ErotischeVerhalen.com: Vrijgevochten. deel 6 door Lucky Eye [deel 6]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal "Opvoeden kun je op verschillende manieren definiëren en wat dat betreft past deze strategie helemaal in hun straatje natuurlijk. Ze voeden jonge mensen niet op om in vrijheid te leven maar om voort te gaan op de weg zoals zij die zelf voorgehouden hebben gekregen. En dus is dat kleinhouden precies de bedoeling," beaamde Rinze. "Het discussieonderwerp zelf vermijden ze net zolang tot ze je compleet murw hebben gekregen. Ze vallen je aan op iets wat er eigenlijk helemaal niet toe doet maar waarop net zolang gehamerd wordt totdat je het maar opgeeft. En nu weet ik dus ook hoe het kon dat John er die donderdagavond zo vreselijk beroerd uit zag. Hij heeft een aantal avonden achter elkaar een dergelijke sessie voor z'n kiezen gekregen." "En dan laten ze je dus geen andere keus dan je biezen te pakken en er vandoor te gaan." "Inderdaad zo voel ik het ook. Ik weet alleen niet hoe het met mijn moeder zit. Ik maak me enorm veel zorgen om haar. Iets in wat ze vanmiddag zei maakte dat ik hoop kreeg dat het met haar goed zou komen maar... die cryptische toespeling op tijd snap ik helemaal niet." "Ik kan dat ook niet helemaal volgen maar misschien heeft dat inderdaad tijd nodig Rinze en zal het eens zover komen dat we het snappen." "Ik ben vreselijk moe Karl!" Karl kon zich dit goed voorstellen en stelde voor dat ze zouden proberen om te gaan slapen en zo deden ze. Ze poetsten hun tanden in de badkamer en kropen in bed. Eventjes werd er nog wat gepraat maar toen ging al snel het licht uit. Ze lagen dicht tegen elkaar aan maar bij geen van beiden was iets van seksuele opwinding te bespeuren op dit moment. De gebeurtenissen van de afgelopen uren waren te heftig geweest. "Zou ik misschien nog zo'n pil van je moeder mogen gebruiken?" "Tuurlijk," zei Karl. "Ik wil gewoon alles vergeten en heel diep in slaap vallen," zei Rinze toen Karl hem de pil met een glas water overhandigde. "Dat kan je goed doen jongen! Ik hoop dat de pil zijn uitwerking niet zal missen!" En dat deed hij inderdaad niet. Binnen een kwartier was de jongen onder zeil en toen waagde ook Karl het zijn ogen te sluiten. Bij hem kwam de slaap echter niet! Hij was van binnen zo vreselijk kwaad dat hij er alleen maar hyperactief van werd. Steeds sneller begon zijn bloed te stromen - zo had hij het gevoel - en steeds kwader werd hij. Toen hij niet meer rustig kon blijven liggen, stapte hij uit bed. In de keuken schonk hij zich wat te drinken in en las bij het licht van de schemerlamp in de woonkamer een boek. Rustiger werd hij er echter niet van en na zo'n anderhalf uur wist hij dat ook zijn enige hoop gelegen was in de pil van zijn moeder. Hij slikte het in en toen hij zich naast de heerlijk sluimerende Rinze uitstrekte, voelde hij de loomheid in zijn ledematen zakken. Tegen tienen de volgende ochtend slaagde Rinze er eindelijk in zijn ogen echt los te krijgen. Al zeker een half uur was hij zich aan de slaap aan het ontworstelen maar tot nu toe was dat steeds niet echt gelukt. Telkens weer was hij opnieuw in slaap gesukkeld. Steeds kleine stukjes had hij geslapen tot het hem nu eindelijk wel lukte om twee ogen wijd open te sperren en open te houden. Wow, dat moet een flinke ruk geweest zijn, zo dacht hij bij zichzelf. De klok gaf 09:57 uur aan: een duidelijke bevestiging van zijn gedachten. Karl lag naast hem op zijn rug en met de mond ietsjes los stevig te ronken. Ongelofelijk, dat je met zo'n snurker naast je zo kan slapen, bedacht hij zich. Hij draaide zich op z'n zij en keek naar de gestalte van zijn vriend. De borst- en buik gingen heel langzaam op en neer op het ritme van zijn ademhaling. Hij droeg geen T-shirt en Rinze merkte dat het bloot dat hij zag hem begon op te winden. In zijn short groeide iets lekkers en hij beet zich op zijn onderlip. Mmmmm, die jongen was echt heel lekker. Hij vroeg zich af of er zich bij Karl ook iets ontwikkelde en tilde heel voorzichtig het dekbed op. De short van Karl was goed gevuld maar er was niet echt een harde erectie te ontdekken. Jammer! Rinze bleef rustig liggen en bleef kijken naar zijn vriend. Alleen dit al wond hem enorm op. Hij hoefde zijn handen niet eens naar hem uit te strekken. Alleen al het kijken naar hem bracht hem heel rare, ideeën in het hoofd. Hij gniffelde en besloot om dan toch maar uit bed te gaan als Karl niet van zins was zijn ogen te openen. In de badkamer deed hij een plas en daarna begon hij in de keuken de ontbijtspullen bij elkaar te zoeken. Hij dekte de tafel met een tafelkleed dat hij vond en daarna plaatste hij bordjes en bestek op de tafel. Vervolgens maakten brood en beleg het geheel compleet. Het was inmiddels halfelf en nog steeds was er geen teken van leven in de slaapkamer. Rinze opende de balkondeuren in de woonkamer en merkte dat het buiten heerlijk warm was. Opnieuw een bijna zomerse dag dus en dat voor eind april. Oké, dan maar eerst douchen. Toen hij een half uur later bloot de slaapkamer binnenliep, lag Karl nog steeds te maffen. Hij lag niet meer op zijn rug maar had zich omgedraaid op zijn zij. Toch een teken van leven dus. Rinze zocht in zijn tas naar kleren maar kon het in het halfdonker van de slaapkamer maar moeilijk vinden. "Moet ik je helpen?" klonk het slaperig. "Héééé kijk eens wie er wakker is geworden." "Ja, sorry hoor," verontschuldigde Karl zich. "Gisteren of beter gezegd vanmorgen heel vroeg heb ik ook maar een pil genomen en die dingen slaan je echt voor een aantal uren van de benen." "Je had het nodig dus blijkbaar." "Yep. Ik was echt hyperactief geworden en kreeg mezelf niet rustig meer. Maar... lekkertje... waarom kom je niet eens wat dichterbij..." Rinze lachte. "Jahhh ik zie wel hoor hoe je daar in je blootje in je tas zit te rommelen maar voor mij hoef je nog geen kleren uit te zoeken hoor. Liever heb ik dat je zoals je bent bij mij komt liggen." "En wat is de stoute man dan van plan?' vroeg Rinze op plagerige toon terwijl hij opstond. "Mmmm dat zul je dan wel merken, schatje!" Rinze liep tergend langzaam op het bed toe en Karl voelde dat hij kei en keihard werd. De jongen deed het bloed in zijn lijf zowat koken. Toen hij vlak bij het bed stond, zag Karl hoe de stijve pik van de knaap naar hem wees. "Mmmm, stouterdje toch! Waarom staat je piemeltje zo mooi rechtop?" "Tjaa," zo zuchte Rinze, "dat weet ik ook niet precies. Een of andere oerdrift of zo denk ik want zo bijzonder ben je natuurlijk niet!" Dat had hij dus niet moeten zeggen. Karl graaide met twee handen naar hem en wist hem beet te pakken maar niet zonder dat hij daarbij uit het bed rolde. Hij had de jongen stevig beet en was niet van plan hem los te laten. Om en om rolden ze door de slaapkamer heen totdat Karl er in slaagde zich bovenop Rinze vast te pinnen. Een arm om zijn rug en een arm om de billen van de jongen geslagen zorgde hij ervoor dat deze geen kant uit kon. "Ohhhh, zo gemeen!" sprak de jongen hijgend. "Niets gemeen, schatje! Ik heb je waar ik je hebben wil!" Hij drukte een kus op de mond van de jongen die deed alsof hij het niet wilde. Opnieuw drukte Karl zijn lippen op die van zijn vriendje. Dit keer deed hij het wat ruiger en begon hij meteen met zijn tong naar binnen te dringen. Hij hoorde Rinze hijgen en steunen en genoot zelf ook met volle teugen. Hij kon de hardheid van de jongen overduidelijk voelen en dat maakte dat ook hij zelf harder werd. Hun pikken lagen tegen elkaar aan en ineens voelde hij het... "Laat me los," sprak Rinze gehaast nadat hij de tongzoen verbroken had. "Waarom?" "Omdat ik het wil. Ik moet me..." "Je moet niks schatje! Dit is iets dat je moet leren en beter zo snel mogelijk!" "Maar ik..." "Ja... ik ben niet gek Rinze. Ik heb heus wel gemerkt hoe je je zaad geloosd hebt maar dat is geen reden om ineens op te springen, naar de badkamer te rennen en je te verschonen!" Hij zag de verwondering in de ogen van Rinze. "Nee?" "Nee!" "Maar... dat is toch niet lekker zo." "Ik vind het niet smerig hoor! En als jij dat wel vindt, dan is het tijd dat je leert dat klaarkomen iets is waar je van mag genieten. Niet alleen op het moment suprème maar ook op dat heerlijk lome moment vlak daarna. Als je ineens druk gaat doen na het klaarkomen, dan doe je jezelf tekort vriend van me!" "Dus ik moet gewoon blijven liggen zoals ik hier lig en het spul maar laten lopen en jou eronder smeren?" "Ik heb geen enkel bezwaar daartegen, lieve jongen. Bovendien kun je geen kant uit als ik je beet blijf houden," liet hij op de eerste zin volgen met een gemene glimlach op het gezicht om meteen daarna de greep op de jongen los te laten en hem teder te omarmen. "Maar wat ik maar zeggen wil, dit is dus het grote verschil tussen soloseks en seks met z'n tweeën." "Oké professor, leg het mij maar uit. Je student luistert met volle aandacht," grinnikte Rinze waarna hij Karl op z'n mond zoende. "Uitleg? Nu?" "Jazeker! Had je er maar niet over moeten beginnen. Leg me uit wat het verschil is of anders bijt ik je in je tong!" Karl sloeg een hand voor zijn mond om te voorkomen dat Rinze de daad bij het woord zou voegen maar kwam toen toch met de gewenste uitleg. "Als je je aftrekt alleen dat is het vaak zo dat je toewerkt naar het hoogtepunt en daarna veeg je het zo snel mogelijk weer weg. Ik zelf deed dat in elk geval wel zo. Klaarkomen, schoonmaken en slapen. Tenminste als..." "Ik begrijp het Karl maar je hebt het verschil nog niet aangegeven." "Je bent ook zo'n ongeduldig joch hè!" zei Karl en liet speels zijn hand petsend op de billen van Rinze terechtkomen. "Hoort dit ook bij het verschil?" "Ohhh jahhh jongen! Dat verschil is zo vreselijk groot en veelzijdig maar... alle gekheid op een stokje. Als je met z'n tweetjes bezig bent, blijf je dus in de regel rustig liggen ook na het klaarkomen. Het weglopen om je zelf snel te fatsoeneren is niet nodig. De ander mag gerust weten hoe lekker je klaargekomen bent. Het klaarkomen op zich is ook niet een hoogtepunt maar vaak veel meer een punt om vanuit verder te gaan." "Je bedoelt dat je meerdere keren..." de vraagtekens waren groot op het gezicht van de jongen. "Hoeft niet perse maar het kan. Als we dat zouden willen zouden we gerust meerdere keren kunnen klaarkomen? Ik tenminste wel. Jij?" "Ik heb zoiets nog nooit geprobeerd," zei Rinze terwijl hij zijn hoofd tegen de borst van Karl vleide. "Thuis was het altijd in het stiekeme hè. Rukken en dan inderdaad zo snel mogelijk..." "Dan moet je nog veel leren, lieverd van me. En van mij krijg je alle ruimte om te leren." "Is seks belangrijk in een relatie?" "Seks is sowieso belangrijk. Niet alleen in een relatie maar ook de soloseks. Door seks leer je je eigen lichaam goed kennen. Eerst in je eentje en later in een relatie. Je leert taboes doorbreken zoals jij nu doet." "Maar meerdere keren klaarkomen is dat dan niet zoiets als dat je er niet genoeg van kunt krijgen?" "Misschien? Maar wat is daar mis mee?" "Nou ja... krijg je dan niet dat het een soort van gewoonte wordt... dat je elkaar alleen maar daarom wilt?" "Ahhh, je bent bang dat de liefde eronder lijdt en dat het alleen maar lust wordt?" "Weet niet of ik het zo zou uitdrukken maar denk wel dat je me begrijpt inderdaad." "Voor mij niet schat. Want voor mij was die liefde voor jou er eerder dan het seksueel verlangen. En ik denk dat dat bij jou ook het geval is. Als je niet van me had gehouden, zou je nu niet zo helemaal in je blootje bij me liggen. Dan zou je veel langer afstand hebben gehouden. Dus ik heb zo het idee dat het wel goed zit bij ons beiden." Strelend liet hij zijn handen over de heerlijk bollende billen van zijn vriendje gaan. Rinze kreunde zachtjes. "En ook als ik bezwaren zou hebben van morele aard, dan zou ik het niet kunnen weerstaan Karl. Je handen maken me gewoon knettergek man!" "Ik voel het lieverdje, je begint al weer lekker te groeien." In een vloeiende beweging draaide Karl hen beiden om. "Ik ga je schoonmaken, lieverd." "Huh wat?" "Ik ga het spul dat jij gedropt hebt over jezelf en over mij van je heerlijke lichaam aflikken en waag het niet hier je veto over af te roepen!" Rinze keek hem enigszins verward aan. "SCHAT! EEN GRAPJE HOOR! Als je het niet wilt, of het niet lekker vindt, moet je het gewoon aangeven en dan stop ik meteen." "Je verwart me soms Karl! Maar ga je gang en als ik het niet lekker vind, dan trek ik je wel aan je haren!" Om meteen daarna zijn handen in de volle zwarte haardos te zetten. "Ahhh, lekkerrrrr," deed Karl gespeeld. "Perverseling," verzuchtte Rinzej om meteen daarna Karls haren los te laten. Deze nam nu plaats tussen de benen van Rinze en streelde over diens onderbuik. Hij voelde de natte plek en bracht zijn tong ernaar toe. Heel langzaam begon hij rondjes te draaien. Het kreunen van Rinze nam toe. "Lekker?" "Je hoort mij niet klagen toch?" Karl ging verder en likte de natte plekken die hij kon vinden schoon. Het spul van de jongen smaakte hem prima. De pik was groot en groeide nog steeds. Hij verlangde ernaar meer van dat lekkere spul te krijgen en wilde gewoon kijken of de jongen ook dit zou toestaan. De eikel lag ontbloot voor hem en met zijn tong gleed hij erover heen. Rinze kreunde erg hevig ineens. Karl keek naar hem op en zag het genot dat duidelijk aanwezig was in die mooie, donkere ogen. "Ga door schat!" Karl ging door en likte met zijn tong langs de volle lengte van de schacht. De jongen had voor zijn bijna 17 jaren een echt mooi geval. Redelijk recht, mooi lang en lekker stevig. Karl verlangde naar meer en voelde zijn gaatje kriebelen maar hij wist ook dat dat nog wel eventjes zou duren. De jongen moest eerst op heel veel andere fronten op zijn gemak gesteld worden maar... de voortgang was er en daarover was Karl reuze tevreden. Rinze moest zich op zijn lippen bijten om zich goed te kunnen houden. Het genot zou in staat zijn hem compleet te overweldigen en er was iets dat hem leek tegen te houden. Op de een of andere manier wilde hij er niet volledig aan toegeven maar... met dat Karl steeds intenser met hem speelde begon die terughoudendheid steeds meer af te nemen. Het gevoel zat hem niet alleen in zijn pik maar in zijn hele lijf. Zijn onderbuik was gloeiend warm en het leek alsof elektrische ontladingen langs zijn ruggengraat op en neer schoten. De controle over het gevoel begon hij te verliezen en hij wist dat hij het zou gaan verliezen en zou willen verliezen. Geheel opgaan in dat wat er op dit moment met hem gebeurde, dat was wat hij wilde. En dat gebeurde dus. Karl's mond hapte een van zijn van ballen naar binnen en zijn tong speelde een ongelooflijk heet spel met die ene bal. De bal schoot er weer uit en de andere kreeg een identieke behandeling. Enorm wat een gevoel! Toen ging die natte tong weer omhoog langs zijn stijve lid en werd zijn eikel volledig omsloten door lippen en tong. Hij kreunde keihard: een oerkreet waarvan hij nooit geweten had dat hij die in zich had. Karl gniffelde en deed hetzelfde nog een keer. Opnieuw liet Rinze zich horen. Toen hij opkeek, zag hij dat zijn pik grotendeels verdween in de mond van Karl en toen kon hij zich niet meer inhouden en kwam voor de tweede keer die ochtend klaar. Karl voelde het zaad in zijn keel spuiten. Enorme stralen warm sperma schoten in zijn keel en slikte hij naar binnen. De jongen was als zachte was in zijn handen en verzette zich niet tegen de eruptie of tegen het feit dat zijn meest gevoelige lichaamsdeel ondubbelzinnig gevangen werd gehouden in de kaken van een volwassen kerel. Ohhhh, het smaakte heerlijk en er leek geen eind aan te komen. De jongen kreunde achter elkaar door en gaf zich volledig. Karl was enorm blij met deze overwinning. Eerst was er nog iets van weerwil geweest toen Karl hem was begonnen te likken en te zuigen maar steeds verder was die muur van het taboe afgebrokkeld en had Rinze zich overgegeven aan zijn liefkozingen. Ohhh jahhh, dacht Karl we zijn op de goede weg! De laatste restjes spoten in zijn keel en Karl slikte ook die weg. Hij liet de warme pik uit zijn mond glijden en likte zijn lippen af. "Hmmm," kreunde hij, "jochie wat ben jij lekker." De opmerking deed een gniffelend geluid aan Rinzes mond ontsnappen. "Vind je dat echt lekker?" "Ja man! Dat is heerlijk. Maar niet alleen het spul op zich. Veel meer het gevoel dat ik jou heerlijk heb kunnen verwennen. En het is een van de meest intieme dingen die je als mannen met elkaar kunt doen." "Ohhh ik dacht dat dat neuken zou zijn?" "Ik zei ook 'een van de meest'. Klaarkomen in je partner vind ik het meest intieme dat er is. Of je dat doet door iemand te laten spuiten in je mond of in je kontje dat doet er voor mij niet toe. Maar... ik wil niet veel zeggen dude maar ik heb ongelofelijke honger eigenlijk. Jij?" "Ik al tijden schat maar ja, jij moest zo nodig eerst seks..." Karl pakte zijn vriendje stevig beet en kietelde hem net zo lang tot de jongen om genade smeekte. Karl verleende dat met graagte maar wel onder een paar voorwaarden. "Oké maar alleen als we eerst mijn routine doorlopen." "En wat houdt dat allemaal in dan?" "Eerst mijn oefeningen, dan douchen en dan eten." Rinze stemde toe. In de woonkamer was het lekker fris vanwege de openstaande balkondeuren en naakt begon Karl met zijn oefeningen. Rinze volgde hem en vond het op zich wel vreemd om zo naakt in de woonkamer dit te doen. Hij grinnikte regelmatig. "Werken de oefeningen op je lachspieren?" wilde Karl weten. "Niet zozeer de oefeningen als wel de manier waarop we ze doen. Spiernaakt, met de balkondeuren wijd open." "Niemand kan ons zien jongen. Check dat later maar eens als je wilt." Rinze nam zich voor om dat zeker te doen en volgde Karl toen in de zonnegroet. Daarna liepen ze naar de badkamer en douchten zich. Terwijl ze tegenover elkaar stonden, schoot het Rinze ineens te binnen dat Karl hem wel twee keer had laten klaarkomen maar dat deze zelf nog niet een zaadlozing had gehad. Hij verontschuldigde zich maar Karl wilde daarvan niets horen. "Geen probleem schatje, dat doe je dan maar een andere keer." "Maar... dat is toch niet fair tegenover jou?" "Ik heb je geloof ik ook gezegd dat het niet altijd gelijk op hoeft te gaan of niet?" Rinze haalde zijn schouders op omdat hij het niet meer wist. "Nou, dan herhaal ik het nog een keer lieverdje. Als ik jou een dienst bewijs," en hij zei het heel plechtig maar met een ondeugende twinkeling in zijn ogen, "houdt dat niet in dat jij daarna meteen ook mij zo'n dienst moet bewijzen. Het moet vooral spontaan blijven tussen ons Rinze. Geen verplichtingen over en weer. Oké?" "Oké maar als ik het nu heel graag wil?" "Dan heb je reuze pech want ik verrek echt van de honger en wil toch echt eten!" "Zie je wel dat het aan die pilletjes van je moeder ligt!" "Ik heb het haar nog niet gevraagd maar zal dat zeker doen." Na het douchen droogden ze zich af en toen Karl het scheermes pakte, vroeg Rinze hem of hij het scheren niet een dag kon overslaan. "Hoezo?" "Nou," zo begon Rinze met zijn uitleg, "vrijdag toen ik je trof had je een leuk stoppelbaardje op je kin en wangen en gistermorgen was je ineens helemaal glad. Dat eerste vond ik eigenlijk veel leuker dus..." "Klopt. Vrijdagochtend kwam ik erachter dat de scheergel op was en dus moest ik wel ongeschoren naar het werk toe. 's Middags heb ik toen nieuwe gekocht. Maar waarom vind je zo'n stoppelbaardje nou leuker?" "Gewoon! Het staat je reuze goed die donkere haartjes op je licht getinte huid. Echt sexy!" Karl lachte luid. "Oké ik sla een scheerbeurt over maar dan wil ik in de loop van de dag geen klagen horen dat ik prik of zo!" Rinze kon zich niet voorstellen dat hij daar problemen mee zou krijgen en stemde toe. In de slaapkamer kleedden ze zich aan. Karl was snel in de kleren maar Rinze kwam er niet uit. "Eigenlijk wil ik een korte broek aan maar... die heb ik dus niet en een van jou lenen heeft geen zin. Die zou me veel te groot zijn." "Dan maken we er eentje!" stelde Karl voor. "Oké, kun jij zoiets dan?" vroeg Rinze met duidelijke twijfel in zijn stem en op zijn gezicht. "Ik kan alles makker. Trek maar een lange broek aan en ik laat je het zien." Rinze koos een van zijn broeken uit en showde hem aan Karl. "Oké. Kijk met een krijtstreepje ga ik nu aangeven hoe kort je je broek hebben wilt." Plagerig zette hij het streepje heel hoog. "NEE MAN! Niet zo hoog!" "Grapje jongen! Zeg maar waar je hem wilt hebben. Driekwart dan?" Rinze keek toe wat Karl bedoelde en wist het zo net nog niet. "Zelf vind ik dat niets!" gaf Karl zijn mening. "Heb altijd het idee dat mensen die hun korte broek zo lang dragen niet goed weten wat ze willen. Zo heel kort hoeft voor mij ook niet hoor maar driekwart vind ik net weer te lang." "Hoe draag jij het dan, laat het me eens zien." Karl stond op en showde zijn bermuda die net op z'n knieën kwamen. "Doe maar net zoals jij het hebt," besloot Rinze. "Goede keus jongen. Je mag best die mooie knieën en benen van je laten zien." Karl zette een krijtstreepje en sommeerde de jongen dat hij zijn broek moest uittrekken. In de woonkamer pakte Karl een schaar en spreidde de broek uit op de salontafel omdat de grote tafel gedekt was voor het ontbijt. Vaardig zette Karl de schaar eerst in de ene en toen in de andere pijp. Nadat hij gecontroleerd had dat ze even lang waren, overhandigde hij Rinze zijn korte broek. Hij vond het resultaat prachtig, trok de broek aan en showde zijn benen. Karl vond het een prachtig gezicht en liet dat merken door luid te fluiten. Rinze trok zijn rode All Stars aan en ineens viel het Karl op dat de jongen geen sokken droeg. Hij vroeg hem ernaar en kreeg als antwoord dat Rinze inderdaad bijna nooit sokken droeg. Volgens hem werden zijn voeten van sokken veel te warm en dus zweterig. Karl gaf aan dat ze op dat punt dus wel heel erg verschilden. Hij zelf droeg altijd sokken omdat zijn voeten juist niet snel warm wilden worden. De jongens lieten zich een stevig ontbijt goed smaken. Rinze verslond de meeste boterhammen net als gisterochtend maar dit keer had Karl ook heel wat voedingsstoffen nodig zo bleek. Tijdens de afwas vroeg Karl Rinze wat diens plannen voor de rest van de dag waren. De jongen had eigenlijk geen idee. Hij was niet echt gewend, zo vertelde hij om op zondag iets bijzonders te doen. De zondag was de rustdag en dat werd er bij hem thuis dan ook altijd van gemaakt: een dag waarop je eigenlijk niets mocht. Ja... twee keer naar de kerk dat moest zelfs maar voor de rest was het altijd super saai. Rinze bracht de dag meestal door met zijn neus in het een of andere boek. Hoewel Karl dat op zich een prima vrijetijdsbesteding vond was hij van mening dat de rustdag ook anders ingericht kon worden en zeker met zulk mooi weer als het vandaag was. En dus nam hij Rinze mee op een uitje. Ze reden naar het waterrijke gebied ten noordoosten van Zwolle en via Hasselt en Zwartsluis kwamen ze in Giethoorn. Daar was het enorm druk. Zowel op het water als op de weg. Stapvoets reden ze door het dorp in de richting van Steenwijk. Vanaf daar gingen ze op weg naar de Drentse brinkdorpen Frederiksoord en Vledder. Om vervolgens de weg in te slaan door de Friese Wouden naar Appelscha. Het laatstgenoemde stuk Nederland kende Rinze helemaal niet en hij keek met oprechte verwondering zijn ogen uit. Karl liet regelmatig zijn ogen dwalen over zijn passagier en genoot van de verrukking die duidelijk op het gezicht van de jongen af te lezen was. In Appelscha zelf betrok zijn gezicht een beetje. Het geluid van een schreeuwerige kermis klonk overal boven uit. Karl verzekerde hem dat straks heel snel de rust weer terug zou keren. Achter Hotel Appelscha - een heel toepasselijke naam natuurlijk - vonden ze een parkeerplekje en daarna liepen ze in de richting van het lawaai. Rinze gaf aan dat hij eigenlijk nog nooit op een kermis was geweest, mocht niet van zijn ouders, maar dat hij ook helemaal geen behoefte daaraan had. Karl kon niet anders dan instemmen hiermee. Ze liepen om het kermisterrein heen en kozen een pad dat het bos inleidde. Al snel was het keiharde lawaai van de kermis verdwenen. Het leek alsof de bomen het geluid compleet filterden. Het bospad veranderde in een soort van natuurlijke trap die een heuvel op leidde. Rinze kon het niet nalaten om te tellen hoeveel treden de trap had. Boven aangekomen, was hij echter de tel kwijt en nam zich voor om op de terugweg opnieuw te tellen. Onderaan de brandtoren die boven op de heuvel stond, zat een mannetje op een tuinstoeltje. Karl betaalde hem 2 Euro en ze beklommen voorzichtig - Rinze voorop - de steile trappen van de toren. Hijgend stonden ze even later boven op het platform. Het uitzicht was magnifiek en Rinze gedroeg zich als een jonge hond, zo vond Karl, die van ene naar de andere kant rende om maar alles te kunnen zien. "Waar staat onze auto?" vroeg hij. Karl glimlachte om de vraag want hij vond het een prachtige opmerking. Toen Rinze op een antwoord moest wachten, drong hij aan. "Nou? Of weet je het niet?" "Tuurlijk weet ik het wel!" "Nou dan! Zeg het dan! Waarom sta je zo te glimlachen man?" "Om jouw vraag, Rinze." "Lach je me uit? Vind je het stom dat ik zoiets vraag?" "Nee, echt niet." Hij stapte op de jongen toe en legde een arm om zijn schouder en nam hem mee naar de balustrade. "Daar, achter het hotel dat je kunt herkennen aan het rode dak, daar staat onze auto." Karl wees in de bedoelde richting en Rinze probeerde de auto te ontdekken maar de afstand was te groot. "Uitlachen doe ik je nooit, Rinze. Hoor je me!" "Sorry, maar waarom glimlachte je dan?' "Omdat je zo mooi zei 'onze auto' en dat deed me zo ontzettend goed!" Hij trok de jongen tegen zich aan en kuste hem op zijn mond." "Dat is toch niet stom hè dat ik zoiets zeg?" "Absoluut niet lieverd. Het geeft alleen maar aan dat jij en ik bij elkaar horen en dus heb je helemaal gelijk, en is het ook jouw auto." Ze knuffelden nog wat samen daar boven op de brandtoren om daarna de afdaling te beginnen. Vanaf de heuvel gingen ze via de andere zijde naar beneden. Rinze telde 40 treden. Onderaan de heuvel staken ze bij een restaurant de weg over en liepen ze via een drukbezochte fritestent, over een parkeerterrein opnieuw het bos in. "Waar gaan we heen?" wilde Rinze weten. "Ik ga eens kijken hoe sportief jij bent," stelde Karl. Rinze zag het bord van de midgetgolfbaan Friesland en begon hard te lachen. "Wat lach jij nou?" "Denk je van mij te kunnen winnen?" "Zeker wel jochie! Ik speel dit spel al jaren en het is tijden geleden dat ik van iemand heb verloren." "Wedden?" "Mag jij wel wedden?" Meteen voelde Karl dat het een stomme opmerking was om op dit moment van volledige vrijheid de jongen te herinneren aan de beperkingen die zijn thuissituatie hem altijd hadden opgelegd. "Ik..." "Je durft niet hè! Ik wil met je wedden om een geheime inzet, dan blijft het lekker spannend, dat ik van je kan winnen!" En meteen stak hij een hand uit. Waar Karl zich zorgen had gemaakt om het welzijn van de jongen was deze er meteen om heen gehuppeld en dat was een goed teken. Het gaf aan dat hij enorme veerkracht had. Karl nam de uitgestoken hand ter bezegeling aan en schudde deze flink. De baan lag op een open plek in het bos en grotendeels in de zon. Het was warm maar bloedfanatiek begonnen ze beiden met het spel. Om en om moesten ze als eerste spelen om de concurrentie niet te bederven. De eerste twee banen nam Rinze meteen een voorsprong door het balletje er in 1 slag in te slaan. Karl had op de eerste baan 2 en op de derde zelfs 3 nodig. Maar in het vervolg trok dat weer aardig bij. Toen ze een dik half uur later alle 18 banen gespeeld hadden, gingen ze in de schaduw op een bankje onder een boom zitten om de score op te tellen. Rinze telde en kwam tot een opmerkelijk resultaat: gelijkspel. Karl eiste een hertelling, die hijzelf uitvoerde, maar kon niet anders concluderen dan dat Rinze gelijk had. Het was en bleef een gelijkspel. Beiden hadden ze 43 punten behaald. "Waar heb jij midgetgolf leren spelen?" vroeg Karl. "Want dit was niet je eerste partijtje!" "Elk jaar gaan we op vakantie naar een huisje in Ede en daar vlakbij is dus een midgetgolfbaan. Zowat elke dag spelen we een spelletje. De afgelopen zomer slaagde ik er voor het eerst in om mijn vader te verslaan en dat stond hem helemaal niet aan eigenlijk." "Heeft dat te maken met de algehele omslag in jullie verhouding?" Opnieuw had Karl het puntje van zijn tong wel willen afbijten maar af en toe, zo bleek, had hij zichzelf niet onder controle en wilde hij gewoon te graag alles over zijn vriendje weten. "Als je nu niet wilt antwoorden," zo probeerde hij het nog te redden, "moet je het niet doen hoor!" "Het maakt niet uit Karl. Op dit moment laat ik me door hem niet meer raken. Wat ik met jou beleef allemaal maakt me reuze sterk, zo lijkt het en dus kan ik er vrijuit over praten. Ja... als ik erover nadenk heeft die omslag zich toen pas goed doorgezet. Daarvoor was ik nog steeds vrij gezeglijk maar vanaf dat moment zocht ik steeds vaker het conflict op. Het is denk ik iets van een zelfbewustwordingsproces geweest. Ben altijd al erg op mezelf geweest en heb je ook al wel verteld dat ik me lang niet altijd alles liet gezeggen. Als ik echt iets wilde, zoals bijvoorbeeld het contact met andere jongens en meiden dan die van onze kerk, dan deed ik dat ook! Maar toen mijn vader vorig jaar zomer zijn eerste partijtje verloor van me was hij enorm pissig. De hele dag was hij chagrijnig en mijn moeder en ik meden hem als de pest. Beter hem uit de weg te blijven dan steeds een grauw of snauw krijgen, zo dachten we. De dagen daarna werd het er voor hem niet beter op want ik bleef winnen. Mijn moeder stelde me zelfs nog een keer voor dat ik hem een keertje zou laten winnen maar... dat ging er bij mij niet in. Ik vond het gewoonweg prachtig om hem op zijn nummer te kunnen zetten. Ik had er enorm veel voldoening in om hem te laten zien wat ik kon. Uiteindelijk verloor ik die week nog wel een paar keer maar die eerste zeges op hem smaakten zoet als honing." "En dat had effect op jullie verdere verhouding dus." "Yep. Ik wist nu dat ik hem kon hebben op het gebied van midgetgolf en voelde gewoon dat ik dat ook op andere terreinen moest kunnen of in elk geval, ik wilde het proberen! Ik daagde hem regelmatig uit tot discussies en deed soms bewust moeilijk om mezelf te kunnen bewijzen. Natuurlijk ga je dan ook wel eens op je bek maar het was voor mij een soort van bevrijdingsoorlog, snap je?" "Ja, ik snap het heel goed Rinze. Je had behoefte aan die eigen vrijheid, geroken dat je die zelf kon bewerkstelligen en wilde meer." "Ja. Nu ik er zo over nadenk, bedenk ik me dat het misschien toen toch wel bewust geweest van me was om te zeggen dat ik homo ben." "Misschien wel en anders is het je onbewuste geweest die je ertoe gedreven heeft." "Ja. Misschien is dat het want echt ik had me altijd heilig voorgenomen om het nooit te zeggen tegen mijn ouders. Niet eerder dan dat ik helemaal onafhankelijk van hen zou zijn. En toen... toen kwam het er toch ineens uit." "Spijt van nu?" Rinze verkocht hem een por met zijn elleboog. "Ben je gek man! Wat ik vanaf vrijdag allemaal met jou heb meegemaakt is het meer dan waard. Jij bent degene geweest die me bevestigd heeft in wat ik voelde, in wat ik ben en daar ben ik reuze blij mee. Dank je Karl!" "Kom jongen. Je hoeft mij daarvoor niet te bedanken!" "Jouw mening! Maar de mijne is dat ik dat wel moet doen. Jij hebt naar me willen luisteren, nee beter gezegd, je hebt me er toe gebracht dat ik zou praten. Duizenden anderen zouden me daar hebben laten zitten zoals ik daar zat in dat bushokje maar jij niet! Jij moest me zonodig aan het praten krijgen en van het een kwam het ander en daar ben ik je eeuwig dankbaar voor." Hij drukte een kus op Karls lippen om zijn woorden te bevestigen. "Je maakt me aan het blozen, lieverd." "Je stelt je aan schatje en bovendien kan ik daar met die getinte huid van je en die stoppels helemaal niets van zien." "En je had nog wel beloofd dat je niet over die stoppels zou klagen!" "Doe ik ook niet! Jij begint erover!" "Maar wat doen we nu? Niemand heeft gewonnen! Gooien we beiden de handdoek in de ring en houden we het op een gelijkspel of durf je nog een keer een weddenschap aan te gaan?" "Kom maar op gast," zei Rinze terwijl hij strijdlustig opsprong en naar de kassa liep. Wordt vervolgd... Grote dank ben ik verschuldigd aan EP die als mijn editor me op heel veel fouten, kleine en grote, heeft geattendeerd en me daarnaast goede vondsten heeft aangedragen. Daarnaast is de titel van dit verhaal van zijn hand. EP, bedankt! Reacties zijn welkom op: lucky_eye2@yahoo.co.uk © Lucky-Eye, september 2007 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.

Vrijgevochten. deel 6 (mm:overige, 6790 words) [6/20] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Oct 05 2007	Kijkers/Lezers: 6211/4932 [79%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
vervolg

Dit is deel 6 van totaal 20 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel