ErotischeVerhalen.com: Willem door Shaun307

Dit verhaal is opgedragen aan de enige echte Willem, waarvoor onze deur altijd open staat. Willem. "Ben jij homo?" . Ik sta even met de mond vol tanden, dat dit in een winkel aan me gevraagd wordt overvalt me wel even. En dan te bedenken door wat. Dat ‘wat' is in dit geval een bijzonder mooie jongen die stevig blozend voor me staat terwijl hij dit aan me vraagt. "Ja" antwoord ik naar waarheid, "Jij ook?" vraag ik aan hem terwijl hij nu wat nerveus om zich heen kijkt. Maar laat ik even bij het begin beginnen. Een winkel waar ik vaak kom, de mensen die er werken zijn vriendelijk en behulpzaam. En een van de mensen is naar mijn idee beeldschoon, iets groter dan ikzelf, iets jonger dan ikzelf en heel veel ‘ietsen' liever dan ikzelf. Hij heeft me wel eens geholpen tijdens het afrekenen en dan enkele diepe fronsen in zijn voorhoofd trekkend terwijl hij nadacht. ‘So cute' zouden Amerikanen zeggen. Ondertussen zijn kruis aan mij tonend met een bobbel waarvan ik eigenlijk hoop dat het de vorm van de rits is om geen valse illusies te koesteren en tegelijk hoop dat het niet zijn rits is, maar dat hij blij is dat hij me ziet. Als ik hem ergens tussen de rekken zie en onze blikken kruisen elkaar dan krijg ik miljoenen vlinders in mijn buik, mijn lichaamstemperatuur loopt op tot kookpunt en mijn ogen kleven aan de schoonheid die een veld met rode rozen doet verbleken. Terwijl zijn gezicht de kleur krijgt van dat veld met rode rozen en hij beurtelings naar me en van me weg kijkt. Uitgerekend deze jongen vraagt aan mij "Ben jij homo?". "Ja" antwoord ik naar waarheid "Jij ook?". En terwijl hij nerveus om zich heen kijkt of er collega's of klanten in onze buurt zijn, kijk ik naar zijn mooie gave nek. Zijn kleine oortjes en als hij weer naar mij kijkt, diep in zijn grote groenblauwe ogen. Ik voel dat ik hier hulp moet bieden en ondanks de miljoenen vlinders in mijn buik probeer ik me zo normaal mogelijk te gedragen. "Kom je even mee?" vraagt hij. Als we achter een stapel dozen staan concludeert hij meer dan dat hij vraagt: "Jij bent homo, dat dacht ik al, ik heb jou al vaker hier gezien. En die jongen die vrijdag bij je was, is dat dan je vriend?". "Ja" zeg ik, "Dat is mijn vriend, waarom, ben jij ook homo en heb je daar problemen mee?". Met zijn mooie grote groenblauwe ogen kijkt hij me hulpeloos aan, maar zegt niets. "He Willem, tegen mij kan je het zeggen hoor, als ik of wij jou ergens mee kunnen helpen doen we dat graag, heel graag zelfs. Maar het initiatief ligt bij jou, het is jouw keuze". Wat zou ik dit mooie lijf nu graag in mijn armen willen houden en dit zachte, mooie, lieve gezicht willen kussen, maar nee hij moet zelf een beslissing nemen of hij me nu in vertrouwen wil nemen. Even blijft het stil en dan "Mag ik een keer met jullie praten?". "Natuurlijk Willem, wanneer je maar wilt. Je belt, mailt of komt maar, jij beslist". "Mag dat vanavond als ik hier klaar ben met mijn werk?". "Dat is goed joh, je eet natuurlijk met ons mee en daarna praten we over wat je maar wilt". "Ik zal even zeggen waar wij wonen". "Niet nodig" zegt de lieve jongen met een wat opgeklaard gemoed. "Ik heb mijn huiswerk gedaan, het is hier verder in de straat. Ik weet precies waar jullie wonen. Ik zal er zijn!". De uren kruipen voorbij en het duurt lang voordat de dag op zes uur komt. Eindelijk gaat de bel. Ik doe open en een schuchtere en hevig blozende Willem staat voor de deur. "Kom binnen, ik ben aan het eten bezig het duurt nog een half uur en dan kunnen we aan tafel". "Och, ik heb eigenlijk niet zo'n honger" zegt Willem zacht. "Nou dat komt dan nog wel. Waarom heb je geen honger denk je? Komt dat omdat je hier bent en over iets gaat praten wat niet gemakkelijk voor je is?". "Ik denk het wel" zegt Willem. "Lieve jongen, ik heb alles al meegemaakt en weet precies wat je voelt, ook al denk je dat jij nu uniek met je gevoelens bent. Later op de avond kijk je anders tegen de wereld aan, geloof me. Ga zitten ik zal de tv aanzetten, je kunt ook wat lezen". Ik ga in de keuken verder met het bereiden van het eten. Enkele ogenblikken later staat Willem bij me in de keuken, hij kijkt alleen maar, maar zegt niets. "Wil je een ijsthee" vraag ik hem. Hij knikt. Dan gaat de voordeur open en Lex komt thuis. "Nou dat wordt dan drie maal ijsthee". Ik stel de twee aan elkaar voor en zeg dat het eten over een kwartier

Willem (mm:trio, 4539 words)
Auteur: Shaun307	Toegevoegd: Aug 24 2002	Kijkers/Lezers: 8354/6347 [76%]	Waardering (verhaal): 8.50 (2 stemmen)
Willem krijgt antwoord op zijn vraag en sexlessen in de praktijk.