ErotischeVerhalen.com: BRENG LICHT IN HET DONKER - hoofdstuk 14 door Lucky Eye [deel 14]

Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. BRENG LICHT IN HET DONKER Hoofdstuk 14 Er was opluchting. Bij iedereen, zo leek het. Hugo had de opnameapp uitgezet toen Trees hem daarop had gewezen. Het was tijd voor eten, zo vond Cas. Niemand sprak hem tegen. Niemand leek het al tijd te vinden om naar bed te gaan. Het was een vreemde kerstnacht. De tafel in de voorkamer werd met gesmeerde broodjes, warme chocolademelk, koffie en thee beladen. Sjeng had zijn eigen afdeling met gesmeerde en in stukjes gesneden boterhammen. Een voorraad die hij dacht nooit op te krijgen. Iedereen nam wat. Toen voelde het voor Sjeng ineens alsof de spanning toenam. 'Is die stoel van jou de praatstoel?' vroeg Hugo. 'Huh ... hoe bedoel je?' 'Nou ... was die stoel een goed hulpmiddel om te praten?' 'Ik weet nog steeds niet precies wat je bedoelt, maar ... kan wel zeggen dat de twee secondanten,' en hij keek links en rechts naar een oma, 'enorm geholpen hebben.' 'Mag ik daar dan zitten?' Trees keek haar ogen uit. 'Hugo?' 'Ja, Mam?' 'Euhh ... nee ... weet het even niet meer.' 'Ik heb iets te vertellen. En ... nou ja ... het brood is nog lang niet op en volgens mij is nog helemaal niemand aan slapen toe. Dus ... een prachtige gelegenheid om het gewoon te doen. Zullen we dan maar?' stelde hij Sjeng voor. 'Ja. Mits je mij een stoel van achteren haalt.' 'Oh ja ... natuurlijk.' Hugo liep naar de eettafel en haalde daar een stoel voor Sjeng op, om die vervolgens naast de bank te zetten. Zelf ging hij tussen de oma's inzitten. Beiden reikten ze hem meteen een hand. 'Wauw! Dit voelt werkelijk heel erg goed, maar ... ik ga niet de hele tijd hand in hand zitten hoor! Dat is teveel van het goede voor mij. Af en toe vind ik het wel fijn en ik laat het aan jullie fijngevoeligheid over om op te merken wanneer dat nodig is.' De verbonden handen werden ontkoppeld. 'Ga je nou nog een keer praten!' 'Ja, Ben, rotjoch! Ik ga praten. En het gaat ook over jou.' 'Oww. Dat had ik niet zien aankomen.' 'Geen roddels hoor. Gewoon de zuivere waarheid.' 'Lieverd! Hugo! Toe nou, begin nou gewoon.' Hugo wist dat hij beter kon stoppen met dollen als zijn moeder zo'n opmerking maakte. 'Ja, Mam. Ik ga beginnen.' Maar toen was het best nog lastig. Gewoon moeilijk. Een por van zowel links als rechts, spoorde hem aan. 'Ben en ik zijn heel goede vrienden. Echter ... de laatste tijd waren er wat problemen.' Hij zag dat Ben wilde protesteren. 'Nee, Ben, ik wil hierover praten. Het gaat niet alleen jou en mij aan, maar ... zo vind ik ... deze hele bijzondere groep mensen. Met mijn gedrag van de laatste weken was van alles aan de hand. Een paar maal kreeg ik van mijn moeder te horen dat ik nurks was. Ik kende het woord niet toen zij het de eerste keer gebruikte. Heb het opgezocht. Bars, brompot, brombeer en dat soort woorden las ik op internet. Een niet gezellig

BRENG LICHT IN HET DONKER - hoofdstuk 14 (mm:overige, 4148 words) [14/20] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Aug 23 2021	Kijkers/Lezers: 847/667 [79%]	Waardering (deel): 0.00 (0 stemmen)
Vervolg ...

Dit is deel 14 van totaal 20 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel