ErotischeVerhalen.com: Het Kathedraal door Charlie

Bij het inchecken knipoogde Joris vlot naar de galante dame die hem zijn ticket overhandigde. ‘En een prettige reis nog', wenste ze hem oprecht mede. ‘Met zo'n mooi begin als jij gaat dat helemaal goed komen!' Als ware hij een geroutineerd vliegtuigpassagier liep Joris doelbewust naar de gate, waar hij terloops zijn bagage door de X-ray liet transporteren, de juiste papieren nog even liet zien, vriendelijk een wat oudere dame hielp met het weer om haar schouder werpen van iets te veel handbagage, en daarbij zich ook nog even liet wegvoeren bij de gedachte om helemaal in de wolken te zijn met de knappe purser die hij zag staan. En over enkele ogenblikken zou hij ook helemaal in de wolken zijn, letterlijk dan, op reis naar New York, waar hem een felbegeerde sollicitatie stond te wachten als journalist bij een belangrijke New Yorkse krant. Het was al jaren zijn droom geweest als reporter te werken bij zo'n groot en gerenommeerd dagblad als The Times, en toen hij eenmaal in contact was gekomen met iemand die daar werkte, was het balletje gaan rollen. Toch was nog niets zeker, dit zou gewoon een sollicitatie zijn als ieder ander, daar alleen dat het gesprek niet naast de deur zou plaatsvinden. Dat hij er een flinke smak geld voor de reis en verblijf tegenaan moest gooien, dat risico nam hij voor lief. Hij neemt graag uitdagingen aan en dit was eigenlijk typisch Joris. Niets was hem te dol. In het vliegtuig nam hij achterin plaats bij het raam. De stoel naast hem was leeg. Toen eenmaal in de lucht de stewardess haar gebruikelijke amateur-ballet had tentoongespreid, deed Joris zijn koptelefoontje in en doezelde weg bij de muziek. Hij probeerde zich al een beetje voor te stellen hoe de sollicitatie zou verlopen. Een groot gebouw zag hij voor zich en hoe hij daar naar binnen liep. In een immense hal zag hij twee enorme deuren voor zich, waarachter zich de kamer bevond waar het grote interview zou plaatsvinden. Met grote kracht duwde hij de twee deuren open en kwam terecht in een hele hoge en diepe pijpelaar, met aan het einde gigantische ramen. Vlak voor die ramen stond in de breedte van de lange kamer een antieke eikenhouten tafel, waarachter een vijftal mannen had plaatsgenomen op zware antieke stoelen, als een grand-jury zaten ze hem op te wachten. Toen Joris de deuren geopend had stonden de vijf mannen tegelijk op. De middelste man strekte zijn arm uitnodigend uit, richting een stoel die in het midden van de ruimte stond. Joris liep naar de stoel en ging zitten. Achter hem hadden de deuren zich gesloten. De mannen namen weer plaats. Een beladen stilte vulde de ruimte. Joris' hart klopte in zijn keel. Wat zou er gaan gebeuren? Een koekoeksklok ergens in de ruimte koekte drie uur. De ruimte was verder grijs en leeg. Een van de mannen kuchte. Joris nam de mannen, allemaal in de dertig, stuk voor stuk in zich op. Ze zaten alle vijf strak in het pak en waren eigenlijk niet onaardig om te zien, op het eerste gezicht zelfs knap en redelijk sexy te noemen. De serieuze ambiance weerhield Joris ervan zich verder in zijn dagdroom mee te laten voeren en kwam weer bij de les. ‘Hoe maakt U het, meneer van 't Hof?', vroeg de middelste man. Van de vijf mannen aan tafel was hij de lekkerste vond Joris. Hij zag er mooi verzorgd uit, droeg een enigszins nonchalant pak, weliswaar met een stropdas, maar ja, dat is hier in New York nog schijnbaar in de mode. Zijn donkerbruine haar zat losjes naar achter, met een kleine golf erin. Een strakke kaaklijn en een mooi gespierde nek maakte dat Joris nieuwsgierig werd naar wat zich onder het pak bevond. ‘Kan niet beter', antwoordde Joris de man ietwat indringend aankijkend. Om zijn oog niet teveel op een persoon te laten vallen, ze zouden eens denken, keek hij de mannen om de beurt snel even aan. Wat een heerlijkheden, dacht hij bij zichzelf. Zijn oog kwam bij de man rechts en even ging er een kleine trilling door Joris heen. De man zat hem in het kruis te staren. Het maakte hem, waarschijnlijk door de situatie, dat hij zich wat ongemakkelijk begon te voelen, en schijnbaar als vanzelf, maar met een reden, deed Joris zijn benen over elkaar en draaide zijn lichaam wat meer in de stoel. Het gesprek vervolgde. ‘U bent hier voor een baan als recensent, recensent van films en musicals wel te verstaan. U begrijpt zeker wel dat U dat niet zomaar wordt, daar moet U wel wat voor in huis hebben.'

Het Kathedraal (mm:groep, 4970 words)
Auteur: Charlie	Toegevoegd: Jan 12 2002	Kijkers/Lezers: 8343/6382 [76%]	Waardering (verhaal): 8.00 (1 stem)
De sollicitatie van Joris pakt anders uit dan hij had durven dromen.