ErotischeVerhalen.com: EEN FLUISTEREND HART - hoofdstuk 20 door Lucky Eye [deel 20]

Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. EEN FLUISTEREND HART Hoofdstuk 20 'Waar ben je mee bezig, man! Stop nou eens met rennen!' Nee! Dat wilde ik niet! Nog niet! Eerst een flink eind weg van dat hotel. Mijn telefoon had diverse keren geluid gemaakt en steeds had Stef me erop gewezen. Maar steeds ook had ik alles genegeerd. Het zou ongetwijfeld mijn vader zijn. En hem wilde ik even niet spreken. Niet nu! 'En nu is het afgelopen!' Met een ruk bleef Stef staan en dat zorgde ervoor dat ook mijn voortgaande beweging gestuit werd, omdat ik hem vanuit de hal van het hotel aan zijn hand had meegesleurd. Stef is wat omvang betreft duidelijk forser dan ik ben en hij legt ook meer gewicht in de schaal en dus was het logische gevolg niet alleen dat ik niet meer vooruitkwam, maar ook dat ik een smak tegen de grond maakte. Even bleef ik versuft liggen. Stef was meteen dicht bij me. 'Sorry, dude! Gaat het?' 'Ja.' ik richtte me op en ging zitten. 'Doe dat nooit meer, idioot! Je rent als een kip zonder kop door een voor ons vreemde stad, slalomt tussen andere mensen door en waarom? Ik snap het niet, Marc!' 'Ik leg je alles uit,' in vier stappen was mijn bedoeling, 'maar laten we alsjeblieft niet hier op de grond blijven zitten.' Twijfel was het enige dat ik bij Stef zag. 'Echt! Geloof me! We zoeken een restaurant op, want ik heb nog steeds enorm veel honger, en dan ga ik praten met jou. Leg ik je uit waarom ik mijn vader niet wil spreken. Oké?' 'Goed.' Tijdens het in de benen komen was het me duidelijk, dat ik me ergens had bezeerd. Liet het echter niet merken. Dan zou hij zich vreselijk rot voelen. Ik kende hem. Maar het was goed dat hij mij gestopt had in mijn wilde, waanzinnige vlucht. Ik had toch ook gewoon tegen mijn vader kunnen zeggen dat ik eventjes niet met hem wilde praten? Ja. Dat had gekund. Hij was in de regel redelijk genoeg om zo'n antwoord te respecteren. Maar ik had het niet gedaan. Spijt had ik er niet van. Het was een keuze geweest. Nou ja ... Geen reden in elk geval om te blijven staan hier. Ik moest eten hebben en snel ook! We overlegden en waren het er snel over eens dat het chinees moest worden. Stef vroeg iemand de weg en binnen tien minuten zaten we aan een tafeltje en was onze bestelling opgenomen. 'En nu praten!' klonk het gedecideerd. Oké. Daar kwam dan punt 1. 'Jij hebt hetzelfde gezien als ik. Wat is jouw conclusie?' 'Je ouders hebben in elk geval verschillende kamers. Je moeder liep meteen weg van de balie. Ze wachtte niet eens op je vader. Het lijkt erop dat ze voor de buitenwereld, buiten het hotel, willen doen alsof alles goed is, maar in het hotel was het anders. Doen ze alsof ... alsof ze niet bij elkaar horen. En ... ze hebben dus mot met elkaar.' 'Ze gaan scheiden!' 'Ja. Dat denk ik ook. Want anders zou je geen verschillende kamers hoeven hebben. Een beetje ruzie ... nou ja ... kan gewoon zijn, toch?' 'Ze gaan scheiden!' herhaalde ik, want dat was me wel duidelijk.

EEN FLUISTEREND HART - hoofdstuk 20 (mm:overige, 2955 words) [20/33] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Dec 19 2020	Kijkers/Lezers: 1411/1069 [76%]	Waardering (deel): 10.00 (2 stemmen)
Vervolg...

Dit is deel 20 van totaal 33 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel