ErotischeVerhalen.com: Jack in the box door Riet

Jack in the box De laatste tijd is het een rommeltje in m'n hoofd. Dan gaat er van alles door mij heen. Allemaal gedachten waar ik me voor schaam. Gelukkig zijn het maar gedachten. Zo was ik laatst in de supermarkt. Zag ik een jonge jongen lopen. Liep een beetje stoer te doen met een paar vriendjes. Zo'n mooi bruin joch met een basketballpetje en van die stoere skatekleren. Ze hadden ook skateboarden bij zich. Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden. Hij was echt nog jong hoor. Maar toch al een echte vent. Ik was echt verkikkerd op hem. Idioot hè. Ik wilde natuurlijk niks. Alleen maar naar hem kijken. Hij was stoer, maar ook lief. Hij leek me wat minder onbehouwen dan zijn vriendjes. Niet bedeesd of zo, maar gewoon. Ik was een beetje de kluts kwijt toen ik naar huis liep. Idioot, schold ik mezelf uit. Nu loop je al op jonge jongens te geilen. Ga eens op zoek naar een echte vent. Maar daar ben je te schijterig voor. Nou ja, het was toch maar onschuldig wat kijken. Zo erg is dat toch niet. Ik moest de dagen daarna nog wel een paar keer aan hem denken. Dat wilde ik niet, maar zijn beeld kwam steeds weer terug op onverwachte momenten. Zou hij het al eens met een vrouw gedaan hebben? Ze waren zo vroegrijp tegenwoordig. Nou, hij was toch nog wel erg jong. Maar er aan denken deed hij natuurlijk wel. Zou hij dan een stijf pikkie krijgen en zich aftrekken? Vast wel. Dat deden ze al heel jong tegenwoordig. Nou ja, zo jong was hij nu ook weer niet, 't was geen kleuter. Ze rommelden al heel wat af met meisjes op die leeftijd, als je de tijdschriften mocht geloven. Hij zou best al wel eens een grote kunnen hebben. Ze waren zo snel volwassen. Als ouder iemand denk je dat het allemaal nog kinderen zijn, maar ondertussen doen ze meer dan waar jij ooit aan durfde denken op die leeftijd. Ach dat is maar goed ook. Anders worden ze straks net zo verknipt als ik. Ik merkte dat ik af en toe een aanleiding zocht om even naar de supermarkt te lopen. Heimelijk in de hoop hem weer te zien. Gossi, ik had het toch wel te pakken. Stom wijf, ik leek wel gek. Hij was hier natuurlijk maar toevallig beland met wat vriendjes en woonde helemaal niet in deze buurt. Ik had het al een beetje opgegeven. Was ook maar beter zo. Liep hij ineens voor me met een karretje, zoekend in de schappen. O, wat was hij mooi, mijn jongen. Wat een kanjer. Ik was even van de wereld. Achter mij stond iemand te vragen of hij er eindelijk even langs mocht. God ik moet nog oppassen dat ik niet de kluts kwijt raak. Maar hem mag ik ook niet kwijtraken. Niet weer. Wat gaat hij doen? Ik probeerde hem bij te houden, met het karretje langs hem te komen. Ik moest hem toch even zien. Jezus, ik leek wel een schoolmeid. Ik keek naar hem. Hij lachte. Ik zag iets in z'n ogen glinsteren. Een blik van verstandhouding. Ik lachte terug. Dat beeldde ik me maar in natuurlijk. Hij dacht gewoon wat een oud wijf. Ik was nu voor hem bij de kassa. Ik had toch kans gezien mijn wagen vol te krijgen. Ik moest wat doen en pijnigde m'n hersens toen ik de boodschappen in een doos deed. Hij was nu ook voorbij de kassa. Ik raapte al m'n moed bijeen en vroeg of hij misschien wat wilde verdienen. Hij keek me niet begrijpend aan. Mijn doos is nogal zwaar zei ik en ik heb nogal last van mijn rug. Zou je niet willen helpen om hem thuis te brengen? Ik woon hier vlak in de buurt. Hij moest er even over denken. En mijn spullen dan? Nou, doen we die ook in de doos en kun je die later meenemen. Niet voor niks hoor, moedigde ik hem aan. Hij leek er niet veel zin in te hebben, maar liet zich toch overhalen. Onderweg scheen hij geen moeite met de doos te hebben. Ik voelde me als een zenuwachtig schoolmeisje naast haar eerste vriendje. Hoe heet je? Jack, zei hij wat onwillig. Hoe oud ben je Jack? Zestien. En woon je hier in de buurt? Ja, en hij noemde de straat. O, dan hoef je gelukkig niet ver met je spullen. Maar toen we eindelijk bij de deur waren hijgde hij toch van de zware doos. Kom even binnen, krijg een cola, heb je wel verdiend. Hij zette de doos op de keukentafel terwijl ik een glas cola inschonk. Je wilt toch wel cola? O, wat voelde ik me onzeker. Ja is goed, zei hij en keek in het rond. Ik pakte m'n portemonnee en gaf hem een tientje. Hij aarzelde even. Nee, dat is te veel, zei hij, geen tegenspraak duldend, geef maar vijf gulden. Ik deed wat me gezegd werd. Wil je niet even gaan zitten, drink even rustig je cola op, je hebt toch geen haast? Mijn moeder wacht op de boodschappen, gaf hij als verklaring, maar hij ging toch even zitten. Ik besloot maar even de boodschappen uit de doos te halen, kon hij die

Jack in the box (vm:eerste keer, 4047 words)
Auteur: Riet_V	Toegevoegd: May 06 2001	Kijkers/Lezers: 10457/8145 [78%]	Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
Ik had hem een keer gezien in de supermarkt, zo'n lekker stoer joch. De dagen daarna bleef hij maar door m'n hoofd spoken. En niet alleen daar...