ErotischeVerhalen.com: Vrijgevochten, deel 12 door Lucky Eye [deel 12]

VRIJGEVOCHTEN Een verhaal van Lucky-Eye Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Deel 12 Thuisgekomen besloot Karl eerst te zorgen voor de nodige rust. Al twee dagen nu was - zij het met enige onderbreking - de spanning erg hoog geweest en wetende dat hij vannacht een lang eind zou moeten rijden, zou hij nu eerst gaan slapen. En dan aan het eind van de middag zou hij alles wat nodig was gaan regelen. Ds. Jager had de deur voor hem opengehouden en daarna was Rinze achterin de auto gestapt. Toen zijn vader en de dominee ook waren ingestapt, hoorde hij duidelijk een klik ten teken dat de portieren vergrendeld waren. Rinze overwoog niet eens om te zien of hij een achterdeur zelf kon ontgrendelen. Ze hadden er ongetwijfeld voor gezorgd dat ze op het kinderslot waren gezet. Hij moest glimlachen. Onderweg bedacht hij hoe hij thuis zijn 'schatten' zou moeten verstoppen. Zo snel mogelijk naar binnen en naar boven, dat zou zijn strategie zijn. Jager parkeerde de auto aan de straat en ontsloot toen de achterdeuren. Rinze stapte uit en liep de oprit van hun huis op. Zijn moeder had de deur al geopend. Hij zag dat zijn vader bezig was geweest zijn kamer vluchtproof te maken. Een stalen dwarsbalk zal voor het raam dat open kon om te voorkomen dat het zo ver open kon zodat hij er door zou kunnen ontvluchten. Rinze glimlachte. Met zijn postuur zou hij zelfs door het klapraampje kunnen als hij de schroeven daaruit had gedraaid. Hij kuste zijn moeder op de wang en ze fluisterde iets in zijn oor dat hij maar amper kon verstaan maar hij durfde niet na te vragen omdat de anderen de oprit al opkwamen. Snel liep hij door naar boven, zijn vader en de geestelijke ver achter zich latend. Op zijn slaapkamer handelde hij meteen. De schroevendraaiers en de nieuwe mobiele telefoon haalde hij uit zijn rugzak en borg deze op in de vrachtruimte van het schaalmodel van de 'Millenium Falcon' dat op het kleine tafeltje stond. De laadklep ging weer dicht en Rinze was tevreden. Hij ging onderuitgezakt op de stoel achter zijn bureau zitten, wachtende op wat zou gaan komen. De dominee kwam als eerste. Hij klopte netjes aan maar toen Rinze niet antwoordde, kwam hij naar binnen. "Manieren, Rinze. Die zijn heel belangrijk. Ik neem het fatsoen om op jouw deur te kloppen maar jij niet om mij binnen te laten!" "U bent al veel te ver in mijn leven binnengekomen dominee," reageerde Rinze onderkoeld. Shit, hij zou zich niet laten uitdagen zo had hij zich voorgenomen en nu reageerde hij dus toch weer heel primair. Rustig aan! Let op je ademhaling, sprak hij zichzelf toe. "Te ver?" vroeg de dominee. Rinze reageerde niet. "Je ouders hebben mij gevraagd ze met raad en daad terzijde te staan nu zich in jullie gezin een crisis voordoet en dat is het enige dat ik doe." Rinze hield zich aan zijn voornemen zijn mond te houden. "Oké. Uit je stilzwijgen merk ik op dat je nu niet wilt praten. Dan doe we dat gewoon een andere keer. Tot morgen, Rinze." Oké, dacht Rinze, kom jij morgen maar terug. Dan zal ik er in elk geval niet meer zijn. Toen de dominee de deur achter zich dicht deed, sprong hij meteen op en rende naar de deur. Hij deed hem iets open en kon zo precies horen wat de dominee en zijn vader - of zijn ouders - met hem bespraken. "Het wordt moeilijk, Teunis," zo sprak de dominee, Rinze's vader bij diens voornaam noemend. "Maar met Gods kracht aan onze zijde zal het ons lukken de jongen weer op het rechte spoor te krijgen. Dit kan niet anders dan een bevlieging zijn. Hij is te veel onder de invloed geweest van elementen die niet de juiste koers varen. Met een tijdelijke afzondering kunnen wij hem met Gods hulp weer terugkrijgen daar waar hij hoort: in de kudde van de Heer." "Dus ik kan nu uitvoeren wat we besproken hebben?" hoorde Rinze de diepe bas van zijn vader. "Ja, Teunis. Zoals we afgesproken hebben. En als er zich problemen voordoen, je hebt mijn nummer. Bel me dan ook al is het midden in de nacht. Ik ken mijn verantwoordelijkheid voor degenen die aan mij toevertrouwd zijn. En jij Lisa, steun je echtgenoot waar je kunt. Je

Vrijgevochten, deel 12 (mm:overige, 3154 words) [12/20] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Nov 03 2007	Kijkers/Lezers: 5479/4252 [78%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
vervolg

Dit is deel 12 van totaal 20 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel