ErotischeVerhalen.com: Zonsondergang deel 2 door Peter [deel 2]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal zijn er wel paar aan boord zoals een machinist of mensen van de werf zelf. Een paar maanden geleden had ik een jacht van 36 meter. De eigenaar kon zelf niet meevaren maar een deel van zijn vrienden en vriendinnen club wel. In totaal waren er drie zeer verwende vrouwelijke gasten aanboord, wij waren met zeven man. Later vertel ik je wel de pikante details." Ik wilde niet al mijn kruit verschieten en vervolg mijn verhaal. "Deze reis hebben wij in drie weken gedaan, vanuit IJmuiden naar Alderney, Bayonna, Lissabon en Gribraltar daarna in één ruk hier naar toe. Wij waren met zijn zessen dus twee man in de wacht." Hij luistert aandachtig, onbezonnen gaat hij door met friemelen en spelen aan zijn ding. Ik vermeen een zwelling te zien maar probeer toch de andere kant op te kijken. "Ga ook zo zitten, joh." "Leg je benen op de bank dan voel je de zon prikkelen, ik vind dat heerlijk." De laatste opmerking was overduidelijk zelfs zijn billen zijn gebruind. "Ik neem toch maar een pilsje, mag ik?" "Ja natuurlijk, het staat in de kombuis in de koelkast." Ik wurm mij achter de tafel vandaan maar sta iets te krap op. Mijn pik schuurt onderlangs de tafel en springt op als een soort duveltje uit een doosje. Geamuseerd zit hij te kijken maar zegt niets. Tijdens de loop naar het koele vocht kan ik zien dat de meiden naast elkaar op het strand liggen te bakken in de zon. Eigenlijk wil ik daar wel naar toe maar ik wil de schipper ook niet alleen laten bovendien is de sfeer erg spannend. "Hmm, lekker koel" zeg ik en neem een slok uit het blikje. Ik vlei mij op de door hem aangegeven manier op de bank de benen naar de kuip gericht, mijn rug steunt tegen de zeereling. Ik betast even mijn gereedschap om te zien of dat schuren letsel heeft opgeleverd maar dat is gelukkig niet het geval. Vanuit deze positie kan ik hem nu niet meer rechtstreeks zien en voel mij daardoor minder opgelaten. Wel merk ik dat er niet veel voor nodig zou om weer een erectie te krijgen ik heb er bovendien al een paar, niet afgewerkt gehad. Feitelijk sta ik op klappen. "Zo lig je lekker?" Meer als vaststelling dan vraag en vervolgt "Oh, de barbecue moet nog uit." Hij staat op en komt naar mij toe omdat het ding nu eenmaal vast zit aan mijn kant. Hij buigt voorover en rommelt wat met de houtskool. De afstand tussen zijn klokkenspel en mijn neus is kleiner dan de lengte van een A4-tje. Zo dichtbij mannelijke gereedschap ben ik nog nooit geweest. Als ik homo zou zijn dan zou ik het onmiddellijk hebben willen betasten, strelen, voelen, kneden, kussen, likken en willen proeven. Maar ik ben dat niet dus mijn ingebouwde solenoid springt op tilt en verbreekt abrupt mijn gedachten. "Wacht, dan ga ik even weg," zeg ik. "Niet nodig hoor ik ben zo klaar even de houtskool opzij schuiven dan dooft het sneller." Duidelijk is dat zijn ding rijzende is. Beter misschien het staat op "eerste kwartier" om het maar nautisch te houden Van alles giert door mijn hoofd, automatisch til ik mijn hoofd op om hem toch meer ruimte te geven ik kan niet voorkomen dat, mijn haren langs zijn lid schuren. Ik voel dat, maar....... hij ook! "Blijf gewoon zitten, joh." Hij is klaar met de vleesverbrander en blijft naar mijn mening net even te lang staan. Ik voel dat hij naar mijn apparaat staat te kijken die inmiddels behoorlijk is aangezwollen. "Mooi ding is het wel," zeg ik om maar wat te zeggen de barbecue bedoelend! De dubbelzinnigheid komt door de taalbarrière niet helemaal door, gelukkig maar. "Ja, ik ben er blij mee", zegt hij en plant zijn hand op mijn schouder. José mag ik je iets vragen? "Ja natuurlijk." "Heb jij je geschoren kort geleden, je schaamhaarhaar lijkt op nieuwe aanplant." Hij schiet in de lach, "Ja een maand geleden, zomers doe ik dat altijd. Het is een heerlijk gevoel, eigenlijk komt het door de buurvrouw die maakte mij een paar jaar geleden er al op attent dat een dergelijk oerwoud gedoe niet echt meer kan. Bovendien is het nu helemaal de mode. Zij heeft toen het mes erin gezet en de handel gesnoeid, ik heb ervan genoten, dat snap jij wel. Voor haar verzorg ik het gebit en zij mijn schaamhaar," hij lacht luidt. "Het zal je opgevallen zijn dat wij allemaal "kaal" zijn, wij vinden het mooi, bovendien is het hygiënisch maar dat zeggen ze om te verbloemen dat zij het gewoon lekker vinden." "Ja, ja," zeg ik snel en rust even. "Ik heb er ook wel eens over gedacht maar het is er nooit van gekomen, al pratend stroomt het bloed vanuit mijn lichaam naar mijn lustcentrum. Ik voel het bloed stuwen en dat het oprichtend vermogen zijn werk doet. Ongemakkelijk schiet ik overeind om het aan het zicht te ontrekken. "Het zal jou ook wel staan." Ik denk even na. "Ja misschien wel." "Weet je, waarom vraag je Dori niet, die vindt het leuk om te doen zij wilde als klein meisje al kapster worden", hij schatert nu van de lach "Maar ik wil het ook wel doen hoor..........!" Ineens buigt hij zich voorover over mijn schouders heen, zijn hand omklemt plots mijn paal. "Ja, ik zal het wel doen", hij haalt zijn warme hand op en neer, knijpt zacht, zijn handpalm wrijft over mijn eikel en de zacht en tederheid uit zijn hand absorbeert. Ik zwijmel bijna, ik krijg een schok, mijn eikel klopt, mijn hart bonst en mijn adem stokt en mijn lichaam trilt. Een golf van genot trekt van mijn kruin en tenen naar mijn buik, wat een sensatie. Maar het alarm sisteem treedt opnieuw in werking. Ik spring wild op en stoot daarbij het blikje van tafel. Even sta ik geparalyseerd in de kuip, "Sorry hoor", zeg ik en raap het leeggelopen blikje op. "Geeft niets," zijn stem was zacht, "ik gooi zowel een emmer water door de kuip." Hij had een knuppel van jewelste en zegt, "Je voelt verrukkelijk aan Peter". Ik bloos! "Zal ik je dan maar scheren?" Mijn tenen krommen, "Ja, ja" stamel ik, de gedachte alleen al maakt mij knappend geil. Mijn pik klopt en gloeit, een goede waarnemer kan het zien schokken van spanning. Die waarnemer is José. Wij staan naar elkaar te staren, ik......, ben super gespannen, hij....., wrijft aan zijn ballen. Nog nooit heb ik van zo dichtbij een man met een erectie gezien. Wat kan een lichaam mooi zijn, ik kijk naar zijn borst, armen, buik en billen maar vooral naar .......! Ik vind het prachtig en opwindend maar gelijkertijd fluistert een stem in mij dat het niet mag. Die stem is komt uit het Calvinistisch "normen en waarden" gebied in mijn hersenen, dat er is in ooit ingeramd. Het waren maar seconden, maar voor mijn gevoel lijkt het een uur, hij zegt niets en kijkt alleen maar. De spanning in mijn pik is ondraaglijk ik trek er even aan om exploderen te voorkomen, ineens doet José een stap naar voren en komt naast mij staan. Ik voel zijn hand opnieuw, Oh.... wat fijn, hij perst zijn mond op mijn oor en priemt zijn natte tong........, ik ril van heerlijkheid. Ineens alsof er een knop wordt omgedraaid voel ik de opgekropte weerstand uit mijn lichaam wegvloeien, ik ervaar het als een sensatie en ben, ontspannen! Ik geef mij over. De geiligheid heeft mijn alarm sisteem overwonnen. Hij hurkt. Zijn beide handen glijden over mijn schacht, die maken strokende bewegingen, zijn vingers glijden over mijn ballen, hij streelt, teder en zacht. Mijn weerstand is volledig gebroken, ik geniet. Dan krommen zijn vingers en grijpen bij de wortel van de schacht aan, tergend langzaam schrapen zijn nagels over mijn paal naar boven. De nagels schrapen opnieuw en opnieuw, alsof zij het nog groter en langer willen maken maar het maximale is bereikt. Mijn ballen rusten in zijn handpalm de andere hand pakt mijn staaf, zijn mond glijdt over mijn eikel, mijn buik en billen trekken samen. Zijn lippen persen, zijn tong doet zijn werk. Ik word gek. Hij speelt en zuigt het helemaal naar binnen, zijn hand streelt mijn ballen, dit is dus mannenpijpen........, ik ben in de zevende hemel. Het "komen" is bijna niet te onderdrukken mijn tenen krommen, mijn buik wordt warm. Ik verzet, het mag niet stoppen, nee............nu nog niet. Mijn hoofd is verdoofd door geiligheid. Ben ik nu homo? Nee............., spookt rond in mijn gedachten maar ook, "So What." Kennismaking met Josep Een hoop geraas interrumpeert ons genieten. Een speedboot komt met grote snelheid aanrazen. Wij hebben het ding niet zien aankomen, ineens is hij daar, het gas wordt terug genomen toen hij dwars naast ons lag. Ik zie het achterschip omhoogkomen. De boot drijft zon twintig meter naast ons. Schip ahoi, maar dan in het Spaans, "Mogen wij enteren?" José rent de kajuit binnen en gooit een handdoek naar buiten. "Hier doe om" Hij zwaait en roept het schip aan, "Kom maar langszij maar gebruik wel je stootwillen." Zelf graait hij uit de bakskist wat fenders. Aan boord van de boot is het een intense drukte, jongens lopen met stootkussens over dek die zij de zeereling vastbinden. De boot is een meega brandstof slurper van 14 meter lang. Een type schip speciaal ontworpen en gebouwd voor de Up start markt, de nieuw rijken dus. Behendig manoeuvreert de schipper de dubbel schroefver langszij. "Hoi allemaal, waar zijn de meiden?" "Die liggen op het strand." "OK", zegt de schipper en vraagt,"heb ik toestemming om aan boord te komen schipper?" "Altijd hunk", roept José terug. Ik wordt voorgesteld aan Josep. "Jullie hebben al kennis gemaakt" merkt hij op, kijkend naar de handdoeken om ons middel, hij lijkt geamuseerd. Over en weer worden wij snel bijgepraat. Josep doet van alles en nog wat. Hij heeft op de boulevard een restaurant en een reisbureau daarnaast nog een bedrijf van verhuur van scooters en waterfietsen. Atletisch gebouwd, gebruind en een spontane lach. José en hij zijn vrienden en hebben samen een reis gemaakt van een halfjaar door zuid Amerika en Cuba. Hij spreekt vloeiend Engels en onverstaanbaar Spaans althans voor mij. De jongens hebben leuke koppen zij zijn alle drie gekleed in gelijke zwarte zwembroekjes het lijkt wel een zwemclub. Zij staan op het voorschip en roepen iets naar de meiden welke op hun beurt iets terug gillen wat ik niet kon verstaan. Hun leeftijd is moeilijk in te schatten maar ik bedenk dat zij net of nog niet meerderjarig zijn. De relatie tussen Josep en de jongens is mij nog niet duidelijk. Een van de jongens komt naar mij toe en zegt, wij hebben u vanochtend ook al gezien vanaf de waterfiets, hij wacht even alsof hij een reactie verwacht en gaat verder, mooie boot heeft u. "Ha, dank je, ik had jullie niet herkend hoor," waarop hij lacht. De jongens lijken nu groter en ouder te zijn, hun lichamen zijn nog mooier dan vanochtend. Nooit eerder heb ik jongens zo opgenomen. Het is tijd om er tussenuit te gaan. Snel neem ik afscheid en bedank José voor zijn geweldige lunch en gezellige middag. Onbeschaamd geeft hij een zoen. "Via de marifoon zullen wij kontact houden." Ik stap over de zeereling, gooi mijn handdoek in de kuip en duik in zee. Met snelle slagen kom ik bij de boot, klim op het zwembordes en spoel mij af en bemerk dat ik mijn zwembroek ben vergeten. Druipend sta ik in de kuip, wacht even om niet lekkend naar binnen te gaan. Eenmaal binnen droog ik mij af en ga achter de kaartentafel zitten. Het is een enerverende middag geweest, dat kan je wel stellen. Het is: "Cup a Soup" tijd, ik scheur het laatste zakje gedroogde soep open. Ik drink het vocht met onbestendige smaak op en besluit om met een kwartiertje maar anker "Op" te gaan. De jongens komen aan boord Door de poort kan ik beide schepen zien liggen de mannen staan op het dek, José nog met zijn handdoek om en de jongens zwommen rond de boten. Ik had verwacht dat die als een speer naar het strand zouden gaan maar dat blijkt niet het geval. Ik pak de kijker en kan zien dat meiden nog steeds op hun rug liggen met de voeten naar de zee. Automatisch richt ik de beide vergrootogen op hun rondingen maar daar is de 7 x 50 kijker niet sterk genoeg voor. Foei Peter, denk ik en grinnik en stel vast dat ik toch echt op meiden val. Ik zet de radio aan, mijn gedachten gaan terug naar de speciale gebeurtenissen. Ik heb een prettig gevoel in mijn onderbuik en wordt spontaan weer opgewonden. Met één oor luister ik of er iets over het komende weer wordt gezegd maar het weerbericht ratelt voor mij te snel Spaans. Ik ga weer zitten, gelijkertijd wordt er op de boot gebonkt. "Señor...." wordt er geroepen, ik steek mijn hoofd boven de kuip en hoor opnieuw roepen, Señor......... Dus stap ik de kuip in en kijk neer nu op twee jongens net zo als vanochtend met de zeemeerminnen. Triomfantelijk zwaait eentje met mijn zwembroek en gooit die op dek. Gracias, gracias, roep ik naar de jongens die inmiddels op het zwembordes geklommen. "Señor mogen wij de boot zien?" Ja, natuurlijk klim maar aan dek op dat moment zie ik pas dat zij hun eigen zwembroek thuis hebben gelaten, net als vanochtend zijn zij bloot. Zeker een soort solidariteit gevoel van jongens, bedenk ik. Ik loop snel naar binnen om handdoeken te pakken. Zelf sla ik snel ook zo"n ding om mijn middel. Kom aan dek, zeg ik en gooi de handdoeken naar de jongens. Zij staan samen op het zwembordes, poedel naakt de zon weerkaatst de water kristalen op hun lichamen. Zij drogen zichzelf af, het zijn prachtige jongens en beiden zijn zij zoals José al had gemeld "Brazilian style" op een plukje dons na. Met de handdoeken om hun middel stappen zij in de kuip. "Wouw wat groot." "Welkom aan boord jongens" Ze komen nooit op een zeilboot vertellen zij al lopend door de kuip. Ze kijken rond aan dek en zitten aan de knoppen van de lieren. "Waar is dit voor ....en dat?" Ik leg voor zo goed als het gaat de zaken uiteen, zij spreken behoorlijk Engels, de nieuwe stijl op de Spaanse scholen is nu al merkbaar, sinds een paar jaar is een buitenlandse taal een verplicht vak. "Mogen wij ook binnen kijken?" Ja, ga je gang maar hoor, zeg ik. Ik hoor ze praten en ook dat er deuren en kasten werden geopend. In stap de kajuit binnen en hoor vanuit de voorhut gelach, ik besluit om polshoogte nemen. Daar zie dat zij beiden op hun buik liggend door de patrijspoort kijken. Ze drukken elkaar weg voor de poort en even later is het stoeien. De brutaalste slaat met het kussen, de ander probeert zich te verdedigen, ze rollen over het bed waarbij hun handdoeken los schieten. Hun piemels dansen over hun buiken. Even liggen zij op elkaar hun pikken halfstijf tegen elkaar aanwrijvend. Ik ben mij bewust dat ik gefascineerd sta te kijken naar twee stoeiende naakte jongens in mijn voorkooi. Wat is er gebeurd met mij vandaag, vraag ik even af. Mijn heerlijkheid schiet op volstand veel meer kan ik niet verdragen. Het was een prachtig schouwspel maar ik moet er een einde aan maken. Stel je voor.... (maar waarom?) "Jongens," roep ik, sloop de boot niet hij is niet van mij. "Sorry....." Even later komen zij lachend naar de kajuit de handdoeken weer omgeslagen "Mag ik het rader eens zien?" "Ja natuurlijk, ik zal het aanzetten," en ga achter de kaartentafel zitten. Hoe heet jij eigenlijk? "Alano" antwoordt de kleinste en hij is Esteban. "Zeg, moeten jullie niet naar de meisjes," vraag ik nieuwsgierig. "Nee hoor, die spelen alleen met elkaar" de nadruk op "elkaar" leggend, antwoordt Alano. "Haha," gierde Esteban, "wij ook" en lacht opnieuw. In één klap was de zaak duidelijk, dus toch, bedenk ik terugdenkend aan het waterfiets tafereel. Ik zet het ding aan en zeg, "we zullen een paar minuten moeten wachten het toestel moet eerst opwarmen." Na een tijdje kwam gloeit het beeld groen en tekent de kustlijn zich af in geeloranje. Esteban schuift naast mij op het smalle bankje, de ander leunt met zijn ellebogen op de tafel. "Kijk, die stip dat is jullie boot". "Wouw, kan je de Josep ook zien?" "Nee, haha dat kan niet hoor, ik ben al blij dat wij de boten en de kust kunnen zien." Ik wijs op de contouren van het baaitje. Ik vertel hun dat je soms de meeuwen op het scherm kan zien als die op het water drijven. De split van mijn handdoek zit links de rechter flap beschermt mijn gezwollen opgewondenheid. Ik voel zijn been tegen mijn dijbeen en zijn lichaam tegen mijn schouder gedrukt of is het verbeelding. Het voelt in ieder geval fijn aan zelf een beetje opwindend. Ik kan het mij verbeelden maar ik dacht toch echt dat hij met opzet extra druk zet. "Jongens we zetten het uit, zonder draaiende motor kost het teveel stroom." Gelijk klik ik de knop op off. "Jullie waren toch met zijn vieren vanochtend?" "Ja klopt, Paco is aan het werk hij werkt bij Josep in het restaurant als hulp. Wij werken ook bij hem maar bij de scooter en waterfietsverhuur, en Frederique is aan boord gebleven bij Josep." De relatie vraag is nu ook opgelost. Zij gaan zitten op de bank, de oudste loopt met zijn vingers de rij videobanden af die achter hem in de kast staan achter een slingerlat. Hij pakte een rijtje doosjes, legt die op tafel en bekijkt de titels. De titels zijn overwegend in het Engels enkelen in het Nederlands hij gaat af op de plaatjes. The naked bomb, Hangar 18, Cruising, The blue Langoon en Spetters passeren zijn ogen. "Deze wil ik zien," roept hij uit. Hij houdt een film omhoog. Alano pakt het van hem over en bestudeert de foto"s aandachtig. "Lijkt mij gaaf, zet deze maar op." "Haha, lijkt mij niet zon goed idee" antwoord ik snel, ik heb geen zin om naar een video te kijken samen met een stel vreemde en blote jongens. "Please.....," klinkt het op een zeurderige toon. "Nou vooruit dan maar, ik wil straks terug varen dus we gaan niet de hele film afkijken hoor," zeg ik streng. "Tu eres el jefe." Ik pak de film en bestudeer de titel, "The New Gay Robinson", script by "Onderons." Ik had deze nog niet eerder gezien. Tijdens de reis hebben wij wel naar films gekeken kennelijk was het woordje "Gay" niemand opgevallen of interessant gevonden. Ik had zeker commentaar gehoord want over de film "Lieve jongens" is wel gesproken maar "van Het Reve" was eenstemmig terzijde gelegd. Het blijkt dat de keuze toch vaak meer door de plaatjes op de cover dan door de titel wordt bepaald. "Blue Langoon" hebben wij wel bekeken. Een prachtige film over een broer en zus die op een onbewoond eiland opgroeien en de liefde ontdekten. Schitterend verfilmd, de jongen zowel het meisje slechts gekleed in een lendendoek, natuurlijk zwommen zij naakt. Een aanrader voor paradijszoekers en dromers, maar ook een zwijmel film voor romantiek en teen lovers. Een ieder heeft de beelden verwerkt op eigen manier! Nu valt het mij pas op dat de verzameling video's overwegend van een bepaald genre zijn. Zou de eigenaar..........? Nee, hij is getrouwd. Maar feitelijk ken ik hem niet. Ik heb hem slechts twee keer ontmoet, één keer bij hem thuis en één keer in Monnikendam bij de overdracht van de boot. Tijdens de reis belde ik hem via een kuststation om te melden hoe de reis verliep. Dat waren de enige contacten met elkaar. Ik doe de film in het apparaat en druk op de startknop. Vier naakte jongens samen met een volwassene floepten op het scherm. Zij lopen in een de jungle. De film was niet terug gespoeld door de laatste kijker en video startte midden in de film. Wouw, roepen mijn gasten in koor vanaf de bank. Beiden zijn er echt voor gaan zitten hun aandacht is direct gegrepen door de beelden. Met de handdoek tussen de benen leunen zij achterover op de bank. "Moet dat nu" vraag ik, maar dat is meer voor de norm. Zelf wordt ik ook gegrepen door de onverwachte mooie beelden. Esteban zegt, "Ja....het is leuk, laat maar aanstaan," hij lacht. De groep naakte jongens baant zich een weg door de jungle opzoek naar de vulkaan. Zij zijn duidelijk vermoeit. Hun lichaam zijn bezweet de leider besluit om een siësta in te lassen. Moe laten zij zich bij een rotsblok op de grond vallen en vallen in slaap. De camera beweegt over hun lichamen en zoemt in op één van de jongens die een ontwakende erectie krijgt. Even later ontstaat er een dialoog tussen de leider en één jongen, hij huilt de leider troost. Door het lichamelijk kontact wordt de leider opgewonden zijn pik groeit tussen zijn benen............ Beiden jongens zitten te hannesen met hun piemel onder hun handdoek. Er wordt niet meer gesproken, wel heel aandachtig gekeken. Zelf ben ik aan de kaarten tafel gaan zitten, zo kan ik schuin op het scherm meekijken en gelijktijd de "Two boys in real" in de gaten houden. Alano streelt zich zelf behoorlijk gezien de golvende handdoek. Opnieuw geniet ik van het schouwspel en beelden en kneedt mijzelf. Een scène later vraag ik, "wat drinken jongens?" Er komt geen antwoord, ik ga voor hen staan en herhaal mijn vraag "HOLA, wat drinken?" Verschrikt kijken ze op, abrupt hun handelingen stoppend. "Ja, doe maar een biertje," antwoordt de oudste, en jij? "Ja ik ook." Ik zet de blikjes op tafel. Niemand kijkt op, zij zitten gebiologeerd naar de TV te staren waar Davey die mooi in beeld is gebracht die zijn lippen over de harde pik van Daragh laat glijden. De leider slaakt een kreet van gelukzaligheid, hij geniet met gesloten ogen. De handdoek van Esteban is opzij gevallen zijn pik staat stijf omhoog en reikt tot aan zijn navel. Ongegeneerd streelt hij zijn eikel hij voelt zich duidelijk veilig hier aan boord. Alano ziet het en zegt, "hé joh, ga je lekker." Ook hij gooit zijn handdoek van zich af en ook bij hem staat zijn mannelijkheid fier omhoog. Iets kleiner maar wel een prachtig "hebben ding." Ik smelt weg bij het zicht op de twee jongens. Peter war is er met ja aan de hand? Vraag ik aan mijzelf. Plots beweegt Alano voorover over de tafel en trekt met zijn rechterhand mijn handdoek weg. Opnieuw sta ik naakt met een stijve pik tegenover anderen maar ik ben zo geil geworden dat het mij niet kan schelen. Niks schaamte, niks belemmering ik vind het heerlijk. Wat een geile dag. Alano streelt met beide handen zijn genotknuppel en kijkt mij uitdagend aan. Hij maakt zijn vingers nat en wrijft zachtjes over zijn toompje. Ik weet niet waar ik kijken moet. Op het scherm zijn twee jongens aan het likken. Ik schuif bij op de bank. De jongen pakte mijn stengel, ik plof van genot. De marifoon knerpt, "Peter come in please" wij schrikken op. Ik sta op en grijp de hoorn, mijn pik staat recht voor uit. "Hola José" antwoord ik. "Ik wil jullie niet storen maar wij willen weg dus stuur de jongens terug" "OK," zeg ik en vraag, "zie ik je morgen nog?" "Ja natuurlijk, wij zijn hier rond elf uur" "Roger, ik zie je morgen weer, goede vaart" en hang op. "Jongens jullie hebben het gehoord." "Kunnen wij met jou terug varen," vraagt Esteban. Haha, lach ik, dat zal Josep niet goed vinden bovendien hebben jullie geen kleding bij je. "Oh, dat vind hij wel goed hoor, ik vraag het wel even," hij komt bij mij staan zijn pik nog steeds in voorwaartse houding. Hij pakt de hoorn en roept José op, hij staat zo dicht bij mij dat onze eikels elkaar even raken. Een stroomschoot schiet door mijn lichaam. Hij spreekt rap Spaans maar ik begreep dat het geen bezwaar is. "Gaaf, roept Alano." Hij duwt de hoorn terug in de houder. "Jongens wat gaat er gebeuren?" "Josep komt zo langzij met onze spullen, zegt Alano." "Geweldig, leuk," zeg ik, de geiligheid komt uit mijn oren. "De TV gaat nu maar uit hé," zonder op antwoord te wachten druk ik het apparaat uit. Even later horen wij de brullende motoren langszij komen. Er worden twee "roll bags" aan boord gegooid. "Bye, Bye, have fun" wordt er geroepen en het monster geeft vol gas. De hele operatie heeft één minuut geduurd. José maakt ook aanstalten anker op te gaan de meiden staan aandek en dragen nu bikini"s. Met tegenzin zeg ik, "jongens dan gaan wij ook maar, trek wel wat aan, ik wil niet gespot worden met een stel naakte jonge jongens aan boord." "Ai, Ai schipper." Om het goede voorbeeld te geven trek ik als eerste mijn zwembroek aan. Ik start de motor en hieuw het anker met veel lawaai binnen, "we gaan niet zeilen hoor er is geen wind," merk ik overbodig op. Langzaam draaien wij het baaitje uit waar zoveel is gebeurd. Ik zet het gas op langzaam want ik wil er nog geen einde aan maken. "Mag ik sturen" vraagt Esteban. "Ja, natuurlijk neem maar over." Ik doe een stap achteruit en hij schuift tussen mij en het stuurwiel. De zon daalt snel en is scherp om tegenin te kijken. Zijn zwarte broekje steekt mooi af tegen zijn bruine lijf maar verhult niet zijn strakke billen. Ik zit recht achter hem op het stuurbankje. Mijn ogen glijden over zijn lichaam. Alano zit aan bakboord onder de buiskap en vraagt, "nu mag de broek wel uit toch er is niemand in de buurt?" "Ha, ja hoor maar als er boten in de buurt komen moet het gelijk aan". Naakt loopt hij naar voren en neemt plaats in de preekstoel. Een prachtig gezicht zon blote jongen voorop de boeg. "Kijk, daar is het homo naaktstrand," zegt Esteban. "Ja, dat heb ik vanochtend gezien" en vraag benieuwd, "komen jullie daar wel eens?" "Ja, soms met een water scooter," zegt hij. Ik kijk naar hem en bewonder zijn leuke kop en lichaam. Nog nooit heb ik zo naar een man of beter gezegd jongen gekeken, een nieuw gevoel maakt zich van mij meester. Het is de spanning die ik niet de baas kan. Zijn stoerheid en spontaanheid, zijn speelsheid en eigengereidheid, zijn olijke lach en al dat andere in één vertroebelt mijn gedachten. Ik wilde meer............! Knuffelen, beminnen, strelen en lief kozen en nog veel meer. Ik ben bevangen door een intens verlangen. Mijn gedachten dwalen verder...... Spontaan kus ik zijn schouders, aai door zijn haren en streel zijn rug. Hij verzet zich niet, mijn mond glijdt over zijn hals en schouders. Priem mijn tong in zijn oor. Hij rilt. Mijn handen glijden langs zijn zijden, zijn buik en dan over de zwembroek, zij voelen zijn bobbel. De vingers friemelen tussen buik en broek, mijn handen omklemmen zijn genot, wat een intense zaligheid. Hij laat mij begaan en spreidt zijn benen. Tergend langzaam schuif ik zijn broekje naar beneden en til het over de bobbel heen. Zijn harde pracht staat recht naar voren, de top is nat. Tussen zijn benen door glijd ik naar zijn ballen. Hij stapt uit zijn broekje. Een schreeuw komt van voren.............., abrupt kom ik tot mijn positieven en ontwaak uit mijn droom. "Dolfijnen voor de boeg," schreeuwt Alano opgewonden. "Kom kijken", roept hij van voren. "Neem jij het roer maar over," zegt de heerlijke stuurman en doet automatisch zijn broekje uit. Was mijn droom dan toch echt? Ik ben duidelijk in verwarring. Hij stapt achter het roer vandaan, schopt zijn broekje ui en loopt over het gangboord aan stuurboord naar voren. Zijn piemel danst bij iedere stap. Even later staan de twee knapen vooroverhangend over de reling naar de springers te kijken. Nu wemelt het van dolfijnen in de Middellandse zee maar zelden komen zij zo dicht bij de kust. Zo heb ik het niet kunnen dromen, twee naakte jongens als boegbeeld. Het is een pracht gezicht die twee gelijk lijkende billen in de preekstoel. Ik corrigeer mijn bobbel in mijn broek. Vanzelfsprekend vervloek ik de dolfijnen komst. De jongens houden elkaar vast, zij hebben hun armen over de ruggen geslagen even later staan zij rechtop. Eén streek aan bakboord drijft de zon op de horizon. Ik draai langzaam de voorplecht in zijn midden. Esteban omklemt het hoofd van zijn vriendje, neus op neus. Zij vervormen tot contouren welke zich aftekenen tegen de oranje vuurbal. Hun staanders vormen samen een boog en tekenen vlekjes op de zon. De mooiste zonsondergang "ever!" Epiloog. De zon is gezonken. Een halfuur later varen wij de haven binnen, ik manoeuvreer het achterschip naar de wal. Twee bootslieden van de wal assisteren met de trossen, nu liggen wij vast. Razendsnel pakken de jongens hun spullen, smijten de roll bags op de wal. Beiden geven mij een snelle zoen en zeggen, "bedankt en tot later........" "That was ALL." Alleen blijf ik achter en voel een intense leegte. Aan de steiger aan de overkant ligt de "Menorquina" van José gemeerd. Het schip van Josep kan ik tussen al de schepen niet ontdekken. Inmiddels was het acht uur geworden ik ruim het schip wat op en kan niet tot een besluit komen. Blijf ik aan boord of ga ik wat eten aan de wal, vraag ik mij af. Uiteindelijk kies ik voor het eerste. Ik inspecteer wat voor etenswaar er nog aanwezig is. Er is sla, tomaat en ui, ik ruk één blik tonijn en één ansjovis open, strooi wat kappertjes over het geheel en trek de rode wijn open. Daarna gooi ik mijn zwembroek die heel wat te verduren heeft gehad in een hoek Ik start de film van "Onderons" opnieuw en ga zitten. Mijn avond kan niet meer kapot. Na een halfuurtje wordt er op het dek geklopt. Ik schrik en spring op, nee niet nu, flitst door mijn hoofd ik hoor de voetstappen al op het dek. Hoi..................................ik versteen. Einde deel 2

Zonsondergang deel 2 (bi:eerste keer, 5823 words) [2/9] Toon alle delen
Auteur: Peter	Toegevoegd: Sep 18 2009	Kijkers/Lezers: 6428/5236 [81%]	Waardering (deel): 8.00 (1 stem)
vervolg op deel 1

Dit is deel 2 van totaal 9 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel