ErotischeVerhalen.com: The postman always rings door Nemo Diario

Nadat mijn buurjongen Marc en ik besloten hadden om ons geëxperimenteer de volgende dag voort te zetten, vond ik dat mijn leven onverwacht een wel heel geile wending had gekregen. Het werd alleen nog erger, toen de postbode de volgende dag een aangetekende brief kwam brengen. Ik kon het nog steeds niet echt geloven. Ik, de vroegere ladykiller, had mijn buurjongetje geneukt, en het ging me wonderwel af! Toen Marc al een tijdje thuis aan het eten zat, lag ik nog steeds na te genieten in mijn bed. Ik hoopte dat het morgen even geil zou zijn, misschien zou ik me dan ook wel door hem laten neuken, al zou het een stuk moeilijker zijn om die grote tamp van hem in mijn nog maagdelijke holletje te krijgen. Was het maar alvast morgen! De volgende dag begon op de gebruikelijke manier. Ik was wat later wakker dan normaal, omdat ik de avond ervoor mezelf wel drie keer had liggen afrukken op het idee dat Marc me vandaag misschien wel ging nemen. Het geile was, dat ik wist dat hij me hoorde. Ik hoopte dan ook dat hij behoorlijk opgewonden zou raken en zich niet in zou kunnen houden. Als hij me vandaag niet zou neuken, zou ik bij de Wehkamp een dildo bestellen, dat stond vast. In alle opwinding was ik bijna de postbode vergeten. Dat geile 19-jarige joch met die volgens Marc grote lul! Ik liep snel naar boven, het was tenslotte al bijna twaalf uur. Wrijvend over mijn eigen pik wachtte ik af. Het was weer warm, misschien had hij ook alleen maar een korte broek aan, zoals Marc gisteren. Ruben was wel laat vandaag. Het was al half een en ik zag hem nog steeds niet. Mijn lul begon al te protesteren tegen het aanhoudende gewrijf, die wilde natuurlijk ook wel eens echte actie. Toch wilde ik wachten tot ik mijn geile postbode zou zien en niet alvast gaan trekken. Om kwart voor een was hij er nog steeds niet, ik baalde als een stekker. Zou hij ziek zijn of zou hem iets overkomen zijn? Ik maakte me eigenlijk best zorgen en besloot naar beneden te gaan. Om half twee ging de bel. Ik verwachtte niemand, dus dacht dat het wel weer een collecte zou zijn of nog erger: kinderpostzegels. Toen ik door de gang naar de deur liep, zag ik een bekend gezicht. Het was Ruben! Een beetje zenuwachtig deed ik open. "Goeiemiddag meneer, ik heb een aangetekend pakketje voor u!" "Oh, goh, spannend, ik verwacht eigenlijk helemaal geen post," mijn trillende stem verraadde mijn nervositeit. Ruben zocht wat in zijn fietstas, hij had zijn fiets naast de deur gezet. "He, wat vreemd, ik kan het ineens niet vinden!" riep hij quasi-verschrikt uit. Dat had ik hem ook wel kunnen vertellen, vanuit mijn ooghoek had ik al gezien dat zijn fietstas leeg was! "Vervelend joh!" speelde ik het spelletje mee. "Kom anders even wat drinken als je wil, het is best warm, als je niet drinkt ga je nu eenmaal soms dingen zien die er niet zijn," zei ik vals lachend. Ruben speelde nog steeds verbaasd. "Nou, heel vriendelijk van u meneer, het kan ook wel, ik ben toch verder klaar met mijn wijk." De schoft! Hij had gewoon expres zijn hele wijk eerst gelopen, om daarna met een kutsmoes bij mij aan te kunnen bellen! Mijn lul merkte intussen mijn opwinding en begon de vorm aan te nemen, die hij normaal om twaalf uur had als Ruben langskwam. Ik had een korte broek aan, dus er viel weinig te verhullen. Ik hoefde me er ook niet voor te schamen, want voordat Ruben langs me heen de kamer inliep, zag ik in zijn boek ook een behoorlijke bult zitten. Zo te zien had Marc gelijk gehad, dit kon nog wel behoorlijk smullen worden! Ruben was in ieder geval niet verlegen, hij liep meteen door naar de keuken en vroeg me of hij de drank zelf kon pakken. Ik had intussen alle gelegenheid om zijn meer dan lekkere kontje te bewonderen, dat in zijn TPG-broek strak uitkwam. "Lekker zeg, precies wat ik nodig had! Het is veel te warm en we mogen alleen maar werkkleren aan van de TPG!" zei Ruben. Daarom had hij dus geen korte broek aan. "Ik kan me voorstellen dat je in die broek het enorm warm hebt met dit weer ja," zei ik met een bevende stem, die mijn geilheid vast zou verraden. Ruben knikte en nam nog een slok van zijn cola. Daarna nam hij plaats aan mijn bar. Ik wilde eerst tegenover hem gaan zitten, maar bedacht dat dat niet handig was als ik hem zou willen aanraken, dus deed ik net of ik in de keuken wat moest hebben. Dan ook maar iets te drinken inschenken, dat zou het minst opvallen. "Ik zal me even voorstellen trouwens, ik heet Ruben." "Ja, oh sorry, dat wist ik al, daarom vergat ik mezelf voor te

The postman always rings (mm:een-op-een, 2135 words)
Auteur: Nemo Diario	Toegevoegd: Apr 08 2001	Kijkers/Lezers: 6454/5213 [81%]	Waardering (verhaal): 9.50 (2 stemmen)
Nadat mijn buurjongen Marc en ik besloten hadden om ons geëxperimenteer de volgende dag voort te zetten, vond ik dat mijn leven onverwacht een wel heel geile wending had gekregen. Het werd alleen nog erger, toen de postbode de volgende dag kwam..