ErotischeVerhalen.com: Een bergwandeling door Ivanhoe

Bergwandeling Het was voor dag en dauw dat ik opstond. Ik was alleen op vakantie in de Franse Alpen en was vroeg op pad om een bergwandeling te maken. Het is fantastisch om nog voor zonsopgang alleen met de bergen te zijn, met de stilte, de wind en de eerste zonnestralen. Niets is heerlijker, althans, dat dacht ik op dat moment, niets vermoedend wat deze wandeling me brengen zou. Ik hoorde het steen knisperen onder mijn bergschoenen. Hier en daar sprong een marmot weg en in de verte hoorde ik de roep van de adelaar. De eerste stralen van de zon scheerden over de berghelling. Door de inspanning werd het ondanks de hoogte toch al gauw warm, dus ik trok mijn trui en lange broek uit. Gehuld in korte broek en T-shirt zette ik er flink de pas in. Zo alleen met mezelf schoot ik aardig op en na een tijdje bereikte ik de boomgrens. Het liefste loop ik altijd op de kale hellingen daarboven, waar de wind vrij spel heeft en waar je de mooiste uitzichten hebt, de wereld aan je voeten. Tot mijn verbazing zag ik een aantal haarspeldbochten boven me een rood stipje lopen. Verdorie, er was nog iemand vroeger dan ik de bergen ingegaan! Ik vond eigenlijk dat ik dat niet over mijn kant kon laten gaan. Ik zou toch zeker wel als eerste boven komen? Meteen versnelde ik mijn pas om mijn concurrent in te halen. Al gauw werd de afstand met de onbekende wandelaar kleiner, want ik ben een begenadigd klimmer. Prima! Deze concurrent zou ik wel even inpakken, dacht ik vol misplaatste competitiedrang. Toen ik tot op korte afstand was genaderd, zag ik tot mijn verbazing dat mijn concurrent een concurrente was. Een meisje van zo rond de twintig, gehuld in korte afritsbroek en een rood truitje. "Bonjour" zei ik vriendelijk. Kennelijk had ze me niet aan horen komen, want ze keek verschrikt om. "Oh, eeeeh, bonjour aussi" zei ze met een onvervalst Nederlands accent. "Je mag wel Nederlands praten hoor" glimlachte ik. Ze bloosde wat en antwoordde: "Is mijn Frans zo beroerd? Nou ja, doet er ook niet toe. Je bent er vroeg bij zeg." "Dat kan ik van jou ook zeggen, sterker nog, je bent nog vroeger dan ik" zei ik. "Tja, ik vind het heerlijk om zo vroeg alleen in de bergen te zijn. Maar begrijp me niet verkeerd hoor, ik vind het ook wel leuk om gezelschap te hebben" lachte ze me toe. Ik smolt terplekke in mijn schoenen. Wat een lach! Een gave rij witte tanden met daarboven een olijk wipneusje en guitige blauwe ogen. En nu ik haar eens goed bekeek, ze zag er allerminst slecht uit. Lange stevige benen, met van die heerlijke wandelkuiten. Een zalig kontje, strak in haar afritsbroek gevangen. Een paar volle ronde borsten onder haar rode truitje, dat er door de banden van haar rugzak strak overheen werd getrokken. En een leuk, fris Hollands koppie, met kort lichtblond haar, dat door een haarband naar achter werd gehouden. Kortom, een heerlijke bergnymf uit ons polderland. Ik stamelde iets van dat ik het ook wel prettig vond om alleen in de bergen te zijn, maar dat ik de wandeling zeker met haar wilde vervolgen. "Nou op pad dan maar!" zei ze vrolijk. En ging me voor op het smalle bergpaadje naar boven toe. Dat kwam me niet slecht uit, want dat me de gelegenheid haar heerlijke kontje te bewonderen, dat voor mijn ogen heen en weer wiegde. Ik had ineens wat minder aandacht voor de evenmin lelijke omgeving. De amazone die voor me liep, slokte even alle aandacht op. Maar ja, ik ben een nette jongen, dus ik verzette mijn gedachten wat. We begonnen gezellig te praten over van alles en nog wat. Ze heette Amber en studeerde biologie in Amsterdam. Nu woon ik daar ook, dus we kletsen wat over de stad. Ineens vroeg ze: "Maar wat doet een leuke jongen als jij alleen op vakantie?" Normaal ben ik in dat soort situaties niet zo gevat, maar ik antwoordde: "Leuke meisjes als jij ontmoeten, al moet je daar wel vroeg voor opstaan." Glimlachend zei ze: "Gekkie, let jij nu maar op waar je loopt, want ik heb wel gezien hoe je naar mijn achterste keek." Oeps, ze had me door. Ik kreeg een kop als een kreeft en mompelde dat ik nu eenmaal een natuurliefhebber ben. "Zullen we dan maar doorlopen" zei ze, "want daarboven heb je nog veel mooiere natuur..." Ik was er stellig van overtuigd dat ze inderdaad de bloemetjes en de beestjes bedoelde, en ik was al lang blij dat ik even uit deze genante situatie was verlost. Ik nam nu het voortouw en met flinke pas liepen we verder

Een bergwandeling (vm:een-op-een, 2650 words)
Auteur: Ivanhoe	Toegevoegd: Mar 09 2002	Kijkers/Lezers: 7993/6691 [84%]	Waardering (verhaal): 8.00 (5 stemmen)
Alleen op vakantie in de Alpen. En toch komt mijn langgekoesterde fantasie uit. En er zijn meer fantasieën die waarheid worden.