ErotischeVerhalen.com: Etiënne en de buren door Ivan K. [deel 1]

Etiënne van Peer is een jongeman van negentien jaar jong. Scholier, sportief en wonende met zijn ouders in een nieuwbouwwijk van een niet nader te noemen kleine stad. Zijn ouders zijn Scarlet en Jozias van Peer. Etiënne is enig kind, nadat hij geboren was vonden zijn ouders het welletjes en lieten zich beiden, you can never be too sure, steriliseren. Zo groeide Etiënne op. Af en toe werd er verhuisd naar een nieuwe woning, naarmate de financiële armslag van zijn ouders toenam. De laatste keer was, nu, anderhalf jaar geleden, naar de nieuwbouwwijk waarover ik reeds sprak. Zoals dat tegenwoordig hoort, kennen ze niemand in de wijk en vice versa. Natuurlijk is er een "Goedemorgen," een "Hallo," een "Dag," en andere terloopse opmerkingen, maar een diepgravend contact is er niet. Dat vindt ook iedereen prima. Er zijn twee pogingen ondernomen om een buurtfeest te organiseren. Eén keer een buurtbarbecue en één keer een Douwe Egberts burendag. Animo? Twee personen... inderdaad, de twee die het geheel bedacht hadden. Schuin tegenover de woning van Etiënne en zijn ouders, reken recht naar voren en dan drie woningen naar rechts, woont een vrouw met haar twee dochters. Af en toe ziet Etiënne één of meerderen van hen. Hij groet ze netjes en dat doen ze dan ook netjes terug. De oudste dochter parkeert haar Volkswagen Up meestal zo handig dat Etiënne zijn Alfa Romeo 146 lastiger kwijt kan, maar het wil. Het valt hem wel op dat zij regelmatig... tja, hoe noem je dat in de #metoo dagen van 2018? Uitdagend? Sletterig? Hoerig? Pikant? Zo gaat ze in ieder geval gekleed. Zoals ook in elke nieuwbouwwijk in Nederland wordt er in de wijk van Etiënne en zijn ouders driftig gebouwd om elk leeg stukje grond van een woning te voorzien. Geloof het of niet, maar daar zijn bouwmaterialen voor nodig. Op een mooie zomerdag staan deze bouwmaterialen dermate ongelukkig geplaatst dat dochter één het niet aandurft om door te rijden, uit angst voor schade aan haar Up. Ik wil niet beweren dat dit het gevolg is van haar rijkunsten, daar is niets mis mee; de blokken beton zijn gewoon enorm klote geplaatst. Ze staat er net als Etiënne thuiskomt, of dat wil doen. Hij stapt uit en loopt naar de blokken toe, voorbij de Up. Hij past en meet en knikt naar haar. Vragend knikt ze naar hem, hij knikt ook weer. "Ik wijs welke kant je op moet," zegt hij en ze knikt. Langzaam dirigeert hij haar tussen de blokken door, tot ze er veilig en heel door is. "Dank je," zegt ze, "Zal ik jou ook helpen?" "Graag," zegt hij, "Maar ik twijfel of mijn Alfa gaat passen. Het werd met jouw Up al erg krap." "Ik heb een goed timmermansoog," zegt ze, "Hoe goed kun je rijden? Langzaam manoeuvrerend?" "Oh," zegt Etiënne, "Dat kan ik wel aardig." Ze parkeert haar Volkswagen zodat er ruimte is en helpt Etiënne zijn Alfa ook veilig door het woud van beton, soms met luttele millimeters ruimte. "Poeh," zucht hij even later en bekijkt haar nu pas eens goed. Ze draagt een ultrakorte broek en een visnet shirt dat niets aan de verbeelding over laat. Ze ziet hem kijken. "Werkkleding," legt ze uit. Verbaasd kijkt hij haar aan. "Bij wat voor werk moet je zoiets aan?" vraagt hij. "Bij volwassen werk," zegt ze, "Films." Nog verbaasder vraagt hij haar, "Is daar überhaupt nog geld in te verdienen? Op internet zijn filmpjes in alle soorten en maten te vinden, dus ik kan me voorstellen dat er geen droog brood mee te verdienen valt." Verrast kijkt ze hem aan. "Goh," zegt ze, "Dat is de meest volwassen reactie die ik er over gekregen heb. De meeste mensen doen afkeurend of proberen me op te pikken of doen voorstellen met wat ze met me willen doen." Ze zucht even. "Het is te doen, als vrouw dan. De mannelijke acteurs waar ik mee werk krijgen echt weinig. Soms niet meer dan vijftig euro voor een shoot." "En jij?" vraagt Etiënne, "Hoe zit het dan voor jou? Als je het niet erg vindt om over geld te praten." "Geen probleem," zegt ze, "Dat is beter. Toen ik begon ontving ik al tweehonderd euro voor een shoot, inmiddels is dat rond de vier- tot vijfhonderd, een beetje afhankelijk van de grootte van de rol en wat ik precies met wie moet doen." Een rommel komt vanuit haar buikregio. Ze legt haar hand erop. "Sorry," zegt ze, "Maar ik ga eigenlijk naar mijn moeder om daar te eten." Ze steekt haar hand uit, "Emelie," stelt ze zichzelf voor. Etiënne schudt haar hand, "Etiënne," zegt hij. "Nou, doei," zegt ze, "Bedankt voor de hulp," en ze stapt weer in haar Up. "Graag gedaan," zegt hij, "en eet smakelijk." "Dank je," roept Emelie, "jij ook," en ze sluit het portier van haar auto. Even later parkeren ze hun respectievelijke auto's en groeten elkaar alvorens hun woningen te betreden.

Etiënne en de buren (vm:een-op-een, 8158 words) [1/4] Toon alle delen
Auteur: Ivan K.	Toegevoegd: Sep 04 2022	Kijkers/Lezers: 5084/3945 [78%]	Waardering (deel): 7.40 (5 stemmen)
Wie kent de buren tegenwoordig nog? Wie weet er wie er naast zich woont? Of tegenover zich? Etiënne komt er achter.

Dit is deel 1 van totaal 4 delen.
	toon alle delen	volgend deel