ErotischeVerhalen.com: Awakenings, deel 12 door Rickyboy [deel 12]

IK WILDE HEEL GRAAG DIT DEEL IN VRIENDSCHAP OPDRAGEN AAN KLIMBEER JACK. ZOALS ZOVELE ANDEREN HEEFT OOK JACK COMMENTAAR GELEVERD OP MIJN VERHALEN, EN DAAR BEN IK HEM DANKBAAR VOOR, ZOALS IK HEEL BLIJ BEN MET IEDERE REACTIE DIE IK KRIJG. DE REACTIE VAN JACK HEEFT ME EEN WARM GEVOEL GEGEVEN VAN BINNEN. DAAROM, LIEVE JACK, HEB IK BESLOTEN OM EEN VAN DE PERSONAGES IN DIT DEEL TE VERNOEMEN NAAR JULLIE PLEEGZOON DAVID. UIT GENEGENHEID, RICK Hoofdstuk 37 (Donderdagmorgen, Daniel) Gepakt en gezakt fietste ik even na 8 uur naar school. Weliswaar had ik het eerste uur vrij, maar begrijpelijkerwijs wilde ik er eerder zijn om te kunnen reageren op de talloze vragen, en op of aanmerkingen die nu ongetwijfeld op me af zouden komen... En ja, natuurlijk was ik zenuwachtig, voorbereid op alle eventualiteiten of niet. En ja, Sven bleef al die tijd door m'n hoofd spoken; hoe kan ik zijn vriendschap terugwinnen??? En vooral: WAT voel ik nu precies voor hem? Mis ik nu zijn nooit aflatende warmte en vriendschap? Of mis ik meer??? Ben ik zonder het zelf te weten de laatste maanden, de laatste jaren misschien, toegegroeid naar een punt dat ik kan zeggen: lieve Sven, jouw vriendschap is het kostbaarste geschenk dat ik ooit van iemand heb mogen ontvangen, ik koester dit dan ook als een kleinood, maar nu... nu wil ik verder met je gaan, ik wil je beminnen, je lichaam aanraken, en door intens van je te houden de diepste diepten van je ziel leren kennen.... Zou ik dit tegen Sven willen zeggen? Zou ik dit met Sven willen delen? Zou ik mijn vriend al mijn affectie en liefde willen schenken, omdat ik van hem hou, en omdat ik daardoor zo ontzettend graag wil dat hij op en top gelukkig is? Met mij?? Hieraan denken voelt niet vreemd bij me, het is niet raar (meer). Maar.... Dat hele speciale gevoel, die befaamde ‘vlinders in de buik', die heb ik (nog) niet... Niet. Ooit? Ik had nog heel veel om over na te denken...... Ik karde het schoolplein op en kwakte min of meer m'n fiets in het rek. Er stonden een paar kinderen, waar ik alleen David van kende, het een jaar jongere broertje van onze drumster Aimée. David maakte zich los van het groepje en liep langzaam op me af. ‘Ha, die Daaf.' ‘Hoi Daniel..........' Hij schuifelde wat met z'n voeten, keek me uiteindelijk aan en zei toen: ‘Bedankt voor je artikel, ik vond het heel goed.' ‘Dank je, David...' ‘Ik heb het met belangstelling gelezen....' ‘Dat doet me plezier, jongen'. Ik zweeg en keek hem aan. ‘Ik heb zo precies mogelijk willen opschrijven wat ik al langer voel........' (dis ik nu een van te voren bedachte zin op, of spreek ik dan nu eindelijk eens vanuit de grond van m'n hart??) ‘en ik hoop op deze manier ook anderen te bereiken, die net zo voelen als ik..... misschien biedt dit stukje voor bepaalde mensen een opening, en dan heb ik mijn doel bereikt'

Awakenings, deel 12 (mm:romantisch, 5315 words) [12/17] Toon alle delen
Auteur: Rickyboy	Toegevoegd: Aug 23 2008	Kijkers/Lezers: 4423/3520 [80%]	Waardering (deel): 9.00 (2 stemmen)
Daniel gaat naar school, en ziet wel op tegen de ontmoeting met z'n vrienden. Een onverwacht treffen maakt heel wat los bij iedereen......

Dit is deel 12 van totaal 17 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel