ErotischeVerhalen.com: Zonsondergang deel 2 door Peter [deel 2]

..........een geilsfeertje wat ik heel prettig vindt maar deze situatie kan ik niet beoordelen en dat maakt mij onzeker. Ik ben een speelbal geworden van een stel een spel dat ik niet ken. Zonsondergang deel 2 Aan boord bij José De meiden pakken wat handdoeken en proppen die in twee vuilniszakken. Handig worden die dicht geknoopt en daarna met een zwaai in het water gesmeten. De zakken drijven hoger op het water dan ik had verwacht, een bijboot om spullen over te brengen is dus niet nodig. Gelijkertijd stappen zij over de reling zich vasthoudend aan de roestvrij stalen buis. Ze staan naast elkaar, zijn even groot en alle drie bloot met prachtige billen. "Peter, jij blijft nog even met de schipper praten zeker!" er wordt luid gelachen "Ik kom jullie wel achterna," roep ik naar voren. De nimfen duiken synchroon net als dolfijnen in het water, een schoonspring team kan dat niet mooier na doen. Al zwemmend trekken zij de zakken mee, richting strand. "Peter, komen hoor, je hebt het beloofd," hoor ik nog één van de zeemeerminnen roepen. "Zo, die druktemakers zijn van boord", zegt de schipper en gastheer. "Wil je nog wat drinken?" "Nee dank je, straks misschien," antwoord ik. "Je had het echt zwaar zojuist hé" meent hij voor de tweede keer te moeten opmerken, hij lacht hardop en vraagt eroverheen, "Je vond het toch niet erg?" "Kijk", hij wacht even en vervolgt,... "in onze kringen", doelende op naturistenbeweging "is het uit den boze om bloot met seks te associëren maar het gebeurt natuurlijk vol op. Dus schaam je niet hoor het overkomt ons allemaal wel eens, haha." "Ja, zoals ik al heb gezegd, deze meiden zijn echt krengen, ze weten hoe ze moeten spelen en verleiden. Verder gebeurt er nooit wat, dus maak je geen illusies. Bovendien zijn wij veel te oud voor de dames, in ieder geval ik. Zij zien het als een plaagspelletje en wij trappen daar in keer op keer weer in. Ene, ik raakte je alleen maar even aan om je gerust te stellen," hij lacht als een brulboei en geeft een knipoog." Ik zie dat de meisjes dat zij inmiddels in de branding lopen de zakken meeslepend het strand op. Ze hebben kennelijk veel lol want er wordt luid gelachen. Ik neem een pauze alvorens ik een reactie geef. "Nee hoor", zeg ik stoer en nog eens ter verduidelijking, "No problema." Om te melden dat ik het toch wel fijn had gevonden ging mij te ver. "Fijn, ik maakte mij al zorgen", hij lacht opnieuw en gaat tegenover mij zitten languit op de bank. Nu heb ik vol zicht op zijn lichaam zijn schaamharen zijn gemillimeterd of het is jonge aanwas, vraag ik mij af. "Heerlijk hé, zo in de zon," hij onderbreekt mijn gedachten. Ik verlang altijd naar het weekend meestal varen wij naar dit baaitje. Tijdens de vakanties waag ik soms de oversteek naar Mallorca, samen met een stel vrienden. Met deze boot is het tien uur varen maar ik ben altijd bang voor hoge zeegang. Het kan soms ineens zonder waarschuwing snoeihard gaan waaien en dan heb je snel golven van een meter of twee of hoger. Overigens de meisjes gaan niet ieder weekeinde mee hoor, een enkele keer nemen zij ook een vriendje mee, het is opvallend hoe preuts ze dan ineens zijn. Die knullen gaan zelden uit de broek dat vind ik erg jammer," hij gniffelde. Hij kijkt mij strak aan en vraagt, "Lopen jullie ook bloot aan boord?" zijn hand gaat naar zijn fierheid en begint er onbeschaamd mee te spelen. Ik zit nog op geen twee meter afstand van hem. Het is moeilijk om het te negeren. Ik vertel hem dat het afhangt van de bemanning en samenstelling. "Soms wel soms niet", maar meer niet dan wel, zeg ik lachend. "Bovendien is het weer er meestal niet naar." "Zijn het meestal alleen mannen?" "Over het algemeen wel, maar soms neemt iemand zijn vriendin mee. Als ze een beetje zeevast is mag ze van mij mee, je hebt dan wel een andere sfeer aan boord." "Hoe kom je aan de bemanning?" "Ja dat is soms moeilijk vooral in het voor en naseizoen. Niet iedereen kan tijd vrijmaken voor zoiets. Het zijn meestal leden van de watersport vereniging maar ook wel vrienden en kennissen. Soms ook familie van de eigenaar of studenten. De laatste kunnen namelijk tijd vrijmaken. Zij worden niet betaald, alleen hun reiskosten worden vergoedt. Op die manier hebben zij een leuke vakantie en ik heb ze op mijn beurt nodig. Op grote motor jachten vaar ik met een professionele bemanning. Meestal

Zonsondergang deel 2 (bi:eerste keer, 5823 words) [2/9] Toon alle delen
Auteur: Peter	Toegevoegd: Sep 18 2009	Kijkers/Lezers: 6415/5228 [81%]	Waardering (deel): 8.00 (1 stem)
vervolg op deel 1

Dit is deel 2 van totaal 9 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel