ErotischeVerhalen.com: Droom of werkelijkheid door Dark

De chatbox ontmoeting Het is alweer een paar weken geleden. Was op een maandagavond dat ik een reactie van jou kreeg over een door mij geplaatst verhaal. Ik beantwoorde je mail, je was blij en verrast dat ik reageerde. Het email verkeer werd intensiever en toen zijn we gaan chatten. Het werden leuke gesprekken over algemeenheden met soms een erotische kwinkslag en voor we het wisten was het diep in de nacht. Aangezien ik de volgende morgen eigenlijk vroeg op moest zei ik dat ik moest gaan slapen. Nog even snel gedoucht lag ik om 3uur 's nachts op bed... te draaien... denkend aan ons gesprek... De nacht duurde lang en de ochtend kwam maar niet. Eindelijk ging de wekker en ik schrok ervan. Snel maar weer gedoucht en een boterham met een kopje thee genomen. In de auto onderweg naar mijn afspraak ging mijn gedachte steeds weer naar jou en naar onze chat van die avond en nacht. Zo gezellig en zo... tja weet niet... het klikte gewoon. Maar we hebben vanavond weer afgesproken op de chat. Je man moest weg voor zaken dus je had de hele avond weer. Eindelijk was het zover en ging ik thuis achter de PC om in te loggen in de chatbox. Op het moment dat ik inlogde, zag ik jou naam ook in beeld springen. We spraken elkaar gelijktijdig aan, hoe toevallig. Het was enorm druk in de algemene room en we besloten op MSN verder te gaan. Weer was het heel leuk en gezellig en ineens was het weer 00.30u... de volgende avond weer... en die daarna... Dit ging een paar maanden zo door, tot we allebei tot de conclusie kwamen dat we verliefd waren geworden. En juist dat kon niet. Allebei getrouwd, maar het voelt zo goed, of we elkaar al jaren kennen zonder elkaar ooit gezien te hebben. We hebben elkaar inmiddels weleens gesproken aan de telefoon en een mail gestuurd, maar meer niet. Doordat we elkaar zo vaak spraken, op wat voor manier dan ook, kende we elkaar door en door. We hadden ook wat foto's uitgewisseld, en het was niet eens een "tegenvaller", als je elkaar alleen spreekt maar nooit ziet, ga je toch een beeld vormen bij de stem. Meestal is het een enorme afknapper als je elkaar dan echt ontmoet. We kwamen beide tot de conclusie dat we elkaar eens moesten ontmoeten, dat zou een bekroning op onze vriendschap zijn. Na een aantal twijfels van beide kanten, allebei getrouwd en dat wilden we wel zo houden, hebben we een date gepland. Zenuwachtig zat ik al vroeg in de trein om je eindelijk te ontmoeten. We hadden afgesproken in een café nabij het station bij jou in de omgeving. Jij was inmiddels al gearriveerd, net als ik te vroeg... Bij binnenkomst zag ik je niet te missen gelijk zitten. Je zat daar rechts achterin zenuwachtig om je heen te kijken, je blonde lange haren staken duidelijk af tegen de donkere achterwand. Ik moest even stoppen, van schrik, mijn hartslag schoot als een raket omhoog. Je bent zó veel mooier als op je foto's en als in mijn gedachte en mijn fantasie. Ik vermande mezelf en liep op je toe. Ik zag de siddering toen je me zag aankomen. Ik wilde je een hand geven maar jij omarmde me gelijk en kuste me op de mond. Wederom was ik aangenaam verrast. Toen ik in je grijs/groene ogen keek verdronk ik bijna en wist even niets te zeggen. We gingen zitten en begonnen te praten en raakte niet uitgepraat. Iemand die ons ziet zitten en die ons niet kent, zou zeggen dat we elkaar al jaren kennen. Zelf hadden we dat gevoel eigenlijk ook, of we elkaar al jaren kennen. Soms leek het of je mij beter kent als ik mezelf ken. Na een uur of 2 praten, eten, drinken en elkaar gewoon aankijken hebben we afgerekend en liepen naar buiten. Het was kil en je greep mijn arm om je aan vast te houden, dat voelde goed en vertrouwd. We liepen rustig over straat, het was stil, je legde je hoofd op mijn schouder. Volgens mij dachten we allebei aan iets moois, maar realiseerde ons ook dat het niet kan, niet mag. We liepen door het park, hier en daar zaten en lagen wat stelletjes naar de mensen te kijken, maar er lagen er ook hevig te zoenen. Toen we op een afgelegen stuk kwamen waar het eigenlijk best stil was, liepen we op een houten picknicktafel toe, en jij stond er ruggelings tegenaan. Door de beplanting was de tafel vanaf het park slecht zichtbaar dus we waren heerlijk alleen. Ik hield je hand vast en keek je aan. Ik kon niet anders meer... ik boog mijn hoofd naar je toe terwijl ik je in je ogen bleef kijken. Je schudde nee, maar absoluut niet overtuigend. Ik

Droom of werkelijkheid (vm:romantisch, 2630 words)
Auteur: Dark	Toegevoegd: Mar 03 2012	Kijkers/Lezers: 5299/4010 [76%]	Waardering (verhaal): 8.50 (2 stemmen)
Een afspraak in een vreemde stad, droom of werkelijkheid