Klik hier voor het ErotischeVerhalen.com hoofd menu

hoofd menu   |   gay categorieën   |   auteurs   |   top verhalen   |   nieuwe verhalen   |   zoek   |   links   |   instellingen   |   opties voor auteurs
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier!


BRENG LICHT IN HET DONKER - hoofdstuk 8 (mm:overige, 3150 words) [8/20] Toon alle delen
Auteur: Toegevoegd: Aug 23 2021 Kijkers/Lezers: 880/722 [82%] Waardering (deel): 0.00 (0 stemmen)
Vervolg ...
Bekijk OutPersonals - de grootste gay dating site
met veel Nederlands en Belgische gebruikers!



Een verhaal van Lucky Eye 

Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst
met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op 
toeval. 

BRENG LICHT IN HET DONKER 

Donderdag 24 december Hoofdstuk 8 

Toen Sjeng de volgende ochtend wakker werd, was er een gevoel van
opluchting in hem; hij had goed geslapen en tijdens die periode van 
rust geen nare beelden of nachtmerries gehad. Daarna voelde hij pas de 
lichte hoofdpijn. Een verklaring was snel gevonden: het slaapmiddel. 
Hij had het idee dat als hij even rechtop kon zitten het beter zou 
zijn. Hij probeerde het, maar ... het lukte niet. De spierpijn in zijn 
bovenlijf was zo vreselijk dat hij even naar adem hapte. Toen zijn hart 
wat minder snel klopte, probeerde hij zich op zijn linkerzij te 
draaien. Maar ook dat lukte niet. 'Nondedju! Nondedju!' vloekte hij. 
Maar ja ... dat hielp natuurlijk helemaal niets. Dan maar rustig 
blijven liggen. Hij dacht terug aan zijn hoofdpijn. Het medicijn kon 
oorzaak zijn, maar het kon natuurlijk ook iets anders zijn. Gisteren 
was het een bijzondere dag geweest. Druk. Vol van emoties. Mensen. 
Herinneringen. Tegelijkertijd wist hij ook dat er goede dingen geweest 
waren. Hij had het heel fijn gevonden Anne weer te zien. Eerst had hij 
haar niet kunnen plaatsen, maar later was het hem duidelijk geworden. 
De ontmoeting met Rinze was verrassend geweest. Hij kende hem alleen 
van zijn bezoekjes aan de vrienden van zijn oma. Die liepen altijd uit 
en dan kon er altijd meegegeten worden. Zijn oma had hem uitgelegd dat 
dat kwam omdat Toine en Hanna twaalf kinderen hadden en dat het bij hen 
nog steeds een zoete inval was. Wel een leuk idee, vond hij. Geen 
probleem maken als er ineens extra mensen waren, maar gewoon stoelen 
aanschuiven. Dat was hier ook gebeurd natuurlijk. De jongens hadden 
niet raar opgekeken dat er ineens iemand bij was gekomen. Ongetwijfeld 
waren ze daarover gebeld, maar toch ... het had allemaal heel gewoon 
geleken. Niemand ook die hem vragen had gesteld. De blikken onder de 
douche had hij wel opgemerkt. En ook de gezichten die ze daarbij 
getrokken hadden. Het was hem duidelijk dat ze geschrokken waren. 
Logisch natuurlijk! Als ... als iemand zoiets doet ... dan ... 
Vervolgens merkte hij het boek op dat opengeslagen op zijn buik lag. 
Shit! Het was een gebonden boek, maar de binnenkant zou wel beschadigd 
kunnen zijn.  Dat was gelukkig niet het geval. Hij besloot te blijven 
liggen tot hij hoorde dat één van de anderen wakker was, tenzij hij 
heel nodig zou moeten plassen. Dan zou hij op de knop van de babyfoon 
drukken. Hij pakte het boek op. Gisteravond was hij begonnen, maar niet 
ver gekomen. En dus zou hij opnieuw beginnen. Die gedachte deed hem 
denken aan een songtekst van Stef Bos. Zijn moeder had diverse cd's van 
hem gehad en in het laatste jaar waren ze samen naar een concert van 
hem geweest. Hoe ging die tekst ook alweer? Even wist hij het niet, 
maar toen kwamen dan toch de woorden. Af en toe haperde hij ergens en 
was het zoeken. 

Gooi de ramen open Laat de wereld binnen De winter geeft zich over De
lente kan beginnen 

Streep door het verleden Toekomst aan het woord De strijd die is
gestreden De gebeden zijn verhoord 

Er is nog niets verloren Al is er veel vergaan maar ... 

Het is niet ver meer lopen ... 

Ik kijk niet om Ik blijf niet staan Ik begin van voor af aan ... 

Dit is geen overtuiging Ik dien geen hoger doel Ik weet niet waar ik
heen ga Maar ik ga op goed gevoel 

... 

Niet helemaal volledig. Gedeelten ontbraken. Toepasselijk was het wel.
En ja, zo wilde hij het graag doen. Opnieuw beginnen. Maar hij wist nog 
niet precies hoe. Kon hij ook nog niet weten toch? Hij was nog maar 
zestien. Stond nog aan het begin van zijn leven. Wist het nodige, maar 
lang niet alles. Hij moest Matthieu bellen. 


Klik hier voor de rest van het verhaal (er volgen nog 377 regels)




Dit is deel 8 van totaal 20 delen.
toon alle delen


Auteurs waarderen reacties!
Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal!
Lucky Eye heeft 90 verhalen op deze site.
Profiel voor Lucky Eye, incl. alle verhalen
Email: lucky_eye2@yahoo.co.uk
Geef je mening over dit deel:
(Je kan voor elk deel afzonderlijk stemmen)
 
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur
De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.

Stuur dit bericht:

Anoniem (geen afzender, auteur kan niet reageren!)
(Voer een email adres in als "chat email" in de instellingen, en het zal hier verschijnen)
met dit email adres als afzender:

verhalen in "overige"   |   alle verhalen van "Lucky Eye"  



Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Gay Stories




(c) Copyright, 2001-2024 ErotischeVerhalen.com   email webmaster Art voor ondersteuning
Powered by StoryEngine v1.01