ErotischeVerhalen.com: De begrafenis van Harold. door Tom de Winter

Meestal kun je niet vertellen waarom je je aangetrokken voelt tot een bepaald persoon. Datzelfde geldt voor je vrienden, waarom raak je bevriend met die ene persoon en niet met een ander. Op de eerste dag op de kleuterschool leerde ik Jurre kennen, er zaten misschien nog wel veertien jongetjes in mijn klas, maar met Jurre klikte het vanaf het eerste moment. Mijn hele lagere schooltijd was het altijd; ik en Jurre. Jurre was de zoon van een notaris. Hij woonde, met zijn vader en oudere zus, één straat achter ons huis. Wij woonden in een van de eenvoudige eengezinswoningen aan de Lutgardisstraat in Bussum, Jurre woonde in een statig herenhuis aan de Huizerweg. Ook na school waren we meestal samen te vinden en speelden we vaak tot vlak voor etenstijd buiten. Jurre's ouders waren gescheiden. Jurre was waarschijnlijk een poging geweest om het huwelijk nog te redden, want hij was duidelijk een nakomertje. Mirthe, de zus van Jurre, was vijf jaar ouder. Zijn moeder was verliefd geworden op een jongere man en had het gezin de rug toegekeerd toen Jurre drie jaar oud was. Ik kwam veel bij Jurre over de vloer, en dat werd alleen maar meer toen mijn ouders, na veel ruzie, besloten om ook te gaan scheiden. Mijn vader vertrok en ik bleef achter bij mijn moeder. In die vervelende periode in mijn jonge leven had ik veel steun aan de familie van Jurre. Als ik het in die stressvolle tijd, vóór de scheiding, thuis niet uit hield, kon ik altijd vluchten bij Jurre. Toen Jurre zes was, was zijn vader Anne tegengekomen. Anne was een jaar of twintig jonger dan zijn vader, maar zowel Jurre als de oudere Mirthe konden het prima met haar vinden. Bij Jurre thuis was het altijd gezellig en de hartelijke, spontane, Anne maakte er altijd één groot feest van. Omdat er bij mij thuis geen geld was voor leuke dingen, nodigde Anne me vaak uit om met hun mee te gaan. Jurre's vader had een zomerhuisje op een van de vele eilandjes in en rond de Loosdrechtseplassen. In de zomermaanden verbleef het hele gezin ieder weekeind op het eiland. Soms werd ik ook uitgenodigd, en dan had ik de tijd van mijn leven. Ik kan me niet herinneren dat ik me ooit gelukkiger heb gevoeld dan tijdens die dagen. Toen ik een jaar of twaalf was, en een beetje interesse kreeg voor het vrouwelijk geslacht, had ik nóg twee redenen om veel bij Jurre thuis te zijn: Mirthe en Anne. Anne was een mooie vrouw, ze was toen een jaar of vijfendertig, had sprekende groene ogen en prachtig bruin krullend lang haar. Ze was slank en had, voor zover ik er kijk op had, grote borsten. Geheel in contrast met wat ik gewend was, werd er thuis bij Jurre, en in het bijzonder door Anne, vrij over seks gesproken. Iets waar ik, zeker in het begin, erg aan moest wennen. De tweede reden was Mirthe. Rond die tijd zal ze zeventien zijn geweest, Knap, Blond, blauwe ogen en een heerlijk lichaam. In tegenstelling tot de meiden uit onze klas, deed ze tegen Jurre en mij altijd heel gewoon en aardig. De meiden uit onze klas vonden ons maar kinderachtig en keken met grote ogen naar de jongens van een klas hoger. Op een mooie zondagochtend werd ik thuis opgehaald door Jurre en zijn vader. Zij waren vrijdagavond al met zijn vieren naar het eiland vertrokken, maar omdat ik altijd op zaterdag naar mijn vader ging, kon ik pas op zondag mee. Het was schitterend weer, de zon stond hoog aan de hemel, en zelfs op dit vroege uur waren haar stralen al warm. Het beloofde een heerlijke dag te worden. We parkeerden de auto op de Scheendijk in Breukelen en voeren met een klein rubberbootje met buitenboordmotor, door de verschillende slootjes en straatjes, naar het eiland. We legden aan bij de steiger en gingen aan land. De kleine stenen bungalow had een rieten dak en het terras keek uit over een van de plassen, waar het krioelde van de jachten en zeilboten. Ik was er al vaker geweest, maar de laatste keer was al weer drie jaar geleden. Ik verschoot van kleur toen ik werd verwelkomd door Anne en Mirthe, die ons topless stonden op te wachten. Ik stond oog in oog met de grote borsten van Anne en de kleine stevige tietjes van Mirthe. Ze droegen allebei een klein zwembroekje en hadden door het zonnen een gezonde bruine kleur. Met rode wangen liep ik achter Jurre de bungalow in, en in zijn slaapkamer trokken we onze zwembroeken aan. Ik was blij dat ik een ruim zittende surfshort had, want in een Speedo had ik met geen mogelijkheid mijn erectie kwijt gekund. Het duurde minstens een uur voor ik Anne of Mirthe, zonder rood te worden, durfde aan te kijken. Telkens werden mijn ogen als magneten aangetrokken door hun borsten, en kon ik ze er met moeite weer van af krijgen. Telkens wanneer ik mijn erectie voelde wegzakken, werd mijn aandacht weer getrokken en kwam het weer in alle hevigheid terug. Ik was dan ook blij dat Jurre's vader voorstelde om te gaan zeilen. Jurre had van zijn vader een Piraatje gekregen en kreeg af en toe zeilles. ‘Kan jij al zeilen?' vroeg Jurre's vader. ‘Nee, meneer' antwoordde ik beleeft. Met zijn drieën namen we plaats in het kleine bootje ‘Ik ga ook mee' riep Mirthe terwijl ze aan kwam rennen en naast mij plaats nam. Gelukkig had ze een t-shirtje over haar blote borstjes gedaan en hoefde ik me niet

De begrafenis van Harold. (vm:romantisch, 6456 words)
Auteur: Tom de Winter	Toegevoegd: Nov 19 2009	Kijkers/Lezers: 20227/16226 [80%]	Waardering (verhaal): 9.46 (13 stemmen)
Op een begrafenis komt Tom Anne na tien jaar weer eens tegen, onwetend neemt hij haar uitnodiging voor een kopje koffie aan...