ErotischeVerhalen.com: Wie de schoen past ... - deel 6 door Lucky Eye [deel 6]

WIE DE SCHOEN PAST ... Een verhaal van Lucky-Eye Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. 6. Op vrijdag meld ik me opnieuw ziek en ben ik al tegen twaalf uur bij de school. Ik wacht buiten de hekken en een dik uur later zie ik ineens Farid tussen een menigte scholieren aankomen. Mijn hart springt op. Gelukkig er is niets met hem aan de hand! Maar meteen is er ook dat andere stemmetje dat me influistert: ‘Maar waarom heeft hij dan geen contact gezocht!' Als hij met de fiets aan de hand het hek uitkomt, spreek ik hem aan. Zijn ogen die hij naar beneden gericht had, schieten omhoog, ontmoeten heel even de mijne en zakken dan weer terwijl hij blijft doorlopen naar de weg. Ik achter hem aan. "Hé! Ik had gedacht dat je wel even langs zou komen." Bij de weg stopt hij en wacht daar zonder een reactie te geven. "Ben je je tong verloren?" "Hou je kop man! Ik wil niet dat anderen je met me zien!" Shit, vloekt het binnenin me. "Maar ..." "Luister goed," zegt hij dan terwijl hij me met een ongelofelijke felheid aankijkt, "ik ben geen flikker, ik ben nooit een flikker geweest en zal ook nooit een flikker worden! Dus laat me alsjeblieft met rust!" Driemaal gebruikt hij het woord waaraan ik zo'n verschrikkelijke hekel heb. En driemaal doet hij dat, zo komt het op mij over, heel bewust. De woeste blik in zijn ogen en de kracht waarmee hij het woord drie keer uitspreekt, wijzen erop dat het een gerichte keuze is om het woord te gebruiken. Ik ben stomverbaasd en sta hem met open mond aan te gapen. Meer weet ik niet te doen. Het is alsof iemand een gesel over mijn lijf maar vooral over mijn ziel heeft gehaald. Hij stapt op zijn fiets en rijdt bij mij vandaan. De tranen branden achter mijn ogen en heel langzaam voel ik hoe ze over mijn wangen beginnen te lopen. In een gordijn van mist - vanwege de tranen en de gedachten die zich aan me opdringen - fiets ik naar huis waar ik me jankend op mijn bed werp en de tranen de vrije loop laat. Laat in de avond meld ik me ziek bij Rik. Hij is heel begrijpend maar wil nu eindelijk wel weten wat er aan de hand is. "Als je sores hebt, moet je het me zeggen, jongen! Ook al kan ik je misschien geen stap verder helpen, je kunt het wel van je afpraten!" En al jankend doe ik hem het hele verhaal. Natuurlijk kan hij me niet verder helpen maar het doet enorm goed om al mijn gevoelens onder woorden te brengen. Het gevoel van verraad, het gevoel van machteloosheid en vooral het gevoel van afwijzing! Dat doet me waarschijnlijk nog het allermeeste pijn. Maar die andere niet minder. Ik heb hem vertrouwd! Ik heb hem dingen met me laten doen die ik normaal niemand zo snel gegeven zou hebben. Natuurlijk wilde ik het ook zelf. Ik was gewoon hartstikke geil maar bovenal verliefd op hem. Ja, dat is het dat de allermeeste pijn veroorzaakt: ik hield van hem en had het idee dat hij ook van mij hield! Hij had het verdomme toch zelf gezegd voordat hij op vakantie ging? En nu ... nu ineens ... is alles voorbij? En op wat voor een manier! Als hij het normaal uitgemaakt zou hebben, had ik het misschien beter kunnen verwerken - als hij tenminste fatsoenlijke redenen aangevoerd zou hebben - maar deze manier raakt me heel diep. Kwetst me! Van slapen komt die nacht natuurlijk niets. Heel af en toe val ik weg maar steeds schrik ik dan weer op door de woorden die hij tot me sprak. Het ‘flikker' blijft me steeds weer in de oren klinken en door m'n achterhoofd spoken. Ik voel me op de een of andere manier smerig en sta tijden onder de douche maar het lost niets op. Waarom heeft hij het op deze manier uitgemaakt? Waarom heeft hij mij zo bewust van zich afgewezen? Waarom? Alle vragen leiden nergens toe. Als mijn moeder de volgende ochtend belt of ik zondag op de koffie kom, zeg ik dat ik me ziek voel en haar logische reactie is: "Alweer?" Ik zeg dat het dit keer niet zo ernstig

Wie de schoen past ... - deel 6 (mm:overige, 3158 words) [6/8] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Jun 18 2005	Kijkers/Lezers: 5206/4471 [86%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
vervolg

Dit is deel 6 van totaal 8 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel