ErotischeVerhalen.com: verdriet door kees

Verdriet Ik had er zo de balen van, telkens weer lezen en merken dat mijn vrouw het niet kon laten op de pc zich uit te leven. Meer en meer was ik ervan overtuigd dat ze ook vreemd ging. Bevestigd door de inhoud van haar chatlogs. Al zei ze als we er weer ruzie over hadden dat het maar lettertjes waren en ze echt niks verkeerds deed. Ik ging die dag weg, wilde gaan vissen en had mijn visspullen in de auto gedaan. Reed richting een bekend plekje, zag het bord op de snelweg waar mijn oude woonplaats verscheen. De omroepstad. Draaide onbewust de snelweg af en reed mijn oude woonplaats binnen. Stopte bij het restaurant van de sporthal en stapte uit. Even een bak koffie dacht ik. Binnengekomen zaten er een paar mensen die ik niet kende. Op de hoek van de bar zag ik een gezicht dat ik wel kende. Daarnaast nog twee maatjes van vroeger. Ik ging erheen , enthiousiaste begroetingen en de vraag, wat doe jij hier, beantwoorde ik met ff bakkie doen en straks ff vissen. Na wat gepraat te hebben gingen mijn maatjes weg. Ik zat nu nog naast Jolanda. Een leuke meid, beetje geblokt, kleine borstjes maar een heerlijk achterwerk, werkte bij een omroep. Heb nooit aan Jolanda gedacht als lekker ding. Ze was eerder een soort van manwijf, dronk grote glazen bier, kon heerlijk over voetbal ouwehoeren al was haar club niet de mijne. We raakten in gesprek en ik vroeg of we even aan een tafeltje konden gaan zitten. Henk achter de bar vroeg ik nog een bak koffie en een cola light voor Jolanda. Aan het tafeltje zaten we te praten, hoe het met mij ging, hoe het met Jolanda ging. Plotseling kreeg ik tranen in mijn ogen. Stortte mijn hart leeg. Jolanda legde haar hand op de mijne, zei niks en luisterde alleen maar. Ik was klaar, had er alles uitgegooid. Jolanda keek me aan en zei lieverd wat vind ik dat erg voor je. Ik had mijn huis daar verkocht, was samen met mijn (ex) vrouw verhuisd, nieuw huis laten bouwen en daarin gaan wonen. Mijn oude omgeving achtergelaten. Jolanda zei laten we ergens anders heen gaan, iedereen zit naar ons te kijken. We stonden op, ik rekende af en we liepen naar mijn auto. De hare stond iets verder. Weet je wat zei ze, we gaan even wat eten en dan praten we verder. Kom maar met me mee, ik rij wel. In het centrum aangekomen gingen we de lunchroom binnen en aten daar wat. Af en toe kwam er een bekende binnen , van Jolanda en ook af en toe iemand die ik nog kende. De gebruikelijke wat doe jij hier en korte begroeting volgde. Na het eten gingen we weer met de auto van Jolanda weg. We hadden nog even erover gepraat en ze snapte niet waarom mijn vrouw dat allemaal deed. Mijn relatie liep op het eind, wat ik toen nog niet wist. Jolanda reed langs de plek waar mijn auto stond, sloeg een zijstraat in en stopte. Ze zei kom even mee naar binnen, ze was voor haar huis gestopt. Binnen ging ik op de bank zitten en ze vroeg me gewoon nog eens alles rustig te vertellen. Ik begon weer met mijn relaas en tussendoor weer snikkend gooide ik alles er weer uit. Keek door mijn tranen heen en zag wazig de kamer in. Jolanda was opgestaan en sloeg haar armen om me heen. Ik huilde nu als een klein kind. Zachtjes veegde ze mijn tranen weg. Domme lieve kerel zei ze. Gaf me een zoen op mijn wang. Ik wist niet wat er gebeurde maar ze nam mijn hoofd tussen haar handen en gaf me een zoen op mijn mond. Ik beantwoordde die en even later trok ik mijn hoofd weg, stamelde Jolanda, dit kan niet. Jolanda keek me aan en begon me te vertellen dat ze niet kon geloven dat er mannen bestonden die zoveel van iemand hielden en dat allemaal uit konden houden. Ze vertelde over de mannen in haar leven en dat die alleen maar na gebruik verdwenen, ze zelfs vaak niet eens aan haar trekken gekomen was enz. Ik vertelde op mijn beurt dat wat de sex betrof ik me niet kon voorstellen dat mijn vrouw ook maar iets te klagen had. Dat ze jongere collega's had die wild leefden. Dat we de laatste tijd geen sex meer hadden, eigenlijk al ruim een jaar niet. Dat ik niet meer wilde omdat ik niet zeker wist wat ze uitvrat en als ze vreemd ging of ze dat safe deed. Ik wilde niet ziek worden. Dat het wilde leven van haar vrijgezelle collega'tjes misschien een oorzaak was, ik weet het nu nog niet. Toen ik haar vertelde hoe en wat we samen deden, keek ze me aan. Zijn er dan mannen die eerst aan de vrouw denken?? Vroeg ze. Ik kon alleen voor mezelf spreken en zei haar lachend dat ik er wel zo een was. Ze keek me ongelovig aan. Liep even weg en vroeg wil je nog koffie?? Ja graag zei ik, ik voelde me leeg. Leeg en moe. Even later riep ze of alles erin moest. Ik zei nee, alleen zwart. Ze kwam de kamer in met twee koppen koffie in haar hand, gekleed of liever bijna naakt, in een hele mooie gladde zijdeachtige string, een open bh tje en verder niets aan. Ze zag me kijken en zei, ik heb ook gevoelens lieverd en jij het verdriet. Ik wil je troosten. Zette de kopjes op tafel en ging op mijn schoot zitten. Wilde ik dit?? Ze zoende me en als automatisch

verdriet (vm:overspel, 4121 words)
Auteur: kees	Toegevoegd: Nov 14 2008	Kijkers/Lezers: 10127/6335 [63%]	Waardering (verhaal): 9.00 (1 stem)
zomaar even een bakkie koffie drinken en dat liep uit op iets heerlijks.