ErotischeVerhalen.com: MORGENSTER - hoofdstuk 9 door Lucky Eye [deel 9]

Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. MORGENSTER Hoofdstuk 9 'Richard? Richard?' Even was de jongen verzonken geweest in gedachten. 'Sorry. Ik was er eventjes niet. Wat vroeg u? Euh ... je?' 'Ik wil graag even met je terug naar een eerder moment in ons gesprek. Ik vroeg je toen of je ooit eerder met iemand had gesproken over je thuissituatie.' 'Ja. Met een lerares op de elementary school. Zij heeft mij zelfverdediging geleerd.' 'Hoe kwam het dat je met haar ging praten?' Richard vertelde dat op een gegeven moment tijdens een van de trainingen de jas van zijn judopak open gegleden was en dat zij blauwe plekken had gezien. Na de training had zij hem er, onder vier ogen, naar gevraagd. 'Ik kon niet liegen. Niet tegen haar. Zij is altijd goed voor mij geweest. Eerst weigerde ik nog te praten en rende ik weg. De les erna deed zij of er niets aan de hand was. Deed gewoon haar ding en liet me met rust. Maar voor mij voelde het niet goed. Na de les vroeg ik of ik met haar mocht praten.' 'Hoe oud was je toen?' 'Het was volgens mij het laatste jaar van de elementary school. Ik was dus elf of twaalf.' 'Je was al jong zelfstandig en maakt op mij de indruk dat je ook al jong vooruit kon kijken. Ik bedoel daarmee dat je consequenties wist in te schatten. Snap je wat ik bedoel?' 'Ja.' 'Had je erover nagedacht wat er zou kunnen gebeuren als jij met iemand over thuis ging praten? Met je lerares?' 'Ja. Het maakte me niet uit. Ik hoopte alleen maar dat er een eind zou komen aan de el... ' Op dat moment brak Richard. Hij begon te snikken en daarna onbedaarlijk te huilen. Edith was heel snel bij hem, sloeg voorzichtig een arm om hem heen en trok hem tegen zich aan. Ze wist maar al te goed dat het hem lichamelijk pijn zou doen maar hier moest troost geboden worden. 'Huil maar, Richard. Laat je tranen komen. Huil alle ellende er maar uit. Laat het een opluchting voor je zijn.' Ze streelde over de rug van deze jongen die in zijn gedragingen zijn hele leven eigenlijk al een volwassene was geweest. Die nooit de mogelijkheid had gehad om kind te zijn. Ze verbeet haar eigen tranen omdat die nu niet mochten komen. Die zou ze later plengen als ze alleen of samen met Max was. Tenminste ... dat was haar voornemen. Nu moest ze er zijn voor Richard en zijn broer die zij en Max nog niet kenden maar die een heel belangrijke rol in Richards leven speelde. 'Gaat het weer een beetje?' vroeg ze, toen ze merkte dat Richard wat rustiger was geworden. 'Ja. Dank je. Ik stel me aan.' 'Richard, laat me je één ding duidelijk maken,' Max was opgestaan en liep heen en weer voor de schuifpui, 'hier is absoluut geen sprake van aanstellen. Jouw leven is, zoals je zojuist zelf wilde zeggen, één grote ellende geweest! Je hebt nooit het leven van een kind kunnen leiden. Een leven waar jij als kind recht op had! Ze hebben je verwaarloosd! Je de zorg die je nodig had onthouden! En jij hebt de zorg voor je broertje op je genomen! De zorg die zij Stan hadden moeten geven en waar ze jou niet mee hadden mogen belasten! Nooit!'

MORGENSTER - hoofdstuk 9 (mm:overige, 6002 words) [9/32] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Aug 03 2017	Kijkers/Lezers: 2371/1871 [79%]	Waardering (deel): 9.00 (3 stemmen)
Vervolg...

Dit is deel 9 van totaal 32 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel