ErotischeVerhalen.com: BLANCO deel 2 - hoofdstuk 19 door Lucky Eye

BLANCO Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. DEEL 2 Hoofdstuk 19 Op zondagmiddag zitten bijna alle naasten van Jasper bij elkaar op de gang bij de intensive care omdat de wachtkamer vol zit. Beurtelings gaan ze met z'n tweeën naar binnen om bij Jasper te zijn. Waar ze zich af en toe zich wel eens niet aan de regels, wat betreft het aantal bezoekers, houden, doen ze dat nu wel omdat ook de andere patiënten bezoek hebben. Astrid en Pieter zijn nu bij Jasper. De koorts is niet echt superhoog meer maar, wil toch nog steeds niet echt helemaal verdwijnen. Het personeel meldt echter steeds dat het niet iets is om je zorgen over te maken. Ineens is er veel lawaai bij de toegangsdeur naar de lange gang. Als de klapdeuren opengaan en er een voortgeduwde rolstoel aankomt springen David, Robin en Niels op. "Opa!" roept Niels en meteen rent hij op de rolstoel af. "Opa?" vraagt Martin zich hardop af. "Ja," lacht David, "er kan er maar een zo mopperen als Simeon Kemp Verhaeghe. "Ik denk dat de oude heer onze dagelijkse bezoekjes en ettelijke telefoontjes per dag niet voldoende vindt en daarom maar zelf eens poolshoogte komt nemen." "En gelijk heeft hij natuurlijk," zegt Marion. "Ja. Daarin heb jij weer gelijk." Niels is inmiddels bij zijn overgrootvader op schoot gaan zitten en spoort de man achter de rolstoel aan om wat harder te lopen. Bij de anderen aangekomen, plukt David hem snel van opa's schoot af. "Kom Niels, Jansma heeft het al zwaar genoeg om opa te duwen." "Dat ventje weegt haast niets, jongeheer Tuinstra! Krijgt hij wel voldoende te eten?" "Ja, opa dat krijgt hij zeker wel. Die twee bengels eten me de oren van de kop." "Je gaat me toch niet vertellen dat je salaris niet voldoende is! Wel?" "Absoluut niet, opa. Klagen doe ik niet." "Maar waarom laat je hem dan niet rustig bij mij zitten?" "Jansma wordt maar betaald om één persoon te begeleiden en dat bent u. Bovendien is het zondag en... " "Zeg! Ga jij je nou niet bemoeien met de arbeidsvoorwaarden van Jansma! Hij wordt goed betaald voor zijn diensten. Je lijkt wel zo'n rooie rakker! Net zo een als mijn zoon. Die was af en toe ook te goed voor zijn werknemers." "Hij was goed voor zijn werknemers, en dat hoort ook zo," gaat David met de oude heer in discussie. Ze soebatten nog wat heen en weer en dan breekt bij de oude heer een glimlach door. "Maar kom hier, jongen," zegt hij tegen David. "Ik wil een knuffel van je en ook een van jou," wijst hij met zijn benige hand naar Robin. Hij krijgt de gewilde, liefderijke begroetingen en vraagt David dan waar Astrid is. Deze legt uit dat zij en Pieter nu bij Jasper zijn en dat ze beurtelings hem bezoeken. "Ligt hij niet alleen dan?" David vertelt dat zoiets hier op de IC niet mogelijk is. Dat zou te lastig zijn vanwege de nodige controle op de patiënten die daar liggen. "Zodra hij van dit harde regime af mag, zorg er dan voor dat het hem aan niets ontbreekt. Ik wil dat hij een eigen kamer krijgt. Geld speelt geen rol, dat weet je!" David zegt dat hij erop zal toezien. "Oh, ik ben ook zo'n oude

BLANCO deel 2 - hoofdstuk 19 (mm:overige, 4205 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Oct 14 2011	Kijkers/Lezers: 3879/3239 [84%]	Waardering (verhaal): 10.00 (2 stemmen)
vervolg