naar beneden en het midden blijft even tussen haar billen hangen. Foto, foto, foto... close-up, foto. Het slipje ligt nu op de grond. Het licht valt op de blote billen van Liet. Foto, foto, foto. "Lik haar billen maar," zegt Rein. Ron steekt zijn tong ver uit zijn mond en likt met het puntje ervan de billen. Hij kon niet dichterbij, want dan blokkeert zijn hoofd het zicht van de camera. "Prima, trek haar billen uit elkaar," zegt Rein. Ron legt zijn handen op haar billen en trekt ze van elkaar. Rein staat er vlak bij en maakt foto's bij de vleet. Linda en Pleuni zien het niet, maar het kutje en het kontgat van Liet komt close-up in beeld. "Kun je haar kutje likken? Red je dat?" vraagt Rein aan Ron. "Poeh," zegt de aangesprokene. Hij strekt zijn tong zover hij kan en tikt met de punt haar schaaplipjes aan. Snel maakt Rein een paar foto's, tot Ron in een hoestbui uitbarst. Hij wenst zijn gezicht af. "Nou zeg," zegt Liet. "Zo erg ruikt het daar toch niet." De tranen springen Ron in de ogen, moeizaam haalt hij adem tussen het hoesten door. "Nee," zegt hij na een paar minuten met een gebroken stem, "Ik stak mijn tong te ver uit en dat schoot me in mijn keel." Hij krijgt een glas water aangereikt. "Dank je," zegt hij en neemt een paar slokken. "Poeh," puft hij na, neemt nog een slok, geeft het glas terug en staat weer op. "Ok," zegt hij, "We kunnen weer." "Gaat het?" vraagt Rein en Ron knikt. "Gelukkig. Ok," vraagt Rein, "Kun jij jouw lul in haar kutje stoppen?" "Ja," zegt Ron, "Maar dan moet ik hem wel weer even hard maken." "Ga, je gang," zegt Rein om zich tot Liet te richten. "Als hij zo in je komt, kun je dan verbaasd en verrast kijken?" vraagt hij. "Je bedoelt, zo?" Liet opent haar mond en ogen zo wijd als ze kan. "Ja," zegt Rein, "precies dat." Ron trekt met één hand aan zijn lul om deze hard te maken, met de andere voelt hij aan het kutje van Liet. "Kan iemand mij het condoom met het glijmiddel aangeven?" vraagt hij en de assistent geeft hem het rubber aan. "Moet dat met condoom?" vraagt Liet, "Ik ben aan de pil hoor." "Ja," zegt Rein, "EU richtlijnen, net als in de Verenigde Staten. Penetratie mag alleen met een condoom." Ze laat een teleurgestelde zucht horen. Ron rolt het voorbehoedsmiddel over zijn lul heen, het ding is maar net groot genoeg. Hij voelt nog een keer tussen haar schaamlippen, wat een klein grommetje van Liet ontlokt. "Mag ik ook het glijmiddel even?" Hij heeft de vraag nog niet gesteld of de assistent smeert al wat op en tussen de lipjes van Liet. "Oeh," zegt ze, "Ga vooral door." De assistent grinnikt even, maar stopt wel. "Klaar?" vraagt Ron. "Ja," zegt Liet. Stilte. "Rein? Klaar?" vraagt Ron. "Sorry, ja. Klaar," antwoordt Rein. Ron zet zijn paal tegen de schaamlippen van Liet. Foto, foto, foto. "Ja, ga er maar in," zegt Rein. Ron drukt door en blijft drukken. Rien maakt foto's, Liet kermt. "Oh, mensen, wat is dit lekker. Ik wordt helemaal gevuld met die worst." In één vloeiende beweging schuift Ron het grootste deel van de achtentwintig centimeter in het kutje van Liet. Als hij stopt met drukken neemt Rein nog een aantal foto's, om de leng daarna op het gezicht van Liet te richten. "Ok," zegt hij, "En verbaasd en verrast," Liet opent haar ogen en mond wagenwijd. Foto, foto, foto. "Ga haar maar neuken," zegt Rein tegen Ron. In rustig slagen begint Ron haar te neuken. "Oh myyyyyyy," steunt Liet met een citaat van George Takei. "Oh dear," steunt ook Pleuni, "Dat ze dat monster in zich kan hebben." "Gaat makkelijker dan je denkt," fluistert Linda, "Toen met dat meten werden we zo geil dat ik me door Ron heb laten neuken. Niet tegen Rein zeggen, want dat wil hij niet hebben, dat het personeel met de modellen neukt." "Wow, heb jij die knots in je gehad?" fluistert Pleuni verbaasd. Linda knikt, "Tot op de laatste centimeter en niet zoals daar," ze wijst op de set, "met ruimte om foto's te kunnen maken. En zonder condoom, natuurlijk want als zo'n kanon ontploft wil je het voelen." Pleuni wordt rood. "Oh jongens," steunt Liet, en ze gaat met haar vingers over haar klit. Rein loopt heen en weer en maakt foto's van haar vertrokken gezicht, hoe Ron zijn lul in haar kutje perst en hoe ze zichzelf vingert. "Mooi, mooi, mooi," zegt Rein, "Stop maar even. Ok, Ron, Liet. Als jij op jouw linkerzij gaat liggen en Ron, leg dan haar rechterbeen in jouw nek, als dat lukt." Voorzichtig draait Liet zich op haar linkerzij. Ze steekt haar been omhoog en botst ermee tegen het gezicht van Ron. "Oeps," zegt ze, "Sorry Ron." "Geeft niet," zegt hij en leun even naar achteren zodat haar been kan passeren. "Auw," zegt Liet. "Doet het pijn?" vraagt Rein. "Ja," zegt ze, "hoe Ron's lul in mijn poes draait en ik voel het in mijn onderrug hoe ik lig." Haar gezicht vertrekt van de pijn. "Gaat het?" vraagt Rein. "Nee," zegt Liet, "Dus schiet op met die foto's." Liet ligt nu open voor de camera, haar benen gespreid en haar kut gespleten door de knuppel van Ron. Snel, doch kundig, maakt Rein veel foto's, maar vermijdt zorgvuldig het van pijn vertrokken gezicht van Liet. "Klaar!" roept hij als hij gereed is. "Eruit!" roept Liet tegen Ron die zich meteen terugtrekt. Als ze vrij is legt ze haar benen tegen elkaar en gaat ze in een foetushouding op de grond liggen. Zorgzaam begint Ron haar onderrug te masseren. "Oeh, ja... dank je. Lief van je," verzucht ze. Ze blijft liggen en Ron masseert haar zeker vijf minuten. "Dank je," zegt ze, "Stop maar. We kunnen verder." Geholpen door Ron klimt ze overeind. Ze kijken Rein aan. "Wat wil je nu doen?" Rein wijst op de hooibaal. "Liet op haar rug erop, benen wijd, Ron die haar neukt en als hij gaat komen zich uit haar trekt, het condoom eraf haalt en over haar buik spuit, of waar het nog meer terecht mag komen." "Ok," zeggen de twee. Ron helpt Liet op de baal te klimmen en ze schuift zichzelf in positie. "Waha... ahahaaaai" roept ze uit. "Wat is er" vraagt Rein. Ze lacht, "Een spriet hooi glijdt door mijn bilnaad en zit er nu klem." Ron grinnikt ook, maar bij Rein begint de ergernis op te borrelen. "Haal die er uit dan kunnen we verder," bromt hij. Liet grijpt tussen haar billen, trekt het hooi eruit en laat het naast zich vallen. "Ron, hard graag," vraagt Rein. Ron sjort even aan zijn pik en is al snel weer op oorlogssterkte. "Kan iemand wat glijmiddel op mijn lul smeren?" vraagt hij en de assistent snelt toe. Even later glimmen zowel de lul van Ron als het poesje van Liet van het glijmiddel. "Ok," zegt Ron en hij penetreert Liet opnieuw. Dit keer komt hij dieper in haar, wat bij haar een glimlach op haar gezicht brengt. Ron pakt haar benen beet voor betere houvast en om ze uit het directe beeld van de camera te houden. In een fors tempo neukt hij haar, haar schaamlippen bollen als hij in haar komt en lijken van haar lijf getrokken te worden op de uitgaande slagen. "Oh, yes," kreunt Liet en ze flitst met haar vingers over haar klit. Rein fotografeert het neukende tweetal nu van alle hoeken en kanten. Een close-up van het met genot overtrokken gezicht van Liet. Het bezwete gezicht van Ron, gezien vanuit het standpunt... ligpunt van Liet. Over de schouders, close-up. Foto volgt op foto. Ron pompt zijn lans zeker tien minuten onafgebroken in het strakke kutje van de jammerende Liet die van geiligheid niet meer weet hoe ze het heeft. "Zo," zegt Pleuni zacht, "Die kan even door." Linda knikt met een glimlach, "Ja, uithoudingsvermogen heeft die jongen wel," fluistert ze terug. "Ik ga komen," kermt Ron en Rein doet een stap terug. Ron trekt zich terug uit Liet, laat haar kut openstaan nu zijn lans eruit is, hij rukt het condoom van zijn pik en mikt op haar buik. Met twee slagen van zijn hand schiet Ron zijn zaad. Rein fotografeert op de snelste stand, onafgebroken klikt zijn toestel. De eerste straal van Ron redt het tot haar gezicht, met elke volgende komt zijn sperma minder ver. Hijgend smeert hij het laatste beetje op haar buik, zodat Rein er wat foto's van kan maken. "Oh," zegt hij, "ze zit echt helemaal onder." Hij neemt extra veel foto's van Liet die met een grote glimlach in de camera kijkt, haar vingers door het zaad op haar borsten haalt, de sliert aan de camera toont en haar vinger vervolgens in haar mond stopt. Rein schiet maar door tot hij vindt dat hij genoeg heeft. Ron staat intussen uit te hijgen, weg van de twee, om met zijn schaduw het licht niet te beïnvloeden. Van zijn eikel valt er af en toe een achtergebleven druppel zaad op de grond. "Ja," zegt Rein, "Helemaal voor elkaar." De glimlach op het gezicht van Liet is ook meteen weg. "Kan ik me hier ergens douchen?" vraagt ze. "Ja," grapt de assistent, "Ik heb buiten een tuinslang zien liggen." Liet grijnst, "Prima, lijkt me gaaf." Ze kruipt van de hooibaal en huppelt met de assistent mee. Onderweg trekt ze de blouse uit en de restanten van de BH gooit ze netjes in de vuilcontainer. "Ik ga weet naar mijn plekje," zegt Linda en klimt naar beneden. Pleuni keert ook terug naar de begane grond en loopt naar Rein toe. Ron staat naast hen, veegt zijn lul schoon met een doekje, kleedt zich weer aan en gaat op zoek naar het condoom dat hij eerder van zich af wierp. "En, jongedame, vond u het wat?" vraagt Rein terwijl hij op het display van zijn camera door de foto's bladert. "Nou," zegt Pleuni, "Het was apart om mee te maken." "En? Vond u het opwindend?" vraagt Rein. "Mag ik eerlijk zijn?" reageert Pleuni. "Graag," zegt Rein. "Nou," zegt Pleuni, "om echt eerlijk te zijn; nee. Ik vond het niet echt opwindend." Rein lacht even, "Dat dacht ik al wel, ik hoor het wel vaker. Met zo'n hele groep met mensen er omheen is er van geilheid niet echt veel meer over." Van buiten komen de opgewonden gilletjes van Liet die besproeid wordt met het koude water, de schuur binnen. Rein en Pleuni kijken even naar de deuropening. "Is ze echt al achttien?" vraagt Pleuni. "Ze zweert van wel," zegt hij, "Ik heb zelfs haar identiteitskaart laten controleren op echtheid, maar die blijkt te kloppen." "Dame, heer," vraagt een medewerker van Rein, "Kunt u misschien uw gesprek buiten voortzetten, wij willen gaan afbouwen." "Kom mee," zegt Rein tegen Pleuni, "we lopen naar mijn auto. Dan leg ik mijn camera weg en regelen we meteen de betaling." Ze lopen naar de schitterende Alfa toe. Zorgvuldig bergt Rein zijn camera op, nadat hij de SD kaart eruit gehaald heeft. "Deze," zegt hij, "steek ik in mijn zak," en hij houdt de kaart omhoog. "Mocht de auto gestolen worden, mocht de camera gestolen worden, dan heb ik de foto's nog!" "Wat kost zo'n camera nog?" vraagt ze nieuwsgierig. "Deze? Zo'n zevenduizend euro," antwoord Rein. Pleuni zet grote ogen op, "Zoveel? Poeh, poeh." "Ja," knikt Rein, "maar dan heb je ook wat. Wat hadden we ook alweer afgesproken?" "Eénentwintighonderd euro, en dertig voor de BH," antwoord ze. "Oh ja," zegt Rein, "De BH, bijna vergeten." Hij begint het geld uit te tellen op de vloer van de bagageruimte van de Alfa, in briefjes van vijftig. "Vijftig, honderd, honderdvijftig..." Pleuni telt mee tot ze samen op éénentwintighonderd en vijftig euro zitten. "Hebt u misschien twintig euro terug?" vraagt Rein. "Nee," zegt ze, "als ik tien euro in huis heb dan is het veel." "Ah," zegt Rein, "Laat maar, die extra twintig is voor de hulp bij het prepareren van de BH, waarvoor ook mijn dank." Glunderend neemt Pleuni het geld in ontvangst. "Graag gedaan. Mocht u nog een keer gebruik willen maken van mijn boerderij; u weet mij te vinden," zegt ze dankbaar. Rein buigt even. Een paar uur later. De zon is langzaam aan het ondergaan. Pleuni zit op de bank op de veranda met in haar hand een koude Grolsch. In haar kontzak de dubbelgevouwen biljetten van vijftig euro. Het gebeurt niet zo vaak, maar vandaag, nu voelt ze zich goed. Alle medewerkers van Rein zijn weer vertrokken, de caravan en cateringhok zijn weg, maar niet voordat Linda bij Pleuni wat lekkernijen in de vriezer duwde. "Anders gooi ik het toch weg," zei ze bij het afscheid. Ja. Nu voelt Pleuni zich sinds lange tijd weer eens goed. We schrijven een week later. Jeff is op bezoek bij Pleuni om te vragen hoe de fotoshoot is verlopen. Hij vindt haar in de keuken, alwaar ze voor zich uit staart. "Pleuni, hoi, hoe is het..." maar verder dan dit komt Jeff niet met zijn vraag. Hij gaat tegenover haar zitten. "Pleuni?" zegt hij en hij pakt haar handen vast. "Wat is er?" Net als bij zijn eerdere bezoek barst ze in huilen uit. Hij laar haar begaan. Na vijf minuten kalmeert ze een beetje en begint ze te praten. "De fotoshoot ging helemaal super. Rein is dik en dik tevreden. Met het geld zou ik jou betalen voor de reparaties aan de melkmachine; maar gisteren heb ik de reparatie van de Toyota moeten betalen." "Reparatie van jouw LandCruiser?" vraagt Jeff verbaasd, "die dingen zijn zo goed als onverwoestbaar." Ze knikt, "Maar niet als je te hard over een half verborgen boomstronk rijdt." "Shit, hé," zegt Jeff, "Wat kostte dat geintje?" "Net geen vijfhonderd euro, dus ik kan jullie niet meer betalen," zegt ze en ze begint weer te huilen. "Hoeveel betaalde Rein jou ook alweer?" vraagt Jeff. "Eénentwintighonderdvijftig euro, iets meer vanwege een BH," huilt ze. Jeff slaat aan het rekenen. "Nou," zegt hij, "Eén van de redenen dat ik hier ben is om je te melden dat de fabrikant de prijs van één van de onderdelen drastisch verlaagd heeft, waardoor je niet meer de vijftienhonderd ex kwijt bent, maar dertienhonderdvijftig." Pleuni stopt met huilen en rekent. "Dan ben ik nog rond de tweeduizend euro kwijt en van het geld van Rein is nog maar zestienhonderdvijftig euro over," en ze huilt weer verder. "De onderdelen alleen zijn maar zestienhonderd drieëndertig euro vijftig," zegt Jeff. Pleuni knikt en gooit zo haar tranen op tafel, "Dan kan ik dus jouw uren niet betalen," en ze huilt weer verder. Jeff bekijkt haar. "Ik weet daar wel een oplossing voor," zegt hij als het huilen wat minder geworden is, "Maar ik weet niet of jij dat leuk gaat vinden." Met een gezicht vol tranen kijkt ze hem aan. "Wat dan?" vraagt ze tussen twee snikken door. Jeff zwijgt. "Wat dan?" herhaald Pleuni. Hij kijkt haar aan, ze veegt de tranen van haar gezicht. "Nou..." zegt hij met een ernstig gezicht, "jij was er bij toen Rein de fotoshoot deed en..." Geschrokken kijkt ze hem aan. "Je bedoeld toch niet dat ik naaktfoto's moet laten maken?" "Nee," zegt Jeff, "Niet dat. Nee. Het gaat er om wat de modellen hebben gedaan." "Geneukt?" vraagt ze. "Ja," zegt hij, "Geneukt." Helaas hebben we geen kwartjes meer sinds de euro er is, dus moet ik schrijven: Het muntje valt bij haar. "Jij wilt met mij neuken?" vraagt ze langzaam en Jeff knikt. "In ruil voor het monteren en repareren van de melkmachine," voegt hij toe, "Ik doe dat werk en jij betaalt me op een andere manier terug." Onthutst kijkt ze hem aan. "Denk je echt dat ik dat ga doen?" vraagt ze hem. "Echt? Ik heb geen idee," zegt Jeff, "Maar je bent een mooie meid en, heel plat gezegd: ja, ik zou je graag neuken. Je bent slim, hardwerkend, leuk en hebt zoveel kwaliteiten, maar vooral ben je ook gewoon een lekker wijf." Met open mond kijkt ze hem aan. "Ik weet dat ik kwaliteiten heb," zegt ze, "En dat ik niet de lelijkste vrouw op de wereld ben weet ik ook, daar heb ik jouw bevestiging niet voor nodig." Ze schudt haar hoofd. "Jou neuken voor de uren. Nee, echt niet! Dan kan ik mezelf net zo goed in de markt zetten als hoer in plaats van een boer. Nee. Ik geloof dat je nu maar beter kunt gaan." Bedremmeld vertrekt Jeff. Het is de volgende ochtend. De koeien staan in de stal. Bertha negen, vier en zeven zijn al gemolken en Bertha zes stapt naar de plek. De dames weten inmiddels wat er van hen verwacht wordt en werken mee. Pleuni plaatst de connectoren op de ingevette uiers en schakelt de machine in. De pomp slaat in werking en rustig wordt Bertha zes gemolken. Na een minuut slaakt ze een verbaasde loei en kijkt ze Pleuni aan. Die kijkt naar Bertha zes en vervolgens naar de grond alwaar een plas melk aangroeit. "Fuck!" roept ze uit en ramt op de noodknop van de machine. De pomp slaat af. Snel bukt ze en kijkt ze alle slangen na, tot ze een leiding ziet waar de melk uit druppelt. "Oh nee," kreunt ze en ze staat op. Even twijfelt ze, maar dan zucht ze diep en pakt ze haar Nokia en belt ze Jeff. Zwijgend was Jeff zijn handen onder de kraan in de schuur. Pleuni kijkt toe, haar armen over elkaar gevouwen. "Ik heb alle kapotte en slechte onderdelen vervangen," zegt hij. "De rest van de machine is nog in prima staat en je kunt er weer een hele tijd tegenaan. De techniek is bijna onverwoestbaar, maar dan moet je wel onderhoud plegen en niet tegen boomstronken rijden." Vol verbazing kijkt ze hem aan. "Met een melkmachine tegen een boomstr...oh... Net als mijn onverwoestbare LandCruiser. Ik vat ‘em," zegt ze. Jeff grinnikt en ook Pleuni moet even lachen; het breekt de spanning die tussen de twee heerst sinds Jeff het terrein op reed, de onderdelen uitlaadde en aan de slag ging. Hij had de benodigde tijd goed ingeschat, want na drie uur en drieënvijftig minuten was de klus geklaard. Hij droogt zijn handen. Ze zucht en stopt haar eigen handen in de kontzakken van haar broek. "Dus..." zegt ze. "Nu wil je zeker jouw deel van de betaling hebben?" Jeff hangt de handdoek weer netjes op het voelt hoe zijn lul in zijn broek groeit met deze insinuatie van Pleuni. Hij kan de lach op zijn gezicht niet verbergen, slechts een beetje wegdrukken tot alleen een kleine glimlach over is. "Moet je daar zo smerig bij lachen?" vraagt ze geërgerd. "Sorry," zegt Jeff en trekt zijn gezicht strak. "Heb je nog bepaalde wensen?" vraagt ze. "Ehm..." zegt hij, "Nee, eigenlijk niet. Ik wil je neuken, je in jouw kutje neuken en in je klaarkomen. En dat is het wel." "Geen voorkeur voor een bepaald standje?" vraagt ze. "Nee," zegt Jeff, "Wat voor jou makkelijk en prettig is." Ze zucht even, "Het is voor mij helemaal niet prettig," zegt ze, "Dus laten we dan maar voor makkelijk gaan." Ze kijkt even rond. "Als ik met mijn buik plat op de tafel ga liggen, dan kun jij me van achteren nemen. Goed?" stelt ze voor. "Ik... eh... ik denk het wel," zegt Jeff, "Maar past het dan?" "Kom maar mee naar de keuken," zegt ze en de twee verlaten de schuur. "Ja," zegt Jeff en hij loopt een rondje om de keukentafel. "Ja," herhaald hij terwijl hij van de tafel naar Pleuni kijkt en weer terug. "Zou je even plat op de tafel willen gaan liggen?" vraagt hij en ze voldoet, na een nieuwe zucht, aan zijn verzoek. Haar kont bolt in de werkoverall. "Ja," zegt hij. "Je moet wel iets op jouw tenen staan, zie ik." Pleuni tilt haar tenen op en ligt nu helemaal op haar buik en borsten op de tafel. "Goed?" vraagt ze. "Ik vind van wel," zegt Jeff, "maar is het voor jou comfortabel?" "Ja," zegt ze, "Beter dan ik had verwacht toen ik het voorstelde." "Ok dan," zegt Jeff, hij knoopt zijn broek los en laat het, met zijn slip, tot op zijn enkels zakken. Pleuni gaat staan en knoopt haar overall los. Aangezien het ding haar twee maten te groot is maar ze geen geld heeft voor een nieuwe, kleinere, zakt het meteen tot op de vloer. Ze trekt haar slipje naar beneden en gaat weer op de tafel liggen. "Je hebt toch wel een condoom?" vraagt ze. "Ehm, nee," antwoordt Jeff, "Je bent toch aan de pil?" Ze schudt haar hoofd, "Nee," zegt ze, "geen geld voor en aangezien ik toch niemand heb om mee te neuken leek het me ook niet nodig." "Te duur?" vraagt Jeff terwijl hij aan zijn pik trekt om deze hard te maken. De ongemakkelijke situatie heeft meer negatief effect op hem dan de blote billen, hoe mooi ook, van Pleuni aan geilheid bij hem losmaakt. "Dat zit toch in elke basisverzekering?" stelt hij. "Ik heb een speciale, heel goedkope verzekering," zegt ze, "dus met condoom graag." "Heb jij er één?" vraagt Jeff met zijn half stijve lul in zijn hand. "In de la achter je," zegt ze terwijl ze met een hand gebaard, "daar moeten er nog wat liggen." Jeff trekt een lade open en vindt, na enig zoekwerk, een verzameling condooms. Hij pakt er één, opent de verpakking en rolt het rubber om zijn, inmiddels, stijve pik. Hij wil zijn geklede eikel tegen haar schaamlippen zetten, maar voelt eerst met zijn hand hoe vochtig ze is. Soms lees je in sexverhalen over, figuurlijk, liters geil die uit de vrouwenvagina stromen, druipen, glijden en druppelen. Hier, bij Pleuni, is dit in het geheel niet het geval. Haar kutje, nog recent verborgen in haar slipje, voelt licht klam aan van het zweet, als gevolg van de heersende temperatuur in die regio. Het is hierdoor dat de omschrijving ‘droog' niet helemaal correct in niet te rechtvaardigen is. Jeff spuugt even flink in de palm van zijn hand en smeer het speeksel over haar schaamhaar en lipjes. Drie keer herhaalt hij dit, bij de derde keer duwt hij wat van zijn slijm bij haar naar binnen. Dan zet hij zijn eikel tegen haar kutje en drukt door. Moeizaam glijdt hij naar binnen. "Oh," kreunt hij maar Pleuni blijft stil. Ze heeft besloten hem niet het plezier te gunnen dat hij denkt dat ze ervan geniet. Jeff drukt door tot hij tot zijn ballen in haar poesje zit. Hij legt zijn handen op haar heupen, trekt zich iets terug en begint te stoten. Ze is strak en hij kan merken dat sex bij haar niet vaak op het programma heeft gestaan. Pleuni legt haar hoofd op de tafel en ondergaat de vernedering om geneukt te worden in ruil voor werkzaamheden. Dat speelt ook door het hoofd van Jeff. Normaal gesproken is hij bij sex geen langloper en komt hij vrij snel klaar. Misschien is het deze keer de aanwezigheid van het condoom, maar meer waarschijnlijk is het dat bij hem meespeelt dat hij haar neukt in ruil voor. Hij heeft haar niet verleidt, veroverd. Ze is niet naar hem gekomen met de gedachte hem te neuken, om het neuken of om wie hij is. Ze had het probleem en zag alleen dit nog als een uitweg. Onbewust remt het hem en als toeval zorgt het er juist voor dat hij langer door kan. Hij merkt ook dat de biologische processen bij Pleuni onafhankelijk opereren van wat haar hoofd, haar geest zegt. Langzaam beginnen de kieren van Bartholin hun slijm te produceren en wordt het voor Jeff makkelijker door te stoten en voor Pleuni, fysiek maar niet mentaal, prettiger hem te ontvangen. Hij begint te hijgen en stoot in een aardig tempo door. "Oh ja, Pleuni, wat lekker, ow, ja," kreunt hij. "Oooooohhhhhhh," kreunt Pleuni vrij plotseling, vrij hard en voor beiden onverwacht. Het ritmische neuken door Jeff heeft toch effect op haar, hoewel ze het zichzelf nog zo beloofd had. Haar vagina houdt zich daar echter niet aan en geeft simpelweg de binnenkomende signalen door aan haar hersenen. Op hun beurt geven de kleine grijze cellen de genotsprikkels door aan de rest van haar lichaam. Zo ligt ze toch te genieten. "Verdomme, kut," roept ze uit over het conflict tussen haar geest en haar lichaam. Jeff gaat weer anders staan en voelt hoe zijn lul richting het kookpunt kruipt. "Oh Pleuni, Oh," slaakt hij uit. Sneller en sneller pompt hij zijn lul in de op de tafel liggende vrouw. "Nee, fuck, nee," kermt ze en komt tot haar ontzetting klaar. Haar baarmoedermond dipt met onregelmatige tussenpozen in de plek waar normaal gesproken het zaad van de partner, in dit specifieke geval Jeff, zou moeten belanden; ware het niet dat een condoom dit voorkomt. Haar kutspieren trekken spastisch samen en helpen, melken zo Jeff over de drempel. Met een kreun van genot loost hij zijn zaad in de veilige omgeving van het voorbehoedmiddel. Ritmisch pulserend pompt hij zijn kwakje in haar beschermde vagina. Terwijl de intervallen van zijn ejaculatie langzaam groter worden, de hoeveelheid afneemt en tenslotte stopt; hijgen hij en Pleuni uit. "KUT!" vloekt ze. "Wat is er?" vraagt Jeff, "Was het voor jou niet lekker?" "Ja... nee... ja," zegt ze, "Ik ben klaargekomen en dat wilde ik niet." "Nou... eh..." stamelt Jeff, "eh... Sorry?" "Verdomme," vloekt ze nogmaals. Langzaam trekt Jeff zich uit haar kutje, het condoom netjes bij de rand vasthoudend. "Zo, zeg," zegt hij als hij merkt dat het ding slijmerig is en er een klein golfje met vocht mee naar buiten komt. "Jouw lichaam vond het zeker fijner dan jij; je hebt me een partij geil geproduceerd. Niet normaal." Hij trekt het condoom van zijn lul, gooit het netjes in de prullenbak en met wat papier veegt hij zijn pik schoon. Pleuni laat zich van de tafel glijden en doet hetzelfde met haar kutje. "Dus dan staan we nu quitte?" vraagt ze. "Ja," zegt Jeff, "Voor de reparatie van jouw melkmachine. Maar ik zou het best nog wel eens met je willen doen; je bent de eerste waarbij ik niet binnen tien seconden klaar ben gekomen." Pleuni kijkt hem geërgerd aan. "Reken er maar niet op," zegt ze, "Wat mij betreft is dit éénmalig." "Oh," zegt hij teleurgesteld, "Ok, jammer." Hij kleedt zich weer aan en vertrekt. Pleuni leunt nog tegen de tafel, zucht een keer, kleedt zich vervolgens ook aan, sluit alles af en gaat naar bed. In de weken die volgen loopt alles door voor Pleuni met hoogtepunten en wat mindere momenten. Een lammetje overleed doordat het te zwak was; maar één van de varkens kreeg maar liefst drieëntwintig kerngezonde biggetjes en voor de ‘oude lichting' kreeg ze meer dan ze had verwacht; zelfs € 1,62 per kilo varken. Daarnaast kon ze meer melk verkopen doordat ze nu niets meer verloor door lekkage waardoor haar opoffering niet zinloos was. Toch ploft ze elke avond doodmoe in haar bed. Het lijkt ook of haar nieuwe BH's toch te klein zijn en in haar borsten snijden. Ze besteedt er, net als aan de hoofdpijn, geen aandacht aan, ze heeft er simpelweg geen tijd voor. Jeff houdt zich afzijdig van haar en eigenlijk heeft ze hem ook niet nodig. Alle Delavel, of Alfalavel, machines draaien als een naaimachine, zonder enig probleem. Zo kan ze, aan het einde van de maand, als ze alle cijfers verwerkt heeft, spreken over een goede maand waarin ze een winst behaalde van vierhonderddrieënzestig euro. Al rekent ze dan voor zichzelf geen salaris mee, maar dat deed ze al jaren niet meer. De nieuwe maand begint als Pleuni 's ochtens wakker wordt. Haar onderbuik doet pijn, haar hoofd doet pijn en ze moet een snelle sprint naar de badkamer doen want ze moet overgeven. Terwijl ze haar mond spoelt om de smaak van gal weg te spoelen, vloekt ze inwendig. "Verdomme," denkt ze, "Dit is niet het moment om ziek te worden." Maar, lezer, weest u ook eerlijk. Is er voor een alleen werkende boer of boerin ooit een goed moment om ziek te worden? Pleuni sleept zich door de dag, bezoekt minstens vijftien keer het toilet of de bosjes om vloeistoffen uit zowel boven- als onderzijde te lozen. Elke dag herhaalt dit zich tot ze het echt niet meer houdt en de dokter belt. "Oh Ben," zegt Pleuni terwijl ze aan de keukentafel zit. "Ik voel me zo beroerd, echt niet normaal." Dokter Benjamin ‘Ben' Franklin Domum, huisarts van dienst, voert rustig zijn onderzoeken uit. "Hoelang heb je dit al?" vraagt hij. "Een maandje, twee?" verzucht ze. "En je komt niet eerder bij me?" vraagt hij. "Ja," zegt ze, "Dat kost geld en dat heb ik niet." "Wil je dan een eventuele kwaal maar door laten etteren tot elke behandeling te laat is?" vraagt hij haar op bestraffende toon. Ze schudt haar hoofd. "Bloeddruk en hartslag zijn aan de hoge kant," zegt hij, "Wanneer heb je voor het laatst sex gehad?" vraagt hij. "Eén, twee maand geleden," antwoord ze, "maar dat was met een condoom." "Ok," zegt Ben, "Laat ik het anders stellen; wanneer heb je voor het laatst onbeschermde sex gehad?" Pleuni denkt na. Diep na. Heel diep na. "Dat moet... zes jaar geleden zijn geweest," zegt ze, "Met Jules, voor hij verongelukte. Wacht even. Hij stierf in 2012, dus ja, zes jaar geleden." Ben kijkt haar aan. "Zes jaar geleden?" vraagt hij. Ze denkt even door, "Nou ja," zegt ze tenslotte, "het was tegen het einde van het jaar, dus laat het vijfeneenhalf geweest zijn." "Hmm," zegt Ben. "Wat?" vraagt Pleuni. "Nou," zegt hij, "Als ik jouw verklaring even negeer en alleen kijk naar al jouw klachten, zou ik zeggen dat je zwanger bent." Ze schudt haar hoofd. "Onmogelijk!" zegt ze stellig, "Ik heb gezien hoe hij het condoom omdeed en hoe hij het pas na die tijd afdeed en weggooide." "Ben je aan de pil?" vraagt Ben. Ze kijkt hem aan. "Heb je me die ooit voorgeschreven? Daar heb ik geen geld voor." Ben zucht. "Die verzekering van jou, voor ziektekosten, is echt mooi waardeloos." Pleuni leunt met haar hoofd op haar armen op de tafel. "Niet als je geen geld hebt," zegt ze. "Wanneer ben je voor het laatst ongesteld geworden?" vraagt Ben. Pleuni haalt haar schouders op. "Geen idee, ik let er niet op; ik heb een boerderij om te beheren." "Geloof je in een onbevlekte ontvangenis?" vraagt hij. "Tuurlijk," zegt ze, "Dat is toch als je op 30 februari door Sinterklaas, de Kerstman en de Paashaas geneukt wordt. In die volgorde." Ben grinnikt even. "Dan wil ik toch graag een zwangerschapstest doen." Voor ze kan protesteren voegt hij toe, "En die bereken ik dan niet aan je, is op mijn eigen kosten. Goed?" Mopperend stemt ze toe alvorens ze zich excuseert en voor de tweede maal sinds het arriveren van ben naar het toilet gaat. De volgende dag zit Pleuni vol ongeloof aan de keukentafel. De telefoon heeft ze nog in haar hand. Ben was vrij kort en duidelijk. Ze is zwanger. "Hoe is dat mogelijk?" is de vraag die door haar hoofd stuitert. Zij, die als jong meisje al meer dan 100% zeker wist dat ze geen kinder wil. Zij, die de avances van Bertus van Klavier afsloeg omdat hij bij het eerste afspraakje al vertelde hoe hij een groot gezin wilde. Zij. Zwanger. "Hoe is dit mogelijk?" denkt ze weer. Dan komt ze overeind en opent de keukenla. Eenvoudiger dan destijds Jeff, vindt ze de verzameling condooms. Ze pakt er één en kijkt er goed naar. Ze ziet een houdbaarheidsdatum staan. December 2008. Met trillende handen opent ze de verpakking en loopt naar de kraan. Ze knoopt het ding om de hals en draait de kraan open. In eerste instantie bult het condoom zich netjes, maar al na een halve liter ziet ze het eerste straaltje over het aanrecht spuiten en al snel is het condoom effectief een douchekop geworden. Ze probeert het trucje met een tweede condoom. Hetzelfde resultaat. Condoom drie vult zich met anderhalve liter voor hij het begeeft. Condoom vier heeft sterke gelijkenissen met een vergiet. In trance vist Pleuni alle resterende condooms uit de lade en gooit ze weg. De laatste verraadt nog net de houdbaarheidsdatum 27 februari 1998. De tranen springen in haar ogen terwijl dat ding zijn weg naar de onderzijde van de vuilniszak maakt. "Pleuni? Abortus is toch een optie voor jou? Je bent altijd zo duidelijk en standvastig in jouw overtuiging dat je geen kinder wilt." Pleuni staat bij de, perfect functionerende, melkmachine en luistert met een half oor naar het relaas van Dokter Beverly McCoy. Pleuni zucht. "Beverly, ik weet het. Moreel gezien heb ik er ook geen enkel bezwaar tegen of probleem mee, maar ik heb het geld er niet voor." "Hoezo, je hebt het geld niet," zegt Beverly, "Dat wordt gewoon vergoed door de verzekering." Pleuni schudt haar hoofd. "Niet door de mijne," zegt ze. "Maar dat is belachelijk!" roept Beverly uit, "Ik ga nu meteen bellen met die gasten." "Goedemorgen, Propter Quod Oportet Verzekeringen, u spreekt met Ivan. Waarmee kan ik u van dienst zijn?" "Goedemorgen," zegt Beverly, "U spreekt met dokter Beverly McCoy. Ik heb een cliënt van u als patiënt maar ze zegt dat u niet vergoed! Wat voor verzekering is dat als u uw cliënten in de kou laat staan!" "Dokter," zegt Ivan, "Zoals u ongetwijfeld weet, zijn er in Nederland ongeveer driehonderdduizend mensen zonder ziektekostenverzekering. Deze mensen kunnen of willen geen reguliere verzekering, die, zelfs bij de goedkoopste aanbieder en meest uitgeklede vorm, toch honderd euro per maand kost. Op het moment dat iemand vrijwillig of onvrijwillig geen verzekering heeft, zorgt het CAK hiervoor en wordt de premie ingehouden op het loon en/of de uitkering; geld dat deze mensen niet kunnen of willen missen. Voor deze mensen heb ik de ‘Neverpay' polis. Geen kleine letters, geen vragen over wat er wel en wat er niet vergoed wordt. Er wordt niets vergoed en de cliënten betalen alles zelf, mochten ze zorg wensen of nodig hebben." "Dat komt uit een sketch van Monty Python," zegt Beverly zuinig. "Dat klopt," zegt Ivan, "Daar is het idee inderdaad vandaan gekomen." "Maar wie neemt er in godsnaam zo'n verzekering waar je niets aan hebt?" vraagt ze. "Nou Dokter McCoy," zegt Ivan, "Twaalfduizend cliënten zullen het niet met u eens zijn. Voor één euro per maand zijn zij verzekerd dat zij niet een hoge premie moeten betalen waar ze het geld niet voor hebben of voor over hebben, of dat ze een boete krijgen omdat ze niet verzekerd zijn." "Dus u gaat niets vergoeden?" stelt ze. "Dat klopt. Het staat ook zeer duidelijk in de polisvoorwaarden," zegt Ivan, "die trouwens op één velletje A4 passen. Met lettergrote 14. Times New Roman. Kan ik verder nog iets voor u betekenen?" "Nee," zegt Beverly zuur. "Dan wens ik u nog een prettige dag," zegt Ivan en verbreekt de verbinding. "Wat ga je doen als het kind éénmaal geboren is?" vraagt ze vervolgens aan Pleuni. Die wijst. "In de giertank ermee, weg met die troep," zegt ze. "Is adoptie een mogelijkheid voor je?" vraagt Beverly. Pleuni kijkt haar aan. "Eigenlijk niet, want hier in Nederland kan een kind altijd achter de identiteit van de ouders komen; dus dat kutding kan na twintig jaar zomaar op mijn stoep staan." "Ok," zegt Beverly, "maar wat als ik ervoor zorg dat het 100% anoniem is?" Pleuni denkt na. "Als je er voor kunt zorgen dat ik, behalve na de bevalling, nooit met dat ding geconfronteerd kan worden." Beverly denkt na, "Ja," zegt ze, "Ik denk dat het wel mogelijk moet zijn. Je hoort nog van me." Ze vertrekt meteen. Dat ‘horen van me' is alleen niet onmiddellijk. Dagen worden weken en voor Pleuni wordt het leven moeilijker. Ze merkt dat ze sommige dingen niet meer zo soepel kan doen, of zelfs helemaal niet meer. Ze beseft dat ze hulp in moet schakelen. Een knecht. Een Gijs Gans. Eh... slecht voorbeeld. Maar met een budget van niets is het moeilijk een kracht te vinden, laat staan een goede. Beverly laat maar niets van zich horen; Ben informeert af en toe hoe het met haar gaat en van Rein komt er alleen maar stilte. Dus vatte ze de koe bij de hoorns... eh... figuurlijk gezien. Letterlijk zou ook kunnen, maar dat vinden de koeien niet prettig. Ze belt Rein op. Hij heeft nog steeds interesse in het gebruik van de locatie, maar hoewel het script voor zijn film klaar is, lukt het hem maar niet om de financiering rond te krijgen. Zodra hij die heeft, belooft hij, zal hij haar bellen. Het valt niet meer te ontkennen dat ze zwanger is. Ook Mirthe ziet het duidelijk. Mirthe is negentien jaar en een echt paardenmeisje. Ze is de eigenaar... nou ja, haar ouders zijn eigenaar van de merrie Belleza die, namens de Manege Den Gevulden Pecunia, op stal staat bij Pleuni. Haar lange blonde haren hangen tot op haar volle kont; haar borsten, die zelden of nooit verpakt zijn in een BH en haar shirts geven meestal veel inkijk bij haar hals en/of haar armen/oksels. Ze beleeft er veel plezier aan om mannen en vrouwen het hoofd op hol te brengen en om sommige vrouwen gewoonweg te ergeren met haar mooie, jonge lichaam. Toch ligt haar passie niet bij mannen of bij vrouwen. Al sinds het moment dat ze voor het eerst een paard zag was ze spontaan verliefd. Eerst zeurde ze haar ouders de kop gek en al snel reed ze op een pony; om, nadat ze groot genoeg was geworden, over te stappen op een heus, echt paard. Uiteraard een eigen paard, want ouders met veel geld en weinig tijd compenseren het gebrek aan aandacht door voor hun kind of kinder spullen te kopen die over het algemeen niet goedkoop zijn. Zo kopen zij de liefde terug. Mirthe was al op haar veertiende ontmaagd door een trainer bij de manege, die toch een voorkeur had voor jonge meisjes, maar in tegenstelling tot de andere meiden hield Mirthe haar mond er over dicht. De ervaring deed wel het sexuele wezen in haar ontwaken. Op school leerde ze veel over sexuele opvoeding, maar pas toen ze op de manege getuige was van een hengst die een merrie besprong, wist ze wat haar echt kon opwinden. Rein zou zijn portfolio niet aan haar kwijt kunnen; het was de hengst die haar geil maakte. Vijfenveertig centimeter aan lul; toen ze een keer 's avonds alleen thuis was heeft ze het opgemeten. Ze wilde meer doen, maar toen kwam net de beheerder eraan en moest ze een sprintje trekken om niet ontdekt te worden. Bij de manege heeft ze sinds dat moment ook geen enkele kans meer gezien om iets te doen met één van de hengsten. Toen een zieke geest zich aan één van de merries had vergrepen; op een dusdanig grove wijze dat de dierenarts het arme dier heeft moeten laten inslapen, werden er camera's opgehangen en waren al haar mogelijkheden verkeken. Nu is ze even hier op de boerderij van Pleuni. Haar eigen paard, Belleza, staat hier gestald omdat er bij de manege zelf te weinig stalruimte is en alle pogingen om uit te breiden worden tegengewerkt door de gemeente. En hoezeer Mirthe ook van Belleza houdt, het dier is een merrie en wat er bij haar tussen de benen hangt is voor een pervert interessant (of de liefhebbers van frikandellen), maar niet voor Mirthe. "Zeg Pleuni," vraagt ze, "heb jij eigenlijk camerabewaking tegen die smeerlappen die zich aan merries vergrijpen?" Pleuni lacht even, "Meid toch," zegt ze, "daar heb ik echt geen geld voor, maar als de manege wil betalen vind ik het prima om het aan te laten leggen." "Nee, nee," zegt Mirthe, "het hoeft niet van mij hoor." "Nee," zegt Pleuni, "Mijn boerderij ligt dermate afgelegen dat je het niet zonder kennis van de wegen kunt vinden. Als je een TomTom volgt sta je tot je assen in de modder." "Ok," zegt Mirthe, "Ehm... ik weet niet goed hoe ik hierover moet beginnen." "Begin bij het begin, zou ik zo zeggen," zegt Pleuni. Mirthe vertelt haar het verhaal dat ik zoëven voor u beschreven heb. Minus het deel van haar ontmaagding door de trainer, dat besloot ze voor altijd geheim te houden. Zeker nu de trainer dood is; vermoord tijdens zijn proefverlof na een celstraf van vier maanden. Veel meer kan ik u er niet over vertellen, maar aan het einde van dit deel is Pleuni € 1.500 rijker. Mirthe neemt vrolijk afscheid en vertrekt. Terwijl ze met haar Mini Countryman Cooper S automaat wegrijdt, zwaait ze nog een keer naar Pleuni. "Dus je wilt dit werk wel gaan doen?" vraag Pleuni aan de jongeman die tegenover haar aan de keukentafel zit. Hij knikt. "Ja," zegt Farrokh, "Heel graag zelfs, mevrouw." "Je snapt dat dit flink aanpoten is?" vraagt ze. Farrokh grijnst, "Oh, op dat poten zit ik me juist te verheugen." "Ja... zoals je gezien hebt ben ik inmiddels behoorlijk zwanger," zegt ze. Farrokh knikt, "Nou mevrouw, dat is inderdaad niet te missen." "Ik kan dus wel uitleg geven, maar echt helpen kan ik niet meer. Ik heb nu geld om je twee maanden te betalen, tegen zeshonderd euro per maand, met kost en inwoning. Weet je zeker dat je hier wilt gaan wonen? Wil je niet liever dichterbij de stad wonen? Bij jouw ouders of familie of vrienden?" Farrokh schudt zijn hoofd. "Sinds ik vijf jaar geleden uit de kast ben gekomen, wil mijn familie niets meer met me te maken hebben. Vrienden heb ik eigenlijk niet. Als homo lig je er op de landbouwschool toch een beetje naast. Niets ten nadele van de jongens en meisjes daar; elke keer vroegen ze me of ik mee wilde doen met... nou ja, wat ze van plan waren; maar eigenlijk was het nooit naar mijn smaak. En met projecten en zo werkten we gewoon samen. Ze hebben zelfs nog twee keer een date voor mij geregeld, twee keer met een broer van één van hen." "Nooit een onvertogen woord?" vraagt Pleuni. "Eén keer zei er één ‘vieze homo' tegen me," zegt hij, "maar toen zat ik ook van top tot teen onder de modder en de stront, dus was het meer een feitelijke constatering dan een scheldwoord. We konden er allemaal om lachen." "Ik ben wel blij dat je homo bent," zegt Pleuni, "want met een mannelijke knecht ga je je als vrouw alleen toch een beetje zorgen maken." Farrokh grinnikt even, "Mevrouw," zegt hij, "ik heb totaal geen interesse in wat er bij u tussen uw benen hangt. Wat de vent die u heeft volgeschoten tussen zijn benen heeft; dat is een ander verhaal." "Ok," grinnikt ook Pleuni, "als jij accoord bent met wat ik te bieden heb... op werk en woongebied, dan neem ik je graag aan," en ze steekt haar hand uit. Dankbaar neemt Farrokh het aan en schudt haar enthousiast. "Dank u, mevrouw, dank u. Dit is fantastisch. Ik heb er erg veel zin in," zegt hij. Pleuni tempert hem een beetje. "Ik heb maar geld om je twee maanden te betalen," zegt ze, "Misschien wil ik je ook wel langer houden, maar kan ik het niet meer betalen." Farrokh knikt. "Ik ben al heel erg blij met die twee maanden. Ik zal mijn best doen, ook omdat u nu zwanger bent. Hoe lang moet u nog?" vraagt hij. Pleuni zucht. "Te lang," zegt ze, "Ik ben nu vier maanden onderweg, dus nog vijf te gaan." "Kijkt u er al naar uit?" vraagt hij. "Totaal niet," zegt ze, "echt totaal niet. Als dat ding er vandaag uit zou donderen, zou het voor mij een zegen zijn. Ik wil niet eens kinder." "Niet?" vraagt hij verbaasd, "Maar..." "Condooms, lieve Farrokh," zegt ze, "hebben een houdbaarheidsdatum. Let daar goed op. Al zul je bij de personen die jij zult neuken je niet bang hoeven te maken over een eventuele zwangerschap, maar een andere SOA kan daar wel doorglippen." "Oh," zegt hij, "Ik zal er goed op letten. Maar was een abortus geen optie?" "Nee," bevestigd ze, "maar niets als je er geen geld voor hebt." "Geen geld?" zegt Farrokh, "maar een abortus wordt toch door... oh wacht. U hebt de ‘Neverpay' polis van Propter Quod Oportet Verzekeringen." Pleuni knikt en Farrokh gaat verder, "Daar vertelden ze op school over. Heel goedkoop en wettelijk gezien bent u gedekt. Maar er wordt nooit iets uitgekeerd." Pleuni knikt. Farrokh treedt officiëel in dienst en betrekt de tweede slaapkamer in de boerderij. Al snel vind hij zijn draai en met de kennis van de landbouwschool en de diverse stagemomenten in zijn hoofd kan hij, in overleg met Pleuni, kleine veranderingen aanbrengen in de dagelijkse gang van zaken op de boerderij. Geen grote dramatische dingen, maar hij zorgt er wel voor dat er veertig euro per maand meer overblijft. Geen wereldbedragen, maar voor Pleuni is het uitermate welkom. Dan volgt er een bezoek van Beverly die Pleuni meeneemt naar de werkkamer van de boerderij. "Ok," zegt ze zacht tegen de zwangere vrouw, "Ik heb het kunnen regelen." Verbaasd kijkt Pleuni haar aan. "Wat regelen?" "Ssstttt," sist Beverly, "stil, zachter. Jouw baby. Ik heb een gezin gevonden dat het wil kopen." "Ik zei al..." Pleuni gaat zachter spreken, "ik zei al, ik heb geen interesse in adoptie. Dan komt dat ding over tig jaar alsnog bij me om te zeuren." Boos schudt Beverly haar hoofd. "Laat me verdomme nu eens uitpraten! Ik heb een koper gevonden voor jouw kind. De kopers en jij zullen elkaar nooit ontmoeten. Ze willen je vijfentwintigduizend euro betalen voor het kind, waarvan ik vijftien procent bemiddelings- en arbeidskosten wil, dus jij houdt er éénentwintigduizend tweehonderdvijftig euro aan over." "Oh," zegt Pleuni zacht, "Maar wanneer krijg ik dat geld?" "Na aflevering van het goed," antwoord Beverly. Pleuni zucht, "Hoe moet ik dan in de laatste maanden van mijn draagtijd het werk hier doen?" Beverly wijst naar buiten. "Je hebt toch een knecht," zegt ze. "Ja," zegt Pleuni, "maar voor Farrokh heb ik nog geld over voor anderhalve maand. Dan is het op en moet hij, helaas, weer gaan." Beverly denkt na. "Wat," zegt ze, "Als ik de koper voor de laatste vijf maanden van jouw zwangerschap laat betalen voor jouw knecht? Duizend euro per maand? Heb je dan zelf genoeg voor de eerste maand na jouw bevalling?" Pleuni overdenkt haar opties. "Met het geld dat ik nu heb, en dan ontvang, zou ik hem die extra maand kunnen betalen." "Ok," zegt Beverly, "Dan zal ik contact gaan opnemen met de kopers en ze melden dat ze elfhonderd euro in de maand zullen moeten betalen in jouw ondersteuning." "Prima," zegt Pleuni, "met dus die honderd euro voor jouzelf. Hoe krijg ik dit geld? Toch niet per bank?" "Nee, nee," zegt Beverly haastig, "Dit is allemaal zo stil mogelijk. Gewoon contant. Ehmmm. Ik heb thuis nog enveloppen liggen van Zalando en bol.com. Ik stuur het geld met een koerier of zo en stuur je een mailtje dat jouw Zalando of bol.com pakket onderweg is. Negeer het mailtje als spam." "Ok," zegt Pleuni, "prima deal." De twee vrouwen schudden elkaar de hand. "Maar," zegt Pleuni, "hoe doen we het dan als ik moet werpen?" "Hier," zegt Beverly, "Ik regel Ben als assistentie." "Ok," zegt Pleuni, "maar ik wil dat ding niet hier horen, zien of voelen. Eruit en meteen weg ermee." "Ok," zegt Beverly, "En Ben? Wat weet hij? Wat zal hij zeggen?" vraagt Pleuni. "Niets," zegt Beverly, "Aangezien ik hem en zijn vrouw aan een baby heb geholpen, nu vier jaar geleden. Als ze teveel zeggen raken ze het kind kwijt." Pleuni knikt. "En verliezen jouw klanten jouw kind ook dat in de jeugdbescherming zal komen," vervolgt Beverly, "jou kan vinden en er dan dus vijf mensen doodongelukkig zullen zijn. Dat wil Ben niet." Pleuni slaakt een zucht van verlichting. Pleuni slaakt een zucht. Farrokh kijkt op van zijn cursus Deens. "Wat is er? Is het kind vervelend?" vraagt hij. "Dat ook," zegt ze, "en nu het verkocht is mag ik mezelf niet in mijn buik stompen om die smerige larf te corrigeren." Al vrij snel na het vertrek van Beverly, twee weken geleden, lichtte Pleuni Farrokh in. De twee zijn in korte tijd goede vrienden geworden en vertrouwen elkaar inmiddels volledig. "Wat is er dan nog meer?" vraagt hij. "Geld, zoals altijd, geld. Te kort, vooral," zegt ze. "Dankzij de kopers van de larf kan ik jou het komende half jaar hier houden, maar ik moet hier eigenlijk extra inkomsten hebben." "En die... eh... Rien, die fotograaf?" vraagt Farrokh. "Rein," verbeterd Pleuni hem, "Nog steeds geïnteresseerd in de locatie, nog steeds op jacht naar de financiering van zijn filmproject. Ik weet zeker dat, zodra de financiën rond zijn, hij me zal bellen; maar wanneer dat is... Ik heb er een hard hoofd in. En er komt ook nog eens bij dat Mirthe een ‘sugardaddy' gevonden heeft. Bijna drie keer zo oud als zij, met een stal met een welgeschapen hengst en dus heeft ze haar merrie hier weggehaald; wat weer minder geld oplevert van de manege die me zouden bellen als ze een vervanger hebben. Die winst van veertig euro die jij voor elkaar gebokst hebt, zijn we dus alweer kwijt." "Jouw kind," zegt Farrokh, "dat was toch het gevolg van een slecht condoom?" Pleuni knikt, "Vooral een oud condoom, qua kwaliteit waren ze... nieuw... goed," zegt ze. "En je liet je neuken door de monteur om hem te betalen voor de reparatie van de melkmachine?" vervolgt hij en Pleuni knikt. "Waar wil je heen?" vraagt ze. "Nou," zegt hij aarzelend, "Toen ik vorige week in de stad was, kwam ik langs die hoerentent... eh... Het Binnenhof geheten, en daar was een levendige en nogal luidruchtige discussie. Een klant wilde persé een zwangere vrouw neuken, maar de pooier, Mark heet hij, geloof ik, had er geen. De klant bood hem op een gegeven moment vijfhonderd euro." Voor zover mogelijk gaat Pleuni rechtop zitten. "Vijfhonderd euro voor een beurt met een zwangere vrouw?" zegt ze verbaasd. "Ja," zegt Farrokh, "al snap ik persoonlijk niet wat er zo leuk is aan het neuken van een vrouw, laat staan een zwangere... ik bedoel... waarom zou je dat willen als er zoveel lekkere pikken in de wereld zijn?" Pleuni lacht voluit. Als ze bedaard is, zegt ze, "Ik snap waar je heen wilt. Of ik me zou willen laten neuken door iemand, voor vijfhonderd euro." Farrokh knikt. "Tja," zegt ze, "als je het bedenkt dan heb ik me al voor dat bedrag laten volschieten, want dat waren ongeveer de kosten voor de uren van de reparatie van de melkmachine." "Als ik volgende week weer de stad in ga, kan ik contact leggen met de pooier. Maar hij zal zeker zijn deel ervan willen." Pleuni zucht. "Vooruit dan maar. Misschien wil hij helemaal niet. En waar moet ik het dan met zo'n vent doen? Zo'n klant? Niet hier, niet hier in mijn huis." Farrokh knikt. "Ik zal het met hem overleggen. Kijken of hij überhaupt interesse heeft en of hij meerdere klanten heeft en of hij er wat mee kan." Twee dagen later zitten Pleuni en Farrokh aan het ontbijt aan de tafel in de keuken van de boerderij. "En?" vraagt ze aan hem, "Heb je met die pooier gesproken?" Farrokh heeft net een hap van zijn boterham met jonge kaas genomen en kan dus niet meteen een antwoord geven op haar vraag. Nadat hij de hap met een slok melk heeft weggespoeld, knikt hij. "Ja," zegt hij, "De pooier, die inderdaad Mark heet, maar niet zo genoemd wilt worden in verband met negatieve associaties met de minister-president, heeft interesse." "Mooi, oh, maar hoe wil hij dan genoemd worden?" zegt Pleuni. "Hij dacht eerst aan Adolf," zegt Farrokh, "dat vond hij al wat minder erg, maar hij koos uiteindelijk voor Jeremy. Hij wil aan zijn klanten, en hij heeft er genoeg om het rendabel te maken voor hem en voor ons, vijfhonderdvijftig euro vragen om met jou te kunnen neuken; hij stelt één van zijn kamers ter beschikking. Voor zijn diensten, de kamer en goede, kwalitatief goede, condooms, vraagt hij honderdvijftig euro. Dat is fors, maar jij houdt er dus vierhonderd euro per klant aan over. Hij regelt de rest. Zijn voorstel is om een keer in de maand een dag in te plannen en dan een sessie of zes te doen. Dan werk je zes kerels af en tik je dus achtentwintighonderd euro aan met één dag werk. En het is eerlijk werk, het is niet alsof je bij een bank, verzekeringsmaatschappij of in de politiek werkt." Pleuni knikt, dat ze het begrijpt en schudt vervolgens haar hoofd. "Ik snap waarom, maar ik kan de boerderij niet een dag alleen laten." Farrokh knikt, "Dat dacht ik ook al, dus heb ik een ander voorstel gedaan. Vrijdag-, zaterdag en zondagavond. Elke avond drie sessies. Dat levert jou zesendertighonderd euro op; en hem bijna dertienhonderd, blijft de boerderij niet lang onbeheerd en jun je eventuele klanten in één week meerdere keren een service geven." Pleuni knikt, "Dat klinkt beter, maar kan Jeremy die avonden dan wel volboeken?" vraagt ze. "Hij zegt van wel," zegt Farrokh, "Maar ik kan een minimum afspreken, dat als klanten niet komen opdagen, dat we... jij... dan, zeg, tweehonderd euro krijgt. Tenzij Jeremy van te voren afbelt." Pleuni zucht, wrijft over haar buik en kijkt Farrokh aan. "Het is fantastisch dat ik jou gevonden heb en ik ga jouw hulp, ook als ik geworpen heb, hard nodig hebben. Als dit de manier is om dat te kunnen betalen... Met twee avonden heb ik jouw salaris al verdiend. When needs be... Laten we het maar doen." Al de volgende avond heeft Farrokh nieuws. "Geregeld," zegt hij, "Jeremy zorgt voor een kamer op de benedenverdieping, met douche, beiden schoon en schoongemaakt na elke sessie. Hij zet een grote schaal met condooms neer en regelt de klanten via boekingen. In principe heb je drie klanten op een avond, hooguit minder. Als alle klanten afbellen, tijdig, neemt hij contact met ons op dat we niet hoeven te komen. Als we er al zijn krijgen we, als alle klanten verzaken, tweehonderd euro. Als we er zijn en klant één komt niet opdagen, dan krijgen we vijfenzeventig euro. Komt klant twee dan ook niet, krijgen we honderdvijftig euro. Als de middelste klant wegvalt, krijgen we vijftig euro, ook als de laatste klant wegvalt. Komen klanten twee én drie niet opdraven... honderdvijftig euro. Helemaal geen klanten, dus ook geen boekingen, dan belt hij je dat hij je niet nodig heeft en krijg je ook niets. Als hij wel boekingen heeft, maar geen drie, dan krijgen we alleen de daadwerkelijk afgewerkte kerels betaald." "Ok," zegt Pleuni, "Ik snap het en ik geef hem nog gelijk ook. Alleen... hoe kom ik daar? En weer terug?" Farrokh steekt zijn hand op. "Ik breng je er heen en ben er dan de hele tijd. Jeremy heeft één kamer die hij, vanwege de ligging en indeling, niet verhuurd krijgt. Daar ga ik zitten studeren of ik leer er de Landbouwdigest of AutoWeek." "Ok," zegt Pleuni, "Wanneer begin ik?" Farrokh zegt, "Aangezien je accoord bent is Jeremy meteen in actie gekomen. Hij zal me bellen, maar bij zijn reguliere klanten zitten er mannen die wel willen en het ook kunnen betalen. Oh, het risico over betalen van de klanten ligt bij hem. Als een klant hem niet kan betalen, krijgen wij wel betaald. Jeremy hoopt dat jij komende vrijdag al kunt beginnen. Oh," voegt Farrokh toe, "Hij vroeg me of je daar beneden geschoren bent en zo niet, of je dat wilt doen." Pleuni knikt, "Het zal moeten. Ik doe dat zo gelijk, met meteen mijn benen en oksels, dan kan mijn huid mooi genezen." Het wordt alleen niet de vrijdag, maar wel de zaterdagavond. Daarnaast wist Jeremy ook maar één van zijn reguliere klanten te strikken. Een half uur voor de afspraak ontmoeten Jeremy, Farrokh en Pleuni elkaar. "Dus," zegt Jeremy tegen Pleuni, "Je hebt er geen probleem mee om je voor geld te laten neuken? Ook niet nu je zwanger bent?" Pleuni knikt, "Het is juist omdat ik zwanger ben dat ik me voor het geld wil laten neuken. Ik kan inmiddels een deel van mijn dagelijkse werkzaamheden al niet meer of niet meer goed doen; daarom heb ik Farrokh hier als hulp. Alleen is het wel zo eerlijk dat ik hem betaal; inmiddels is hij redelijk onmisbaar geworden en wil ik hem, ook nadat ik geworpen heb, heel graag behouden." Jeremy knikt, "Begrijpelijk, ik word ook graag voor mijn werk betaald. Maar je hebt nog nooit voor geld geneukt?" en Pleuni bevestigd dit. "Ok," zegt Jeremy, "Jouw eerste klant is een ervaren klant, dus je hoeft hem niet op zijn gemak te stellen. Hij zal er rekening mee houden dat hij voor jou de eerste is. Helaas is hij de enige die dit weekeind kan, maar in deze business geldt ook veel mond tot mond reclame. Ik weet dat hij twee twijfelende klanten kent en bij goed werk van jou kunnen die door hem over de streep getrokken worden. Hoe lang ben je nu zwanger?" vraagt hij. "Ik ga naar de vijf maanden toe," antwoord ze. "Tot hoe lang wil je, mocht er voldoende belangstelling zijn en blijven, doorgaan?" vraagt Jeremy. "Tot de achtste maand," antwoord ze, "ik wil het niet hebben dat ik bij een klant ben en dat de weeën beginnen en we moeten afbreken door een vroeggeboren larf." Jeremy knikt, "Ok," zegt hij, "Dus nog drie maanden." Snel maakt hij een rekensom, "Potentieel dus zo'n drieënveertigduizend euro voor jou." Farrokh en Pleuni fluiten even. De telefoon van Jeremy piept even en hij leest het bericht. "Ah," zegt hij, "De klant komt wel, maar is een kwartier verlaat. Dan heb ik ruim de tijd om de kamer te laten zien. Kom maar mee." "Het is hier niet echt groot," zegt Pleuni ne aan zeer korte wandeling door de kamer. Jeremy knikt, "Dat klopt," zegt hij, "maar voor dit doel is het een prima kamer. Een bed, een mooimaakplek en wat ruimte om aan en uit te kleden is voldoende. Hier," hij opent een deur, "is het toilet, ook klein, en hier," hij opent een tweede deur, "is een kleine douche, mocht de klant over je losgaan of als jij je aan het einde van de dag wilt opknappen." "Ok," zegt Pleuni, "duidelijk. Dan wacht ik maar tot de klant er is. Hoe doen we het met de betaling? Betaald de klant aan mij en ik vervolgens aan jou... of?" vraagt ze. "Dat verschilt per klant," antwoord Jeremy, "in het geval van de klant van vanavond is het op rekening. Omdat vanavond jouw eerste keer is zal ik jou contant betalen, maar als het je bevalt of op zijn minst acceptabel is, en het vaker zal voorkomen, dan ga ik jou een officiëel contract voorleggen en gaan we netjes honderd procent legaal. Dan betaal je er wel belasting over, maar ben je ook verzekerd en kom je bij een eventuele controle niet in de problemen; of ik in de problemen." Pleuni zucht even, "Dan blijft er van die vierhonderd euro ook minder over." Jeremy knikt, "Dat klopt, maar de boete voor jou is niet misselijk en voor mij een ramp want het betreft en raakt dan de hele zaak en alle andere vrouwen die ik in dienst heb." Pleuni knikt. "Jij krijgt gewoon netjes aan het begin van de volgende maand; ik geloof dat de administratie dat rond de tiende rond heeft, netjes het geld op jouw rekening," vult hij aan, "Dus nadat je klaar bent met deze klant en je wilt doorgaan, dan heb ik wat formulieren voor jou om te ondertekenen." Pleuni knikt, "Ok," zegt ze, "Dat moet dan maar." Er wordt op de deur geklopt. "Binnen!" roept Jeremy. De deur gaat open en Rocky, portier en voluit geheten Rokkosamoravic, steekt zijn hoofd om de deur. "Mijnheer Van den Slettenaeijer is er," zegt hij. "Ah, mooi," zegt Jeremy, "ik kom eraan," zegt hij tegen Rocky om zich vervolgens tot Pleuni te richten. "Succes en voor ik het vergeet, links en rechts naast het bed zitten alarmknoppen, maar we hebben ze nog nooit nodig gehad en als er op de deur geklopt wordt moet je eerst ‘Binnen' roepen, anders komt er niemand naar binnen gestapt." Pleuni knikt. "Succes baas," zegt Farrokh, die luisterde maar tot nu vooral stil bleef. Pleuni knikt. "Kom," zegt Jeremy tegen Farrokh, "ik zal je jouw kamer laten zien. Ik zie dat je boeken bij je hebt, wat studeer je?" Ze verlaten de kamer. Pleuni hoort nog hoe Farrokh de uitleg begint over de nieuwste landbouwtechnieken, alvorens de deur sluit en ze buiten hoor afstand geraken. Ze kijkt nog snel even in de spiegel hoe ze eruit ziet. "Als een vies, vet monster," zegt ze. Ze ziet haar dikkere buik en zegt, "Nu ga je me geld opleveren, smerig kloteding." Er wordt op de deur geklopt. Pleuni gaat zitten aan de make-uptafel en roept, misschien iets te hard, "Binnen!" De deur gaat open en een man van zo rond de veertig stapt naar binnen. Hij heeft een donkerbeige pak met een Navy Blue stropdas voor zijn witte blouse. Hij kijkt eerst naar het ruime tweepersoonsbed; ziet niemand en draait zich dan naar de make-uptafel. "Hallo," zegt hij met een warme en vriendelijke stem, "Grietje?" vraagt hij vervolgens. Heel even is Pleuni verbaasd, maar realiseert zich onmiddellijk dat Jeremy een pseudoniem heeft gekozen voor haar. Ze glimlacht, deels om de man welkom te heten en deels omdat ze het grapje van Jeremy snapt. "Dat klopt," zegt ze, "kom binnen, maak het voor uzelf gemakkelijk." De man sluit de deur, doet zijn jasje uit en hangt het aan een haakje. "Alstublieft, Grietje. Mijn naam is Sybrand van den Slettenaeijer," zegt hij, "maar noem me maar Sybrand. Met mijn grijze haren zie ik er wel oud uit, maar ik ben het niet, ik ben pas achtendertig." Pleuni trekt haar wenkbrauwen even op. "Ok, Sybrand. Maar naam is Margaretha Geertruida, maar iedereen noemt me Grietje, of Geertje," zegt ze. Sybrand glimlacht ook even. "Ik begrijp van Jeremy dat dit jouw eerste keer is, als prostituee tenminste; dat sex dat heb je duidelijk al eens gedaan;" glimlacht hij en wijst op haar met baby gevulde buik. Pleuni glimlacht ook, al is het niet van harte. "Ik zal mijn best doen om je zoveel mogelijk op jouw gemak te stellen," zegt Sybrand, "Ik ben een vaste klant hier en ik ben niet bijster origineel; elke keer doe ik hetzelfde. Eerst bef ik de dame in kwestie tot ze goed nat is en daarna neuk ik haar, uiteraard met een condoom. Simpel, ik weet het, niet buitengewoon inventief, ook dat niet; maar ik geniet ervan en de dame meestal ook of ze zijn zo vriendelijk om te doen alsof ze het heel lekker vinden." "Wil je dat ik dat doe?" vraagt Pleuni, "doen alsof ik het lekker vind, terwijl het niet zo is?" Sybrand denkt even na. "Nee," zegt hij, "doe maar liever niet alsof. Houd je zeker niet in als het wel lekker is, maar doe maar niet alsof." Pleuni knikt. "En nu?" vraagt ze. "Ik zal beginnen," zegt Sybrand en hij kleedt zich uit. Hij legt de kleding op de stoel in de hoek en gaat, naakt, op het bed zitten. "Ok," zegt hij, "Kun je een beetje strippen?" vraagt hij maar ze schudt haar hoofd. "Sorry," zegt ze, "normaal gesproken ben ik al niet van het dansen en nu al helemaal niet meer." Hij glimlacht even, "Dat geeft niet," zegt hij, "Kleedt je maar gewoon uit. Als een vrouw dat doet is het ook mooi." Pleuni trekt haar shirt over haar hoofd, haar borsten wippen even op en neer. "Lekkere tieten heb je," zegt Sybrand complimenteus. "Och, hou op," zegt Pleuni, "voor jou zijn ze mooi om naar te kijken, maar ze zijn enorm gevoelig en eigenlijk alles doet pijn." "Oh," zegt hij, "Dat is vervelend om te horen. Je zult het dus niet prettig vinden als ik met jouw tepels ga spelen?" "Absoluut," zegt ze, "dat zou me gewoon pijn doen. Normaal gesproken... graag, heel graag, maar nu... nee." "Ok," zegt hij, "Prima, weet ik dat. I aim to please." Pleuni grinnikt even, "Dank je," zegt ze, en ze ontsluit haar BH, één van de vier uit de doos die net iets meer ruimte bieden dan de anderen. Na de BH volgen haar schoenen, sokken, broek en slip en zo staat ze naakt voor hem, terwijl hij aandachtig keek hoe ze zich van haar kleding ontdeed. "Oh," verzucht hij, "Wat mooi, wat geil." Hij kijkt alleen niet naar haar borsten of naar haar, verborgen, kutje, maar naar haar, nog niet zo heel erg, volle buik. "Je wordt er zelfs hard van, zie ik," zegt Pleuni en wijst op de zich oprichtende lul. "Ja," zegt Sybrand, "Ik wordt er enorm geil van. Kom, ga op het bed liggen." Moeizaam kruipt ze op het bed, werkt zich naar het hoofdeinde en gaat er op haar rug liggen. Sybrand manoeuvreert zich tussen haar benen die ze gewillig spreidt. "Zou je iets meer omhoog kunnen," vraagt hij, "zodat je meer zit dan ligt? Ik pas er nu net niet tussen." Pleuni trekt zichzelf omhoog en weer voor hem twintig centimeter meer ruimte te creëren. "Oooh, super, dank je," zegt hij en gaat liggen met zijn gezicht vlak voor haar kutje. "Mm," verzucht hij, "Een kutje ruikt altijd zo lekker. Ik weet niet hoe het komt." "Ik ook niet," denkt Pleuni maar zegt het niet, "Voor ik wegging heb ik er een washandje doorgehaald en moest ik pissen," denkt ze verder. Sybrand voelt even en er gaat een rilling door haar heen. "En zo mooi kaal en zo heerlijk glad," fluistert hij. Pleuni zucht, van genot, want met het praten van Sybrand blaast hij lucht op haar poesje. "Speciaal gedaan voor jou," zegt Pleuni, "normaal besteed ik er geen aandacht aan," hijgt ze zacht. "Oh," zegt hij, "speciaal voor mij?" "Ja," zucht ze, "speciaal voor jou. Ieder ander mag door het onkruid heen woeden, maar jij hoeft dat niet." Sybrand grinnikt, "Ik geloof er helemaal niets van, maar ik ben wel blij met zo'n schoon poesje. Dank je." Met twee handen duwt hij haar schaamlippen uiteen en steekt zijn tong naar binnen. Echt diep komt hij niet door de hoek waarin hij ligt en haar buik die ook al in de weg zit. Dus veranderd hij van tactiek. Hij duwt zijn twee wijsvingers in haar en richt zich met zijn tong op haar klit. Al snel en kundig vindt hij het knopje en begint erop te sabbelen. "Oh ja," kermt Pleuni als ze zijn orale arbeid voelt. Rustig en lustig sabbelt, zuigt en likt hij door. Haar sappen beginnen te stromen en hij begint haar nu ook te vingeren. Langzaam voert hij daarvan het tempo op, het is voor Pleuni te merken dat hij hier ervaring in heeft, kleine stroomstootjes schieten door haar liezen en al snel ligt ze ongecontroleerd te draaien. "Oh, Sybrand, ja," kermt ze, "Ik ga al komen!" Meteen verlaagt hij het tempo waarmee hij zijn vingers in en uit haar kutje schuift en stopt hij zijn werk op haar klitje. "Ah, neeee," kreunt ze, "Ga door!" Zo traag mogelijk vervolgt hij zijn handelingen. Eerst begint hij weer met haar clitoris, daarna komen zijn vingers weer in actie. Hij likt en vingert op het lage tempo door en Pleuni denkt dat ze gek wordt. Ze probeert zijn hoofd te pakken, maar haar buik zit in de weg. Ze schuift haar onderlichaam op zijn vingers, maar ze heeft weinig ruimte om te bewegen en Sybrand past er zich op aan. De spanning in haar lichaam wordt verder en verder opgebouwd. Pleuni grijpt in de lakens van het bed en begint te schokken. "Oh, oh, oh... oh ja!" kermt ze en Sybrand voelt hoe haar vagina pulseert. Snel komt hij overeind, grist een condoom uit de schaal, opent de verpakking, rolt het ding over zijn stijve lul en glijdt bij haar naar binnen. "Oempff," is de reactie van Pleuni die niet gewend is aan een penetratie terwijl ze aan het klaarkomen is. Ruw begint Sybrand haar te neuken. Op een hoog tempo pompt hij door tot zijn gezicht betrekt en hij klaarkomt. Hij kreunt zacht, meer niet. Ditmaal voelt Pleuni hoe het condoom opbolt door de lading zaad die Sybrand erin pompt. Hijgend blijft hij op haar liggen. "Dat was lekker," zegt hij na een paar minuten. "Je smaakt goed en je hebt een goed strak kutje." Hij komt overeind en trekt zich uit haar, het condoom zorgvuldig vasthoudend. Hij klautert van het bed en loopt naar de kleine badkamer. Daar trekt hij het condoom van zijn lul en gooit hij het in de prullenbak. Daarna wast hij zijn pik weer schoon, huivert van het koude water over zijn eikel en kleedt hij zich weer aan. "Prima gedaan," zegt hij. "Ga je al?" vraagt Pleuni ietwat verbaasd, "We zijn net... twintig minuten bezig." "Ja," zegt Sybrand, "mijn vrouw wacht thuis op me." "Jouw vrouw?" zegt Pleuni. "Ja," zegt hij, "had je verwacht dat alleen vrijgezelle mannen naar de hoeren gaan? Nee, mijn vrouw zit thuis, zwanger." Pleuni gaat helemaal rechtop zitten. "Jouw vrouw is zwanger en je komt hier naar mij om me voor veel geld te neuken? Je kunt haar toch pakken en zelfs zonder condoom in haar spuiten. Keer op keer." Sybrand recht zijn stropdas en schudt zijn hoofd. "Nee," zegt hij, "Hilde heeft sinds haar zwangerschap geen zin meer in sex. Voor die tijd was het geen enkel probleem en kon en mocht ik waar en wanneer ik maar wilde of kon. En echt, niets was haar te gek. Gewoon in haar kutje, in welk standje dan ook, op welke plek dan ook. Ik heb haar in een plantsoen geneukt, in een toilet bij de V&D, middenin een heel druk café, bij haar ouders thuis, bij mijn ouders thuis, op mijn werk, op haar werk. En ze zing ook verder. Als ze ongesteld was mocht... nee... moest ik haar anaal nemen. Meerdere keren heeft ze me leeg gepijpt en met mijn secretaresse hebben we vier keer een trio gedaan. Ik heb Hilde één keer met een vriend van mij in een trio genomen waarbij ik haar in haar kutje nam en hij in haar darmen spoot..." Zo enthousiast als hij over haar begon te vertellen, zo sterft het nu weg uit zijn stem. "En nu wil ze niet meer. ‘Ik wordt mama,' zegt ze, ‘en dan mag je geen plezier meer hebben.'" Sybrand ploft op de stoel. "De Hilde op wie ik verliefd geworden ben en die ik eens een keer in één week tijd, tweeëntwintig keer neukte... ze is weg. Vermoord door dat ding in haar buik." Triest kijkt hij voor zich uit. "Het spijt me voor je, echt," zegt Pleuni en hij lijkt te schrikken van haar woorden. "Dank je," zegt hij, "En aangezien jij een vrouw bent en niet vies van een potje neuken, ben ik toch bang dat het bij Hilde persoonlijk is." "Nou," zegt Pleuni ietwat blozend, "De laatste keer voor jou was toen ik zwanger ben geschoten en dat was ook meteen de laatste keer dat ik ben klaargekomen." "Ok," zegt hij, "Maar was dat omdat jij geen sex meer wilde, om omdat het er gewoon niet van kwam. Geen vent enzo?" "Tja," zegt ze, "Ik heb hiernaast een drukke zaak, dus eigenlijk kwam het er gewoon niet van. Maar niet omdat ik geen zin in sex had, maar er was niemand en om iemand op te pikken, daar heb ik geen tijd voor." Sybrand knikt. "Dank je," zegt hij, "Voor het luisterend oor." Pleuni glimlacht, "Graag gedaan." Sybrand staat op en vertrekt. Moeizaam komt Pleuni van het bed af en neemt een douche. Ze heeft zich net aangekleed als er op de deur geklopt wordt. "Binnen!" roept ze en Jeremy betreedt de kamer, kort erop gevolgd door Farrokh. "En?" vraagt Jeremy belangstellend, "Hoe was het?" "Goed," zegt ze, "Aardige man, die Sybrand." Jeremy glimlacht, "Ik wist dat hij prima geschikt was als eerste klant." "Anderen zijn minder?" vraagt Farrokh. "Mwa," zegt Jeremy, "van Mijnheer Van den Slettenaeijer wist ik, van de dames, hoe hij is. Dat hij ze eerst goed beft voor hij ze neukt. Anderen zijn meer van erin, pompen, spuiten, eruit en weg en of de vrouw het ook lekker vind interesseert ze niet. Bij Van den Slettenaeijer ook niet, maar bij hem is het voor de vrouw wel prettiger." "Ok," zegt Pleuni, "dan weet ik dat voor de volgende." "Volgende?" vraagt Jeremy, "Dus je wilt wel doorgaan?" "Ja," zegt Pleuni, "De enige manieren om met het naaien van mensen zoveel geld te verdienen is als advocaat, verzekeringsmedewerker, notaris, politicus of bankmanager en dan heb ik hiermee een eerzaam en eerlijk beroep. Half uur werk, vierhonderd euro. Dat is een uurtarief van achthonderd euro." Na het tekenen van de benodigde papieren besluit Pleuni om de eerste sessie ook via de bank en allen officiële kanalen te laten lopen. Dat levert haar wel minder geld op, omdat de belastingdienst ook een deel opeist, maar de kans op problemen is meteen een stuk minder. De volgende sessie is op de vrijdag erop. Op dinsdag ontvangt ze een mailtje dat haar pakket van Zalando onderweg is. De zelfde middag komt er inderdaad een envelop van het merk dat alleen buitengewoon ergerlijke reclames heeft, met elfhonderd euro erin. Even moet ze denken, maar dan snapt ze dat het van Beverly afkomstig is en dat het de eerste betaling is in het onderhoud en dus het salaris van Farrokh. Die vrijdag is ze al vroeg in de kamer bij Jeremy. Ze wacht rustig op de eerste klant van de dag. Na tien minuten wordt er op de deur geklopt. "Binnen!" roept ze en Jeremy opent de deur. "Mijnheer Gert-Jan Schuijnschmarchaerder," zegt hij en hij laat de man binnen. Nog voor de deur weer dicht is trekt de man zijn kleren al uit. "Goedenavond, mijnheer Schuijnschmarchaerder," zegt ze vriendelijk. Hij kijkt op. "Ben je nog niet bloot? Kom op! Trek je kleren uit!" Zo snel als haar omvang het toelaat ontdoet ze zich van haar kleding. "Op het bed, op je armen en benen. Kom!" commandeert hij. Pleuni kruipt op het bed, Gert-Jan springt er ook op. Hij spuugt even in zijn hand en smeert het slijm op, om en in het kutje van Pleuni. Dan wil hij zijn stijve lul in haar steken. "Hey!" roept ze boos, "Doe een condoom om!" "Zeur niet!" roept Gert-Jan, "Je bent toch al zwanger," en hij doet een poging haar te penetreren. Pleuni weert af en dan doet Gert-Jan wat doms, of nog dommer; hij zet meer kracht. Nu merkt hij dat ‘Grietje', a.k.a. Pleuni niet zomaar een stadse meid is, maar niet alleen een boerendochter maar ook een hard werkende boerin. Ze draait zich om, grijpt zijn handen en buigt ze achter zijn rug. Met één hand houdt ze hem moeiteloos in bedwang en met de andere hand pakt ze een condoom. Met haar tanden trekt ze de verpakking los en met haar vrije hand rolt ze het synthetische rubber om zijn stijve lul. Met haar beide armen pakt ze hem op en gooit ze hem op zijn rug op het bed. "Ow," kermt hij als hij op zijn armen landt. Hij wipt op en trekt ze onder zijn rug vandaan. Pleuni is weer op het bed geklommen en gaat op hem zitten. Met haar handen grijpt ze de zijne en klemt ze krachtig op zijn borst. Met één hand houdt ze deze vast, met de andere pakt ze zijn pik, met het condoom er netjes om, en zet de eikel tegen haar schaamlippen. Langzaam laat ze zich zakken tot hij helemaal in haar zit. Dan begint ze hem te berijden. Ze leunt met haar armen op de zijne, die ze zo nog beter vastklemt. Het zweet gutst van haar lijf maar de brand in haar kutje is niet snel geblust. Ze wipt, ze glijdt, ze wrijft en werkt hem al snel naar een hoogtepunt. Ze voelt hoe het condoom in haar lichaam opbolt, maar is zelf nog niet zo ver. Ze blijft hem berijden, hoe hij ook jammert. Pas na tien minuten ontploft ze en schiet haar genot door haar lijf heen. Hijgend komt ze tot rust, nog steeds stevig leunend op Gert-Jan. "Bent u klaar, mevrouw?" vraagt hij met een piepstemmetje. "Ja," hijgt Pleuni, "Ik ben klaar. Vond je het lekker?" "Ja, mevrouw," piept Gert-Jan. "Ga jij je gedragen?" vraagt ze. Hij knikt. Pas na zijn bevestiging kruipt ze van hem af. Op het moment dat zijn pik haar kutje verlaat, is ook de stop eraf en komt er een flinke hoeveelheid geil uit haar poesje om op de benen en buik van Gert-Jan te landen. Als ze naast het bed staat begint hij te huilen. "Wat is er?" vraagt Pleuni, "Je had net nog zo'n grote mond!" "Sorry, mevrouw," zegt hij tussen het snikken door, "Maar dit heb ik de hele dag op kantoor al en nu gebeurt me dit ook hier." "Wat?" vraagt ze, "Wordt je op jouw werk ook door zwangere vrouwen geneukt?" "Nee, mevrouw," piept hij, "Ik werk op een kantoor als enige man met zeventien vrouwen. Vier daarvan zijn zwanger, negen hebben al kinder en drie willen er kinder. Dus de hele dag gaat het over niets anders dan zwangerschap, kinder en het kwekt maar door. Als Ellen er niet zou zijn en het salaris niet zo goed, zou ik allang ontslag hebben genomen of uit het raam zijn gesprongen." "Ellen?" vraagt Pleuni. "Ja," zegt Gert-Jan, "Zij is de mooiste die er rondloopt, maakt heel duidelijk dat ze geen kinder wil, nooit, maar ze zei ook tegen mij dat als ze niet op vrouwen zou vallen, zij mij alleen een keer geneukt zou hebben," pruttelt hij. "Aha," zegt Pleuni, "En zijn die vrouwen jou de baas?" "Ja, mevrouw," murmelt hij. "Ah," zegt ze, "Dus je wilde mij neuken als een soort wraak naar die troela's toe?" "Ja, mevrouw," piept hij. Ze zucht, "Waarom zeg je dat niet gewoon meteen en doe je netjes het condoom om als ik je daar om vraag? Dan had je me gerust mogen nemen." "Ja, mevrouw, sorry, mevrouw," zegt hij zacht. "Nou," zegt Pleuni, "Je hebt ervoor betaald dus je gaat het krijgen ook." Ze loopt naar hem toe en trekt het condoom van zijn slappe lul af. Ze gooit het netjes in de prullenbak en gaat op haar knieën naast hem zitten. Met haar beide handen begint ze zijn lul zachtjes te masseren. "Mevrouw?" vraagt Gert-Jan maar ze sust hem. Langzaam groeit de plakkerige pik in haar handen. Al snel staat hij voor de tweede maal fier overeind. "Ok," zegt ze, "Ik houd hem wel recht, jij doet het condoom om." Voorzichtig, om geen van het sperma op zijn lul te raken, rolt hij het condoom over zijn schacht heen. "Mevrouw?" vraagt hij, "Wat nu?" Pleuni staat op en klimt op het bed. Ze gaat op handen en voeten zitten en wenkt hem, "Toe maar," zegt ze, "Maar wee je gebeente als je het condoom afdoet!" "Ja, mevrouw, nee, mevrouw," zegt hij en klimt achter haar. Hij zet zijn lul tegen haar schaamlippen en drukt door. Dankzij haar nog aanwezige geil en het glijmiddel op het condoom zit hij meteen helemaal in haar. "Mag ik u ook dingen toeroepen, mevrouw?" vraagt hij terwijl hij haar neukt. "Ja hoor," zegt ze, "als het maar een beetje origineel is." Hij pakt haar heupen vast en begint op haar in te beuken. Ze voelt de felle klappen tegen haar billen en in haar vagina; het levert net genoeg op om vochtig te blijven. "Ja," roept Gert-Jan uit, "Ja! Smerige fokzeug! Stomme babyhoer! Heb jij je laten volschieten! Hoer! Fokzeug!" Omdat hij net is klaargekomen kan hij nu even door. Twintig minuten lang pompt hij in haar kutje, onder het roepen van diverse verwensingen. "Ja, zeug! Ja! Ja! Neem mijn zaad! Neem het! Jahoe!" met een aparte juichkreet doet hij het nieuwe condoom ook opbollen. Hijgend stopt hij met neuken. Zweet loopt over zijn hele lijf. Zijn gezicht is vuurrood maar de grijns op zijn gezicht is groot. Hij trekt zich terug, stapt van het bed en ontdoet zich van het beschermende rubber. Pleuni gaat liggen, inmiddels doen haar knieën en rug pijn. "En?" vraagt ze aan Gert-Jan, "Hoe was dit?" Met een lachend gezicht zegt hij, "Een opluchting. Heerlijk. Helemaal fantastisch. Ik hoop dat u het niet vervelend vond wat ik riep?" "Nee hoor," zegt Pleuni, "Dat viel wel mee." Gert-Jan kleedt zich aan. "Volgende week weer?" vraagt hij. Pleuni knikt. "Prima, maar dan wel met condoom," zegt ze. "Dan zie ik u volgende week. Ik ga naar Jeremy, afrekenen. Tot dan, mevrouw," en hij is weg. Pleuni blijft even liggen en gaat daarna onder de douche. Ze heeft net de badjas aan als er op de deur geklopt wordt. "Binnen!" roept ze en ze trekt de ceintuur strak. Jeremy stapt naar binnen. "Ik weet niet wat je met Schuijnschmarchaerder gedaan hebt, maar hij geeft net vijftig euro fooi." Pleuni grinnikt. "Dat is mooi," zegt ze, "en hij wil volgende week terugkomen." "En de weken erna ook," vult Jeremy aan, "Hij heeft je meteen elke week tot maand negen geboekt." "Super," zegt ze, "Ik heb alleen een vreemd verzoek," zegt hij, "van zeven heren. Ze willen een bukake doen op jouw buik. Ze neuken je niet, ze trekken zich af en lozen hun kwakje op jouw buik. Ze lappen per persoon honderd euro." "En wat krijg ik daar dan van?" vraagt ze, "Weer vierhonderd?" "Nee," zegt Jeremy, "Ik houd mijn honderdvijftig er tussen, dus vijfhonderdvijftig." "Ik hoef niets te doen?" vraagt ze. "Ja," zegt Jeremy, "Alleen maar liggen. Naakt, uiteraard." "Meer niet?" vraagt ze. "Meer niet," bevestigd Jeremy nogmaals. "Ok, prima," zegt ze, "Dat is dan heel makkelijk verdiend." Ze trekt de badjas weer uit, legt het op de stoel, klimt weer op het bed en gaat op haar rug liggen. "Laat maar komen," zegt ze. Jeremy opent de deur en wenkt de zeven mannen naar binnen. De heren, jong van uiterlijk, schuifelen de kleine kamer binnen. Ze nemen plaats rond het bed en Pleuni's dikke buik en laten hun broeken zakken. Ze pakken hun pikken beet en beginnen te sjorren. Pleuni bekijkt het allemaal met belangstelling en ze ziet ook hoe Jeremy vanuit de gang toekijkt. Op haar gemak bekijkt ze het speelgoed dat afgerukt wordt. Alle soorten en maten zijn er. Stereotypen dat Aziatische mannen een kleine hebben en Afrikaanse een grote, word hier doorbroken. De Aziatische heer is net iets groter uitgerust dan de donkere man. Twee pikken zijn besneden, de rest is puur en ongeschonden natuur. Onderling overleggen ze en houden ze elkaar op de hoogte van hoe ver ze onderweg zijn in het proces. "Ik ga komen," roept de eerste na zo'n vijf minuten. "Wacht," roept de tweede. De eerste laat zijn lul los, de lans staat trillend overeind met een druppel voorvocht die al valt. "Ok," roept de derde. "Ja," zeggen ook de anderen. De eerste pakt zijn lul weer vast en sjort zich klaar. Met een brul loost hij als eerste. Het zaad druipt uit zijn eikel op de buik van Pleuni. Een verdwaalde druppel wordt tot op haar borst geslingerd. Na deze eerste komt de twee man klaar. Drie en vier volgen vrijwel gelijktijdig, vijf kort erna en zes en zeven weer samen. De slijmerige substantie glijdt van haar buik naar beneden, alle kanten op als chocoladesaus over een bolletje ijs. "Mevrouw," vraagt de eerste, "zou u het zaad over uw buik willen uitsmeren?" Met haar handen gaat ze door het plakkerige spul en verspreidt het. "Prachtig, dank u mevrouw," zegt één, broeken worden opgehesen, dichtgeknoopt en ze schuifelen weer naar buiten. Als ze betaald hebben en weg zijn loopt Jeremy naar binnen. "Aparte gasten," zegt hij, "maar ze betalen netjes." Pleuni wil van het bed kruipen, maar Jeremy houdt haar tegen. "Je kunt het zaad beter even laten intrekken in jouw huid. Daar is het erg goed voor." "Ok," zegt ze en blijft rustig liggen. Met Gert-Jan Schuijnschmarchaerder heeft Pleuni een wekelijkse klant. Af en toe komen de zeven mannen terug om op haar, steeds groeiende, buik te ejaculeren. Door de week is ze gewoon op de boerderij. Aan het werk is niet het juiste woord aangezien Farrokh de taken, de fysieke taken, nu helemaal heeft overgenomen. Pleuni houdt zich nu meer met de administratie bezig. Door het geld dat de kopers van haar kind betalen, kan ze in het salaris van Farrokh voorzien en met de extra inkomsten van haar werkzaamheden in het bordeel van Jeremy, als ze met Gert-Jan, Sybrand of één van de andere klanten neukt, kan ze zowaar een buffer opbouwen. Tot de gehoopte twaalfhonderd euro op een dag komt het niet, maar ze krijgt per week zo'n negenhonderd euro, nu belastingen, overgemaakt. De baby in haar buik is dermate onrustig dat ze deze nacht niet kan slapen. Dus zit ze met haar neus in de studieboeken die Farrokh al doorgewerkt heeft, tot ze een auto het terrein hoort oprijden. Aan het geluid van de motor kan ze horen dat het de Renault Vijf van Farrokh is; maar na het dichtslaan van portieren hoort ze twee stemmen en gegiechel van de twee. De ene herkent ze als Farrokh, maar de andere niet. Moeizaam, met een zeven maanden buik, glijdt ze uit haar bed en kijkt ze uit het raam van haar slaapkamerraam. Doordat het op een kier open staat kan ze de stemmen horen, anders zou het dubbelglas het gedempt hebben. Beneden, op de binnenplaats en badend in het licht van de twee grote bouwlampen, ziet ze Farrokh staan, in innige omhelzing en tongzoen met een andere man. De ander grijpt met zijn hand tussen hen in en wrijft over het kruis van Farrokh. Pleuni kan alleen niet horen of hij kreunt, maar ze vermoedt van wel. "Kom," zegt de man, "we gaan naar jouw kamer." Nu hij in het licht staat kan Pleuni zijn gezicht zien. Ze herkent hem onmiddellijk: het is de zoon van Jeremy, Jacques. Ze had hem wel eens in het bordeel gezien. De twee lopen naar de deur en even later hoort ze hen op de gang lopen. Ze geeft toe aan haar nieuwsgierigheid en zo snel als ze kan, maar dat is niet zo heel snel, loopt ze naar de inbouwkast van haar slaapkamer. Ze sluit de deur achter zich en kijkt door de kier die er al jaren zit. De twee mannen laten er geen gras over groeien en staan al naakt in de kamer. Dat of het kostte Pleuni toch vrij veel tijd. Ze ziet hoe de twee opnieuw tongzoenen en hoe hun pikken tegen elkaar tikken. Ze ziet de twee krachtige, jonge lichamen en geniet van het beeld. "Heb je een condoom?" vraagt Jacques. Farrokh knikt. Sinds het debacle met Jeff, waardoor ze nu zwanger is, zijn er nieuwe condooms in het huis en in overvloed. Ok, stiekem meegenomen uit het bordeel, maar toen Jeremy er achter kwam was hij niet eens boos. "Neuk, maar neuk veilig," zei hij. Farrokh geeft Jacques een condoom. "Hmm," zegt deze, "hetzelfde merk en model dat exclusief aan mijn vader geleverd wordt." "Wat een toeval," zegt Farrokh, draait zich om, bukt en trekt zijn billen uit elkaar. "Goh, ja," zegt Jacques terwijl hij de verpakking opent en het condoom over zijn stijve paal doet. "Erg toevallig." Hij zet zijn eikel tussen de billen van Farrokh. Pleuni kan het niet zien, maar ze heeft een vermoeden. Jacques duwt door. "Oh ja," kreunt Farrokh, "het is elke keer weer zo lekker om jouw lul in me te voelen." Jacques legt zijn handen op de heupen van Farrokh en begint hem op een gestaag tempo te neuken. Al snel ziet Pleuni hoe een druppel met geil van de lul van Farrokh naar beneden valt, een lange sliert trekkend. "Wanneer krijgen we de uitslag van de test?" vraagt Jacques, "ik wordt er een beetje melig van om jou met een condoom te neuken. Ik wil gewoon mijn kwak in jouw darmen spuiten en dat jij dat bij mij doet." "Ow," kreunt Farrokh, "tegen het einde van de week." "Ah," verzucht Jacques, "Ik kan zo wel de hele nacht doorgaan." Hij bukt zich een beetje, grijpt de lul van Farrokh beet en begint het af te trekken. "Oh, smeerlap," kreunt Jacques, "Jij knijpt." Het geluid dat wordt uitgebracht door Farrokh houdt het midden tussen een grinnik en een kreun van genot. Jacques begint sneller te stoten en te trekken, al zit er niet echt een gecoördineerd ritme in. Met een grom komt hij klaar en spuit hij in het condoom. Farrokh zucht zacht en dikke klodders van zijn zaad vallen op de grond. "Oh," denkt Pleuni, "dat is dus de oorzaak van die vlekken." Farrokh laat zich voorover op het bed vallen, Jacques valt met hem mee. Laatstgenoemde pakt zijn partner stevig vast. "Oh, lekker ding van me!" en hij kust hem in zijn nek. Stilletjes verlaat Pleuni de kast, kruipt in bed en valt in slaap. "Goedemorgen jongens," zegt Pleuni de volgende ochtend vrolijk als de twee plaats nemen aan de keukentafel. "Hebben jullie goed geslapen?" vraagt ze vriendelijk. De twee knikken instemmend. "Na de gedane arbeid van gisteravond?" vraagt ze achteloos terwijl ze de eier in de pan van elkaar scheidt. "Dat heb je gehoord?" vraagt Farrokh. Pleuni knikt en vertelt maar niet dat ze ook gekeken heeft. "Sorry," zegt Farrokh, "ik wist niet dat we zoveel herrie gemaakt hadden." "Geeft niet," zegt ze, "als jullie het maar veilig deden, dan vind ik het prima." "Oh, ja," zegt Jacques, "Dat deden we, het condoom zat goed vol." "Mooi zo, goed zo," zegt Pleuni en ze serveert de hongerige jongemannen de eier. In de laatste maand, voor ze stopt bij het bordeel van Jeremy, is Pleuni daar behoorlijk druk. Naast de vaste klanten, Sybrand en Gert-Jan, zijn er veel aanvragen door mond op mond reclame. Na overleg met Beverly, Jeremy en Pleuni zelf, wordt het aantal sessies opgeschroefd. Naast vier sessies op de vrijdag, zaterdag en zondag, neukt Pleuni ook twee keer op de dinsdag en donderdag. De relatie tussen Farrokh en Jacques intensiveert, net als die tussen Pleuni en Jacques en zo is het Jacques die haar brengt en haalt en Farrokh die op de boerderij blijft. Het levert Pleuni bijna dertienduizend euro op en zo'n twintig orgasmes, waardoor ze zich, ondanks alle onplezierige bijwerkingen van de zwangerschap, toch prima voelt. "Oh, oeh, ja, ohhh." Sybrand van den Slettenaeijer spuit het condoom vol. Pleuni hijgt nog na van het orgasme dat hij haar even ervoor heeft bezorgt. Hij trekt zich terug, haalt het condoom van zijn lul en gooit het rubber netjes in de prullenbak. "Dank je wel," zegt Pleuni. Een beetje verbaasd kijkt Sybrand haar aan. "Dank je wel? Jij leverde een dienst, ik moet jou bedanken." Pleuni glimlacht, doet een poging om overeind te komen, faalt en blijft dus maar liggen. "Nee, ik bedoel ‘dank je' omdat dit onze laatste sessie is." "Laatste sessie?" Teleurgesteld kijkt hij haar aan. "Ja," zegt ze, "Over een maand moet ik werpen en ik wil niet dat in een sessie met een klant mijn vliezen breken." "Ok," zegt Sybrand, "logisch," en trekt zijn kleren weer aan. "Jammer," voegt hij er aan toe, "kom je na de geboorte weer terug?" vraagt hij. "Ik denk het niet," zegt ze, "De reden waarom ik kon beginnen, was omdat er vraag is naar het neuken met zwangere vrouwen. Ik denk niet dat ik in de reguliere business wat te zoeken heb. Ik zit er, bijvoorbeeld, niet op te wachten om een klant te moeten pijpen, met of zonder condoom." "Dus je stopt?" zegt hij. "Eigenlijk ben ik al gestopt," zegt ze, "maar voor jou maak ik een uitzondering, om netjes afscheid van je te kunnen nemen." "Dank je," zegt hij, "dat waardeer ik," en hij buigt kort. "Hoe is het met jouw vrouw?" vraagt ze, "die moet onderhand ook richting bevallen gaan." Sybrand zucht. "Hopeloos. Ze moet nog twee maanden," zegt hij, "en ze geniet ervan. Ik niet. Ze wil helemaal niets meer op het gebied van sex. Neuken? Nope. Aftrekken? Nope. Dat pijpen waar je het over had? Nope. Als je met haar praat over... iets, dan gaat het gesprek binnen twee minuten over de baby, de zwangerschap of beiden." "Het spijt me om dat te horen," zegt Pleuni oprecht. "Dank je," zegt Sybrand, "Veel sterkte tijdens de bevalling en ik hoop dat het je goed zal gaan." "Dank je," zegt Pleuni, "jij ook sterkte." Na het vertrek van Sybrand, klautert Pleuni het bed uit, neemt een douche en klimt weer terug. Ze ligt net of er wordt weer op de deur geklopt. "Binnen," roept ze en Jeremy betreedt de kamer. "Mijnheer Schuijnschmarchaerder is er," zegt hij. Pleuni probeert zich om te draaien zodat ze op haar handen en knieën komt, maar het lukt. "Help me even," vraagt ze aan Jeremy en hij schiet haar te hulp. Met zijn assistentie lukt het wel om te draaien. "Ok," zegt ze, "Laat hem maar binnenkomen." Jeremy vertrekt en Gert-Jan komt de kamer binnen. "Hallo Gert-Jan," zegt ze, hoewel ze hem niet kan zien. "Dag mevrouw," zegt hij terwijl hij zich uitkleedt. Hij klimt om het bed en neemt plaats achter haar. Hij pakt een condoom uit de schaal, opent geroutineerd de verpakking, rolt het rubber om zijn al stijve lul en zet zijn eikel tegen haar schaamlippen. "Zo, smerige fokzeug," zegt hij terwijl hij haar penetreert, "lig je weer klaar om gedekt te worden? Om je weer vol te laten schieten met het volgende mislukte mormel?" Woest begint Gert-Jan haar te neuken, maar Pleuni is het, en zijn uitgestoten taal, inmiddels gewend. "Oh... slet! Slet! Smerige dikke slet!" roept hij elke keer als hij in haar kutje stoot. Pleuni ondergaat het. Al enkele weken voelt ze niet zo veel meer als ze gepenetreerd wordt. En uit ervaring weet ze ook dat... "Hier, hoer! Mijn zaad!" en kermend komt Gert-Jan klaar. Wat ze wel voelt is hoe het condoom in haar lichaam opbolt, de eerste keer in weken dat ze het merkt. Gert-Jan trekt zich terug, klimt van het bed, ontdoet zich van het condoom, gooit het netjes weg en begint zich weer aan te kleden. "Dank je wel," zegt Pleuni. Een beetje verbaasd kijkt hij haar aan. "Mevrouw? Ik bedankt? Nee, u bedankt. In u kan ik mijn frustraties kwijt over al die fokzeugen op kantoor. Met moeite draait ze zich om en gaat ze weer liggen. "Nee," zegt ze, "Ik bedoel, ‘dank je' omdat dit de laatste sessie is." "Laatste sessie?" Teleurgesteld kijkt hij haar aan en ploft op de stoel. "Ja," zegt Pleuni, "Over een maand moet ik werpen en ik wil niet dat tijdens een sessie mijn vliezen breken." "Ok," zegt Gert-Jan en knoopt zijn blouse dicht. "Jammer," zegt hij, "kom je na de bevalling weer terug?" vraagt hij. "Ik denk het niet," zegt ze, "De reden waarom ik kon beginnen was omdat er vraag is naar het neuken met zwangere vrouwen. Ik denk niet dat ik in de reguliere business wat te zoeken heb. Ik zit er, bijvoorbeeld niet op te wachten om een klant te pijpen, met of zonder condoom." "Dus u stopt?" vraagt hij. "Eigenlijk ben ik al gestopt," zegt ze, "maar voor jou heb ik een uitzondering gemaakt, om netjes afscheid van je te kunnen nemen." Gert-Jan is even stil. "Dank u," zegt hij tenslotte, "Dat waardeer ik zeer." "Hoe is het met jou op het kantoor, met al die vrouwen en zwangeren?" vraagt Pleuni. Hij zucht even, "Het was waardeloos. Twee zijn er inmiddels bevallen en komen hun neuktroffeeën showen, drie zijn er weer voor de eerste keer volgeschoten." Maar dan verschijnt er langzaam een glimlach op zijn gezicht, "Maar we hebben ook een nieuwe officemanager. En, in tegenstelling tot de vorige, weet zij van aanpakken. Oh, ze is gewoon fantastisch. Ze heeft een einde gemaakt aan het continue samenklitten van de broedkippen en de productiviteit sprong omhoog. Ze is mooi, grappig intelligent, ad-rem en heeft al aangegeven nooit kinder te willen. Mijn hart slaat over als ik haar zie, en als ze met me praat krijg ik het warm en hoor ik maar de helft van wat ze zegt." Pleuni glimlacht, "Hoe heet ze?" vraagt ze. "Nicole," zegt Gert-Jan, "Ze lacht om mijn grappen en als ik mezelf weer eens verlies in haar ogen en weer wat mis van wat ze tegen me gezegd heeft, dan blijft ze rustig en legt ze het twee of soms drie keer uit. Ze heeft ook één knoopje van haar blouse meer open als ze mijn kantoor binnenstapt." Hij zucht. "Gert-Jan?" vraagt Pleuni. "Ja, mevrouw," zegt hij. "Vraag haar uit," zegt ze. Verbaasd kijkt hij haar aan. "Ik? Met haar? Wat als ze nee zegt?" zegt hij. Pleuni glimlacht, "Bereid je er maar op voor dat ze ja zegt." "Echt?" vraagt Gert-Jan verbaasd en Pleuni knikt. "Oh, ok," zegt hij opgewonden, "Dan ga ik. Succes met de bevalling." "Dank je," zegt ze, "Jij succes met Nicole." "Dank u!" roept hij nog en hij is weg. Er wordt op de deur geklopt. "Binnen!" roept ze en Jeremy betreedt de kamer. "Zo," zegt hij, "Dat was het dan. Ik weet niet wat je met Schuijnschmarchaerder uitgehaald hebt, maar zo gelukkig als nu heb ik hem nog nooit gezien." Pleuni tracht overeind te komen, maar faalt. "Help me even," vraagt hij en wederom schiet Jeremy haar te hulp. Als ze staat loopt ze... waggelt ze naar de douche toe. "Ik vrees alleen dat je hem als klant zult gaan verliezen," zegt ze, "Hij heeft een nieuwe collega op het werk en hij is helemaal verkikkerd op haar. En van wat hij me zei, vermoed ik dat het wederzijds is." Ze zet de kraan aan en het warme water wast haar schoon. "En," vervolgt ze, "heb k hem voorgesteld haar uit te vragen. Als dat een succes is dan is hij zijn frustraties kwijt en heeft hij een vaste plek om te neuken, maar jouw diensten niet meer nodig." "Oh," zegt Jeremy, "Ach ja. Zo is het dan. Hij verlaat ons dan wel met een positief gevoel en als er een kennis van hem ooit een prostitué wil bezoeken, dan zal hij hem zeker naar ons verwijzen." "Precies," zegt Pleuni, "Zeg Jeremy," vraagt ze, "Wat ik me afvraag. Jij hebt in de maanden die we samenwerken nooit wat bij me geprobeerd." "Klopt," zegt hij, "Het is buitengewoon onprofessioneel om iets te doen met een medewerkster en de hele dag midden tussen het vrouwelijk schoon zitten lijkt bij mij juist een omgekeerd effect te hebben. En ik heb mijn lief thuis zitten, dus als ik zin heb pak ik haar. En zij heeft altijd wel zin." "Ik weet dat je een zoon hebt, Jacques, maar heb je verder nog kinder?" vraagt ze. "Ja," zegt Jeremy, "Ik heb nog een dochter van veertien, Dunya, een zoon van éénentwintig, Teun, en dus die lul van een Jacques." "Hoezo, ‘lul' van een Jacques? Het is een hartstikke lieve jongen!" zegt Pleuni en ze draait de kraan dicht. "Ja," zegt Jeremy, "Dat wel, maar die lul heeft me nooit verteld dat hij homo is of dat hij een vriend heeft. Dat kan hij me gewoon vertellen!" "Och," zegt Pleuni en ze droogt zich af, "Misschien voelt hij zich er niet goed bij omdat zijn vader een bordeel heeft en dus een hoogtepunt van masculiniteit runt?" "Als hij dat zo ziet," zegt Jeremy, "zeg hem dan maar dat het onzin is. Dit is 2018, ik ben een moderne man met moderne opvattingen." Met de nodige moeite kleedt Pleuni zich aan. Als ze klaar is gaat ze voor Jeremy staan. "Dank je wel," zegt ze, "voor wat je voor me gedaan hebt." "Graag gedaan," zegt hij, "maar aangezien ik veel aan jou verdiend heb, ben ik het die juist jou moet bedanken." "Ook graag gedaan," zegt ze, "Het was soms lekker, zoals bij Sybrand, soms ook niet leuk, maar nooit echt vervelend." "Zou je het weer doen?" vraagt hij. Ze lacht even. "Zonder mijn dikke buik zou niemand mij willen neuken en zelfs dan zou ik er niet zoveel aan verdienen als nu, ook al is het merendeel gestolen door de belastingdienst. Dat zijn eigenlijk ook hoeren; ze naaien je en je moet er dik voor betalen." Jeremy lacht even. "Ja," zegt hij, "dat klopt wel." Dan wordt er op de deur geklopt. "Binnen," roept Pleuni en Jacques betreedt de kamer. Vriendelijk kijkt Jeremy hem aan. "Ben je zover?" vraagt Jacques aan Pleuni. "Bijna," zegt ze. Ze draait zich naar Jeremy en omhelst hem voor zover haar dikke buik dat toelaat. "Dank je wel," zegt ze en ze zoent hem op zijn wang, "Dag Jeremy, het gaat je goed." "Houd je haaks," zegt Jeremy en Pleuni en Jacques vertrekken. Eénmaal thuis treffen ze Farrokh in de keuken aan. Tegenover hem zit Beverly. Jacques en Pleuni nemen ook plaats. "Hallo Beverly," zegt Pleuni, "Ik had je niet verwacht. Er is toch niets aan de hand? De kopers hebben zich toch niet teruggetrokken?" "Nee, nee," zegt Beverly vlug, "integendeel zelfs. Ze willen er absoluut zeker van zijn dat het met jou, en vooral de baby, goed gaat. Dus hebben ze me vijfduizend euro geboden om deze negende maand bij jou te blijven. Constant." "Constant?" vraagt Pleuni, "vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week? En houden ze ook rekening met de mogelijkheid dat ik in die tijd jou de hersens insla?" "Nou," zegt Beverly, "Dat heb ik ze ook gezegd. En ze hopen dat een extra vijfduizend euro, voor jou en naast het geld voor Farrokh, ervoor zal zorgen dat je dit niet gaat doen." Pleuni grijnst, "Nou, vooruit," zegt ze, "als je lief bent." "Ik zal mijn best doen," zegt Beverly. "Heb je een plaats om te slapen?" vraagt Pleuni. "Ja," zegt en knikt Beverly, "Farrokh heeft me al een kamer toegewezen." "Mooi," zegt Pleuni, "dan ga ik naar bed." Farrokh, Beverly en Jacques staan op en lopen weg. Pleuni doet moeite en verwoede pogingen om op te staan. "Hallo? Kan iemand mij helpen?" roept ze hen na. "Doe het zelf maar!" "Ja, Jíj bent toch zwanger?" hoort ze roepen. "Hey!" roept ze maar al snel komt Beverly terug, met een grote grijns op haar gezicht. "Kom maar hoor, zielige dame, ik help je wel." Lachend wordt Pleuni naar bed geholpen. Het is twee nachten later. Pleuni is net door Beverly naar bed geholpen als de twee geroezemoes horen. "Wat is dat?" vraagt Beverly. Pleuni luistert even. "Oh, dat zijn Jacques en Farrokh die aan het neuken gaan. Als je het wilt zien moet je in de kledingkast door het kiertje kijken." "Kun je het zien?" vraagt Beverly verbaasd. Pleuni knikt. Even aarzelt de dokter, maar dan stapt Beverly de ruime kast binnen, vindt al snel het kiertje en kijkt er doorheen. Ze ziet hoe Farrokh Jacques naar een harde lul pijpt, opstaat, zich omdraait, bukt en zijn billen spreidt. Jacques dringt soepel in zijn anus en rost er op los. Net als Pleuni eerder ziet Beverly hoe er druppels voorvocht uit de eikel van Farrokh op de vloer vallen. Ze voelt haar tepels hard worden en haar poesje nat. Ze ziet hoe Farrokh als eerste komt en zijn zaad laat vallen. Ze ziet hoe Jacques zijn ontlading in de darmen van Farrokh heeft. Ze merkt niet eens dat har eigen hand in haar broek is gekropen en dat ze zichzelf aan het vingeren is. Ze zakt onderuit en bijt hard op haar lip om haar orgasme te verhullen. Na vijf minuten wankelt ze de kast uit. "Jezus, wat is dat geil," zegt ze tegen Pleuni die opkijkt van haar boek. "Was het lekker?" vraagt ze aan Beverly. "Hoe vaak doen ze dat?" stelt die een wedervraag. Pleuni haalt haar schouders op. "Twee tot drie keer in de week. Hier. Of ze ergens anders op de boerderij het ook nog doen weet ik niet." "Mens, hoe vaak vinger jij je dan klaar?" vraagt Beverly. "Niet," zegt Pleuni, "ik wordt er niet geil van." "Niet?" zegt Beverly verbaasd, "Twee van die sterke jongens, helemaal naakt, die het met elkaar doen. Heb je die spieren al eens gezien?" "Ja," zegt Pleuni, "En dat is geen vervelend beeld, maar om te zeggen dat ik er geil van word, nee. Dat niet." Beverly kijkt nog eens in de kast, in de richting van de kamer van Farrokh en Jacques. "Denk je dat ik de volgende keer mee zou mogen doen" vraagt ze aan Pleuni. Die denkt na. "Je kunt het ze vragen, maar jij bent een vrouw en zij zijn nogal homo, dus ‘nee' is een realistisch antwoord," zegt Pleuni. "Dus," zegt Beverly, "Me door de twee laten nemen in een sandwich is..." "Een suggestie die zeker het antwoord ‘nee' zal krijgen," vult Pleuni aan. "En," voegt ze toe, "Vraag het hen gewoon. Morgen. Niet nu." "Ok," zegt Beverly, "Dan vraag ik het ze morgen wel." Het is middag. Pleuni ligt, op last van Beverly, op bed. Het is zeer tegen haar natuur en tegen haar zin, maar ze begrijpt ook dat het voor de baby het beste is. Niet dat ze zich bekommerd om de gezondheid van ‘de parasiet in haar buik', zoals ze het zelf omschrijft, maar ze begrijpt en vreest dat als het kind niet gezond is, de kopers zich terug zullen trekken en ze er dan zelf mee blijft zitten. Dat scenario wil ze absoluut voorkomen. Dus, met tegenzin, volgt ze de aanwijzingen en opdrachten van Beverly op. En nu is dat ‘rusthouden'. Dat valt haar zwaar tegen. Al jaren is ze gewend om tegen een uur of vijf op te staan en door te werken tot negen uur in de avond. Nu, om net iets over twee uur, ligt ze nog in bed. Gelukkig, door de extra inkomsten vanuit haar werk bij het bordeel van Jeremy, is er geld om cursussen te volgen. Pleuni kan nu haar boerderij beter beheren. Ze heeft nieuwe software aangeschaft om de administratie te moderniseren en na, heel veel, gegevens ingevuld en overgezet te hebben, blijkt dat ze nog een kleine negenduizend euro van de belastingdienst zal krijgen. Maar dat traject loopt nog. Maar al die cursussen wordt een mens op een gegeven moment ook zet, en dus leest ze in het vierde deel van de reeks ‘Vierkante Wielen'. Dat wordt onderbroken door een klop op de deur en Beverly die de kamer betreed. Pleuni legt het, meervoudig bekroonde boek, weg. "Hoe gaat het?" vraagt Beverly. "Ik verveel me," zegt Pleuni, "die parasiet beweegt alle kanten op. Ik word gek van het liggen en dat begint ook pijn te doen." "We kunnen proberen of je kunt zitten," zegt Beverly, "maar rust houden is het belangrijkste. Over de bevalling..." "Ja," zegt Pleuni, "daar heb ik over nagedacht. Daar heb ik nu toch tijd zat voor. Ik wil de, hoe heten die dingen, oogkleppen, oogbedekking, die je met slapen voor je ogen kunt doen... een slaapmasker. Daarnaast wil ik die oorbeschermers van de tractor; met voor de zekerheid de oor pluggen. Dat ding uit de tractor is zo goed dat je het apparaat zelf niet meer hoort, dus zo'n jankende poepfabriek moet ook lukken en ik wil alle mogelijke verdovingen hebben; ik wil van de bevalling niets, of anders zo min mogelijk, meekrijgen. Als ik ben bevrijdt van die tumor, zorg je dat het zo snel mogelijk weg is. Weg van mij, weg van de boerderij, weg van de provincie, weg uit het land, het liefste weg van deze planeet." "Zo," zegt Beverly, "je hebt echt tijd teveel. Ok, ga ik regelen. Qua verdovingen komt het goed en ik regel jouw gehoor- en gezichtsbescherming." "En," zegt Pleuni, "ik wil een sterilisatie, zo snel als medisch mogelijk. Dit wil ik nooit, maar dan ook nooit meer van mijn leven meemaken." Beverly zucht, "Daar zullen we het, drie maanden na de bevalling, als jouw lichaam hersteld is, op terugkomen. Als je het dan nog zeker weet, dan..." "Nee," onderbreekt Pleuni haar, "niet op terugkomen, inplannen. Ik weet het al zeker, ik heb het heel mijn leven al zeker geweten. Jij weet ook donders goed dat ik deze larf al niet eens wil uitpoepen, dus ik hoef er niet nog een keer over na te denken. Met de verkoop van dit smerig stuk ongedierte kan ik de sterilisatie betalen dus dan wil ik alles geregeld hebben zodat ik straks, als ik na deze tocht door de krochten van de hel daar ooit nog weer zin in ga krijgen, gewoon met een man kan neuken zonder het risico nog een keer met zo'n SOA besmet te raken," zegt ze fel. "Ok, ok," bindt Beverly in, "ik ga het regelen." Het is even stil. "Ik heb ook nieuws," zegt Beverly, "ik heb met Jacques en Farrokh gesproken. Hoewel ze er niet echt happig op zijn, mag ik een keer met ze meedoen. Ok," zegt ze, "geen van beide zal me neuken, maar aangezien de één de ander in de kont neukt, hangt er een lul niets te doen. Die mag ik dan pijpen." "Goh," zegt Pleuni, "Goed voor je. Veel plezier. Wanneer gaat dit spectakel plaatsvinden?" "Vanavond," antwoordt Beverly, "Aangezien jij steeds dichter bij het moment komt dat je gaat bevallen, is het niet zo handig dat ik met die twee lekkere jongens bezig ben, als bij jou de vliezen breken." Pleuni knikt, "Ik vind het prima," zegt ze, "als de jongens accoord zijn." Beverly knikt, "Dat zijn ze." Na het avondeten kijkt Pleuni, liggende op haar bed, op haar tablet naar een aflevering van Dr. Bull, een uitstekende serie. Net nadat de aftiteling afgebroken is voor de reclame, hoort ze gestommel in de kamer naast haar, die van Farrokh en Jacques. Ze realiseert zich dat de twee, met enige hand- en spandiensten van Beverly aan de gang zullen gaan. Eerst negeert ze het, maar dan overwint toch de nieuwsgierigheid. Met veel moeite komt Pleuni uit bed. Ze wil roepen, ‘wacht even tot ik ook zit', maar ze bedenkt zich, wetende dat Jacques en Farrokh het niet zullen waarderen; al weten ze van de kier in de muur, maar vooral Beverly zal het afkeuren, voornamelijk omdat Pleuni behoort te rusten. Zo stil als ze kan begeeft ze zich in de kast en kijkt ze door het gaatje. De neukpartij is al onderweg. Ditmaal heeft Farrokh zijn lul in het mannenkutje van Jacques gedrukt en is hij zijn partner met rustige slagen aan het neuken. Maar waar, normaal gesproken, de stijve pik van de ontvangende partij stijf is, maar in het luchtledige hangt en druppels voorvocht op de vloer laat vallen, is de lul van Jacques nu tot het laatste beetje in de mond en de keel van Beverly gestoken. Even grinnikt Pleuni, maar ze schrikt er zelf van. Niemand aan de andere zijde van de houten muur heeft het opgemerkt. Beverly ademt kalm door haar neus en heeft in het geheel geen kokhalsneigingen, wat de indruk werkt dat het niet de eerste keer is dat ze in pik diep in haar keel heeft. "Oh fuck, man," kreunt Jacques, "dat doet ze niet slecht. Bijna net zo goed als jij, schat." Beverly zit rustig op haar kont en haar benen voor zich. Jacques staat gebukt, zijn benen gespreid over die van de vrouw die zijn lul in haar mond heeft. Farrokh legt zijn handen op de heupen van zijn minnaar en voert zijn tempo op. De slagen dreunen door naar Beverly die met haar achterhoofd in de zijkant van de zachte matras wordt gedrukt. Ze kreunt zacht, harder kan ook niet met de dempende paal tussen haar lippen. "Oh ja," kermt Farrokh, "ja lief, ik pomp jouw kontje helemaal vol!" Pleuni ziet hoe Farrokh zich zo diep mogelijk in de anus van Jacques drukt, hoe zijn bilspieren aanspannen. "Ja lief, ja, geef me jouw zaad, oh ja. Ik voel je in me," kermt ook Jacques. Farrokh trekt zich terug uit zijn partner en leunt, al hijgend, tegen de stoel. Jacques, op zijn beurt, zit nog in de mond van Beverly. Ze kijkt hem aan. Zachtjes begint hij haar in haar mond te neuken. Pleuni ziet hoe haar wangen opbollen als Jacques de punt van zijn pik er tegen duwt. Het duurt niet lang tot Jacques zich terug trekt, tot alleen nog zijn eikel in haar mond zit. "Ja!" kreunt hij en spuit de mond van Beverly vol. Ze lijkt te schrikken van de hoeveelheid zaad die hij in haar spuit, maar Pleuni ziet ook dat ze het doorslikt. Jacques kreunt als Beverly zijn eikel schoonlikt en de laatste beetjes uit zijn pik zuigt. Met een ‘plop' laat ze de krimpende lans uit haar mond glippen. Ze glimlacht en kijkt de twee aan. "Dank jullie," zegt ze, "daar was ik echt aan toe." De mannen lachen even schaapachtig. Jacques helpt haar overeind. "Graag gedaan," zegt hij, "je had wel gelijk. Tussen het neuken in een kont of een kut zit veel verschil, maar of je nu gepijpt wordt door een man of een vrouw, daar zit het verschil puur in de persoon in kwestie en niet in het geslacht." Beverly knikt, slikt nog een keer en zegt, "Het is de techniek van de pijper, daar zit het verschil in." "Je vond het niet erg?" vraagt Farrokh. Ze schudt haar hoofd. "Natuurlijk had ik liever een lul van jullie in me gehad, maar als je, zoals ik, al vier jaar helemaal droog staat, dan is het pijpen met zaadslikken al een enorme verbetering. Dank jullie wel," zegt ze, "Dank jullie allebei." Ze pakt de mannen beet en knuffelt ze tegelijk. "Ik zal nog even bij Pleuni kijken en dan ga ik naar bed. Nogmaals dank," zegt ze. Pleuni schrikt en spoedt zich, voor zover mogelijk, terug naar haar bed. Ze presteert het op haar blote tenen te stoten tegen de deurpost van de kast, het nachtkastje, de stoel bij haar bed en een poot van datzelfde bed. Ze heeft net op tijd ‘Vierkante Wielen' editie vier in handen als er op de deur geklopt wordt. "Binnen," roept ze en Beverly stapt de kamer binnen. "En?" vraagt Pleuni, "Was het wat?" Beverly glimlacht van oor tot oor. "Het kwakje van Jacques smaakte goed. Ik was er ook echt aan toe. Het is vier jaar geleden dat ik voor het laatst een pik in me had en dat is veel te lang geleden." Pleuni grinnikt, "Was met me meegegaan naar Jeremy. Dan had jij je kunnen laten neuken én krijg je er nog voor betaald ook." Beverly knijpt even haar ogen dicht. "Nee, dank je," zegt ze bits, "Is alles goed met je?" vraagt ze er achteraan. Pleuni voelt hoe haar tenen en schenen gloeien van de onvrijwillige ontmoetingen met hout en zegt, "Ja, prima. Ik schiet al lekker op met het boek," en ze houdt het omhoog. "Mooi," zegt Beverly, "Welterusten." "Welterusten," zegt ook Pleuni en Beverly vertrekt. De dagen slepen zich voort. Althans... zo voelt het voor Pleuni. Voor Jacques en Farrokh vliegen ze voorbij. Pleuni's enige lichtpuntje is een bericht van Jeremy. "Leuk hoor <boze smiley>," appt hij, "Gert-Jan is geen klant meer van me. Zijn date met die nieuwe collega verliep zo goed dat er meerdere volgden en ze nu een stel zijn <knipoog smiley>" Het doet Pleuni ook glimlachen. Twee dagen later volgt er een nieuw bericht. "Sybrand heeft een echtscheiding aangevraagd. Nu het kind geboren is, heeft zijn vrouw alleen nog aandacht voor de kleine. Wordt een vechtscheiding, niet mooi. <droevige smiley>." Midden in de nacht wordt Pleuni wakker. Haar bed is doorweekt en een heftige pijn werkt zich door haar buik. Als ze na de tweede scheut echt helemaal wakker is, drukt ze op de alarmknop naast haar bed. Binnen twee minuten staat Beverly naast haar en duikt tussen haar benen. "Yep, here we go," zegt ze en ze pakt alle benodigde spullen. "Heb je de weeën gemeten? Getimed?" vraagt Beverly, "Nee," zegt Pleuni, "schiet op met die verdovingen!" Beverly doet wat ze kan, drukt de pluggen in de oren van Pleuni, zet haar het oogmasker op en zet de gehoorbescherming op haar oren. Een klein half uurtje later al is het Farrokh die de beschermers van Pleuni haalt. "Waarom doe je dat?" vraagt Pleuni langzaam, moeizaam en boos, "Ik wil er niet van meekrijgen." "Dat is dan gelukt," zegt hij, "Want het kind is geboren, gezond en met Beverly op weg naar de kopers." "Zo snel al?" zegt Pleuni verbaasd en ze kijkt naar haar buik, bijna weer zo plat als voor de conceptie. "Hoe voel jij je nu?" vraagt Jacques. "Opgelucht," zegt ze, "alsof ik een gigantische drol uitgepoept heb." "Probeer te rusten," zegt Farrokh, "We hebben het alarm nu op onze kamer staan. Als er iets is, druk op de knop en we komen eraan." Als gezonde meid herstelt Pleuni snel van de bevalling en neemt ze, stap voor stap, haar werkzaamheden op de boerderij weer op zich. Al is er voor de drie niet zo heel veel werk te doen. Dat veranderd echter snel. Ongeveer drie kilometer van de boerderijwoning van Pleuni staat een andere boerderijwoning, met het land er omheen en aangrenzend op het perceel van onze drie vrienden. Daar, in een schuur, verstopt voor spiedende ogen, zit de Poolse Michalina op haar knieën. Haar blouse hangt open, evenals haar BH. In haar mond bevindt zich de stijve lul van boer Krelis Bertussen, vierenvijftig en zeker geen plaatje om te zien. Zijn gereedschap hangt normaliter onder een fors afdak en van schoonmaken komt niet veel terecht. Het is dan ook niet dat Michalina hem pijpt omdat ze het zo prettig of plezierig vindt. Het kokhalzen dat ze doet, is ook niet omdat hij met de lengte van zijn paal tot in haar keel komt. Ze doet haar best om zijn lul zo snel mogelijk stijf te krijgen. Als ze dit bereikt heeft, laat ze zijn pik uit haar mond ontsnappen, staat op, trekt haar kleine spijkerbroek naar beneden en haar slipje opzij. Ruw dringt hij in haar en begint haar te neuken. Al snel hijgt hij van de inspanning, al is het ook een deel een volstrekt gebrek aan conditie. Michalina laat het gebeuren. Als goed Pools meisje is ze niet aan de pil of gebruikt ze een andere vorm van anticonceptie. Ze hoopt dat hij haar zwanger zal neuken. Ze is misschien pas negentien, maar ze weet wat ze wil: een zorgeloos leven op kosten van een ander, zodat ze nooit meer hoeft te werken. Krelis hijgt nu wel erg overdreven. Michalina weet dat ze een lekker kutje heeft, maar dit is wel erg heftig. "Musze udawaé ze nie," mompelt ze zacht. Hij heeft zijn handen van haar borsten gehaald en grijpt naar zijn linker. Hij stopt met neuken en valt achterover. Michalina kijkt op hem neer. Krelis ligt stuiptrekkend op de grond. "Co?" zegt ze verbaasd. Krelis stopt met bewegen en wordt slap... nou, ja. Op één lichaamsdeel na. "Klub!" roept ze en ze schopt hem keihard in zijn maag. Ze raakt hem vol met de stalen neus van haar werkschoen en dat zou hij, ondanks het zeer overvloedig aanwezige vet, gemerkt moeten hebben, als hij niet zojuist zou zijn overleden. "Klootzak!" roept ze één van de weinige Nederlandse woorden die ze kent en al vaak gehoord heeft. "Zniszczytes moja emeryture!" Ze slaakt een gil, een kreet van woede, waarop haar collega's reageren en naar de schuur toe rennen. Ze forceren het slot en treffen binnen een woedende Michalina en een dode Krelis aan. Eén van hen begint nog aan hartmassage, maar ondanks de snelle hulp is het te laat. Zo worden de twee dochters en de ene zoon van Krelis binnen een jaar geconfronteerd met de dood van de tweede ouder; hun moeder stief acht maanden eerder aan kanker. De dochters studeren in de grote stad en besluiten, met de zoon, om de boerderij en de landbouwgronden te verkopen. Als boerderij lukt het ze niet, maar als ze de grond aan Pleuni verkopen lukt het zo ook om het huis te slijten. Het leidt tot hilariteit. Was de vraagprijs voor het boerenbedrijf, boerderijwoning + landbouwgronden, een half miljoen euro; na verkoop van de grond aan Pleuni voor honderdvijventwintigduizend euro, vangen ze zeshonderdzestigduizend euro voor het huis alleen. Als erfenis van zijn vader neemt de zoon Michalina in huis en neukt haar zes keer per week. Ze vindt het prima in haar streven een kind op de wereld te zetten en dan riant te leven, maar ze weet niet dat de zoon zich al jong heeft laten steriliseren en dat de vele, vele flodders die hij in haar schiet, allemaal los zijn. Ze komt de cheque die ze in gedachten heeft, de baby, er maar niet; al vind ze het ook niet heel erg. Het luxe leventje dat ze zocht heeft ze gevonden. Doordat ze allen diverse cursussen hebben gedaan, valt het technische deel van het werk aan hun nieuwe grond hen mee, maar het extra land betekend dat Pleuni, Jacques en Farrokh in één keer twee keer zoveel te doen hebben. Gelukkig zijn ze erin geslaagd de stijging van de kosten te beperken tot slechts tweeduizend euro per maand, terwijl hun inkomsten bijna verdubbelen. Jeff heeft ook weer werk op de boerderij, maar dit keer hoeft Pleuni hem niet te neuken. Het onderhoud zit in het contract en afgezien van één schakelaartje en één lampje valt er niets te sleutelen. Pleuni heeft Jeff niet verteld dat hij vader is geworden. Op een avond zitten Farrokh, Jacques en Pleuni, die inmiddels ook volledig hersteld is van de operatie met betrekking tot haar sterilisatie, uitgeteld op de bank op de veranda. Jacques heeft een koude Grolsch in zijn handen, de anderen hebben zelfs daar de puf niet meer voor. "Dit gaat zo niet langer," verzucht Farrokh, "Elke dag zijn we bekaf. Jacques en ik hebben zelfs al twee weken niet meer geneukt, zo erg is het al. We hebben echt meer menskracht nodig, anders redden we het niet." Pleuni zucht, "Ik zou graag de discussie met je aangaan, maar je hebt gewoon gelijk. Met drie personen alles runnen redt je niet. We moeten iemand aannemen." Ze steken de koppen bij elkaar en komen met een profiel. Dat zetten ze uit en al snel stromen de reacties binnen. De lijst van zestien personen brengen ze terug tot drie: twee mannen en één vrouw. Alle drie de kandidaten hebben ervaring en een gedegen opleiding in de branche. Uit het gesprek dat Pleuni met de vrouw voert komt al snel naar voren dat ze getrouwd is en samen met haar man verwoede pogingen doet om zwanger te worden. Vol afgrijzen kijkt Pleuni haar aan. "Maar waarom zou je dat willen? Heb je zo'n hekel aan jouw leven?" vraagt ze aan Machteld. "Nou ja zeg," zegt die, "Je bent zelf een vrouw, je weet hoe dat voelt. Je weet dat je pas compleet bent met een kind of twee." Pleuni trekt een vies gezicht. "Echt niet. Een leven is veel beter als je geen kinder hebt!" Machteld schudt haar hoofd en staat op. "Voor zo'n baas wil ik niet eens werken. Een fijne dag nog," zegt ze en vertrekt. "Een fijn leven nog!" roept Pleuni haar na, "al kies je er zelf voor om dat niet te hebben!" De tweede kandidaat leek in eerste instantie een groot succes te gaan worden. Helaas bleek hij streng katholiek en vind hij het een doodzonde dat Jacques en Farrokh bestaan, laat staan dat hij het een succes vindt om met ze te gaan werken. Ook van hem wordt afscheid genomen. De hoop is dus volledig gevestigd op de derde sollicitant. Afgestudeerd van dezelfde school als Farrokh, dat pleit al in zijn voordeel, maar Berend studeerde niet verder. "Nee," zegt hij, "ik had het wel gezien met de schoolbanken. Ik ben eerst aan de slag gegaan in de horeca, maar dat beviel me niet. Ik werd roadie bij een band en toerde met hen door Denemarken en Groot Brittannië, maar de band ging uit elkaar. Daarna werkte ik in Leeds bij een bouwbedrijf als timmerman, maar ik was daar de enige niet-Oostblokker en de enige die legaal werkte. Dus kostte ik meer dan alle Oostblokkers bij elkaar." Berend lacht even. "En dus werd ik ontslagen. Wel alles netjes uitbetaald. Nog geen twee weken later doet de Engelse arbeidsinspectie een inval; iedereen gearresteerd, alle Oostblokkers uitgezet en alle Engelsen de cel in. Daarna heb ik in Wales gewerkt, in de bossen. Veel zwaar werk, maar het betaalde goed; tot het bedrijf het contract verloor. Ongeveer de helft van het personeel, waaronder ik, kwam op straat... of op het zand te staan. Een collega van me, ook ontslagen, was getrouwd met een Friese meid. Daar heb je twee eigenwijze figuren, een Welshman en een Friezin. Maar goed; na het ontslag sprak ik haar en ze zei dat haar oom op de boerderij hulp nodig had. Ze wil zelf alleen nog niet terug en ze doet een goed woordje voor me. Zo beland ik in Friesland. Daar werkte ik vier jaar tot de boer veel land begon te gebruiken om er een windmolenpark op te zetten. Met alle subsidies links en rechts levert het hem twee keer zoveel op als het reguliere gebruik voor landbouw of veeteelt en hij hoeft er bijna niets voor te doen. Maar nu kan hij het werk met veel minder mensen af dus zoek ik werk. Omdat hij nu veel beter verdient en hij erg tevreden over me was, betaalt hij mijn salaris door; da's wel erg tof van hem." "En verder" vraagt Pleuni, "Getrouwd? Kinder?" "Niet getrouwd," zegt Berend, "Overal waar ik kwam waren er wel leuke dames, maar niet ééntje die is blijven hangen of war ik voor wilde blijven en kinder..." hij lacht even, "al jong wist ik dat ik ze niet wilde en toen ik zeventien...? Eh... ja... Zeventien was heb ik meegedaan aan een medicijnenstudie; zo één waar ze gezonde personen voor nodig hadden. Dat liep niet goed. Eén man overleed, één is blijvend invalide en ik, ik ben onvruchtbaar geworden. Ergens waar mijn zaadcellen gemaakt worden is iets grondig gesloopt. Inmiddels werkt de rest wel weer, ik word hard, heb een orgasme en een lozing zonder zaad, maar kinder... nee. Dat niet. Maar gelukkig betaalt dat bedrijf me nog steeds de schadevergoeding. Dertig jaar lang duizend euro in de maand. Dan kun je ook wat zwerven en banen met wat meer risico op baanvastheid accepteren." Hij lacht, "Ik krijg dus geld én ik kan nooit kinder krijgen. Mooier kan het haast niet." "Ehm, Farrokh en Jacques zijn twee zeer gewaardeerde krachten en ook homo," zegt Pleuni, "Eén van de andere kandidaten had daar grote en onoverkoombare problemen mee. En jij?" Berend haalt zijn schouders op. "Ik ben zelf hetero, maar als het goede gasten zijn is er toch niets mis mee. Ik zal eerder een probleem met de specifieke persoon hebben dan met hun geaardheid," zegt hij. "Nou, Farrokh en Jacques zijn supergasten, maak je maar geen zorgen," zegt Pleuni, om te vervolgen, "Ehm... het zou kunnen gebeuren dat je ze tegenkomt terwijl ze het liefdesspel bedrijven, zou je dat erg vinden?" Berend lacht weer, "Nou Pleuni, ik ben roadie geweest bij een band. Ik ben al eens een kleedkamer binnengestapt waar een groupie de zanger, de bassist en de gitarist tegelijk aan het pijpen was, met twee pikken in haar mond. Ze vroegen nog of ik mee wilde doen. Een week later, aan de andere kant van Engeland, loop ik de hotelkamer binnen. Dezelfde groupie, ‘toevallig' in de buurt, heeft de lul van de zanger in haar mond, ze ligt op haar rug op de bassist die zijn lul in haar kont heeft en de gitarist neukt haar in haar kutje, staande. En weer vroegen ze of ik mee wilde doen. Dus, tenzij ze me vragen of ik mee wil doen, maakt het me niets uit." "Was het dezelfde groupie? Echt?" vraagt Pleuni. Berend knikt. "Absoluut. Klein, gedrongen, overgewicht, grote tieten, veel te veel make-up en ze naaide iedereen die nodig was om maar bij de band te kunnen komen," zegt hij. "Iedereen, dus jou ook?" vraagt Pleuni. Berend schudt zijn hoofd. "Nee," zegt hij, "ze probeerde het wel bij me, maar ik nam mijn taak serieus, dat doe ik nu nog steeds, en wees haar af." "Weet je wat ze deed toen de band uit elkaar ging?" vraagt Pleuni nieuwsgierig. "Ja..." zegt hij en denkt even na, "Volgens mij is ze met de gitarist achtergebleven in Manchester en heeft ze met hem twee kinder uitgepoept. Van de tweede weten ze zeker dat die van hem is, van de eerste weten ze het niet zeker. Ten tijde van de bevruchting neukte ze met, dus de gitarist, de zanger, de bassist, de manager, vier medewerkers van de twee zalen waar toen de optredens waren en twee andere roadies. Voor zover ik weet zijn ze nog steeds bij elkaar en wonen ze nog in Manchester en vullen ze hun dagen met ruzies en verwijten." "Dan maak je me toch nieuwsgierig; hoe is het met de andere bandleden? Ga ik je kwijtraken mochten ze besluiten tot een reünie?" vraagt Pleuni. "Even denken," zegt Berend, "De gitarist woont met de groupie in Manchester. De zanger werkt in Newcastle in een pub en duikt daar met passanten het bed in. Het laatste dat ik hoorde is dat hij ziek is. De bassist werkt in Londen bij een klein platenlabel en draait uren als sessiemuzikant. Hij lijkt nu celibaat te leven. De drummer; die ging nooit met groupies van bil. Hij is goed getrouwd met een Engelse Dame, van adel en met oud geld. Hij beheert de rechten van de nummers en verdient er goed aan. Misschien dat je de reclame van die incontinentieluiers kent? De muziek daaronder is van de band. Inmiddels is hij ook vastgoedondernemer en heeft verschillende panden in Engeland, Wales en Schotland. Hij is nu ook meer waard dan zijn vrouw. Ze wonen in zo'n Brideshead Revisited landgoed en hebben een behoorlijke collectie luxe, klassieke auto's opgebouwd. De overige twee roadies zitten allebei in de cel wegens drugssmokkel." "Ok," zegt Pleuni, "Gelukkig dat jij die kant niet bent opgegaan." Berend knikt heftig. "Ik wil niets met die troep te maken hebben," zegt hij fel. Pleuni glimlacht, "Ik zou willen dat meer mensen in Nederland die instelling zouden hebben. Ben je goed met dieren?" vraagt ze. "Ik heb meer met mechanische dingen; dat of landbouw. Ik vind dieren te wispelturig. Ik ben er dol op, maar niet om mee te werken," zegt hij. "Geeft niet," zegt Pleuni, "Dat kunnen Farrokh en Jacques voor hun rekening nemen. Wat mij betreft ben je aangenomen." "Oh, wauw!" zegt Berend en staat op, "Dat is fantastisch. Heel erg bedankt. Ik ga mijn best doen." "Wil je hier op de boerderij komen wonen?" vraagt ze. "Ik hoef dan toch niet een kamer met Farrokh en Jacques te delen?" vraagt hij, "als ik wil gaan slapen heb ik geen behoefte aan wild neukende personen." Pleuni lacht even, "Nee hoor. Boven de gewone schuur, waar de machines en de LandCruiser staan, is nog een beklede verdieping, met meubels en al. Daar kun je wonen, als je het zou willen," zegt ze. "Kan ik het even bekijken?" vraagt hij. "Tuurlijk," zegt ze, "kom maar mee." Even later staan ze op de verdieping van de schuur. De trap was bedekt met spullen maar toen die éénmaal geruimd waren, konden ze naar boven. "Zo," zegt Berend. "Een open douche in de hoek," wijst Pleuni, "een klein keukentje, een groot bed, een bureau, een kleine eettafel. TV meubel met TV. De WiFi heeft beneden een booster staan, dus zou hier prima moeten werken. Een slaapbank, mocht je ooit gasten willen ontvangen; dat is het wel zo'n beetje," zegt ze. "Zie ik daar een pooltafel?" vraagt Berend, "Onder dat laken?" "Oh, ja," zegt Pleuni, "hoe kon ik die vergeten. Het heeft mijn pap veel moeite gekost om dat ding hier te krijgen." Berend kijkt op de vloer. "Goedkope vloerbedekking," constateert hij. Pleuni grinnikt. "Ja, pap moest budget vinden voor de pooltafel," zegt ze. Berend grinnikt ook, "Goede keus," zegt hij. Hij kijkt goedkeurend rond. "Ik vind het prima, het is groter dan het hok waar ik nu woon. Ik zal hier graag wonen." "Prachtig," zegt Pleuni, "Dan hebben we een deal," zegt ze en ze steekt haar hand uit. Berend schudt deze met zijn krachtige, doch zachte handen. Bij het ontbijt de volgende ochtend zijn Farrokh en Jacques ook enthousiast. "Berend is nu terug naar Friesland om daar zijn officiële ontslag in te dienen," zegt Pleuni, "zijn spullen te pakken en alles af te handelen. Ergens in de zondag komt hij hier en op maandag gaat hij aan de slag." "Super," zegt Jacques en neemt een hap brood. "Berend is minder goed met dieren, dus dat zal meer naar jullie schuiven," zegt ze. "Prima," zegt Farrokh, "van al die gewassen wordt ik een beetje simpel." Pleuni grijnst, "Dat was je toch al?" Farrokh gooit een leeg boterhamzakje naar haar. Het is de zondag. Pleuni zweet flink op de zolder. Ze heeft de twee ramen opengezet, maar het is vooral doordat ze zo druk is met schoonmaken dat ze het zo warm heeft. Alles is afgesopt, al het beddengoed is gewassen, ze moet alleen nog stofzuigen. Ze trekt haar shirt uit en legt het op de bank. Berend is er toch nog niet dus ze kan best in haar BH stofzuigen. Ok, dan haar broek ook uit, die plakt zo vies aan haar benen. Die legt ze naast haar vochtige shirt. De oude Philips stofzuiger functioneert nog steeds feilloos, maar een laag geluidsniveau stond in 1983, het bouwjaar van het apparaat, niet hoog op de ontwikkelingslijst. Daarnaast is ze ingespannen bezig en hoort ze niet hoe Berend bij de trap blijft staan en toekijkt hoe ze, zacht neuriënd, stof staat te zuigen. Pas als ze het apparaat uitzet om van stopcontact te wisselen, merkt ze hem op. Ze blijft stokstijf staan. Hij grinnikt. "Wil je dat ik muziek opzet?" vraagt hij, "En wil je dan Queen met ‘I Want To Break Free' of liever Joe Cocker met ‘You Can Leave Your Hat On'?" Ze lacht minnetjes. "Geen van beide," zegt ze, "Ik kreeg het warm van het schoonmaken en jij zou er pas over twee uur zijn dus ik dacht... ik trek mijn kleren uit om af te koelen." "Prima plan," zegt Berend, "ik ben het er helemaal mee eens. Ben je klaar of moet je nog een deel?" vraagt hij. "Ik moet nog een deel. Of jij mag het zelf doen of je wacht beneden tot ik klaar ben en me weer heb aangekleed." Berend loopt grinnikend de trap weer af. Pleuni plugt de stofzuiger in het andere stopcontact, schakelt het apparaat weer in en vervolgt haar werkzaamheden. Ze denkt na. Toen ze Berend lachend zag staan schrok ze wel, maar alleen van zijn plotselinge verschijning en niet van het feit dat hij haar half, nou... wel iets meer dan de helft, naakt heeft gezien, met slechts haar borsten, billen en kutje verborgen. Is het vanwege haar werkzaamheden bij Jeremy dat ze minder preuts is geworden? Ze heeft daar met flink wat kerels geneukt en geen van hen heeft een opmerking over haar lichaam gemaakt. Ze was voor hen allen compleet naakt en het enige dat ze deden was verlekkerd naar haar lichaam kijken. Misschien dat ze daarom niet meteen, of in het geheel probeerde zich te bedekken. Berend zit op de motorkap van de Toyota LandCruiser te wachten en kijkt naar de trap. Hij hoorde de motor van de stofzuiger al zwijgen. Eerst ziet hij een paar blote benen naar beneden komen, dan een shirt dat tot over de billen van Pleuni hangt. Hij weet, want dat heeft hij net gezien, dat ze een slipje aanheeft; maar doordat dit kleinood verborgen wordt door het shirt schakelen zijn hersenen naar de suggestie dat ze er niets onder aan heeft, wat er weer toe leidt dat zijn lul langzaam hard wordt. Een glimlach vormt zijn mond. "Wat lach je?" vraagt Pleuni als ze voor hem staat, haar broek over haar arm. "Sorry," zegt hij, "Ik zit me hier af te vragen waarom mijn hersenen denken dat jij hier," hij wijst op het shirt, "niets onder aan hebt, terwijl ik toch heb gezien dat je een BH en een slipje draagt." Pleuni lacht even gemeen en buigt zich naar hem toe en zegt zachtjes, "Wie weet heb ik intussen niets meer hier onder aan," en ze loopt langzaam weg. Berend kijkt haar na, luid lachend. Eénmaal in haar eigen slaapkamer gooit ze haar broek in de hoek en trekt ze het shirt over haar hoofd. Ze schakelt de mobiele airco in, met dank aan de sessies bij Jeremy, en gaat in de koele luchtstroom staan. Langzaam raakt ze het oververhitte gevoel kwijt. Als haar temperatuur gedaald is, zet ze het apparaat weer uit en loopt ze haar badkamer binnen. Ze mikt haar BH en slipje in de wasmand en bekijkt zich in de grote spiegel. Al het bewijs dat zou resten van haar zwangerschap is verdwenen. Ze heeft niets van de bevalling meegekregen, precies zoals ze het wilde. De baby is eruit gegaan zoals het erin gekomen is, dus ze behoefde geen keizersnee. Haar buik was al vrij snel terug in het originele formaat en inmiddels zijn, door haar zware werk, haar spieren ook weer in conditie en zelfs de littekens van de operatie van de sterilisatie zijn verdwenen. Ze is zelfs tevreden over haar B-cup borsten die wel gegroeid waren, maar nooit een druppel melk hebben geleverd aan het kind. Jeremy wist fetisjklanten te vinden die interesse erin hadden. Elke dag kloofde ze en leverde de melk per liter aan Jeremy die er slechts twee euro tussen deed en zo leverde elke liter haar vijftig tot zestig euro op. Ze controleert haar borsten en oksels op knobbeltjes of vreemde plekken, zoals elke vrouw dat ééns per maand zou moeten doen. Als ze gerustgesteld is, draait ze de kraan open en stapt onder de straal. Het koude water lijkt alleen niet af te koelen. Ze wast haar haren en spoelt ze uit. Dan gaat ze met de zeep over haar lichaam. Als haar handen over haar tepels glijden, richten de twee zich op. Ze voelt een scheut door haar buik schieten, richting haar poesje. Ze voelt iets dat ze al een lange tijd niet meer heeft meegemaakt: echte geilheid. Natuurlijk, toen Sybrand haar kutje likte werd ze er geil van, maar niet uit zichzelf. Haar linkerhand blijft haar borst kneden, haar rechter glijdt over haar buik omlaag naar haar kutje. Ze voelt aan haar kale schaamlippen. Sinds haar ervaringen bij Jeremy houdt ze haar schaamstreek kaal. De klanten wilden het, inmiddels is ze er zelf aan gewend en bevalt het haar wel. Nat. Haar schaamlippen zijn nat. Ze zijn niet nat van het water van de douche, maar nat van binnenuit, veel glibberiger. Pleuni duwt twee vingers naar binnen en huivert. "Ooohww," kreunt ze zacht. Haar duim raakt haar klitje en ze kermt opnieuw. Dan bedenkt ze zich en haalt ze haar vingers uit haar vagina. Op de vloer van de douche, in de hoek, ligt de dildo die Jeremy en Farrokh haar, in een moment van baldadige meligheid, gegeven hebben. Geen bijzondere, geen joekel in lengte of dikte, maar één van een normaal formaat. Het ding is wel voorzien van een zuignapvoet, waarvan Pleuni nu gebruik maakt en het speelgoed achter haar rug tegen de muur plakt, precies op de goede hoogte. Ze spreidt haar benen, grijpt de eikel van de dildo tussen haar benen en zet het tegen haar schaamlippen. Langzaam drukt ze haar onderlichaam naar achteren en spietst ze zich op de neplul. Dieper en dieper glijdt het ding in haar, tot ze haar billen de tegels raken. Voor het eerst sinds de bevalling gaat er iets langs haar schaamlippen; alleen ditmaal naar binnen. "Oh," kermt ze en ze begint zichzelf te neuken. Soepel glijdt de dildo naar buiten en naar binnen, gesmeerd door de sappen van haar eigen lichaam. Haar billen petsen tegen de tegels. Doordat ze iets voorovergebogen staat, glijdt de schacht langs haar klitje. Ze knijpt in haar borsten, trekt aan haar tepels en doet haar best zo stil mogelijk te zijn, ook al zijn noch Farrokh, noch Jacques, noch Berend in de buurt. Haar kutspieren knijpen in de dildo, haar vagina smacht naar en ontlading. Haar lichaam verkrampt. Ze knijpt haar ogen en mond stijf dicht, haar nagels klauwen in haar borsten. Schokkend komt ze klaar op het speelgoed. Ze voelt hoe haar geil langs haar benen naar beneden loopt, omringd door het water van de douche. Pleuni haalt weer adem en wacht tot haar benen niet meer trillen. Dan wast ze zich verder, zo goed en kwaad als het kan want ze blijft staan met de dildo in haar kutje. Pas als ze bij de laatste handelingen komt, trekt ze het uit haar lichaam, spoelt het af en legt het terug in de hoek van de douchecabine. Een kwartier later is ze in diepe slaap. Drie dagen later is Beverly op bezoek. Dat wil zeggen, ze staat onaangekondigd voor de neus van Pleuni, ergens tussen de sperziebonenvelden. "Ik wilde je dit even persoonlijk komen vertellen," zegt Beverly en ze haalt even adem. "Roger is overleden. Gisterochtend vredig ingeslapen na een jaren durende strijd tegen kanker." "Goh," zegt Pleuni, "dat is spijtig om te horen dat die klote ziekte weer een slachtoffer heeft gemaakt, maar wat heeft dit met mij te maken? Ik ken de beste man in het geheel niet." "Roger," zegt Beverly, "is... was de spil in de adoptie van jouw kind. Hij was de enige die meerdere identiteiten kende om als contactpersoon te fungeren tussen iedereen." "Een tussenpersoon?" vraagt Pleuni. "Ja," zegt Beverly, "De spin in het web, zeg maar." "En die spin," vraagt Pleuni en de ergernis is in haar stem te horen, "wist mijn naam en waar ik woon?" "Ja," zegt Beverly, "het was nodig. Hij en ik zijn... waren de enige twee in de hele keten die weten dat jij de moeder bent. Hij was de enige die de identiteit van de adoptieouders kent. Kende." Pleuni sluit haar ogen, laat haar hoofd zakken en slaakt een diepe zucht, "En hoe weet ik zeker dat hij mijn gegevens niet heeft doorgespeeld aan de adoptieouders, die het op een dag aan die worm geven waardoor het opeens voor mijn deur staat?" "Roger werkte vanuit zijn geheugen," zegt Beverly, "en gebruikte zes prepaid mobieltjes die inmiddels allemaal gerecycled zijn naar nieuwe grondstoffen." "Hij kan een brief hebben laten sturen, te verzenden na zijn overlijden," zegt Pleuni, "Jij had me verzekerd dat alles over schijven zou verlopen en dat jij en alleen jij zou weten dat die kuko door mij geworpen is. En nu zeg je dat er nog iemand vanaf wist?!" "Pleuni," zegt Beverly, "Ik ken Roger al jaren en weet dat hij voor meer dan honderd procent te vertrouwen is... was. Hij heeft zelf in de situatie gezeten. Dertig jaar geleden dacht hij een vriendin, kennis van hem, een plezier te doen. Zij wilde dolgraag een kind, maar geen man. Hij wilde nooit een kind, maar omdat hij een zwak voor haar had en omdat ze zou verhuizen naar Australië, besloot hij mee te werken, ook omdat ze hem plechtig beloofde haar kind nooit te vertellen wie de vader is. In een weekend hebben ze toen zes keer geneukt, waarbij ze inderdaad in verwachting raakte. Ze vertrok inderdaad naar Australië en Roger dacht dat daarmee het verhaal af was. Hij kon een mooie meid een weekeind lang, keer op keer, neuken en zij had het door haar zo vurig gewenste kind. Acht jaar geleden stond er ineens een jongeman voor Rogers deur die beweerde zijn zoon te zijn. Dat bleek ook te kloppen, na een DNA test, en Roger was woest. Boos op de jongeman die hem opzocht en woedend op de moeder omdat ze de afspraak, nooit vertellen wie de vader is, had gebroken. Er is een Nederlandse rechter aan te pas gekomen en hoewel er door Roger geen kinderalimentatie betaald hoefde te worden, want de jongen was ouder dan achttien jaar, zou de jongen wel delen in de erfenis. Ook als Roger de jongen zou onterven, met dank aan het Nederlands recht. Daarom is Roger, toen duidelijk werd dat het uitzichtloos was, zijn fortuin aan te wenden om mensen te helpen; vooral om te zorgen dat er niets te erven viel. Het grootste deel van de betalingen die jij ontving, de maandelijkse voor Farrokh, kwamen van Roger omdat de kopers dat niet wilden betalen. Hij wilde koste wat kost voorkomen dat jij met het kind opgescheept zou blijven én dat de kopers en/of het kind er ooit achter zou kunnen komen dat jij de moeder bent en dat jij dus in dezelfde shit terecht zou komen als jij; toen zijn zoon, acht jaar geleden, ineens voor zijn neus stond." "En waarom heb je me dan niet verteld dat er iemand anders van de afspraak wist en wie weet er nog meer van?" vraagt Pleuni. "Ik heb het niet verteld," zegt Beverly, "omdat ik wist dat je anders niet accoord zou zijn gegaan. Er is verder niemand die het weet. Ik heb het kind naar Norg gebracht, vandaar is het door iemand, en ik ken die persoon niet, naar een andere plaats gebracht, overgegeven, vervoerd, overgegeven, vervoerd, overgegeven, vervoerd..." Beverly telt even, "en toen overhandigd aan de kopers. Roger heeft alle informatie, en dat week ik zeker, alle informatie meegenomen in zijn graf." "Honderd procent zeker?" vraagt Pleuni. "Ja," zegt Beverly, "Honderd procent zeker. Het kind zal nooit hier aan jouw deur komen en roepen ‘mama'. Nooit." "Dan moet ik je maar geloven," zegt Pleuni ongelukkig, "Ik heb geen andere keus." "Maak je geen zorgen," zegt Beverly en ze wil haar hand op de arm van Pleuni leggen, maar die weert af. "De enige connectie tussen de kopers, het kind en jou is dood en niemand; ik niet en geen van de koeriers, kan de link leggen. Niemand kent de persoon aan wie ze het kind overhandigd hebben en zelfs als dat zo zou zijn dan kennen ze de vorige op opvolgende schakel niet." Pleuni schudt haar hoofd. "Misschien dat ik me met tijd minder zorgen zal gaan maken. Maar nu... nu ben ik echt nog niet echt overtuigd," zegt ze. "Is er iets dat ik kan doen?" vraagt Beverly, "Iets dat jouw gemoed gerust kan stellen? Wil je het geslacht van het kind weten?" "Nee!" zegt Pleuni fel, "dat kind had nooit geboren mogen worden, nooit verwekt mogen worden en als dat condoom toen niet lek was geweest zou het ook niet bestaan. Nee, je kunt niets doen. Of wel ja," zegt ze, "Weggaan en nooit meer terugkomen. Jij herinnerd me aan die periode in mijn leven en die wil ik graag vergeten. Ik ben erg dankbaar dat je ervoor gezorgd hebt dat ik dat ding nooit hoef te zien, maar jij ben er voor mij onlosmakelijk mee verbonden." Beverly knikt. "En," zegt Pleuni, "als ik me niet vergis heb jij er ook goed aan kunnen verdienen." Beverly knikt. "Ok," zegt ze, "dan ga ik. Ik wens je een goed leven." Pleuni knikt, "Ik wens je hetzelfde." Beverly vertrekt, zo lang als kan nagekeken door Pleuni. Pleuni en Berend zitten in de avond op de veranda. Voor hen op de grond staan twee lege beugelflessen Grolsch, in hun handen hebben ze een, inmiddels halfvol exemplaar van het Oost-Nederlandse gerstenat. Farrokh en Jacques zijn de stad in en Pleuni en Berend zijn alleen op de boerderij. "Het is erg mooi hier," zegt Berend en wijst op de zonsondergang. Pleuni knikt, "Dat is het zeker. Het is ook mooi dat jij hier bent. Na de uitbreiding hebben we geen tijd om hier lekker te zitten of voor Farrokh en Jacques om uit te gaan." "Je hebt gelijk," zegt Berend na een slok bier, "Het zijn inderdaad goede gasten." Pleuni knikt, "Dat zijn ze zeker." Ze zwijgen. "Die... ehm... die vrouw van vanmiddag," zegt Berend, "Dat was nogal een verhitte discussie tussen jullie twee." Pleuni knikt. "Ja," zegt ze, "dat was het." "Het... eh... het was ook woord voor woord te volgen," zegt hij. Pleuni knikt, denkt en wordt dan lijkbleek. "Je... je... je... hebt alles gehoord?" stottert ze. Berend knikt en neemt een slok. "Het is natuurlijk niet mijn zaak," zegt hij, "maar..." Pleuni onderbreekt hem. "Klopt," zegt ze, "het is niet jouw zaak." Ze zwijgen tot Pleuni haar handen voor haar hoofd houdt en keihard "KUT!" roept. Ze zucht, "Ik kan het je maar het beste vertellen," zegt ze, "Je hebt nu maar een klein deel van het hele verhaal." Berend wil het graag weten, maar sputtert wel tegen. "Als je het niet wil vertellen," zegt hij, "doe het dan niet." Ze zucht weer. "Nee," zegt ze, "ik kan het maar beter vertellen. Meer dan en jaar geleden ging het niet zo goed met de boerderij. Ik werkte alleen maar kon de eindjes maar net aan elkaar knopen. De melkmachine ging stuk en de LandCruiser had schade. Ik kon de onderdelen van de machine betalen, maar de arbeid niet. De monteur stelde voor om het in natura te betalen en uit wanhoop heb ik me dan maar door hem laten neuken. Wel met een condoom, maar die bleek erg oud en lek waardoor ik toch zwanger raakte. Omdat mijn verzekering, de ‘Neverpay' polis van Propter Quad Oportet verzekeringen nooit uitkeert, de basis van de onderneming, kon ik geen abortus laten plegen. Via Beverly, de vrouw van vanmiddag, heb ik de larf kunnen verko... laten adopteren maar dan wel zo dat het ding er nooit achter zal komen dat ik de moeder ben. Toen ik zwanger was heb ik als prostitué gewerkt en daar goed aan kunnen verdienen, ook nadat de belastingdienst langs geweest was. Zo, nu weet je alles." Berend neemt nog een slok bier. "Dus," zegt hij, "Je verkocht het kind. Je corrigeerde te laat. Maar ik ben het met je eens. Goede keuze, met het geld kun je veel meer doen dan met zo'n koter die vooral geld kost. Je koos voor het leven, niet voor het bestaan als een zombie. Maar is er dan vraag naar sex met een zwangere vrouw?" Opgelucht dat Berend er zo makkelijk op reageert zegt ze, "Ja, verbazingwekkend veel. Ik ben in die maanden meer dan honderd keer geneukt. Of maakt me dat dan een slet?" vraagt ze. Berend druppelt het laatste beetje vier in zijn keel, zet het flesje naast de andere lege en zegt, "Welnee, het maakt je een succesvolle prostitué. Als je het alleen voor de sex gedaan zou hebben, dan pas kom je op het gebied van het concept ‘slet'. Maar ik houd niet van die term. Een vrouw die het met veel kerels doet is een slet. Maar een man die het met hetzelfde aantal vrouwen doet is een player, een casanova. Dat is hetzelfde gedrag en moet, in mijn ogen, hetzelfde benoemd worden. Maar een slet is vies, smerig en een player is voor sommigen een held; voor mij een loser." "Dus je hebt er geen probleem mee?" vraagt ze. Berend schudt zijn hoofd. "Het probleem dat ik heb," zegt hij op serieuze toon, "is dat mijn bier op is." Pleuni grinnikt en houdt haar flesje ondersteboven. "Goh," zegt ze, "dat probleem heb ik ook. Doen we er nog één?" "Tuurlijk," zegt Berend, "ik moet toch weten of ik jou of jij mij onder tafel drinkt." Pleuni lacht maar schudt haar hoofd, "Geen sprake van," zegt ze, "We moeten hier elke dag vroeg op en hard werken, één persoon met een kater of zelfs twee kunnen we ons niet veroorloven." "Goed punt," zegt hij, "Dus ga ik er gewoon van uit dat jij mij onder tafel kunt drinken." Pleuni grijpt in de teil met ijswater naast haar en vist twee nieuwe beugelflessen omhoog. "Hier," zegt ze en geeft er één aan hem, "de laatste voor vandaag. Proost!" Heerlijk. Pleuni draaft op de rug van Spirit over het veld. Haar weide grenst nu aan de manege ‘Den Gevulden Pecunia'. Bij het scheidingshek wenkt Laurentine, directrice van de manege, haar. Pleuni stuurt Spirit naar haar toe. "Hallo Pleuni," zegt ze. "Hallo Laurentine," antwoordt Pleuni netjes. "Pleuni," zegt Laurentine, "ik heb een vraagje. Is jouw Spirit nog steeds te boeken om een merrie te dekken?" Pleuni knikt. "Hij wordt al op leeftijd en de kwaliteit van zijn zaad neemt af, maar hij kan nog steeds presteren." "Ah, mooi," zegt Laurentine, "zou dat eventueel morgen al kunnen? We hebben hier een merrie die hengstig is en de eigenaren willen, koste wat kost, een veulen hebben, alleen hebben ze er nauwelijks geld voor. Geen van de eigenaren van de hengsten bij ons voelt er iets voor." "Oh," zegt Pleuni, "dus dacht je, dan vraag ik het aan Pleuni, die doet het wel voor weinig." "Nee," zegt Laurentine, "Zo moet je het niet zien. Jij doet het omdat je die mensen een veulen gunt, de eigenaren hier gaat het alleen maar om het geld. Het zijn hier gewoon klootzakken en jij bent een topwijf." Pleuni grinnikt even en denkt na. "En," zegt ze, "Wat zou ik er dan voor krijgen?" Laurentine zegt, "Vierhonderd euro." Pleuni denkt verder. "Prima," zegt ze, "Maar dan doen we het wel bij mij." "Prima," zegt Laurentine. "En jij doet het werk," voegt Pleuni toe. "Het werk?" vraagt Laurentine verbaasd. Pleuni knikt. "Jij zorgt er voor dat Spirit hard is en jij zorgt er voor dat hij na het erop klimmen ook in de merrie komt." "Met mijn handen?" vraagt Laurentine met enig afschuw in haar stem. Pleuni knikt. "Dat klopt," zegt ze, "met jouw handen leid je hem in haar. Met jouw handen om zijn lul." Laurentine zucht. De familie in kwestie wilde er vijfhonderd euro voor betalen en ze dacht er zelf makkelijk honderd euro aan te verdienen zonder er iets voor te hoeven doen, maar dat blijkt dus een misrekening te zijn. "Het is graag of in het geheel niet," dringt Pleuni aan. "Vooruit dan maar. Zo'n paard krijg je vast makkelijker hard dan mijn man," zegt Laurentine, "ik zie je morgen wel. Schikt rond één uur?" Pleuni knikt. "Prima," zegt ze, "tot morgen om één uur." Ze geeft Spirit een zacht tikje en ze rijden weg. De grom van de V8 in de Mercedes G-Klasse is goed te horen, ondanks de bomen. Even later staat de zwarte auto op het plein en laadt Laurentine de merrie in kwestie, om onduidelijke redenen genaamd Kardashian, uit en leidt haar naar het weitje waar het allemaal moet gebeuren. Spirit en Voldemar, de twee hengsten op de boerderij, ruiken haar en worden onrustig. Pleuni kijkt even over de halve deur de stal in. "Je hebt geluk," roept ze naar Laurentine, "Spirit heeft haar al geroken en is al hard. Dan hoef jij dat niet te doen." "Mooi," roept Laurentine. Ze loopt terug naar de G-Klasse en begint zich uit te kleden. "Zeg," roept Pleuni, "Jij hoeft het niet met Spirit te doen!" Laurentine maakt een wegwerpgebaar. "Ik heb op internet gekeken wat er allemaal gebeurt," roept ze terug, "en ik heb gezien hoeveel zooi er dan vrijkomt. Dat wil ik niet op mijn kleren hebben." Even later staat ze in een flinterdunne bikini met haar werkschoenen aan. Berend komt het terrein op gewandeld. "Hallo," groet hij haar vriendelijk. "Hoi," groet Laurentine terug. Berend gaat naast Pleuni staan en leunt ook tegen de muur. "Eh," zegt hij en wijst naar Laurentine. "Ja," zegt Pleuni, "Dat is ze. Zij zal de merrie door Spirit laten dekken." "Maar ik zie haar tepels en schaamhaar," zegt Berend. "Bikini is vanwege de ‘zooi' die vrijkomt," verduidelijkt Pleuni, "en het doorzichtige is omdat... Waarom is de stof van die bikini zo dun?" roept ze naar Laurentine. "Omdat het een oude is die hierna weggegooid wordt!" wordt er teruggeroepen. "Maar waarom dan zo dun?" roept Pleuni. "Omdat hij inmiddels honderd keer gewassen is!" roept Laurentine terug. "Daarom dus," zegt Pleuni tegen Berend. "Ah, ok," zegt hij, "Logisch." Laurentine bindt de merrie vast en loopt naar de stal van Spirit. Pleuni en Berend maken even ruimte zodat de deur open kan. Ze leidt de onrustige hengst kalm naar de weide toe. Ze hoeft hem slechts achter Kardashian te zetten of hij weet al genoeg. Soepel springt hij op de rug van de merrie; maar zoals Pleuni al voorspelde, het vinden van de vagina van het dier valt niet mee. Onder het steken van enkele gilletjes pakt Laurentine de zwiepende lans van Spirit en duwt het tussen de schaaplippen van de naar de socialite genoemde merrie. Nu zijn eikel erin zit drukt Spirit in één keer zijn hele gevaarte naar binnen en begint te neuken. Pleuni en Berend kijken toe. "Ik zie het wel vaker," fluistert Berend, "en toch word ik er elke keer weer geil van." Pleuni knikt in de richting van Laurentine. "Dan pak je haar toch? Ze fungeert als baard voor haar man die een hoge positie heeft en geld als water verdient, maar alles kwijt zou raken als zijn bazen er achter zouden komen dat hij homo is. Met veel pijn en moeite heeft hij haar zwanger weten te krijgen en hebben ze het verplichte kind. Ze laat zich nu drie keer in de week nemen door de jongen die het zwembad schoonmaakt, maar als jij je aanbiedt zegt ze vast geen nee." "Eh, nou... nee," zegt Berend, "dank je. Ze is niet echt mijn type, zo'n kakmevrouw." "Wat is dan wel jouw type?" vraagt Pleuni. "Meer down-to-earth, nuchter," zegt hij, "niet zo hoog in de bol." Pleuni grijnst even. "Meer zoals ik?" vraagt ze. Berend denkt even na. "Ja," zegt hij tenslotte, "meer zoals jij." Pleuni knikt, "Zo, zo," zegt ze. Intussen begint Spirit te snuiven, hinniken en doet Kardashian hetzelfde, wat overigens een gelijkenis is met haar naamgenote die volledig op toeval berust. De heftige spasmen van zijn ballen zijn zichtbaar en hij spuit zijn vruchtbare zaad in de merrie die het redelijk rustig ontvangt, dit weer in tegenstelling tot haar naamgenote. Met enige moeite komt Spirit van haar af, maar zijn lange paal zit nog diep in haar. "Eeeeuuuwww," roept Laurentine met afschuw, pakt de lul beet en trekt deze uit de vagina van de merrie. Een klein golfje zaad komt mee en spettert over haar handen. "Gatver," roept ze uit. "Ach, zeur niet," roept Pleuni, "Het is vast niet de eerste keer dat je sperma op je gekregen hebt!" "Klopt," roept Laurentine terug, "maar wel de eerste keer met paardensperma!" "Is het trouwens paardesperma of paardensperma?" vraagt Berend aan Pleuni die haar schouders ophaalt. Laurentine ruikt even aan haar handen. "Het ruikt wel bijna hetzelfde als mannensperma," zegt ze op luide toon, maar niet meer schreeuwend. "Proef maar," daagt Pleuni haar uit, "misschien smaakt het ook wel hetzelfde." Laurentine kijkt naar haar handen en twijfelt. Ze kijkt en twijfelt nog meer. "Nee," zegt ze, "Ik pijp graag mannen, maar nee. Dit gaat me toch net een stapje te ver." Pleuni stoot met haar elleboog Berend aan. "Zie," zegt ze, "je hoort het. Als je het aan haar vraagt, mag je vast wel." Berend kijkt haar aan. "Ik sta al een tijdje droog," twijfelt hij, "ach, zij wil toch niet." "En Berend dan?" roept Pleuni naar Laurentine, "zou je hem pijpen?" "Wat?!" sist Berend verschrikt. "Berend?" vraagt Laurentine en ze bekijkt hem even. "Ja, waarom niet," zegt ze, om er achteraan te vragen, "Nu?" "Eeummm..." Berend kijkt van Pleuni naar Laurentine naar Pleuni en stottert, "Nou, ik denk niet... eh... ik moet aan het... maar ik kan... jij kunt toch..." Laurentine leidt Spirit terug naar diens stal. "Waarom niet, Berend?" vraagt Pleuni plagend, "je zei net nog dat je al een tijdje droog staat." "Ja, maar... eh..." stamelt Berend. "Oh, een volle zak," zegt Laurentine vanuit de stal, "daar kan ik je wel vanaf helpen hoor." Ze pakt het krukje mee en sluit het onderste deel van de staldeur. Ze loopt naar Berend toe, zet het krukje voor hem neer en neemt plaats. Ze kijkt omhoog, hem aan. "Ik zit klaar, dus zeg het maar," zegt ze. Berend kijkt omlaag naar Laurentine en opzij naar Pleuni. Die staat met haar armen over elkaar rustig te wachten op wat er gaat gebeuren. "Of wil je liever mijn tieten zien, ik kan mijn topje zo afdoen, maar dat wordt meestal niet gewaardeerd." Pleuni knikt omdat zij de reden weet, maar Berend vraagt, "Waarom?" Laurentine zucht even, "Ik had altijd een kleine A-cup. Tijdens mijn zwangerschap groeiden ze naar een B en dat beviel me wel. Dus besloot ik een borstvergroting te nemen naar die B-cup maar alleen is het erg lelijk geworden. Je ziet de implantaten zitten en je ziet ze bewegen binnen mijn borsten. Met een BH of een bikinitop is het prima te doen en ziet niemand het, maar als ze los hangen..." "Wanneer gaan ze eruit?" vraagt Pleuni. "Over twee weken," zegt Laurentine, "Dan ben ik er eindelijk van verlost." "Aha," zegt Berend, "Nou, in dat geval; houdt je topje maar aan." Laurentine glimlacht en begint zijn lul door zijn broek heen te kneden. "Dus dat pijpen dat wil je wel?" vraagt ze onschuldig. Berend kreunt even van haar handenarbeid. Misschien wil hij nog protesteren, maar van de weerstand is al snel niet veel meer over. Soepel trekt ze zijn broek naar beneden, het elastiek werkt goed mee. De twee vrouwen zien een dikke bobbel in zijn onderbroek, met een vochtige plek alwaar de eikel rust. Laurentine knoopt zijn blouse open zodat die niet meer in de weg hangt. "Niet slecht," zegt ze goedkeurend, "Ok. Nla Sada heeft een grotere, maar die komt dan ook uit Senegal." Laurentine trekt ook zijn onderbroek naar beneden en gunt zijn stijve lul de vrijheid. "Zo," zegt Laurentine met de pik die voor haar neus bungelt, "Voorwaar niet slecht." Pleuni kijkt ook toe en door haar gedachten flitst hoe de pik van Berend ongeveer hetzelfde formaat heeft als de dildo die in de hoek van haar douchecabine ligt. Maar Berends paal mist de zuignap. Laurentine trekt zijn voorhuis over de eikel naar achteren en knijpt even. Uit het pisgaatje komt een druppel voorvocht wat ze meteen oplikt. "Mmm," kreunt ze, "ik vind het altijd zo lekker, zaad. Geen idee waarom." Ze laat haar vingers over zijn schacht gaan. "Mooi," zegt ze, "redelijk recht, geen kromming erin. Goed hard en stijf," zo keurt ze. Langzaam neemt ze hem in haar mond en schuift ze haar hoofd er verder over, tot zijn eikel tegen haar keel komt. Ze slikt en moeiteloos glijdt hij door. "Ow," kreunt Berend. Rustig blijft Laurentine zitten, ademend door haar neus. Pas na een minuut trekt ze zich terug en begint ze hem met haar mond te neuken. Soepel schuift ze haar lippen over zijn pik, diep erin en net tot de eikel eruit. Haar wangen bollen en hollen, afhankelijk van een ingaande of uitgaande slag. In een behoorlijk tempo werkt ze door, zweetpareltjes ontstaan op haar voorhoofd. Ze laat hem ontsnappen. "Zo, zeg," zegt ze en ze veegt het mengsel van speeksel en voorvocht van haar kin, "hij heeft uithoudingsvermogen." Ze hapt hem weer naar binnen en zuigt, sabbelt en tongt verder. Berend kreunt. Laurentine begint hem nu met haar handen af te trekken, naast haar orale stimulatie. Pleuni kijkt toe, met enige bewondering. Toen ze door haar klanten geneukt werd en van wat ze van Farrokh en Jacques gezien heeft kan het heel snel voorbij zijn. Zo niet bij Berend. Hijgend, kreunend, steunend en zwetend staat hij voor Laurentine. Die trekt hem inmiddels met beide handen af. Berend begint te snuiven, grijpt zich vast aan de muur en de arm van Pleuni en trilt op zijn benen. "Oh, ja," kreunt hij verrassend stil. Laurentine kijkt hem met pretoogjes aan. Ze slikt een paar keer en zuigt dan de laatste beetjes uit zijn ballen. Zachtjes laat ze zijn slaper wordende lul uit haar mond glijden. "Zo," zegt ze en slikt nogmaals, "jij stond echt even droog." Ze smakt even en laat het allerlaatste beetje door haar mond gaan. "Er is iets," zegt ze, smakt nog een keer en kijkt hem aan. "Ben je gesteriliseerd?" vraagt ze. "Nee," hijgt Berend, "maar wel onvruchtbaar." "Ah," zegt ze, "dat proef ik dus." "Kun je dat proeven?" vragen Berend en Pleuni tegelijk. Laurentine knikt, "Ja," zegt ze en ze kijkt de twee lachend aan. "Zoals een coureur, door zijn of haar ervaring, kan voelen hoe een auto gedurende een evenement veranderd door de slijtage van de banden, het verbruiken van de brandstof en het inrubberen van de baan, kan ik het verschil in het zaad proeven." Berend trekt zijn broek weer op. "Hoeveel kerels moet je dan pijpen om dat verschil te kunnen merken?" vraagt Pleuni. "Heel veel," zegt Laurentine, "echt heel veel." "Maar hebben we het dan over tientallen," probeert Pleuni, "honderden, duizenden?" "Nou," lacht Laurentine terwijl ze opstaat, "Duizenden niet, maar zeker in de honderden." Ze fatsoeneert zich, voor zover mogelijk met alleen een bikinitop en een broekje aan. "Dit blijft uiteraard tussen ons?" vraagt ze aan de twee. "Natuurlijk," zeggen Pleuni en Berend. "Vanmiddag?" vraagt ze aan Pleuni. "Prima," zegt die, "en de laatste morgenochtend." Laurentine knikt, "Dat zie ik je dan en betaal ik morgen. Tot dan!" Berend kijkt Pleuni aan. "Vanmiddag en morgen mag ze nog een keer met jou en dan betaald ze," legt ze uit. "Wat?!" roept Beren uit. Pleuni schiet in de lach. "Geintje!" zegt ze, "Spirit is al wat ouder en daarom komt Laurentine vanmiddag en morgen om hem nog twee keer Kardashian te laten bestijgen. Met die drie keer moet het wel lukken." Berend kijkt zuur. "Niet leuk," zegt hij. "Voor jou," lacht Pleuni, "maar ik kon jouw gezicht zien." "Niet leuk," bromt hij en loopt weg. Langzaam zakt de lach weg en gaat ook Pleuni verder met haar werkzaamheden. Een week later lopen Berend en Pleuni door de wei. Voor de twee lopen de schapen die zich mak door hen laten voortdrijven. Berend leunt af en toe op zijn wandelstok en merkt, ondanks dat, niet dat Pleuni achterop is geraakt. Vanuit zijn ooghoek ziet hij iets donkerblauws over de grond vliegen en in een reflex zet hij zijn stok erop. Hij bukt en pakt het op. Het blijkt stof te zijn, zacht en soepel. Als hij het propje openvouwt ziet hij dat het een slipje is, van een vrouw of van een persoon die graag vrouwenkleding draait; hij doet niet moeilijk. "Oh," hoort hij naast zich en kijkt. Een hijgende Pleuni staat daar en ze strekt haar arm naar het kledingstuk uit. "Is die van jou?" vraagt hij en ze knikt. "Ik moest plassen en dit rokje optillen lukte wel, maar dat slipje zat in de weg," zegt ze, "en dus trok ik het uit en legde het naast me neer. En toen waaide het weg. Dat krijg je als je geen overal draagt." "Ah," zegt Berend, "en dus loop je nu zonder slipje rond." "Ja," zegt ze beschaamd en wenkt met haar hand. "Dus," zegt hij langzaam, "jij... loopt... hier... zonder... slipje..." Pleuni zucht, "Ja, dat doe ik," zegt ze, "mag ik het nu terug hebben dan kan ik het weer aandoen." Ze kijkt hem aan en ziet in zijn ogen dat hij iets van plan is. "Ok," zegt hij, "maar dan wil ik wel zien hoe je het aandoet. Dus, jouw rokje omhoog en dan pas aandoen; zodat ik het kan zien." "Nou ja, zeg," zegt ze verontwaardigd, "Alleen omdat ik vandaag geen overall draag." "Nee, nee, niks verontwaardigd," zegt "erend, "Vorige week zette jij mij voor het blok toen Laurentine me pijpte en jij toekeek. You've allready seen mine, now I'd like to see yours." "Nou ja, zeg," uit ze nog eens en doet extra haar best om verontwaardiging in haar stem te leggen, maar Berend reageert door te beginnen met het slipje op te vouwen, "Ok, ok," zegt ze. "Echt?" zegt Berend, "ik zou denken dat een fris briesje af en toe wel lekker zou zijn met deze hitte." Pleuni zucht en stroopt haar rok omhoog. Haar schaamlippen zijn prima zichtbaar nu ze haar schaamhaar elke week scheert. "Oeh, geschoren," zegt Berend. "Schiet nou maar op en geef hier," zegt Pleuni, "ik sta midden in een wei in mijn blote kont." "Niet alleen een blote kont," zegt Berend en kijkt naar haar kutje. "Kijk maar goed," zegt ze, "je krijgt het nooit meer te zien." Berend overhandigt het slipje aan haar, ze tilt haar benen op om ze door het kledingstuk te krijgen en zo opent ze zich nog meer. Berend trekt zijn wenkbrauwen op als hij even in haar kan kijken. Snel trekt Pleuni haar slipje omhoog en stroopt haar rok weer naar beneden. Ze zegt niets en loopt verder. Berend doet hetzelfde en roept wat schapen tot de orde. Die avond zitten ze in de keuken te eten. Sinds ze de airco hebben geïnstalleerd, door goed teamwork van Berend en Jacques, is het daar prima uit te houden. "Ik heb oprecht medelijden met alle mensen die moeten werken in een pand zonder airco," zegt Farrokh en iedereen is het met hem eens. "Er zou een wet moeten komen," zegt Berend, "die werkgevers verplicht om zorg te dragen dat de temperatuur op een werkplek niet boven de tweeëntwintig graden komt, tenzij het voor het werk nodig is, zoals een snackbar of een ijzergieterij ofzo." Instemmende geluiden, onderbroken door de telefoon van Pleuni. "Hallo Rein," zegt ze vrolijk, "hoe gaat het?" "Goed," zegt Rein, doch onhoorbaar voor de andere drie in de kamer, "en met jou?" "Ook goed," zegt ze, "heb je het geld voor jouw film al bij elkaar?" Even lacht Rein, zonder humor. "Nee," zegt hij, "dat schiet niet op. Nee, ik bel om iets anders. Kun jij je Talitha nog herinneren?" "Liet," zegt Pleuni, "natuurlijk. Hoe is het met haar?" "Nou," zegt Rein, "niet zo goed. Ze heeft, sinds de fotoshoot bij jou, vrijwel continue gewerkt. Zowel in foto's als in films. Daarnaast zijn haar ouders, nogal luidruchtig naar haar op zoek; contact dat ze absoluut niet wil hebben." "Ok," zegt Pleuni, "dat is niet zo mooi." "Dat is het zeker niet," zegt Rein, "de arme meid heeft zichzelf overwerkt en had gewoon vaker ‘nee' moeten zeggen en toen het gedoe met haar ouders begon is ze helemaal ingestort. Ze heeft rust en kalmte nodig en nu dacht ik aan jouw boerderij, daar in de landelijke omgeving." "Ok," zegt Pleuni, "maar inmiddels heb ik geen kamers meer over, dus ik weet niet hoe ik haar kan opvangen." "Geen probleem," zegt Rein, "ik heb nog een grote caravan voorzien van alle gemakken, toilet, airco, douche en zelfs een bad. Kun je die kwijt?" "Ja," zegt Pleuni, "dat wel, maar met al die dingen zal het ook aardig wat stroom verbruiken." "Ook geen probleem," zegt Rein, "Als ik jou nou eens vijfhonderd euro per maand betaal? Dan heb je de kosten van de stroom enzo eruit en kan ze mee-eten en als ze er zin in heeft, meewerken." "Nou," zegt Pleuni, "ik heb er geen probleem mee, maar ik ben hier niet meer alleen dus ik ga dat even overleggen." Ze bedekt de microfoon van de telefoon en kijkt de drie mannen aan. "Voor jullie hier waren heb ik mijn financiële nood geledigd met het toestaan van een porno fotoshoot. Het model, het vrouwelijke model, zit nu helemaal in de stress en zou hier tot rust willen komen, in een caravan en tegen betaling. Vinden jullie dat ok?" De drie kijken elkaar aan. "Geen probleem," "Prima," en "Mij best," zijn de reacties. "Wij hebben hier geen bezwaren," zegt Pleuni tegen Rein. "Super," zegt hij, "Kan ze morgen al komen?" "Prima," zegt Pleuni, "We zien haar morgen wel verschijnen," en ze legt haar telefoon weg. "Oh," zegt Farrokh en hij verslikt zich bijna. Na de hoestbui zegt hij met geradbraakte stem, "Laurentine gaf door dat Kardashian in blijde verwachting is." "Mooi," zegt Pleuni, "dan hebben we die vierhonderd euro ook weer verdiend." De volgende dag, in de middag, arriveert Liet. Pleuni schrikt als ze haar ziet. Was ze eerst nog een jong en levenslustig meisje waarbij Pleuni nog twijfelde of ze wel achttien was, nu lijkt ze bijna een zombie. Haar haren zijn duf en doods, haar ogen missen elke sprankeling en zijn ingevallen. Ze is broodmager en zelfs in het T-shirt zijn haar ribben te zien. Haar mooie, volle borsten hangen er nu zielig bij. "Och, arme Liet," zegt Pleuni, omhelst haar en trekt haar stevig tegen zich aan. "Oh Pleuni," zegt ze lusteloos. "Hoe gaat het?" vraagt Pleuni. "Kut, heel kut," zucht Liet. "Rein zei dat je teveel gewerkt hebt," zegt Pleuni. Liet haalt haar schouders op. "Dat klopt wel," zegt ze, "maar dat is niet de reden. Ik..." Ze wordt onderbroken door haar telefoon. Ze pakt het toestel, ziet een onbekend nummer en neemt op. "Hallo?" zegt ze. Vanaf de andere kant tettert een vrouw. "Talitha, lieverd. Kom toch alsjeblieft weer naar huis, jouw vader..." Verder komt de stem niet want Liet gilt in de telefoon, "Achterlijke, mongole, idioot. Kanker, tering, tyfus kutwijf! Laat me met rust! Ik wil niets meer met jou en die hoerenloper te maken hebben en ik hoop dat jullie allemaal doodvallen! LAAT! ME! MET! RUST! Bel me nooit, nooit meer op!" Ze verbreekt de verbinding en zakt huilend in elkaar. Pleuni zakt op de grond en neemt haar troostend in haar armen. Pleuni, Liet, Jacques, Farrokh en Berend zitten 's avonds in de keuken. Het eten is op, al heeft Liet er niet veel van gehad. Langzaam begint ze te vertellen. "Na de fotoshoot hier, heb ik met Rein nog meer shoots gedaan. Het ging allemaal super en ik verdiende er veel geld mee. Ik werd gevraagd voor films en ik neukte met de heerlijkste kerels. Twee maanden later deed ik mijn eerste DP, in mijn kutje, mijn eerste orgie en mijn eerste vrouw-op-vrouw. En het ging allemaal zo goed. Ik had lol, maakte plezier, neukte veel en ik genoot er allemaal van. Tot twee maanden geleden ik ineens gebeld werd door mijn moeder. Ik heb geen idee hoe ze aan mijn telefoonnummer is gekomen; ik heb het haar zeker niet gegeven, maar ineens had ik haar aan de lijn. Ik ben de kwaadste niet en bevond me toen ook op een prima plek. Maar toen ik zei dat ik gelukkig was, sloeg ze al snel om en zei ze me dat het niet de bedoeling is om plezier te hebben. Ik heb opgehangen want haar gezeur en dat van mijn vader was de reden om alle banden te verbreken. Sindsdien stalkt ze me. Ze belt me, als ik een nieuw nummer neem komt ze ook hier achter. Als ik haar nummer blokkeer komt zij met een nieuw nummer. Het is verschrikkelijk. Ik begroef me in mijn werk, maar draaide mezelf helemaal kapot. Er liggen inmiddels vijf aangiftes van stalking tegen hen, maar de politie kan pas in actie komen als het gevaarlijk wordt voor mij, en tot nu toe zijn er geen bedreigingen geweest en is het alleen lastig vallen." "Wat enorm kut voor je," zegt Farrokh. "Blijf hier maar zo lang je wilt," zegt Berend. "Ik kan mijn vader vragen of hij advies heeft," zegt Jacques. "Lever gewoon jouw telefoon in," zegt Pleuni, "als iemand je wil bereiken dan kan dat via Rein en mij. Verdwijn even van het net." Liet kijkt haar aan en knikt. Ze pakt haar telefoon en verstuurt een tweet. "Aan jullie. Maak je geen zorgen. Door het continue stalken door mijn ouders moet ik offline. Ik kom terug. #tyfusouders #mijnleven #vrijheid #ikbeslis" Dan schakelt ze het toestel uit en geeft het aan Pleuni. "Ik leg hem in mijn werkkamer," zegt Pleuni, "in de linker bovenla van mijn bureau, die doe ik niet op slot. Je kunt er dus altijd bij." Liet knikt. "Ik laat hem lekker liggen," zegt ze. Liet doet niet veel. Bijna niets. Slapen, eten en rondlopen op de boerderij. Na een week gaat ze met Farrokh en Jacques mee naar de gewassen en hoewel ze geen hulp is, knapt ze wel op van de rust en de gemoedelijke en liefdevolle sfeer die er heerst. Ze begint weer goed te eten, langzaam keert de blos terug op haar wangen en het vlees op haar botten. Eéns in de week zet ze, in bijzijn van Pleuni, haar telefoon aan. Vanaf Twitter komen steunbetuigingen van haar volgers. Helaas zit ook elke keer haar mailbox vol met berichten van haar moeder die aangeeft de zondige levensstijl van haar dochter te kunnen vergeven indien zij, Liet dus, zelf ook om vergiffenis vraagt en of ze terug wil keren naar huis want haar moeder heeft een prima man voor haar gevonden die haar, Liet, zondige leven kan vergeven en met haar een gezin wil stichten en veel kleinkinder wil maken. "Ah," zegt Liet tegen Pleuni, "Nu komt de aap uit de mouw. Ze wil gewoon kleinkinder hebben. Na mijn geboorte heeft ze een infectie opgelopen. Die heeft ze eerst met gebed proberen op te lossen, maar toen ze tijdens een kerkmis bewusteloos in elkaar zakte is ze naar het ziekenhuis gebracht. Daar hebben ze haar leven kunnen redden maar is ze wel onvruchtbaar geworden. Dat verwijt ze me nog steeds en nu ik zelf in de leeftijd ben om kinder te krijgen zit ze me te pushen dat ik ga trouwen en er vervolgens een hele meute uitpoep. Nou, mij niet gezien! Ik vind sex heerlijk en geniet er echt van, maar ik hoef geen kinder." Op dat moment klopt Jacques op de deur. "Ik heb gesproken met de advocaat van mijn vader. Ze zegt dat als er fysiek contact is tussen jou en jouw moeder en/of vader, bijvoorbeeld een klap, dat, met alle uitdraaien en printscreens, er een goede grond is voor een algeheel contactverbod," zegt hij. "Oh," zegt Liet. "Geldt dat ook als het is uitgelokt?" vraagt Pleuni. "Als Liet het eerste slaat, bedoel je?" vraagt Jacques. "Nee, meer met woorden," zegt Pleuni. "Ik denk het wel," zegt Jacques, "maar ik ga het navragen." Liet kijkt Pleuni aan. "Jij hebt een plan?" Pleuni knikt, "Als we een ontmoeting regelen met jouw ouders, ergens op neutrale grond, het Zwitserse restaurant bijvoorbeeld; waar wij ook bij zijn en je kunt daar de confrontatie aan. Van wat ik van jouw moeder gehoord heb, zal ze zeker over haar toeren raken als jij verteld dat jij jouw werk met heel veel plezier doet en hoe je ervan geniet om je door meerdere mannen achter elkaar te laten neuken; en zal ze uithalen. Als wij dat filmen, dan kan de advocaat van Jeremy, Jacques vader, daar wel wat mee. Een totaal contactverbod met een dwangsom op elke overtreding." "Mijn ouders zijn best rijk," zegt Liet. "Dan moeten we er een fikse dwangsom tegenover zetten," zegt Pleuni. Liet knikt, "Dan moeten ze flink betalen als ze contact met me opnemen, al ben ik bang dat ze het toch gaan proberen." Pleuni knikt. "Maar," zegt ze, "dan moeten we hen de afspraak laten maken, al bepalen wij de plek." Alsof het gepland is gaat precies op dat moment de telefoon van Liet. Ze kijkt Pleuni aan die zegt, "Neem maar op." Liet accepteert het gesprek maar zegt niets. "Hallo? Talitha?" klinkt er. "Ja?" vraagt Liet. "Talitha, hier je moeder," zegt de vrouw. "Jouw," corrigeert Liet haar, "Bezittelijk voornaamwoord, jouw moeder, niet je moeder." "Eh, ja. Klopt. Talitha? Kunnen je... jouw vader en ik jou een keer spreken? We willen echt heel graag dat je weer thuiskomt." "Nou," zegt Liet, "Een gesprek kan wel." Pleuni schrijft intussen het adres van een restaurant op en houdt het blaadje voor het gezicht van Liet. Die leest het adres op. "Dat is het Zwitserse restaurant Baumgartner. Over twee dagen 's middags. Tegen één uur," en ze hangt meteen op. Pleuni knikt. "Prima. Nu is het tot die tijd even rustig met de telefoon én kunnen we alles regelen." Liet zucht. "Ik hoop dat dit gaat lukken. Ik ben echt zo enorm klaar met die gasten. Ik ben voor een film uitgenodigd, maar de producent wilde eerst met me neuken. Dat weigerde ik, maar zelfs die deal had meer respect voor mij dan mijn ouders." Pleuni en Liet zitten aan het tafeltje in het restaurant Baumgartner, strategisch ruim te vroeg. Achter hen zitten Berend en Rocky, de uitsmijter van Jeremy. Berend zal filmen en Rocky zal er voor zorgen dat de ouders van Liet de drie niet zullen en kunnen achtervolgen als zij terugkeren naar de boerderij, zodat Liets verblijfplaats geheim blijft. "Daar zijn ze," zegt Liet, "ze lopen nu naar binnen." Berend pakt zijn telefoon en begint te filmen. De man en vooral de vrouw kijken rond. Ze zien er precies zo uit als je zou verwachten van een EO-stel. Als ze zien waar Liet zit, lopen ze naar haar toe. "Hallo Talitha," zegt de vrouw op een zo hartelijk mogelijke toon. Liet knikt alleen maar. De vrouw steekt haar hand uit naar Pleuni, die het negeert. "Evanuella," zegt ze, Pleuni knikt alleen. De twee gaan zitten. "Het is erg aardig van je dat je ons wilt spreken," zegt Evanuella, "maar had je niet iets netters aan kunnen trekken?" Liet reageert door met haar handen haar borsten iets omhoog te duwen en haar blouse een fractie omlaag te trekken, zodat haar decolleté iets prominenter wordt, al moet vermeld worden dat haar outfit echt meevalt. Evanuella zucht en rolt met haar ogen. Haar vader kijkt iets te lang naar de borsten van zijn dochter. Pleuni ziet het, volgt zijn blik maar zegt niets. "Talitha, luister," begint Evanuella, maar Liet onderbreekt haar. "Nee, jij luistert. Toen ik het huis uit ging heb ik gezegd niets meer met jullie te maken te willen hebben. Sinds twee maanden vallen jullie me lastig en maken jullie mijn leven weer tot een hel. Ik werk, kan mezelf onderhouden en ik geniet van wat ik doe," zegt ze. "Lieverd," onderbreekt haar moeder haar, "Een vrouw hoort niet te werken en zeker niet het zondige werk dat jij doet." Liet onderbreekt weer terug, "Ik geniet met volle teugen van wat ik doe. Elke vent die me neukt bezorgt me meer genot dan ik ooit bij jullie gehad heb. Zelfs de meest slecht geacteerde liefde is echter dan wat ik van jullie gehad heb. Als ik me door tien man achter elkaar laat neuken, dan nog krijg ik van hen meer respect dan jullie me ooit getoond hebben. Het enige dat jullie nu van me willen is dat ik als een broedkip ga fungeren en me zwanger moet laten neuken en allemaal van die walgelijke kutkoters op de wereld zetten die jullie kunnen volproppen met jullie misselijk makende indoctrine!" Met haar vlakke hand geeft Evanuella haar dochter een klap op de wang. Fel kijkt Liet haar moeder aan. Even werpt ze een blik op Berend. "Staat het erop?" vraagt ze en ze krijgt een opgestoken duimpje als antwoord. Liet zegt verder niets tegen haar moeder, staat op, pakt haar tasje en loopt weg. Pleuni en Berend volgen haar. Evanuella staat op en wil ook achter de drie aanlopen. "Talitha, zo bedoelde ik het niet," roept ze maar Rocky verspert haar de weg. "Ga aan de kant, vervelende man," zegt ze bits tegen hem. Hij grijnst, hij is erger gewend en vouwt zijn armen over elkaar. "Zij gaan nu weg. U mag gaan zodra ik een teken van hen krijg. Tot dat moment blijven wij hier. Gaat u zitten, neem een kop koffie op mijn kosten, misschien met een gebakje." "Dat is mijn dochter!" roept ze tegen hem. Rocky knikt, "Dat weet ik," zegt hij, "Dat gaan zitten was geen uitnodiging of een verzoek. Neem plaats." De toon van zijn stem veranderd van vriendelijk naar dwingend. "Eugenio, snel!" roept ze naar haar man. Hij probeert langs Rocky te glippen, maar die heeft vaker met dit bijltje gehakt. Hij schroeft zijn hand om de arm van Eugenio en smijt de twee terug in de bank. Dan neemt hij plaats tegenover hen en blijft hen aankijken. Zonder ook maar een moment met zijn ogen te knipperen. In de auto kijkt Liet achterom. "Ik zie niets," zegt ze. "Rocky zal ze zeker niet laten gaan," zegt Pleuni. "Maar let toch op," zegt Berend, "Mochten ze iemand inschakelen." Ze rijden, via vele omwegen en tweemaal en stuk terug, naar de boerderij. Via de binnenspiegel kijkt Berend naar Liet. "Dus, Liet," zegt hij, "jij hebt ook in pornofilms gespeeld." "Berend!" roept Pleuni boos. "Geeft niet, Pleuni," zegt Liet, "Ik vind het niet erg. Ja, Berend, dat heb ik." "Grote films?" vraagt hij. "Ja," zegt Liet, "Ik had een behoorlijk grote rol in European Bitches III. Niet de hoofdrol, maar wel de tweede bijrol met mijn naar in de openingcredits." "Echt?" zegt Berend, "Die heb ik gezien. Maar ik kan me je er niet in herinneren. Die film in Italië. Met geneuk op een gondel in Venetië, in een pitbox in Monza, in het Vaticaan?" Liet schudt haar hoofd. "Nope," zegt ze, "Je hebt het over European Bitches II. Die speelt in Italië. III speelt in de Benelux. We neukten wel in Giethoorn en Venetië is toch wel het Giethoorn van Italië." "Echt? Weet je het zeker?" vraagt Berend. "100%," zegt Liet, "ter voorbereiding op III heb ik II negen keer gekeken om de look and feel goed te krijgen. Ik ben zelfs genomineerd voor een AVN award voor Best New Starlet. Door het gelazer met mijn ouders kon ik niet naar de ceremonie, maar ik heb hem toch niet gewonnen." "Oh, ok," zegt Berend, "Dan is dat mijn fout, sorry." Liet grinnikt even, "Dat moet ook," zegt ze, "III wordt veel beter ontvangen dan II die in de adult pers is afgefikt. De discussie is nu of deel I of III beter is." "Stuur je het filmpje door naar de advocaat?" vraagt Pleuni. De telefoon van Liet bliept al. "Ze heeft het ontvangen," zegt ze na het bericht bekeken te hebben, "Dat was een goed idee van je, Berend, om meteen een live video naar mij te sturen." Haar telefoon meldt een inkomend gesprek. "Toch niet weer jouw ouders?" vraagt Pleuni bezorgd. "Nee," zegt Liet en neemt het gesprek aan, "Hallo Nelle, heb je het filmpje kunnen bekijken?" vraagt ze. "Ja," zegt Nelle van de andere kant van de verbinding, de advocate van Jeremy, "Hier kan ik wel wat mee. Het komt helemaal goed, ik ga dit voor je regelen." In de opvolgende dagen krijgen de ouders van Liet een contact verbod opgelegd met een dwangsom van € 15.000 per overtreding omdat zij, aldus Nelle tegen de rechter, "Over zeer diepe zakken beschikken en bij een lagere dwangsom hun intimiderende stalking voort zullen zetten." Daarom is er ook geen maximum opgelegd. Uiteraard negeren de ouders dit, maar nadat er, via de rechter, voor € 120.000 beslag is gelegd op de bankrekening om de dwangsom te betalen, beseffen ook zij dat het voorbij is. Liet is dolgelukkig met de uitkomst en knapt steeds verder op nu ze definitief bevrijdt is van haar stalkers. Toch geniet ze nog van de rust op de boerderij en overdenkt ze haar terugkeer naar haar werk. Door de uitkering van de opgelegde dwangsom hoeft ze dit voor het geld voorlopig niet te doen en kan ze zich volledig op haar herstel richten. Op een dag neemt Jacques Pleuni even apart. "Ik heb nieuws van mijn vader," zegt hij, "ten eerste dat Gert-Jan en Nicole gaan trouwen en dat ze jou willen uitnodigen op de receptie want zonder jouw hulp had Gert-Jan nooit de stap naar haar durven zetten." Pleuni glimlacht. "Dat is erg lief van ze," zegt ze, "Maar zou een beetje ongemakkelijk zijn én ik kan de boerderij niet zomaar alleen laten. Ik stuur wel een bos bloemen." "Oh," zegt Jacques, "dat doet mijn vader ook. Doe je mee?" Pleuni knikt. "Prima," zegt ze. "Ten tweede, aangezien Liet hier zo goed herstelt; mijn vader maakt zich zorgen over Sybrand. Sinds zijn kind geboren is, heeft zijn vrouw alleen nog maar aandacht voor de kleine. Sybrand komt nog steeds naar Pa, maar meer dan eens heeft één van de meiden hem huilend aan haar borst gehad en begint hij in te storten. Kan hij hier een tijdje komen logeren om te ontstressen en bij te komen?" "Goh, zeg," zegt Pleuni, "Met Liet kon dat nog, maar voor Sybrand heb ik echt geen plek." "Sybrand zou eventueel in hotel Y tristwah van die Welshman Dougal McAdams, kunnen blijven overnachten en dan de dagen hier zijn, volgens hetzelfde principe als bij Liet," zegt Jacques. "Tja," zegt Pleuni, "het is toch echt iets anders dan bij Liet. Met Sybrand heb ik meerdere keren geneukt toen ik zwanger was. Een klant. Een goede klant, maar een klant." Ze zucht. "Vooruit dan maar," zegt ze, "als hij ons maar niet in de weg loopt." Vier dagen later, in de ochtend als iedereen nog aan het ontbijt zit, arriveert Sybrand. Vroeg, want op een boerenbedrijf begint de dag vroeg. Net als toen Liet aankwam schrikt Pleuni. Het haar van Sybrand is grijs en onverzorgd. Hij heeft een grauwe huid en is mager geworden. Zijn ogen zijn bloeddoorlopen en doods, maar ze lichten op als hij Pleuni ziet. "Grietje," zegt hij en Pleuni lacht even. "Zeg maar gewoon Pleuni hoor, Grietje is de naam die ik daar gebruikte," zegt ze. Ze omhelzen elkaar en Sybrand slaakt een zucht die uit zijn tenen lijkt te komen. "Mijn leven is nu echt zo enorm kut," zucht hij. Ze laten elkaar los en Pleuni stelt de anderen voor. "Nou, Jacques ken je natuurlijk. De man rechts naast hem is mijn hulp en zijn partner Farrokh. Links van hem staat mijn andere steun en toeverlaat, Berend. Normaal gesproken loopt Liet hier ook rond, maar zij is actrice en heeft een auditie." Er worden beleefdheden uitgewisseld en de mannen gaan aan het werk terwijl Pleuni en Sybrand aan de koffie gaan. "Sybrand, vertel," zegt Pleuni en ze leunt achterover. Sybrand zucht en begint te vertellen, "Ik had je al verteld dat mijn vrouw zwanger was. Toen wij afscheid namen moest Hilde nog twee maanden. Inmiddels is ze bevallen van een gezonde dochter en ze vindt het nog steeds fantastisch. De baby is nummer één en op die lijst staat geen nummer twee. Gelukkig kon ik met de andere vrouwen bij Jeremy neuken, maar de lol was er af. Niet zozeer na jouw vertrek, maar wel nadat Hilde bevallen was. De arts zei toen nog tegen me, ‘Nou, mijnheer van den Slettenaeijer, met een maand of drie mag u er weer in', zei die arts en Hilde keek hem aan. ‘Echt niet!' zei ze en richtte zich op de baby. Zelfs de arts snapte het niet. Hilde richt zich nu vierentwintig uur per dag, zeven dagen in de week op het kind. Daarom zijn we gescheiden. Haar grootouders...nee, overgrootmoeder heeft haar een legaat nagelaten, uit te keren bij de geboorte van haar eerste kind. Dat was toen één miljoen gulden, maar dat geld groeide door naar ongeveer vier miljoen euro. Dus hoef ik, gelukkig, geen alimentatie te betalen, ook geen kinderalimentatie." "En nu?" vraagt Pleuni, "Wat ga je nu doen?" Sybrand haalt zijn schouders op. "Ik heb geen idee. Op de zaak houdt een interim de boel draaiende maar ik sleep me door de dagen. Ik wil hier, op jouw boerderij, tot rust komen. Ik begrijp van Jacques dat die Liet ook ingestort was, maar hier helemaal is opgeknapt," zegt hij. Pleuni knikt. "Dat klopt," zegt ze, "Ik denk dat ze binnenkort voldoende aangesterkt is om te kunnen vertrekken." Sybrand knikt. Hij komt met Pleuni overeen dat hij haar per maand tweehonderdvijftig euro zal betalen voor eten en drinken en verblijf en hij wandelt de dag een beetje heen en weer. Al wandelend komt hij bij de caravan van Liet uit. Haar Alfa MiTo staat ernaast geparkeerd, maar Sybrand kan niet weten dat die bij haar hoort. Hij wandelt om de caravan heen, goedkeurend knikkend. Hij loopt naar de deur om even naar binnen te spieken, maar hij krijgt het kunststof bijna in zijn gezicht want Liet opent net op dat moment de deur en loopt hem vervolgens bijna omver. "Oh sorry!" roept ze uit, "Ik had u niet gezien." "Nee, mijn excuus," zegt Sybrand, "ik wilde net aankloppen om mezelf aan u voor te stellen." Hij steekt zijn hand uit. "Mijn naam is Sybrand van den Slettenaeijer. Ik logeer hier niet, maar zal hier rondwandelen om tot rust te komen." Liet bekijkt de man voor haar even en constateert dat hij, zodra hij fit en gezond is, en er niet zo slecht uitziet als nu, niet onaantrekkelijk is. De grijze haren geven hem wat caché. "Oh," zegt Liet, "daarom ben ik ook hier. Mijn naam is Liet," en ze schudt zijn uitgestoken hand. "Gaat het met u ook even niet goed?" Sybrand knikt. Hij zucht. "Wilt u het horen?" vraagt hij. Liet stapt naar buiten, sluit de caravan en zegt, "Ja hoor, maar wel tijdens het lopen, het is al bijna etenstijd." "Is het al zo laat dan?" vraagt Sybrand verbaasd. Liet kijkt op haar telefoon. "Ja," antwoordt ze, "net voor zes uur. Loopt u mee?" "Graag," zegt hij, "dan heb ik toch een aardig eindje gewandeld." "Eet u ook mee?" vraagt Liet. Hij knikt. Onderweg verteld hij zijn verhaal, hetgeen u al hebt kunnen lezen en ik dus niet nogmaals voor u hoef op te schrijven. Na het eten lopen de twee rustig over het weiland. Liet behoedt Sybrand tweemaal voor een stap in een koeienvlaai. Bertha Negen ziet de twee lopen en wandelt naar hen toe. Verbaasd kijkt Sybrand naar de koe die voor hen staat. Die verbazing daalt niet als hij ziet hoe Liet het dier omhelst en een warme knuffel geeft. Liet ziet zijn gezicht en zegt, "Bertha Negen is een echte knuffelkont. Het is heel rustgevend, probeer het maar eens." Weifelend legt Sybrand zijn armen om de nek van het dier. Langzaam dringt de warme in hem door en de kalme ademhaling werkt inderdaad om hem rustig te krijgen. Een half uur blijven ze staan, in innige omhelzing met de koe die een beetje staat te herkauwen. Liet laat als eerste los. Doordat zijn arm gedeeltelijk over haar arm lag, laat Sybrand ook los. "Je hebt helemaal gelijk," zegt hij, "het werkt inderdaad erg kalmerend." Liet glimlacht. "Hoe laat is het?" vraagt hij en ze kijkt weer op haar telefoon. "Tegen negen uur," zegt ze. "Oh," zegt hij, "dan ga ik maar eens terug naar mijn hotel." Ze lopen terug naar de boerderij en de Lancia van Sybrand. "Ah," zegt Liet, "is die Thesis van jou? Ik zag hem al staan. 2.4 JTD, zo'n lekkere vijfcilinder, leer, automaat." Weer is Sybrand verbaasd. "Een jonge vrouw met kennis van Italiaanse auto's?" Liet lacht even. "Mijn eerste werkgever, die nu mijn manager is, is gek van Italiaanse auto's. Hij had een Alfa 166 en nu een Giulia V6. Door hem heb ik de MiTo. Prachtige auto's en als je ze netjes onderhoudt dan zijn ze vrijwel probleemloos." "Jouw manager?" vraagt Sybrand, "wat voor werk doe je dan dat je er een manager voor nodig hebt." Liet giechelt even, "Ik werk... werkte, nee, werk nog steeds... heb even pauze van mijn werk als adult actrice, pornofilms en fotoshoots, of heb je daar problemen mee?" Sybrand lacht even, "Ik heb Pleuni leren kennen toen ze als prostitué bijkluste, dus nee. Geen probleem mee. Heb je in iets gespeeld dat ik zou kennen?" "Misschien," zegt Liet, "maar er worden zoveel adult films gemaakt. Ik heb een behoorlijk grote rol gespeeld in European Bitches III." "Oh," zegt Sybrand, "I ken ik, in Portugal, II speelde in Italië, maar die was zo slecht. Ik wist dat III was uitgekomen, maar omdat II zo'n enorme bagger was, ben ik niet gaan kijken." "Nou," zegt Liet, "maak je geen zorgen. III is echt heel veel beter dan II. De producenten, schrijvers en iedereen die verder meewerkte aan II wilde zich revancheren en, volgens de kenners en dat zeg ik niet alleen omdat ik er in meespeel, is dat ook gelukt. Ik ben zelf genomineerd voor een AVN award voor Best New Starlet. Niet gewonnen, maar toch." "Mmm," zegt Sybrand, "Misschien moet ik hem dan toch maar een keer gaan kijken. Als ik er weer behoefte aan heb. Nu nog even niet." Liet knikt. "Dat begrijp ik," zegt ze, "Kom eerst maar eens weer rustig tot jezelf. Ik heb hem trouwens op DVD, als je zou willen kunnen we hem een keer samen kijken?" Sybrand kijkt haar aan. "Een film kijken met één van de acteurs erbij; ja. Dat lijkt me wel leuk. Maar is hij nu al uit op DVD dan?" Liet glimlacht even, "Nee," zegt ze, "hij draait nog in de bioscopen en dat is al één keer verlengd. Iedere acteur of actrice, die het wilde, kreeg de film mee op DVD. Uiteraard niet voor verkoop of publieke vertoning." "Uiteraard," zegt Sybrand, "Ja," vervolgt hij, "dat lijkt me wel leuk. Wanneer vertrek je hier, ik begrijp van Pleuni dat je weer weggaat." "Dat weet ik nog niet," zegt Liet, "Ik probeer mijn appartement te verkopen en dan iets terug te kopen, maar er is nog geen acceptabel bod gedaan. Daarnaast twijfel ik of ik met mijn spaargeld iets moet kopen of voor een hypotheek ga of een mix, maar dan is vast werk wel fijn. Ik blijf nog even hier." "Mooi," zegt Sybrand, "Dan zie ik je vast wel weer. Fijne avond en dank je dat je naar me geluisterd hebt." Liet glimlacht. "Toen ik hier net was," zegt ze, "deden Jacques, Farrokh en Pleuni dat voor mij. Gewoon luisteren. Jacques weet ook wat hij moet vragen en zeggen, maar Farrokh en Pleuni zijn ook schatten. Dat heeft me enorm geholpen, ik ben er nu graag voor iemand anders met dezelfde problemen." "Dank je," zegt Sybrand nogmaals, stapt in zijn Lancia, doet zijn gordel om, start de machtige vijfcilinder, zwaait nog een keer naar Liet, haalt de handrem eraf en rijdt weg. Eénmaal op zijn hotelkamer zoekt hij op zijn laptop naar European Bitches III; vindt gloeiende recensies en constateert dat de trailer alleen al beter is dan het hele tweede deel uit de reeks. Vanaf de veranda van de boerderijwoning kijken Pleuni en Berend onder het genot van een koude Grolsch naar de twee. "Mooi," zegt Pleuni, "Ik ben blij dat Liet met hem kan praten en naar hem kan luisteren want toen ze hier was sprak ze tegen mij. En het is dat ik kon merken dat het haar goed deed, want ik kon er niet zo goed tegen." Berend knikt. "Het moet je, denk ik, ook een beetje liggen. Heb jij jouw bier op?" vraagt hij. Pleuni kijkt naar het bodempje dat nog in de beugelfles zit. "Bijna," zegt ze, "hoezo?" "Jij zou me helpen met het losmaken van het carter van de LandCruiser?" zegt hij, "Heb ik je vorige week gevraag en vanmorgen ook nog eens twee keer." "Oh," zegt ze, "help me even. Waarom moet het carter los?" "Omdat," zegt Berend, "iemand, en ik noem geen namen, ooit op een boomstronk de achteras er onder vandaan gereden heeft. Die persoon is, anoniem, eerst met het carter over de stronk gereden en heeft er zo een deuk in geslagen. Dat roest nu." "Oh," zegt Pleuni, "Geen idee wie dat is geweest. Maar hoe kan een carter roesten? Het is toch ‘waar olie zit, zit geen roest'?" Berend knikt. "Dat klopt," zegt hij, "Aan de binnenkant zit olie, aan de buitenkant niet en daar zit dan wel roest," doceert hij. "Heb ik echt toegezegd om te helpen?" vraagt Pleuni. "Ja," zegt hij, "dat heb je. Je zei het toen je Jacques en Farrokh uitzwaaide." "Kut," vloekt Pleuni nu ze zich het herinnerd, "dat heb ik inderdaad gezegd." Ze giet het laatste beetje van het globaal superieure bier in haar keel en staat op. "Vooruit dan maar." Berend zet zijn lege flesje weg en loopt met Pleuni naar de schuur waarboven hij zijn slaap- annex woonruimte heeft. De LandCruiser staat stevig op de brug, gezekerd met twee extra spanbanden. "Ok," zegt Pleuni, "Wat is het plan?" Berend wijst. "Als jij daar het carter vasthoudt, dan zal ik de laatste twee bouten losdraaien. Dan zou die los moeten komen. Hoop ik." "Zit er nog olie in?" vraagt ze, "ik wil niet onder komen te zitten. Een wet T-shirt vind ik niet zo erg, maar niet gebruikte motorolie." "Oh," zegt Berend, "dus een wet T-shirt kan dus wel," en hij lacht. Pleuni haast zich om te zeggen, "Dat is geen uitnodiging!" Ze pakt het carter op de aangewezen plekken vast en Berend draait met een ratel de twee overgebleven bouten los. Hij legt ze op de rijplaten van de brug. "Ehm," zegt Pleuni, "Ik voel geen enkele beweging." "Dat kan," zegt Berend, "na zoveel jaren zit het ook echt wel vast. Die hebben ze ooit, in de jaren tachtig, in Japan er onder gezet en nu, in 2018, trekken wij hier in Nederland de boel weer los." "De olie is eruit?" vraagt Pleuni nogmaals. "Ja," zegt Berend, "ik heb het er al uit laten lopen, maar je krijgt nooit alles eruit en met die deuk zit er nog meer in. Maar je moet wel." Hij gaat tegenover Pleuni staan aan de andere zijde van het carter. "Ik duw," waarschuwt hij. Pleuni zet zich schrap. Berend duwt. De auto schudt even, maar verder gebeurt er niets. "Ik voel ook geen enkele speling," zegt Pleuni. "Duw!" roept Berend en zet meer kracht. Het carter wijkt niet. "Duw jij eens even," vraagt hij. Pleuni duwt. Niets. "Nou," bromt Berend, pakt een rubberen hamer en zegt, "Kapot is die toch al. Mep!" roept hij. Pleuni zet zich schrap en hij slaat. De klappen van de rubberen hamer klinken hol, maar komen aan. "Hij raakt los!" roept Pleuni. Met een schok schiet het een stukje los en blijft voor de helft hangen. "Kut," vloekt Berend als hij kijkt, "Daar past geen koevoet, bandenlepel of zelfs een schroevendraaier tussen." Pleuni pakt de onderzijde, daar waar het nog wel vast zit, beet en zegt, "Gewoon handwerk, ik probeer het wel op te vangen." "Ok," zegt Berend, "Let op." Hij geeft een ruk aan het carter en olie klotst over de rand, over de handen van Pleuni. "Gatver," vloekt ze en ze probeert, hand voor hand, om het los te schudden. "Ok," zegt ze en pakt het carter weer vast. Berend geeft een nieuwe ruk aan het metaal. Wederom klotst er olie over de rand, over de handen van Pleuni en nu ook langs haar armen naar beneden om via haar oksels op haar zij en haar T-shirt te komen. "Kijk even uit!" roept ze. "Sorry," zegt Berend. Hij pakt het carter anders vast en geeft een nieuwe ruk. Het gevolg is ditmaal dat er olie recht op hem afkomt. Het heeft te weinig vaart voor een vloedgolf, maar komt wel op zijn borst terecht en ook zijn T-shirt is in no-time doorweekt met de pikzwarte vloeistof. "Dat is dus het tweede shirt dat weg kan," bromt hij. Hij duwt het carter omhoog en omlaag. Hij zet bewust heel weinig kracht en probeert het zo door maar te blijven bewegen los te wrikken. Helaas is ook dit geen effectieve behandeling; één derde zit vast en blijft vast. Een nieuwe ruk naar beneden, met kracht. Een kleine golf olie over Berend heen, zijn shirt is nu doorweekt en zijn korte broek is nu ook meer zwart dan bruin. "Dit is toch ook niet te geloven," zucht hij. Hij pakt een zaklamp en kijkt, tegen Pleuni aanleunend, naar het deel dat zo enorm weerbarstig is. "Nee," zegt hij, "ik begon al aan mezelf te twijfelen, maar ik heb echt alle bouten losgedraaid en eruit gehaald." De zaklamp wordt op een doek gelegd om te kunnen uitlekken van de olie die Berend er via zijn besmeurde handen op achter gelaten heeft. "Dat ding zal godverdomme los gaan," vloekt hij, pakt de rand beet en gaat er met zijn volledige, en niet onaanzienlijke, gewicht aan hangen, zijn benen opgetrokken. De vijfenzeventig kilo van Berend zijn dan toch meer dan dat het carter kan weerstaan. Met een luide * KRAAAAAK * scheidt hij zich van het onderblok van de Toyota. Dan volgen de gebeurtenissen elkaar in een hoog tempo op. Het carter valt, glipt tussen de geöliede handen van Pleuni door. Het kantelpunt ligt bij de handen van Berend en daardoor komt het scheef te hangen. Het grootste deel van de olie die zich nog in de bak bevond, valt nu over Pleuni heen, gelukkig niet over haar gezicht. Berend valt, landt netjes op zijn voeten, maar doordat het volledige momentum van het carter nu op zijn beöliede handen komt, verliest ook hij de grip en valt het metalen ding nu op de grond; op de tenen van Pleuni, die gelukkig werkschoenen met stalen neuzen draagt. Hierdoor ondervindt zij geen pijnlijke gevolgen van de landing, maar kantelt het carter opnieuw en zwiept het laatste beetje olie op de blote benen van Berend. "Kut," vloekt hij. "Nogal," zegt Pleuni droog met een uitstekend gevoel voor understatement. "Kom," zegt hij, recht zich en wenkt haar, "onder de douche. Als de olie droogt krijg je het met geen mogelijkheid meer van je af." "Maar," zegt Pleuni, "we kunnen niet naar de boerderij, anders smeren we alle onder!" Berend wijst omhoog. "Hier," zegt hij, "bij mij." Pleuni kijkt naar de grond. Zowel haar schoenen als die van Berend zitten onder de olie. "Ik weet wat," zegt hij en pakt een grote stapel van de dikke, grijze poetsdoeken. "Kom," zegt hij. Ze lopen naar de trap, voetsporen achter latend. Berend pakt twee doeken en legt ze op de tree. Dan twee doeken twee treden verder. Voorzichtig lopen ze naar boven. Ze passen op dat de doeken niet blijven plakken aan hun schoenen en Berend legt steeds verse klaar. Met grote stappen komen ze boven en maken ze hun pad naar de douche. "Kom," zegt Berend en duwt Pleuni eronder, "We moeten samen." "Ja, maar, ja maar, maar," protesteert ze maar Berend draait de kraan al open en stapt bij haar in de verrassend ruime cabine. Het warme water dwarrelt om hen heen. "Hé!" zegt Pleuni verbaasd. "Ik heb een andere douchekop gemonteerd," verklaart Berend. Ondanks de rustige waterval zijn de twee al snel doorweekt, ditmaal van het water. Berend doet een stapje naar achteren, haalt even diep adem en trekt zijn shirt over zijn hoofd uit. Hij gooit het in de lege emmer die toevallig nog boven stond van de week ervoor toen hij zo misselijk was. Het water wast de olie van zijn lijf, maar in zijn broek. Hij bukt, ontknoopt zijn schoenen en, omdat hij er toch is, meteen die van Pleuni. Ze stapt eruit en Berend zet de twee paar op de resterende stapel poetsdoeken. Met veel moeite lukt het hem om haar zeiknatte sokken van haar voeten te krijgen. Zijn eigen sokken volgen met gelijke inspanning. Hij komt overeind, trekt zijn broek en boxer uit en gooit ze in de emmer. Poedelnaakt staat hij voor haar. Hoewel... de olie zit nog op veel plekken op zijn lichaam. Het bovenste deel van zijn borstkast is weer vrij, maar zijn buik, armen, billen, liezen, benen en lul zijn nog bedekt. "Nu jij," zegt hij. Pleuni protesteert, maar vooral voor de vorm. Ze weet dat ze niet met de kleren aan kan blijven. Ze probeert haar T-shirt over haar hoofd uit te trekken, maar Berend moet meehelpen. "Houd je adem in, anders leer je wat waterboarden is," zegt hij. Ze voldoet en even later ligt ook haar shirt in de emmer. Haar BH, ooit lichtbeige, heeft nu een mooi ontwerp gekregen, met alle olievlekken erop. "Ehm..." probeert ze. "Ja, die ook," zegt Berend. De BH belandt in de emmer, haar korte broek en slipje volgen. ZE staat nu ook naakt onder de douche. Nou ja, naakt... Haar borsten zijn grotendeels bedekt met olie, haar buik en rug idem dito. Haar armen zijn inmiddels weer redelijk vrij, maar haar oksels weer niet. Haar billen en benen hebben een hip tijgerprintpatroon gekregen. Haar kutje, toch meer verborgen, is nog vrij, maar het mengsel van olie en water druipt er heen. "Draai je maar om," zegt Berend en overhandigd haar een stuk zeep. "Hier, kun jij jouw voorkant mee wassen, dan doe ik jouw rug." Pleuni accepteert het stuk en begint haar borsten ruimhartig in te zepen. Even later voelt ze ook de warme handen van Berend op haar rug. Ze moeten beiden intensief boenen om het goedje eraf te krijgen. Keer op keer glijden haar handen over haar tepels. Die trekken zich niets van de hele situatie aan, reageren slechts op de aanraking en richten zich op, onder de stimulatie van Pleuni en ze moet toegeven dat ze het van de handen van Berend ook warm krijgt. Ze merkt zelfs dat ze, tussen haar benen, ook nat wordt. Krachtig glijden zijn handen over haar schouders, haar rug, haar heupen. Even aarzelt hij maar laat zijn handen dan ook over haar billen glijden. Ze vermand zich en boent haar buik schoon, wat haar makkelijk af gaat. Dan concentreert ze zich op haar oksels die zich ook makkelijk laten ontdoen van de oliesmurrie. Pleuni kan een kreun niet onderdrukken als Berend haar billen uit elkaar trekt en daar het kleine beetje olie wegspoelt. Hij bekijkt haar nog eens goed. "Ja," zegt hij, "ik denk dat ik alle olie nu van jouw rug en kont af heb. Ook jouw benen zijn schoon." "Mooi," hijgt ze, "dank je. Ik heb de voorkant ook schoon gekregen." Ze draait zich om en ziet dat het geheel Berend ook niet onberoerd gelaten heeft. Zijn stijve lul wijst precies naar haar kutje en ze kijkt er ook meteen en lang naar. "Sorry," zegt hij, "dit wilde ik niet, maar ik was bezig met jouw rug en jouw billen en het windt me op." Pleuni glimlacht even. "Laat ik het maar als een compliment zien," zegt ze. Dan ziet Berend haar stijve tepels. Een schok trekt door zijn lul. "En jij?" vraagt hij en wijst op haar schone borsten. "Ik ook," zegt ze, "Kom, draai je om." Hij draait zich om en terwijl Pleuni op zijn rug aan het boenen is, wast hij zijn borst, armen en buik. De eerste twee vallen mee, op zijn buik hecht de olie inmiddels beter. Het kost hem moeite de drab weg te krijgen en aangezien Pleuni zijn billen aan het schrobben is, werkt zijn concentratie ook al niet te best. Hij kan een kreun niet onderdrukken als Pleuni zijn billen uiteen trekt en daar het kleine beetje olie wegspoelt. Ze bekijkt hem eens goed. "Ja," zegt ze, "alle olie is nu wel weg, draai je maar weer om." Berend doet dat, maar ook meteen een stap om in de straal met water te komen te staan. Bijna botsen ze. Zijn lul glijdt tussen haar benen, haar borsten drukken tegen zijn borst en hun monden bevinden zich op korte afstand van elkaar. Ze hijgen en kijken elkaar diep in de ogen. Pleuni leunt naar Berend en kust hem vol op zijn lippen. Gewillig opent hij zijn mond en zuigt haar tong naar binnen. Wild slaan ze hun armen om elkaar en drukken zich lichamen plat. Pleuni trekt haar rechterbeen omhoog en haakt het om zijn linkerbeen. Soepel glijdt de ledemaat weer naar beneden, met dank aan de olie. Het brengt haar weer terug. Ze lost het contact met Berend, doet een kleine stap naar achteren en zeept haar handen goed in. Met beide handen begint ze zijn lul schoon te maken. De olie, die daar nog wel is achtergebleven, is hardnekkig, ze moet vrij veel kracht zetten. Berend kreunt toch, ondanks de vrij hardhandige behandeling en zijn voornemen het niet te doen. Als ze tevreden is met de schoonmaak laat ze zijn stijve los en spoelt de resterende zeep weg. Dan kijkt ze hem even aan het gaat op haar knieën voor hem zitten. Zijn stijve lans; schoon, de eikel ontbloot en glimmend van het voorvocht en douchewater, staat voor haar gezicht. Ze kijkt ernaar terwijl ze haar handen weer inzeept. De eikel, strak. De aderen dik. De lichte kromming omdat een lul bijna nooit kaarsrecht is. En dan doet ze wat ze sinds Joost Maaijer in het laatste jaar van de MBO niet meer gedaan heeft: ze opent haar mond en laat haar hoofd erover glijden. Berend kreunt. Zachtjes likt ze met haar tong over zijn eikel, rilt ze even als ze een minuscuul restje zeep proeft, maar verder concentreert ze zich op het schoonboenen van zijn benen. Ook zijn voeten vergeet ze niet. Doordat ze zijn pik in haar mond heeft kan ze niet naar beneden kijken, dus doet ze extra haar best om alles te reinigen. Als ze ervan overtuigd is dat ze alle olie heeft kunnen verwijderen, laat ze zijn lul uit haar mond ontsnappen zodat ze kan kijken. Als zijn eikel haar lippen verlaat slaakt Berend een zucht. Tot haar genoegen is het haar gelukt om alle olieresten van zijn benen en voeten te verwijderen. Ze staat weer op. Even kijken ze elkaar aan, dan vinden hun lippen elkander. Kort, want ook de benen en voeten van Pleuni moeten nog schoon. Berend gaat op zijn knieën zitten. Tja, bij hem stak en steekt er iets uit, bij Pleuni en alle andere vrouwen is het, grotendeels, ingebouwd. Daarom kan hij zich concentreren op het grondig schoonmaken van haar benen en voeten. Al die tijd bevindt haar vagina zich voor zijn neus, pas als laatste richt hij zich daarop. Ze zet haar benen wijd om hem volledige toegang te geven. Hij bekijkt haar gehele schaamstreek minutieus en krabt twee kleine zwarte vlekjes weg. Dan legt hij zijn mond op haar lippen en likt van onder tot boven door. Pleuni kreunt als ze het voelt en slaakt een klein gilletje als hij haar klitje raakt. Hij proeft haar sappen, ondank het douchewater, evenals een beetje achtergebleven zeep waarbij ook hij die specifieke smaak niet kan waarderen. Hij zuigt haar schaamlippen in zijn mond, kauwt er zacht op en voelt hoe Pleuni siddert. Hij laat haar los en staat op. Ze zoenen terwijl hij de kraan dicht draait. Hij tilt haar op en draagt haar in zijn sterke armen naar zijn bed. Voor alle volledigheid wil ik vermelden dat dit een toevallige actie is en dat Pleuni ook prima in staat is om Berend op te tillen en in haar sterke armen naar zijn bed te dragen. Nat van het water en nat van geil wordt ze op het bed gelegd. Berend kruipt op haar. Hun tongen dansen om en tegen elkaar en hun lichamen kronkelen. Berend kneedt haar borst, Pleuni slaat haar benen om zijn heupen en klemt hem vast. Met één arm onder haar lichaam en één hand op hand op haar borst kan hij alleen met zijn heupen naar voren. Hij voelt hoe zijn eikel haar schaamlippen beroerd en drukt door. Voor het eerst sinds Gert-Jan bij haar afscheid van het bordeel van Jeremy, wordt ze gepenetreerd door een echte, stijve, menselijke lul. Voor het eerst sinds ‘Manke' Krelis de Wolf in het eerste jaar van de MBO, glijdt een harde pik zonder bescherming in haar schede. Ok, Jeff heeft haar zwanger gemaakt, maar dat was wel met een condoom. Dat een vergiet meer bescherming zou bieden, wist ze toen nog niet. Ze kreunt van genoegen en duwt met haar hakken Berend dieper in haar lichaam. Kalm begint hij in haar te stoten en zijn uithoudingsvermogen bij Laurentine was geen toeval. Zijn lul lijkt elk puntje van haar vagina te raken, zijn tong verkent haar mond en elke keer als hij echt diep in haar stoot, tikt hij haar klit aan. Ze kreunt en kermt in zijn mond en verstijft als haar orgasme door haar lichaam rolt. Hij wacht even tot hij voelt dat ze weer kalmeert en het knijpen van haar kutspieren voorbij is. Even kalm als ervoor neukt hij haar verder. De spanning bouwt zich opnieuw in haar lichaam op. Haar liezen tintelen, haar kutje klopt en ze heeft geen controle meer over haar spieren. "God," kermt ze, "ik kom alweer," en met een diepe zucht voelt ze hoe haar sappen uit haar kut worden geperst, langs de doorpompende pik van Berend, naar buiten. Ditmaal stopt hij niet en verhoogt hij zelfs zijn tempo. "Ohhhh," kreunt Pleuni die zelfs niet eens meer kan tongen. Berend knabbelt in haar nekt en schrikt zelfs als ze met een luide gil voor de derde keer klaarkomt. Ze begint te huilen van genot. "Stop," snikt ze, "Stop, ik kan niet meer." "Ik ben er bijna," hijgt Berend. Ze kust hem zacht, "Ik kan echt niet meer, sorry." Aangezien hij een gentleman is, trekt Berend zich terug uit haar kutje. Een lang, slurpend geluid begeleidt de terugtocht en een klein stroompje van haar vocht volgt, langzaam het bed op. Hitsig wipt zijn pik op de eigen kracht omhoog. Ze kruipt omlaag, "Kom omhoog," zegt ze, "En neuk me in mijn mond." "Weet je het zeker?" vraagt hij, "Ik kom bijna en ik weet niet of ik me in kan houden en dan doorram." "Doe maar," zegt ze en ze tikt tegen zijn bil. "Ok," zegt hij, "maar ik heb je gewaarschuwd." Hij kruipt omhoog en zet zijn knieën naast haar schouders. Hij buigt voorover en gaat op zijn buik liggen, met zijn buik boven heet hoofd. Ze hapt zijn bungelende staaf naar binnen en Berend begint haar in haar mond te neuken. Zijn start is weer kalm, maar al snel gaat hij los en stoot hij op hoog tempo tot diep in haar keel. Pleuni is zelf verrast hoe kalm ze blijft. Ze voelt hoe zijn stoten onregelmatig worden en hoe zijn pik nog iets groeit. "Jaaaaaaaaaaaaaahhhhhh..." brult Berend en hij schiet zijn zaad in de mondholte van Pleuni. Ze slikt het rustig door en ontvangt elke straal met een door haar onverwacht genoegen. Pas als ze de laatste druppels uit zijn pik begint te zuigen, realiseert hij zich hoe hij erbij ligt en komt hij overeind. Zijn pik glimt van het speeksel van Pleuni en langzaam krimpt het orgaan tot reguliere proporties. Hijgend gaat hij naast haar liggen. Ze liggen op hun rug en wachten tot hun ademhaling weer is genormaliseerd. Iemand moet wat zeggen, maar wie van de twee? "Wauw," verbreekt Pleuni de stilte. "Ja," zegt Berend. "Wat doen we hiermee?" vraagt ze. "Ik weet het niet," zegt Berend, "Ik weet niet goed hoe ik dit moet lezen." Ze richt zich op en kijkt hem aan. "Twee volwassen mensen met hoge nood?" stelt ze voor. Hij kijkt haar aan. "Dat had ik wel, de laatste keer was met Laurentine toen ze me pijpte. En bij jou?" vraagt hij. Ze antwoordt met een tegenvraag, "En de laatste keer neuken?" vraagt ze, "wanneer was dat, voor jou?" Hij denkt even na, "Dat... was... op... de boerderij in Friesland. De vrouw van de boer kwam nogal tekort op dat gebied en aangezien ik toch op het punt van vertrekken stond... ik heb haar toen van achteren genomen, in de keuken. Tien minuten later schudde ik de hand van haar en die van haar man en vertrok. En jij?" vraagt hij, "Dan wil ik het van jou ook weten." Ze glimlacht even. "De laatste keer was met Gert-Jan in het bordeel. De laatste die zijn zaad in me loosde was Jeff, maar dat kwam door het lekke condoom. Daarvoor was het Krelis die Wolf die zijn zaad in me spoot." "En de laatste keer in jouw mond? Dan wil ik ook meteen alles weten," zegt Berend. "Ik ben nog nooit in mijn mond geneukt," antwoordt Pleuni, "en pijpen heb ik nooit vaak gedaan en er is er maar één die in mijn mond is klaargekomen en dat is Nick van der Poel, laatste jaar lagere school." Ze draait zich om en gaat op haar zij liggen met haar gezicht naar hem toe. "Echt de laatste keer bij Laurentine?" vraagt ze. Hij knikt. "Maar je hebt het dan ook niet zelf gedaan? Jezelf afgetrokken?" vraagt ze door. Berend knikt, "Ook dat niet," zegt hij. "Wow," zegt Pleuni, "En nu?" vraagt Berend, "de vorige keer dat ik mijn werkgever neukte vertrok ik." "Oh nee, nee, nee!" roept Pleuni verschrikt uit, "Ga alsjeblieft niet weg. We hebben je hier veel te hard nodig!" "Ik wil ook niet weg," zegt hij, "ik heb nu een plekje gevonden waar ik me thuis voel en gewaardeerd word. Bij mijn vorige werkgevers moest ik steeds weg, meestal omdat het werk ophield. Hier groeit het alleen maar." "Oh, gelukkig," zegt Pleuni, "je liet me al schrikken." Ze zwijgt even. "We zijn twee volwassen mensen en we kunnen hier gewoon mee omgaan. We hadden dit allebei nodig..." zegt ze, maar Berend onderbreekt haar. "Ja, nogal," zegt hij, "Het was vrij veel wat ik spoot en jij kwam twee keer klaar." "Drie," corrigeert ze hem, "en ik zeg ook niet dat we dit moeten negeren en ontkennen, maar gewoon verder gaan en misschien gebeurt het nog een keer." Berend knikt. "Prima," zegt hij, "maar, eh... en nu? Op practisch gebied?" "Hoe bedoel je?" vraagt ze. "Nou," zegt hij, "Al jouw kleren liggen in de emmer. Ik kan zo schone spullen pakken. Loop jij in jouw nakie naar de boerderij?" "Waarom niet?" bluft Pleuni, "Er is toch niemand. Ik moet alleen even schoenen lenen." Berend grinnikt. "Ik heb wel slippers die je mag lenen, maar weet je zeker dat er verder niemand is?" Pleuni knikt. "Ik ben er zeker van," zegt ze. Berend twijfelt, maar Pleuni staat al op. Ze kijkt om zich heen. "Waar... eh... waar heb je die slippers liggen?" vraagt ze. Berend wijst op het TV meubel van een toonaangevend Zweeds woonwarenhuis, alwaar men ook heerlijke gehaktballetjes verkoopt, dat niet als zodanig gebruikt wordt. Ze loopt er naar toe. "Meest linker lade, die grote," dirigeert hij. Soepel bukt ze voorover. Daarmee opent ze haar billen en spreidt haar poesje, precies in het zich van Berend die onhoorbaar zucht bij het zien van al dit moois. Al snel vindt ze een geschikt paar, mooie oranje slippers. "Is het goed als ik deze leen?" vraagt ze en ze houdt het paar omhoog. "Prima," zegt Berend en kruipt uit het bed. "Wat ga jij doen?" vraagt ze nieuwsgierig. Ze ziet hoe hij een onderbroek, T-shirt en (andere) slippers aantrekt. "Ik loopt even mee," zegt hij, "dit wil ik zien." Pleuni lacht even. "Prima," zegt ze, "ik hoef me niet meer voor jou te verbergen, je hebt het allemaal nu toch al gezien en aangeraakt." Berend knikt. "Dat klopt," zegt hij, "Ladies first," en laat haar voor gaan. Soepel loopt ze om de poetsdoeken, met de olievlekken erop, heen. Berend grijpt de doeken van de grond en neemt ze meteen mee. Pleuni loopt van de trap en ook hier pikt hij de doeken op waar zij handig omheen laveert. Op de laatste tree stopt ze. De vloer is bedenkt met diverse kleine plasjes olie. Met enkele kleine sprongen staat ze buiten. "Wacht even," vraagt Berend en hij pakt de zak met Chemsorb, olie absorberend zand. Hij strooit het kwistig rond en meteen begint het met de enige taak en vaardigheid die het bezit. "Ja?" vraagt Pleuni. "Ja," zegt hij en zet de zak terug. Met een grote glimlach op haar gezicht loopt ze over de binnenplaats naar de veranda. Volledig naakt op een paar oranje slippers na. Als ze bij de woning aankomt kijkt ze naar de caravan van Liet. Ze ziet Liet zitten op een ligstoel, het boek ‘Vierkante Wielen' in haar handen. Pleuni staat in één keer stil. Het zand onder haar geleende slippers schuift even. Liet kijkt op en ziet hoe Pleuni bloot, op de slippers na, voor de veranda staat. Pleuni ziet de vraagtekens op haar gezicht. "Don't even ask!" roept ze naar Liet. Die steekt haar hand op en richt zich weer op haar boek. "Oookeeee," zegt ze zacht en besluit om niet verder te vragen. "Klootzak!" roept Pleuni, éénmaal in de woning, tegen Berend die, meegelopen, grijnzend staat te kijken. "Jij wist dat Liet er nog was en je zei niets!" en ze slaat hem op zijn arm. "Nou," ik wist het inderdaad," zegt hij, "maar ik heb geprobeerd jou te waarschuwen, maar ik wilde het ook niet te makkelijk maken." Pleuni slaat hem nog een keer, ditmaal met de theedoek. "Ik ga naar bed, alleen! Ga jij maar de Chemsorb opruimen." Lachend loopt Berend weg. De beslissing om er niets mee te doen ligt Pleuni en Berend wel, al merken Jacques, Farrokh en Liet dat de sfeer tussen de twee is veranderd. Ze lijken onderlinge grapjes te hebben die de anderen niet begrijpen en ze besteden meer tijd samen. Liet mag dan weinig opleiding hebben genoten, dom is ze zeker niet. Ze telt één plus één op en komt tot twee. Ze grinnikt even, maar zegt verder niets. Daarbij heeft ze haar eigen dingen in haar leven. Sybrand is namelijk weer op de boerderij. Ze kan het prima met hem vinden. Hij is netjes, vriendelijk maar niet te sprankelend en dat is weer verklaard door zijn huidige situatie. Hij is netjes naar haar en maakt er geen punt van over hoe ze normaal gesproken haar daaglijks brood verdiend. Vier dagen later lopen ze door het weiland, tussen de koeien die geen interesse in hen hebben. Afgezien natuurlijk van knuffelkont Bertha Negen die haar dagelijkse omhelzing niet wil missen. "Wat is er eigenlijk geworden van de auditie die je had?" vraagt Sybrand. "Oh, ulch," gromt Liet. "De financiële mensen hebben het script helemaal omgegooid en nu bestaat mijn rol helemaal niet meer." "Oh," zegt Sybrand, "Da's klote." "Ja," zegt Liet, "Nogal. De regisseur is het er ook helemaal niet mee eens, heeft gevochten voor het originele script, maar verloor. Daarom heeft hij ontslag genomen. Maar hij heeft mijn naam en mijn telefoonnummer; hij was tevreden over de screentest en wilde me voor die rol, dus ik vermoed dat hij bij een volgend project zeker aan me zal denken." "Ah," zegt Sybrand, "Dat is mooi. Nu alleen hopen dat daar iets uit zal komen rollen." "Dat hoop ik ook," zegt Liet, "De producent van European Bitches III heeft voorzichtig geïnformeerd of ik beschikbaar zou zijn voor het vierde deel, in dezelfde rol als in III, waarbij ik naar de hoofdrol zou doorschuiven, maar dat heeft weer ruzie opgeleverd met Chianta, die in I, II en III de hoofdrol had; ruzie tussen de producent en Chianta, niet tussen haar en mij. De producent probeerde mij ervan te overtuigen dat zij wilde stoppen met de reeks, maar ik had al app contact met haar en wist dat dit niet waar was." "Gatver," zegt Sybrand, "smerig trucje. Goed dat je oplet." "Ja," zegt Liet, "ik mag dan alleen de MAVO hebben afgemaakt, ik ben niet dom en snap hoe hij het wilde spelen. Ik heb dan ook geen toezegging gedaan en gezegd dat ik heel blij ben met de rol die ik had." Sybrand knikt. "Hé, is dat jouw caravan?" vraagt hij en wijst. "Ja," zegt ze en kijkt om zich heen, "Goh, we zijn in een rondje gewandeld. Wil je wat drinken?" vraagt ze. "Ja," zegt hij, "dat is wel een goed idee. Iets fris. Appelsap, of een andere vruchtendrank." Ze stappen naar binnen. "Zo, zeg!" roept Sybrand uit en de haren op zijn lichaam springen omhoog. "Ja," zegt Liet, "de airco is nogal overbemeten en ik heb hem het liefst koud staan." "Dat merk ik," zegt hij. Liet loopt naar de koelkast, opent de deur en kijkt. "Appelsap goed?" vraagt ze. "Prima," zegt Sybrand. Even later zet ze twee glazen op de tafel. "Cheers," zegt ze en ze proosten. Hij kijkt om zich heen en ziet een cd-doosje liggen. "Goh," zegt hij, "Je hebt nog CD's. Liet lacht even en zegt plagerig, "CD's? Wat zijn dat?" "Ha, ha, leuk," zegt Sybrand, "zo jong ben je ook weer niet." Ze lacht, leunt over hem heen en pakt het doosje. Het blinkende schijfje heeft een handgeschreven tekst erop: "European Bitches III," staat er in nauwelijks leesbare hanepoten op geschreven. "Mijn copie," zegt ze, "Onofficiële release dus geen luxe doosje en geen verpakking. Wat denk je? Wil je hem zien?" Sybrand kijkt haar even aan. "Heb jij er geen probleem mee?" vraagt hij, "Ik bedoel, je zit hier naast me en op het scherm neuk je toch met iemand." Ze lacht weer. "Sybrand," zegt ze, "op de set waren ongeveer zes mensen die toekeken hoe ik geneukt werd, waarvan er één aanwijzingen riep. Alleen met jou hier ga ik wel overleven. En in de bioscopen wordt ik door duizenden, zo niet meer, mensen gezien. Zolang je de film maar niet afkraakt." "Nou," zegt Sybrand, "als de film echt veel beter is dan deel II zal er niet veel af te kraken zijn. Liet staat op, stopt de DVD in de speler en gaat weer naast Sybrand zitten. "Vreemd," denkt ze, "Ik ken hem pas net een paar dagen en ik ga nu al een pornofilm met hem kijken. Apart hoe je met sommige mensen zo snel een klik kunt hebben." Natuurlijk had ze bij Pleuni navraag gedaan over hem. Hoewel de ontmoetingen tussen Pleuni en Sybrand redelijk ééntonig waren, was Pleuni wel positief over hem en zijn karakter. Liet zet via de afstandsbediening de TV aan en drukt op play. Aangezien dit haar versie is, begint de film niet met de reguliere piraterijwaarschuwingen, reclame en trailers van andere films. Het openingsscherm is zwart. Er verschijnen letters in beeld: "Persoonlijke copie Liet, niet copiëren of distribueren!" Ik kan u natuurlijk het hele verloop van de film vertellen, maar dan wordt het een lang verhaal binnen een lang verhaal. Ik zal proberen me in te houden en globaal te vertellen met wat meer details over wat er in de caravan gebeurt tussen Liet en Sybrand, al zal ik soms wel iets verder het DVD-verhaal in gaan, mezelf een beetje kennende. Nadat het zwarte scherm verdwenen is begint de eigenlijke film. Het logo van de productiemaatschappij komt in beeld en de openingcredits verschijnen. Als eerste komt de naam Chianta in beeld, dan als tweede al Liet. "Zo," zegt Sybrand, behoorlijk onder de indruk, "Als tweede genoemd, ze hadden zeker vertrouwen in je." Ze krabt even op haar hoofd. "Tja," zegt ze, "daar was niet iedereen blij mee. De regisseur heeft er een draai aan kunnen geven dat het op alfabetische volgorde is." De hoofdrolspeelster wordt welkom geheten in Nederland op wat zeer goed lijkt op Eindhoven Airport. Al vrij snel wordt ze door een ‘douanebeambte' in een niet-lijkend uniform uit de rij gepikt en meegenomen voor een ‘gesprek' dat uiteraard er in resulteert dat ze door hem en een ‘collega' goed geneukt wordt. Ze pijpt de één terwijl de ander haar in haar kutje neukt. De twee mannen wisselen enkele malen van positie en spuiten uiteindelijk hun zaad op de borsten van Chianta, die hier het personage speelt dat ‘Monique' heet. ‘Monique' is de hoofdpersoon uit European Bitches I en II. Zoals uit het type film valt te verwachten genoot ze er enorm van om door twee kerels met onwaarschijnlijk grote pikken geneukt te worden. Liet voegt er aan toe, "Bij deze scéne alleen al hebben ze tien condooms gebruikt." Sybrand kijkt haar even aan. "Oh, ja," zegt hij, "In adultmovies moet tegenwoordig verplicht gebruik gemaakt worden van condooms." Liet knikt. "En zo hoort het ook. Ik de films lijken het toevallige ontmoetingen met vreemden, maar de acteurs kennen elkaar meestal en moesten altijd al zich verplicht laten testen op Soa's, dus het was allemaal relatief veilig, maar zo werkt het niet in het echte leven." Sybrand knikt. "Als je daar een complete vreemde neukt dan kun je iets oplopen. Altijd een condoom gebruiken," zegt hij. "Yep," is Liet het met hem eens. De film vervolgt. ‘Monique' haalt haar koffers op en loopt ermee naar een taxi. De aantrekkelijke vrouwelijke ‘taxichauffeur' laadt de koffers in de achterbak van haar Tesla Model S, plugt de electroauto uit en rijdt weg. Via de binnenspiegel bekijken de twee mooie vrouwen elkaar. Een gesprek vormt waarin ‘Monique' aangeeft voor haar plezier in Holland te zijn. De ‘taxichauffeuse' corrigeert haar en legt het verschil uit tussen Nederland en Holland. En dat ook mensen in Nederland het zelf soms niet snappen. ‘Monique' zegt dat ze het begrijpt en dat ze het nooit meer fout zal doen. De ‘chauffeuse' vraagt wat voor plezier ‘Monique' zoekt. ‘Monique' zegt dat ze niet moeilijk doet om een mooie vrouw. "Wat is een mooie vrouw?" vraagt de ‘chauffeuse'. ‘Monique' trekt een keurig getekende wenkbrauw op. Even later staat de taxi op een verlaten parkeerterrein en neuken de vrouwen. Poesjes worden gelikt, een vuist wordt in het kutje van ‘Monique' geduwd en beiden komen luid gillend en spuitend klaar. "Nu kom ik erbij," stoot Liet Sybrand aan. De volgende scéne is bij het hotel. ‘Monique' stapt uit de Tesla en de ‘chauffeuse' haalt de koffers uit de bagageruimte. Afrekenen, een fooi en een knipoog vormen het afscheid. "Hé!" zegt Sybrand, "Netjes blauwe kentekenplaten op de taxi." Liet glimlacht, "Daar heb ik ze nog op gewezen." De portier neemt de koffers mee naar binnen naar de receptiebalie. Een aantrekkelijke jongeman glimlacht naar haar. ‘Monique' wil inchecken, maar zoekt ook haar vriendin ‘Suzanna'. De jongen kijkt even achterom naar het kantoor en gebaart naar de vrouw die daar zit. De vrouw komt naar de balie en we zien dat het Liet is. De twee begroeten elkaar hartelijk. "Heb je het ook met haar gedaan?" vraagt Sybrand aan Liet die naast hem zit. "Ik zeg niets," zegt ze met haar beste pokerface, "anders verraad ik misschien wel het verhaal." In de film lopen de vrouwen naar het kantoor van ‘Suzanna' en praten bij. ‘Monique' verteld over haar ontmoeting met de twee ‘douanebeambten', er worden flashbacks getoond. Dan volgt haar relaas over en met de ‘taxichauffeuse' en ook hiervan zijn er beelden in gemonteerd. "En hoe was het in Italië?" vraagt ‘Suzanna' aan ‘Monique'. Die zucht en rolt met haar ogen. "Dat voelde net als een slechte film," verzucht ze. Sybrand grinnikt even om het grapje. ‘Suzanna' grinnikt ook. "Was het zo erg?" zegt ze. ‘Monique' knikt, "De recensenten zouden het afbranden." Sybrand schatert van het lachen. ‘Suzanna' neemt ‘Monique' mee naar de voor haar geboekte hotelkamer. "Suite 194 is voor jou," zegt ‘Suzanna' en gaat haar voor de kamer in om nog snel een laatste controle te doen. ‘Monique' loopt ook naar binnen en een nieuwe, toevallig niet onaantrekkelijke, jongeman in het uniform van een bediende volgt met de koffers. We zien hoe zijn ogen over de lichamen van de twee mooie vrouwen glijden en hoe hij naar de pontificaal aanwezige decolletés loert. ‘Monique' ziet het en vraagt aan ‘Suzanna', "Mag ik hem een fooi geven?" ‘Suzanna' lacht even. "Ja hoor. Zo'n fooi mag je wel geven." Terwijl ‘Monique' haar blouse open knoopt, hangt ‘Suzanna' het do-not-disturb bordje op, sluit de deur en doet deze op slot. De ‘bediende' kijkt zijn ogen toe hoe ‘Monique' haar borsten onthuld en zich van de rest van haar kleding ontdoet. ‘Suzanna' gaat op een stoel zitten en kijkt toe. Sensueel heeft ‘Monique' zich ontkleedt en na een knip met haar vingers doet de ‘bediende' dat ook; dat wil zeggen dat hij zich in een hoog tempo van zijn uniform ontdoet. Ze drukt zijn gezicht tussen haar volle D-cups en duwt zijn hoofd vervolgens omlaag. Ze laat zich op het bed vallen met zijn mond op haar kutje. Driftig likt en zuigt hij haar daar en duwt afwisselend één en meerdere vingers tussen haar schaamlippen. Is het nog nodig om te melden dat het kutje van ‘Monique' perfect kaal is? Dat had u waarschijnlijk al begrepen van de natuur van deze film. "Auw," zegt Sybrand en duwt zijn lul in een andere houding. "Wat is er?" vraagt Liet verbaasd. "Ik kreeg weer een stijve," zegt hij, "maar deze keer trok hij wel wat van mijn schaamhaar mee." "Auw," grinnikt Liet en ze kijken verder naar de film. "Zijn die trouwens echt?" vraagt hij en wijst op de TV waar net de borsten van Chianta/Monique in beeld zijn. Liet schudt haar hoofd. "Ze heeft ze laten vergroten," zegt ze. "Ach," zegt Sybrand, "dat meende ik al te zien." Liet grinnikt even. "En ze zei nog dat niemand het kon zien en alleen de mensen die haar kennen van voor de operatie het zou opvallen." Sybrand wijst, "Je ziet het bij de randen van haar tieten," zegt hij, "maar het is wel goed gedaan, dat wel. En omdat we toch over het onderwerp bezig zijn... die van jou?" vraagt hij. Liet knijpt even in haar borsten. "Puur natuur," zegt ze, "en dat zal altijd zo blijven. Geen neptieten voor mij." Ze kijken verder naar de film. ‘Monique' is inmiddels de ‘bediende', die over een lul beschikt die een niet realistisch beeld geeft, aan het pijpen. Het beeld verschuift even naar ‘Suzanna', die haar blouse heeft geopend en met één hand haar borsten masseert en met de andere zich onder haar rok aan het vingeren is. "Fuck it!" roept ze, "Mag ik meedoen?" ‘Monique' kijkt even om, "Ik vind het prima," richt zich tot de ‘bediende', "En jij?" vraagt ze. Hij kijkt, en dat wordt ook vanuit zijn oogpunt getoond, naar ‘Monique' die hem pijpt en ‘Suzanna' die zich van haar kleren ontdoet en sensueel op hem afloopt. Hij knikt heftig. ‘Monique' maakt wat ruimte tussen de benen van de ‘bediende' en samen, zittend op hun knieën, beginnen ze hem te pijpen. Dat loopt een tijdje door tot ‘Monique' opstaat en de ‘bediende' opdraagt om op het midden van het grote bed te gaan liggen. Ineens heeft ze een condoom in haar hand en ze rolt het over zijn lul heen. Dan klimt ze over hem heen en laat ze zich over zijn pik heen zakken. Even berijd ze hem, maar dan klimt ‘Suzanna', oftewel Liet, over zijn gezicht zodat hij haar kan/moet beffen. Dit gaat zo ook even verder tot ze er genoeg van krijgen (of de regisseur beveelt nieuwe standjes, dat zou ook kunnen). ‘Monique' staat op en draait zich met haar kont naar hem. ‘Suzanna' komt ook overeind en gaat bovenop ‘Monique' liggen zodat beide kutjes naar de ‘bediende' wijzen. Hij kan nu kiezen en doet dit ook door beurtelings de één en de ander te penetreren. Zo wisselt hij om en om en om en om, tot ze (of de regisseur) ook dit weer zat zijn en er opnieuw gewisseld wordt. De beide vrouwen gaan ondersteboven tegen de rand van het bed liggen, hun kont omhoog en hun benen wijd. Handig haken ze deze ineen zodat de ‘bediende' alle ruimte heeft om hen van bovenaf te neuken. "Hmm," kreunt Sybrand. Liet kijkt hem even aan. "Vind je dit geil?" vraagt ze. Hij knikt. Ze lacht even, grijpt de afstandsbediening en pauzeert de film. "Echt niet!" roept ze uit, "Misschien om naar te kijken, maar zeker niet om het te doen." Ze draait zich naar hem en wijst, "Als je daar ligt, zit al het gewicht op je nek en schouders. En bij Chianta kreeg ze haar tieten in haar gezicht. Heb je enig idee hoe het is om door jouw eigen tieten geslagen te worden?" Sybrand lacht even. "Nee," zegt hij, "gek genoeg niet. Dan heb je wel serieuze man-boobs." Ze lacht ook. "Ja, die heb je dan wel," zegt ze. "Voor elke man geldt dat op het moment dat zijn tieten groter zijn dan die van een vrouw, dan moet hij op dieet." Ze lachen en Liet continueert de film. Na het, oncomfortabele, copuleren ondersteboven; om en om ‘Monique' en ‘Suzanna'. Inmiddels is de ‘bediende' aanbeland op het punt van klaarkomen. Hij staat op. ‘Monique' en ‘Suzanna' komen overeind en gaan op hun knieën voor hem zitten. Ze bieden hem hun borsten aan, de ‘bediende' trekt zich af en spuit een wonderbaarlijk grote hoeveelheid zaad op, over en onder de vier borsten. Sybrand gaat verzitten. "Wat is er?" vraagt Liet, "Zit er wat in de knoop?" Hij knikt. "Dan trek je toch jouw broek uit? Ik vind het niet erg," zegt ze. Hij kijkt haar even aan. "Echt?" vraagt hij. Ze knikt. Even aarzelt hij maar dan trekt hij resoluut zijn broek en slip naar beneden. Zo zit hij met zijn shirt aan, zijn broek op zijn enkels en een stijve lul op de bank. Liet kijkt even en barst in lachen uit. "Lach je om mijn lul?" vraagt Sybrand geschokt. "Nee," lacht ze, "niet daarom, daar is niets mis mee. Je ziet er alleen belachelijk uit zo met jouw kleren nog aan." "Aha," zegt Sybrand, "En het is geen smoes om mij uit mijn kleren te krijgen?" Ze lacht even. "Nee hoor, dan zou dit een verhaal uit een film zijn. Je mag ze ook gewoon aanhouden hoor," zegt ze. Hij twijfelt maar trekt dan resoluut zijn kleren uit en gooit ze in de hoek van de caravan. Hij slaat zijn armen over elkaar en kijkt Liet triomfantelijk aan. Ze bekijkt zijn naakte lichaam. "Beter," zegt ze, "en," voegt ze toe, "als het echt een smoes zou zijn, zou ik aanbieden om mijn kleren ook uit te trekken." "En?" vraagt Sybrand, "Ga je dat doen?" Ze schudt haar hoofd, pakt de afstandsbediening en spoelt de film terug tot het moment dat de ‘bediende' zijn lading loost. In tegenstelling tot wat je zou verwachten is de scéne nog niet voorbij. De ‘bediende' pakt zijn kleren, kleedt zich snel aan en verdwijnt van het toneel. ‘Monique' en ‘Suzanna' smeren het ‘zaad' over hun borsten; zowel bij zichzelf als bij de ander. ‘Suzanna' ruikt even, "Heerlijk," zegt ze. Sybrand kijkt even naar Liet naast zich die kort ‘nee' schudt. "Maar ik kan onmogelijk zo aan het werk gaan," vervolgt ‘Suzanna' op het scherm. "Oh," zegt ‘Monique', "Maar dan gaan we toch even onder de douche?" Lachend staan ze op en er volgt een scéne in de badkamer. Rijkelijk gebruik van zeepsop, glimmende en glibberige lichamen. De twee vrouwen die met elkaar tongzoenen en vingeren. Ze komen om beurten gillend klaar, waarbij ‘Monique' haar sappen in het gezicht van ‘Suzanna' spuit. "Ze komt zo makkelijk spuitend klaar," zegt Liet, "Mij lukte het niet." Sybrand knikt. Langzaam wordt het scherm zwart. "Dat was het?" vraagt hij. Lachend kijkt Liet hem aan. "We zijn net veertig minuten onderweg, we hebben nog een uur te gaan," zegt ze. "Een uur?" zegt Sybrand, klaarblijkelijk geschokt, "Een uur? Maar ik... eh... ik..." Liet kijkt naar zijn stijve lul die rustig op en neer hopt op het ritme van zijn hartslag. "Jij wilt je bevredigen?" plaagt ze hem, "Ga jij het niet uithouden tot het einde van de film?" "Nou, ehm..." stottert hij, "Meestal red ik veertig minuten niet eens." "Ok," zegt Liet, "Probeer het eens. Deze film met mij uitkijken zonder je af te trekken of spontaan te komen?" "En dan?" vraagt Sybrand. Ze haalt haar schouders op. "Wat zou je willen?" vraagt ze. "Nou," zegt hij, "met een pornofilm op TV, dan wil jij je als man aftrekken of een vrouw neuken." Liet zegt niets. "Ik ben ook een vrouw," zegt ze tenslotte. "Windt het jou ook op?" vraagt Sybrand, "om jezelf te zien?" "Het meeste wel," zegt ze, "behalve de scéne op de kop, daar krijg ik spontaan weer nekklachten van." Sybrand gaat op zijn handen zitten. "Zo," zegt hij. Liet lacht, pakt de afstandsbediening en spoelt terug tot het zwarte scherm. De film gaat weer verder. De twee vrouwen zitten aan een avondeten. Met smaak eten ze de gerechten op. De bedienende ‘ober', ook al een aantrekkelijke jongeman, wordt door ‘Monique' regelmatig van top tot teen bekeken. Ze buigt zich naar ‘Suzanna', "Hem zou ik graag als toetje willen. Wat een lekker ding," fluistert ze. ‘Suzanna' antwoordt, "Wat houdt je tegen?" "Nou," zegt ‘Monique', "Hij is aan het werk en ik wil niet wachten tot zijn diens erop zit." ‘Suzanna' glimlacht en wijst op zichzelf, "Hallo, assistent-manager hier. Er zijn maar weinig klusjes in dit hotel die ik niet kan doen." Ze kijkt ‘Monique' aan. "Wil je hem neuken?" vraagt ze. ‘Monique' kijkt naar de ‘ober' en denkt na. Ze knikt. "Ja," zegt ze, "ik wil hem neuken." ‘Suzanna' glimlacht, "Dan regel ik dat toch voor mijn beste vriendin." Ze staat op, schuift de stoel netjes terug en loopt naar de ‘ober' toe die net bij de bar staat op drankjes op te halen. Er volgt een kort gesprek tussen de twee, wat wij vanuit het standpunt van ‘Monique' zien. De ‘ober' kijkt een paar keer naar ‘Monique' en overlegt met ‘Suzanna'. Dan knikt hij en doet zijn schort af. ‘Suzanna' trekt het aan, ontvangt de drankjes en wordt door de ‘ober' gewezen op de juiste tafel. Vanaf daar schuift 'Suzanna' feilloos in het systeem. Via de tafel in kwestie loopt ze naar ‘Monique'. "Geregeld," zegt ‘Suzanna', "loop maar naar de personeelstoiletten. Dan moet je even door de keuken, maar Nigella zal je de weg wijzen." ‘Suzanna' loopt naar een andere tafel en ‘Monique' staat op. Even later zien Liet en Sybrand hoe ze de deur van het personeelstoilet achter zich sluit en meteen op slot doet. De ‘ober' staat er al en kleedt zich uit. Al snel staat hij naakt voor haar. ‘Monique' stapt naar hem toe en gaat op haar knieën zitten en begint hem te pijpen. Hij houdt eerst haar haren naar achteren zodat goed te zien is hoe ze zijn, wederom onwaarschijnlijk grote, lul in haar mond neemt en hem langzaam hard maakt. Even begint hij haar in haar mond te neuken, maar ze maakt zich los. "Relax," zegt ze, "We hebben alle tijd. ‘Suzanna' redt zich wel." "Dat weet ik," zegt de ‘ober', "Te goed. We raken haar anders kwijt." ‘Monique' zegt even niets. "Kom," zegt ze, "Neuk me maar." Ze staat op, trekt haar rok net hoog genoeg op, knoopt haar blouse open zodat haar borsten open en bloot hangen en drukt zich met haar rug tegen de muur. De ‘ober' neukt haar eerst staande, dan draait ze zich om en neukt hij haar van achteren. Toevallig zit er ineens een condoom om zijn lul. Ze neuken in nog vijf extra standjes en uiteindelijk spuit hij zijn zaad over haar borsten. Ze hijgen uit en ‘Monique' smeert het kwakje... de kwak over haar borsten en hals. Ze wast haar handen en fatsoeneert haar kleding. Als de twee terug zijn in de zaal loopt de ‘ober' meteen naar ‘Suzanna'. Ze geeft hem zijn schort terug en brengt hem op de hoogte van de meest recente gastbestellingen, wederom gezien vanuit het standpunt van ‘Monique'. Dan loopt ze terug naar ‘Monique' die bij de ingang van het hotel-restaurant wacht. "En? Heb je genoten van jouw toetje?" vraagt ze. ‘Monique' glimlacht en laat haar hals ruiken. "Ja dus," grijnst ‘Suzanna'. Liet drukt op pauze en wil zich tot Sybrand richten. Die trekt met een pijnlijk gezicht zijn handen onder zijn bovenbenen vandaan. "Auw," zegt hij, "dat valt nog niet mee." Liet lacht even, "En toch blijf je hard," en ze kijkt naar zijn lul die er een beetje als een druipkaars uitziet, aangezien er diverse druppels geil uit zijn eikel geperst zijn en langs de schacht naar beneden glijden. Hij knikt. "Anyway," zegt Liet, "Wat ik wilde zeggen. De scéne bij de ingang van het restaurant, waar ik ruik aan haar hals is opgenomen voor Chianta en... goh, hoe heet die vent ook al weer? John, geloof ik. Voor Chianta en John in het personeelstoilet neuken." Sybrand knikt en kijkt naar zijn trillende lul. Dan kijkt hij naar de timer van de DVD-speler die net over het uur staat. Liet ziet hem kijken. "Nog zo'n veertig minuten. Ga je het volhouden?" Sybrand kreunt, Liet lacht en drukt weer op play. ‘Monique' en ‘Suzanna' lopen door de gang naar de kamer van eerst genoemde. ‘Monique' slaat haar arm om het middel van ‘Suzanna'. "Hey, lekker ding," fluistert ze, "Blijf je bij mij slapen? Na een pik wil ik graag weer een smakelijk poesje proeven." ‘Suzanna' kreunt even. "Heel verleidelijk," zegt ze, "Maar hoe graag ik het ook zou willen; over..." ze kijkt op haar horloge, "tien minuten begint mijn dienst aan de receptie. Die loopt tot een uur of één, dan neemt Jonathan het over en ik weet hoe je ervan houdt als je midden in de nacht wakker gemaakt wordt. Maar lief dat je het vraagt." Bij de deur van Suite 194 nemen ze met een knuffel en een warme tongzoen die ‘Suzanna' afbreekt. "Doei, lekker ding," roept ze en ze rent, voor zover mogelijk op de hoge hakken, weg. ‘Monique' kijkt ‘Suzanna' even na, zucht en betreedt haar Suite. De volgende morgen zit ‘Monique' op het kantoor met ‘Jonathan,' Rond negen uur, ruim een uur voor haar arbeidstijd begint, stapt ‘Suzanna' het kantoor binnen en is verbaasd de twee te zien zitten. "Goedemorgen," zegt ze en ze hangt haar jas aan de kapstok. "Goedemorgen," zegt ‘Jonathan'. "Morge, Suzanna," zegt ‘Monique', "Dank je, Jonathan." Hij knikt even, staat op, loopt het kantoor uit en neemt plaats achter de receptiebalie, naast de receptionist. "Suzanna," zegt ‘Monique', "Ga zitten." ‘Suzanna' neemt plaats op haar eigen stoel achter haar bureau. "Zit ik in de problemen?" vraagt ze achterdochtig. ‘Monique' lacht even. "Oh nee, lieverd," zegt ze, "verre van dat zelfs. Heel ver van dat. Nee, jij mag met mij mee naar Leonie." "Ik?" zegt ‘Suzanna' verbaasd, "mee naar Leonie? Wat heb ik gedaan dat ik mee moet naar Leonie? Als je naar Leonie moet, is het over het algemeen omdat je iets grondig verkloot hebt." ‘Monique' zegt, "Geloof me, vertrouw me. Je hebt helemaal niets fout gedaan. Kom je?" De vrouwen staan op. ‘Suzanna' aarzelend en, ondanks de woorden van ‘Monique' niet op haar gemak. "En mijn werk hier?" vraagt ze. "Dat neemt Jonathan over," zegt ‘Monique'. De Maybach 62S Landaulet zoeft over de weg. ‘Monique' zit ontspannen achterin. ‘Suzanna' zit naast haar. Zeer gespannen. ‘Monique' kijkt naar haar. "Echt," zegt ze, "Je hoeft je nergens zorgen over te maken." ‘Suzanna' glimlacht, maar niet van harte. De volgende scéne is het hoofdkantoor. ‘Monique' en ‘Suzanna' zitten in het kantoor van ‘Leonie'. ‘Leonie' komt naar binnen. Een aantrekkelijke vrouw van rond de vijvenveertig. "Hallo Monique, hallo Suzanna," zegt ze vriendelijk. "Hallo Leonie," zeggen de twee terug, ‘Monique met meer power, ‘Suzanna' ietwat bedeesd. ‘Leonie' knikt naar ‘Monique' die opstaat. "Je weet nog wat we besproken hebben?" vraagt ‘Leonie'. ‘Monique' knikt. "Komt goed," zegt ze, "Tien minuten?" ‘Leonie' denkt even na en knikt. "Tien minuten," bevestigd ze. ‘Monique' verlaat het kantoor. ‘Suzanna' kijkt haar na en stamelt, "Ehm..." "Welnu, Suzanna," zegt ‘Leonie', "Wil je iets drinken? Koffie? Thee? Fris?" ‘Suzanna' schudt haar hoofd. "Suzanna," zegt ‘Leonie', "We zijn hier op het hoofdkantoor zeer onder de indruk van jouw werkzaamheden. Zeer, zeer onder de indruk. Dermate veel dat we eigenlijk bang zijn, en dat horen we ook uit het veld, om jouw kwijt te raken aan onze concurrentie. Dat willen we absoluut voorkomen. Jij bent een zeer getalenteerde medewerkster die het nog ver gaat schoppen bij ons, misschien wel helemaal tot mijn positie." ‘Suzanna' lacht even. "Nou," zegt ze, "Dat weet ik nog niet." "Ach," zegt ‘Leonie', dat is ook nog de verre toekomst. Ik wil het eigenlijk hebben over de nabije toekomst. Ik wil jou de positie aanbieden van European Brand Controler." "European Brand Controler..." zegt ‘Suzanna', "Maar dat is de functie van Monique." "Dat klopt," zegt ‘Leonie, "maar dat zal waarschijnlijk niet zo lang meer duren. Zij zal doorschuiven naar European Brand Manager, daardoor blijft ze jouw baas." "Maar," zegt ‘Suzanna', "Op die positie zit nu Phil, jouw man." ‘Leonie' knikt. "Dat klopt," zegt ze, "maar dat zal waarschijnlijk ook niet zo lang meer duren. Al heb ik jouw hulp daar bij nodig." Ze grijpt in een bureaulade en pakt een camcorder. "Alsjeblieft," zegt ze en overhandigd het apparaat aan ‘Suzanna'. "Ehm," zegt die, "Wat moet ik doen?" ‘Leonie' glimlacht even. "Simpel," zegt ze, "Wij lopen met een paar minuten naar het kantoor van Phil en het is de bedoeling dat jij filmt en ervoor zorgt dat het gezicht van Monique niet, maar Phil wel volledig in beeld is." Ze kijkt op de klok. "Kom," zegt ze, "We gaan." ‘Suzanna' loopt achter haar aan. Bij de deur in kwestie aangekomen, gaat ‘Leonie' voorzichtig naar binnen. Als ze genoeg kan zien gebaard ze ‘Suzanna' mee te komen. Die volgt, al filmend. De film gaat een klein stukje terug. Liet en Sybrand, wiens harde paal minder stijf is geworden, zien weer het kantoor van ‘Leonie', met ‘Monique' en ‘Suzanna' op de stoelen. "Je weet nog wat we besproken hebben?" vraagt ‘Leonie'. ‘Monique' knikt. "Komt goed," zegt ze, "Tien minuten?" ‘Leonie' denkt even na en knikt. "Tien minuten," bevestigd ze. ‘Monique' verlaat het kantoor, maar ditmaal volgt de camera haar, naar het kantoor van ‘Phil'. Zonder te kloppen loopt ze naar binnen. ‘Phil' schrikt en klikt het scherm waar hij naar aan het kijken was weg. Het gekreun uit de speakers van de computer verstomt. "Och," zegt ‘Phil', "Jij bent het. Ik dacht dat je mijn vrouw was, maar helaas. Dan had ik de porno ook niet weg hoeven klikken." ‘Monique' gaat op de stoel zitten en trekt haar rok over haar knie naar beneden. Hij lacht even. "Ik kan me zelfs wel even aftrekken," zegt hij. ‘Monique' schudt haar hoofd. "Doe maar niet," zegt ze, "Als je zo'n zin hebt, dan loopt je toch even naar Leonie en pak je haar. Gewoon met haar, voorover gebogen op haar bureau, bloesje open, tieten op het tafelblad, rok omhoog." Zijn ogen glijden over haar lichaam. "Met Leonie?" zegt hij, "Welnee, zodra mijn lul in die ijsgrot zit vriest hij eraf." ‘Monique' wijst even op haar eigen borsten, "Ze heeft twee verwarmingsknopjes erop zitten," zegt ze, "als je daar even mee speelt warmt ze wel op. Of je likt aan het ijsje, dan stijgt de temperatuur vanzelf." ‘Phil' schudt zijn hoofd. "Nee, dank je," zegt hij, "dan nog is ze veel te oud. Ik zou liever jou neuken." "Mij?" zegt ‘Monique' onschuldig. "Ja," zegt ‘Phil', jou. Ik weet dat jij er niet vies van bent. Zo links en rechts neuk jij het hotelpersoneel. Dan moet een manager als ik toch ook kunnen?" "Ik geef meteen toe dat ik van sex houd en het veel en graag doe; maar ik neuk niet met mensen die me mijn baan kunnen kosten. Wat als Leonie er achter zou komen? Dan kan ik nu wel European Brand Controler zijn, als zij er achter komt dat ik met haar man geneukt heb, gooit ze me er hoogstpersoonlijk uit, dat laat ze dan niet eens aan de beveiliging over." ‘Phil' lacht. "Ten eerste: als ze het niet weet, dan kan ze er ook niet boos over worden. Ten tweede: ik neuk al een paar jaar buiten de deur. Als zij niet zo'n frigide ijskonijn zou zijn geworden, dan zou ik haar nog steeds palen. Hoewel," twijfelt hij, "Hard worden van haar valt niet mee. Maar zo'n slechte score zou ik toch niet zijn?" ‘Monique' bekijkt hem even, "Ja," zegt ze, "Dat ben je inderdaad niet. Maar toch, ik hecht wel aan mijn baan," zegt ze. "Geloof me," zegt ‘Phil', "Die behoud je gewoon. Leonie komt het niet te weten." Hij opent zijn broek en toont haar zijn stijve lul. "Zou je daar niet mee willen spelen?" vraagt hij. ‘Monique' komt overeind en begint hem te pijpen. Vrij snel zijn ze naakt en neuken ze. Na enkele standjes ligt ‘Monique' plat op haar buik op het bureau, met ‘Phil' die haar, met condoom, van achteren neukt. Haar hoofd wijst richting de deur die zacht en stil open gaat. ‘Leonie' stapt naar binnen en wenkt ‘Suzanna' die, al filmend, volgt. Even kort worden de beelden van haar camcorder getoond. De twee gaan net voorbij de deur op twee, toevallig klaarstaande, stoelen zitten en kijken. ‘Leonie' kijkt en heeft een neutrale blik in haar ogen. ‘Suzanna' kijkt naar het schermpje van de filmcamera en zorgt ervoor dat er wat delen van ‘Monique' in beeld zijn, maar niet haar gezicht. ‘Phil' tilt ‘Monique' op en drukt haar tegen de muur, haar borsten geplet, voor zover de siliconen zich laten samendrukken. Woest ramt hij zich, achterlangs, in haar kutje, alvorens hij zich terug trekt, het condoom van zijn lul haalt, zich afrukt en hij de stalen zaad op haar rug en billen spuit. Hij hijgt uit. "Mijn hemel," verzucht hij, "wat ben jij lekker. Topwijf. Echt super." Hij schrikt van het langzame geklap van ‘Leonie' en kijkt om. Hij ziet haar zitten met ‘Suzanna' naast haar, met de filmcamera in haar handen. ‘Monique' schuift weg en kleedt zich weer aan. "Oh, Leonie," zegt ‘Phil', "Ik wilde net naar je toekomen. Zij," hij wijst op ‘Monique', "heeft me verleidt." ‘Leonie' schudt haar hoofd en ontvangt het tasje van ‘Monique'. Ze grijpt erin en pakt de memorecorder. Die spoelt ze even terug en drukt op play. Glashelder is te horen hoe ‘Phil' zegt, "ee, dank je, dan nog is ze te oud. Ik zou liever jou neuken." * klik*. Het afspelen stopt, ‘Monique' kleedt zich aan. "Het is voorbij, Phil. Afgelopen," zegt ‘Leonie'. "Maar schat, één misstap," probeert ‘Phil'. "Eén misstap? Eén misstap, Phil? Eén?" vraagt ‘Leonie' en ze begint op te noemen, "Riley, Sloya, Bibi, Kayden, Jesse R. en Jesse G. Myomi, Kenna, Mia, Taylor, Viola, Lucy, Aria, Emily, Tiffany," "Ja, ja, Stop maar!" roept ‘Phil' boos, "Als ik jou kon neuken dan had ik ze niet nodig gehad." ‘Leonie' spoelt de tape terug. "Dan nog is ze te oud!" klinkt er door de kamer. ‘Monique' heeft haar kleren weer aan. "Monique," vraagt ‘Leonie', "Zou je even de beveiliging willen halen?" De volgende scéne is hoe ‘Phil' naakt op straat wordt gezet. Zijn kleren worden hem na gegooid. Even later zitten de vrouwen weer op het kantoor van ‘Leonie'. "Zo," zegt ze, "Dat is afgehandeld. HR heeft de SD-kaart met filmopname en de MP3 met het geluid." ‘Monique' kijkt naar ‘Suzanna'. "Jij hebt mijn gezicht niet gefilmd?" ‘Suzanna' lacht, "Alleen dat heerlijke lichaam van jou." "Ja," zegt ‘Leonie', "Je hebt zeker een lekker lichaam, daar wil ik ook wel eens mee spelen. Wat denk je ervan, European Brand Manager?" "Ik," zegt ‘Monique', "Zou wel eens willen weten wat er waar is van wat Phil beweerde, dat jouw poesje zo koud is als ijs." ‘Leonie' staat op en loopt naar een deur waarachter een bed blijkt te staan, alsmede diverse sexspeeltjes. "Wil je me met de strap-on neuken?" vraagt ‘Leonie' aan ‘Monique'. "Graag," antwoordt die. Ze kijken naar "Suzanna'. "Doe jij ook mee?" vragen ze. ‘Suzanna' spring op en trekt haar kleren uit. "Ik dacht dat jullie het nooit zouden vragen!" Daarna volgt er een orgie van de drie vrouwen met diverse dildo's en vibrators in de kutjes van alle drie en de konten van ‘Leonie' en ‘Monique'. ‘Suzanna' helpt hen om er één van veertig centimeter, met dubbele kop, in hun kontjes te krijgen en een kleinere, dertig centimeter, groot broertje in hun kutjes. De twee neuken zo elkaar en zichzelf. ‘Suzanna' verhoogt hun geilheid door de vibrator met de grote kop beurtelings op de dildo's te drukken zodat de trillingen door de kutjes en kontjes vloeien. Nadat ‘Leonie' en ‘Monique' gillend en hijgend zijn klaargekomen, gaan ze samen ‘Suzanna' beffen. Inclusief wat vingerwerk komt ook zij klaar en komt er warempel wat van haar sap uit haar kutje. Het scherm wordt zwart en de aftiteling loopt. "Dat was het dichtst bij spuiten wat ik kwam," zegt Liet tegen Sybrand. "Deed... doe jij geen anaal?" vraagt hij. Ze schudt haar hoofd. "Ik ben nog nieuw," zegt ze, "ik hoef het nog niet. Misschien als straks de belangstelling voor mij afneemt. Misschien dan of dan stop ik gewoon. Maar jij hebt het volgehouden." Ze wijst op zijn trillende pik, glimmend van voorvocht dat inmiddels elk stukje van zijn schacht en zelfs delen van zijn schaamhaar zijn bedekt. "Ja," zegt hij, "maar het valt niet mee om niet spontaan klaar te komen." Liet lacht even. "Ik ga mijn belofte houden," zegt ze. Ze grijpt onder haar jurk en trekt haar slipje uit. ZE houdt het voor zijn neus, hij ziet hoe nat het is en ruikt de geur van haar poesje. "Ohhhhh..." kreunt hij. Liet grijpt achter zich, pakt een condoom, scheurt de verpakking handig open, maar het met glijmiddel bewerkte rubber glipt uit haar vingers en valt op de grond. "Oh," zegt ze, pakt een nieuwe, scheurt de verpakking handig open en rolt het uiterst soepel over de lul van Sybrand. "Oh," zegt ze, "dat gaat wel heel erg makkelijk." Ze pakt het tuitje met twee vingers beet en trekt heel zachtjes. Zonder enige weerstand trekt ze het omhoog. "Oh," zegt ze, "ik snap het al. Je hebt zoveel geil gelekt dat het condoom aan de binnenzijde geen grip heeft. Die zou ik mijn kut los zijn gekomen en daar gaan rondzwerven." Het ding beland op de grond naast de eerste. Met een tissue veegt ze zijn lul schoon en droog, al perst ze zo ook een paar verse druppels voorvocht uit zijn eikel. Ze grijpt achter zich, pakt het derde condoom en ontdekt een weerbarstige verpakking. Sybrand wordt bijna gek en begint haar borst te kneden. Ze zucht van genot en zet kracht op de verpakking. Na initiële tegenstand, scheurt het open. Zo snel in één keer dat ze met een nagel door het condoom zelf scheurt. Sybrand hijgt, "Het is Karma dat ons verteld het zonder condoom te doen." "Misschien," hijgt ook Liet, "maar gezien mijn werk lijkt me dat geen goed idee." Ze gooit de overblijfselen van het condoom op de grond en pakt nummer vier. Die wil ze uit de verpakking halen maar dan ziet ze een snee over de gehele lengte. Ze peutert de verpakking open en constateert, "Deze lag bovenin de doos toen deze werd open gesneden." Vier beland op de grond naast één tot en met drie. Ze grijpt achter zich en pakt een nieuw condoom. Ze bekijkt de verpakking zorgvuldig en trekt het dan open. Soepel, maar niet té soepel, rolt ze het over de stijve, trillende lul van Sybrand. Ze controleert het nog een keer, voor alle zekerheid. Dan komt ze overeind, tilt haar jurk op en gaat op zijn schoot zitten. "Ik kan niet beloven dat ik het lang vol ga houden," zegt hij. Liet grinnikt even, "Dan zul je het een andere keer goed moeten maken." Ze grijpt tussen hen in en zet de verpakte eikel tussen haar schaamlippen. Langzaam laat ze zich zakken tot hij helemaal in haar zit. "Ow," kreunt ze en Sybrand kreunt mee. Rustig schuift ze haar heupen van en naar hem toe. "Oh, rustig Liet, rustig," kermt hij. Ze stopt met bewegen, trekt de bandjes van haar jurk omlaag en presenteert haar borsten aan hem. Hij komt iets omhoog en begint aan haar tepels te sabbelen. "Oh," kreunt ze, "Ga door." Sybrand pakt haar borsten vast en masseert ze terwijl hij met zijn mond tussen haar tepels wisselt. Liet houdt het niet meer en begint weer te stoten. "Liet..." kreunt Sybrand en ze voelt het condoom opbollen. Hij grijpt haar vast en stoot, voor zover mogelijk, nog een paar keer. "Sorry," kreunt hij. "Geeft niet," zegt ze, "Je werd al meer dan anderhalf uur opgegeild, ik vond het al indrukwekkend dat je niet spontaan gekomen bent." Ze grijpt tussen hun lichamen in en houdt het condoom vast terwijl ze van hem afgaat. Handig haalt ze het rubber van zijn lul af en knoopt het dicht. "Zo," zegt ze, "da's een beste hoeveelheid," en ze bekijkt de inhoud van het condoom. "Dank je," zegt Sybrand, "maar het is dan ook de opgespaarde hoeveelheid van een paar weken." Ze gooit het met een sierlijke boog in de prullenbak. "Ben jij ook gekomen?" vraagt hij. Liet schudt haar hoofd. "Nee," zegt ze, "maar dat geeft niet. Ik ben wel vaker geneukt zonder zelf klaar te komen, al ziet hopelijk niemand dat ik fake." "Da's film," zegt Sybrand, "dat is acteren. Dat geldt niet. Dit hier is geen fictie, dit is het echte leven." Hij tilt haar op en legt haar op haar rug op de bank. Hij duikt onder haar jurk en vind haar blote kutje. Met zijn tong likt hij haar van onderen naar boven. "Je smaakt goed," zegt hij tegen Liet die met grote ogen naar het plafond staart. "Ow ja," verzucht ze. Sybrand trekt haar schaamlippen uit elkaar en duwt zijn tong zo ver als mogelijk bij haar naar binnen. Zijn lippen drukken op de hare. Binnenin haar vagina flitst zijn tong alle kanten op. Liet drukt zijn hoofd krachtiger op haar kut. Sybrand kan met zijn bovenlip wat manoeuvreren zodat haar klitje ook enige stimulatie ondervind. "Oh ja," kermt ze, "Lik mijn kutje, zuig op mijn poes. Ow..." Hij neemt de aanmoedigingen aan en vergroot zijn inzet. Wat hij ook doet is zijn hand onder zijn kin door wurmen en zijn wijsvinger tussen haar billen drukken, toevallig precies tegen haar sterretje aan. Bij geen van de prostitués die hij bezocht durfde hij het voor te stellen, maar hier bij Liet vindt hij de moed om het te proberen. "Ow, niet nu. Misschien ooit, maar niet nu," kreunt ze en hij haalt zijn vinger weer weg. Liet grijpt in de bekleding van de bank, drukt haar vingers erin. Ze slaat haar benen om het hoofd van Sybrand. Hij wil eigenlijk zijn handen op haar borsten leggen, maar haar jurk zit in de weg. Daarom kneedt hij haar billen maar, je moet toch wat. "Ow ja, ga door, ga door, ga dooooorrrrrr," kreunt Liet en komt klaar. Echt klaar, niet een geacteerd orgasme, maar the real thing. Haar sappen krijgen niet eens de kans om uit haar vagina te glijden (spuiten is het zeker niet) want Sybrand slurpt ze meteen op. Als ze wat gekalmeerd is kruipt hij onder haar jurk vandaan. "Wel zo eerlijk," zegt hij en likt zijn lippen af waar gaat smaak nog steeds aan kleeft. "Dat..." hijgt ze, "dat was echt, ik deed niet alsof," bezweert ze hem. "Ik geloof je," zegt hij, "als het niet echt zou zijn zou je niet zoveel sappen hebben gelost. Denk ik. Ze ligt op haar rug en kijkt naar hem. Ze ziet dat zijn lul weer stijf overeind staat. Ze wijst erop. "Kun je weer?" vraagt ze en Sybrand kijkt even naar beneden alsof hij zijn eigen erectie nog niet opgemerkt had. "Ik denk het wel," zegt hij. Ze reikt hem een condoom aan. Hij doet één deel van de verpakking tussen zijn tanden en trekt met zijn hand. Het condoom valt op de grond. "Oh," zegt hij. Liet geeft hem een nieuw condoom aan, daarvan heeft ze er meer dan genoeg. Voorzichtig opent hij de verpakking. Hij rolt het over zijn stijve lul. Liet reikt hem haar hand en hij trekt haar overeind. Haar gezicht komt bij het zijne. Even kijken ze elkaar in de ogen alvorens ze passioneel zoenen. Liet maakt zich los, draait zich om en zegt, "Maak mijn jurk even los." Hij trekt de rits open en vrijwel meteen valt het kledingstuk op de vloer van de caravan. Liet stapt eruit en geeft het met haar voet een zet waarna het onder de tafel beland. Ze plaatst haar handen op diezelfde tafel, spreidt haar benen, stapt op condoom één, geeft dat ding een schop en gaat klaarstaan. Ze kijkt over haar schouder. "Neem me, Sybrand. Neuk me." Sybrand kijkt naar haar mooie lichaam. "Mag ik eerst wat anders doen?" vraagt hij. "Iets met mijn kont?" vraagt Liet. "Ja," antwoordt hij. "Wat wil je doen dan?" vraagt ze verder. Hij denkt even na. "Wat is een goede vertaling van ‘rimming'?" Liet denkt even na. "Ehm, geen idee," zegt ze, "Maar ik weet wat je bedoeld. Prima, maar houdt er wel rekening mee dat in de films er eerst goed schoongemaakt wordt, dat heb ik niet gedaan want ik had niet verwacht dat we dit zouden gaan doen." Sybrand glimlacht even, "Geeft niet," zegt hij en gaat op zijn knieën zitten, bemerkt dat hij op condoom drie rust, wurmt het onder zijn knie vandaan en gooit het in de prullenbak. Dan trekt hij haar billen uiteen. Ze sprak de waarheid toen ze zei dat ze daar niet schoon had gemaakt. Echt vies is het niet, maar de lichtbruine ondertoon en bijbehorende geur zijn aanwezig. "Ik heb je gewaarschuwd," zegt ze, maar dan voelt ze de tong van Sybrand tegen haar sterretje. "Ohhhhh," kreunt ze verrast. Sybrand kwijlt flink, bedoeld om de smaak zo snel mogelijk te neutraliseren. Dat lukt het aardig en hij richt zich op zijn doel. Eerst likt hij rond haar poepgaatje, dan precies in het midden. Hij likt, sabbelt en zuigt zelfs. Liet trilt op haar benen. "Verdomme," kermt ze, "wat is dit lekkerrrr." Even later komt ze klaar en maakt een piepend geluid. Sybrand komt overeind, wacht heel even en zet zijn verpakte lul tegen haar schaamlippen. "Wacht," hijgt ze en ze twijfelt, in tweestrijd. "Probeer het eens bij mijn kont..." zegt ze zacht, "zet jouw lul tegen mijn sterretje en duw ertegen, maar druk niet door." Sybrand verhuist zijn lul één verdieping hoger en zet zijn eikel tegen haar anus. Hij duwt een beetje, maar net voldoende om er spanning op te zetten, maar niet genoeg om in haar te komen. "Oh," kreunt ze, "Ok Liet," zegt ze tegen zichzelf, "Wat zeiden Chianta en Valentina ook alweer? Ontspannen en net doen of je poept, dan kan hij er in." Liet haalt diep adem en laat de lucht weer uit haar longen ontsnappen. Dat doet ze nog drie keer. Dan begint ze te persen. "Duwen," sist ze en Sybrand duwt. "Auw, nee, stop! Stop!" roept ze en hij trekt zijn pik meteen terug. Liet zucht even, "Nee, sorry," zegt ze, "Het lukt niet." Sybrand wrijft even over haar bil. "Dat geeft toch niet," zegt hij, "je wilde het proberen, dat is al heel wat." Hij zet zijn, nog steeds verpakte, lul tegen haar schaamlippen en drukt door. Soepel glijdt hij tot zijn ballen in haar. "Ja," zegt ze, "Dat is bekend terrein." Hij pakt haar heupen beet en begint in haar te stoten. Langzaam laat hij zijn handen omhoog glijden naar haar borsten en begint haar puur natuur bollen te masseren. Hij laat haar tepels tussen zijn vingers rollen, wat haar doet grommen. Op een aardig tempo pompt hij door. "Zo," gromt ze, "je houdt het goed vol." "Ja," hijgt hij, "ik ben net klaargekomen." Het zweet gutst langs hun lichamen. Af en toe komt zijn lies tegen haar billen. Sybrand stopt even, zet zijn voeten iets wijder uit elkaar en vervolgt zijn stoten. Liet slaakt een gilletje. "Oeh," roept ze uit, "je glijdt nu langs mijn klit." Sybrand stoot door en Liet wordt gek. Ze legt haar hoofd op haar armen op de tafel en ontvangt de stoten. Ze jammert, snikt, kreunt en steunt. Dan slaakt ze een gil en voelt Sybrand hoe haar kutspieren pulseren en samentrekken. Hij stopt niet maar gaat door. Zo verlengt hij haar orgasme en zakt ze ineen op de tafel. Na tien stoten is het ook voor hem teveel en spuit hij het condoom vol. "Ahaaaa," steunt ze nogmaals als ze het condoom voelt opbollen. Ze blijft op de tafel liggen als Sybrand zijn lul uit haar lichaam trekt, hij houdt de rand van het condoom netjes vast. Sneller dan net verliest zijn paal aan stijfheid. Handig trekt hij het condoom eraf en legt er een knoop in. Met een flinke *plok* landt het in de prullenbak. "Verdomme zeg," zucht Liet. "Ja," beaamt Sybrand. "In het toiletdeel ligt een tandenborstel," zegt ze, "zou je even jouw tanden willen poetsen en jouw gezicht willen wassen?" "Ehm... ok," zegt hij verbaasd, maar voldoet aan haar verzoek. Met veel zeep wast hij zijn gezicht en met tandpasta poetst hij zijn tanden. "Ok," zegt hij als hij weer voor haar staat, "Gedaan." Ze heeft zich omgedraaid en leunt met haar kont tegen de tafel. Ze kijkt hem aan. "Maar waarom?" vraagt hij. Ze brengt haar gezicht tot bij het zijne. "Omdat ik er geen problemen mee heb om mijn eigen kutsappen te proeven, maar dat van mijn kont gaat me toch net te ver." "Hoe bedoel je?" vraagt Sybrand. Ze antwoordt door hem zacht en sensueel op zijn lippen te kussen. Subtiel speelt ze met haar tong op zijn lippen waarop hij zijn mond opent en haar naar binnen laat. Zo blijven ze staan tongen. Pas na vijf minuten verbreken ze het contact. Ze gaat met haar vingers over zijn gezicht en streelt hem door zijn grijze haren. Ze kijken elkaar lang in de ogen. "Wil je blijven slapen?" vraagt ze. "Wil je dat ik blijf slapen?" vraagt hij terug. "Ik weet het niet," zegt ze, "Er heeft nog nooit iemand bij mij geslapen. Voor het eerst heb ik het gevoel dat ik dat misschien zou willen." "Maar weet je het zeker?" vraagt hij. Langzaam schudt ze haar hoofd. "Dan ga ik gewoon terug naar mijn hotel en slaap daar en jij hier. Je vertrekt toch niet morgen?" vraagt hij. Weer schudt ze haar hoofd. "Dan zie ik je morgen toch weer?" zegt hij en ze knikt. Ze kussen elkaar en daarna kijkt Liet toe hoe Sybrand zich aankleedt. Even later staat ze naakt in de deuropening van de caravan en zwaait ze hem uit terwijl hij wegrijdt. Pleuni zit op de veranda met een flesje koude Grolsch in haar handen. Ze ziet hoe Sybrand afscheid neemt en hoe Liet naakt in de deuropening van de caravan staat en hem uitzwaait. Als hij buiten haar zicht is draait ze zich om en ziet ze hoe Pleuni haar ziet staan. Pleuni heft haar Grolsch op ten groet, wat Liet beantwoord met een kniebuiging. Vanuit de keuken van de woning komt gerommel. Pleuni gebaard aan Liet dat ze naar binnen moete. Berend stapt vanuit de keuken de veranda op. "Nee," zegt hij, "dit zijn de laatsten. De Grolsch is na deze twee flessen op," en hij gaat naast Pleuni zitten. Die ziet hoe Liet lacht en naar de caravan instapt. De klap van de caravandeur doet hem in die richting kijken. "Zo," zegt hij, "Sybrand nu pas weg? Die hebben het wel gezellig gemaakt." Pleuni knikt, "Dat denk ik ook. Ik hoop dat Sybrand zichzelf terug kan vinden," zegt ze, "Hij was echt helemaal kapot van de scheiding van zijn vrouw." "Wist je trouwens dat hij zich, nadat zijn vrouw omsloeg, heeft laten steriliseren?" vraagt Berend. "Nee," zegt ze, "Maar ik begrijp het wel, om dezelfde reden als ik?" Berend knikt. "Van wat ik van hem begrijp wil, hij weet heel zeker dat hij nooit kinder wil. Al is hij er wel blij mee dat zijn ex hem niet onder druk zet om een connectie met het kind te maken. Als ik eerlijk moet zijn, denk ik dat als ze dat wel gedaan zou hebben, hij zichzelf wat aangedaan zou hebben," zegt hij. Pleuni kijkt om zich heen. "Waar zijn Farrokh en Jacques eigenlijk? Zijn ze weer uit?" vraagt ze. "Bijna," zegt Berend, "Van wat ik begrijp zijn ze op de koffie bij de ouders van Jacques en gaan ze naar een reisbureau voor een hotelarrangement." Vragend kijkt Pleuni hem aan. "Hotelarrangement? Gaan ze op vakantie?" Berend zucht even. "Soms let je echt helemaal niet op. Over twee dagen gaan ze naar de landbouwbeurs en het hotel waar ze geboekt hadden, is failliet. Gelukkig hadden ze ook nog niet betaald, maar ze moeten wel voor die twee nachten onderdak hebben." "Hoe lang zijn ze weg dan?" vraagt Pleuni. "Drie dagen," zegt Berend, "maar dat staat ook op de kalender." Ze staat op en loopt de keuken in. Daar kijkt ze op de grote kalender en leert dat daar netjes en in een duidelijk handschrift opgeschreven staat dat Farrokh en Jacques dan naar de beurs zijn. Ze loopt terug en gaat weer naast Berend zitten. "Het staat er," zegt ze. Berend knikt. "Waar is trouwens dat krat Heineken gebleven?" vraagt ze. "In de garage bij mij," antwoord hij, "Ik gooit het in de LandCruiser als ruitensproeiervloeistof." Pleuni grinnikt, "Prima gebruik. Ik voel toch elke keer weer wat van trots als ik naar de Formule 1 kan kijken en daar de naam van 's werelds grootste ruitensproeiervloeistoffabrikant zo prominent langs de baan zie staan en me realiseer dat het gewoon een Nederlands bedrijf is." Berend knikt. "Alleen snap ik één ding niet," zegt hij, "Waarom staat er ‘don't drink and drive' bij? Je gaat toch geen ruitensproeier vloeistof drinken?" Pleuni haalt haar schouders op. "Geen idee," zegt ze, "misschien om te voorkomen dat mensen het gaan drinken?" Ze tilt haar been op en glijdt met haar hand over de huid. "Ik moet ook weer mijn benen scheren," zegt ze. Berend voelt ook. "Het kan nog wel even," zegt hij en laat zijn hand op haar blote been liggen. "Nee," zegt ze, "Het moet weer. Ik ben echt blij dat ik niet meer in de financiële shit zit, nu kan ik tenminste scheermesjes betalen." Langzaam schuift Berend zijn hand omhoog. Pleuni kijkt er even naar. "Hé, waar gaat die hand heen?" vraagt ze lachend. "Even voelen of jouw benen het enige is dat geschoren moet worden," zegt hij. "En denk jij dat je dat kunt voelen?" vraagt ze, "Ik mag dan wel een wijde broek dragen en geen ultra strakke hotpants; ik draag wel gewoon een slipje dus je komt toch niet bij het deel dat je wilt controleren." "Oh," zegt hij, "dat klinkt als een uitdaging." Hij trekt zijn linkerhand terug, die hij in een onmogelijke hoek had moeten buigen en probeert het nu met zijn rechterhand. Daarvoor moet hij wel het flesje Grolsch weg zetten. Pleuni slaakt een gilletje als hij de broekspijp in glijdt en met zijn koude vingers contact maakt met haar huid. Het eerste deel verloopt soepel. Pleuni kijkt met belangstelling toe. De broek zit los om haar lichaam, met uitzondering van het elastiek om haar onderlichaam. Dat merkt Berend ook. Zijn vingers glijden over de stof heen, maar eronder komen ze niet. Pleuni siddert als ze voelt hoe hij zijn vingers over haar kutje glijden. Ze spreidt haar benen, maar het strakke slipje blijft op de plek. "Auw," roept ze terecht als de scherpe nagel van Berend in haar been prikt. "Sorry," zegt hij. Pleuni giechelt en kreunt zijn pogingen om onder haar slipje te komen, afhankelijk van waar hij haar aanraakt. Na zeker tien minuten wroeten geeft Berend het op en haalt hij zijn hand weer uit haar broekspijp. "Ok," zegt hij, "ik geef het op, je hebt gelijk. Ik kom er zo niet bij, jouw slipje zit te strak om er een vinger onder te krijgen." Ze lacht. "Dus je heeft het al op?" vraagt ze, "Je kunt het natuurlijk ook even van boven proberen." Berend staat op en duwt zijn linkerhand aan de voorzijde van haar T-shirt naar beneden. Gierend van het lachen slaat ze hem op die arm. "Nee, niet zo! In mijn broek!" "Oh," zegt Berend onschuldig, "zeg dat dan." Hij trekt zijn arm weer uit haar shirt, onderweg kriebelt hij met zijn vingers over haar borsten. Wederom giechelt ze even. Ze houdt haar buik in als Berend zijn linkerhand via de bovenzijde in haar broekje duwt. Ditmaal lukt het hem wel om in haar slipje te komen, al doet ze niets om het hem te belemmeren. Zachtjes glijdt hij over haar schaamheuvel naar beneden. Hij laat zijn vingers over haar huid spelen en zegt, "Dit kan nog wel," en duwt twee vingers tussen haar natte schaamlippen." Ze sluit haar ogen, leunt met haar hoofd achterover en kreunt. "Dat zei je ook over mijn benen, maar dat heb je ook al mis. Ow, dat is lekker," zucht ze. Berend heeft haar klitje gevonden en speelt er met zijn duim mee. Rustig vingert hij haar, probeert hij zijn vingers diep in haar kutje te duwen. Pleuni geniet. Met haar rechterhand voelt ze naast zich, vind Berend en begint zijn lul te kneden die al half hard was geworden. Hierdoor begint ook hij te kreunen. Hij kromt zijn vingers en stuit zo, toevallig, op haar g-spot. "Oooooohhhhh," kreunt ze en hij realiseert zich snel wat hij raakt. Hij laat zijn vinger pulseren en Pleuni stopt met het masseren van zijn pik. "Oh Fuck, oh fuck, oh fuck," roept ze uit en grijpt de houden bank stevig vast. Binnen dertig seconden voelt Berend vloeistof tegen de muis van zijn hand spuiten en lijkt het alsof ze een epileptische aanval krijgt. Ze schokt, slaat ongeconcentreerd met haar armen en benen en slaakt een diepe grom. Berend moet zijn hand snel terug trekken anders zouden de wilde schokken van Pleuni zijn pols zeker breken. Hijgend komt Pleuni langzaam tot bedaren. Berend ruikt aan de vloeistof op zijn hand en likt er zelfs even aan. "Je smaakt goed," zegt hij, "alleen zit er een zoete ondertoon in." Hij haalt zijn schouders op, "Het zal wel," zegt hij. "Fuck hé," hijgt Pleuni, "Wat was dat in hemelsnaam? Wat heb je met me gedaan?" "Ik denk," zegt Berend, "dat ik jouw g-plek geraakt heb, maar bij toeval. Vraag het me niet nog een keer te doen want ik heb geen idee hoe me het net gelukt is." "Poeh," zucht ze, "Het was in ieder geval enorm heftig. Ik zit nog te trillen. En mijn slip is nat. Ik zal toch niet in mijn broek gezeken hebben?" vraagt ze bezorgt. Berend schudt zijn hoofd. "Nee, dat heb je niet. Je kwam spuitend klaar." Verbaasd kijkt ze hem aan. "Spuitend?" Berend knikt. "Kunnen vrouwen spuitend klaarkomen?" vraagt ze. Verbaasd kijkt hij haar aan. "Ja," zegt hij, "weet je dat niet dan?" Ze knikt. "Ik heb op school sexuele voorlichting gehad en ik heb praktijkervaring, maar dit is iets waar ik niet van weet." "Echt? En kijk je ook geen porno op internet?" vraagt hij. Wederom bevestigd ze. "Ik was altijd druk aan het werk, te druk om mezelf te vingeren, had er de puf ook niet voor. Toen ik zwanger was had ik er geen behoefte aan en sinds Farrokh en Jacques hier zijn wordt ik door hen opgegeild als ze weer eens neuken. En nu ben jij er. En als ik jou hier ter beschikking heb, waarom zou ik dan nog op internet naar porno zoeken? Als ik geil word is het een koud kunstje om jou te verleiden," zegt ze en grinnikt even. "Ik hoef zelfs maar over het scheren van mijn benen te beginnen..." Berend toont haar een smalle glimlach. "Ben ik zo makkelijk dan?" zegt hij, "Ik dacht altijd dat als ik niet wil ik niet verleidt kan worden." Pleuni schudt haar hoofd. "Je zegt het zelf al, ‘als je niet wil'. En wees eerlijk, wilde je niet?" Berend schudt zijn hoofd en glimlacht, "Ok, ok," zegt hij, "Ik wilde wel." "Maar dat spuiten," zegt ze, "dat is iets dat vrouwen kunnen?" Berend knikt. "Ja," zegt hij, "dat kunnen jullie. Ik weet niet of alle vrouwen het kunnen of dat het aan een specifieke situatie of stimulatie ligt. Ik kan het wel laten zien op internet." Pleuni knikt, "Prima," zegt ze, staat ietwat wankel op en loopt enigszins instabiel naar de werkkamer waar de computer staat. Ze gaat zitten, zet het beeldscherm aan, ontgrendeld het beveiligingsscherm, en opent Google Chrome. Ze kijkt Berend aan die naast haar is gaan staan. "Eh," zegt hij, "ga maar naar www.pornhub.com." Even later staat het startscherm voor hen. Berend kijkt even snel, maar ziet daar geen geschikte filmpjes. "Bovenin kun je zoeken," wijst hij. Pleuni klikt en wil gaan typen. "Eh... waar zoek ik op?" vraagt ze. "Zoek maar op ‘squirting', dan vind je ze wel," zegt Berend. "Ehm... hoe schrijf je dat?" vraagt ze. "Berend glimlacht even. "S... q... u... i... r... t... i... n... g..." zegt hij, zij typt en drukt op enter. Al snel verschijnt er een lijst in beeld. "Goejehemel," zegt Pleuni, "81.348 relevante video's?" "Ja," zegt hij, "en tegen de tijd dat iemand dit verhaal leest zullen het er alweer meer zijn. Probeer de eerste maar." Pleuni knikt en ze kijken samen toe hoe een naakte vrouw op haar rug ligt, haar voeten met touwen omhoog gehouden worden, maar op zo'n wijze dat ze kan hangen en niet vast zit. Ze is zichzelf aan het vingeren, maar al snel komt er een vibrator in beeld die vol op haar klit wordt gezet. Ze wordt daar een minuut gestimuleerd en vervolgens komt de man in beeld. Hij is ook naakt en ze pijpt hem even, omdat dit lijkt te moeten in zo'n film. Hij gaat met zijn hand naar haar kutje en duwt zijn vingers in haar. Hij kromt ze en stimuleert haar. Op een hoog tempo wrijft hij over haar kut en in haar vagina. Al snel begint de vrouw te jammeren, te schokken en precies op het juiste moment trekt de man zijn hand weg. Met kracht spuit ze haar sappen de ruimte in, zeker anderhalve en misschien wel twee meter ver. Na de eerste straal stimuleert de man haar weer. Schokkend spuit ze weer en de man trekt zijn hand weer terug. Zeker anderhalve meter, maar de twee redt ze niet. Dit herhaald zich vier keer alvorens de vrouw de hand van de man wegduwt. Het filmpje stopt. "Ok," zegt Pleuni, "en zo zijn er dus nog eens 81.347 filmpjes." Berend knikt. Ze knikt ook. "Zo heb ik ook weer wat geleerd." Ze kijkt naar Berend. "Vind je dit geil?" vraagt ze. Hij zegt niets maar laat zijn broek zakken. De glimmende eikel van zijn stijve lul komt precies voor haar mond. Ze glimlacht. "Ok," zegt ze en ze opent haar mond. Langzaam brengt hij zijn lans in haar. Hij blijft rustig staan en ze schuift haar hoofd heen en weer. Ze werkt eerst alleen met haar lippen en tong, maar realiseert zich zijn uithoudingsvermogen. Dus begint ze hem met haar beide handen aftrekken. Ze zet er een flink tempo in en als een volleerd pornoster pijpt ze hem vol overgave en toewijding. Toch is ze verbaasd als hij kreunt en zegt, "Ik ga komen." Ze stopt met haar hoofdbewegingen en laat alleen nog zijn eikel in haar mond. Ze trekt nog met één hand en zuigt zachtjes. En inderdaad voelt ze al snel de warme stralen sperma in haar mond. Kalm slikt ze het door, door tot er niets meer uit komt. "Fuck, wat is dit lekker," steunt Berend. Ze haalt zijn pik uit haar mond en glimlacht. "Jij smaakt ook wel goed," zegt ze en Berend lacht even. "Maar je kwam wel snel," zegt ze, "nog steeds langer dan elke vent met wie ik geweest ben, maar toch." Hij knikt. "Klopt," zegt hij, "doordat jij spuitend klaarkwam werd ik al geil, en nu net het filmpje hielp ook al." Ze glimlacht en trekt zijn broek weer op. "Geeft niet, jij hebt het net ook lekker voor mij gemaakt en dan maak ik het lekker voor jou," zegt ze. Hij glimlacht. "Ik heb alleen nu de aandrang om in jouw kutje klaar te willen komen, mijn kwak in je te spuiten," zegt hij. Ze kijkt hem aan. "Nu?" vraagt ze, "Kun je meteen weer?" Hij lacht. "Nee," zegt hij, "daar begint mijn leeftijd toch echt mee te spelen. Ik bedoel in het algemeen." Ze grinnikt even. "Dat is dan het mooie van het zijn van een vrouw. Wij kunnen veel langer door en veel langer in ons leven klaar blijven komen." Berend trekt even een zuur gezicht. Ze recht zijn broek. "Dat komt nog wel," zegt ze, "dat je in mijn kut kunt spuiten, maar gezien jouw uithoudingsvermogen is een vluggertje 's ochtens geen optie. Tenzij we de klok een half uur eerder zetten." Berend rilt even. "Nog vroeger? Ik vind vijf uur al vroeg zat," zegt hij. Ze kijkt hem aan. "Slaap je vannacht bij mij?" vraagt ze. "Dolgraag," zegt hij. Ze staat op en samen lopen ze naar haar slaapkamer. Na het tandenpoetsen kruipen ze, naakt, in bed en vallen al snel in slaap, een talent waar uw schrijver jaloers op is. De volgende ochtend zit iedereen al vroeg aan het ontbijt. Pleuni, Berend; waarbij het Farrokh en Jacques niet was ontgaan zijn dat ze uit Pleuni's kamer kwamen en ook Liet zit er al. Half zes in de ochtend is voor veel mensen vroeg, maar Liet sliep 's avonds snel en goed en wat tegen vijf uur al volledig uitgerust. Vandaar dat ze nu aan het ontbijt zit. In tegenstelling tot de anderen die praten over van alles en nog wat, is ze wat stilletjes; anders dan normaal. Pleuni merkt het. "Liet, meid. Is er iets?" vraagt ze. "Ja," zegt ze, "ik denk het wel. In mijn business ben je nieuw, geil en lekker, maar na verloopt van tijd is het nieuwe eraf en moet je wat anders gaan doen. En meestal is dat anaal; maar ik zit nog te twijfelen. Moet ik dat gaan doen?" "Zeker!", "Absoluut!", "is het mooiste dat er is!", "Gaat niets boven!" Farrokh en Jacques buitelen verbaal over elkaar heen in hun aanprijzingen van de anale sex. "Jullie zijn niet onafhankelijk!" roept Pleuni en gooit een theedoek naar het lachende duo. Ze gaat zitten en richt zich tot Liet, terwijl de anderen opstaan om aan het werk te gaan. "Liet, lieverd," zegt ze, "Met anale sex is het in mijn ogen en bescheiden mening net zoals bij vaginale en orale sex. Als jij het niet wilt doen, doe het dan ook niet omdat een ander het wil. Als jij het wilt, het zelf lekker vind, dan is het nog steeds aan jou om te bepalen of jij het doet. Je kent inmiddels een aantal mensen in jouw business, ook diegene die anaal doen; bel ze op of ga bij ze langs en praat met hen. Zij zijn ervaringsdeskundigen en kunnen je precies vertellen hoe het is om anaal geneukt te worden, of het voor de ontvanger plezierig is, ze er zelf van genieten of dat het iets is wat ze doorstaan omdat ze het voor hun carrière nodig hebben en er ook nadelen aan kleven. Fysieke nadelen omdat de sluitspier natuurlijk een afsluiter is en in principe permanent dicht zit. Als dat te vaak veranderd... zeker met een penetratie van buiten... wie weet. Ik niet." Liet knikt. "Dank je," zegt ze. Pleuni geeft haar een bemoedigende kneep in haar schouder, staat op en zegt, "Oh ja, jij mag de vaatwasser inruimen. Ik moet echt aan het werk en doordat ik met jou gepraat heb, heb ik daar geen tijd meer voor," en ze is weg. Liet lacht even en begint met inruimen. Tegen een uur of negen arriveert Sybrand op de boerderij. Hij parkeert zijn Lancia naast de Alfa van Liet en wil meteen de caravan binnenstappen, maar bedenkt zich. Ze hebben gisteravond dan wel geneukt, met zeker een additionele vonk die tussen hen oversprong, maar zo vrijpostig wil hij, nog, niet zijn. Dus klopt hij netjes aan. Het is even stil, dan hoort hij "Binnen" en betreedt hij de caravan. Daar treft hij Liet aan die aan het bellen is. Haar gezicht begint te stralen als ze hem ziet, maar ze gebaard hem met een hand nog even geduld te hebben. Hij wacht en luistert toe. Ze kijkt op de grote kalender aan de wand. "Morgen? In Groningen? Provincie of stad? Oh, prima. Nee, geen probleem. Komt goed uit, de dag erop moet ik in Leeuwarden zijn. Regel jij de Fletcherhotels voor me? Wat? Nee, ik heb geen visum nodig en nee, ik hoef ook geen inentingen te halen. Nee, ook geen paspoort. Dank je wel, Rein, Dank je, dag Rein." Ze beëindigd het gesprek, bij de moderne telefoons is er tenslotte geen sprake meer van ophangen. Ze legt het toestel weg en springt dan Sybrand in zijn armen. Passioneel kust ze hem en na een milliseconde kust hij even passioneel terug. Ze perst haar lichaam tegen het zijne en voelt hoe zijn lul groeit. Ze grinnikt even in zijn mond, verbreekt de kus, zegt, "Ben je blij om mij te zien?" en ze kneedt zijn pik door zijn broek heen. "Heel blij om jou te zien," antwoordt hij en grijpt haar bij haar kont. Ze zoenen opnieuw. Zijn hand glijdt over haar rug naar haar borst toe. Even kneedt hij haar bol, maar ze legt haar hand op de zijne. "Ik heb nieuws," zegt ze en ze maken zich, met tegenzin, los van elkaar. Ze gaan zitten en ze houdt zijn hand vast. "Ik moet weg," begint ze en meteen ziet ze de teleurstelling op zijn gezicht. Ze glimlacht, "Maak je geen zorgen," zegt ze, "ik moet weg voor werk. Een collega heeft afgezegd voor een fotoshoot en nu ben ik, last minute, opgetrommeld om naar Groningen te gaan. Het is een soloshoot, dus alleen ik met wat sexspeeltjes. De dag erop moet ik naar Leeuwarden voor aan andere shoot, maar men weet daar nog niet of ze voor foto's, filmpjes of beiden willen gaan. Het is ook solo, dus ik alleen. De dag daar weer op wil ik op bezoek bij een aantal collega actrices die anaal doen. Ik wil met hen praten en bespreken en zo beslissen of ik überhaupt aan anale sex wil beginnen en of ik het in films en/of fotoshoots wil gaan doen. Op internet heb ik al filmpjes gezien waarbij ze een dildo van meer dan een halve meter in haar darmen stopt; echt helemaal erin zonder dat de kop er nog uitstak. Ik word er wel geil van, maar maak me ook zorgen." "Ok," zegt Sybrand. "Maar," vervolgt Liet, "ik heb wel een verrassing voor je. Ik ben dan vier dagen weg, en als jij je in die tijd laat testen, en goedkeuren, op alle soa's mag jij me, als ik terug ben, zonder condoom neuken en in me klaarkomen." Blij verrast kijkt Sybrand haar aan. "Echt?" vraagt hij en ze knikt. Hij omhelst haar." "Jij wordt dan de eerste die me zonder condoom neukt," fluistert ze in zijn oor. "Maar," zegt hij, "heb je alles dan binnen die vier dagen? Een AIDS test duurt toch langer? Een week toch?" Ze verbreekt de omhelzing en schudt haar hoofd. "Een sneltest is er met een uur," zegt ze. "Goh," zegt hij, "zo snel al?" Ze knikt, "Moderne techniek hè," zegt ze en ze kust hem opnieuw. Ze kijkt hem geil aan en laat hem los. Ze wijst op zijn kleren. "Uit," commandeert ze hem. In een oogwenk staat hij naakt voor haar, zijn stijve lul wijst al in de richting van haar kutje. ZE wipt de bandjes van haar jurk van haar schouders, zo valt het kleed op de vloer en staat zij ook naakt voor hem. "Je had er niets onder aan," zegt hij. Ze knikt, "Vanochtend bij het ontbijt had ik alleen mijn jurk aan. De anderen wisten niet eens dat ik voor de rest in mijn blote kont zat." Sybrand bekijkt haar en constateert opnieuw hoe mooi ze is. "Oh," gromt hij, "Het liefst zou ik je tegen de muur drukken en je aan mijn paal rijgen." "Dat mag je ook," hijgt ze, "als je maar eerst een condoom om doet." Hij hijgt en kreunt een teleurstelling. "Ik weet het, lief. Ik heb ook liever dat je in me klaarkomt, maar gezien mijn werk moeten we het veilig doen. In mijn werk wordt ik om de drie maanden gecontroleerd en doen we het alleen nog met een condoom. Totdat we allebei zonder twijfel schoon zijn, zullen we het met het rubber moeten doen." Ze denkt even na, "Ik zal me nadat ik in Leeuwarden klaar ben nogmaals laten testen, al is mijn vorige van één maand geleden, maar dan heb jij ook zekerheid." Sybrand knikt. Terwijl ze sprak had hij een condoom gepakt en om zijn lul gerold. Hij grijnst en wijst er op. "Het liefst zou ik je tegen de muur drukken en je aan mijn paal rijgen." Ze likt haar lippen af en wenkt hem. "Nu mag je ook," zegt ze, "nu mag je ook." Hij stapt naar haar toe en drukt haar tegen de muur. Hij legt zijn handen op haar billenen tilt haar op. Vrij van de vloer slaat ze haar benen om zijn heupen en haar armen om zijn rug. Ze kijken elkaar diep in de ogen. "Kijk," zegt hij, "zonder handen." In één soepele beweging duwt hij zijn lul tussen haar schaamlippen diep in haar kutje. "Oemp," kermt Liet als ze hem voelt binnendringen. "Als dit al zo lekker is, hoe goed zal het dan voelen als je me straks zonder condoom neukt?" hijgt ze. Hij kijkt haar aan. "Zalig..." zegt hij en kust haar. Hun tongen glijden in elkaars mond. Rustig stoot hij in haar maar Liet wil meer. "Neuk me zo hard je kunt. Ram die paal in me," kermt ze. "Ok," zegt hij en tongt verder. Hij voldoet wel aan haar verzoek en ramt zich met veel kracht in haar. "Oh ja," kreunt ze. "Neuk me, Sybrand, neuk me." Woest ramt hij zijn lul in haar glibberige kut. Zijn liezen en haar benen worden nat van haar sappen. Het deurtje waar hij haar tegenaan klemt kraakt vervaarlijk, maar houdt het wel. Stoot na stoot beukt hij in haar poesje, wat ze met een ongekende graagte ontvangt. Ze wordt warm van top tot teen en haar zweet vermengt zich met het zijne. Hun lichamen plakken aan elkaar. Ze voelt haar schaamlippen gloeien, haar vagina staat in brand en eigenlijk wil ze niets liever dan zijn zaad in haar schede voelen. Maar ze moet volhouden. Haar orgasme kan ze niet langer weerstaan en met een lange, hese gil komt ze klaar. Ongecontroleerd knijpen haar kutspieren in het condoom en met een brul lost Sybrand zijn sperma in het overlooptuitje. Minutenlang blijven ze staan. "Je moet er uit," hijgt Liet. "Ik wil niet," zegt Sybrand, "ik wil in je blijven." Ze grinnikt even. "Ik wil je ook in me houden, maar je zult er uit moeten. Ik moet de spullen pakken." Sybrands lul is inmiddels slap geworden en glipt uit het condoom. "Oh," zegt hij teleurgesteld, "ik ben uit je." "Maar," zegt Liet, "Wat voel ik dan nog?" Voorzichtig zet hij haar neer en kijken ze. "Ah," zegt ze, "ik zie het. Het condoom zit nog in me." Ze kijken toe hoe slierten zaad uit het condoom vallen en op de vloer landen; enkele druppels komen op haar voet terecht. Ze lacht even, pakt het condoom en trekt het in één ruk uit haar schede. Eerst rekt het op om vervolgens met los te schieten en met een klap tegen de buik van Sybrand te klappen. "Auw," zegt hij lachend. Liet slaat haar hand voor haar mond. "Sorry," zegt ze van achter de hand, "Dat was niet de bedoeling." Hij wrijft over de pijnlijke plek. "Sorry," herhaalt ze. "Geeft niet," zegt hij, "jij wist ook niet dat het zou gaan gebeuren." Ze kust hem. "Sorry," zegt ze en ze gooit het condoom in de prullenbak en begint haar spullen te pakken, naakt en met een toekijkende Sybrand. Het toilet is in de boerderijwoning. Die bevindt zich inmiddels op ruime afstand van de weide waar Pleuni en Berend aan het werk zijn. Voor Berend is het prima te doen. Hij zoekt een bosje op of plast tegen een boom, eventueel een hek. Als Pleuni een sanitaire stop moet maken is dat lastiger, doch niet onmogelijk. Maar aangezien ze een dame is, geeft ze er de voorkeur aan om terug te lopen. Alleen wilde ze ook de controle van haar schapen afronden. En moest ze plassen. De controle kost haar, en Berend, meer tijd dan ze over heeft om het huis te halen. Dus haast ze zich zo snel ze kan, maar ze redt het tot zo'n vijfhonderd meter van de caravan van Liet alvorens ze de eerste druppels tussen haar schaamlippen voelt glijden. Er zit niets anders op. Gelukkig loopt ze al door het bos en ze stopt. Snel trekt ze haar broek en slip helemaal naar beneden en gaat ze op haar hurken zitten. Net op tijd ook, want nog voor ze stabiliteit heeft gevonden openen haar sluizen. Het spuit eruit, maar ditmaal is het echt urine en geen geil. Zienderogen vormt zich een poeltje rond haar voeten, maar even snel neemt ook de druk op haar blaas af. Ze slaakt een zucht van verlichting. Als de laatste druppels op de grond zijn beland, komt ze moeizaam overeind. Pleuni trekt haar slip en broek weer op en wil teruglopen. Alleen hoort ze een bonkend geluid, ritmisch. Met een luisterend oor loopt ze verder en naar mate ze dichter bij de caravan komt wordt het geluid ook duidelijker hoorbaar. Sterker nog, het lijkt van binnen in de caravan te komen. Ze kijkt door het raam aan de voorzijde en ziet Liet en Sybrand; ze heeft haar armen en benen om zijn lichaam geslagen en hij heef haar stevig bij haar billen vast. Nu ziet Pleuni ook waar het bonkende geluid vandaan komt; van Sybrand die Liet hard en stevig in haar kutje aan het neuken is. Sybrands gezicht is begraven in haar nek, maar Pleuni ziet wel de grimas van genot op het gezicht van Liet. Dan hoort ze hoe Liet een lange, hese gil uitslaat. Zelfs met de isolatie van de caravan hoort ze ook de brul waarmee Sybrand zijn orgasme begeleidt. Sprakeloos blijft ze staan kijk en ziet ze hoe de twee in hun innige omhelzing blijven. Het been van Liet zit ervoor dus ze kan niet zien hoe de lul van Sybrand slapper wordt en uit het condoom glijdt. Wel ziet ze iets vallen. Sybrand zet Liet op de grond. Wat ze zeggen hoort Pleuni niet, maar ze ziet wel dat Liet het condoom uit haar kut trekt en het tegen Sybrand aan mept. Het is het moment dat ze besluit om weer weg te sluipen. Hijgend voegt ze zich weer bij Berend. "Ik dacht dat je alleen voor een kleine boodschap zou gaan?" zegt hij. "Ik redde het niet," zegt ze, "tot het huis. Ik moest in het bos pissen." "Hmm," glimlacht hij, "Geil. Dat had ik wel willen zien." "Pech," zegt ze, "maar ik zag wel wat anders. Ik kwam bij de caravan van Liet en zag binnen hoe zij en Sybrand aan het neuken waren. Hij woonde haar echt uit." "Oh," zegt Berend, "en dan blijf je staan kijken? Stiekeme voyeur." Hij jaagt één van de geiten (die zich bij de schapen bevinden) in de juiste richting. "Ja. Nee. Ja... nee... ja," stamelt Pleuni. "Had je anders mee willen doen?" vraagt Berend, "Ik denk dat Liet er wel voor open staat en Sybrand heeft je al geneukt dus een hernieuwde kennismaking zal hij ook niet erg vinden." "Nee!" zegt Pleuni fel, "Ik werd er geil van," voegt ze toe. "Oh," zegt Berend, "dus jij wilt ook geneukt worden? Is dat het?" "Nee! Ja, ik... nee. Oh..." zucht Pleuni. Hij loopt op haar af, pakt haar gezicht in zijn handen, kijkt haar in haar ogen en zegt, "Liet heeft iemand gevonden, Sybrand heeft iemand gevonden; ze zijn voor elkaar gevallen. Da's mooi voor hen. Maar jij hebt ook iemand gevonden die voor je gevallen is. Toen ik hier op sollicitatiegesprek kwam, vond ik je al leuk, maar kende ik je nog niet. Elke avond dat we op de veranda zaten won jij me meer en meer. Dat met het oliecarter van de Toyota moet een teken zijn geweest, want nu kon ik je meemaken als het tegenzit. En je flipte niet. Je was niet blij, maar je bleef kalm. En ik kreeg je mee, mee naar boven. Wat we daar deden was voor mij niet botweg neuken, het was echt ‘de liefde bedrijven'." Bij Pleuni komen er tranen in haar ogen. "Je hebt me gewonnen, Pleuni," zegt Berend, "Ik hou van jou en ik hoop van ganser harte dat jij net zo over mij denkt en voelt en dat het niet pure lust was," gaat hij verder. Hij kust haar, zacht op haar lippen en ze begint te huilen. Maar in tegenstelling tot het begin van dit verhaal zijn het nu geen tranen van verdriet en wanhoop maar van geluk. Ze omhelst hem en huilt op zijn schouder verder. "Ik hou ook van jou," snikt ze, "ik hou ook van jou. Alles is hier toch nog goed gekomen. Farrokh houdt van Jacques, Jacques houdt van Farrokh. Gert-Jan en Nicole houden van elkaar. Myrthe en haar suikeroom houden van elkaar, Liet en Sybrand houden van elkaar. Jij houdt van mij en ik hou van jou!" The End.

Op de boerderij (vm:een-op-een, 57886 words)
Auteur: Ivan K.	Toegevoegd: Dec 08 2020	Kijkers/Lezers: 5359/4834 [90%]	Waardering (verhaal): 8.43 (7 stemmen)
Pleuni probeert met alle macht haar boerderij gaande te houden maar de rekeningen stapelen zich op. Een vriend weet wel een uitweg, maar of ze daar nu op zit te wachten.