ErotischeVerhalen.com: De martelkamer op zolder door Piet Heyn

Een paar jaar geleden zijn onze buren, waar we het goed mee konden vinden, verhuisd. Ik baalde hier van, maar ja wat kun je eraan doen? Ze gingen en ervoor in de plaats kwam een jonge meid, Monique. Niet echt mijn type, ze is niet bepaald mooi en weinig contact was het gevolg. Via collega's, die haar kenden, hoorde ik dat ze lesbisch is. Daar viel dus zo wie zo niets te halen. We hadden weinig tot geen contact op een hallo na, als we elkaar eens buiten tegenkwamen. Ik had ook helemaal niet zo'n trek in meer dan dat. Zoals gezegd, onze nieuwe buurvrouw is lesbisch. Dat uitte zich al snel in het feit dat ze vooral zomers niet alleen woonde. Er was dan een meisje op bezoek, wat overigens wel de moeite waard was om naar te kijken. De meiden konden het heel goed samen vinden, kortom ze hadden het best naar hun zin. Toch scheen er iets te missen in hun relatie. Daarover gaat dit verhaal. Op een vrijdag, ik had net 's avonds de afwas gedaan en lag lui op de bank naar een film te kijken, ging de deurbel. Mijn eerste gedachte was: niet reageren, dan gaan ze wel weg. Maar weer rammelde de bel. Ik stond op en liep naar de deur. Toen ik deze geopend had, zag ik mijn 2 buurvrouwen. Hallo dames, wist ik eruit te brengen. Mogen wij even binnenkomen, was het eerste wat ik van hun hoorde. Ja, kom maar. Ze gingen dicht naast elkaar op de bank zitten en reageerden nogal zenuwachtig. Ik had nog geen idee waar dit op uitdraaide. Wat kan ik voor jullie doen, vroeg ik zo neutraal mogelijk. Er kwam niet direct een antwoord. Hier baalde ik van want ondertussen miste ik wel de film waar ik naar aan het kijken was. Wel? Mijn buurvrouw begon te vertellen. Je hebt vast wel gemerkt, zei ze zachtjes, dat ik lesbisch ben. Ik heb dat gemerkt ja. Bovendien had ik het al gehoord voordat je hier kwam wonen. Maar wat is daarmee? Ze begon te vertellen over hun verhouding, hoe lang die al duurde en wat dies meer zij. Allemaal dingen die mij niet echt interesseerden. Totdat ze opeens vertelde over hun sexleven. Dit wel met het schaamrood op de kaken. Ze waren beide geinteresseerd in een lichte vorm van SM. Nu hadden ze mijn interesse gewekt. Ik liet dit nog niet merken omdat ik een idee kreeg waar dit verhaal naar zou kunnen leiden. Ik wilde niet te hebberig zijn. We zijn echter beide graag de slavin, maar omdat we met z'n tweeën zijn, kan dit niet. Eén van ons beide moet de meesteres zijn. Nu doen we dit om beurten, maar we zouden dat graag anders willen zien. Ik informeerde naar de verschillende dingen zie ze zo deden. Het bleek dat ze op zolder een complete SM studio hadden, compleet met kettingen, kruis, takels, etc. Verder speelden ze graag de onderdanige slavin die alles deed wat de ander zei. De vriendin, ze heet Ingrid, had nog steeds niets gezegd, maar nu duurde het verhaal haar waarschijnlijk te lang. Zou jij een keer onze meester willen zijn, zodat wij beide slavin kunnen zijn? Mijn idee van zojuist bleek dus juist te zijn. Ik had al zo'n voorgevoel. Wat stellen jullie je daarbij voor? Wat moet ik doen, wat mag ik doen, wat mag ik niet doen? Ik weet niet zoveel van SM af, maar ik weet wel dat er van te voren bepaalde regels moeten worden afgesproken die beide partijen ook nakomen. Je mag veel doen, zei mijn buurvrouw. We zijn pijn gewend, je mag ons rustig pijn doen, dat vinden we heerlijk. Ook willen we alles doen wat je zegt. We zijn zeer onderdanig. Als we het stopwoord zeggen moet je echter onmiddellijk stoppen. Wat is het stopwoord? Dat ik al zo op detailniveau informeerde gaf al aan dat ik wel geinteresseerd was om een keer de baas te kunnen spelen over deze beide, blijkbaar hete, meiden. We kunnen ieder woord afspreken, jij mag het zeggen was het antwoord. Willen jullie dit beide, ik bedoel, willen jullie beide dat ik het spel met jullie speel? Ja, knikten de meisjes, dat willen we allebei. Wanneer gaan we dat spel spelen? Nu, als je dat wilt. Ik zette de tv uit, ik had nu andere dingen aan mijn hoofd. Dit kon wel eens een heerlijk weekeinde worden. Okee dames, ik doe het. Maar dan wel volgens mijn regels. Ik moet ze nog wel bedenken maar het komt hierop neer: 1) Ik hoor jullie niet meer, geen gepraat, geen gezucht, geen gekreun, niets meer. Behalve als ik jullie iets vraag antwoord je met: Ja meester of Nee meester. 2) Als ik jullie een opdracht geef zeg je: Ja Meester. Vervolgens voer je de opdracht uit. 3) Als jullie iets niet doen wat ik je opdraag, krijgt de ander straf. Als jullie iets niet snel genoeg doen, krijgt de ander straf. Als jullie iets doen wat ik je niet heb opgedragen, krijgt de ander straf. We zullen eens zien hoeveel jullie van elkaar houden. Eens zien of jullie het kunnen verdragen dat je vriendin straf krijgt en dus pijn lijdt terwijl jij daarvoor gezorgd hebt. De meiden keken elkaar aan. Hier hadden ze nog nooit aan gedacht. 4) Het stopwoord is Utrecht. Ik ging ervan uit dat de meiden de naam van de stad waar we wonen wel konden onthouden. Als ik nog meer regels bedenk dan horen jullie die

De martelkamer op zolder (vv:bondage, 5324 words)
Auteur: Piet Heyn	Toegevoegd: Feb 06 2004	Kijkers/Lezers: 14237/10413 [73%]	Waardering (verhaal): 9.00 (1 stem)
Totdat ze opeens vertelde over hun sexleven. Dit wel met het schaamrood op de kaken. Ze waren beide geinteresseerd in een lichte vorm van SM. Nu hadden ze mijn interesse gewekt.