ErotischeVerhalen.com: BLANCO deel 3 - hoofdstuk 14 door Lucky Eye

BLANCO deel 3 Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Hoofdstuk 14 Als Linda aan het begin van de nachtdienst bij Jasper komt kijken, voelt hij zich heel erg goed. Het cijfer dat hij opgeeft voor de pijn is lager dan het de hele dag geweest was en in samenspraak besluiten ze de pijnmedicatie wat te verlagen. Zonder een inslapertje valt hij in slaap maar midden in de nacht wordt hij wakker met vreselijk veel pijn: in zijn hoofd, in zijn buik, zijn borst, in zijn bovenbenen, zijn rug, ja zelfs zijn onderbenen - die hij tot nu toe nog niet heeft kunnen voelen - doen pijn. Meteen drukt hij op de bel en Linda is er vrijwel meteen. Zij vindt het raadzaam om een arts te waarschuwen en als die komt, volgt er een kort onderzoek. Daarbij moet Jasper onder andere opnieuw aangeven of hij iets voelt als de dokter zijn onderbenen aanraakt. Hij voelt niets. En toch was er heel duidelijk pijn te voelen eerder. De arts en Linda besluiten de pijnmedicatie weer terug te zetten naar het vorige, hogere, niveau. Jasper vindt het allang goed. Natuurlijk wil hij zo snel mogelijk van die rotzooi af zien te komen maar verrekken van de pijn is geen optie. Slapen lukt daarna niet meer en als Linda nog een keer bij hem komt kijken en voorstelt om toch een slaappilletje te nemen, wijst hij dat van de hand. Heel lang blijft hij naar de geluiden buiten luisteren en af en toe kan hij zijn kamer zien als er een lichtflits is. Die kamer van hem moet nodig wat meer ingericht worden. Hij zal er vast en zeker nog heel lang moeten blijven en misschien mag hij er wel wat spullen van zijn eigen kamer thuis in zetten. Morgen maar eens vragen. En met die gedachte valt hij dan toch nog in slaap. Als hij opnieuw wakker wordt, ligt er op zijn nachtkastje een briefje van Linda. Ze laat hem weten dat ze twee dagen afwezig is en dan terug komt in een andere dienst. Na het ontbijt moet hij plassen. De fles aanleggen, lukt hem al prima. Er is ook wat gerommel in zijn buik en hij heeft het idee dat er ook een grote boodschap gedaan moet worden. Helga helpt hem met de ondersteek en Jasper vindt het allemaal een heel gedoe. Heeft ook het idee dat hij op die manier nooit lekker zal kunnen poepen. Helga zegt hem dat hij over een paar dagen vast en zeker wel gebruik mag maken van de postoel en dat dat door de meeste mensen veel prettiger wordt gevonden. Jasper kan zich dat heel erg goed voorstellen maar een postoel... dat is ook niet alles. Helga laat hem gelukkig even alleen. Als er een ander bij is, kan hij echt niet! Maar er komt niets. Persen mag absoluut niet, zo heeft Helga hem gezegd en dus doet hij dat ook niet. Na een tijdje is hij het zat en drukt hij opnieuw op de bel. Helga komt en helpt hem. Dan wordt hij gewassen en opnieuw aangekleed. Het feit dat hij heel veel dingen zelf niet kan, neemt hij voor lief. Het is nou eenmaal niet anders. Liever zou hij alles zelf doen maar hij zou het niet kunnen. Nu is hij alweer doodmoe. Rustig gaat hij achterover in de kussens liggen en valt in slaapt. Een hand die over zijn wang streelt, zorgt ervoor dat hij zijn ogen langzaam een stukje opent. Hij is er niet van geschrokken maar heel langzaam en ontspannen komt hij terug naar de oppervlakte, zo lijkt het. Hij ziet het gezicht van Astrid: Pieters zus die hij kent van maandagmiddag. Zij was zijn spreekbuis geweest toen Pieter het eventjes te moeilijk had. "Goedemorgen, Jasper. Heb je lekker geslapen?" "Ja, het lijkt er soms op dat ik niets anders doe hier." "Goede zaak, jongen." Ze kussen elkaar op beide wangen en dan gaat ze naast hem zitten. "Van de verpleging begrepen dat je veel pijn had afgelopen nacht." Jasper knikt en praat haar bij. "En nu?" "Nu gaat het weer beter. Er is wel iets pijn maar dat kan ik hebben."

BLANCO deel 3 - hoofdstuk 14 (mm:overige, 4500 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Sep 26 2013	Kijkers/Lezers: 3934/3051 [78%]	Waardering (verhaal): 9.50 (2 stemmen)
Vervolg...