ErotischeVerhalen.com: FLORIS deel 1 door Hans Bernard [deel 1]

FLORIS EN " 'T ELFDE GEBOD " dl.1 Een natte, laaghangende tak sloeg venijnig in zijn gezicht. Au, dat deed zeer. Floris wreef over zijn gezicht om de pijn wat te verminderen. Hij was verstandig genoeg even te stoppen voor hij iets of iemand aanreed. Hij trapte op zijn rem en stuurde zijn fiets van het fietspad af, de berm in. Hij voelde nog steeds een stekende pijn in zijn rechterwang. Verderop zag hij een bank. Misschien een goed idee om even te gaan zitten. Wat later zat hij te genieten in een laat middagzonnetje, dat zowaar weer te voorschijn was gekomen. Langzaam zakte de pijn. Hoewel het tegen zessen liep was het nog druk op het fietspad dat in dit bos was aangelegd. Deze fietsroute, die veel gebruikt werd door mensen die in de stad werkten en in het dorp woonden en omgekeerd, gaf een bonte mengeling van fietsers te zien in kantoorkleding, korte broek, trainingspak of fietsbroek. Floris genoot van het zicht op vooral de in fietsbroek gestoken mannen. Ook de korte broekfietsers kregen extra aandacht. Naar vrouwen en meisjes keek hij nauwelijks om. Daar kwam weer zo'n lekkere jongen met een paar prachtbenen. Floris ging wat meer rechtop zitten. Hij probeerde niet al te opvallend te kijken. Tjonge, wat een lekker stuk. In een flits was de knul voorbij en Floris keek de andere kant al weer op naar de volgende. Het geknars van remmen deed hem zijn hoofd terugdraaien. De jongen was gestopt, had zijn fiets gedraaid en kwam op de bank toelopen. Zijn strakke broek liet niets aan de verbeelding over. Hij knikte kort naar Floris, zette zijn fiets op de standaard en ging aan de andere kant van de bank zitten. Floris deed alsof hij uitermate geïnteresseerd was in de voorbijrijdende fietsers maar kon niet nalaten af en toe stiekem te kijken. De goed uitziende knul had zijn ogen gesloten en zat onderuit gezakt in het avondzonnetje. Er schoot een fietser voorbij die tegen Floris riep: "Je mag er naar kijken maar aan komen niet." Floris kleurde tot achter zijn oren en keek gauw weer voor zich. "Doei" en weg was ook de knul van de bank, voor Floris het goed en wel in de gaten had. Meteen voelde hij een dikke druppel op zijn voorhoofd. Het dreigde opnieuw te gaan regenen. Floris sprong nu ook overeind, pakte zijn mountainbike en spurtte weg. Misschien kon hij nog voor de bui thuis zijn. Zijn stevige blote benen trapten onvermoeibaar in het rond. Hij zette nog een tandje bij en vloog met een behoorlijke vaart over het fietspad. Hé, was dat niet die jongen die naast hem op de bank had gezeten? Langzaam haalde Floris de fietser voor hem, in. Hoe dichter hij hem naderde hoe zekerder hij er van was dat het inderdaad die jongen was. Hij naderde tot op een meter of twee, paste zijn snelheid aan en bleef achter de knaap fietsen. Die had niets in de gaten. Hij vervolgde zijn weg in een stevig tempo, richting stad. Binnen een paar minuten bereikten zij de buitenwijken en pakte de jongen het fietspad dat dwars door Litburg liep. Voorlopig ging het, toeval of niet, richting ouderlijk huis van Floris, die midden in het centrum woonde. Naarmate zij dichter bij het centrum kwamen werd het drukker en kostte het Floris meer moeite de knaap niet uit het oog te verliezen. Hij zorgde ervoor wat dichter bij hem te komen. Ze passeerden het station, sloegen bij het eerstvolgende stoplicht links af. Omringd door hoge flatgebouwen, bouwputten en metershoge kranen fietste Floris achter de knul aan. Hij voelde zijn hart bonken. Bij het volgende stoplicht moest hij linksaf. Wat zou die jongen doen? Honderd meter voor het verkeerslicht sloeg hij plotseling linksaf een klein straatje in en voor Floris het goed en wel door had was hijzelf al voorbij die zijstraat en stond hij stil voor het stoplicht bij het kerkhof. Vijf minuten later stond hij in de lift op weg naar de 9e verdieping nadat hij in het souterrain zijn fiets had weggezet. Hij voelde nu pas wat een honger hij had. Boven stak hij de sleutel in de deur en stapte naar binnen. "Hoi mam" riep hij vanuit de gang. Jas en tas verdwenen in de halkast en Floris liep door naar de kamer. Zijn moeder zat in de bank te lezen en keek op toen hij binnen kwam. "Ha jongen, lekker gefietst?"

FLORIS deel 1 (mm:een-op-een, 2438 words) [1/8] Toon alle delen
Auteur: Hans Bernard	Update: Jul 21 2010	Kijkers/Lezers: 8756/6044 [69%]	Waardering (deel): 9.33 (3 stemmen)
Een natte,laaghangende taak sloeg venijnig in zijn gezicht. Het begin van de liefde tussen twee jongens.

Dit is deel 1 van totaal 8 delen.
	toon alle delen	volgend deel