ErotischeVerhalen.com: Wachten op de bel door Riet

Wachten op de bel door Riet_V Is dit een verhaal? Een brief? Een noodkreet? Ik weet het niet. Ik begin maar ergens. Ik wil gewoon ook eens een verhaal schrijven. Als ik al die verhalen lees op internet dan gaat het een beetje kriebelen. Dat zou ik ook wel eens willen. Maar of het er van komt weet ik nog niet. Ik kan niet zo goed schrijven en ik heb geen computer thuis. Vindt mijn man niet nodig. Maar op mijn werk schiet er wel eens een uurtje over. Wel spannend in de baas zijn tijd. Ik ben Riet, een wat oudere vrouw. Al twintig jaar getrouwd. We wonen aan de rand van Rotterdam, in een nieuwbouwwijk. Mooi huis wel vind ik. Kinderen zijn de deur uit, die zijn gelukkig goed terechtgekomen. Ik zie ze alleen niet vaak. Wonen ook zover weg. Hebben het allemaal druk. Gelukkig heb ik sinds enige tijd een baantje, voor drie ochtenden in de week. Op een administratiekantoor. Via een uitzendregeling. Ben blij toe. Anders zou ik soms tegen de muren opvliegen denk ik. Verder is het wel een rustig leventje. Wat gebeurt er nou in zo'n wijk. Bijna niets. Huis aan kant maken, boodschappen doen, koffie leuten, eten koken, tv kijken. Af en toe eens even stadten met een vriendin. Tijd genoeg voor hobby's, maar daar heb je ook niet altijd zin in. Van mijn huwelijk is niet veel meer over. Goeie man hoor, werkt hard. Maar we leven allebei ons eigen leventje. We praten wel hoor, over gewone dingen. Maar van romantiek is geen sprake meer, zal ik maar zeggen. Heeft me al jaren niet meer aangeraakt. Ik bedoel niet direct seks, maar zomaar eens een knuffel, of een hand door je haar, of een zoen op je bol. Daar heb ik wel eens behoefte aan. Vroeger haalde ik hem nog wel eens aan. Maar daar was hij dan niet van gediend. Gekkigheid vond hij. In bed liggen we als vreemden naast elkaar. Net een slaapzaal met vreemde mensen denk ik dan. We deden het toch al nooit zo vaak. Beetje recht toe recht aan. Even er overheen en pitten. Maar dat is er ook niet meer bij. Als je ouder wordt heb je minder behoefte aan seks zegt hij. Nou, daar merk ik nog niks van. Heb het hem ook wel eens gezegd, dat een vrouw ook haar behoeften heeft. Snapte hij wel, zei hij, en dat hij er rekening mee zou houden. Nou, daar bleef het bij. Als ik dan nog eens een poging deed was hij moe van het werken of had geen zin. Nou, dan laat je het er maar bij zitten. Je kunt zoiets toch niet afdwingen. Dan ga je maar weer aan de slag en verzet je je gedachten. Wat moet je dan? Vreemd gaan? Ja, ze staan hier in de rij, maar niet heus. Gaat misschien een tijdje goed, maar meestal kost het je je huwelijk. Natuurlijk heb ik wel eens gedacht bij hem weg te gaan. Maar doe dat maar eens. Zit je ergens in je eentje te kniezen. Niemand zou het begrijpen. Zie je helemaal geen mens meer. Zoveel kennissen hebben we toch al niet. En waar moet je dan van leven. Veel opleiding heb ik niet, al ben ik niet dom vind ik zelf. Dan ligt wel je hele leven overhoop. En wie moet er dan voor hem zorgen? Ik zie er niet over heen. Dan ga je maar weer verder. Tenslotte is er meer in het leven dan seks denk je dan. En dan lees je al die verhalen in deze rubriek. Nou, als dat allemaal waar was. Ik kan alleen op het werk internetten. Als de baas er even niet is. In het begin had ik er geen kaas van gegeten, hoe het moest met een computer en zo. Maar toen heb ik een cursus gedaan voor herintredende vrouwen in het wijkgebouw. De meesten waren jonger, maar toch ook nog een paar leuke contacten opgedaan met vrouwen hier in de buurt. Zou thuis ook wel een computer willen, maar mijn man wil daar niet aan. Misschien maar goed ook, zat ik de hele dag te internetten en zou het huis verslonzen. Zat zo maar wat te zoeken en toen kwam ik deze verhalenrubriek tegen. Wist niet wat ik las. Maar het zijn wel allemaal echte mannenverhalen. Ik word er meestal niet zo opgewonden van. Het gaat allemaal over hetzelfde. Waar ik wel eens opgewonden van raak is de gedachte aan al die mannen achter hun computer met stijve pikken. Die zullen ook wel wat tekort komen denk je dan. Ja, net als ik. Ik zal wel niet de enige zijn. Maar daar heb je niet veel aan. Toch zie ik er helemaal niet slecht uit. Ben niet lelijk of dik of zo. Probeer me altijd goed te verzorgen en er leuk uit te zien. Zo oud ben ik tenslotte nog niet. Als ik 's nachts in bed lig laat ik mijn hand wel eens over mijn lijf gaan. Om te voelen of alles er nog aan zit. Mijn borsten zijn nog behoorlijk stevig. Geen kanjers maar

Wachten op de bel (vm:overspel, 3263 words)
Auteur: Riet_V	Toegevoegd: May 06 2001	Kijkers/Lezers: 7568/6145 [81%]	Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
Is dit een verhaal? Een brief? Een noodkreet? Ik ben Riet, een wat oudere vrouw. Al twintig jaar getrouwd met een man die me niet meer aanraakt. Dan droom je wel eens wat er zou kunnen gebeuren als de bel gaat...