ErotischeVerhalen.com: Het Bedrijfsfeest door Misty

Het bedrijfsfeest Ze stond alleen aan de bar. Achter haar was het bedrijfsfeest nog in volle gang. Het was inmiddels kwart voor een en hij had besloten te verdwijnen. Zoals hij al de hele avond op z'n horloge had gekeken of het geen passende tijd was om te vertrekken. Ook al wist hij dat het geen mens wat kon schelen. Zo ging het altijd. De schaarse keren dat hij naar een feest ging wist hij niet wat hij er moest doen. Hij kon zich niet vermaken, wist niet wat hij moest zeggen, liep de tijd te doden. Het viel hem niet eens meer op. Hij had er een soort handigheid in ontwikkeld. De tijd draaide toch wel. Hij sloot zich eens aan bij dit groepje, dan weer bij dat, voerde bij toeval nog een gesprek dat wat meer voorstelde en het werd gewoon kwart voor een. Dan gingen er meer weg. Hij had dorst, liep naar de bar en bestelde een spa. Hij vond het vreemd dat ze daar stond. Het leek hem geen vrouw die alleen naar een feest ging. Hij schatte haar achter in de twintig. Hij had geen idee hoe ze heette, maar hij kende haar goed genoeg. Hij zag haar dagelijks in de kantine, waar ze steevast met de collega's van haar afdeling zat te lunchen aan een tafel tegenover waar hij meestal zat. Ze had een opvallende gewoonte. Als ze zat te eten, plantte ze haar benen aan weerskanten van de stoelpoten, zodat ze wijdbeens zat en hij van zijn plaats precies tussen haar benen kon kijken. Dat lukte niet altijd, maar opvallend vaak wel. Hij kon zijn ogen er niet van af houden en stelde zich voor hoe ver haar kutje open zou staan in haar slipje. Het resultaat was dat hij de rest van de maaltijd met zijn erectie doorbracht. Ze was blond, had het haar meestal opgestoken en droeg strakke jeans die een mooi kontje lieten zien. Toch was ze niet echt knap of aantrekkelijk. En al helemaal niet het type waar hij voor viel. Zeker geen vrouw waar hij een relatie mee zou willen. Maar ze had iets. Sex. Hij had zich daar al eerder over verbaasd. Hoe het mogelijk is dat je je aangetrokken kunt voelen tot een kont, tieten en een kut zonder dat de vrouw zelf je bijzonder interessant leek. Er liepen hier tenslotte wel meer vrouwen rond die de moeite waard waren. Een onberedeneerd magnetisme, waarvan hij niets begreep. Hij verbood zich naar haar te kijken en voelde dat ze hem opnam. Ze droeg wat ze altijd droeg: een wit t-shirt en een spijkerbroek. 'Even uitblazen?', vroeg ze. Hij had geen flauw idee wat hij moest zeggen. 'Ik had dorst', en hij keek haar aan. 'Alleen hier?' Ze knikte. Hij dacht altijd dat hij zijn eigen kansen in de weg stond, maar in dit geval was dat een misvatting. Hun blikken kruisten elkaar en hij had het gevoel dat ze zich aan hem uitleverde. Waarom hij dat dacht wist hij niet. Hij keek naar de dansers op de dansvloer. 'Wil je met me dansen?' vroeg ze. 'Ik kan het niet'. 'Maar wil je het?' 'Ik denk het wel'. Hij liep achter haar aan naar de dansvloer. Het orkest speelde iets rustigs. 'Volg me maar'. Hij probeerde niet te denken. Denken was funest, dan zou hij niet meer weten wat hij moest doen. Vooral niet denken. Hij durfde haar niet aan te kijken. Jesus, dacht hij, met een vrouw van in de twintig in m'n armen die ik niet durf aan te kijken. Wat ben ik toch een zak. Hij voelde de warmte van haar lichaam tegen zich aan, de vorm van haar borsten. Ze rook bezweet. Hij keek haar aan en forceerde een glimlach. Ze lachte niet terug, maar keek in z'n ogen. 'Waarom heb je nooit wat tegen me gezegd?' vroeg ze. Hij keek haar vragend aan. 'Ik zag je wel kijken hoor. Ik hoopte ook dat je zou kijken. Dat je eens iets zou zeggen, of zou doen.' Hij antwoordde niet, wist niet wat hij moest zeggen. 'O ja, ik heet Susan. Jij heet Paul, toch?' 'Hoe weet je dat?' 'Iedereen kent jou. Alleen jij kent niemand.' Was het een verwijt? Hij voelde hoe ze tegen hem aan danste. Hij wilde zijn hand op haar billen leggen, haar borsten betasten, haar langzaam uitkleden, zijn gezicht in haar schoot verstoppen. God wat had hij haar nodig. En die opkomende bobbel in z'n broek ook. Of ze die gevoeld had wist hij niet, maar ze zei wel: 'Ik wil hier weg.

Het Bedrijfsfeest (vm:een-op-een, 2964 words)
Auteur: Misty	Toegevoegd: Apr 08 2001	Kijkers/Lezers: 6526/4961 [76%]	Waardering (verhaal): 9.00 (3 stemmen)
Paul verveelt zich dood op het bedrijfsfeest. Maar dan loopt hij Susan tegen het lijf. Ze besluiten samen weg te gaan. Dan krijgt het feest een onverwacht vervolg.