ErotischeVerhalen.com: Ilse slaagt bij mij met vlag en wimpel! door Mighty Marc

Afgelopen woensdag 20 juni 2007 moest Jong Oranje de halve finale spelen tegen Engeland. Deze wedstrijd begon al om 18.15u. Ik ben pas om zes uur vrij en moet dan nog een kwartier fietsen om thuis te komen. Ik wilde de wedstrijd graag zien, dus besloot ik om in het kroegje direct bij mijn werk te gaan kijken. Toen ik hier om even over zes aan kwam, was het opvallend leeg. Normaal gesproken zitten er toch gauw een mannetje of vijfentwintig; nu zaten er amper tien. In de hoek bij een tafeltje (zonder uitzicht op de tv) zaten twee stellen van een jaar of vijftig. Aan de ene kant van de bar zaten drie jongens van rond de 20 en aan de andere kant een stel van tegen de dertig. De drukte viel me dus wat tegen, maar nu had ik wel een mooi plekje aan de bar. De wedstrijd begon al snel en toen Nederland achter kwam stootte de jongen van het stel uit boosheid per ongeluk mijn biertje om. Hij verontschuldigde zich direct en bestelde een nieuwe voor mij. Ik vond het niet erg, want hij was toch bijna leeg. 't Was nu ook voor het eerst dat ik eens goed naar z'n vrouwtje kon kijken. Dat was niet verkeerd! De meid had een strakke spijkerbroek aan waar aan de voorkant net een stuk van haar slip uit stak. Het was wit met een roze randje. Het leek me stof, dus bedacht ik dat het een soort 'girl next door'-slipje moest zijn. Ze was heerlijk gebruind, want haar buik stak goed af tegen haar slip. Verder had ze een strak wit topje aan met een decolleté dat net een stukje van de gleuf tussen haar borsten prijs gaf. De borsten zelf waren groot, ik schat een cup D, omdat mijn vriendin Laura cup C heeft. Haar hals en gezicht waren ook gebruind, zodat haar blauwe ogen en lang, stijl, blond haar er weer goed tegen afstaken. Toen ik mijn biertje op had, bestelde ik drie nieuwe: een voor mezelf en twee voor hen. "Bedankt," zei de meid en haar vriend knikte. Vanaf nu bestelden we om en om voor elkaar. Toen Rigters in de laatste minuut via een magnifieke omhaal de 1-1 scoorde sprong iedereen van z'n kruk van enthousiasme. Verlenging! En dus nog kans op de finale. De jongen maakte nu aanstalten om weg te gaan en hij groette mij en de meid en vertrok. "Hij gaat naar huis, z'n vrouw wacht op hem," zei het meisje ter verduidelijking. Aha, het was geen stel. Samen bekeken we de wedstrijd verder. Ilse, zoals ze zich voorstelde, was inmiddels op de kruk naast me komen zitten. Beide werden we een beetje aangeschoten: het was warm, de wedstrijd was inmiddels gevorderd tot de penalty's en de biertjes waren niet meer op twee handen te tellen. Ilse had me inmiddels verteld dat ze vandaag examens had en dat ze met haar medeklasgenoot even een biertje had gepakt. Het was niet zo lekker gegaan en ze wilden even stoom afblazen. Tegen negenen was de wedstrijd eindelijk afgelopen en was Nederland finalist. "Moet jij dan nog niet naar huis?" vroeg ik toen Ruud Gullit en Jan Mulder aan het nabeschouwen waren. "Nee, mijn partner komt pas vrijdag terug ... en ik heb al te veel bier gehad, dus rijden mag ik niet meer. Ik zoek me straks wel een hotel." In elk gesprek heb je een moment dat er een wending komt of kan komen. Soms maak je een opmerking die misschien onbewust, maar dat blijkt vaak pas later, van invloed is op de rest van de dag of avond. Zo ook nu. "Je kunt wel bij mij slapen..." flapte ik er zomaar uit. Raar natuurlijk. Een vrouw die je net 2 uur kent, uitnodigen om bij mij, een man alleen, in een vreemde plaats te gaan slapen. Omdat ik zag dat Ilse wat twijfelde, ik dacht in ieder geval dat ze twijfelde, vervolgde ik: "Ik slaap dan op de bank... maar ... nee, wat zeg ik nou, we kennen elkaar niet eens." Ilse antwoordde lachend: "Laat me eerst maar eens zien waar en hoe je woont, dan kan ik dan alsnog besluiten wat ik ga doen." Dat was een goed compromis. We liepen vervolgens, nadat we ons laatste biertje hadden opgedronken, naar mijn huis. Ik met m'n fiets en Ilse met een tas met boeken. "Ik woon niet erg groot," verontschuldigde ik me toen we in de portiek de trap omhoog liepen. Ik woon in de bovenste etage van een appartementencomplex: een kamer, een douche en wc en een slaapkamer met een tweepersoonsbed. 't Kan voor twee personen, maar dan heb je niet veel ruimte. Wel heb ik een groot dakterras van zo'n twintig vierkante meter, maar daar kan je binnen natuurlijk niets mee. Nadat we wat gekletst hadden, zei ik rond elf uur dat ik wel wilde gaan slapen. Morgenochtend moest ik weer aan het werk, 's middags was ik wel vrij. Ilse was de rest van de week vrij, maar vond het goed om te gaan slapen. "Ik wil hier wel slapen," zei ze. "Maar dan gaan we beide wel op jouw bed. Op dit bankje kan je natuurlijk niet slapen." Ilse had gelijk. In de woonkamer had ik een stoel en een bank, dat door moest gaan voor een twee persoons bank, staan. Maar de bank was eerder een 1,5 persoons, dus als ik er zou gaan slapen, moest dat wel bijna zittend. Ik keek haar wel een beetje ongelovig aan, een bijna wildvreemde meid die mij in mijn eigen huis vraagt om met haar in hetzelfde bed te gaan slapen. Alsof ze aan m'n gezicht kon zien wat ik dacht, zei Ilse: "Ik heb een vriendin." Nu werd het me iets

Ilse slaagt bij mij met vlag en wimpel! (vm:een-op-een, 2514 words)
Auteur: Mighty Marc	Toegevoegd: Jul 19 2007	Kijkers/Lezers: 9615/7670 [80%]	Waardering (verhaal): 8.17 (6 stemmen)
Ik zit op een doordeweekse dag in een klein kroegje voetbal te kijken. Op den duur kom ik in gesprek met Ilse. Ze heeft een slaapplaats nodig... WAAR GEBEURD!