ErotischeVerhalen.com: Fernando 7 door IamSam [deel 7]

Fernando 7 Harold: diner met Cleo "Opstaan!" Ik werd hardhandig door elkaar geschud. "Hé!" Ik opende mijn ogen. Pablo stond over me heengebogen. "Kleed je als de bliksem aan," beval hij. "Cleo verwacht je over 10 minuten bij haar aan tafel voor het diner." "W..wat?" Ik kwam sloom overeind en wilde Pablo op zijn mond zoenen. "Stel je niet aan, vent, kom op, trek dit goedje aan, doe dat spul op en kom mee," zei Pablo streng. "We hebben nu geen tijd voor spielerei." Ik friste me snel op en trok de zwarte smoking aan. "O, kom op!" mopperde Pablo, toen hij me zag worstelen met de stropdas. Hij bracht het zachtzijden, zwarte geval snel in model. Ik gaf hem een kus op zijn neus. "Kom mee, nou," Pablo pakte me bij mijn hand en sleurde me mee. Hij oogde nerveus. "Moet jij geen net pak aan?" vroeg ik, terwijl ik naar Pablo's strakke kontje in de witte overall loerde. "Nee, het gaat om een diner voor twee," antwoordde Pablo. Ik slikte en liep achter de stevig voortbenende knul aan. We liepen door een eindeloze wirwar van gangen. Ik begreep er helemaal niks meer van. Hoe kon dit allemaal in die schuur passen. Het was een forse schuur, dat wel, maar gezien de afstanden die we liepen en het feit dat geen gang hetzelfde was, betekende toch dat we ons in een enorm gebouw bevonden. Dat zei ik ook tegen Pablo. "We zitten ondergronds, knul," antwoordde hij. "Waarom denk je dat er hier geen ramen zijn." "O..." zei ik alleen maar. Daar had ik nog niet eens aan gedacht. We moesten wel onder de grond zitten. Het was eigenlijk een hele logische verklaring en ik voelde best wel een sukkel dat die mogelijkheid geen moment bij me op was gekomen. Pablo hield halt voor twee liftdeuren die diep indigo waren. Met een soort bladgoud waren er grote fallussen op aangebracht. Pablo typte een code in op het toetsenbordje naast de liftdeuren. Hij hield zijn hand ervoor zodat ik de code niet kon achterhalen. De deuren zoefden open. Aarzelend bleef ik staan. "Nou, waar wacht je op?" vroeg Pablo. "Over twee minuten verwacht Cleo je." "Eh..." aarzelend stapte ik de lift in, die van binnen helemaal bekleed was met gitzwart, glanzend fluweel." Pablo drukte op de rode knop en stapte toen weer uit de lift. "Eet smakelijk, lekkertje," zei hij. "En denk eraan, geen vragen stellen en alleen maar wat zeggen als Cleo aangeeft dát je ook iets mag zeggen. Ik zeg het voor je eigen bestwil." De deuren sloten zich met een zacht zuigend geluid en ik voelde me even alsof ik aan het verdrinken was in een moeras dat zich boven mijn hoofd had gesloten. In de lift die met een zacht, zoevend geluid begon te dalen, brandde een enkel spotje. Volgens mij was het een halogeenlampje, of zo, maar dat kon ik niet zien, omdat er een soort condoom op zat geplakt. Ik vond het hoe langer hoe gekker worden. Waar was ik in 's hemelsnaam verzeild geraakt. In een of ander surrealistisch gekkenhuis. En wat duurde het trouwens lang... En moest ik niet even mijn ouders bellen dat alles goed was? Opeens hoorde ik diep en mannelijk gekreun. Ik keek geschrokken om me heen, maar ik zag alleen maar de zwarte, fluwelen muren van de lift. Het gekreun ging maar door en ik kreeg weer eens een erectie. Waarschijnlijk was dit gekreun bedoeld als liftmuziekje. Ik giechelde nerveus. De lift was nog steeds aan het dalen. Ik merkte het aan het ietwat lichte gevoel in mijn hoofd. Hoe diep onder de grond zaten we inmiddels wel niet? Toen stopte de lift opeens en zakte de moed me letterlijk in de schoenen. De liftdeuren gingen open. Daar stond Cleo. Ze was nog langer dan ik me herinnerde met een bloedrode jurk van glimmend lak en een kapsel dat nog het meest op een helm leek. Het was nu zwart in zwart, met een soort gouden netje er overheen. De grijze strengen waren geheel verdwenen. In haar oren droeg Cleo twee flonkerende oorbellen in de vorm van druppels. Daarnaast had ze overmatige zwarte oogschaduw met gouden en zilveren glittertjes erin op. Haar lippen waren glanzend gifgroen geverfd. Het geheel paste totaal niet bij elkaar en ik moest mijn uiterste best doen om niet hysterisch te gaan lachen. "Harold, treedt binnen," zei ze vriendelijk met haar stem van gesmolten brons. De rillingen liepen me onbewust langs mijn ruggengraat. Ik zet een pas naar voren. "C..Cleo," hakkelde ik. Cleo stak haar hand uit, die gestoken in een pimpelpaarse handschoen van pure zijde. Pas nu viel me op dat Cleo een lichtblauw en een dieprood oog had. Dat moesten gekleurde contactlenzen zijn, dat kon niet anders. "Kom op, Harold, wees een heer," gleed Cleo's stem mijn hypernerveuze brein in. "Eh..." In een flits besefte ik dat Cleo verwachtte dat ik haar handschoen kuste. Dat deed ik dan ook, vlug, maar onhandig. "Dank je, Harold," zei Cleo. "Het is een begin, maar je hebt nog veel te leren. Nog heel erg veel. Kom, we gaan aan tafel, jongeman."

Fernando 7 (mm:groep, 4463 words) [7/7] Toon alle delen
Auteur: IamSam	Toegevoegd: Jun 11 2004	Kijkers/Lezers: 4721/4024 [85%]	Waardering (deel): 7.50 (2 stemmen)
Harold gaat dineren met Cleo, deel 1