ErotischeVerhalen.com: Marnix deel 4 Coming out door Hans Bernard [deel 4]

MARNIX 4. Coming out. Marco wachtte het antwoord van Marnix niet af en zette er meteen de vaart in. Marnix die eigenlijk helemaal geen zin had in een tweestrijd besloot toch maar mee te doen en ging op de trappers staan in een poging om zijn oudste broer in te halen. Toen hij echter zwaar hijgend hun huis bereikte was Marco al hoog en breed binnen. Ook de fiets van tweelingbroer Marcus stond in het fietsenrek dus die was ook al thuis. Marnix plaatste zijn karretje in het rek, ging naar binnen, zei Maria die in de keuken aan het koken was, gedag en liep meteen de trap op naar zijn kamer. Hij was benieuwd of Marcus op hun kamer zou zijn. Meestal ging hij voor het eten nog eventjes naar boven. Ja hoor, hij zat achter zijn pc. "Hoi, had je geen zin om te wachten of durfde je niet naast een homo te fietsen, bang dat ze jou ook voor homo zouden aanzien?" Marnix stond perplex van zichzelf. Waar haalde hij ineens de moed vandaan?" Marcus keek hem verbaasd aan: Je bent gelukkig eerlijk en draait er niet omheen. Ik was al benieuwd met welke smoes je zou komen om je er uit te redden. Maar je bent een kerel, nou ja een halve, en je liegt niet maar je vertelt eerlijk de waarheid. Ik snap alleen niet waarom je het mij niet eerder hebt gezegd. We zijn toch tweelingen, we vertellen elkaar altijd alles. Wij hebben toch een bijzondere band? En waarom dit nu niet?" Marnix had hem eerst laten uitpraten en begon toen zelf: "Je moet eens weten, hoe moeilijk ik het gehad heb. Als je in de gaten krijgt dat meisjes je niets doen en je aandacht helemaal gericht is op jongens en dat je daar verliefd op kunt worden dan raak je in paniek omdat je beseft dat je anders bent dan de anderen. Ik kan er soms niet van slapen als ik denk aan alle problemen waar ik mee te maken krijg. Hoe zullen pa en ma reageren. Zullen ze me niet het huis uit zetten, zoals je wel eens hoort. Wil jij nog wel mijn tweelingbroer zijn? Durf je nog steeds op een kamer met me te slapen? En de zaak? We zijn toch van plan om samen de zaak over te nemen. Wil je dat nog, ondanks het feit dat je broer homo is? Trouwens willen pa en ma de zaak wel aan een zoon die anders is, overlaten? En zullen er geen klanten weglopen. Zullen de anderen mij accepteren hier in huis? Hoe zal de klas tegenover mij staan? Daar tobde ik over en nu ben ik blij dat jij het weet. " Hij wilde nog meer zeggen maar zijn stem stokte. Het was alsof hij een brok in zijn keel had. Het beetje weerstand dat hij nog had, brak en hij begon verschrikkelijk te huilen. Het leek wel of Marnix niet op kon houden. Hij voelde zich zo alleen dat het pijn deed. En wat deed Marcus. Hij stond op en haastte zich de kamer uit. Dan waren daar plotseling twee armen om hem heen. Maria, die hem kalmeerde en lieve woordjes tegen hem fluisterde. Hoe kwam die nu ineens in de kamer? Marnix werd langzamerhand rustiger en hield hij op met huilen. Hij keek eens rond maar Marcus was er niet meer. Maria had hem nog steeds vast en wreef hem alsmaar over zijn rug terwijl ze van tijd tot tijd zei: "Het komt goed." "Maar hoe komt het dat je hier nu bent," verbaasde Marnix zich nog steeds. "Ik liep hierboven toen ik jou zo hoorde huilen en Marcus de kamer kwam uitstormen. Dus kwam ik even binnen om te kijken wat er aan de hand was. Want Marnix, jij kunt mij vertellen wat je wilt, maar er zijn problemen en ik denk dat je daar nu maar eens mee voor de dag moet komen." Maria keek hem trouwhartig aan. Hij zag dat ze echt bezorgd was om hem. En in een vlaag van overmoed stortte hij zijn hart bij haar uit en vertelde haar van zijn gevecht met zichzelf. Met horten en stoten kwam het hele verhaal eruit en Maria luisterde zonder hem ook maar één keer in de rede te vallen. Toen hij klaar was, streek ze door zijn haren: "Maar broertje van me, wat heb jij je allemaal in je hoofd gehaald. Ook al houd jij van jongens, dat verandert niets aan jou. Jij bent Marnix en jij blijft Marnix. En ik? Ik houd nog evenveel van jou als eerst. Daarbij komt dat ik al een tijdje het idee had dat jij homo was." Hij keek haar verbaasd aan: "Hoe kom je daar nou bij? Maria lachte maar eens: "Dat zal ik je nog wel een keer vertellen." Ze gaf hem een kus en ging weer naar beneden om voor het eten te zorgen. Toen hij zich wat opgeknapt had en zijn ogen er niet langer uitzagen als die van een albinokonijn, ging hij ook naar beneden om te eten. Het voltallige gezin zal al aan tafel alleen zijn stoel was nog vrij. Tijdens het eten bleef het maar wringen: hij wilde zo graag dat iedereen het wist. Het zou een enorme opluchting zijn als

Marnix deel 4 Coming out (mm:romantisch, 2686 words) [4/10] Toon alle delen
Auteur: Hans Bernard	Toegevoegd: Sep 01 2011	Kijkers/Lezers: 4238/3394 [80%]	Waardering (deel): 9.50 (4 stemmen)
Marnix houdt het niet langer en komt uit de kast.

Dit is deel 4 van totaal 10 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel