ErotischeVerhalen.com: Vrijgevochten. deel 6 door Lucky Eye [deel 6]

VRIJGEVOCHTEN Een verhaal van Lucky-Eye Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Deel 6 Een echte poging om te slapen had hij niet durven ondernemen. Eerst had hij zeker willen weten dat zijn ouders op hun vaste tijd naar bed zouden gaan. Toen hij hen tegen 23.00 uur de trap had horen opkomen was dat in elk geval een geruststelling geweest. Toen zo tegen halftwaalf de geluiden begonnen te verstommen ook maar toen... toen durfde hij niet meer in slaap te vallen omdat hij bang was zijn afspraak met Karl te missen. Rinze had in het donker gelegen en alles wat was voorgevallen die avond was opnieuw voorbijgekomen. Opnieuw voelde hij zich misselijk worden maar dit keer wist hij het tijdig te stoppen door te denken aan de vrijheid die voor hem lag. Nog een klein uurtje en dan... Toen het vijftien minuten na middernacht was, sloop hij voorzichtig uit bed en kleedde zich aan. Zijn rugzak en tas had hij al volgepakt met kleren, spullen voor school - want daar zou hij de komende maandag en dinsdag toch wel moeten verschijnen vanwege een paar zeer belangrijke tentamens - en alles wat hij verder dacht nodig te hebben. Op kousenvoeten liep hij zo voorzichtig mogelijk de trap af. Pas in de bijkeuken waagde hij het zijn schoenen aan te trekken. Zijn ouders sliepen aan de achterkant van het huis en dus moest zijn tocht door de tuin en het openen van het hek ook zo zacht mogelijk gebeuren. Buitengekomen, liep hij over het gras naast het pad om zo min mogelijk lawaai te maken. De klink van het hek knarste behoorlijk maar niemand reageerde gelukkig. Nadat hij het hek zo zacht als mogelijk achter zich had dichtgetrokken begon hij keihard te rennen alsof alles en iedereen hem op de hielen zat. Toen hij bij de bosrand kwam, was hij volledig buiten adem maar voelde hij zich top! Hij zette de tas op de grond naast zijn voeten neer en keek omhoog naar de sterrenpracht aan de heldere hemel. Hij voelde zich vrij en het leek hem toe alsof maan en sterren dit feestje met hem vierden. Ze waren gewoonweg schitterend! Lang bleef hij echter niet dralen want hij wilde zo snel mogelijk hier vandaan. Hij pakte zijn tas op van de grond en zette er flink de pas in. Nog maar een klein eindje en dan zou hij Karl ontmoeten. Karl was al op tijd op de afgesproken plek aanwezig. Hij had niet het risico willen lopen dat de jongen op hem zou moeten wachten en was dus al ruim voor middernacht aangekomen. Eerst had hij eventjes in de auto gewacht maar toen was hij in de richting van de weilanden gelopen. In het heldere licht van maan en sterren had hij precies de bewegingen van Rinze kunnen volgen. Ook het moment dat Rinze was blijven stilstaan had hij gadegeslagen. En nu ... nu kwam de jongen op hem toegelopen. Ze vlogen elkaar in de armen en zoenden elkaar. Maar de jongen had duidelijk haast. 'Kom, laten we maken dat we wegkomen ik wil hier geen seconde langer blijven,' had hij gezegd en was bijna meteen doorgelopen. Karl had gehuiverd. Het moest erg geweest zijn dus, zo concludeerde hij. Ze waren in de auto gestapt en meteen weggereden. Het was stil tussen hen geweest en Karl had het zo gelaten. Als de jongen wilde praten dan zou hij er zelf wel mee komen, zo stelde hij zich voor. De stilte had geduurd totdat Karl de deur van zijn flat achter hen beiden had dichtgetrokken. Toen waren de tranen gekomen en had de jongen minutenlang erbarmelijk gehuild. Karl had hem die ruimte gegeven omdat hij het idee had dat zoiets alleen maar kon opluchten. Pas toen het snikken iets bedaarde was hij begonnen zijn vriend te troosten. Hij had hem stevig tegen zich aangetrokken en hem gestreeld. 'Wil je erover horen?' had Rinze hem met een door tranen gebroken stem gevraagd. 'Ja! Ik wil het horen,' had hij geantwoord en had een bijna woord-voor-woord verslag gekregen van dat wat er zich die middag en avond bij Rinze thuis had afgespeeld. Bij tijd en wijle waren de rillingen hem over de rug gelopen. En het enige woord waarmee hij nadat Rinze uitgesproken was het relaas kon samenvatten was: gruwelijk "Verdomme!" vloekte hij nadat Rinze uitgepraat was. "Hoe kunnen ze zoiets doen!" Om daarna weer stil te vallen. "Ik heb totaal geen verstand van opvoeden of zo natuurlijk maar ik kan op mijn klompen aanvoelen dat dit niet de manier is waarop je met een jongvolwassene omgaat. Ze maken je zo vreselijk klein!"

Vrijgevochten. deel 6 (mm:overige, 6790 words) [6/20] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Oct 05 2007	Kijkers/Lezers: 6194/4925 [80%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
vervolg

Dit is deel 6 van totaal 20 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel