ErotischeVerhalen.com: EEN BIJZONDERE KERST - hoofdstuk 5 door Lucky Eye [deel 4]

Een verhaal van Lucky Eye Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. ©Lucky Eye, december 2015 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht. EEN BIJZONDERE KERST Hoofdstuk 5 "Gaat het weer? "Ja. Dank je." Henri had de stem gehoord en een bedankje geantwoord maar wist niet wie er tegen hem had gesproken. Het was of Jacob of Jem. Hun stemmen leken precies op elkaar. Beiden brachten ze hetzelfde donkere geluid voort. Hij draaide zich om en herkende in het duister van de tuin het gezicht van Jacob. "Het gaat weer. Ik had even wat frisse lucht nodig. Als ik jullie aan het schrikken heb gemaakt, dan spijt me dat." "Het geeft niet. Je hebt gehandeld zoals het voor jou goed voelde en dat moet je doen. Onder alle omstandigheden." "Altijd?" "Ja. Eigenlijk wel." "Maar ... dan zou ik continue op ramkoers liggen." "Met je ouders?" "Ja." "Waarover?" "Waarover niet kun je beter vragen want dan is het lijstje een stuk korter." Henri moest gniffelen om zijn eigen opmerking. "Stom hè, dat ik om zoiets kan lachen." "Nee, ik denk dat het heel goed is. Voor mij is het een teken dat je het ook weer kunt relativeren." "Maar het maakt het er niet minder erg om." "Dat bedoelde ik ook niet te zeggen. Ik denk ... nou ja ... ik weet het eigenlijk ook niet. Ik ... nee, wij hebben volgens mij nog veel te weinig van jou gehoord om een goed beeld te krijgen van wat er bij jou thuis speelt." Henri begreep het. Hij had alleen maar iets aangestipt en niet echt duidelijkheid verschaft. Hij zou meer moeten laten zien. Het duidelijker maken voor de anderen om ... Ja, waarom eigenlijk? Wat had het voor zin om erover te praten. Praten hielp niet. "Maar het is wel heel goed dat je ons laat merken dat er iets is. Tenminste ... dat is mijn mening." "Helpt het me als ik praat?" "Dat weet ik niet. Soms kan het praten alleen al een soort van opluchting zijn. Of het je helpt ... dat weet ik echt niet. Ik weet namelijk niet of er iets is dat wij voor je kunnen doen ... zolang ik niet precies weet wat er aan de hand is. Voorlopig kunnen wij je alleen maar eten, drinken en een bed geven." "Nee. Dat zie je verkeerd. Jullie hebben al veel meer gedaan dan alleen dat. Jullie hebben me laten voelen dat ik er toe doe. Dat ik, ook ik, recht heb op een leuke kerst. Alleen al door me hier mee naar toe te nemen, samen met mij te eten hebben jullie mij iets gegeven dat ik nog nooit eerder heb gekregen: aandacht. En ja ... verdomme ... ik heb

EEN BIJZONDERE KERST - hoofdstuk 5 (mm:overige, 3518 words) [4/7] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Dec 23 2015	Kijkers/Lezers: 3340/2542 [76%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
vervolg

Dit is deel 4 van totaal 7 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel