ErotischeVerhalen.com: Private investigations door johnny

Ik kwam Peter na jaren weer eens tegen. We woonden allebei nog steeds in onze geboorteplaats en we trokken tot enige jaren geleden vrijwel dagelijks met elkaar op. Tot op een zeker ogenblik onze vriendschap zonder enige aanwijzing verwaterde. Ik kreeg een vriendin, hij later ook, zodat we beiden nog maar alleen tijd hadden voor het vrouwelijke geslacht. Tot vorige week dus, in het centrum. Peter zat alleen in een kroeg, waar ook ik alleen naar binnen was gelopen. We dronken samen een biertje of wat en we vertelden elkaar wat we de laatste jaren hadden meegemaakt. Het was weer als vanouds en het was al donker toen we besloten toch maar eens naar huis te gaan. Net toen ik op wilde staan om mijn rekening te gaan betalen, pakte Peter me vast bij mijn arm. Hij keek me doordringend aan en gebood mij weer te gaan zitten. "Ik heb nog een vraag aan je," zei hij nu wel erg serieus. "Ik vermoed dat Anita, mijn vriendin, vreemd gaat. Ik kan het niet bewijzen, maar ik heb sterke vermoedens. Zou jij mij een dienst willen bewijzen?" Ik schrok even van deze vraag, maar echte vrienden blijven vrienden en ik wist al snel dat ik hem niet in de steek zou laten. "Zou jij haar een poosje kunnen volgen, alles wat ze doet noteren en aan mij doorgeven?" Peter vertelde me het een en ander over zijn vriendin, waar ze werkte, hoe laat ze vrij was en al dat soort dingen, maar ook met wie hij vermoedde dat ze vreemd zou gaan. Hij wist nog dat ik in het verleden vaker van deze speurtochten deed. Als ik een leuke meid zag, of hij, ging ik altijd op onderzoek uit. Binnen een paar dagen wist ik de namen van de meiden, waar ze woonden en of ze al een vriend hadden. Dat vond ik altijd leuk, al voelde ik me wel altijd een soort stalker. Ik gaf Peter een klap op zijn schouder en zei hem dat hij op me aankon, en dat ik binnen een week verslag uit zou brengen. Ik kreeg een foto van Anita mee en even later scheidden onze wegen. Thuis bekeek ik de foto van het jonge vrouwtje en ik moest concluderen dat ze er appetijtelijk uitzag. Het was weliswaar geen hele scherpe foto, maar toch kon ik haar duidelijk onderscheiden. Ik bedacht op de bank een plannetje om het vrouwtje te gaan observeren. Ze woonde alleen, Peter woonde nog bij zijn ouders. Het meisje had in principe dus alle vrijheid om haar seksuele lusten te bevredigen, zonder dat Peter er achter zou kunnen komen. Ik had een voordeel, ik kende Anita verder niet en zij kende mij dus ook niet, wat een observatie al een stuk makkelijker maakte. Mijn vriendin was aan het werk die avond, dus kon ik ongestoord met mijn werk gaan beginnen. Ik reed met mijn wagen naar het flatje waar Anita moest wonen. Voor het gebouw parkeerde ik achteruit in, zodat ik het gebouw goed kon zien. Er brandde in een aantal woningen licht, maar ik wist nog niet welke flat ik in de gaten moest houden. Ik stapte uit en liep in de richting van het portiek, waar een aantal nummers aan de muur waren bevestigd. Nummer 32 moest ik hebben, maar dit portiek ging tot 26, dus liep ik naar de volgende. Ook daar waren 4 huisnummers leesbaar, en ook nummer 32 was erbij. Ik keek omhoog en zag dat er in slechts een flatje licht brandde. Ik liep de betonnen trap op en kwam op de eerste verdieping. Hier waren twee deuren, nummer 28 en nummer 30. Ik moest dus eentje hoger in het oude, grauwe gebouw. Twee trappen hoger zag ik weer twee deuren, 32 en 34. Bij de rechterdeur hing een bordje. A.M. van Ekkens. Dit was dus de entree van het liefdesnestje van Peter, dacht ik bij mezelf. Het was gewoon een strakke witte deur met een kijkgaatje erin. Een zwak licht scheen daardoor naar buiten. Dit was dus de woning waar het licht brandde. Links naast de deur stond een grote kamerplant, die het grauwe betongrijs enigszins afdekte. Terwijl ik de gehele situatie in me opneem, hoor ik plots gestommel achter de deur van nummer 32. In een reflex draaide ik me om en drukte met mijn duim op de deurbel van nummer 34. Achter mij deed Anita de deur open. "goedenavond," zei ze met een opgewekte stem, terwijl ze de deur achter haar dicht trok en aanstalten maakte om de trap af te lopen. Ze had niet de moeite genomen om een jas aan te trekken, dus zou ze niet ver weg gaan, misschien naar de brievenbus in het portiek. "Goedenavond," zei ik met een lichte trilling in mijn stem terug. Nu maar hopen dat ze me niet herkende van eventuele foto's die Peter haar kon hebben laten zien. Anita daalde de trap af en even later hoorde ik de tussendeur dichtslaan, die het trappenhuis scheidde van het portiek. Mijn hart klopte in mijn keel. Hier stond ik, net bij wildvreemde mensen aangebeld, waarvan ik verwachtte, en vooral hoopte, dat ze er echt niet waren en niet stiekem in het donker zaten. Ik hoorde echter niets en bleef roerloos voor de deur staan. Een minuut later kwam Anita weer de trap op, kon ik horen. Ze had inderdaad een stapel reclamefolders in haar handen. "Volgens mij zijn ze er niet hoor," zei ze nog steeds opgewekt. Ik kon haar nu beter in haar gezicht kijken. Haar strakke

Private investigations (vm:een-op-een, 4611 words)
Auteur: johnny	Toegevoegd: Jan 08 2002	Kijkers/Lezers: 8134/6530 [80%]	Waardering (verhaal): 8.25 (4 stemmen)
Een vriend verdenkt zijn vriendin van vreemdgaan en vraagt mij om voor speurneus te spelen. Hoe dat afloopt....?