ErotischeVerhalen.com: Gruwel of Gewoon Gay deel 25 door IJsbrand [deel 25]

Gruwel of Gewoon Gay (deel 25) *Martijn wordt deelgenoot van het geheim dat de beide andere jongens weten. Dat heeft onverwachte gevolgen. De zon scheen fel en we smeerden ons zelf en elkaar in met zonnebrand. Het was als vanouds. Heerlijk lagen we even later dicht naast te bakken. We waren alleen en het was stil. Martijn begon te vragen. ‘Wat houden jullie voor mij verborgen?' ‘Hoezo?' Deel 25: ‘Wat hoezo!' Martijn zijn stem klonk kribbig. ‘Ik pakte voor Angela de scriptie over onze boerderij en vond daaronder een naaktfoto van Pa en Wim. Hoe kom je daar aan Arend. Of misschien wel: Hoe komen jullie daar aan. En zo ja, waarom houden jullie mij erbuiten. Ik heb daar een naar gevoel bij. Ik ken dat niet. En ik wil dat ook niet kennen. Kom op, we zijn broers, hebben nog nooit geheimen voor elkaar gehad en nu dit. Of komt dat door de invloed van Jan. Nu je hem hebt hoef je mij niet meer.' Arend zat in één ruk overeind. Ik had de broers nog nooit ruzie zien maken. Zou ik nu getuige zijn van de eerste? Als Arend ogen vuur zouden kunnen spuwen dan was dat nu zeker gebeurd. Hij boog zich over Martijn heen en keek hem aan. Zijn kaken stonden gespannen en zijn stem verried een enorm ingehouden woede over deze beschuldiging over mij. ‘Ja Martijn, we weten sinds één dag misschien iets meer dan jou over pa en Wim. Maar jij was zo bezig met Angela dat Jan en ik jou daar op dit moment niet mee wilden belasten. Integendeel, wat jij ten onrechte van ons denkt zijn wij juist voor jou heel blij en wilden wij daar geen wolken tussen jullie zonneschijn hebben. We zagen jullie in de zevende hemel, we ervaarden jullie in de zevende hemel en aangezien wij dat ook zijn, gunden wij jullie dat dubbel en dwars. Wij wilden dat niet negatief laten beïnvloeden door iets wat wij toevallig gehoord en gezien hadden. Wij, Jan en ik gunnen je meer dan wie dan ook jouw geluk. En we hebben je beiden nodig. Jan staat niet tussen ons in. Helemaal niet hoe kun je zo iets denken. Jan is één van ons is één met ons en niet beslist niet tussen ons. En ik ben heel pissig als zoiets alleen maar denkt. Hoe haal je dat in je botte verstand.' Deze felle reactie overviel Martijn. Hij ging rechtop zitten en keek ons aan met een enigszins verongelijkte blik. Hoe kon hij hier nu goed uitkomen. Hij wilde ons beslist niet boos maken. Hij voelde nog die nare emotie bij hem boven komen toen hij plotseling geconfronteerd werd met die foto. Maar hij wilde ook niet met dat nare gevoel blijven zitten. ‘Ik heb het fout gezegd. Ik laat me mee drijven met mijn emoties. Natuurlijk hebben jullie daar je reden voor maar laten we het alsjeblieft nu uitpraten want ik wil van dat gevoel af. Snap dat dan.' ‘Stop jullie, zo ken ik jullie niet. En voor dat jullie in jullie emotie elkaar van dingen betichten waar je later enorme spijt van hebt zal ik alles chronologisch vertellen, met onze twijfels daarbij waarom we daar nog helemaal niet met jou over konden praten. Gaan de beide heren broers daarmee akkoord?' Ik zag twee stijfkoppen naast elkaar, die met een emotie geconfronteerd werden die ze van elkaar naar elkaar nog nooit op die manier gekend hadden. Er lag dus een schone taak voor me om dat weer snel bij elkaar te krijgen. Beiden knikten instemmend. Tijdens mijn verhaal, dat ik begon tegen twee gebogen hoofden, zag ik de boze blikken op mij richten. Er kwam begrip en weer hun vertrouwde uitdrukking. Ik vertelde alles. Zonder ruggespraak te houden met Arend. Martijn moest nu alles weten. Van ons afgeluisterde gesprek waar wij ongevraagd getuige van waren geweest tot aan onze aangewakkerde nieuwsgierigheid dat uit monde in de zoektocht naar de foto's. Dat gaf lucht en begrip bij Martijn. Samen stonden we sterker dan alleen. Na het hele verhaal daarna samen uitgeplozen te hebben, begreep Martijn helemaal waarom wij hem op dit moment hem daar niet lastig mee wilden vallen. Hij bood zijn excuses aan naar Arend en ook naar mij. Zijn gevoel was weer oké en hij was blij dit te weten, maar wist het op dat moment ook niet meer. Hij snapte nu wel de verandering van de houding van zijn vader nu Wim weer terug was. Hij pakte Arend en mij en we kregen een welgemeende kus en innige knuffel. Ik voelde een behoorlijke zwelling in zijn broek en keek verbaasd naar Arend die hetzelfde geconstateerd had. Het verhaal

Gruwel of Gewoon Gay deel 25 (mm:eerste keer, 3386 words) [25/26] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Toegevoegd: Dec 31 2011	Kijkers/Lezers: 4017/3425 [85%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Martijn wordt deelgenoot van het geheim dat de beide andere jongens weten. Dat heeft onverwachte gevolgen.

Dit is deel 25 van totaal 26 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel