ErotischeVerhalen.com: Het Buurmeisje in de problemen door Ivan K. [deel 1]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal geweest om me over te halen. Maar ze staat niet voor me, ze staat bij Quinty en een andere politieagente (m/v) waarbij ik van Quinty al weet dat ze niet te vermurwen is. "Ok, ok, ok," zegt Maria en begint te fluisteren, "dan kom ik bij jou bakken... naakt." Gelukkig is dit een telefoongesprek want ik heb zeker geen pokerface. "En dan?" zeg ik, "dan mag ik zeker alleen maar kijken en niet aankomen?" Ik kan bijna voelen hoe ze rood wordt. "Ik sta hier nog met die polities," zegt ze na een minuut, als mijn woorden zijn ingedaald, "kunnen we dat later bespreken?" "Je staat niet met polities, maar met de politieagenten," corrigeer ik haar, "en, nee. Want dan wordt het toch weer iets waar ik haast niets aan heb." "Ze kunnen me horen," zegt ze, "ik kan nu niets zeggen." "Ok," zeg ik, "zeg dan maar ja of nee: mag ik dan aan je zitten?" Ik hoor haar hijgen. "Mag ik dan in je?" vraag ik, "mag ik je dan neuken? En bij dat laatste is ‘misschien' een antwoord." "Is dat 1 vraag?" is haar reactie. "Nee," zeg ik, "het zijn 3 antwoorden." Ze denk na. "Als ik nee zeg, dan moet ik mijn vader bellen?" vraagt ze. "Correct," zeg ik, "of gewoon niets zeggen, maar dan moet je uitleggen waar de scooter gebleven is." Op de achtergrond hoor ik de andere agent zeggen dat hij wil gaan inladen want het duurt hem te lang. "Verdomme," vloekt Maria, "dit is gewoon chantage." "Ja," zeg ik, "of noem het ‘terugpakken' voor al die keren dat jij suggestief bezig bent geweest omdat je wat van me wilde." "Nee, wacht!" hoor ik haar roepen, schijnbaar tegen de agent die haar scooter gepakt heeft om de inbeslagname af te ronden, om vervolgens tegen hij te zeggen, "Ok dan maar, ja op 1, misschien op 2 en 3. Is dat goed genoeg voor je? Dat wil ik nog wel doen." Even denk ik na; laat haar kort zweten alvorens ik zeg, "Ik kom eraan. Waar ben je?" De Volkswagen T3, waarvan de body op het Teslaonderstel zal komen, slaat met moeite aan. De dikke, blauwe rookpluim trekt door de straat. De motor is op z'n eind, vandaar ook dat de auto als donor gaat dienen. Moeizaam sleept de T3 zich naar de opgegeven plek. Daar aangekomen is het druk. Diverse jongeren staan balend te wachten tot ze opgehaald worden door ouder(s) en/of voogd. Ik zie net nog hoe de eerste transportauto met bromfietsen en -scooters wegrijdt en een tweede alweer een kwart vol is. Er is een sleutelhoekje gecreëerd alwaar twee mannen de gewraakte onderdelen aan het demonteren zijn, ogenschijnlijk eenzelfde situatie als ik nu met Maria heb. ‘Spullen eraf of het hele ding gaat weg'. Quinty staat erbij. We begroeten elkaar kort en ze wijst me een plek. Maria is in geen velden of wegen te bekennen, niets nieuws daar. Ik herken de scooter, hoewel het niet eens meevalt. Blijkbaar is fluorescerend roze een kleur die meer meiden in deze leeftijd aanspreekt. Ik ga op mijn knieën en begin mijn onderzoek. Gaandeweg kom ik echter tot de conclusie dat de montage gedaan is door iemand die de naam ‘beunhaas' zeker waard is. Kabels en slangen lopen lukraak van voor naar achter en de electra is bijna gevaarlijk te noemen. Ik zie ook dat het mechanische gedeelte diep weggebouwd zit. Dat is niet 1 - 2 - 3 te verwijderen. Ik wenk Quinty en overleg. Zij overlegd op haar beurt met haar meerdere en die gaat accoord met het compromis. Ik demonteer wat ik kan en lever dat in. De scooter werkt dan helemaal niet meer, de rest fix ik thuis en lever de overige illegale delen bij Quinty of een collega in. Alleen... waar is Maria? Het duurt even voor ze komt aanlopen. Zonder mij te groeten vraagt ze of ze weer verder kan rijden. Ik leg de situatie uit, dat ik later de gedemonteerde onderdelen bij Quinty in zal leveren. "Wat? Dus ik kan nog niet rijden?" roept ze uit. Ik knikt. "Sterker nog," zeg ik, "op dit moment rijdt hij helemaal niet nu ik het broddelwerk van die beunhaas gedeeltelijk heb weggehaald." "Maar hoe kom ik dan thuis?" roept ze uit. "Simpel," zeg ik, "De scooter in mijn bus en dan rijden we terug. Je woont toch naast me en als jouw vader wat vraagt dan had je pech en repareer ik het." Ze lijkt van haar stuk gebracht door deze simpele en praktische oplossing. "Eh, ok denk ik dan maar, heb ik een keus?" "Ja hoor," zegt Quinty, "Indien u ervoor kiest deze optie te weigeren dan nemen wij de scooter alsnog in beslag en gaat die de pers in, net als alle andere." Op dat moment komt de transporttruck terug die de vorige lading had meegenomen. Ze zucht en rolt met haar ogen. "Vooruit dan maar," kreunt ze. Met vereende krachten, dat wil zeggen Quinty en ik want Maria steekt geen hand uit, tillen we de scooter achter in mijn bus. Maria zit al op de bijrijdersstoel als ik instap en Quinty tegen het raam tikt. Ze maakt het gebaar van de veiligheidsgordel naar Maria en ziet dat ik deze al vastgeklikt heb. Soepeler slaat de oude motor aan en gaan we op pad. Doordat de diesel nu warm is, is deze stiller, maar nog steeds luidruchtig en snel zal het blok nooit worden. Een echt gesprek voeren met Maria lukt dus niet, al is dat altijd al problematisch. Dat ik, als onderdeel van het strippen van de auto als voorbereiding op de ombouw, een groot deel van de geluidsisolatie heb weggehaald zal ook bijdragen. Er is dus niet veel van een gesprek (mogelijk). Na een korte rit met vrijwel alle verkeerslichten tegen, komen we thuis aan. "Ik hoop dat mijn vader er niet is," zegt Maria, "als hij er achter komt dat mijn scooter opgevoerd is vermoordt hij me." Ik haal mijn schouders op. "Je kunt het nu op gewoon pech houden," zeg ik. Ze zegt niets maar lijkt er niet gerust op. Uiteraard, zou je haast zeggen, parkeert haar vader Gerrit net zijn Kia EV6 als wij ook arriveren. Dat Maria uitstapt is voor hem niet te missen. "Hey meissie," begroet hij haar. "Hey pap," is de koele reactie. Met moeite krijg ik de scooter uit de bus. Ik zie Gerrit kijken met een grote frons op zijn gezicht. De blik bij Maria is eerder angstig, maar omdat Gerrit naar de scooter kijkt ziet hij dat niet. "Pech," leg ik kort uit, "hij doet het niet meer en dat was niet aan de kant van de weg te repareren." "Hmm," bromt Gerrit, "tweedehands maar dat ding was duur genoeg." Zoals ik verwacht had loopt hij naar de scooter en probeert te starten. Dat wil nog lukken, maar aanslaan is er niet bij. Hij rommelt wat aan de bedrading en doet een nieuwe poging met hetzelfde resultaat. "Nou," zegt hij en doet een stap naar achter, "die doet inderdaad niets." Bij Maria zie ik opluchting. "Zou jij ernaar willen kijken?" vraagt Gerrit aan mij. Ik knik. "We bedenken wel even wat we met de betaling gaan doen," vervolgt hij. Ik schud mijn hoofd en wijs naar zijn dochter, "Dat is al met Maria geregeld," zeg ik en zie haar schrikken. Haar vader kijkt haar aan. "Oh?," zegt hij verbaasd, "ga jij eindelijk eens iets zelf betalen?" Ik lach even, "Dat niet," zeg ik, "maar ze heeft al laten zien, en proeven, dat ze goed taarten en cake kan bakken, dus dat gaat ze doen." Hij knikt goedkeurend. "Dat kan ze inderdaad best wel goed," zegt, "maar als er onderdelen nodig zijn?" "Ik ga eerst maar eens kijken wat er aan de hand is," zeg ik, "aan de hand daarvan overleg ik wel met Maria. Als het alleen werk is, dan is een lekkere taart wel goed. Misschien bij veel werk een grotere taart of meerdere baksels." "Dat wordt dan een uitdaging," zegt hij, "de oven van ons is maar klein." "Geen probleem," zeg ik, "mijn vader heeft een grote oven laten installeren omdat hij mee wilde gaan doen met Heel Holland Bakt, dus ze zou bij mij kunnen bakken. Maar ik ga eerst kijken wat het is, misschien kan ze het wel met één cup cake af" Hij grinnikt en knikt, "je hebt gelijk," geeft hij toe. Samen duwen we de scooter mijn garage in. Dezelfde avond kijk ik al snel even, maar ik moet toch echt de zaterdag aan de slag. Ik meldde u al dat het een voorzomer vrijdag was. Na een verkwikkende nachtrust is het een voorzomer zaterdag geworden. Voorzomers kunnen warm zijn, maar deze dag is koud. Tel daarbij een frisse wind die ook nog eens vol op de garage staat en u begrijpt dat ik de deur dicht kan houden voor eventuele spiedende blikken van Gerrit. Rustig en kalm demonteer ik het halve motorblok en verwijder de laatste delen van de opvoerset. Aangezien ik nu toch alles open heb liggen, maak ik meteen maar alles schoon. Het verloopt lekker vlot en tegen lunchtijd zit alles weer in elkaar en kan ik starten. Ditmaal slaat de motor wel aan en na het openen van de garagedeur rij ik een klein rondje door de straat. Zonder problemen kom ik weer tot stilstand voor het huis van Maria. Ik parkeer onder de carport waar ik weet dat Maria de scooter altijd neerzet; tot grote ergernis van haar vader die dan zijn Kia daar niet meer kwijt kan en dan een net te korte laadkabel heeft om het accupakket weer op te laden. Hij is alleen nu weg, dus er is ruimte zat. Ik bel aan. Het duurt niet lang of Maria doet open. Ze ziet haar scooter staan en kijkt me aan. "Doet hij het weer?" vraagt ze. Ik knik. Een beetje sceptisch neemt ze plaats en start ze de motor. Die slaat meteen aan en ze rijdt hetzelfde rondje als ik zojuist deed, om de scooter op dezelfde plek weer te parkeren. Ze kijkt me onthutst aan. "Wat is die traaaaaaag," moppert ze. "Dat klopt," zeg ik zacht want de voordeur staat nog open en de buurvrouw zou ons gesprek kunnen horen, "de opvoerset is er namelijk af, dus je hebt de fabrieksinstellingen terug. Als je wat snellers wilt dan moet je de scooter inruilen voor een brommer of naar een motorfiets gaan. Maar dan moet je wel een helm op." Ze kijkt me aan alsof ik haar een oneerbaar voorstel doe... eh, oneerbaarder dan naakt voor mij iets bakken. Dan trekt ze een vies gezicht. "Gatver, nee dank je," zegt ze, "daarom heb ik juist de scooter, zodat ik niet zo'n stomme helm op hoef. Weet je wel niet hoe mijn haar er dan uit ziet? Djammillia op school is altijd een half uur bezig om haar haren weer in model te krijgen." "Tja," zeg ik, "dan zit je aan een scooter. Of je moet je best gaan doen voor een autorijbewijs." Ze zucht. "Dat wordt helemaal niets," zegt ze, "ik heb de oefentoetsen gedaan en ben voor alle negen gezakt. Dik. En bij de proefles heb ik de koppeling van die auto gesloopt." "Ehm..." zeg ik, "dan weet ik het ook niet. Dan blijf je op de scooter zitten. Maar daar gaat ook een helmplicht voor komen. Dan moet je met het OV gaan als fietsen te lang duurt of te ver is." Ze kijkt een beetje hopelijk en bijna krijg ik medelijden met haar. Maar het zijn haar keuzes, dus bemoei ik me er ook weer niet te veel mee. "Dus..." zeg ik, "dan zitten we nog met de beloning." Maria kijkt me aan. "Kan ik daar op terugkomen?" vraagt ze. Ik knik. "Als het maar binnen een redelijke termijn is," zeg ik, "niet over een half jaar ofzo." Ze zegt niets, knikt alleen. Zondagochtend ben ik vroeg op. Vorig week is, eindelijk, het nieuwe dak van de Alfa binnengekomen en die kan ik nu mooi monteren. De oude had ik er al afgehaald, het stangenstelsel was nog in orde maar de kap zelf was volledig verweerd, gescheurd en kapot. Een specialistische firma heeft op het oude stangenstelsel een nieuwe kap gemonteerd. De wind is gaan liggen en de zon schijnt volop, de garagedeur is dus open. Zo kunnen er mensen naar binnen kijken, maar ik kan natuurlijk ook naar buiten kijken. Zo zie ik Gerrit en zijn vrouw Bonnie (de moeder van Maria, wiens naam ik nog niet eens genoemd had) in de clubkleren van hun favoriete voetbalploeg in de auto stappen. "Uitwedstrijd tegen Heerenveen," roept Gerrit me toe, "moeten we kunnen winnen, maar eerst nog die kant op. We zijn de hele dag weg. Op naar de tien!" voegt hij enthousiast toe. Een beetje verbaasd kijk ik hen na. Pas als ze de straat uit zijn dringt het echt tot me door. Nog geen twee seconden later bel ik aan. Maria doet open. "Wist je al dat jouw ouders vandaag naar Heerenveen zouden gaan?" vraag ik. Ze knikt. "Dus dat had je gister ook kunnen voorstellen," constateer ik. Ze knikt. "Je mag in ieder geval één ding nu al wel doen, meehelpen;" ik knip met mijn vingers en dirigeer haar mee. "Jij pakt de kap daar vast, ik hier en dan kunnen we hem op de Alfa zetten." Het duurt even omdat het een fijngevoelig werkje is, zeker met de nieuwe lak, maar het lukt ons om de kap op de auto te zetten en in ieder geval in zoverre vast te maken dat deze er niet af kan vallen. Dan kijken we elkaar aan. "Ik neem aan dat jij dat andere dan nu wilt doen?" vraagt ze. Ik bekijk haar top tot teen en knik. "Ik wil jou erg graag naakt zien," zeg ik. Ze knikt. "Dat dacht ik al," berust ze, "vooruit dan maar." Ze loopt terug naar haar eigen woning en keer al snel terug, haar armen vol met benodigdheden. Ik bied nog aan of ik iets moet overnemen maar ze schudt haar hoofd. In mijn woning is de keuken aan de achterzijde gesitueerd. Vanaf de straat zie je alleen de woonkamer. Van de andere woningen aan de achtkant is er ook geen zicht in de keuken mogelijk, door de behoorlijk forse overkapping. Maria stalt alles op het aanrecht uit en kijkt me aan. Ik knik. Langzaam en met zichtbare tegenzin begint Maria zich van haar kleding te ontdoen. Ik vind het niet erg. Langzaam maakt het een striptease. Haar roze topjes als eerste om een gele bh te onthullen. Dan volgt haar bruine broekje om zicht te geven op haar oranje slipje. Ze kijkt me nog een keer aan. In haar ogen de vraag of dit genoeg is. Ik gebaar dat ze verder mag gaan. Ze zucht en lijkt te twijfelen. Ik help haar een beetje: "Vergeet je jouw schoenen en sokken niet?" herinner ik haar. "Dat zijn Gucci mini laarsjes," zegt ze bits, "die zijn heel hip!" veroordeeld ze mijn gebrek aan kennis. Ze gaat door haar knieën, maakt de knopen los en haalt de veters los. De rood, blauw en gele schoenen (met enkele fluorescerende banen erin) trekt ze vervolgens voorzichtig van haar voeten en zet ze naast zich neer. Aanmerkelijk vlotter ontdoet ze zich van haar sokken. Dan richt ze zich weer op en kijkt me aan. Ik knik en ik zie in haar ogen dat de hoop die ze had dat ik dit voldoende zou vinden vervliegt. Ze zucht, maar grijpt wel achter haar rug en friemelt haar BH los. Dat lijkt haar meer moeite te kosten dan haar lief is want ik zie de frustratie. Dan zucht ze nog maar een keer en laat ze haar borsten vrij. De twee tepels staan stijf en wijzen naar mij. Haar bollen zijn peervormig en net een b-cup. Net als de rest van haar lichaam zijn ze zongebruind ten teken dat ze regelmatig topless gelegen moet hebben, al vermoed ik