ErotischeVerhalen.com: Idolen, Willem en Johan door Shaun307

Verwarring. Donkere wolken, zou Willem echt dag zeggen, nog een keer omkijken en door gaan met zijn leven. Ons radeloos achterlatend.....Wegzinkend in een zwart gat? Idolen, Willem en Johan... "Ik ben thuis" horen we Willem roepen. Lex en ik kijken elkaar aan. "Hoezo thuis" vraag ik "Hij is toch net vertrokken". Lex kijkt op zijn horloge en zegt: "Ja, hij is maar een uurtje weg geweest". We gaan naar beneden en zien Willem daar staan, stralend gezicht, glimmende ogen, een meer dan gelukkige uitstraling. Ik kan het niet helpen maar ik krijg angstige voorgevoelens, dat dit het einde van onze harmonie is waarin we nu al maanden leven. Het was ook te mooi. Ik wilde de cirkel vinden, een cirkel van liefde, drie liefdevolle mannen en ik samen in een huis. Leven in harmonie. "Ik moet jullie wat vertellen". Mijn hart krimpt samen. Nu gaat het komen, hij gaat vertellen dat hij zijn eigen weg wil gaan en ons verlaat. "Ik was naar de sauna" "Je bent vroeg terug" onderbreek ik hem om nog even uitstel van executie te hebben. "Ja, maar het was ook zo mooi, ik wilde nog niet verder gaan. Na een kus ben ik vertrokken, ik wilde het meteen aan jullie komen vertellen". Het bloed stijgt naar mijn hoofd, ik geloof dat ik dit allemaal niet wil horen. Dit gaat een kwelling worden maar ik probeer me goed te houden, ook al voel ik nu weer het bloed uit mijn gezicht wegtrekken. Maar dan ook helemaal weg. Ik ga zitten. Willem lijkt niets te merken, is enthousiast en wil aan zijn verhaal beginnen. "We zullen eerst wat drinken" en hij loopt naar de koelkast en schenkt voor ons drieën ice-thee in. Ik kijk naar Lex en ik lees ook bij hem verwarring op zijn gezicht. "Nou ik was naar de sauna, voor het eerst trouwens" begint hij en ik voel nu wat komen gaat, ik kan zijn verhaal invullen. "Ik heb daar iemand ontmoet". Zo, het hoge woord is eruit. Hoe vaak heb ik in gedachten gehad om met vier mannen in een huis te wonen. Liefde, zorgen, vrijen, verdriet, sex. Gewoon alles met elkaar delen en nu voordat we dit bereikt hebben lijkt het al over te zijn. "Het was zo mooi" gaat hij verder. Ik begin te trillen over mijn hele lichaam en wilde dat ik nooit geboren was, ja ik ben nu wat egoïstisch in mijn denken maar mag ik. Willem is heel bijzonder, net als Lex en wat ik zonder die twee jongens moet beginnen. Ik voel me radeloos en ga wat dichter tegen Lex aanzitten. "Hij kuste me, ik zweefde, het was net als de eerste keer dat ik hier bij jullie was". Ja, het was te denken dat hij iemand van zijn eigen leeftijd tegen zou komen, dat mogen we alleen onszelf verwijten. We hebben hem zelf gestimuleerd om ook eens zonder ons uit te gaan en daar hebben we heel sterk op aan moeten dringen, want daar had hij geen behoefte aan verzekerde hij ons keer op keer. Nu moeten we sterk zijn dat we hem kwijt gaan raken. ".....heet hij en vindt mij leuk". Ik weet niet hoe hij heet, ik ben teveel in gedachten dat ik die naam niet heb gehoord en voorlopig wil ik het ook nog niet horen. Ik wil weg. "Onze kus was zo romantisch, ik had het gevoel dat ik op roze wolkjes zweefde". Hoe dat voelt weet ik maar al te goed, ik heb dat nog steeds als ik met Lex en Willem vrij.

Idolen, Willem en Johan (mm:groep, 5537 words)
Auteur: Shaun307	Toegevoegd: Mar 31 2003	Kijkers/Lezers: 6632/4843 [73%]	Waardering (verhaal): 9.00 (2 stemmen)
Verwarring. Donkere wolken, zou Willem echt dag zeggen, nog een keer omkijken en door gaan met zijn leven. Ons radeloos achterlatend…..Wegzinkend in een zwart gat?