ErotischeVerhalen.com: Marnix deel 1 door Hans Bernard [deel 1]

MARNIX 1. Een avondje uit. Hij probeerde zijn angst de baas te worden. Zenuwachtig stond hij voor de gesloten deur, bang dat ieder moment het luikje open zou gaan. Wat moest hij dan zeggen? Een koude wind blies dwars door zijn dunne jack. Hij wilde zich omdraaien en weglopen toen het luikje weggeschoven werd. Een vriendelijk gezicht keek hem onderzoekend aan. Bijna onmiddellijk ging de deur uitnodigend open. Marnix twijfelde opnieuw maar een stevige windvlaag dreef hem bijna in de armen van de portier, die hem met een "hoho" opving. "Dat gebeurt me ook niet iedere dag, dat er zo'n mooie jongen in mijn armen ligt," zei hij glimlachend. Marnix voelde zich rood worden en ging zo vlug mogelijk weer op zijn eigen benen te gaan staan. Sjef de uitsmijter, die al langer in dit wereldje rondliep, had meteen in de gaten dat de knul voor de eerste keer in een homobar kwam en probeerde hem zoveel mogelijk op zijn gemak te stellen. Hij stak zijn hand uit en stelde zich voor: "Sjef". Marnix pakt de hem toegestoken hand: "Marnix". "Hier kun je jouw jack kwijt", ging Sjef door "maar zorg dat er niets van waarde meer in je zakken zit". Wat een weer hè? Ben je op de fiets?" praatte hij verder. Marnix beaamde dat het erg fris was en dat er een harde wind stond. Hij vond Sjef een aardige kerel en was blij dat hij ook vertelde hoe het hier in de homobar er aan toeging. Marnix voelde zich al een stuk rustiger dan straks. Zou Sjef met iedere nieuwe klant zo een praatje maken? Ook Sjef merkte dat Marnix van lieverlee tot rust kwam en hij wees hem vriendelijk de weg naar de bar. Marnix was het liefst bij Sjef in de garderobe gebleven maar de voordeurbel rinkelde al weer en Sjef draaide zich om en liep naar de deur. Dus raapte Marnix opnieuw alle moed bij elkaar en stapte de bar binnen. Even moest hij wennen aan het getemperde licht. Voor hem strekte zich een kleine dansvloer uit met daarachter een grote ronde bar. Zo vroeg op de avond was het er rustig. In de gauwigheid telde hij een achttal jongens. Een groepje van drie jongens, dan twee stelletjes en uiterst rechts nog iemand alleen. De barkeeper stond met het drietal te praten. Marnix aarzelde, stak het dansvloertje over en koos een kruk. Hij wilde eigenlijk naast de jongen alleen gaan zitten maar durfde niet. De barkeeper, een jonge kerel, nauwelijks ouder dan hijzelf, stelde zich voor. Onno bleek evenals de portier een heel toffe gast, die door een praatje te maken hem ook op zijn gemak stelde. "Hier, een drankje van de zaak". Onno zette een leeg glas voor hem neer, grinnikte om het verbaasde gezicht van Marnix en zei: "Jij mag zeggen wat er in moet". "Witte wijn met ijs graag en bedankt alvast". Marnix zuchtte eens diep, tot zover was het allemaal goed gegaan. En nu hij eenmaal aan de bar zat, was hij blij dat hij de stap gezet had. Voorzichtig keek hij eens om zich heen. Het drietal, links van hem, had het hoogste woord. De twee stelletjes waren verdiept in elkaar en de knullen, het dichtst bij hem, kusten elkaar hartstochtelijk. Marnix kreeg het er warm van. Voor het eerst in zijn leven zag hij zomaar twee jongens elkaar kussen. Hij voelde een warme gloed door zijn lichaam trekken. Wilde hij dat ook, vroeg hij zich af. Al lange tijd twijfelde hij aan zijn geaardheid. Voor meisjes had hij niet echt belangstelling. Voor jongens des te meer. Op school was het Christof, die hem boeide, op de muziekschool trok Luca altijd zijn aandacht. Hij kon niet nalaten als hij hem in de gang tegenkwam om hem stiekem na te kijken. De knappe, zuidelijk getinte Luca met zijn Italiaanse ouders. En hoewel Marnix nog altijd twijfelde aan zijn homoseksuele gevoelens, wist hij het ineens zeker bij het zien van de twee kussende jongens: dit wilde hij ook, een vriend om lief en leed mee te delen. Hij was zo in gedachten verzonken dat Onno de barkeeper, Marnix moest aanstoten om hem op de wereld terug te brengen en te vertellen dat hij ook iets te drinken aangeboden kreeg van de jongen, die aan het uiteinde van de bar zat. Marnix bestelde nog een witte wijn met ijs en hief zijn glas om de jongen te bedanken. Hierop wenkte de knul en wees uitnodigend op de kruk naast hem. Marnix stond op en liep met zijn glas in de hand naar het einde van de bar. Hij stak zijn hand uit, stelde zich voor en bedankte de jongen voor het glas wijn. Niels wuifde zijn bedankje weg en klopte voor de tweede keer op de lege barkruk naast hem: "Kom gezellig hier zitten". "Voor de eerste keer hier?" opende Niels het gesprek. "Ja, ik durfde eigenlijk niet," aarzelde Marnix. "Daar kan ik

Marnix deel 1 (mm:romantisch, 2909 words) [1/10] Toon alle delen
Auteur: Hans Bernard	Update: Oct 19 2011	Kijkers/Lezers: 6130/4565 [74%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Marnix gaat voor de eerste keer naar een homobar.

Dit is deel 1 van totaal 10 delen.
	toon alle delen	volgend deel