dat de hoogtezon die de buren op zolder hebben staan daar een grote rol in gespeeld heeft. Maria heeft niets met mijn overpeinzingen en haar slip al uitgetrokken. Haar kale kutje met de kleine schaamlippen zijn even egaal bruin. Eigenlijk ben ik nu jaloers op die hoogtezon die haar zo vaak naakt heeft mogen zien. Opnieuw zucht ze. "Heb je nu jouw zin?" vraagt ze. Ik knik. "Ben je nu blij?" stelt ze een nieuwe vraag. Ik knik. "Ben je nu gelukkig?" sluit ze het rondje af. Ik lach even. "Maria, lieverd," zeg ik, "ook al ben je een verdomd mooi wijf met een heerlijk lichaam; voordat ik gelukkig ben moet er nog heel wat gebeuren." "En ga je dat met mij doen?" vraagt ze ietwat bezorgd. Even kijk ik haar verbaasd aan. "Eh... nee," zeg ik, "ik bedoel in het algemeen, niet specifiek nu." "Oh," zegt ze, zichtbaar verrast dat ik even wat verder dacht, "zal ik dan maar gaan bakken? Ik wil beginnen met een stracciatella cake, heb je ergens een schort voor me?" "Dat heb ik wel," zeg ik, "maar die krijg je niet; ik wil je de hele tijd helemaal naakt zien." "Maar als ik ga mixen spettert het beslag," beargumenteert ze, "en dan komen die spetters op mij!" "Daar bestaat een velletje keukenpapier voor en als het echt erg wordt kun je hier altijd nog onder de douche." "Ja maar..." jammert ze maar mijn blik is duidelijk. Dus zucht ze maar weer een keer en draait zich naar het aanrecht om alle benodigdheden uit te pakken. Ik zei in het begin over Maria dat ze een platte kont heeft, maar nu ze in haar blootje aan mijn aanrecht staat zie ik dat ik de legendarische Murray Walker moet citeren en mezelf moet corrigeren. Wat kunnen broeken soms een vertekend beeld geven. Maria heeft twee prachtige bruine bollen, perfect rond en zo te zien zacht. Terwijl zij alles op volgorde legt en afweegt, kijk ik naar haar billen. Wat hadden we ook alweer afgesproken? Naakt - ja, aanzitten - misschien en neuken - misschien. Ik voel hoe ik langzaam hard word. Die billen. Die bruine billen. Die billen die trillen bij elke beweging die ze maakt. Ze grijpt links en rechts, hanteert de mixer kundig en ervaren; dwingt de boter tot een zachte laag, voegt de eier, melk en het poeder toe en zonder te spetteren (en dat vreesde ze nog) wordt het een prachtige gladde mix; eigenlijk zoals mij dat nooit lukt. Net als ze de mix in de cakevorm heeft gegoten houd ik het niet meer. Ik steek mijn hand uit, verder en verder tot mijn vingertoppen haar billen beroeren. Even schrikt ze uit de diepe concentratie, dan zucht ze even. "Kun..." vraagt ze met trillende stem, "kun je nog... even... wachten?" Ik brom even, "Ik weet het niet," terwijl mijn pik volledig hard is en in mijn onderbroek danig in de klem zit. "Laat..." ze zucht weer als ik mijn wijsvinger tussen haar billen laat glijden, "laat me... de... vorm in de... oven zetten." Eh... daar heeft ze een punt. Net zoals ik trouwens, in mijn broek. Dat is niet te maskeren. "Alsjeblieft," vraagt ze. Mijn vinger zit inmiddels drie centimeter in haar bilspleet. Nu ben ik het die zucht. Ze ziet dit, correct, als bevestiging en pakt de cakevorm. Ze loopt daar de oven, waarbij ze haar kont van mijn vinger haalt. Doordat mijn oven vrij laag in de keuken is ingebouwd (blijkbaar kon dit niet anders) moet Maria bukken om de vorm in de oven te zetten. Ik had niet eens gemerkt dat ze deze al had aangezet. Ik benijd haar omdat ze zo soepel en makkelijk bukt, haar benen recht en haar rug gebogen; haar billen optimaal aangespannen en haar schaamlippen die net aan zichtbaar zijn tussen haar benen door. Oh mijn hemel, waar ben ik eigenlijk aan begonnen? Wil ik haar? Oh, ja; meer dan ooit. Maar zal ik me kunnen beheersen? Ze richt zich op en sluit de klep van de oven. "Zo," zegt ze, "die is het komende uur wel zoet." Dan draait ze zich om en ziet ze mij nu ook naakt staan. Voor het eerst veranderd de verhouding in deze hele situatie. Ze kijkt naar mijn pik. "Ach," zegt ze, "dat viel wel te verwachten." "Had je echt anders gedacht dan?" antwoord ik, "toen ik voorstelde dat jij naakt voor mij zou gaan bakken?" Ze schudt haar hoofd, "Eigenlijk niet," zegt ze. "En heb je in jouw hoofd al de scenario's langsgelopen van hoe dit verder zou gaan?" vraag ik. Ze blijft naar mijn pik kijken. Uit de eikel glijdt langzaam een druppel voorvocht. We kijken samen hoe de druppel traag naar beneden valt. Als reactie zet ze haar benen een beetje uit elkaar en spreidt met twee vingers haar kitlipjes. Daar is geen twijfel over mogelijk. Kaal, maar ook kurkdroog. Daar waar de aanblik van haar blote lichaam me al bijna doet klaarkomen, heeft mijn lijf geen effect op haar. "En nu?" vraagt ze. "Goede vraag," zegt ik, "ik weet alleen dat ik jou wil, nu." Ze grinnikt even, "Ja," zegt ze, "dat zie ik. Maar ik word niet zo makkelijk geil zoals jij." "Echt niet?" vraag ik, "is er dan niets dat ervoor zorgt dat jij nat wordt?" "Nee," zegt ze, "Natuurlijk zijn die er wel. Maar ik geloof dat vrouwen sowieso al niet zo makkelijk geil worden als mannen en waar jullie genoeg lijken te hebben aan een naakte vrouw of beelden of foto's van een neukende vrouw; hebben vrouwen... nou ja, in ieder geval ik, toch meer nodig." "Zoals?" vraag ik, "als ik jouw kutje zou likken?" Ze kijkt me ietwat bedenkelijk aan. "Ik denk," begint ze, "dat ik daar wel geil van zou kunnen worden... maar ik weet alleen niet of ik dat wel wil." "Daar heb je ook weer gelijk in," zeg ik, "alhoewel ik best wel graag dat heerlijke kutje van jou zou willen proeven, wil ik niet iets tegen jouw zin doen." Ze grinnikt even. "Hoe weet jij dat mijn kutje heerlijk is? Je hebt me daar niet geproefd," zegt ze. "Jouw kut ziet er in ieder geval heerlijk uit," counter ik. Ze lacht even, dat is een goed teken. "Ik heb mijn kut wel eens met een spiegel bekeken, ik heb ze van klasgenoten en vriendinnen gezien en uiteraard op internet," zegt ze, "maar in geen van die gevallen kan ik zeggen dat ik vind dat ze er heerlijk uitzien." Ik glimlach, "Misschien is het iets dat verschilt per persoon," zeg ik, "Ík, persoonlijk en mijn eigen mening, vind jouw kutje er erg lekker uit zien." Maria schatert het uit van het lachen en moet zichzelf aan het aanrecht vasthouden. "Ok," lacht ze, "persoonlijke mening, jíj vindt mijn kut er lekker uit zien; maar wacht maar tot je hem proeft, dan piep je wel anders." "Is dat een uitnodiging of een uitdaging?" vraag ik. Ze kijkt me aan met een twinkeling in haar ogen die ik nog niet gezien heb. "Ík weet wat ik met mijn kut heb uitgehaald sinds ik voor het laatst gedoucht heb," zegt ze, "jij kunt alleen maar gokken. Misschien heb ik, voor ik hierheen kwam, drie kerels geneukt die me volgespoten hebben en dan mag jij met jouw tong in hun zaad roeren," voegt ze grijzend toe. "Is dat zo?" vraag ik. Haar grijns wordt groter. "Ik weet het," zegt ze, "jij niet." "Ok dan," daag ik haar uit, "die gok durf ik wel te nemen." "Oh," zegt ze, "je wilt graag zaad proeven?" Nu is het mijn beurt om te grijnzen. "Hoe weet jij dat ik dat al niet gedaan heb?" kaats ik terug. Weer de schaterende lach. Ze wipt zichzelf met haar kont op het aanrecht, maar houdt haar benen nog bij elkaar. Ze wordt een beetje rood terwijl ze naar mij kijkt. "Wat is er?" vraag ik. "Ik stel me jou voor, op jouw knieën met een pik in jouw mond terwijl je met jouw hand zacht met de ballen speelt," fluistert ze. Ik kijk haar aan. "En?" vraag ik, "helpt dat om opgewonden te worden?" Ze spreidt haar benen en wenkt me. "Kom maar controleren," zegt ze. Ik loop naar haar toe en neem plaats tussen haar benen. Haar schaamlippen zijn licht gezwollen en ik zie een vage glimmering. Ik ruik haar zweet, een hint van urine en van een ‘geurtje'. Geen sperma. "Toe maar," daagt ze me uit, "steek je tong maar in me, proef dat zaad maar." Ik grijns, steek mijn tong uit en lik over haar lipjes. Ze rilt even maar meer ook niet. Met mijn vingers trekt ik haar huid uiteen en open zo haar vagina. De indringende geur bereikt mijn neus, maar ik ruik geen zaad. Ik steek mijn tong zover als ik kan uit en duw hem in haar. Ik proef haar zoute geil, het binnenste van haar vagina. Ze gromt als ze me in zich voelt. Ik trek met mijn vingers haar lippen uiteen zodat ik dieper in haar kan komen. Mijn neus tikt tegen haar klitje en haar adem stokt elke keer als ik contact maak. Ze kreunt. "Fuck," vloekt ze, maar ik weet niet of dat in het algemeen is of specifieke voor mij bedoeld. Ze leunt verder achterover tot ze met haar rug plat op het aanrecht ligt. Ze slaat haar benen om mijn hoofd en begint haar borsten te masseren. Intussen zuig en sabbel ik verder. Eindelijk weet mijn tong haar klitje direct te beroeren wat Maria een diepe kreun ontlokt. "Oh maaaaaaannnnnn," gromt ze en duwt mijn hoofd steviger tegen haar kruis. Ze gromt heftig en ik voel haar kut onder me pulseren. "NEUK ME!" roept ze uit en spreidt haar benen. Nu ik bevrijd ben uit haar stevige greep, sta ik meteen op, zet mijn lul tegen haar schaamlippen en druk mezelf in haar. Zodra mijn buik de hare raakt slaat ze haar armen en benen om me heen en houdt ze me bijna krampachtig vast. Ze geeft me net genoeg ruimte om mijn pik een stukje uit haar te trekken en weer in haar te boren. Ze duwt met haar hakken elke keer als ik stoot. Al die tijd dat ik met mijn neus bovenop en soms zelfs in haar kut zat is mijn opwinding toegenomen. Dat kon ze merken toen mijn staalharde lul in haar poesje drong. Binnen de beperkte ruimte tussen haar benen beuk ik in haar flamoes. Heus, ik heb mijn goede dagen, dan bedrijf ik echt de liefde met een vrouw (of meisje), maar nu wil ik alleen maar klaarkomen. De kramp in mijn ballen wordt me teveel; zelfs als ik zou willen kan ik niet meer stoppen. Met veel gegrom spuit ik mijn zaad diep in haar schede. "JA!" brult ze, "SPUIT ME VOL! IK VOEL JOUW ZAAD! JAAAAAAA!" De kleine kneepjes van haar kutspieren in mijn lul bevestigen dat ze nogmaals klaarkomt, een kleintje maar toch. Hijgend lig ik op haar. Ik voel haar hart tegen mijn borst kloppen en zij moet het mijne voelen. Als ze kalmeert en weer tot haar positieven komt stamelt ze, "Ik voel jouw zaad." "Ja," hijg ik, "dat zei je daarnet ook al." "Kut," zegt ze. "Ja," zeg ik, "in jouw kut. Jouw heerlijke, zalige, strakke kut." "Nee," zegt ze, "kut als in," ze baalt adem en brult keihard "KUUUUUUT!". Mijn oren tetteren ervan en ik deins achteruit. Zo trek ik mezelf uit haar en er druipt een klein beetje zaad uit haar kut om op de grond te vallen. Maria blijft liggen, haar handen voor haar gezicht. "Ik heb jouw zaad in me," jammert ze. "Ja, nou en?" zeg ik, "wat maakt dat uit? Je bent toch aan de pil?" Ze gaat overeind zitten en kijkt me met beginnende tranen in haar ogen aan. "Nee," zegt ze, "dat ben ik dus niet." "Spiraaltje?" probeer ik. Ze schudt haar hoofd. "Maar..." stamel ik, "waarom zei je dan 'Misschien heb ik, voor ik hierheen kwam, drie kerels geneukt die me volgespoten hebben en dan mag jij met jouw tong in hun zaad roeren' tegen me, niet alleen als bluf maar in het algemeen?" "Omdat ik dacht dat je het toch niet zou doen?" zegt ze en de eerste traan biggelt over haar wang. "Ok," zeg ik, "je blufte dus omdat je dacht dat ik je toch niet zou gaan beffen, maar jíj riep echt helemaal zelf 'NEUK ME!' en 'SPUIT ME VOL!'." "Verdomme, ja," zegt ze, "je had me net klaargebeft en ik wilde een pik in me voelen. Ik dacht niet meer na en was gewoon geil." Ik schud mijn hoofd, "Nee, nee," zeg ik en been door mijn keuken, "dat geloof ik niet, dat geloof ik simpelweg niet. De manier waarop jij mij al die tijd hebt lopen opgeilen, de manier waarop ik zou naar feestjes toe heb zien gaan, die keren dat ik jou achter de schuur jouw slipje weer aan heb zien doen. Nee, gewoonweg nee. Geloof ik niet." "Geloof het toch maar," zegt ze nu huilend, "ik doe wel zo stoer maar behalve Ghisbert heeft nog niemand mij geneukt. Ik heb van mijn vibrator een paar millimeter versleten door al die keren dat ik die gebruik heb en de motor is inmiddels stuk." Sprakeloos kijk ik haar aan. "Dus..." begin ik, "heb ik net in jouw vruchtbare kut gespoten?" "Eh," zegt ze, "ik weet wanneer ik ongesteld zou moeten worden, maar voor de rest, wanneer ik vruchtbaar ben... geen idee." "Nou," zeg ik en trek mijn handen door mijn haren, "Dat is dan lekker. En nu?" Maria zegt niets en huilt alleen maar. Ik denk na, wat nu te doen? "Ik weet niet wat we op korte termijn zouden kunnen doen," zeg ik, "behalve afwachten." Ze kijkt me aan. "En dan?" vraagt ze, "als ik zwanger blijk te zijn?" Ik zucht. "Ja, je kunt zwanger worden als je onveilig neukt, maar dat is geen vaststaand feit. Er zijn genoeg vrouwen, stellen die uit alle macht proberen zwanger te worden maar het lukt niet." De woorden lijken haar iets te kalmeren. "Ja," zegt ze, "daar heb je gelijk in, mijn nicht Coba wilde graag een kind en heeft toen een heel schema opgezet met haar toenmalige man om precies op het juiste moment te neuken. Het kostte hen uiteindelijk meer dan een jaar voor ze zwanger was, maar ik begrijp wel dat het niet meteen lukt." Ze lacht even, "en spijt dat ze nu heeft. Wel een kind, man weg en dat kind heeft ADHD en is strontvervelend." Ze knikt. "Je hebt gelijk," zegt ze, "in paniek raken is op dit moment niet het juiste om te doen." Dan komt ze plotseling in actie. Niet alleen veegt ze haar tranen weg, ook wipt ze van het aanrecht en haalt met ovenhandschoenen de cake uit de oven. Die zet ze op het aanrecht, maar wel op een andere plek dan waar we net geneukt hebben. "Zo," zegt ze, "die moet afkoelen." Zonder veel drama, nu, zoekt ze haar kleren bij elkaar en kleedt zich weer aan. "Ehmmm..." zegt ze, "naast al dit..." en ze waaiert haar arm over de cake en de plek waar ze net zat, "dank je voor de hulp met mijn scooter." "Eh... graag gedaan," antwoord ik, "maar je hebt het meer dan goed gemaakt." Ze lijkt alweer gekalmeerd te zijn. Maar als ik zie dat ze een glas pakt, uit de koelkast een fles witte wijn pakt en het gevulde glas in één keer leegdrinkt weet ik dat ze zich wat sterker houdt dan dat ze op dit moment is. Liquid courage heet dat. Zonder nog veel te zeggen vertrekt ze.

Het Buurmeisje in de problemen (vm:een-op-een, 6173 words) [1/3] Toon alle delen
Auteur: Ivan K.	Update: Dec 20 2023	Kijkers/Lezers: 1766/1558 [88%]	Waardering (deel): 7.00 (3 stemmen)
Het gaat voor Maria helemaal mis. Ze rijdt in een politiefuik en haar scooter is behoorlijk opgevoerd. Haar vader bellen kan niet, maar haar buurman Gavin wil wel helpen. Maar er moet iets tegenover staan...

Dit is deel 1 van totaal 3 delen.
	toon alle delen	volgend deel