ErotischeVerhalen.com: De volgende morgen door Bill McCoy

De volgende morgen Ik sta met een groep collega's bij de bar van de dancing waar we hebben afgesproken. Een collega heeft kaarten geregeld voor diegenen die zin hadden om mee te gaan. Al met al is het nog een heel koppel geworden. We hebben in totaal met een man of tien afgesproken. Het is weer één van die speciale avonden waar ze muziek van een bepaalde periode draaien. Vanavond is dat muziek uit het begin van de jaren '80. We zijn al eens eerder naar de zogenaamde seventies party geweest, maar een aantal van de collega's is nog dusdanig jong, dat ze veel van de gedraaide muziek niet eens herkenden. Deze avond gaat dat wat beter. Het is ongeveer elf uur en er moeten nog een paar man komen. Ik licht een beetje op als ik Annemieke aan zie komen. Voor haar heb ik een speciaal plekje in mijn hart. Er is een periode geweest dat ik dacht dat ik wel een relatie met haar zou willen en zelfs ben ik een tikje verliefd op haar geweest, maar mijn nuchtere (of is het sombere?) kijk op de dingen die na de verliefdheid komen, hebben me er van weerhouden serieuze avances te maken. Niet dat ik niet met haar kan opschieten, in tegendeel, maar ik ben nu eenmaal niet zo doortastend. ‘Hallo!' roept Annemieke enthousiast, als ze bij het groepje is aangekomen. ‘Ben ik niet eens de laatste?' ‘Nee,' antwoord ik, ‘er moeten er nog een paar komen.' Het gesprek begint al snel een beetje op gang te komen, voor zover dat mogelijk is met de muziek. We hebben geld in een gezamelijke pot gestort en om de beurt halen we een rondje drinken. Voordat we hier naar toe zijn gekomen, hebben Gerard en ik in de stad gegeten. Na een aantal keren uit te zijn geweest is dat een beetje traditie geworden. Het was eigenlijk de bedoeling dat we met z'n allen zouden gaan eten, maar een aantal mensen kon zich niet zo vroeg vrijmaken. Gerard en ik zijn naar ons vaste restaurant geweest. Het was nog wel een beetje lastig om een tafel te krijgen, omdat we van tevoren niet hadden gereserveerd, maar voor twee personen konden ze nog wel een plaatsje vrijmaken. Dat was te merken ook, aangezien we ergens in een hoekje tussen twee zalen in werden gestopt. Toen we uitgegeten waren werden we met een gratis kopje koffie zachtjes weggewerkt, omdat ze het tafeltje waar we aan zaten weer nodig hadden. Het gezelschap is na de komst van Carla geheel kompleet. Gerard staat een klein beetje in het middelpunt van de belangstelling aangezien hij sinds een maand een nieuwe betrekking heeft. Iedereen is natuurlijk uitermate nieuwsgierig hoe het hem bevalt. Annemieke en ik zijn onbewust een beetje buiten de kring geraakt en we raken in een geanimeerd gesprek. Zij heeft het niet zo lang geleden met haar vriend uitgemaakt en over die periode hebben we al vaker met elkaar gesproken. Het is frappant hoeveel onze situaties op elkaar lijken. Zeker de manier waarop we over onze ex-partners denken en hoe we de laatste periode van de relatie met de partners omgegaan zijn, vertoont grote overeenkomsten. ‘Leven als broer en zus' noemen we het. In die periode was er in beide relaties eigenlijk geen sprake meer van een relatie. De liefde was al lang voorbij en sex was er al helemaal niet meer bij. Het is opvallend dat de gesprekken die we met elkaar voeren bijna altijd op dit laatste uitmonden. Vaak gaat het gepaard met sarcastische opmerkingen over sex. Allebei zijn we geneigd daar met grapjes over te praten. Maar een oud gezegde zegt: in elke grap schuilt een kern van waarheid. ‘Ben je vanavond nog een beetje gruizig?' vraagt Annemieke lachend, als we uiteindelijk inderdaad weer op het favoriete gespreksonderwerp zijn aangeland. ‘Nou, reken maar!' grap ik terug, ‘Ik zou maar uitkijken als ik jou was!' ‘Hoezo, uitkijken?' Annemieke kijkt quasi verbaasd naar me op. ‘Ik hoef voor jou toch niet bang te zijn? Van jou kan ik het wel hebben.' ‘Welk deel van mij kan je wel hebben?' vraag ik dubbelzinnig en we barsten in lachen uit.

De volgende morgen (vm:een-op-een, 3643 words)
Auteur: Bill McCoy	Toegevoegd: Sep 07 2001	Kijkers/Lezers: 7032/5462 [78%]	Waardering (verhaal): 8.33 (3 stemmen)
Een avondje stappen is voor Annemieke aanleiding om me de volgende dag met een bezoek te vereren.