ErotischeVerhalen.com: En nu verder. deel 8/10 door IJsbrand [deel 8]

En nu verder. Deel 8/10 Ronald was de eerste die zijn ogen opendeed. Hier lagen ze dicht tegen elkaar aangeplakt in het bed van zijn vriend. Hij grinnikte. Ze hadden gevreeën en hoe! Robbert en hij hadden Henk samen geneukt. Die zal zijn kont goed voelen. Maar hij moest de boel voor zichzelf wel even goed op een rijtje zetten. Hij had genoten, dat zeker, maar dat omdat het Robbert en Henk waren. Zelf verkoos hij toch liever een vrouwenlijf. Maar hij glimlachte weer terwijl hij de slapende koppen van zijn maatjes zag. Waarom kon Robbert zich niet volledig aan Henk geven. Waarom blokkeerde hij zich steeds. Was dat zijn twijfel? Hij dacht van niet. Zo hij het aanvoelde was Robbert echt een homo en smoor op Henk. Maar waarom dan niet die volledige overgave. Hij kon zijn vinger er niet achter krijgen wat het wel was. En waarom bij hem die stekende pijn in zijn hart. Nu niet, nee logisch. Hij was zelfs nu deelgenoot. Dit had hij voor geen goud willen missen. Hij rook zweet en zaad en hun lichaamseigen geuren. Hij wilde alles even van zich afspoelen. Maar zijn gedachten gingen uit naar straks en hij zakte weer achterover. Gewoon ontspannen en afwachten, dan kwamen vaak de antwoorden vanzelf. Vanavond waren ze uitgenodigd bij Karel en die hoopte dat Jan ook van de partij zou zijn. Nou hij was benieuwd naar hun verhaal en verder natuurlijk. Hoe moest het verbond door gaan. Hij zuchtte. Waar was hij in hemelsnaam in verzeild geraakt. Hij zou het wel zien. Nu tijd om eerst tot actie over te gaan. ‘Kom mannen, opstaan.' Hij gooide het dekbed aan de kant en zag de beide naakte lichamen waarvan hij net zo genoten had. Maar nu wilde hij douchen aankleden en weer komen tot de orde van de dag. Hij sprong het bed uit en liep naar de douche. Even later stonden ze zich gedrietjes af te spoelen. Het kon net wel en net niet maar de warme lijve tegen elkaar aan deed hun palen toch weer enigszins zwellen. 'Nog niet genoeg gehad Henk?' ‘Ach kerel hier krijg je toch nooit genoeg van.' En lachend kleedden ze zich aan deden het rolgordijn weer omhoog. Het daglicht deed hun ogen knipperen. Te telefoon gaf een signaal. ‘Hé Robbert, een berichtje.' Robbert keek: ‘Van Karel. Of wij er vanavond om 7 uur kunnen zijn. Graag alle drie. Hij zorgt voor koffie met wat lekkers en Jan komt ook.' ‘De jongens keken elkaar aan. Wat zal dat worden vanavond? Maar de gedachten van alle drie waren niet hetzelfde. Ronald dacht aan wat de leraren hen te vertellen hadden. De beide anderen dachten of ze met hun vijven in bed zouden belanden. Wie zou daartoe het initiatief nemen? Of zou er niets gebeuren. Ze zouden wel zien. Gewoon afwachten. Na schooltijd was Jan naar de decaankamer van Karel gegaan. Hij was er vandaag helemaal niet met de kop bij geweest. Het was zelfs zo erg dat er vanuit de klas gevraagd werd of hij soms ruzie met zijn vrouw had gehad. Ze moesten eens weten wat de echte reden was. Hij moest er niet aan denken. Wat hadden zichzelf in de nesten gewerkt. Hij en Karel. Maar vooral hij. Hij was tenslotte getrouwd en Karel was vrij man. Karel had gevraagd te komen om het een en ander even door te spreken. Toen hij binnen kwam deed Karel de net koffie in. ‘Ook een bakkie?' ‘Graag.' ‘Doe jij dan de deur dicht en het lampje op rood, dan worden we niet gestoord.' Even later zaten de beide collega-vrienden tegenover elkaar aan de koffie. Ze wisten beiden waarover het ging. Maar zeiden geen woord. ‘Wat nu?' begon Jan. ‘Hoe bedoel je?' ‘Wat gaan we nu ondernemen?' ‘Dat zullen we vanavond moeten afwachten. Jij komt toch ook? Dat lijkt me wel zo verstandig. Dan zijn we alle vijf bij elkaar en dan zien we wel hoe de kegels vallen.' ‘Ik kan. Hoe laat?' ‘We hadden 7 uur afgesproken.' ‘Prima.' ‘Ik zal even een berichtje sturen, dan weten ze ook dat jij komt.' ‘Ik schrok me anders dood toen ik zo plotseling geconfronteerd werd met de uitspraken in trance van Ronald. Hoe bestaat dat. Hij schoot echt midden in de roos.' ‘Vergeet niet dat hier alle personen aanwezig waren die voor hem als inductor waren.' ‘Hoe bedoel je.' ‘Mensen met zo'n gave als Ronald krijgen niet zomaar en ten alle tijden van allerlei beelden. Ze zouden dan stapelgek worden en weten dan niet meer het verschil tussen werkelijkheid en dat andere. Je hoorde ook duidelijk hoe Robbert hem weer in het hier en nu bracht. Die weet natuurlijk dat van Ronald.' ‘Maar hoe kan dat nou, of zouden de jongens gepraat hebben.' ‘Nee Jan, dat hebben ze niet. Ronald heeft een droom gehad en was daarmee bij mij gekomen en wilde een verklaring. Ik schrok van wat hij vertelde. Hij wist veel, maar het was symbolisch, maar de personen klopten. En dat waren wij. Alle vier. Maar een verklaring mocht ik niet geven en heb dat hem gezegd. Daarom heb ik jullie erbij gehaald. Hij stond erop om antwoord te krijgen. Heel terecht overigens. De rest was jezelf bij en meer weet ik ook niet. Ik ben nog even wat gaan googlelen om wat informatie te krijgen over het fenomeen paranormaal. Ik heb me er nooit zo in verdiept, maar ik moet

En nu verder. deel 8/10 (mm:een-op-een, 3463 words) [8/10] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Toegevoegd: Oct 13 2012	Kijkers/Lezers: 3486/2783 [80%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Wat er verder gebeurde met de drie vrienden.

Dit is deel 8 van totaal 10 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel