ErotischeVerhalen.com: Londen door Poezewoefke

L O N D E N De bootreis van Oostende naar Dover kan men bezwaarlijk een plezierreis noemen. Als je geluk hebt, dan is de reis kalm, maar vervelend. Je kunt wel eens spelen met de eenarmige bandiet tot je al het kleingeld hebt verspeeld, je kunt een keuze maken van parfums en sigaretten, geschenken en namaakjuwelen, je kunt een film bekijken, je kunt eten als je dat wil en het eten zelf aanzien als een oefening voor wat je te wachten staat in het land waar men liever onkundige engelse koks in dienst neemt dan een Fransman of een Belg die tenminste weten wat goed eten is. Als je geen geluk hebt en een woelige zee treft, dan denk je zelfs niet aan eten of wat ook. Je verlangt dan alleen maar naar vaste grond onder je voeten. Ik had een reis naar Engeland gewonnen - door stom toeval eigenlijk - en nu zat ik hier in Londen. Ik had min of meer de pest in. Omdat ik alleen was, omdat het weer zo rot was als bij ons. Een druilerige motregen die kil aanvoelde, die maakte dat je je hoofd verder tussen je schouders introk. Een regen die er vooral voor zorgde dat je een even miezerig gevoel had als de regen zelf. Ik had getracht voor die avond een plaats te bemachtigen in één van de befaamde music-halls die in Londen altijd doorspelen maar ik had geen geluk. Alle plaatsen waren bezet. Om naar een bioscoop te gaan had ik geen zin. Daarvoor moest ik niet zo nodig naar Engeland komen. Voor het bier trouwens ook niet want daar zat geur noch smaak in. Uiteindelijk had de vriendelijke hotelmeester - mits een beloning uiteraard - een plaats kunnen bemachtigen voor de "Night of the Proms". Niet dat het me bij voorbaat begeesterde, maar omdat er niets anders te verkrijgen was. Nu zat ik hier, op een paar honderd meter van de zaal, wachtend tot het tijd zou zijn om mijn duurbetaalde plaats in te nemen. Er was tamelijk volk in de pub. De gewone, gekende klanten die aan de bar hingen en hun blond of bruin bier naar binnengoten, kennelijk met meer smaak dan ik deed. Aan een tafeltje niet ver van mij zaten drie vrouwen te kletsen. Van één ervan was het gezicht zodanig geschminkt dat ik haar ervan verdacht het oudste beroep ter wereld uit te oefenen. Van tijd tot tijd keek zij mij met een hoopvolle blik aan, een blik waar de uitnodiging in te lezen stond. Ik liet zelfs niet blijken dat ik haar gezien had. Na de derde poging gaf zij het op en mengde zich terug in het gesprek van de twee andere vrouwen. De mannen zelf waren luidruchtig en spraken met afgekapte zinnen en onuitgesproken medeklinkers in hun dialect dat voor mij als chinees overkwam. Twee speelden het gekende engelse vogelpikspel. Waarschijnlijk een lokale kampioen want hij won opeenvolgend vier spelen en kreeg telkens een "pint". De verliezer voelde zich waarschijnlijk genoeg bedonderd en gaf op. De kampioen keek naar mij, stak mij de darts toe in een gebaar om de strijd aan te vangen. Ik schudde het hoofd. Teleurgesteld zette hij zich aan de bar en dronk zijn derde glas uit waarna hij onmiddellijk een vierde voor zijn neus kreeg. Binnen handbereik stond een klein tafeltje waarop dagbladen en een paar weekbladen lagen. Ik had juist één van deze laatste genomen, kijkend naar de foto's en de erbij horende teksten. Hetzelfde als bij ons: bladvulling met het soort verhalen waarvan men nooit kan achterhalen of het nu waarheid is of verzonnen. Veel ook ver de koningin en gans haar familie. Dat zijn juist de onderwerpen die echt of niet - de verkoopcijfers van die uitgaven doen stijgen. Ik zat te kijken naar een foto van de koningin die, met de prins aan haar zijde, een beker overhandigde aan een ruiter, winnaar van de grote steeple-chase. Toen de deur openging keek ik even vluchtig op, zag de rug van een vrouw die haar paraplu dichtdeed. De snit en de stof van haar kledij alleen kon de aandacht trekken omdat het haar figuurtje goed deed uitkomen. Men kon er onmiddellijk een kwaliteitsprijs opkleven. Ik zag ook dat zij een hoed droeg met brede rand en ik was nieuwsgierig om haar gezicht te zien. Dat gebeurde allemaal in de korte tijdsspanne dat zij haar paraplu dichtdeed en de deur van de pub achter zich sloot. Net voor zij zich omdraaide trok zij de rand van haar hoed iets dieper en hield het hoofd wat gebogen zodat wij van haar gezicht slechts een klein gedeelte konden zien. Alle gesprekken en lawaai in de pub waren een paar tellen gestopt. Het was blijkbaar niet de gewoonte dat een dame van stand in een pub kwam. Van onder de hoed keek zij even rond, zag het enige, nog lege tafeltje naast mij en kwam in die richting nadat zij haar paraplu in de houder had gezet. De tailleur die zij droeg stond haar uitstekend en deed, zoals ik al had opgemerkt, haar figuur alle recht aan. Zij was groot, slank en in een oogwenk had ik gezien dat "alles d'er op en d'er aan" was. Iedereen had haar bekeken

Londen (vm:romantisch, 14221 words)
Auteur: Poezewoefke	Toegevoegd: Sep 15 2002	Kijkers/Lezers: 6875/5729 [83%]	Waardering (verhaal): 8.67 (6 stemmen)
Toevallige ontmoeting in engelse pub met onbekende vrouw die met mij meegaat. We beleven ene fantastische nacht...en de verrassing zit in het einde..