ErotischeVerhalen.com: EEN FLUISTEREND HART - hoofdstuk 3 door Lucky Eye [deel 3]

Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. EEN FLUISTEREND HART Hoofdstuk 3 Tijdens het gesprek met Addy had ik diverse gevoelens gehad. Wat bleef hangen was woede. Voor het eerst had het erop geleken alsof ... Na het avondeten had ze me gezegd dat er een brief van school was gekomen. Ik had me nog niet laten inschrijven bij een vervolgopleiding. Geen nieuws voor mij. Er waren twee redenen geweest daarvoor. Ten eerste had ik ervoor moeten zorgen dat Stef eindelijk eens voor zichzelf koos. Altijd deed hij dat wat ik wilde. Vanaf het allereerste begin op de basisschool had hij mij in bescherming genomen. Maar nu ... na zoveel jaar, en met zoiets belangrijk als een studie- en beroepskeuze, moest hij dat gaan doen wat hij wilde en niet aan mij blijven hangen. Dat losweken had tijd gekost. De tweede reden was dat ik gewoon nog niet wist wat ik wilde. En dat niet-weten maakte me eigenlijk ook niet uit Het zou wel komen, zo had ik bedacht. Vandaag niet dan morgen wel. En ik kon altijd nog een jaar gaan werken en rustig de tijd nemen om iets te zoeken dat bij mij paste. Maar mijn moeder wilde er dus met mij over praten. Mijn vader stelde nog voor dat we het met z'n drieën zouden bespreken, maar daar wilde zij niets van weten. "Ik bepraat het met hem!" had ze duidelijk gesteld. Ik vond het fijn toen ik zag dat mijn vader toch nog naar mij keek om te zien of ik ermee kon instemmen. Het maakte me niet uit. Na dat eerste moment van ... tja ... wat was het eigenlijk ... was er iets onverschilligs over mij gekomen. Er was onzekerheid bij mij geweest. Hoe zou ik in vredesnaam een studie moeten bekostigen? Ik wilde afhankelijk zijn van mijn ouders. Een basisbeurs kreeg iedereen, maar bij een aanvullende beurs werd er gekeken naar het inkomen van je ouders ook als je buitenshuis woonde. Die van mij verdienden beiden veel te veel voor de aanvullende beurs. En dus ... zou ik niet onafhankelijk kunnen zijn. Tenzij ik erin zou slagen om naast mijn studie voldoende tijd over te houden voor een paar bijbaantjes, maar dat zou natuurlijk ook studievertraging in de hand kunnen werken en zodoende zou ik er veel langer over doen. Allerlei dingen die ik al had overwogen. M'n moeder bracht het heel goed. Praten kan ze wel. Ze stelde me voor dat ik een studie zou kiezen met uitzicht op een goed toekomstperspectief: zekerheid van een baan en zekerheid van een goed betaalde baan. Bij dat laatste had ik al af moeten haken, besefte ik me nu. Geld maakt niet gelukkig. Maar ... stom genoeg was ik blijven zitten. Ze had alles al in kannen en kruiken. Stuurde me keurig in een bepaalde richting. Iets was zij wilde. Niet ik. Zelfs een aanmeldingsformulier had ze al bijna volledig voor me ingevuld, terwijl aanmelden in de regel via internet werd gedaan. Ik had haar bedankt voor haar tijd en hulp. Een beslissing nemen had ik nog niet gedaan. Het formulier meegenomen en weggelegd. Er was voldoende twijfel bij mij geweest. Gelukkig wel! En nu was ik vreselijk kwaad op mezelf! Woedend was ik, omdat ik met haar hierover had gepraat! Nooit ... nooit ... . Razend wist ik de pedalen in de eerste kilometers in een rap tempo rond te krijgen, maar ... dat gevoel, die emotie, kan ervoor zorgen dat je opgebrand raakt en dat gebeurde ook bij mij. Bij de Blauwe Hand kwam ik de man met de hamer tegen en stapte ik af; beide benen aan één kant van de fiets. Ik schudde dat wat me in die eerste kilometers kracht had gegeven heel bewust van me af. Eigenlijk moest ik blij zijn. Het aanmeldingsformulier was nooit verstuurd. Lag nog ergens op mijn kamer. Maar ... ik moest nog wel steeds een keuze maken. Kijken wat ik nog meer zou kunnen gaan doen. Wat ik zelf wilde! Ja, dat was de goede, positieve houding! Blijven hangen in de misère, in het rotgevoel van "kijk eens wat ik fout heb gedaan", was niet een goed uitgangspunt. Ik zou het onderwerp studiekeuze opnieuw onder de loep moeten nemen. En als ik er zelf niet uit zou komen, zou ik anderen om hulp vragen. Maar voorlopig zou ik het laten zoals het was en het proberen te bekijken als een wrange grap: ik die naar de heao zou gaan! Ik richtte mijn blik op de weg voor me. Waar ik boven de Beulakerwijde mistflarden had zien hangen, was het me het duidelijk dat de weg die de Belterwijde in een oostelijk en westelijk deel scheidt, compleet gehuld was in mist. Een jongeman op een trekker zonder cabine stopte naast me. Waarschijnlijk had hij het idee dat ik de weg kwijt was. Enerzijds had hij gelijk.

EEN FLUISTEREND HART - hoofdstuk 3 (mm:overige, 4715 words) [3/33] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Oct 24 2020	Kijkers/Lezers: 1432/1161 [81%]	Waardering (deel): 10.00 (3 stemmen)
Vervolg ...

Dit is deel 3 van totaal 33 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel