ErotischeVerhalen.com: Awakenings, deel 17 door Rickyboy [deel 17]

Hoofdstuk 59 (Sven, donderdag ochtend) Het leven lacht me weer toe! O, wat is het leven zalig! Mijn grote liefde lééft! Ik heb Daniel terug weten te halen, of we hebben het samen gedaan, hoe dan ook: dat geeft onze relatie een nog grotere verbondenheid dan ze al had..... Ik ben razend verliefd op die jongen, Daantje houdt van mij, en ik verwacht dat we samen heel gelukkig door het leven zullen gaan.... Rozengeur en maneschijn... O ja, ik ben lichtelijk sentimenteel, maar wat is daar mis mee?-----\=- Gisteravond heb ik ze thuis in geuren en kleuren verteld wat er al die uren in het ziekenhuis voorgevallen was, en ze leefden helemaal met me mee. Ik was natuurlijk ook best geëmotioneerd, maar dat hoort er gewoon bij... Die zelfde avond, op mijn slaapkamer heb ik een beetje zitten te denken over onze toekomst; hoe nu verder? Samenwonen was natuurlijk uitgesloten! Trouwens, dat zou ook niet goed zijn... en sowieso moesten we nog 2 jaar op de middelbare school doorbrengen. En dan? Moeilijk moeilijk! Nou ja, daarover zouden Daniel en ik nog vaak genoeg komen te praten... Ik kwam maar moeilijk in slaap... De volgende ochtend sliep ik uit, ik was natuurlijk békaf! Redelijk uitgerust heb ik na het ontbijt de school gebeld om me af te melden. Ze kunnen me wat! Daniel gaat voor...... Tegen elven ben ik naar het ziekenhuis gefietst, naar Daniel. Ik liep zo snel ik kon naar zijn afdeling, naar zijn kamer en klopte op de deur. Daniel riep binnen en ik deed de deur open. Daniel was niet alleen. Twee agenten stonden aan z'n bed, ik herkende ze: het waren dezelfde twee die ook al bij ons thuis geweest waren. ‘O sorry, ik wist niet dat je bezoek had', verontschuldigde ik me. ‘Kom binnen, schatje, voor jou heb ik geen enkel geheim!' Ik liep naar het bed en keek in z'n ogen. O, wat een lieverd is mijn Daniel toch! Hij zag er redelijk goed uit. Ik boog me voorover en gaf hem een voorzichtige kus op z'n mond, tenslotte was hij nog steeds ernstig verwond en had misschien veel pijn nog..... Ik ging zitten. Daniel ging verder met praten. ‘Ik heb nog heel vaag die trap regen m'n hoofd gevoeld, maar op dat moment was ik al te zeer verdoofd om dat heel bewust mee te maken, op dat moment was ik heel duidelijk bezig om weg te zakken in een soort coma, tenminste zoals ik me die situatie nú voor de geest haal....Nou dat was wel zo ongeveer het hele gebeuren' Het was even stil, en uiteindelijk nam Yannick nam het woord. ‘Met jouw welnemen zou ik graag de hele zaak nog eens willen samenvatten, waarbij jullie allebei nog eens kritisch moeten kijken of ik de zaken goed samenvat en verwoord, oké?' Wij knikten instemmend. ‘Dus die woensdagmorgen zijn jij en je vrienden tussenbeide gekomen bij een ruzie die gaande was tussen Pieter enerzijds en Karel en z'n twee vrienden anderzijds. Jullie hebben het conflict weten te sussen, en Karel, Joop en Roy zijn weggegaan, onder het uiten van diverse dreigementen, klopt?' ‘Helemaal, en er waren behoorlijk wat kinderen bij aanwezig, die dat maar al te graag zullen willen getuigen!', beaamde Daniel. ‘Goed, twee dagen later werd jij dus onverhoeds rond drie uur - half vier overvallen door datzelfde driemanschap, in het bosje, dat gelegen is achter het fietsenhok. Zij waren duidelijk uit op ruzie, en als eerste hebben ze jouw gitaar kapot geslagen. Vervolgens hebben ze jou met enkele harde trappen tegen de grond gekregen en uiteindelijk door een harde trap in je gezicht bewusteloos gemaakt, zeg ik het zo goed?' Daniel huiverde. ‘Ja, zo is het gegaan, helaas....Bij mij is van alles gebroken en

Awakenings, deel 17 (mm:romantisch, 7878 words) [17/17] Toon alle delen
Auteur: Rickyboy	Toegevoegd: Sep 12 2008	Kijkers/Lezers: 4395/3249 [74%]	Waardering (deel): 10.00 (3 stemmen)
Sven en Daniel rekenen ieder op hun manier af met hun verleden, en zijn nu helemaal klaar om hun liefde voor elkaar te vieren....

Dit is deel 17 van totaal 17 delen.
vorig deel	toon alle delen