ErotischeVerhalen.com: De Inbreker door Lars Haanen

Ik ben bekaf. Eindelijk thuis. Het begin van dit weekend start heel anders dan ik het me had voor gesteld. Maar nu ben ik thuis en ik begin met lekker lang slapen. De Inbreker. Het begon eigenlijk zo: Niels, mijn vriend en ik zijn donderdag ochtend samen het huis uitgegaan. Met zijn auto zijn we naar Duitsland gereden, waar hij een opdracht had en ik naar een beurs zou gaan. Tot zover alles goed. Volgens afspraak zou ik met de trein naar huis komen want op de heenweg kwam hij wel langs Frankfurt maar hij moet op zaterdag weer naar Hamburg voor een aantal seminars en blijft daar vier dagen. Ik heb al twee treinen later moeten pakken omdat de beurs eigenlijk drie dagen bezichtiging nodig had en ik heb dat in twee dagen gedaan en de trein die ik nog heb kunnen krijgen was de laatste voor vandaag om verbinding naar huis te krijgen. En uitgerekend die had vertraging. Het was een rennen om mijn laatste aansluiting nog te halen. Maar hierdoor ben ik echt bekaf. Ik loop meteen door naar boven, poets mijn tanden, neem een korte douche en duik in bed. Dit laatste maak ik niet eens bewust mee want dan ben ik al in dromenland. Ik droom dat ik een hard geluid hoor maar de droom is ook weer snel voorbij. Dan droom ik dat de deur van de slaapkamer open gaat en ook deze droom is snel voorbij. Shit, ik ben wakker, dit is geen droom, de deur gaat echt open en een zwak schijnsel uit een zaklantaarn speelt over de muren en blijft rusten op de kast. Mijn adem versnelt en muisstil blijf ik liggen. Ik hoor een lade opentrekken en de inhoud wordt op de grond gegooid. Ik hoor een hand over de bodem van de la gaan en dan wordt een volgende lade open getrokken. En weer een, en een andere volgt. De deur van de hangkast wordt opengeschoven en ik hoor en zie in het zwakke schijnsel dat kleren snel worden doorzocht. Zaklamp flitst het door mijn hoofd. Voordat we gingen heb ik met een zaklamp onder het bed gelucht omdat een van Niels zijn manchetknopen daar onder gerold was. Heel voorzichtig rol ik op mijn zij en kan de lamp vastpakken. Het is zo'n halogeenlamp op accu en ik hoop dat de accu nu niet leeg is. Nog twee keer hoor ik een deur open schuiven en dan draait de gestalte zich om. Dit is mijn kans en ik knip de lamp aan en schijn vol in het gezicht van de inbreker. "Jeffrey!!" roep ik luid. De inbreker is geen onbekende van ons dat wil zeggen als mens is hij geen onbekende maar dat hij inbreker is dat wisten wij niet. De indringer schrikt zichtbaar en staat dan als aan de grond genageld maar niet voor lang. Ik stap uit bed, maar Jeffrey rent net nog langs me heen. "Jeffrey kom terug jongen, ik heb je herkend en nu kun je het nog goed maken! Jeffrey!!". Ik hoor hem de trap afrennen maar halverwege houd het geluid van het de trap af rennen op. Langzaam zie ik hem de trap weer opkomen. "Jeffrey, kom hier en ga op het bed zitten. Waarom doe je dit?" Jeffrey gaat niet zitten maar blijft naast het bed staan. Ik houd de zaklamp op zijn gezicht gericht en zo kan hij niet zien dat ik naakt voor hem sta. Alles speelt zich verder in het donker af. "Nou Jeff, wat moet ik hier nu mee aan, waarom doe jij dit?". Jeffrey staat heel schuldbewust te kijken maar zegt geen woord. "Ik kan dit niet zomaar over mijn kant laten gaan, je hebt schade veroorzaakt en dan heb ik het alleen nog maar over de materiele schade. Ik zal de politie moeten bellen en dit aan geven". De slanke jongeman lijkt nu pas de woorden te horen en ontdooit. Met een snik in zijn stem zegt hij: "Ik wilde dit niet maar een vriend van me vond dat jullie genoeg hadden en daarom wel wat konden missen. En omdat ik jullie ken moest ik dan maar naar binnen. Ik was ook niet van plan iets kapot te maken, ik zocht alleen maar geld. Geen politie asjeblieft, ik doe alles wat je wilt, maar geen politie".

De Inbreker (mm:een-op-een, 3850 words)
Auteur: Lars Haanen	Toegevoegd: Feb 15 2003	Kijkers/Lezers: 6335/5214 [82%]	Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
Een minder prettige verrassing. Als ik wakker wordt staat de inbreker naast mijn bed. Gelukkig heb ik handboeien, maar hij de macht...