ErotischeVerhalen.com: meTeen door Spannend010

Het was al meer dan een decennium geleden dat Micha vol gas tegen het randje van het zwembad botste waarbij de nagel van zijn linker grote teen voor driekwart afgerukt werd. Aanvankelijk leek het goed te genezen en groeide er keurig een nieuw exemplaar terug, de nieuwe nagel groeide echter nooit zo mooi vast als de negen anderen waardoor Micha door het leven ging met een ontsierende voet. Het stoorde hem niet, het was alleen irritant om deze net als de anderen op een fatsoenlijke manier te knippen. Zoiets gaat duizend keer goed maar er komt een dag dat het opnieuw scheurt. Die dag kwam, aanvankelijk niks aan de hand maar na een paar dagen prikte een scherp puntje bij élke (tweede) stap in het zachte zijkantje. De huisarts had het probleem met een steriel chromen sadistisch werktuigje zó opgelost maar adviseerde, om het euvel definitief op te lossen toch maar een afspraak bij een pedicure te maken. Micha stemde toe maar eenmaal thuis was zoiets makkelijk vergeten. Pas vier dagen later bij het afdrogen na het douchen zag hij ook wel in dat die ene lelijke de rest wel erg ontsierde. Hij was wel de laatste die hij als een diva in een behandelstoel zag zitten en de afspraak maken bleef toch wat ongemakkelijk voelen. Zo stortte hij zich in de wereld die voetverzorging heet. De eerste twee salons konden (volgens eigen zeggen) er geen clientèle meer bij hebben, de derde wilde alleen praten vanaf acht behandelingen of een abonnement waardoor Micha zijn buik er eigenlijk alweer vol van had, dan maar niet! Klagen aan de koffietafel op zijn werk bracht uiteindelijk de oplossing. Iemand van de collega's had een pedicure in haar dorp, haar beide ouders raakten niet uitgepraat over hoe fijn ze altijd geholpen werden en er was meestal een flexibele agenda. Na een paar appjes heen en weer kreeg Micha een telefoonnummer in zijn handen gedrukt. Eenmaal terug op kantoor drukte hij het nummer, legde de situatie voor en was al de volgende middag welkom voor een intakegesprek. Als de tijd het toe zou laten zou er meteen een eerste behandeling volgen. Dat het niet naast de deur was nam Micha voor lief. Autorijden was, net als alles wat met auto's of transport te maken had, geen straf. Op de automatische piloot met een cappuccino in de bekerhouder vermaakte hij zich prima. Gedachten vlogen regelmatig alle kanten op, vooral op de snelweg. Met de blik op een aflopende hoeveelheid kilometers vroeg hij zich af of de montere vrouw aan de telefoon een receptioniste of de pedicure zélf was geweest. Normaalgesproken was hij geen held aan de telefoon maar dit gesprek verliep prettig en luchtig, het had zelfs wat langer geduurd dan strikt noodzakelijk hetgeen hem zowaar met een glimlach had doen neerleggen. Vanaf de afslag werd hij wat nerveuzer, een ervaren pedicure had vast veel ergere gevallen in de stoel gehad suste hij zijn onrust, hij schaamde zich ook wel een beetje dat hij het misbaksel daaronder zó lang genegeerd had. Met een vingernagel zou hij, ook wegens representatie naar klanten en medewerkers toe, allang naar een specialist zijn gestapt. Aangenaam verrast door de bereikbaarheid van het opgegeven adres parkeerde Micha zijn auto pal aan het begin van de oprit. Op een klein bordje las hij dat de ingang van de praktijk "om de hoek" zat. De bel gaf alleen een ding... géén dong, de autistische trekjes die Micha van kinds af aan had speelden op; dong... mompelde hij binnensmonds. Een kille zoemer en een klik nodigden uit tot het openen van de deur. Vóór hij iemand zag hoorde hij al een paar hakken klikken op de schijnbaar recent aangebrachte vloer. Hoewel niet heel groot opgezet had de praktijk alles wat nodig is; een bescheiden wachtruimte, een balie met onvermijdelijk folderrek en een aantal cruciale modellen van alle botjes (veel!) die in een voet voor komen. Over de balie heen zag Micha de twee behandelkamers maar voor hij ze goed kon bekijken klonk een stem; "goedemiddag, Micha neem ik aan?" Hij wilde antwoorden maar viel stil door een paar sprekende blauwe kijkers. "Eh.. ja.. ik heb een afspraak". De pedicure merkte wel dat ze hem een beetje van zijn a propos bracht maar was professional genoeg om het niet uit te buiten. "Ariane, aangenaam, welkom in de praktijk en dankjewel dat je voor ons gekozen hebt". Dat kiezen niet echt van toepassing was geweest verzweeg hij maar. Ariane swipete wat op een tablet en nodigde Micha uit te gaan zitten. Voor hij zijn verhaal mocht doen vertelde Ariane kort en zakelijk wat standaard en extra was aan behandelingen. Micha hoorde het maar half; haar ogen hadden hem getriggerd en nu had hij gelegenheid ook de rest van zijn nieuwe pedicure te bekijken. Haar stem was de stem aan de telefoon geweest eerder, het vertrouwde gevoel was er ook meteen

meTeen (vm:een-op-een, 3523 words)
Auteur: Spannend010	Toegevoegd: Oct 21 2020	Kijkers/Lezers: 4349/3585 [82%]	Waardering (verhaal): 8.20 (10 stemmen)
Pedicure verrassend opwindend!