ErotischeVerhalen.com: Hoe ik vijfentwintig werd door klaartje [deel 1]

De dag erna zou ik vijfentwintig worden. Vijfentwintig! Mijn god, wat vond ik het oud. Mijn vriendinnen wilden dat ik een groot feest gaf, maar ik had er geen zin in. Je gaat toch geen feest geven om te vieren dat je alweer ouder bent geworden. Als ik jonger zou worden, dan zou ik een feest geven, dan valt er namelijk iets te vieren, maar niet als je ouder wordt, had ik besloten. Met mijn beste vriendin Annet had ik in de kroeg afgesproken om de vooravond van de verdrietige dag gepast te vieren. Maar wie ik er ook zag, geen Annet. Toen kreeg ik een sms-je. "Sorry, Jan is plotseling thuisgekomen. Morgen OK?" Jan is haar vriend die meestal in het buitenland bivakkeert. Als hij thuis komt, laat Annet alles voor wat het is en wijdt zich helemaal aan hem. Begrijpelijk, maar op deze dag wel supervervelend. Ik nam me voor me dan maar alleen te amuseren, toen ik door een man aangesproken werd. "Wat zit jij hier zielig alleen te zijn. En als ik de boze blik van zoëven op je mobieltje mag geloven, blijft dat vanavond waarschijnlijk zo". Met een zuur gezicht gaf ik hem gelijk. Eigenlijk had ik geen zin in gezelschap. Door mijn korte manier van antwoorden, hoopte ik dat hij dat begreep. Maar hij deed net of hij het niet merkte en kwam zonder te vragen naast me aan de bar zitten en bood me een drankje aan. Ik ontdooide een beetje en zo raakten we aan de praat. Al gauw wist hij me te ontfutselen wat de aanleiding was dat ik hier zat en waarom ik die avond alleen zou blijven. Hij keek me onthutst aan. "Dus jij vertelt me nu dat je over een paar uur vijfentwintig wordt zonder iets van feestelijkheden en dat je van plan was dat dan maar in je eentje te gaan vieren? Dat kun je niet menen." Ik gaf hem te kennen dat het daar inderdaad op neer kwam. Hij keek me aandachtig aan, dacht even na en nam dan een snel besluit. "Wat zou je ervan vinden als ik je vanavond iets laat meemaken wat je nog nooit hebt meegemaakt. Als je vijfentwintigste verjaardag zo begint dat je je het je nog herinnert als je honderd wordt?", zei hij, terwijl hij me indringend aankeek. "Toe maar", zei ik sceptisch, "je bent nogal zeker van je zaak. Laat maar horen". "Nee, je moet me vertrouwen. Je kent me niet, dus ik kan me voorstellen dat je terughoudend bent, maar als ik het je verklap, dan is er niets meer aan. Het is juist het beste als je het gewoon over je heen laat gaan en het laat gebeuren." Ik dacht na. Hij zag er behoorlijk betrouwbaar uit, maar dat zegt natuurlijk helemaal niets. Dat zijn de ergsten, heb ik wel eens begrepen. Maar ja, ik had niets te verliezen, anders zat ik ook maar de hele avond alleen. "Als ik wil stoppen, kan dat dan?" "Jawel, niet op elk moment, maar als je er mee op wilt houden, zal ik zorgen dat het zo snel mogelijk afgelopen is en dan breng ik je naar huis". "Misschien wil ik wel niet dat je weet waar ik woon". "Dan betaal ik een taxi, dat kun je op dat moment bepalen". "OK, ik doe het" hoorde ik mezelf zeggen, terwijl ik erachteraan dacht "Wat eigenlijk? Idioot mens, waat stink je nou weer in", maar dat zei ik niet hardop. "Dan gaan we. Niets vragen, laat het maar gewoon gebeuren. Geniet ervan en als het je te ver gaat, stap je er gewoon uit". Hij nam me mee naar zijn auto. Terwijl we het centrum uitreden, pleegde hij wat telefoontjes waar ik weinig uit op kon maken, behalve dat hij van wat mensen iets nodig had, en dat we welkom waren. Tot mijn verbazing nam hij me eerst mee naar een kapperszaak annex schoonheidssalon. Toen we aan kwam rijden ging er een lichtje in de zaak aan. Ik werd van harte welkom geheten door Hanneke, die mij beloofde dat ik mezelf niet meer terug zou kennen, als ik de zaak verliet. Ze kletste gezellig over uiterlijk, kleding en andere dingen. En in plaats van het gebruikelijke kopje koffie aan te bieden, trok ze een lekkere fles wijn open. De man, die ze met Jerry aansprak, mompelde wat en verdween. "Ja, ik bel je wel als ik klaar ben", zei Hanneke, waarop ze verder ging: "Zo, nu ga ik aan de slag", en ze nam me mee naar een ruimte die vanaf de straat niet zichtbaar was. "Kleed je maar uit, ik ga je eerst een modderpakking geven, zodat je helemaal gaat tintelen". Ik ging op een bank liggen en ze smeerde eerst mijn voeten en mijn benen in. Mijn poesje liet ze vrij, maar ze kwam dicht genoeg in de buurt om een aangename gevoel door mijn lijf te laten schieten. Ze smeerde de modder langzaam op mijn lichaan. "Mooie stevige borsten heb je", mompelde ze. Ik had het gevoel dat ze de modder met wel heel veel aandacht op mijn borsten smeerde, maar ook dat was een lekker gevoel.

Hoe ik vijfentwintig werd (vm:overige, 3352 words) [1/3] Toon alle delen
Auteur: klaartje	Update: Jul 05 2005	Kijkers/Lezers: 13506/9752 [72%]	Waardering (deel): 8.62 (8 stemmen)
De vooravond van mijn 25ste verjaardag verliep heel anders dan ik verwacht had.

Dit is deel 1 van totaal 3 delen.
	toon alle delen	volgend deel