Klik hier voor het ErotischeVerhalen.com hoofd menu

hoofd menu   |   gay categorieën   |   auteurs   |   top verhalen   |   nieuwe verhalen   |   zoek   |   links   |   instellingen   |   opties voor auteurs
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier!


De leegte voorbij (mm:een-op-een, 4173 words)
Auteur: Toegevoegd: Jun 07 2003 Kijkers/Lezers: 6329/4558 [72%] Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
Ik trek er zacht aan en de harde grote pik komt door het raampje van de auto. Ik zet mijn lippen op het roodpaarse genot. En Robert komt in plaats van Willem, maar…
Bekijk OutPersonals - de grootste gay dating site
met veel Nederlands en Belgische gebruikers!



Ik trek er zacht aan en de harde grote pik komt door het raampje van de
auto. Ik zet mijn lippen op het roodpaarse genot. En Robert komt in 
plaats van Willem, maar.... 

De leegte voorbij. 

Met tweeën zitten we aan tafel. Willem en ik. Lex is voor drie maanden
naar Amerika, hij moest een week nadat Johan vertrokken is op 
zakenreis. Johan vond het beter voor zijn carrière en de buurt dat hij 
weer bij ons zou vertrekken. Hij vond dat hij biseksueel was en met een 
vrouw zou hij beter in zijn nieuwe baan kunnen slagen. Het is nu vijf 
weken geleden en ik voel dat er weer wat in de lucht hangt. Onze altijd 
vrolijke Willem zit als een geslagen hondje aan tafel. Zegt alleen iets 
als ik hem wat vraag en zijn lach heeft al dagen niet meer door het 
huis geschald. 

"Willem is er iets?" Willem speelt met de rijst op zijn bord en heeft
blijkbaar weer geen honger, het is al de hele week zo. "Nee. Het gaat 
wel". "Is er iets op je werk?" "Nee hoor". "Willem je eet al de hele 
week bijna niets, er is iets met jou. Vertel het me, heb ik iets 
verkeerd gedaan?". 

De stilte is lang, moordend. 

"Ik ga hier weg". 

Ik zie bliksem schichten en hoor gedonder, terwijl buiten de zon vrolijk
schijnt. 

De woorden blijven hangen in de kamer als een zwaar onweer. Ik weet niet
wat ik zeggen moet. Op mijn tong branden de vragen die ik wil stellen 
maar ik kan geen klanken vormen. Mijn vragen waarom. Waarom hij nu weg 
moet. 

Willem is meteen nadat hij vertrok met een vriend met vakantie naar de
Spaanse zon, een voorjaars vakantie. Hij heeft nog spullen hier staan. 
En af en toe vind in nog een sok of slip van hem die nog bij zijn 
spullen in de koffer moeten. 

Elke avond belt Lex, voordat hij met zijn werk begint. In onze
gesprekken zijn meer stiltes dan dat we woorden wisselen. Graag had ik 
hem dit willen besparen nu hij zo ver weg zit, maar hij had natuurlijk 
snel door dat Willem de telefoon nooit meer opnam. Willem stuurt een 
kaartje: 'liefs, het gaat steeds beter'. Die woorden snijden door mijn 
hart. Hoe zeer heb ik gehoopt dat hij zou schrijven, ik mis je, ik kom 
meteen naar je toe. Want zozeer als ik hem mis, kan ik hier niet onder 
woorden brengen. Het blozen van zijn gezicht als hij een ondeugende 
opmerking maakte. Het ingehouden lachen als we in gezelschap iets 
zeiden wat voor ons een speciale betekenis had. Of wat we tegen elkaar 
zeiden als we sex hadden en daarover in de tuin even naar hem riepen, 
niet herkenbaar voor de buren maar toch. Zijn irritatie als hij dacht 
dat we hem niet serieus namen. En als er iemand is die wij serieus 
nemen dan is het Willem. 

De leegte, de nachten, ik kan er niet mee omgaan. Ik ben alleen in dit
grote lege huis en laat zoveel mogelijk licht branden. Slapen lukt me 
niet. Weer maakt de nacht plaats voor de dag, de vogels zingen en de 
regendruppels tegen het raam sluiten het licht van de donkere natte 
dagen buiten. Apathisch leef ik de dagen die de uren tussen de doelloze 
nachten vullen. Weer zit ik in de onvermijdelijke nacht en ik doe het 
laatste licht uit. Het bed is zacht maar hard de herinnering aan Johan 
en Willem. In de verte slaat de klok van een kerktoren. Het is het 
enige teken dat er nog iets is op deze wereld. Ik ga het bed uit, 
misschien dat het stoeltje achter het bed uitkomst bied. 

Warmte of koude voel ik niet, ik kan alleen maar staren naar de plek
waar Willem de laatste maanden in het bed lag. Geen zachte rustige 
ademhaling, niet het langzaam bewegen van zijn arm. Ook niet het omhoog 
trekken van zijn been waar zijn zak en lul zo mooi in het zicht kwamen 
als er geen donsdek op lag, aangelicht door het schijnsel van de 
lantaarnpaal voor ons huis. Hoe kan ik Willem het gevoel van de warmte 
terug geven? Wat mis ik zijn stevige armen om me heen, de liefdevolle 
kus voor het slapen gaan. Zijn hete pik in mijn mond en het gekreun als 
hij zijn zaad over mijn tong spoot. 


Klik hier voor de rest van het verhaal (er volgen nog 327 regels)



Auteurs waarderen reacties!
Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal!
Shaun307 heeft 20 verhalen op deze site.
Profiel voor Shaun307, incl. alle verhalen
Email: shaun307@hotmail.com
Geef je mening over dit verhaal:
 
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur
De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.

Stuur dit bericht:

Anoniem (geen afzender, auteur kan niet reageren!)
(Voer een email adres in als "chat email" in de instellingen, en het zal hier verschijnen)
met dit email adres als afzender:

verhalen in "een-op-een"   |   alle verhalen van "Shaun307"  



Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Gay Stories




(c) Copyright, 2001-2024 ErotischeVerhalen.com   email webmaster Art voor ondersteuning
Powered by StoryEngine v1.01